REVIEWS

CHILD OF LIGHT

Η Ubisoft είναι μια εταιρία που, ουκ ολίγες φορές, έχει δεχθεί έντονη κριτική για τη πολιτική της. Είτε για τα απαράδεκτα DRM’s της (όπως οι πρώτες εκδόσεις του Uplay), είτε για το ίδιο το Uplay ή ακόμα για το “ξεζούμισμα” franchises σαν τα Assassin’s Creed, αφού πλέον θα επισκέπτονται συχνότερα τις οθόνες μας πέρα από τις καθιερωμένες ετήσιες “εμφανίσεις”, μιας και φέτος αναμένονται να κυκλοφορήσουν δύο παιχνίδια κάτω από την επωνυμία Assassin’s Creed (τρία, αν συνυπολογίσουμε το “HD remake” του Assassin’s Creed: Liberation)! Από την άλλη, υπάρχουν περιπτώσεις που αφήνει λιγάκι λάσκα τα λουριά στους δημιουργούς και, έχοντας ως παρακαταθήκη την εκπληκτική UbiArt Framework μηχανή γραφικών, προσφέρει στο κοινό της μικρά διαμάντια, όπως το Rayman Legends του Michel Ancel, αλλά και το νεότερο Child of Light για το οποίο θα διαβάσετε παρακάτω. Ηταν εμφανές άλλωστε, από τα πρώτα trailers που έκαναν δειλά δειλά την εμφάνισή τους μερικούς μήνες πριν, ότι το παιχνίδι πρόκειται να είναι κάτι ξεχωριστό και κατά μεγάλο ποσοστό, δεν πέσαμε έξω.

Από καλλιτεχνικής άποψης, το Child of Light είναι μοναδικό. Το art direction, το οποίο είναι το πρώτο πράγμα που σου τραβά τη προσοχή, είναι υψηλής αισθητικής, μαγεύει τον παίκτη με τη παραμυθένια του προσέγγιση και σε ωθεί να νιώσεις μέρος του παραμυθιού που διηγείται. Η ιστορία είναι πολύ απλή: παίρνουμε το ρόλο της Aurora, μιας μικρής πριγκίπισσας, η οποία άφησε πρόωρα το μάταιο τούτο κόσμο, αλλά αντί να ζήσει στο απόλυτο σκοτάδι, ζωντανεύει στο φανταστικό βασιλείο της Lemuria. Μετά την αρχική της έκπληξη, πρώτη της σκέψη είναι να βρει τρόπο να επιστρέψει στο κόσμο που ζούσε, καθώς ο πατέρας της έπεσε βαριά άρρωστος μετά το “θάνατό” της και οφείλει να βρίσκεται κοντά του, αλλά σύντομα, μετά τη συνάντησή της με τη πυγολαμπίδα Igniculus και τους διάφορους ιδιόμορφους κατοίκους της Lemuria, αποφασίζει να μείνει και να τους βοηθήσει. Ο λόγος είναι ότι η Lemuria υποφέρει κάτω από το ζυγό της Queen of the Night, η οποία έχει κλέψει τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια, βυθίζοντας την περιοχή στο σκοτάδι. Φυσικά, η πλοκή δεν περιορίζεται εδώ καθώς επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η ποικιλία χαρακτήρων που θα συναντήσετε κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, όπου όλοι έχουν μια πικρή ιστορία να διηγηθούν. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι διάλογοι γίνονται με τη μορφή ποιημάτων, ορισμένες φορές δε, αρκετά πετυχημένων.

Child of Light Shot1Τι συμβαίνει στο βασίλειο της Lemuria;

Προχωρώντας τώρα στα ενδότερα του παιχνιδιού, το Child of Light είναι μια μείξη action/platform με έντονα στοιχεία JRPG, τουλάχιστον όσον αφορά το σύστημα μάχης και αναβάθμισης των χαρακτήρων. Στα πρώτα λεπτά, το κλασικό platform στοιχείο είναι αυτό που υπερισχύει, καθώς η Aurora απλά καλείται να αποφύγει επικίνδυνες παγίδες, χάσματα και φυσικά εμπόδια. Πάρα πολύ σύντομα όμως, η ηρωίδα αποκτά τη δυνατότητα πτήσης, όπου τότε το παιχνίδι αλλάζει τελείως νοοτροπία και μπορείτε να περιφέρεστε οριζόντια και κάθετα οπουδήποτε στην οθόνη (η οποία scroll-άρει προς όλες τις κατευθύνσεις), κάνοντας έτσι τις μετακινήσεις πολύ εύκολες, ενώ το κυνήγι μυστικών περασμάτων και η ανακάλυψη κρυφών σεντουκιών γίνεται αυτοσκοπός. Σύμμαχος σας στο τομέα της εξερεύνησης είναι ο αχώριστος σύντροφός σας Igniculus, ο οποίος ελέγχεται είτε με το ποντίκι είτε με το δεξί αναλογικό μοχλό του gamepad και με τη βοήθειά του μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε δύσβατα σημεία, να φωτίσει το χώρο γύρω από την Aurora, να πατήσει “φωτεινούς” διακόπτες, να λύσετε μερικούς απλούς γρίφους, ακόμα και να θεραπεύσει την ηρωίδα από τα τραύματά της. Γενικότερα η ύπαρξη της πιστής σας…κωλοφωτιάς είναι απαραίτητη τόσο στην αλληλεπίδραση με το περιβάλλον όσο και στις μάχες, οι οποίες αποσπούν μεγάλο μερίδιο της πίτας του Child of Light.

Οι μάχες εντοπίζονται σε τακτική βάση, σας περιμένουν σχεδόν σε κάθε περιοχή του παιχνιδιού και, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, γνωρίζετε εκ των προτέρων τι περίπου πάτε να αντιμετωπίσετε, καθώς οι εχθροί παρουσιάζονται έγκαιρα μπροστά σας και διαλέγετε εσείς πότε (και αν) θα τους επιτεθείτε. Σε περίπτωση που αποφασίσετε να επιτεθείτε, τότε οδηγείτε την Aurora πάνω στον εχθρό, η οθόνη αλλάζει και μεταφέρεστε σε ένα turn-based περιβάλλον μάχης, όπου η ομάδα σας βρίσκεται στα αριστερά (αποτελείται μέχρι 2 άτομα) και αντιμετωπίζει έναν εώς τρεις αντιπάλους. Το σύστημα μάχης είναι δανεισμένο από το αντίστοιχο του Grandia 2 και όσοι είχατε τη τύχη να παίξετε ένα από τα αρτιότερα (και ελάχιστα) JRPG που εμφανίστηκαν στα PC μας, θα νιώσετε σαν το σπίτι σας.

Child of Light Shot2Το επηρεασμένο από το Grandia 2 σύστημα μάχης είναι καλοστημένο και γρήγορο, αν και γίνεται επαναλαμβανόμενο.

Το βασικότερο στοιχείο της μάχης είναι μια μπάρα που βρίσκεται στο κάτω μέρος της οθόνης, όπου με μικρά εικονίδια που κινούνται real-time, διευκρινίζεται πότε είναι η στιγμή να κινηθεί κάποιος χαρακτήρας, δικός σας ή εχθρικός. Οταν έρθει η στιγμή της κίνησης, η δράση διακόπτεται και επιλέγετε την κίνηση του χαρακτήρα σας μέσα από ένα απλού menu. Ανάλογα με την κίνηση που επιλέξατε (απλή επίθεση, άμυνα, χρήση potion, spell, special move), είναι απαραίτητος κάποιος χρόνος εκτέλεσης μέχρις ότου αυτή ολοκληρωθεί. Κατά το διάστημα του χρόνου εκτέλεσης, υπάρχει πιθανότητα ο χαρακτήρας σας να δεχθεί χτύπημα, κάτι που αν συμβεί, τότε χάνει τη σειρά του (το λεγόμενο “Interrupt”). Το ίδιο πράγμα ισχύει φυσικά και για τους εχθρούς σας, κάτι που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας, προκειμένου να αποφεύγετε τις επιθέσεις και παράλληλα να προκαλείτε όσο το δυνατόν περισσότερη ζημιά.

Οι μάχες γενικά δεν είναι καθόλου δύσκολες, οι εχθροί σπάνια θα σας προβληματίσουν, ιδίως μόλις μάθετε το μηχανισμό του “Interrupt” που ανέφερα παραπάνω, ενώ ο πανταχού παρών Igniculus μπορεί να συμμετάσχει εξίσου δυναμικά καθυστερώντας τους εχθρούς ή θεραπεύοντας την ομάδα σας, απλά φεγγοβολώντας! Μάλιστα το γεγονός ότι μπορείτε να εναλλάσσετε τους χαρακτήρες της ομάδας σας κατά τη διάρκεια της μάχης χωρίς καμία επίπτωση, διευκολύνει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Αλλωστε το καστ των χαρακτήρων είναι αρκετά μεγάλο, ίσως αχρείαστα μεγάλο και ο καθένας διαθέτει τα δικά του προτερήματα, τα οποία μπορείτε να ενισχύσετε στο σχετικό skill tree τους, μετά από κάθε level-up. Για παράδειγμα υπάρχει ο Finn, ο μάγος του παιχνιδιού, που βεβαίως δεν αντέχει το πολύ ξύλο, η Rubella με τις αυξημένες ιδιότητες healing ή ο πανίσχυρος warrior Oengus, στους οποίους αν αφιερώσετε τα ανάλογα points στα κατάλληλα skills δεν θα έχετε κανένα απολύτως πρόβλημα. Εχετε υπόψη ότι τα “κανονικά” stats (strength, magic κλπ) αναβαθμίζονται αυτόματα μετά από κάθε level-up, χωρίς δυνατότητα επιλογής, πέρα από την εύρεση κάποιων μόνιμων power-ups (+1 στο Speed, +3 sto Strength κ.ο.κ) που τα ενεργοποιείτε εσείς σε όποιον χαρακτήρα επιθυμείτε. Προφανώς η Ubisoft δεν ήθελε να κάνει τα πράγματα πιο πολύπλοκα για το παίκτη.

Child of Light Shot3Ο Igniculus, μεταξύ άλλων, μπορεί να σας θεραπεύσει.

Πέρα από τα stats και τα skills, στο παιχνίδι υπάρχει η δυνατότητα crafting μέσω του μηχανισμού Occuli. Εκεί συνδυάζετε τα πετράδια διαφόρων χρωμάτων και μεγεθών που βρίσκετε κατά τη περιπλάνησή σας, τα οποία τοποθετείτε στον εξοπλισμό των ηρώων, ενισχύοντας έτσι την επίθεση και την άμυνά τους, συνήθως ενάντια σε κάποιο στοιχείο της φύσης (φωτιά, νερό, αστραπή κλπ), αλλά και σε κάποια χαρακτηριστικά τους (π.χ. +30% magic εφόσον τα hit points είναι λιγότερα από 20%). Η διαδικασία του crafting είναι αρκετά απλή, υπάρχουν δεκάδες συνδυασμοί για να δημιουργήσετε πετράδια, ενώ απλά παρατηρώντας το περιβάλλον που βρίσκεστε, μπορείτε άνετα να αντιληφθείτε τι είδους πετράδια θα χρειαστεί να αναθέσετε στους χαρακτήρες σας για καλύτερη απόδοση στις μάχες. Π.χ. αν βρίσκεστε σε θαλάσσια περιοχή, τότε είναι προτιμότερο οι ήρωες σας να διαθέτουν water resistance και να προκαλούν lightning damage, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσετε σχεδόν κανένα πρόβλημα με τις μάχες.

Και δυστυχώς αυτό είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα του Child of Light. Το υπερβολικά χαμηλό επίπεδο δυσκολίας σε συνδυασμό με τις γενναιόδωρες βοήθειες που έχετε σε κάθε τομέα του gameplay, είτε κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης, είτε στις μάχες είτε στην ολοκλήρωση ορισμένων δευτερεύουσων αποστολών, καταλήγει να κάνει το παιχνίδι κάποιες φορές λίγο βαρετό και ανιαρό. Ακόμα και οι μάχες με τα bosses δεν θα σας ζορίσουν παρά ελάχιστα και από ένα σημείο που και έπειτα, όπου τα level-ups είναι πολύ συχνά και η ομάδα σας θα αποτελείται από πολλούς χαρακτήρες, θα παίζετε περισσότερο “τυφλοσούρτη” παρά θα σκέφτεστε ποιο skill point θα τοποθετήσετε που, ποιον ήρωα θα χρησιμοποιήσετε στην εκάστοτε μάχη ή τι είδους πετράδι θα κατασκευάσετε. Γίνεται αντιληπτό δηλαδή ότι το ίδιο το παιχνίδι κάνει “τρικλοποδιά” στους προσεγμένους μηχανισμούς του και δεν τους επιτρέπει να λάμψουν.

Child of Light Shot4Χωρίς λόγια…

Το αν λοιπόν σας ενοχλούν ή όχι τα προαναφερθέντα, υπόκειται καθαρά στη δική σας κρίση. Συνολικά το Child of Light θεωρώ ότι είναι από τα πιο ελκυστικά, πανέμορφα και ατμοσφαιρικά παιχνίδια που έχω παίξει τα τελευταία χρόνια και με αρκετά χορταστική διάρκεια (γύρω στις 10 ώρες) για downloadable τίτλο. Το παραμυθένιο σενάριο του αρκεί για να ταξιδέψει κάποιον πίσω στα παιδικά του χρόνια και να τον γεμίσει νοσταλγία, για τον εικαστικό τομέα δεν χωρούν λόγια, όπως επίσης και για το καταπληκτικό soundtrack, ίσως το κορυφαίο που έχουμε ακούσει εδώ και πολλά χρόνια.

Συνοψίζοντας, αν είστε διατεθειμένοι να αγνοήσετε τις όποιες ατασθαλίες του, θα απολαύσετε ένα από τα πιο τίμια, γεμάτα ψυχή και καρδιά, παιχνίδια που έχετε δει στις οθόνες σας. Αν επιζητάτε μόνο τη πρόκληση και δεν σας ενδιαφέρουν όλα αυτά, τότε είναι καλύτερα να κοιτάξετε κάπου αλλού.

debe1

Pros

  • Αριστουργηματικός εικαστικός τομέας
  • Αριστουργηματικό soundtrack
  • Ομορφη ιστορία και έξυπνοι διάλογοι
  • Καλοφτιαγμένοι μηχανισμοί crafting και μάχων…

Cons

     

Cons

  • …οι οποίοι προδίδονται από το χαμηλό επίπεδο δυσκολίας
  • Προς το τέλος γίνεται αρκετά επαναλαμβανόμενο

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

7 Comments

  1. Οφείλω να παραδεχτώ πως στο hard- και χωρίς η αλήθεια είναι να γίνεται ποτέ πραγματικά δύσκολο- σε κάποιες φάσεις βρέθηκα να κάνω λιγάκι grinding για να βγούν κάτι bosses. Kατά τα άλλα είναι ένα πανέμορφο παιχνίδι που βγάζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Αν και τώρα που το σκέφτομαι οι διάλογοι ίσως κουράζουν λίγο με το τρόπο που γίνονται. Τες πα.
    Ωραίο review!

  2. Συμφωνώ, δοκίμασα να παίξω λίγο στο hard και δε μπορώ να πω ότι αλλάζει κάτι σημαντικά στο επίπεδο δυσκολίας. Οπως είπες, λίγο παραπάνω grinding χρειάζεται, αλλά ουσιαστικές διαφορές δεν θα δεις.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL