REVIEWS

SACRED CITADEL

Εχει γίνει μια παρεξήγηση όσον αφορά το συγκεκριμένο παιχνίδι. Καθώς υπάρχει αρκετός κόσμος που περιμένει ανυπόμονα το δεύτερο sequel της αγαπημένης σειράς Sacred, δεν είναι λίγοι αυτοί που κατηγορούν την Deep Silver, η οποία απέκτησε πέρυσι τα δικαιώματα της σειράς από την Ascaron, ότι χάνει άσκοπα το καιρό της, κυκλοφορώντας ανόητα spin-offs αντί να στρωθεί στη δουλειά και να ολοκληρώσει επιτέλους το Sacred 3. Η αλήθεια όμως είναι ότι μεταξύ των δύο παιχνιδιών δεν υπάρχει κάποια σχέση, πέρα από το γεγονός ότι διαδραματίζονται στο lore του Sacred: το Sacred 3 είναι ένα action/RPG τύπου Diablo που αναπτύσσεται από τη προγραμματιστική ομάδα Keen Games και το Sacred Citadel είναι ένα side-scrolling hack ‘n’ slash, δημιουργία της Southend Interactive, το οποίο αποτελεί σεναριακά προάγγελο του επερχόμενου Sacred 3 και αποτείνει φόρο τιμής στα παλαιομοδίτικα brawlers τύπου Golden Axe. Στην ουσία μιλάμε για δύο τελείως διαφορετικά παιχνίδια φτιαγμένα από διαφορετικές ομάδες που απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Αν λοιπόν ανήκετε στο κοινό που «ανδρώθηκε» με παιχνίδια όπως Golden Axe, Shadows over Mystara, Knights of the Round, King of the Dragons και δεν συμμαζεύεται, συνεχίστε την ανάγνωση.

KILL WITH POWER

Το Sacred Citadel δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα καθαρόαιμο side-scrolling beat ’em up με άπειρη σφαγή, πολλά όπλα και αμέτρητους εχθρούς κάθε μεγέθους να περιμένουν καρτερικά να τους βρει ο θάνατος από το ατσάλι σας. Υπάρχουν τέσσερις ήρωες-κλάσεις διαθέσιμες για να επιλέξετε: ο Warrior, ο Ranger, η Mage και η Shaman. Ο Warrior προτιμά τα βαριά όπλα, ο Ranger είναι θανατηφόρος με το τόξο, η Mage προκαλεί μεγάλο damage με τα spells της, ενώ η Shaman αποτελεί το healer της ομάδας.
 
Αν και οπτικά διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, στη πράξη αποδεικνύεται ότι μάλλον έχουν εκπαιδευτεί από τον ίδιο δάσκαλο, καθώς ο τρόπος που πολεμούν είναι πανομοιότυπος: όλοι κραδαίνουν από ένα όπλο σε κάθε χέρι (sword, mace, axe κλπ) χωρίς να τους περιορίζει η κλάση τους, χρησιμοποιούν παρεμφερή combos (knockbacks, uppercuts), ενώ γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι η εμπλοκή σε εκ του συστάδην μάχες είναι αναπόφευκτη. Η ουσιαστική διαφορά είναι η ύπαρξη ενός επιπλέον off-hand όπλου, το οποίο είναι μοναδικό για κάθε κλάση (π.χ. ο Warrior ειδικεύεται στα τεράστια Warhammers, ενώ ο Ranger στα bows) και επιτρέπει στον ήρωα που χειρίζεστε να εκτελεί ισχυρότερες επιθέσεις, όπου αν συνδυαστούν σωστά, προκαλούν καταστροφικές συνέπειες.

Sacred Citadel Shot1Hmm…bloody!

Φυσικά, υπάρχουν και οι ανάλογες RPG πινελιές, καθώς οι ήρωες μετά από κάθε kill κερδίζουν experience και ανεβαίνουν levels, ενώ η πρόοδος τους γίνεται εμφανής τόσο στη ζημιά που προκαλούν όσο και στον εμπλουτισμό των ικανοτήτων τους, όπως για παράδειγμα στη φονική special attack, η οποία εκτελείται κατά βούληση όταν γεμίσει η σχετική μπάρα (χωρίζεται σε τρία επίπεδα) και δεν αφήνει τίποτε όρθιο. Μετά από κάθε level-up μοιράζετε τους πόντους σε τέσσερις διαφορετικές abilities: Attack, Defense, Dexterity και Power, με τη χρησιμότητά τους να είναι προφανής και να αξιοποιούνται καλύτερα ανάλογα με τη κλάση που έχετε επιλέξει (π.χ. το Dexterity “φωτογραφίζει” το Ranger).

Επίσης θα βρείτε ένα σεβαστό αριθμό από όπλα και armor, τα οποία πέφτουν τυχαία από τα πτώματα των εχθρών και των bosses και μπορείτε να τα φορέσετε άμεσα, ενώ συχνά διαθέτουν μαγικές ιδιότητες και προκαλούν elemental damage (fire, poison, cold, electric) ή παρέχουν κάποια resistances στον ήρωα ενάντια σε elemental damage. Αν για κάποιο λόγο δεν είστε ικανοποιημένοι από το loot που βρίσκετε, υπάρχει η δυνατότητα να επισκεφθείτε τη πόλη, όπου εκεί μπορείτε να αγοράσετε εξοπλισμό από τους διάφορους πωλητές, κρυστάλλους που σας δίνουν ένα προσωρινό buff σε κάποια ability, ενώ αν νιώθετε ότι είστε αρκετά καλοί, μπορείτε να ρίξετε ένα στοίχημα με το τοπικό…λωποδύτη, όπου καλείστε να ολοκληρώσετε κάποιο level με κάποιο περιορισμό (χρόνο, ζωή κλπ) προκειμένου να κερδίσετε το κάτιτις σας.

Ισως όλα αυτά να φαίνονται «πολλά» για ένα brawler, αλλά δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας: το Sacred Citadel δεν απαιτεί micromanagement επιπέδου RPG καθώς παραμένει πιστό στις παραδόσεις: προχωράτε, σκοτώνετε και καταστρέφετε ό,τι βρίσκετε μπροστά σας, μαζεύετε το loot, καβαλάτε και κανένα mount αν βρεθεί στο δρόμο σας, ισοπεδώνετε το μεγάλο boss και βουρ για το επόμενο level. Εκεί που τα χαλάει λίγο το παιχνίδι είναι στην έλλειψη ισορροπίας που υφίσταται μεταξύ των διαθέσιμων combos. Κάθε κλάση δεν διαθέτει περισσότερα από 5-6 παρόμοια combos, τα οποία δεν είναι όλα αποτελεσματικά, ενώ μερικές επιθέσεις με το off-hand όπλο καθυστερούν χαρακτηριστικά με συνέπεια να καθιστώνται σχεδόν άχρηστες. Ετσι, σύντομα θα βρείτε τον εαυτό σας να χρησιμοποιεί ξανά και ξανά τα ίδια combos μέχρι εσχάτων, γιατί αν πράξετε διαφορετικά, τότε δύσκολα θα επιβιώσετε στο…σκληρό κόσμο του Sacred Citadel. Συνέπεια αυτού, αν παίζετε μόνος σας, είναι η εμφάνιση του φαινομένου της πλήξης σε κάποια λιγότερο εμπνευσμένα levels, γεγονός που είναι μεν συνηθισμένο στο είδος παιχνιδιών που ανήκει, αλλά θα μπορούσε να αποφευχθεί αν είχε προσεχθεί περισσότερο η χρησιμότητα κάποιων κινήσεων και υπήρχε λιγότερο button-mashing.

Sacred Citadel Shot2Σε co-op, η σφαγή γίνεται πολύ διασκεδαστική.

Βέβαια, σε περίπτωση που παίζετε με παρέα, τα πράγματα βελτιώνονται θεαματικά και το παιχνίδι είναι περισσότερο διασκεδαστικό, ιδίως αν παίζουν τρεις παίκτες ταυτόχρονα (το μέγιστο επιτρεπτό), με τις δυνάμεις τους να συνδυάζονται για την επίτευξη εντυπωσιακών combos. Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν έχετε κάποιο φίλο που να έχει στην κατοχή του το παιχνίδι, τότε δύσκολα θα βρείτε συμπαίκτες να παίξουν μαζί σας. Στη δική μου περίπτωση μόνο μια φορά κατόρθωσα να παίξω online (ευτυχώς απρόσκοπτα), ενώ όλες τις άλλες φορές το παιχνίδι αρνιόταν πεισματικά να βρει κάποιο παίκτη διαθέσιμο. Εκτός αυτού, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον  αν υπήρχε η δυνατότητα drop-in/drop-out και εκεί που παίζετε ξαφνικά να μπαίνει κάποιος παίκτης και να σας βοηθά (ή το ανάποδο), αλλά δυστυχώς η Southend Interactive δεν συμπεριέλαβε αυτή τη δυνατότητα, οπότε είστε αναγκασμένοι να βρείτε εξ’ αρχής τους συμπαίκτες σας πριν ξαμοληθείτε στη μάχη.

DIE BY MY SWORD

Οπτικά το Sacred Citadel είναι συμπαθέστατο, με αρκετά όμορφα καρτουνίστικα γραφικά που διαθέτουν προσεγμένο animation, ενώ τα πολύχρωμα περιβάλλοντα γεμάτα κίνηση δημιουργούν ένα πολύ όμορφο θέαμα για το μάτι. Μυστήρια πάντως είναι η έλλειψη native υποστήριξης της ανάλυσης 1920*1080, γεγονός που διορθώνεται πολύ εύκολα αν αλλάξει κανείς τη σχετική ρύθμιση στο configuration file του παιχνιδιού, το οποίο κάνει ένα πολύ μικρό «stretch» στα γραφικά – τίποτε το αξιοσημείωτο όμως. Στον τομέα του ήχου, το παιχνίδι διαθέτει μερικά αξιοπρεπή εφφέ, ικανοποιητικά μουσικά θέματα, αν και προσωπικά θα τα ήθελα λίγο πιο δυναμικά/επικά, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το κομμάτι στο πρώτο level περιέχει (επίτηδες προφανώς) πολλά κοινά στοιχεία με τη ξακουστή μελωδία του Golden Axe. Kudos for that!

Sacred Citadel Shot3Το παιχνίδι δεν τα πάει καθόλου άσχημα στον τεχνικό τομέα. Δεν θα έλεγα όχι σε μια βουτιά…

Συνοψίζοντας, το Sacred Citadel είναι ένα αξιόλογο παιχνίδι που σίγουρα θα αρέσει σε όσους αρέσκονται στο παλαιομοδίτικο και παραδοσιακό «ξυλίκι», από την άλλη όμως χάνει στις λεπτομέρειες, που θα μπορούσαν να το κάνουν να ξεχωρίσει ακόμα και από το κλασικό πλέον Castle Crashers. Θα σας προσφέρει μερικές ευχάριστες ώρες (περίπου τέσσερις μέχρι το τερματισμό, αν παίζετε solo) «ανεγκέφαλης» δράσης, ενώ αν βρείτε και φίλους να παίξουν μαζί σας, τόσο το καλύτερο: η διασκέδαση είναι εγγυημένη.

Pros

  • Πιστό στις παραδόσεις των beat’ em ups
  • Απλετο fun παίζοντας με έναν ή δύο συμπαίκτες ακόμα
  • Ποικιλία στο loot
  • Ομορφος οπτικοακουστικός τομέας

Cons

     

Cons

  • Λίγα σε αριθμό, επαναλαμβανόμενα και μη ισορροπημένα combos, γεγονός που μπορεί να το κάνει λίγο κουραστικό
  • Δεν υπάρχουν αρκετοί παίκτες διαθέσιμοι online

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 75%

75%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

8 Comments

  1. Μπράβο Γιώργο!
    Μου έκανε εντύπωση το παιχνίδι και περίμενα review να δω τη γνώμη σας. Ότι πρέπει είναι μιας και θέλαμε ένα τέτοιο παιχνίδι μέχρι να βγει το dnd από την capcom, να καούμε !!!
    Και offline co-op? Πέτσα !!!!

  2. Πιθανόν, αλλά εφόσον παίζεις co-op, θεωρώ ότι ανήκει στα παιχνίδια που άνετα τα ξαναπαίζεις, ενώ αν θες να το τερματίσεις με όλους τους χαρακτήρες και να δεις τις δυνάμεις τους σε φουλ ισχύ, υπολόγισε άλλες 12 ώρες.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL