- Joined
- Nov 26, 2012
- Messages
- 16,630
Η λογική "One Playthrough to Rule Them All" ίσως ισχύει σε υπεργραμμικά action games ή σε adventures, άντε να δεχθώ και περιπτώσεις του στυλ "ακόμα κι αν το ξαναπαίξω τα ίδια θα κάνω, οπότε δεν το ξαναπαίζω".
Το Disco Elysium όμως κατ'εμέ δεν θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως game των παραπάνω κατηγοριών.
Αφενός, και τα ίδια ακριβώς να ξανακάνει κάποιος, η γραφή είναι τόσο έξυπνη και captivating που ξαναδιαβάζονται ΑΝΕΤΑ τα ίδια κείμενα, χωρίς να υπάρχει η εσάνς αγγαρείας ή "άντε τα έχω ξαναδεί, σιγά". Είναι λίγο-πολύ σαν το Forrest Gump, που κάθε φορά που το πετυχαίνω στην τηλεόραση θα κάτσω να το ξαναδώ, ασχέτως που το έχω δει 1541 φορές ως τώρα. Και πέραν τούτου, υπάρχει και το πλήρες voice-acting και τα νέα quests πλέον οπότε υπάρχει και ένα έξτρα κίνητρο, να βιωθεί και κάτι νέο δλδ ακόμα και στο ίδιο Playthrough.
Αφετέρου, λόγω της πανέξυπνης γραφής και των επιλογών στο γκεημ, το να κάνει κάποιος 1 και μόνο playthrough σημαίνει πως έχει διαβάσει λιγότερο από το μισό κείμενο του παιχνιδιού. Τουτέστιν, υπάρχει εκεί έξω άπειρο πανέξυπνο και εν δυνάμει ξεκαρδιστικό Disco Elysium κείμενο το οποίο δεν έχει διαβαστεί ακόμα. Κάτι πραγματικά ανεπίτρεπτον.
Και πέραν τούτου, υπάρχει πάντα το στοιχείο "κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι νέο". Έχω βρει κατά το παίξιμο της Final Cut quests και secret tasks που δεν είχα βρει παλαιότερα, έχω λάβει διαφορετικές επιλογές επειδή specαρα διαφορετικά skills στο χαρακτήρα μου, έχω διαβάσει διαφορετικούς διαλόγους και διαφορετικό περιγραφικό κείμενο στα orbs, ξεκλείδωσα νέα Thoughts... Πέραν των βασικών γεγονότων της πλοκής που θα μείνουν ίδια, με άλλα λόγια, ακόμα και "το ίδιο" πλέηθρου μπορεί να αποφέρει νέες συγκινήσεις.
Πάναγράψω review. Και μετά θα ξεκινήσω νέο γκεημ με σκοπό να αγοράσω τη λάμπα των 700 ρεάλ από το pawn shop.
Το Disco Elysium όμως κατ'εμέ δεν θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως game των παραπάνω κατηγοριών.
Αφενός, και τα ίδια ακριβώς να ξανακάνει κάποιος, η γραφή είναι τόσο έξυπνη και captivating που ξαναδιαβάζονται ΑΝΕΤΑ τα ίδια κείμενα, χωρίς να υπάρχει η εσάνς αγγαρείας ή "άντε τα έχω ξαναδεί, σιγά". Είναι λίγο-πολύ σαν το Forrest Gump, που κάθε φορά που το πετυχαίνω στην τηλεόραση θα κάτσω να το ξαναδώ, ασχέτως που το έχω δει 1541 φορές ως τώρα. Και πέραν τούτου, υπάρχει και το πλήρες voice-acting και τα νέα quests πλέον οπότε υπάρχει και ένα έξτρα κίνητρο, να βιωθεί και κάτι νέο δλδ ακόμα και στο ίδιο Playthrough.
Αφετέρου, λόγω της πανέξυπνης γραφής και των επιλογών στο γκεημ, το να κάνει κάποιος 1 και μόνο playthrough σημαίνει πως έχει διαβάσει λιγότερο από το μισό κείμενο του παιχνιδιού. Τουτέστιν, υπάρχει εκεί έξω άπειρο πανέξυπνο και εν δυνάμει ξεκαρδιστικό Disco Elysium κείμενο το οποίο δεν έχει διαβαστεί ακόμα. Κάτι πραγματικά ανεπίτρεπτον.
Και πέραν τούτου, υπάρχει πάντα το στοιχείο "κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι νέο". Έχω βρει κατά το παίξιμο της Final Cut quests και secret tasks που δεν είχα βρει παλαιότερα, έχω λάβει διαφορετικές επιλογές επειδή specαρα διαφορετικά skills στο χαρακτήρα μου, έχω διαβάσει διαφορετικούς διαλόγους και διαφορετικό περιγραφικό κείμενο στα orbs, ξεκλείδωσα νέα Thoughts... Πέραν των βασικών γεγονότων της πλοκής που θα μείνουν ίδια, με άλλα λόγια, ακόμα και "το ίδιο" πλέηθρου μπορεί να αποφέρει νέες συγκινήσεις.
Πάναγράψω review. Και μετά θα ξεκινήσω νέο γκεημ με σκοπό να αγοράσω τη λάμπα των 700 ρεάλ από το pawn shop.
