What's new

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

Kargios

Gelatinous Cube
Joined
Jun 26, 2021
Messages
68
Rage-uninstall το Cult of The Holy Detonation DLC μετά από έξι ώρες στην τελευταία μάχη του παιχνιδιού. Όχι, απλά όχι. Ευχάριστο το εύρημα με τις μάχες-πάζλ, αλλά στο φινάλε ξέφυγαν εντελώς και δεν ξέρω ποιός έχει όρεξη να παίζει και να ξαναπαίζει το ίδιο σημείο δεκάδες φορές μέχρι να του κάτσουν σωστά τα critical misses του μπόση. Ευχάριστο και εξακολουθώ να το συνιστώ, αλλά η τελευταία μάχη, απλά δεν παλεύεται.

Σειρά παίρνει το Chernobylite που μου έκανε καλή εντύπωση από το tutorial του που ολοκλήρωσα και σιγά-σιγά θα βγει και ο παμπερουτσίνο λάτε του LiS: True Colors. Φυλάω το Psychonauts 2 για το τέλος, να το χαρώ απερίσπαστος :)
Αγαπητε Μπορατσε, σου γραφω παλι απο αναγκη. Λυπουμαι βαθυτατα που εκαμες το Wasteland 3 rage-uninstall, η αληθεια ειναι οτι δεν εχω καταπιαστει ακομα σοβαρα με τα DLC..Για το τσερνομπιλαητ κρατα πραγματικα μικρο καλαθι...
 

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
Το γούσταρα πολύ το W3 και τα DLC's, αλλά η τελική μάχη, τσακίζει νεύρα. Το Chernobylite επιχειρεί να είναι τρία παιχνίδια σε ένα και ταυτόχρονα Stalker 2021. Συμπαθητικό ως τώρα, αλλά δεν έχω χάσει ακόμα τα λογικά μου.
 

kara

Kraken
Joined
Dec 15, 2012
Messages
9,095
Λόγο μετακόμισης δεν είχα Internet για να ασχοληθώ με παραδοσιακά έθιμα όπως το Screamfortress στο TF2 οπότε τις τελευταίες μέρες επικεντρώνομαι στο Valaheim. Δυστυχώς το progress (τουλάχιστον solo) είναι τραγικά αργό και ενώ μου αρέσει το παίγνιο, με αποθαρρύνει όλο και περισσότερο καθώς όχι μόνο ανοίγω βασανιστικά αργά νέα recipes, αλλά ψάχνω εδώ και μέρες και ακόμα δεν έχω βρει το δεύτερο "Boss fight" καλά καλά. Troll caves απλά δεν μπορώ να μπουκάρω solo, τουλάχιστον όχι ακόμα, οι αποστάσεις είναι τεράστιες για περπάτημα, η σχεδία είναι λίγο πιο γρήγορη από περπάτημα (είχα μια ελπίδα ότι θα πάει σχετικά γρήγορα).

Γενικά ανάμεικτες εντυπώσεις.

Το Valheim είναι χαλαρό παιχνίδι. Ο κόσμος του είναι procedural οπότε δεν ξέρεις πως έχουν ανακατευτεί οι περιοχές. Η κάθε περιοχή επναλαμβάνεται στον χάρτη δεν υπάρχει από μια φορά. Το 2ο Boss μπορεί να βρίσκεται κοντά στο αρχικό σου spawn ή κάπου πολύ μακριά. Εμείς εκτός της αρχίκης βάσης κάναμε και ορμητήρια για να μην κάνουμε όλο το δρομολόγιο πίσω. Πιο μετά στο παιχνίδι υπάρχει ταχύτητος τρόπος μετακίνησης. Δεν έχεις quests, βόλτα κάνεις στον ρυθμό που θες. Γενικά το παιχνίδι είναι όμορφο χαραλό ταξίδι, μαραθώνιος όχι sprint.
 

Savatar

Blackguard
Joined
Dec 1, 2012
Messages
1,408
Ήθελα ένα καλό διάλειμμα από το Empyrion (το οποίο ρουφούσε τον ελάχιστο gaming χρόνο μου εδώ και κανα τρίμηνο) και έφαγα φλασιά για single player playthrouht του Conan Exiles, αλλά φούλ μονταρισμένο.

Φόρτωσα νέο χάρτη (το Savage Wilds, πολύ καλή δουλειά όσο έχω δει) και μια σειρά από μόντς που αλλάζουν ριζικά το gameplay (PvE Ambush, Better Thralls, Death Penalty, More enemies κτλ.) σετάροντας φυσικά και τους δείκτες (enemy dmg, player dmg, thrall dmg κτλ.)) αντίστοιχα για να υπάρχει balance και σεβαστό challenge.

Σκοπός ήταν να φτιάξω ένα game όπου θα έχεις μαζί σου ένα μικρό στρατό (με το Better Thralls το σέταρα μέχρι 5 followers) , οι εχθροί θα είναι περισσότεροι σε μπουλούκια (NPC Multiplier mod) , τα random encounters περισσότερα (πέρα από τα Purges μπήκε και το PvE Ambush) και οι μάχες να είναι κάπως ποιο αργές (έριξα ΟΛΑ τα damages, ειδικά των Thralls πάρα πολύ, αλλά και του χαρακτήρα μου και φυσικά και των εχθρών). Το πρώτο 3ωρο ήταν πολύ διασκεδαστικό και δείχνει πως το "πείραμα" (δεν είχα ιδέα με όλα αυτά τα mods και τις αλλαγές στα game settings αν θα υπήρχε balance) πέτυχε και περνάω πολύ ωραία! Περισσότερες λεπτομέρειες θα ποστάρω όταν το προχωρήσω και άλλο στο αντίστοιχο topic ;)
 

Stamatimenos

Death Knight
Joined
Nov 30, 2012
Messages
3,612
Games σαν το Valheim, Green Hell, The Forest κτλ. είναι τόσο καλά όσο είναι η παρέα με την οποία παίζεις. Τέτοιου είδους εμπειρίες είναι.

In other news, παίζω κι εγώ Wasteland 3, είμαι ακόμα σχετικά αρχή βέβαια. Η πρώτη δυσκολία ήταν στο lab με τους κλώνους, αλλά δικό μου το φταίξιμο που δε μου έκοψε με τη μία να χρησιμοποιήσω τα βαρέλια με το άζωτο.

Έπαιξα Blade of Darkness, με ιππότη που τον θεωρώ το δεύτερο πιο εύκολο μετά την αμαζόνα (ο αγαπημένος μου είναι ο βάρβαρος) αλλά έκανα rageuninstall κάπου στα 18 level στη πίστα με τη λάβα.
 

pornostars

Hobgoblin Captain
Joined
Jan 19, 2018
Messages
294
Τίτλοι τέλους για το Strangeland: μικρούλι σε διάρκεια (μου πήρε γύρω στις πέντε ώρες), ωραίοι γρίφοι που δεν βαριέσαι να επιλύεις (αν και κάνα δυο με δυσκόλεψαν καθώς ήθελαν καλό... αυτί και ευφάνταστο μυαλό) και ποικιλία περιοχών (αν και το παιχνίδι ουσιαστικά εξαντλείται σε ένα περιορισμένο περιβάλλον).

Συστήνεται.
 

nitro912gr

Ancient Red Dragon
Approval of the Admiral PCMaster Veteran Klika Member
Joined
Nov 26, 2012
Messages
14,268
ανακάλυψα χθες ότι ο χάρτης στο Valheim έχει zoom out και φαίνεται το 2ο boss... ήθελα να πέσω από το μπαλκόνι αλλά οκ βρήκα το καλό το ξύλο όσο έψαχνα :p
 

manofsorrows

Hobgoblin Captain
Joined
Feb 21, 2013
Messages
304
Τέλειωσα το Tyranny μετά από 48 ώρες (μαζί και τα DLCs). Το παιχνίδι το είχα ξεκινήσει από τον Ιούλιο κι έπαιζα σποραδικά, καμιά ωρίτσα τη φορά, μεταξύ άλλων τίτλων. Μεσολάβησαν διακοπές και αρχές Οκτώβρη ήμουν κάπου στις 12 ώρες. Παθαίνω μια ξεγυρισμένη τενοντίτιδα ώμου από το πουθενά (πιθανότατα άσχετη με την χρήση PC) και το δεξί χέρι βγαίνει off. 3ημερη αναρρωτική και ΣΚ να ακολουθεί, είναι κρίμα να είσαι σπίτι και να μην μπορείς να παίξεις. Το μόνο βολικό για να παιχθεί αποκλειστικά με το αριστερό χέρι από τα εγκατεστημένα μου, ήταν το Tyranny. Αυτό ήταν! Δεν ακούμπησα τίποτα άλλο τις τελευταίες 2 εβδομάδες! Έκοψα μαχαίρι μέχρι και το Arena (Magic: The Gathering). Εξαιρετικά σπάνιο για εμένα να παίζω μόνο ένα παιχνίδι για μέρες.

Δεν έχω παίξει κανένα isometric RPG (Baldur's Gate, Icewind Dale, Fallout κλπ), εκτός από το τρισμέγιστο Disco Elysium και το πολύ καλό Shadowrun Returns. Όποτε σε fantasy setting ίσως είμαι και λίγο περισσότερο ενθουσιασμένος, απ' όσο ένας βετεράνος του είδους. Και μόνο όμως η ιδέα, ότι είσαι μέρος ενός στρατού κατάκτησης ενός φοβερού και τρομερού Overlord είναι νομίζω πρωτότυπη.

Στην γραφή το παιχνίδι παίρνει άριστα, απλά θα πρέπει να αντέχεις το διάβασμα. Πολύ διάβασμα!! Όμως είναι ο ορισμός του role playing και πολλές φορές θα κληθείς να πάρεις μικρές ή μεγάλες αποφάσεις με τις αντίστοιχες συνέπειες. Υπάρχουν σημαντικές διακλαδώσεις λογικά, που δεν θα δεις σε ένα playthrough. Οι μάχες προσωπικά μου άρεσαν, αν κι ένιωθα ότι δεν είχα 100% τον έλεγχο. Η πληθώρα spells και abilities είναι απολαυστική. Όπως και η δημιουργία των spells συνδυάζοντας διάφορα sigils. Η Unity κάνει καλά την δουλειά της και μου άρεσαν πολύ και τα εφφε των spells μες στις μάχες. Τα τοπία λίγο μίζερα, αλλά λογικό και ταιριαστό σε ένα ρημαγμένο τόπο όπου εξελίσσεται το παιχνίδι. Το απόλαυσα πραγματικά! 9/10

Παραθέτω τις επιλογές μου εντός spoiler για όσους ενδιαφέρονται να συγκρίνουν με τις δικές τους.

Συμμάχησα με τον Graven Ashe και τους Disfavored του κι εναντιώθηκα στον Nerat. Έπαιξα όλο το παιχνίδι με τους Barik, Verse, Lantry, ενώ μπορούσα να επιλέξω ακόμα την Eb και την Βeastwoman. Στο Bastard's Wound επέλεξα ως αρχηγό της κοινότητας τον ιδρυτή (μου διαφεύγει το όνομα, κι όχι τον Jaspos) . Κατάφερα να ελέγξω όλα τα Spires εκτός του Dawning. Στο τέλος, η πιο επική στιγμή ήταν που κατηγόρησα τον Graven Ashe στον Tunon, κι αυτός τον καταδίκασε σε θάνατο, άρα τον σκότωσε ο Archon Of Shadows, τον οποίο στην συνέχεια καθάρισα εγώ. Έτσι κατάφερα να βγάλω και την πανοπλία του Barik. Ο Τunon δήλωσε οικειοθελώς υποταγή σε εμένα αντί στην Kyros. Τέλος σκότωσα τον Nerat κι όταν η Kyros έστειλε στρατό να με πατάξει, επέβαλα Edict Of Storms στην Northern Εmpire κι αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Εν αναμονή της συνέχειας...

Τώρα μπορώ να συνεχίσω το Death Stranding, ενώ ξεκίνησα και το State Of Mind, το πρώτο μισάωρο του οποίου μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις με την ατμόσφαιρα του.
 

Stamatimenos

Death Knight
Joined
Nov 30, 2012
Messages
3,612
Αν είναι δυνατόν. :D
(O τυπάς είναι ο main-quest-giver στο Wasteland 3, αλλά το όλο μέρος "φωνάζει" bossfight.

Untitled.png
 

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
@manofsorrows Χαμογελάω με τον ενθουσιασμό σου, ακριβώς γιατί δεν είχες λιώσει τα παιχνίδια της Infinity. Απόλυτα κατανοητό να σε 'έπιασε' τόσο, αν ήταν η πρώτη σου επαφή με το ύφος-στύλ. Τα χλιαρά ή απογοητευμένα ρηβιούζ που διαβάζεις είναι από εμάς στην μπριγκάντα των Καβουροδεινόσαυρων, που έχουμε λιώσει δεκάδες αντίστοιχου ύφους παιχνίδια, οπότε πέρα από το -πραγματικά δημιουργικό- εύρημα του παιχνιδιού να σε βάζει στο ρόλο του 'κακού' της φάσης, δεν είδαμε κάτι που να μην είχαμε παίξει αλλού και καλύτερα.
Για τις μάχες θα συμφωνήσω, ένα μικρό χάος, σχετικά ευχάριστο, αλλά τίποτε αξιομνημόνευτο.

@Stamatimenos Είναι επειδή μπορείς κάλλιστα να τους την ξανοίξεις εκεί μέσα. Όχι πως θα καταφέρεις πολλά στην αρχή του παιχνιδιού, αλλά το W3 επιδεικνύει την κλάση του ως παιχνίδι, επιτρέποντάς σου να κάνεις Ο,ΤΙ μαλακία φανταστείς, από την αρχή του σχεδόν.
 

pornostars

Hobgoblin Captain
Joined
Jan 19, 2018
Messages
294
Έχω παίξει καμιά ωρίτσα το RE: Village το οποίο κινείται στην γνωστή first person προοπτική του 7.

Κλειστοφοβικό, με υπέροχα γραφικά και το ray tracing να δείχνει κυριολεκτικά τα δόντια του.

(y)
 

maximum armor

Umber Hulk
Joined
Jun 14, 2019
Messages
825
Παιδιά, τρόμαξα! Μόλις μπήκα σήμερα στο Hellpoint και στο main menu μου έβγαλε αυτήν την εικόνα.

Halloween Special.jpg

και ελαφρώς παραλαγμένη, προς το τρομακτικότερο, μουσική!
Μπήκα στο παιχνίδι και υπάρχουν ελαφρές διαφορές (π.χ. στη βάση των save points υπάρχουν καζάνια, με αυτό το πράσινο τζελ, που βράζουν και μερικοί εχθροί έχουν κολοκύθες για κεφάλι). Αυτά και χωρίς να έχω GOG Galaxy (που υποτίθεται αυτόματα σου κάνει updates και τέτοια)...
 

maximum armor

Umber Hulk
Joined
Jun 14, 2019
Messages
825
Πώ ρε παιδιά, τι έπαθα χθες. Ήμουν έτοιμος να κλάψω! Στο Hellpoint πάω στους δυο bosses που είναι μαζί, στους οποίους είχα κολλήσει στο προηγούμενο playthrough και επανήλθα τώρα περισσότερο… τουμπανιασμένος για να τους αντιμετωπίσω. Ήταν γύρω στις 23.35’. Αφού έχασα 3-4 φορές παίζοντας χαλαρά, είπα να σοβαρευτώ.

Είχα διαβάσει ότι είναι καλύτερα να βγάλεις πρώτα αυτόν που δεν κρατάει το 2-handed weapon, νομίζω αυτό μου έγραψε και ο Admiral. Βγάζω πρώτα τον άλλο και μείναμε οι δυο μας με τον 2-hander. Κάνοντας ανταρτοπόλεμο και κύκλους γύρω από κάτι μεγάλα κουτιά που υπάρχουν στην πίστα, μείναμε εγώ με σχεδόν πλήρη ζωή αλλά χωρίς επιπρόσθετα health packs ας τα πούμε και αυτός με ελάχιστη ζωή. Επειδή έκανε τις επιθέσεις του με αξιοπερίεργη cheating συχνότητα, δεν τολμούσα να βγω πίσω απ’ το κουτί. Κάποια στιγμή έγινα πιο bold και κατρακυλώντας (dodging) πάω πίσω του ενώ αυτός ετοιμαζόταν για άλλη μια επίθεση. ΔΗΛΑΔΗ ΗΜΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΟΝ FULL ΖΩΗ, ΕΝΩ ΑΥΤΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖΌΤΑΝ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Και παιδιά, μου μηδενίστηκε η ζωή με ένα hit. ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ.

Έκλεισα το κομπιούτερ και έπεσα για ύπνο. Το πήρα βαριά…
 

nitro912gr

Ancient Red Dragon
Approval of the Admiral PCMaster Veteran Klika Member
Joined
Nov 26, 2012
Messages
14,268
Πώ ρε παιδιά, τι έπαθα χθες. Ήμουν έτοιμος να κλάψω! Στο Hellpoint πάω στους δυο bosses που είναι μαζί, στους οποίους είχα κολλήσει στο προηγούμενο playthrough και επανήλθα τώρα περισσότερο… τουμπανιασμένος για να τους αντιμετωπίσω. Ήταν γύρω στις 23.35’. Αφού έχασα 3-4 φορές παίζοντας χαλαρά, είπα να σοβαρευτώ.

Είχα διαβάσει ότι είναι καλύτερα να βγάλεις πρώτα αυτόν που δεν κρατάει το 2-handed weapon, νομίζω αυτό μου έγραψε και ο Admiral. Βγάζω πρώτα τον άλλο και μείναμε οι δυο μας με τον 2-hander. Κάνοντας ανταρτοπόλεμο και κύκλους γύρω από κάτι μεγάλα κουτιά που υπάρχουν στην πίστα, μείναμε εγώ με σχεδόν πλήρη ζωή αλλά χωρίς επιπρόσθετα health packs ας τα πούμε και αυτός με ελάχιστη ζωή. Επειδή έκανε τις επιθέσεις του με αξιοπερίεργη cheating συχνότητα, δεν τολμούσα να βγω πίσω απ’ το κουτί. Κάποια στιγμή έγινα πιο bold και κατρακυλώντας (dodging) πάω πίσω του ενώ αυτός ετοιμαζόταν για άλλη μια επίθεση. ΔΗΛΑΔΗ ΗΜΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΟΝ FULL ΖΩΗ, ΕΝΩ ΑΥΤΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖΌΤΑΝ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Και παιδιά, μου μηδενίστηκε η ζωή με ένα hit. ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ.

Έκλεισα το κομπιούτερ και έπεσα για ύπνο. Το πήρα βαριά…
να αυτά δε μπορώ... άλλο πράγμα να είναι challenging το παιχνίδι και άλλο να σε κλέβει.
 

Admiral

Ancient Red Dragon
Staff member
Joined
Nov 27, 2012
Messages
12,261
Πώ ρε παιδιά, τι έπαθα χθες. Ήμουν έτοιμος να κλάψω! Στο Hellpoint πάω στους δυο bosses που είναι μαζί, στους οποίους είχα κολλήσει στο προηγούμενο playthrough και επανήλθα τώρα περισσότερο… τουμπανιασμένος για να τους αντιμετωπίσω. Ήταν γύρω στις 23.35’. Αφού έχασα 3-4 φορές παίζοντας χαλαρά, είπα να σοβαρευτώ.

Είχα διαβάσει ότι είναι καλύτερα να βγάλεις πρώτα αυτόν που δεν κρατάει το 2-handed weapon, νομίζω αυτό μου έγραψε και ο Admiral. Βγάζω πρώτα τον άλλο και μείναμε οι δυο μας με τον 2-hander. Κάνοντας ανταρτοπόλεμο και κύκλους γύρω από κάτι μεγάλα κουτιά που υπάρχουν στην πίστα, μείναμε εγώ με σχεδόν πλήρη ζωή αλλά χωρίς επιπρόσθετα health packs ας τα πούμε και αυτός με ελάχιστη ζωή. Επειδή έκανε τις επιθέσεις του με αξιοπερίεργη cheating συχνότητα, δεν τολμούσα να βγω πίσω απ’ το κουτί. Κάποια στιγμή έγινα πιο bold και κατρακυλώντας (dodging) πάω πίσω του ενώ αυτός ετοιμαζόταν για άλλη μια επίθεση. ΔΗΛΑΔΗ ΗΜΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΟΝ FULL ΖΩΗ, ΕΝΩ ΑΥΤΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖΌΤΑΝ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Και παιδιά, μου μηδενίστηκε η ζωή με ένα hit. ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ.

Έκλεισα το κομπιούτερ και έπεσα για ύπνο. Το πήρα βαριά…

Ωωωωωωωχ, πίστεψέ με σε νιώθω απόλυτα.
 

pornostars

Hobgoblin Captain
Joined
Jan 19, 2018
Messages
294
Μετά από 15 ώρες παιξίματος με το RE: VILLAGE, τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις είναι ανάκατες:

1. Η σειρά έχει μεταλλαχθεί σε μια clean-cut πλατφόρμα, όπου μπορεί να υπάρχει αγωνία και σεναριακή εξέλιξη, αλλά δυστυχώς λείπει παντελώς η μυστικιστική άλως που υπήρχε στα πρώτα παιχνίδια. Με ωραίες στολές και με αρματολούς πιονιέρους, σκοτώνεις και προχωράς, αλλά χωρίς να υπάρχει η μεταφυσική αγωνία που σε ακολουθεί, ολοκληρώνοντας την κάθε αποστολή.

2. Υπέροχα γραφικά, πολλή εξερεύνηση και περιορισμένα ammo, αλλά και πάλι το παιχνίδι πείθει νομίζω τις νεαρότερες ηλικίες που ίσως να έχουν ακούσει ότι τα Resident Evil "είναι δύσκολα αλλά και ατμοσφαιρικά" παιχνίδια, ενώ κατ' ουσίαν αυτό που εισπράττουν είναι φρικαλέα πτώματα, λεφτά και μανία για τρόπαια.

3. Οι χαρακτήρες δεν έχουν βάθος. Αναλίσκονται σε τυποποιημένες συμπεριφορές που έχουμε δει χιλιάδες φορές σε ταινίες και παιχνίδια. Εντάξει, δεν έχουμε την απαίτηση να αναλυθούν τα χωρία στο έργο του Χάιντεγκερ σε μια ταινία τρόμου, αλλά εν πάση περιπτώσει η ζοφερότητα στην σειρά αξίζει μια εις βάθος ανάλυση σε κίνητρα και συμπεριφορές.

4. Νομίζει ότι η Capcom οφείλει να επιστρέψει στα τρίτου προσώπου RE, με τους ανάλογους γρίφους και το απαράμιλλο περιτύλιγμα τρόμου, καθώς ο ήρωας βρίσκεται ολομόναχος σε μια έπαυλη κυνηγώντας το μάταιο. Πιστεύω ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια... συνέχεια του εφιάλτη, η οποία όμως εξελίσσεται διότι έτσι επιτάσσουν τα fanboys και το marketing. Άντε και ο μύθος που ακολουθεί το franchise από τα γεννοφάσκια του.

5. Το παιχνίδι έχει πολύ δυνατές στιγμές και φυσικά την δυσκολία του όταν παίξεις σε hardcore επίπεδο, ενώ δεν λείπουν οι ανατροπές και η υπόσχεση ότι η συνέχεια θα είναι ακόμα καλύτερη. Ωστόσο, διατείνομαι ότι το όλο project είναι μια ωραία μακέτα που τάζει λαγούς με πετραχήλια, αλλά που όλοι γνωρίζουμε ότι θα δούμε "μία από τα ίδια" αλλά σε 60fps και αξιοπρεπή ανάλυση.

😎
 
Last edited:

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
Αληθινό θρίλερ δεν είναι σε καμία περίπτωση. Β-movie με πρωτοκλασάτο επίπεδο παραγωγής είναι και μάλιστα πολύ συνειδητά. Σαν να κόβεις εισιτήριο για να πας βόλτα σε σένιο σπιτάκι του τρόμου. Πραγματικός κίνδυνος ή αγωνία δεν υφίσταται πουθενά, αλλά απολαμβάνεις το μπούγιο, περνάς όμορφα. Δεν είχα ποτέ τη σειρά σε κάποια ιδιαίτερη υπόληψη, αλλά τα 7 και 8 τα κατευχαριστήθηκα, ακριβώς γι'αυτό που προσφέρουν.
 
Top Bottom