Isometric action rpgs (aka κλικικλικι)

[Brother Bruce]

αφου δεν βλεπω πουθενα γυρω την καρα να μας πει αν ηδη υπαρχει θρεντ κι αφου ο πολυχρονεμενος γλουφςγλουφς αδμιν κωστας "the Bear-molester" Hellion εξεφρασε την επιθυμια, ας ανοιξω το θρεντ.

καταρχην να ορισω τι θεωρω εγω κλικικλικι, γιατι μεχρι και το γουιτσερ 3 το εχω δει να χαρακτηριζεται action rpg..

λοιπον για μενα κλικικλικι θα ειναι παντα το ισομετρικο 3rd person ρηαλταιμ rpg που εχει κυρια χαρακτηριστικα τον μοναχικο ηρωα (δηλαδη δεν υπαρχει ομαδα), το αφθονο λουτ, τα κυματα των εχθρων και την εμφαση στο κομματι της μαχης και της εξερευνησης παρά στο σεναριο και τις ρολ πλεινγκ επιλογες που ειναι ο κυριος αξονας στα πιο "βαρια" rpg.

δεν ανοιγω γκουγκλ και τετοια, σιγουρα θα υπαρχει καποιος παππους του ειδους απ τα 80s, παντως εγω θεωρω σημειο αναφορας και δημιουργο του ειδους το ντιαμπλο 1, οποτε το αφηνω οξω απ τις συγκρισεις και τα τοπ 5 του ειδους ξερω γω...

επειδη το προλαβα ο γεροντας οταν κυκλοφορησε, και θυμαμαι τον αντικτυπο και την εντυπωση που ειχε δημιουργησει, 4 λεξουλες εχω να πω: ηταν το πληρες πακετο.

εγραψε το βιβλιο. η πολη- hub με τους εμπορες και τους κουεστ γκιβερς, το κλειστοφοβικο μπουντρουμι που κατεβαινεις σκαλα σκαλα μεχρι την τελικη αναμετρηση, η απιστευτη μουσικη του Matt Uelmen και κυριως η υπερτατη, γκοθ, σκοτεινη ατμοσφαιρα και η αισθηση οτι οσο κι αν το παλεψεις δεν υπαρχει χαπι εντ, ηταν οι αιτιες για την τεραστια επιτυχια που οδηγησε σε 2 ακομα παιχνιδια και κραταει στον αφρο μια ολοκληρη εταιρια.

βεβαια με εμπνευση και αρχετυπο τον διαβλο, δημιουργηθηκε ολοκληρο υποειδος, τα diablo - clones, με μικρες ή μεγαλες παραλλαγες. darkstone, loki, divine divinity, sacred, και βεβαια το titan quest ακολουθησαν, το καθενα με τον ιδιαιτερο χαρακτηρα του. πιο προσφατα αναβιωσε το ειδος με path of exile, van helsing, victor vran και κατι αλλα περιεργα καλτ παιχνιδια που ουτε ρηβιου δε βρισκεις οπως το 5 guardians of david ( βαθια γνωση του ειδους ο μπραδερ, λεμε... χριστιανικο κλικικλικι...), αλλά για αρχη λεω να κεντραρω στα παλιοτερα...

για μενα βασιλιας του ειδους ειναι το titan quest. το divdiv εχει μια ξεχωριστη θεση στην καρδια μου, με το χιουμορ, τα καπως κουλα, υπο περιεργη γωνια, γραφικα και το εντελως ελευθερο απο "τυπικες" κλασεις, σκιλ τρη, αλλά την πιο πληρη εμπειρια μου την εδωσε η παιγνιδάρα της Iron Lore

απειρες, χορταστικες ωρες καταστροφης του mouse, με καταπληκτικα, φωτεινα, πανεμορφα γραφικα ειδικα στο κομματι της αρχαιας ελλαδας, αφθονο λουτ, και τελεια γεωμετρια του καθε κομματιου... εννοω οτι εγω τουλαχιστον θελω λιγο γραμμικο, corridored γκειμπλει (για να δωσω να καταλαβετε με μπακάλικα ελληνικα θελω "στενομακρη" την "πιστα". να εχω ελεγχο, και να μην "χανομαι" οπως στις σχεδον τετραγωνες περιοχες του διαβλου 2. δηλαδη θεωρω οτι το ειδος του arpg δεν συνίσταται για καθαρο open world, αλλα πρεπει να ειναι λιγο πιο streamlined, και "μαζεμενο", αλλά γουστα ειν αυτα...

περιμενω πολλα απ το γκριμ ντων. αν και εχει μεταβληθει λιγο το υφος κι εχει γινει πιο σκοτεινο και steampunk απ το ταιταν κουεστ, αλλαγές που δεν ειναι και τοσο του γουστου μου, περιμενω να σκιζει απο γκειμπλει κι απο ανελεητο κλικικλικι και να μας οδηγησει σε γερο carpal syndrome...

αυτα. πειτε κι εσεις, κανάγιες.

 

[volrath]

Από τα αγαπημένα μου genre παιχνιδιών. Για εμένα κορυφαίο παραμένει το πρώτο Sacred με τον πραγματικά ανοιχτό κόσμο προς εξερεύνηση (το expansion ήταν απογοητευτικό όμως). Το Titan Quest έρχεται δεύτερο με πολύ μικρή διαφορά.<br><br>Το Five: Guardians of David πως μου ξέφυγε (και μας ξέφυγε και σαν Ragequit); Άμεσα στη λίστα για αγορά!  :thumbsup:

 

[jonirenicus13]

Το Witcher 3 είναι action-rpg, όπως και το Witcher 2.<br><br>Μην μπερδεύεις τα action-rpg με τα hack & slash.

 

[jimmy213]

Με τα genres γίνεται λίγο της Πόπης. Ο καθένας βάζει από πέντε tags δίπλα στο game. Ο όρος "action-rpg" είναι βλακεία για μένα αλλά anyway, ας το κρατήσουμε ontopic.<br><br>Η isometric προβολή μου αρέσει πάρα πολύ. Δυστυχώς δεν έχω παίξει πολλά του είδους, καθώς στην ουσία ξεκίνησα με το Torchlight. Τα diablo 1 και 2 ήθελα να τα παίξω κάποτε, αλλά πλέον είναι λίγο αργά.

 

[Brother Bruce]

τυπικα εχεις δικιο αιρενικε, γι αυτο ακριβως ξεκαθαριζω τι θεωρω εγω, ισως λανθασμενα, arpg και πανω σε τι θα ηθελα να συζητησουμε. <br>δηλαδη δε νομιζω οτι ο γκεραλτ η τα γκοθικς ξερω γω ειναι παρομοια παιχνιδια μ αυτα που περιγραφω στο ποστ μου.<br>βεβαια το οφτοπικ ειναι παντα επιτρεπτο, σεβαστο και επιθυμητό ακομα ακομα, ειδικα οτα ανοιγω θρεντ και το ξερετε. <br><br>βολραθ, ας κανει ενα ρηβιου το ρεηκουι. θα μπει κιολας στην πρωτη σελιδα του παιχνιδιου στο μετακριτικ αφου απ οτι βλεπω υπαρχουν 3 μονο ρηβιους απο σαιτς. κι απο users, ουτε μια...  <img src="/bigsmile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /> <img src="/bigsmile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /><br>προφανως θα παει απατο. αλλα αυτο δε σημαινει κατι για μας, τα αρωστακια..<br><br>τζιμη, δικιο εχεις. και γαμωτο, ξεχασα τα τορτσλαιτ στα προσφατα... το ξερα, εχω αφησει κατι καλο εξω. αν ηταν λιγοτερο cartoony, θα τ αγαπουσα περισσοτερο. το 2 παντως ηταν πολυ δυνατο...

 

[Savatar]

Μια υποκατηγορία RPG που έχουμε μια πολύ περίεργη σχέση, πρέπει να ομολογήσω. Τις περισσότερες φορές έρχεται ο κεραυνοβόλος έρωτας, αρχίζει το λιώσιμο, ο ενθουσιασμός και τα σερί 5ωρα sessions και κάπου στα μισά....πουφ...ξεφουσκώνει! Κάποιες φορές λόγο βαρεμάρας, αλλά τις περισσότερες γιατί ανακάλυπτα πως κάποιος μηχανισμός του ήταν εκτός των γούστων μου! Τις περισσότερες φορές με ξενερώνει στο τέλος το φαρμάρισμα που αρκετοί τίτλοι του είδους έχουν. Ακόμα και αν δεν απαιτεί το παιχνίδι να φαρμάρω, με ξενερώνει πως υπάρχει σαν επιλογή για να μαζέψεις πράμα (loot, gold κτλ.), μου χαλάει τον κανόνα της "προσπάθεια - ανταμοιβής" που σε γενικές γραμμές  γουστάρω στα παιχνίδια. Ή για παράδειγμα η ξενέρα που έφαγα στο Torchlight 2 (υπέροχο κλίκι κλίκι!) όταν συνειδητοποιείς όταν πεθαίνεις δεν τρέχει κάστανο! Respawn και φύγαμε, λέμε! (Ευτυχώς εκεί το σώσαν τα mods!) Γενικά όλη η υποκατηγορία έχει μια σειρά στοιχείων που από κάποιο σημείο και μετά με ξενερώνουν, αλλά γνωρίζω πως είναι βασικά συστατικά τους που οι λάτρες του είδους τα αγαπάν (το φαρμάρισμα, τα άπειρα random loots σε βαθμό αρώστιας, τα resistance set gears κτλ.)<br><br>Αλλά παρόλο την γκρίνια μου για το είδος, πρέπει να ομολογήσω πως μου έχει χαρίσει εκατοντάδες ώρες κλίκι-κλίκι διασκέδασης! Ας πω και εγώ τους αγαπημένους μου τίτλους :<br>Dungeon Siege 2 : Το είχα λατρέψει ρε παιδιά! Ξέρω πως ο BB θα κάνει ένσταση γιατί χειρίζεσαι party (ένας ο δικός σου, οι υπόλοιποι NPC), αλλά η κλίκι-κλίκι δράση του ήταν φοβερή για μένα! Μακελειό μιλάμε, και με το pause feature (για το είδος πολύ σπάνιο) να τα σπάει. Από τα λίγα που έπαιξα ως το τέλος χωρίς να με ενοχλούν οι παρασπονδίες (για μένα) του είδους.<br>Diablo: Ναι, το πρώτο, ο παππούς του είδους. Γιατί έχει συγκλονιστική ατμόσφαιρα (ακόμα και σήμερα), γιατί μπορούσες να το παίξεις μονοκοπανιά με απλό save χωρίς να φαρμάρεις (αν και ήταν ζόρικο) και γιατί έχει μείνει στάμπα στην gaming καρδούλα μας σαν κάτι το μοναδικό για την εποχή του.<br>Divine Divinity: Διαφέρει κατά πολύ από τα "pure κλίκι κλίκι", είναι ποιο RPG, αλλά φοβερό! Ατμόσφαιρα, χιούμορ, ιδιαίτερο κτλ. τα έχουμε ξαναπεί πολλές φορές.<br>Torchlight 2 : Δεκάδες ώρες σε δαύτο, ίσως και εκατοντάδες! Το "μαμίσιο" έχει ένα θέμα, καταντάει πολύ εύκολο γρήγορο. Αλλά έχει τρομερό modding community και μπορείς να το προσαρμόσει στα γούστα σου και να γουστάρεις τρελά! Για μένα φοβερή και η ατμόσφαιρα του,και με φοβερά smooth animation!<br><br>Από τα ποιο σύγχρονα με είχε κολλήσει το Victor Vran, αλλά και αυτό από ένα σημείο και μετά με ξενέρωσε κάπως η λογική του φαρμαρίσματος και η επανάληψη και το παράτησα κατά το τέλος. Παρόλο αυτά είναι πολύ καλό, και έχει αρκετά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (π.χ. τα challenges)  <br><br>Θα συμφωνήσω με JonIrenicus πως ταιριάζει καλύτερα ο όρος "hack n slash" , παρά "action - rpg". Αλλά εντάξει, όλοι καταλάβαμε τι εννοεί ο ποιητής στο πρώτο ποστ  <img src="/wink.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[grmadness]

Jimmy, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Αν και το Torchlight δεν είναι καθόλου κακή αρχή. :salute:<br><span class="bbcode_spoiler">Απολύεσαι.</span><br><br>Brother, thanks για το Five: Guardians of David. Θα το τσεκάρω.<br><br>Savatar, μέγιστε Ninja, πίσω στο Memorial Wall σου. :lol:

 

[jimmy213]

<blockquote><br>Jimmy, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Αν και το Torchlight δεν είναι καθόλου κακή αρχή. :salute:<br><span class="bbcode_spoiler">Απολύεσαι.</span><br></blockquote><br>Σίγουρα και ίσως να τα δω κάποια στιγμή. Θα βοηθήσουν και στην απεξάρτηση από το Path :blush2:

 

[Brother Bruce]

α, τζιμη, μην το ξεχασω. τα ντιαμπλο παιζονται ανετοτατα σημερα. <br>ειδικα το 1 το επαιξα προσφατα με αυτο πανω:<br>http://reddoorbluekey.com/pc-news/wirts-leg-never-looked-good-diablo-1-hd-mod-exists/<br>και ειναι πραγματικα κορυφαιο. με σημερινες resolutions, γενικα αυξημενη δυσκολια και πανω απ ολα, με τις κουεστς που τελικα κοπηκαν απ την τελικη βερσιον και ολοκληρωνουν το lore και σκοτεινιαζουν κι αλλο την ατμοσφαιρα. ενταξει, το 2 δε χρειαζεται μοντς απ οτι θυμαμαι, αλλα σιγουρα υπαρχουν αν θες. προχωρα αφοβα, θα γουσταρεις τρελλά.

 

[jimmy213]

Ναι, δε διαφωνώ και δεν λέω για τα γραφικά του. Ίσα ίσα μου αρέσουν και τα original. Θα το έχω υπόψιν μου πάντως, θενκς <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Chosen Undead]

Προσωπικά το αγαπημένο μου παιχνίδι του είδους ever είναι το Torchlight 2  :mosh:

 

[Pain]

Ίσως το αγαπημένο μου είδος παιχνιδιών. Όχι κατά ανάγκη με σειρά προτίμησης, οι αγαπημένοι μου τίτλοι so far:<br>- Diablo 2<br>- Titan Quest (+ Immortal Throne)<br>- Grim Dawn<br>- Path of Exile<br><br>Τα Torchlight και κάποιος indie τίτλους που έπεσαν στα χέρια μου κατά καιρούς δεν τα προσθέτω καθώς παρότι ευχάριστα, δεν με κράτησαν αρκετές (εκατοντάδες) ώρες.<br><br>Πιστεύω πως τα στοιχεία τα οποία μοιράζονται όλα τα "κλίκικλίκι" και με τραβάνε περισσότερο είναι:<br>- Heart of Jew: Loot, loot και πάλι loot. Σε κάποιους εκ των τίτλων με κούρασε η αναζήτηση του τέλειου roll στα στατιστικά του αντικειμένου το οποίο είχα ήδη βρει, αλλά ευτυχώς είναι κάτι το οποίο δεν έφτασε στο σημείο να μου καταστρέψει την όλη εμπειρία.<br>- Alone but not lonely: Επιστρέφεις κουρασμένος από τη δουλειά. Έχεις 2 ωρίτσες μπροστά σου πριν την επόμενη υποχρέωση. Δεν χρειάζεται να περιμένεις κανένα guild, κανέναν coop partner, κανένα event που θα γίνει κάποια προκαθορισμένη ώρα: Φορά την πανοπλία σου και βουτάς στο αίμα των εχθρών.<br>- "Relaxed" gameplay: Αράζεις, δίπλα σου καφές ή μπύρα, αναλόγως την ώρα της ημέρας (ή ουίσκυ αν το παρατσούκλι σου ξεκινά από "Βορ" και τελειώνει σε "άκιος") και οδηγείς τον χαρακτήρα σου από τη μία ορδή εχθρών στην επόμενη, με σταθερές, στιβαρές κινήσεις του καρπού σου. Η στιγμή δε που θα δεις το hp σου να πέφτει μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου στα τάρταρα είναι ανεκτίμητη (βασικά έχει τιμή, μερικούς μήνες από τη ζωή σου τη φορά).<br>- Immersion: Είσαι μόνος. Επενδύεις αμέτρητες ώρες στον χαρακτήρα σου. Το στόρυ συνήθως είναι αρκετό για να σου δώσει ένα κίνητρο να νιώσεις πως κάνεις κάτι που έχει νόημα, παράλληλα όμως όχι κουραστικό και μακροσκελές. (αν και μου αρέσει το καλό lore/story, μου αρκεί και το: "Το dungeon γέμισε τέρατα, τράβα να το καθαρίσεις.")<br><br>Θα αναφερόμουν και στην ατμόσφαιρα που καταφέρνουν να δημιουργήσουν οι τίτλοι, αλλά επειδή διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους (ειδικά αν συγκρίνεις ΤQ με Diablo) είναι δύσκολο να επεκταθώ.

 

[tommy]

Αν και το συγκεκριμένο genre το ψιλό μισώ, τα diablo ειδικά  :vomit: :seriouslyno: αλλά μερικά από δαύτα μου άρεσαν<br><br>Titan Quest<br>Divine Divinity<br>Throne of darkness - μάλλον λόγο ανατολίτικης προσέγγισης<br>dungeon siege 1 - το δεύτερο ακόμα δεν έχω αξιωθεί να το παίξω αν και υπάρχει στην βιβλιοθήκη<br>Sacred 1+Expansion<br><br>Κάπουα όπως το Loki/Torchlight αν και τα έχω δεν έχω δει ακόμα  :facepalm: - βαρέστε ελεύθερα

 

[mits@kos]

Βρούτε με έψησες να αξιοποιήσω την τελευταία μιάμιση μέρα άδειας με Titan Quest. Αυτό και το πρώτο Van Helsing είναι τα κλίκικλικι που απόλαυσα όσο κανένα άλλο.

 

[Chosen Undead]

Pain ξέχασες το σημαντικότερο. Χαλάρα παίζεις και εν ώρα εργασίας χωρίς να σε καταλάβει κανείς. Το έχω κάνει πολλάκις  :lol:

 

[jonirenicus13]

<blockquote><br>τυπικα εχεις δικιο αιρενικε, γι αυτο ακριβως ξεκαθαριζω τι θεωρω εγω, ισως λανθασμενα, arpg και πανω σε τι θα ηθελα να συζητησουμε. <br></blockquote><br><br>Πάσο τότε. Ο καθένας μπορεί να έχει στο μυαλό του οποια ερμηνεία γουστάρει.  <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Northlander]

Εντελώς συμπτωματικά η Blizzard χτες έβγαλε καινούργιο patch για το Diablo 2 (1.14a) στο οποίο λύνονται κάποια προβλήματα ώστε να υποστηρίζεται το παιχνίδι σε καινούργια συστήματα.<br><br>Και εντελώς συμπτωτικά, εν αγνοία του παραπάνω γεγονότος, έβαλα να εγκαταστήσω σήμερα την παιχνιδάρα. Μένει να βρω τα saves μου τώρα.<br><br>Συγκίνηση όταν έπειτα από 10 χρόνια single-player στο Diablo 2 σου πέφτει επιτέλους το Zod rune.

 

[renkalan]

Θυμάται <i>(ή έχει παίξει)</i> κανείς το Nox των Westwood Studios;<br>Παραμένει απο τα αγαπήμενα μου του είδους. Γρήγορο, με χιούμορ, ενίοτε δύσκολο(quicksave I love you)<br>Είχε και ένα φοβερό http://www.youtube.com/watch?v=xkv0oVLX13gjYmc/view?usp=sharing" class="bbcode_url">intro movie, it could happen to you στυλ, όπου ο πρωταγωνιστής γίνεται summoned απο το τροχόσπιτό του στον κόσμο του παιγνιδιού.<br><i>Hey, this could happen to me!</i>

 

[Northlander]

Ένα από τα παιχνίδια που για εμένα είχε εκπληκτική δυναμική, αλλά τελικώς πάτωσε ήταν το Throne of Darkness της Sierra. Ιαπωνία, samurai, hack&#039;n&#039;slash αλλά δυστυχώς έπασχε και αυτό.

 

[asgardlord]

<blockquote><br>ανελεητο κλικικλικι και να μας οδηγησει σε γερο carpal syndrome...<br></blockquote><br>Σαν ορθοπαιδικός χειρουργός αυτός είναι ο πρώτος λόγος που συμπαθώ την κατηγορία  :deal: :devil:<br><br>Ο δεύτερος είναι ότι ήδη σαν πιτσιρικάς στον Spectrum είχα καταλάβει πως είμαι ψυχαναγκαστικός και πρέπει να σκοτώσω όλα τα τερατάκια στο Gauntlet, ε και το Diablo στην εφηβεία ήρθε κι έδεσε! <br><br>Κατα τ&#039; άλλα Diablo 2 η κορυφή, Divine Divinity close second γιατί είχε πιο ανεπτυγμένο rpg στοιχείο και μου θύμισε κάπως Ultima, το πρώτο Sacred έπος, και απ&#039; τα πρόσφατα Torchlight 2 άριστο (και για μένα πολύ ανώτερο του Diablo 3 pre updates).