"Πρέπει να θυμίσουμε στους εργαζόμενους ότι είναι τυχεροί που δουλεύουν"

[Admiral]

Αν αναρωτιώσασταν ποτέ τι στο διάβολο συζητάνε οι πολιτικοί και οι λεφτάδες στα κάθε λογής συνέδρια και συμπόσια, πάρτε μια γεύση:

 

[Norshgaath]

Μονη απαντηση σε τετοιες συμπεριφορες ειναι ο ενεργος απο τα κατω συνδικαλισμος.

Ουτε φανφαρες, ουτε αναθεση σε πολιτικους με ελπιδα χαλιναγωγησης τετοιας αλαζονειας και κρυψιματος κατω απο το χαλακι. Συνδικαλισμος και μοντερνες απεργιες υποπαραγωγης

 

[Dim Gian Bot]

Υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτά που λέει, αλλά τα παραθέτει πολύ μ@λ@κισμένα με αποτέλεσμα η τοποθέτησή του να δείχνει εντελώς λάθος. Μετά τον COVID επικρατεί μια περίεργη αντίληψη (κυρίως στις πιο νέες ηλικίες) του τύπου "μας πληρώνεις και καθόμαστε, αλλιώς άντε γεια, έχω και το επίδομα στον ΟΑΕΔ/τους γονείς που σπρώχνουν λεφτά/το ενοίκιο που εισπράττω από το διαμερισματάκι της θείας κ.ο.κ. και τη βγάζω κάνα χρόνο αραχτός, σιγά μην ιδρώσω κιόλας". Αν βέβαια και οι εργοδότες προ-COVID δεν σου έπιναν το αίμα, νομίζω πως δεν θα είχαμε και αυτές τις ακραίες αντιδράσεις. Στην καραντίνα ο κόσμος είχε την "πολυτέλεια" (εκτός από αρκετούς ελεύθερους επαγγελματίες που τους είχε φάει η αγωνία και, φυσικά, ούτε λόγος για επιδόματα) να κάτσει σπίτι του και να σκεφτεί/να αναθεωρήσει κάποια πράγματα και, από μια άποψη, καλά έκανε!

Το κακό είναι πως ποτέ δεν πρόκειται να κατανοήσει πλήρως ένας υπάλληλος τη θέση του εργοδότη και το αντίστροφο. Ως υπάλληλος, καταστάσεις που θεωρούσα απαράδεκτες ή άδικες, τις βρήκα μπροστά μου ως εργοδότης (του εαυτού μου) και τότε κατάλαβα και τη θέση του πρώην εργοδότη μου σε κάποια πράγματα. Οι υπάλληλοι πάντα θα παραπονιούνται για τα χρήματα και για τις συνθήκες εργασίας και οι εργοδότες πάντα θα παραπονιούνται για την απόδοση των υπαλλήλων τους.

Είστε humans (ως botάκι μιλώ :Ρ). Αυτό είναι το πρόβλημα. Καλά (μας) ξεμπερδέματα.

 

[Norshgaath]

Οι υπάλληλοι πάντα θα παραπονιούνται για τα χρήματα και για τις συνθήκες εργασίας και οι εργοδότες πάντα θα παραπονιούνται για την απόδοση των υπαλλήλων τους.

αν βγαλεις το παραπονιουνται και βαλεις παλευουν και για εργοδοτες και για εργατες, τσουπ φτανεις στη παλη των ταξεων.

 

[Myrmidonas]

Ελεύθερη αγορά μόνο όταν τους συμφέρει, λογικό είναι με τόση χαμηλή ανεργία να προσπαθήσουμε να πάρουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Ένας λόγος που αγαπώ την νέα γενιά είναι αυτός, ότι δεν συμβιβάζονται και "γκρινιάζουν", εμείς με το σύνδρομο Στοκχόλμης μας έχει φάει το φιλότιμο

 

[Borracho]

Ο καπιταλισμός είναι αρρώστια, αποσκοπεί στο πλήρες ξεζούμισμα του εργαζομένου. Το κινέζικο μοντέλο, αποτελεί την ονείρωξη κάθε δυτικού εργοδότη. Ευτυχώς, υπάρχουν οι οργανώσεις βάσης και τα συνδικάτα ως αναχώματα.

Είναι απλά τα μαθηματικά : Χρειάζεται να δουλεύεις για να ζεις; Είσαι φτωχός. Και 5Κ το μήνα να βγάζεις, είσαι φτωχός. Γιατί είσαι εξαρτημένος από κάποιο αφεντικό. Μας βάζουν να φαγωνόμαστε μεταξύ μας ποιός θα πάρει μεγαλύτερη τηλεόραση για να νιώσει γυφτο-πασάς και αυτοί αγοράζουν και πουλάνε κράτη. Από τη στιγμή που είμαστε φτωχοί λοιπόν, συνδικαλισμός, αγώνας, πίεση. Υποχώρηση και απάθεια σημαίνουν νίκη των τεράτων.

 

[Tony Corvus]

 

[Eaglos]

Υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτά που λέει, αλλά τα παραθέτει πολύ μ@λ@κισμένα με αποτέλεσμα η τοποθέτησή του να δείχνει εντελώς λάθος. Μετά τον COVID επικρατεί μια περίεργη αντίληψη (κυρίως στις πιο νέες ηλικίες) του τύπου "μας πληρώνεις και καθόμαστε, αλλιώς άντε γεια, έχω και το επίδομα στον ΟΑΕΔ/τους γονείς που σπρώχνουν λεφτά/το ενοίκιο που εισπράττω από το διαμερισματάκι της θείας κ.ο.κ. και τη βγάζω κάνα χρόνο αραχτός, σιγά μην ιδρώσω κιόλας". Αν βέβαια και οι εργοδότες προ-COVID δεν σου έπιναν το αίμα, νομίζω πως δεν θα είχαμε και αυτές τις ακραίες αντιδράσεις. Στην καραντίνα ο κόσμος είχε την "πολυτέλεια" (εκτός από αρκετούς ελεύθερους επαγγελματίες που τους είχε φάει η αγωνία και, φυσικά, ούτε λόγος για επιδόματα) να κάτσει σπίτι του και να σκεφτεί/να αναθεωρήσει κάποια πράγματα και, από μια άποψη, καλά έκανε!

Το κακό είναι πως ποτέ δεν πρόκειται να κατανοήσει πλήρως ένας υπάλληλος τη θέση του εργοδότη και το αντίστροφο. Ως υπάλληλος, καταστάσεις που θεωρούσα απαράδεκτες ή άδικες, τις βρήκα μπροστά μου ως εργοδότης (του εαυτού μου) και τότε κατάλαβα και τη θέση του πρώην εργοδότη μου σε κάποια πράγματα. Οι υπάλληλοι πάντα θα παραπονιούνται για τα χρήματα και για τις συνθήκες εργασίας και οι εργοδότες πάντα θα παραπονιούνται για την απόδοση των υπαλλήλων τους.

Είστε humans (ως botάκι μιλώ :Ρ). Αυτό είναι το πρόβλημα. Καλά (μας) ξεμπερδέματα.

Η μόνη δόση αλήθειας είναι ότι θέλουν 50% ανεργία για να δουλεύεις για ένα κομμάτι φρυγανία, αφού πάρεις και καμία πίπα και αν αισθάνεται καλά εκείνη τη μέρα το αφεντικό. Πράγματι, αυτό ειναι αληθεία και αυτός είναι και ο στόχος.

Από την άλλη, εαν βγάλω βίντεο και πω "τα αφεντικά μας έχουν πηδήξει και πρέπει να αυξηθούν οι γκιλοτίνες στο 40-50% για να καταλάβουν ότι χωρίς εμάς, δουλειά δεν βγαίνει", θα με κλείσουν φυλακή.

 

[Miden Agan]

Ελεύθερη αγορά μόνο όταν τους συμφέρει, λογικό είναι με τόση χαμηλή ανεργία να προσπαθήσουμε να πάρουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Ένας λόγος που αγαπώ την νέα γενιά είναι αυτός, ότι δεν συμβιβάζονται και "γκρινιάζουν", εμείς με το σύνδρομο Στοκχόλμης μας έχει φάει το φιλότιμο

Θα βαλω ενα μεγαλο αστερισκο για τη νεα γενιά και το γενικότερο attitude (όπως γραφει κι ενας τοιχος εδω στη Δραπετσώνα, "Η νέα γενιά ολους σας γ@μ@").

Αυτο το "δε συμβιβαζεται" εχει γινει λιγο αόριστο.
Όπως το εχω δει εδω και καποια χρονια που ψαχνουμε νεο κοσμο, στην πλειοψηφία τους δειχνουν αδιάφοροι οχι ασυμβίβαστοι.

 

[Norshgaath]

Αν υπάρχουν μισθοί εκκίνησης 2k καθαρά το μηνα με πλήρη κάλυψη ιδιωτικής ασφάλισης, 5μερο 7ωρο hybrid η και πλήρως remote, commute λιγότερο του μισάωρου, υγιεινό περιβάλλον εργασίας και δυνατότητες ανέλιξης σου λεω εγώ πως οι αδιάφοροι γίνονται ενδιαφερόμενοι

 

[Borracho]

Σκέψου πως στην Ελλάδα έχουμε και την φοβερή παθογένεια των 40άρηδων που μένουν ακόμα με τη μαμά, από επιλογή.

Όταν ακούς άνθρωπο να σου λέει 'Ε ρε φίλε, 800 μου δίνει κι ο πατέρας μου να κάθομαι, σιγά τώρα, να τρέχω όλη μέρα για τα ίδια, τρελός είσαι' ξέρεις πως δεν υπάρχει ελπίδα.

Και Νόζι, αυτό που λες στην Ελλάδα και δη για πρώτη δουλειά/entry level πόστο, απλώς δεν υφίσταται. Όποιος νέος το θέλει και το κυνηγά συνειδητά, θα έχει κάνει τις κατάλληλες κινήσεις προκειμένου στα 22 να είναι εξωτερικό και να ξεκινήσει μ'αυτές τις προϋποθέσεις.

 

[Norshgaath]

Και Νόζι, αυτό που λες στην Ελλάδα και δη για πρώτη δουλειά/entry level πόστο, απλώς δεν υφίσταται.

Προφανώς και δεν υφίσταται. Αυτό εννοώ. Αν υπήρχε κίνητρο αξιοπρεπους διαβίωσης, γιατί αυτή είναι η αξιοπρεπής διαβίωση στην Ελλάδα σήμερα δεν θα υπήρχε θέμα.

Θέμα υπάρχει όμως, γιατί όλοι γνωρίζουμε πως η δουλειά εδω δεν αρκεί καν για επιβίωση, πόσο μάλλον για αξιοπρεπή διαβίωση.

 

[Eaglos]

Αν υπάρχουν μισθοί εκκίνησης 2k καθαρά το μηνα με πλήρη κάλυψη ιδιωτικής ασφάλισης, 5μερο 7ωρο hybrid η και πλήρως remote, commute λιγότερο του μισάωρου, υγιεινό περιβάλλον εργασίας και δυνατότητες ανέλιξης σου λεω εγώ πως οι αδιάφοροι γίνονται ενδιαφερόμενοι

Στο δικό μου κλάδο (δίκτυα), μια χαρά παίζουν αυτές οι παροχές και μάλιστα για θέσεις junior προς mid engineer. Ο τελευταίος intergrator δίνει 2000 μικτά + ticket restaurant + hybrid (στην χειρότερη). Για αυτό και γίνονται μαζικές αποχωρήσεις από εταιρίες και συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού.

 

[Norshgaath]

Οι μετακινησεις σε αυτές τις δουλειές γίνονται ακριβώς επειδή έχουν συνείδηση της αξίας τους οι εργάτες!
Γι'αυτό υπάρχει και τόση κινητικότητα και σε αυτούς στοχεύει ο Καραγκιόζης του βίντεο όταν λέει για μαζικές απολύσεις.


Όμως όταν γνωρίζουν οι εργάτες πως χωρίς αυτούς γρανάζι δε γυρνά καθως εχουν τις γνωσεις και την εξειδικευση, τοτε ειναι δυσκολο να υποκύψουν σε μαζικούς τραμπουκισμους όπως αυτούς που υπαινίσσεται.

Το να μην υποκύψει όμως κάποιος είναι στενά συνδεδεμένο με τον εργατικό του χώρο και το εργατικό κλίμα. ΚΑΙ ΕΔΩ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΡΕΛΟ ΡΟΛΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΆΤΑ

 

[Borracho]

Aκριβώς. Και είναι σημαντικό πάρα πολύ να μην είμαστε μόνο παρτάκηδες ('Α εγώ είμαι engineer, βρέξει χιονίσει είμαι κυριλέ') γιατί μπορεί βραχυπρόθεσμα να ισχύει, αλλά από τη στιγμή που έχουμε να αντιμετωπίσουμε συστημικό κακό, οφείλουμε να μαχόμαστε για την αξιοπρέπεια όλων των κλάδων. Με υγιή και ισχυρό συνδικαλισμό για ΟΛΟΥΣ μπορείς να προχωρήσεις, να διαπραγματευτείς και να ζήσεις με αξιοπρέπεια.

 

[Miden Agan]

Αν υπάρχουν μισθοί εκκίνησης 2k καθαρά το μηνα με πλήρη κάλυψη ιδιωτικής ασφάλισης, 5μερο 7ωρο hybrid η και πλήρως remote, commute λιγότερο του μισάωρου, υγιεινό περιβάλλον εργασίας και δυνατότητες ανέλιξης σου λεω εγώ πως οι αδιάφοροι γίνονται ενδιαφερόμενοι

Δε διαφωνω καθολου ρε συ, αλλα κανενας απο εμας δεν ξεκινησε να εργάζεται και με τον πρώτο μισθό ελυσε τα προβληματα του.
Σιγουρα βλέπουν το γενικοτερο κλιμα αδιεξοδου και απαξιωσης αλλα κατα την αποψη μου, πρέπει να ζοριστουν λίγο.
Δεν δικαιωνω εννοειται καμμια εργασιακη/μισθολογικη κατασταση.
Απλα εστιαζω το γενικότερο φηλινγκ και attitude των πιτσιρικαδων.

 

[Norshgaath]

αλλα κανενας απο εμας δεν ξεκινησε να εργάζεται και με τον πρώτο μισθό ελυσε τα προβληματα του.

Συμφωνοι, αλλα οσοι ημαστε μιλλενιαλς και πισω, οταν ξεκινησαμε να δουλευουμε ειχαμε ενα οραμα για το πως θα φτιαχναμε τη φαση μας, ασχετα που πλεον εχουν διαλυθει τα παντα, ειχαμε κατι για να ξεκινησουμε και να πουμε "δε γαμιεται, εκμεταλλευση αλλα χτιζω για μετα"

αλλα κατα την αποψη μου, πρέπει να ζοριστουν λίγο.

Οι νεοι ομως να ζοριστουν λιγο ρε συ με ποιο ακριβως στοχο; Αφου δεν υπαρχει κανενα φως στο τουνελ, οποτε γιατι να τους εκμεταλλευονται με μη βιωσιμο μισθο, με συνθηκες γαλερας και χωρις προοπτικες επ'απειρον; Καλυτερα δουλειες του ποδαριου και κομπινες

Δεν δικαιωνω εννοειται καμμια εργασιακη/μισθολογικη κατασταση.

γιεπ, δεν υπαρχει καποια παρεξηγηση για το τι θες να πεις

 

[Miden Agan]

Χαιρομαι!
Γιατι τελευταία βλεπω εχουμε γινει παρεξηγησαριδες!
Στο θέμα μας τωρα, καταλαβαίνω τι λες και δε διαφωνώ καθόλου.
Απλα για να εξηγησω τον αστερισκο που εβαλα...
Θεωρω οτι πάντα θα συναντησει καποιος δυσκολίες στην εργασια του, ειτε ειναι μαλακας αποπανω, ειτε πελατης σπασαρχιδας απαιτητικος, ειτε μεγαλος φορτος εργασιας, τα οποια ομως μαθαινεις να τα αντιμετωπιζεις με τον καιρο και αποκτας την εμπειρία των αντίστοιχων καταστάσεων.
Αυτο λεω σαν ζορισμα-ψησιμο.

 

[Borracho]

*πλαταγίζοντας γεροντίστικα τα χείλη του προτού ρουφήξει ρακί* Άμα δεν βρέξεις κώλο, ψάρι δεν τρώς.

Ααααααάχ.

*Χτυπήματα από φλιντζανάκια, άναμμα λιβανιού κάτω από το προεκλογικό αφισσάκι/εικόνισμα του Αντρέα*

 

[Norshgaath]

Θεωρω οτι πάντα θα συναντησει καποιος δυσκολίες στην εργασια του, ειτε ειναι μαλακας αποπανω, ειτε πελατης σπασαρχιδας απαιτητικος, ειτε μεγαλος φορτος εργασιας, τα οποια ομως μαθαινεις να τα αντιμετωπιζεις με τον καιρο και αποκτας την εμπειρία των αντίστοιχων καταστάσεων.

Αυτες οι συγκεκριμενες δυσκολιες, οταν ειναι οντως μεσα σε ανθρωπινα πλαισια και οχι να γινεται καταχρηση, ειναι μεσα στο πλαισιο της εκαστοτε εργασιας και ειναι οντως αναμενομενες, δεν νομιζω να υπαρχει κανενας λογικος ανθρωπος που να διαφωνει

Αυτο λεω σαν ζορισμα-ψησιμο.

Βεβαια, για να υπαρξει αυτο το "θεμιτο" ψησιμο πρεπει να υπαρξουν και τα κινητρα του να ασχοληθει σοβαρα καποιος ανθρωπος με το αντικειμενο της εργασιας του και να το δει, παλι σε λογικα πλαισια, ως τον κυριο φορεα βιοπορισμου και αξιοπρεπους διαβιωσης. Οποτε αναγκαστικα παμε παλι πισω στο

Αν υπάρχουν μισθοί εκκίνησης 2k καθαρά το μηνα με πλήρη κάλυψη ιδιωτικής ασφάλισης, 5μερο 7ωρο hybrid η και πλήρως remote, commute λιγότερο του μισάωρου, υγιεινό περιβάλλον εργασίας και δυνατότητες ανέλιξης σου λεω εγώ πως οι αδιάφοροι γίνονται ενδιαφερόμενοι

Απο τη στιγμη που μια εργασια σου παρεχει μια αξιοπρεπη διαβιωση, τοτε ναι συνηθως, αν δεν εισαι γροθος η δεν εχεις συγκεκριμενα συμφεροντα, θα ενδιαφερθεις ως νεος να συνεχισεις και να εργασθεις και να μαθεις και να ασχοληθεις ωστε να κανεις σωστα και αποδοτικα την εργασια σου. (Παντα ομως με γνωμονα πως η υπεραξια σου ειναι συγκεκριμενη και στη κλεβει ο εργοδοτης, δεν εχουμε αυταπατες)