REVIEWS

FORGOTTON ANNE

A ton of fun

Το Forgotton Anne προέρχεται από την πρωτοβουλία επιμέλειας της Square Enix Collective, όπου προωθούνται και γνωστοποιούνται στο κοινό υποσχόμενες ανεξάρτητες δημιουργίες, Οι fans καλούνται να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για αυτές, και αν είναι έντονο, υπάρχει περίπτωση να αναλάβει καθήκοντα publisher η Square Enix. Στον πυρήνα του είναι ένα puzzle platform, που δια μέσω των διαλόγων του ασυνήθιστου καστ ζωντανών χαρακτήρων και του συμβατικού και ενίοτε περιβαλλοντικού story telling, μας δίνει μια πιο κινηματογραφική και ιστοριοκεντρική απόπειρα στο συγκεκριμένο είδος. Πέρα από κάποιες Studio Ghibli επιρροές, μου έφερε και στο νου μία άλλη αγαπημένη παιδική ταινία, το The Brave Little Toaster (η λησμονιά των αντικειμένων, η κακομεταχείρισή τους κτλ.). Για τις 9 ώρες περίπου που διαρκεί, κατάφερε να με απορροφήσει πλήρως στον κόσμο του και να μου μεταφέρει πλειάδα συναισθημάτων, τόσο μέσα από το χιούμορ του καθώς και τις πιο θλιβερές στιγμές του.

Η ιστορία μας επικεντρώνεται στην Anne και τον μέντορά της, Master Bonku, οι οποίοι ζουν στο βασίλειο των ξεχασμένων πραγμάτων (Forgotten Lands ή Realm όπως αναφέρεται από τους περισσότερους χαρακτήρες, αναρωτιέμαι, γιατί όχι Forgotten Realms… α, μάλιστα… είναι ήδη πιασμένο). Σε αυτό τον κόσμο λοιπόν, συνυπάρχουν με χιλιάδες ζωντανά αντικείμενα και συσκευές ευρείας χρήσης, από λαμπατέρ, παπούτσια και πένες μέχρι ραδιόφωνα, ψυγεία και ρολόγια. Αυτά τα πλάσματα ονομάζονται forgotlings, και έχουν καταλήξει εκεί επειδή χάθηκαν ή ξεχάστηκαν από τους ανθρώπους ιδιοκτήτες του. O Bonku έχει προνοήσει ώστε να υπάρχει μια τάξη και έτσι όλα τα forgotlings που φτάνουν εκεί, περνάνε πρώτα από έλεγχο όπου και πιστοποιούνται. Στη συνέχεια ως νόμιμοι “πολίτες”, αναλαμβάνουν μια εργασία, συνήθως σχετική με αυτή που επιτελούσαν παλαιότερα. Αν την εκτελέσουν σωστά μακροχρόνια, θα τους επιτραπεί η είσοδος στην Ether bridge που ενώνει τις Forgotten Lands με τον ανθρώπινο κόσμο και η επιστροφή στην πρότερη τους ύπαρξη.

Ανήσυχες συζητήσεις μεταξύ των forgotilings που αρχίζουν να αμφισβητούν τις προθέσεις του Bonku…

Οι Forgotten Lands είναι ένας σε μεγάλο ποσοστό εκβιομηχανισμένος κόσμος. Σιδηροδρομικές γραμμές ενώνουν τις διάφορες περιοχές, ενώ δημιουργίες με ωρολογιακούς μηχανισμούς και μηχανές που λειτουργούν με ατμό επικρατούν. Κύρια πηγή ενέργειας όμως είναι το Anima όπου παράγεται στο εργοστάσιο. Υπεύθυνος για το σχεδιασμό αυτών των έργων είναι ο Bonku που στον κόσμο των ανθρώπων ήταν μεγάλος εφευρέτης. Φυσικά δεν τον βλέπουν όλα τα forgotlings ως ευεργέτη. Πάνω σε αυτό στηρίζεται το σενάριο, δηλαδή τη διαμάχη μεταξύ εκείνου και των επαναστατών που τον θεωρούν ανεπιθύμητο ηγεμόνα και εκμεταλλευτή. Στη μέση αυτής, θα βρεθεί η Anne όπου έχει το ρόλο του Enforcer, του ανώτατου, πρακτικά, εφαρμοστή του νόμου.

Πολλές απορίες θα μας δημιουργηθούν, όπως γιατί η Anne και ο Bonku είναι οι μόνοι άνθρωποι στις Forgotten Lands, πως κατέληξαν εκεί, γιατί οι rebels δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στον “πραγματικό” κόσμο, αν είναι πράγματι δυνατή η επιστροφή εκεί, ποια είναι η προέλευση του Anima κ.α. Στην πορεία θα βρεθούμε μπροστά σε κάποιες συνταρακτικές αποκαλύψεις για τους χαρακτήρες και τον κόσμο του παιχνιδιού, κι αν και κάποιες τις υποψιαζόμαστε, σίγουρα θα μας κάνουν να δούμε με άλλο μάτι το ρόλο μας στα γεγονότα. Μάλιστα σε πολλές στιγμές υπάρχουν επιλογές (εκείνες εκτός διαλόγων, είναι χωρίς κάποιου είδους παρότρυνση για το πως και πότε πρέπει να δράσουμε, κάτι που μου άρεσε) που καθορίζουν τη μοίρα συγκεκριμένων χαρακτήρων αλλά και κάποια γεγονότα στη συνέχεια. Αίσθηση μου ήταν πάντως ότι οι περισσότερες δεν είχα βαρύ αντίκτυπο στο παιχνίδι, και κυρίως στα 2 φινάλε, που εξαρτώνται από ένα προφανές δίλημμα αργότερα στην ιστορία αλλά θα πρέπει να κάνω και ένα δεύτερο πέρασμα για να είμαι απόλυτα σίγουρος.

Μία από τις αρχικές στιγμές που θα μας δοθεί η επιλογή για το πως θα αντιμετωπίσουμε μία κατάσταση. Για πρώτη και τελευταία φορά μας δίνει hint το παιχνίδι πως “η συγκεκριμένη έκβαση θα μπορούσε να είναι διαφορετική”.

Η Anne φοράει στο χέρι της μια συσκευή που ονομάζεται Arca και χάρη σε αυτήν, μπορεί να χειραγωγήσει εξ αποστάσεως κινούμενα μηχανικά μέρη και βαλβίδες που αλλάζουν τη ροή του Anima μέσα σε σωληνώσεις. Με αυτή επίσης, μπορεί να απορροφήσει ή να αποθηκεύει Anima σε διάφορες containers (σε περίπτωση που η Arca είναι άδεια ή γεμάτη αντίστοιχα). Τα παραπάνω συνδυάζονται με ωραίο και λογικό τρόπο και αποτελούν την πλειοψηφία των puzzles του παιχνιδιού. Έτσι για παράδειγμα, θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα πρέπει να ανοίξουμε τη ροή ενέργειας προς μία κινούμενη πλατφόρμα για να την φέρουμε στη θέση που θέλουμε, και στη συνέχεια να μετατοπίσουμε ή/και να κατευθύνουμε το Anima προς έναν ανελκυστήρα για να μας ανεβάσει στο ίδιο ύψος με την πλατφόρμα. Εξερευνώντας, θα ακούσουμε συνομιλίες που μας δίνουν επίγνωση στο πως αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα τους τα forgotlings και θα βρούμε collectibles σχετικά με το μέρος που είμαστε, τα οποία σε συνδυασμό με τις αποφάσεις που θα πάρουμε, δίνουν πόντους στο replayability.

Λύνοντας ένα puzzle όπου με τη συσκευή Arca ελέγχουμε τις βαλβίδες που ανοιγοκλείνουν τη ροή του Anima προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Η Arca έχει κι άλλες… πιο εκφοβιστικές χρήσεις, οπότε σκεφτείτε σε τι (ή ποιον) θα την χρησιμοποιήσετε…

Στην αρχή της περιπέτειας θα αποκτήσουμε πρόσβαση και σε μηχανικά φτερά που μας επιτρέπουν να κάνουμε μεγάλα άλματα. Το platforming γενικά του τίτλου είναι σχετικά εύκολο, αν και οι κινήσεις μας ειδικά όταν τρέχουμε έχουν μια μικρή καθυστέρηση στην απόκριση, όχι κάτι που δεν συνηθίζεται μετά από λίγο (προτείνεται gamepad, αλλά και με mouse/keyboard είναι καλός ο χειρισμός). Τόσο στον τομέα της δράσης όσο και στην επίλυση των περιβαλλοντικών γρίφων, εντοπίζεται σε μικρό ποσοστό το trial and error, χωρίς όμως να υπάρχει κίνδυνος να πεθάνουμε ή να οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Αν και σε σημεία η αίσθηση ελέγχου της Anne μου θύμισαν κάτι από Limbo και Inside, φαίνεται  πως οι άνθρωποι της ThroughLine Games ήθελαν να φτιάξουν κάτι προσιτό και οικείο προς όλες τις ηλικίες.

Για να χρησιμοποιήσετε τα φτερά για μακρινά άλματα, πρέπει η Arca να είναι φορτισμένη με Anima.

Περιττό θεωρώ να αναλύσω τη δουλειά που έχει γίνει στο εικαστικό κομμάτι. Για άλλη μια φορά, έχουμε περίπτωση που δημιουργοί κεντάνε πάνω στη Unity και το αποτέλεσμα είναι το λιγότερο εκθαμβωτικό (Ori and the Blind Forest, Candle, Hollow Knight, και Cuphead είναι μερικά ακόμα τέτοια δείγματα που θυμάμαι έτσι πρόχειρα). Επιπροσθέτως, τα περιβάλλοντα έχουν ουσιαστικό βάθος 2.5D παιχνιδιού, με πολλαπλά στρώματα στα οποία μεταβαίνουμε με σκαλοπάτια και πόρτες, οπότε καλό είναι να παρατηρούμε προσεκτικά γύρω μας. Αυτό που δεν φαίνεται από τις εικόνες είναι η εξαιρετική κίνηση των χαρακτήρων αλλά και των διάφορων εφέ στο περιβάλλον όπως, βροχή, καπνός, νερό κλπ. Είναι στιγμές που πραγματικά νομίζεις ότι βλέπεις μια διαδραστική anime ταινία. Όσον αφορά στον ήχο, το πλήρως ορχηστρικό soundtrack, παιγμένο μάλιστα από την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Κοπεγχάγης, ενισχύει την πνοή μεγάλη παραγωγής στο Forgottton Anne και με τις κατάλληλες συνθέσεις προσδίδει ένταση και συναίσθημα στις διάφορες σκηνές. Άρτιο κρίνεται και το voice acting των ηθοποιών, τονίζοντας την ξεχωριστή προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία κάθε χαρακτήρα.

Πραγματικά πανέμορφα, πολυδιάστατα (no pun intended) περιβάλλοντα!

Μειονεκτήματα δε μπορώ να βρω πολλά για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Θα ήθελα, όπως ανέφερα παραπάνω, οι επιλογές να έχουν σημαντικότερες συνέπειες και να λαμβάνονται όλες υπόψη στο φινάλε. Επίσης θα ήθελα οι αποκρίσεις στους διαλόγους να είναι περισσότερο γκρίζες και λιγότερο άσπρο-μαύρο, εκφοβισμός-τακτ κλπ. Προσωπικά θα ήθελα μεγαλύτερη πρόκληση στη δράση και στα puzzle, και τουλάχιστον, όσον αφορά το platforming να υπάρχει κάποια ποινή, έστω στα σημεία που ταιριάζει (π.χ. άλματα ανάμεσα σε πλατφόρμες που είναι σε μεγάλο ύψος). Κάποιες λίγες σκηνές προσπαθούν να εκμαιεύσουν το συναίσθημα στον παίκτη, ενώ συνάντησα και 3-4 μικρά bugs όπου ένας συγκεκριμένος χαρακτήρας δε βρισκόταν στο σωστό σημείο να με βοηθήσει να σκαρφαλώσω, αλλά ευτυχώς λυνόταν με φόρτωση της θέσης μου.

Το Forgotton Anne είναι μια διασκεδαστική και εντυπωσιακή περιπέτεια. Παρά τα συγκεκριμένα σημεία του κόσμου που επιλέγει να δείξει από το σύμπαν του και το ότι δε δίνει αρκετό χρόνο σε όλους τους χαρακτήρες να αναπτυχθούν πλήρως, καταφέρνει να αποτυπώσει επί της οθόνης την προσωπικότητα και το ρόλο τους στη ιστορία με επιτυχία. Με μερικές ακόμη πινελιές στο gameplay και κάποιες πιο αβίαστα άβολες επιλογές, θα μπορούσε να μνημονεύεται ως κλασσικό στο είδος του.

Pros

  • Όμορφη αισθητική και animation που ενισχύουν τη ζωντάνια των Forgotten Lands
  • Ιδιαίτεροι χαρακτήρες και ιστορία που προκαλούν εναλλαγή συναισθημάτων
  • Λογικά puzzles, σωστά ενσωματωμένα μέσα στη δράση
  • Ύπαρξη επιλογών στις πράξεις μας, αρκετές από τις οποίες στηρίζονται στην κατανόηση του παίκτη για τι συμβαίνει, και όχι σε κάποιο prompt στην οθόνη

Cons

  • Οι συνέπειες των πράξεων μας θα έπρεπε να συσσωρεύονται καλύτερα στο φινάλε και να καθορίζουν την έκβαση του
  • Οι επιλογές θα έπρεπε να έχουν περισσότερo γκρίζα απόχρωση ώστε να μας φέρνουν την περισσότερη ώρα, σε δύσκολη θέση
  • Τα puzzles και ιδιαίτερα το platforming θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη πρόκληση
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 83%

83%

Σύνθεση συστήματος: CPU Intel Core i5-750 3GHz / RAM 8GB DDR3 1600 MHz / GPU ASUS Radeon R9 290 / OS Windows 7 Ultimate 64 bit

Παναγιώτης Μητράκης

Τέκνο των 80's, ξεκίνησε τη gaming πορεία του με coin-ops και το κλασικό Game Boy. Ξαπόστασε στο αγαπημένο του SNES και ήρθε σε επαφή με το PC gaming το 1998, με παιχνίδια-σταθμούς όπως Half-Life και Baldur's Gate. Δε λέει όχι σε (σχεδόν) κανένα είδος αλλά έχει μια προτίμηση σε RPG και survival horror και προσπαθεί να μυήσει κι άλλους στα Silent Hill, τα S.T.A.L.K.E.R. και τις δημιουργίες της Looking Glass και της Obsidian.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL