Μήπως τελείωσε γρήγορα;

Ομολογώ ότι το συγκεκριμένο θέμα με έχει απασχολήσει έντονα το τελευταίο διάστημα. Δε ξέρω τι φανταστήκατε μερικοί μερικοί, αλλά εγώ φυσικά αναφέρομαι στη διάρκεια των παιχνιδιών που αγοράζουμε και πιο συγκεκριμένα στη διαρκή συζήτηση που κάνουμε οι gamers μεταξύ μας για το αν το διάστημα ολοκλήρωσης του Χ ή του Ψ τίτλου είναι ικανοποιητικό και, σε δεύτερη ανάλυση, ανταποκρίνεται στα χρήματα που δαπανήσαμε για να το αποκτήσουμε.

Για να ξεκινήσουμε ανάποδα κι από αυτό που μόλις έγραψα, υφίσταται εδώ και καιρό το ερώτημα αν η διάρκεια ενός video game είναι, ή πρέπει να είναι, κριτήριο για την αξιολόγηση / βαθμολογία του. Η απάντηση δεν είναι εύκολο να δοθεί και έχει δύο όψεις, όπως τα νομίσματα (που εσχάτως ψάχνουμε τις τσέπες μας και βρίσκουμε όλα και λιγότερα μέσα σε αυτές).

Από τη μία, θα πει κάποιος ότι φυσικά και πρέπει να αποτελεί κριτήριο, μια και πληρώνω ένα αντίτιμο για να το κάνω δικό μου, οπότε το συνολικό διάστημα της ενασχόλησής μου μαζί του, θα κρίνει, σε ένα βαθμό, το αν άξιζε ως αγορά ή όχι. Θα ρωτήσω λοιπόν κι εγώ τώρα με τη σειρά μου: Όταν πηγαίνεις σινεμά και βλέπεις μία ταινία, στο τέλος την κρίνεις (και) σύμφωνα με το αν πλήρωσες εισιτήριο των € 7 ή αν την παρακολούθησες μέσω της προσφοράς των δύο εισιτηρίων στην τιμή του ενός, που εσχάτως κάνει θραύση (κι όχι άδικα); Η απάντηση είναι «όχι» , αλλά εμπεριέχει και μία σημαντική παράμετρο: Ότι όλες οι ταινίες κοστίζουν το ίδιο, προκειμένου να τις παρακολουθήσεις. Ύστερα, δεν λέμε συχνά πυκνά ότι «καλή η ταινία, αλλά δεν άξιζε το κόστος προβολής σε 3D» ή «βλέπεται άνετα, αλλά σε DVD, μέχρι εκεί»; Οπότε, σε τελική ανάλυση, και έστω και ενδόμυχα, αποτελεί συντελεστή αξιολόγησης το ποσό των χρημάτων που “ζήτησε” η θέασή της από μέρους μας. Και, για να μη κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, όλοι ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι αρκετές οι ταινίες που δε ξοδεύουμε το παραμικρό για να τις παρακολουθήσουμε, αφού τις κατεβάζουμε. Οπότε εκεί –και σύμφωνα με την παραπάνω λογική- θα έπρεπε να είναι όλες καλές, σωστά; Ή μήπως όχι;

Μήπως αυτό είναι τελικά πιο ακριβό σπορ από το gaming;

Από την άλλη μεριά, δε λείπουν κι όσοι λένε ότι δε πρέπει να είναι κριτήριο αξιολόγησης η τιμή. Και γι’ αυτούς υπάρχει αντίλογος: Δηλαδή αν εσύ δώσεις € 40 για να πάρεις ένα παιχνίδι 6-7 ωρών, θα νιώθεις ευχαριστημένος με το ότι στο review μου, που διάβασες, του έδωσα έναν πολύ υψηλό βαθμό, παραβλέποντας το ότι μέχρι να αρχίσει φτάνει στο τέλος του και μη καυτηριάζοντας το ότι εν τέλει ζητάει πολλά για όσα προσφέρει, έστω κι αν κατά τα άλλα το περιεχόμενό του είναι εξαιρετικό; Μήπως είσαι οπαδός της άποψης που λέει ότι «τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκάλια» και θεωρείς ότι έχει εφαρμογή και σε αυτή την περίπτωση; Δε ξέρω, εσύ το ξέρεις, αλλά μη κατηγορήσεις εμένα μετά…

Λογικά κάπου εδώ περιμένετε να διαβάσετε και τη δική μου άποψη. Προφανώς έχει διαφανεί, μέσα από τα reviews μου, ότι ασφαλώς δίνω προσοχή στο πόσο διαρκεί ένα παιχνίδι. ΟΜΩΣ, αν η αξία αγοράς του δεν είναι εξωφρενική ή η διάρκειά του δεν είναι όση ένα… φτέρνισμα, δε θα μειώσω τον βαθμό που του δίνω. Φυσικά θα αναφέρω πόσο χρόνο χρειάστηκα για να το ολοκληρώσω και υπό ποιες συνθήκες, αλλά από εκεί και πέρα είναι δική σας δουλειά να κρίνετε αν αξίζει να πληρώσετε όσα απαιτούνται για να το αποκτήσετε. Ομολογώ επίσης ότι σκέφτομαι πως μάλλον έχουμε γίνει υπέρ του δέοντος αυστηροί με τα video games και το πόσο χρόνο ξοδεύουμε μαζί τους. Εξηγούμαι: Στο σινεμά, που ανέφερα και παραπάνω, θα πας γνωρίζοντας ότι το έργο θα διαρκέσει 90, 120, άντε το πολύ 150, λεπτά. Αν πάρουμε ως μέση διάρκεια τις δύο ώρες λοιπόν και έχεις δώσει € 7 για να το δεις (δε βάζουμε μέσα καν τα χρήματα που θα ξοδέψεις για ποπ κορν, αναψυκτικό κτλ), αναλογικά για ένα 10ωρης διάρκειας καλό παιχνίδι πρέπει να είσαι πρόθυμος να δώσεις € 35. Κάνω κάπου λάθος; Ξέρετε πολλά PC games που τη σήμερον ημέρα να ζητάνε μεγαλύτερο ποσό για την απόκτησή τους, ειδικά από το εξωτερικό (άλλη πονεμένη ιστορία αυτής της αναλογίας τιμών στη χώρα μας και στις υπόλοιπες, αλλά δεν είναι το θέμα μας); Απλά η αλήθεια είναι ότι τα € 35 ευρώ μονοκοπανιά ομολογουμένως “τσούζουν” πολύ περισσότερο, ενώ αν το περιεχόμενο σε κρατήσει κολλημένο στην οθόνη, αυτές οι 10-11 ώρες θα έχουν ολοκληρωθεί ακόμη κι εντός δύο ημερών (ειδικά αν δεν έχεις πολλές υποχρεώσεις), οπότε πάλι θα καταλήξεις σε ένα «ναι μεν, αλλά…».

Εντάξει, αν το παιχνίδι διαρκεί όσο αυτά τα δύο, υπάρχει πρόβλημα…

Αν με το παραπάνω καταλάβατε ότι δε θεωρώ πολλά τα € 35 για ένα video game και τα δίνω με ευκολία, λάθος καταλάβατε. Για την ακρίβεια δεν έχω δώσει ποτέ τέτοιο ποσό για παιχνίδι. Το ψυχολογικό μου όριο είναι τα € 20 (και ναι, δε πάω ποτέ στον κινηματογράφο αν δεν έχω δύο-σε-τιμή-ενός εισιτήρια). Απλά λέω ότι δε πρέπει να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά και -κυρίως-, μη φτάνουμε να κατηγορούμε και να κατακεραυνώνουμε εμείς οι ίδιοι αυτό που αγαπάμε. Ειδικά δε στις μέρες μας, που η ψηφιακή διανομή… οργιάζει και κάνει –οικονομικά- θαύματα, ενώ, αργά ή γρήγορα, «όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει», έχουμε έναν λόγο περισσότερο να είμαστε υπομονετικοί, εγκρατείς και να ψωνίζουμε σε τιμές που θα ξέρουμε εκ των προτέρων ότι δε θα μετανιώσουμε…

σ.σ.: Σε περίπτωση που, διαβάζοντας το συγκεκριμένο κείμενο, νιώσατε ότι τελικά περισσότερα ερωτήματα έθεσε, παρά απαντήσεις έδωσε, σημαίνει ότι πέτυχε απόλυτα το σκοπό του…