Πέρασαν ήδη επτά χρόνια από την εκπληκτική σκηνή του Tony Stark να στέκεται μπροστά στις κάμερες και να πετάει ανέμελα τη βόμβα: “I am Iron-Man“. Η after credits scene αποκάλυψε σε όλους τους comic fans οτι η ταινία αυτή ήταν μόνο η αρχή: Ο Nick Fury παρουσίασε στον Tony Stark το σχέδιο της Avengers Initiative και τα παιδικά όνειρά μας γινόταν επιτέλους πραγματικότητα! Τα Marvel Studios, υπό την στιβαρή καθοδήγηση του super nerd Kevin Feige, κατάφεραν μέσα σε λίγα μόνο χρόνια να εκτοξεύσουν τη δημοτικότητα ηρώων οι οποίοι μέχρι τότε θεωρούνταν ξεκάθαρα δεύτερης διαλογής. Μπορεί σήμερα το όνομα του Iron-Man ή του Thor να έχει γίνει γνωστό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, όμως το μακρινό πλέον 2008 κανείς δεν πίστευε οτι υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να κλέψουν τη δόξα του Spider-Man ή των X-Men. Ποτέ μη λες ποτέ.
Το σχέδιο του Kevin Feige, όπως έχει παρουσιαστεί σε διάφορες συνεντεύξεις και αφιερώματα κατά το παρελθόν, χωρίζεται σε διακριτές Phases, με την καθεμία phase να φτάνει ουσιαστικά στην κορύφωσή της με τις ταινίες Avengers. Ιδού μια συνοπτική παρουσίαση των τριών πρώτων Phases για τις οποίες έχουμε επιβεβαιωμένες πληροφορίες:
Marvel Phase 1
- Iron Man
- The Incredible Hulk
- Iron Man 2
- Thor
- Captain America: The First Avenger
- The Avengers
Marvel Phase 2
- Iron Man 3
- Thor: The Dark World
- Captain America: The Winter Soldier
- Guardians of the Galaxy
- Avengers: Age of Ultron
- Ant-Man
Marvel Phase 3
- Captain America: Civil War
- Doctor Strange
- Guardians of the Galaxy 2
- Spider-Man
- Thor: Ragnarok
- Avengers: Infinity War Part I
- Black Panther
- Captain marvel
- Avengers: Infinity War Part II
- The Inhumans
Ουφ! Πολλές ταινίες, πολλοί νέοι ήρωες ειδικά στην Phase 3, ντεμπούτο του Spidey στο MCU (Marvel Cinematic Universe) και φυσικά η ολοκλήρωση της Thanos story arc στο Avengers: Infinity War. Πριν ξεκινήσει η Phase 3 και όσο περιμένουμε το επίσημο κλείσιμο της phase 2 με το Ant-Man, θεωρώ οτι είναι μια καλή στιγμή για να προβούμε σε μια συνολική αποτίμηση του project “Marvel Cinematic Universe” και να δούμε τι μας άφησε τελικά η Phase 2 ως κληρονομιά. Μπορεί το τρένο της Marvel να συνεχίσει να σαρώνει τα πάντα ή έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια κόπωσης;
MARVEL PHASE 1: Η ΑΡΧΗ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ
Εκτιμώντας εκ των υστέρων την κατάσταση είναι εύκολο να φτάσει κανείς στο επιπόλαιο συμπέρασμα οτι η επιτυχία του πρώτου Iron Man ήταν περίπου δεδομένη. Στην πραγματικότητα η Marvel πήρε πολλαπλά ρίσκα, επενδύοντας σημαντικά ποσά σε μια ταινία με πρωταγωνιστή έναν όχι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο ήρωα και επιλέγοντας τον Robert Downey Junior για να ενσαρκώσει τον Tony Stark. Όχι γιατί ο Ρόμπερτ δεν είναι καλός ηθοποιός αλλά γιατί, πώς να το πω ευγενικά, το παρελθόν του και η προσωπική του ζωή είχαν στιγματιστεί από καταχρήσεις, σκάνδαλα και άλλα περιστατικά που προϊδέαζαν για την καταγραφή του στην ιστορία ως ένα ακόμα χαμένο μεγάλο ταλέντο. Το Iron Man ήταν η μεγάλη του ευκαιρία για δυναμική επάνοδο και την έπιασε από τα μαλλιά, καταφέρνοντας σε λίγα μόνο χρόνια να καταστεί ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός στο Hollywood. Ενδεικτικά αναφέρω οτι η αμοιβή του για το πρώτο Avengers κυμάνθηκε στο ποσό των 50 εκατομμυρίων δολαρίων, όταν όλο το μπάτζετ της ταινίας ήταν 220 εκατομμύρια δολάρια!
Το Iron Man κυκλοφόρησε το 2008, έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία και έθεσε το εγχείρημα του MCU σε στέρεες βάσεις, ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Η ταινία που ακολούθησε το Iron Man, το The Incredible Hulk με πρωταγωνιστή τον Edward Norton, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε τις μισές εισπράξεις του Iron Man. Η κυκλοφορία του Iron Man 2 έβαλε το MCU ξανά στη σωστή τροχιά οικονομικά και θεμελίωσε το status του Iron Man ως χαρακτήρα πρώτης πλέον διαλογής, ωστόσο είχε πολλά προβλήματα σαν ταινία και οι περισσότεροι fans, μεταξύ των οποίων σαφώς και ο υπογράφων, δεν την θεωρούν αντάξιο sequel. Το momentum του Iron Man 2 βοήθησε πάντως ώστε το Thor να πετύχει αξιοσημείωτα νούμερα στο παγκόσμιο box office. Το πρελούδιο των Avengers, η ταινία Captain America: The First Avenger δεν τα πήγε το ίδιο καλά, ίσως και λόγω του γεγονότος οτι το παγκόσμιο κοινό δεν ήταν εύκολο να ταυτιστεί και να συμπαθήσει έναν ήρωα με αυτό το όνομα. Τίποτα πάντως δεν μπορούσε να μας προϊδεάσει για το τι θα ακολουθούσε. Το The Avengers βγήκε στις αίθουσες τον Μάιο του 2012 και σάρωσε τα πάντα!
Έχω ακούσει και διαβάσει κατά καιρούς διάφορες αρνητικές κριτικές για το πρώτο Avengers. Ότι έχει αρκετά κενά διαστήματα, οτι ορισμένα από τα κοστούμια των ηρώων είναι άσχημα, οτι η αισθητική της ταινίας θυμίζει περισσότερο τηλεοπτική σειρά παρά ταινία και διάφορα άλλα. Η προσωπική μου άποψη είναι εντελώς διαφορετική. Πιστεύω οτι ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, ο μεγάλος Joss Whedon, έκανε εκπληκτική δουλειά και κατάφερε να μας δώσει μια ταινία με μεγάλες δόσεις χιούμορ, δράσης αλλά και συναισθήματος. Πέτυχε να δώσει σε όλους τους ήρωες την ευκαιρία να βρεθούν στο επίκεντρο και να δείξουν τις ικανότητές τους αλλά και τον ξεχωριστό τους χαρακτήρα, αφιέρωσε αρκετό χρόνο στο character building και το ιστορικό του καθενός και φυσικά μάς χάρισε ουκ ολίγες αξέχαστες στιγμές όπως (ακολουθούν spoilers) τον Hulk να χτυπάει τον Loki σαν χταπόδι και το περίφημο “that’s my secret captain. I’m always angry”. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς λεπτομέρειες.
MARVEL PHASE 2: Η ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΟΥ MCU
Το The Avengers ολοκλήρωσε την πορεία του στις κινηματογραφικές αίθουσες συγκεντρώνοντας το… ευτελές ποσό των 1,519 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Marvel κατάφερε να εκμεταλλευτεί άριστα τη δίψα του κόσμου για ακόμα περισσότερο MCU ξεκινώντας την Phase 2 όπως άνοιξε την Phase 1: Με τον Iron Man του Robert Downey Jr. Το Iron Man 3 βγήκε στις αίθουσες τον Μάιο του 2013 και διπλασίασε τις εισπράξεις του Iron Man 2, όμως αποδείχθηκε αρκετά διχαστική σαν ταινία. Πολύς κόσμος την λατρεύει, μια σημαντική μερίδα του κοινού τη θεωρεί κακή. Προσωπικά, μετά από πολλαπλές θεάσεις της ταινίας και προσεκτική ανάλυση, δεν μπορώ ακόμα και αποφασίσω σε πιο από τα δύο στρατόπεδα ανήκω. Έχω πολλά παράπονα από την ταινία, κυρίως από την οπτική του comic book fan. Το Iron Man 3 έχει πολύ λίγο Iron Man, καθώς ο σκηνοθέτης Shane Black προτίμησε να εστιάσει στον χαρακτήρα του Tony Stark και σε διάφορα δευτερεύοντα plot points. Η ταινία κάνει αναμφίβολα “κοιλιά” στη δεύτερη πράξη και ορισμένες φορές θυμίζει περισσότερο buddy cop movie των 80s παρά superhero movie. Οι κύριοι αντίπαλοι του Tony Stark στην ταινία, οι ανώνυμοι extremisτές λακέδες του Aldritch Killian, είναι βαρετοί όσο δεν πάει, ενώ ο ίδιος ο Killian είναι ο ορισμός της αγγλικής λέξης generic. Εντελώς αδιάφορος “κακός” που πέρασε και δεν ακούμπησε. Διάφορα plot points όπως το μετατραυματικό σύνδρομο του Tony μετά τα συμβάντα των Avengers αντιμετωπίζονται εντελώς επιδερμικά, ενώ το φινάλε της ταινίας αποτελείται από δεκάδες στολές του Iron Man να ανατινάζονται λες και είναι φτιαγμένες από χαρτί και τον μεγάλο “κακό” της ταινίας να τρώει ξύλο από την Pepper Potts.
Ενδεχομένως να προσέξατε οτι δεν έκανα ακόμα καμία αναφορά στο μεγάλο “plot twist” της ταινίας, την αποκάλυψη της πραγματικής φύσης του Mandarin. Δεν την έχω μπλοκάρει από τη μνήμη μου, απλώς θα χρειαστώ μια ολόκληρη παράγραφο για να περιγράψω το πόσο πολύ απογοητεύτηκα από αυτή την επιλογή των σεναριογράφων. Καταλαβαίνω οτι ο Mandarin δημιουργήθηκε αρχικά σε μια εποχή όπου η ξενοφοβία ήταν στην ημερήσια διάταξη και άρα η μεταφορά του στη σύγχρονη πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει με ευκολία. Δε μπορώ όμως να δεχθώ οτι η μόνη λύση ήταν να μετατραπεί ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Tony Stark σε ένα καρναβάλι, σε ένα σούργελο που χρησιμεύει μόνο για comic relief. Μόλις βγήκε από τη μέση ο Mandarin, η παρουσία του οποίου μέχρι εκείνο το σημείο ήταν αναμφίβολα επιβλητική και απειλητική, η ταινία ξεφούσκωσε σαν σκασμένο λάστιχο. Μόνος του ο Killian δε μπορούσε σε καμία περίπτωση να σηκώσει το βάρος του κύριου αντιπάλου. Για να το πω απλά, μετά την αποκάλυψη του Mandarin έφαγα μεγάλο ξενέρωμα. Η Marvel προσπάθησε να κατευνάσει τις αντιδράσεις των fans μέσω του One Shot “All Hail The King” όπου αποκαλύφθηκε οτι ο πραγματικός Mandarin είχε οργιστεί με τον Trevor Slattery, όμως ακόμα και αυτό το retcon (αναδρομική διόρθωση) δε μπορεί να αναιρέσει το γεγονός οτι η ταινία μένει από τα μισά της χωρίς σοβαρό αντίπαλο για τον Tony Stark και το alter ego του, τον Iron Man.
Για την ταινία που ακολούθησε το Iron Man 3, το Thor: The Dark World, δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Νομίζω οτι γενικά η παρουσία της ήταν μάλλον αδιάφορη, δεν έκανε κάτι το τρομερά λάθος αλλά δεν κατάφερε να παρουσιάσει και κάτι το πραγματικά ξεχωριστό. Θα την χαρακτήριζα διεκπεραιωτική, σαν τα ετήσια sequels των μεγάλων game publishers. Η αλήθεια πάντως είναι οτι σε εκείνο το σημείο, με τα Iron Man 3 και Thor 2 να με απογοητεύουν προσωπικά εν συγκρίσει με το μεγαλείο των Avengers, άρχισα να ανησυχώ οτι το Marvel Cinematic Universe είχε αρχίσει να χάνει το δρόμο του και να πέφτει αισθητά σε ποιότητα. Πού να φανταστώ οτι οι επόμενες δύο ταινίες θα αλλάξουν τα πάντα!
Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος θα μιλήσουμε για Captain America: The Winter Soldier, Guardians of the Galaxy και φυσικά για το εξίσου διχαστικό Avengers: Age of Ultron. Τα ξαναλέμε!
EL 
EN
Mην σε ξαναδώ να τον γράφεις Josh ξανά. Joss το λένε το παλικάρι μας.
Δεν ήξερα ότι έχει βγει Hulk κι έχω μείνει στο Iron Man 3, οπότε μάλλον θα τα ξαναπιάσω με τη σερια τώρα που την έμαθα.
Κατά τα άλλα ωραίο το κείμενο σου Ναύαρχε, αφού καλό είναι να γίνονται αφιερώματα σε νερντοπράγματα που εν τέλει έγιναν μόδα
Πολύ ωραία παρουσίαση. Να συμπληρώσω λίγο.
Δεν ήταν μόνο η επιτυχία του Iron man (2008) που άνοιξε το δρόμο, αλλά και η εξαγορά όλης της εταιρίας από τη Disney το 2009. Αν κάποιος ξέρει να υποστηρίζει ολοκληρωτικά τις επενδύσεις του με επιθετικό promotion σε όλες τις ηλικίες, marketing και ακριβές παραγωγές αυτή είναι η Disney. Με το MCU από το 2009 και μετά που είναι το αφεντικό θεωρώ πως έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στην παραγωγή αλλά ιδίως στο casting. Φυσικά επειδή έχει και το δικό της κανάλι μπορεί να έχει και τις δικές της σειρές να ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη “συνέχεια” και να κρατάνε ζεστό το κοινό.
Παρόλο που λείπουν 2 μεγάλα franchise Spidey και X-Men (ούτε mutant δεν μπορούσαν να πουν στο Avengers 2) έχουν φτιάξει δομημένο κόσμο και αγαπητούς χαρακτήρες που δε φαίνεται τόσο η διαφορά. Εισπρακτικά τουλάχιστον 3/12 ταινίες του MCU αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο top10 των ταινιών με τις μεγαλύτερες εισπράξεις όλων των εποχών. Η ίδια η Sony σκότωσε το ASM3 και ASM4 για να μπει κι αυτή στο χορό και συμφώνησε σε συμπαραγωγή μιας τουλάχιστον ταινίας. Το casting του νέου Spidey έγινε πρόσφατα και δοκίμασε τη νέα στολή στο set του Civil War.
Marvel’s Phase 1 & 2 – A Look Back (”https://youtu.be/cInu82fWFfQ”)
Πολύ καλή εποχή να είσαι Marvel Fan 🙂 Και να σκεφτεί κανείς πως δεν είναι πολλά χρόνια από τότε (1996) που η Marvel έκανε χαρτιά περί χρεωκοπίας.
Έτσι έκλεισε ο Admiral το αφιέρωμά του στο Spiderman 2, πριν δυο χρόνια περίπου. Εντάξει δεν τα εγκατάλειψε ακριβώς αλλά για εκεί πάει 😉
Θα το διορθώσω αμέσως μόλις βρεθώ μπροστά σε PC. Προετοιμάσου ψυχολογικά για το δεύτερο μέρος, ο Joss θα το φάει το κραξιματάκι του 😉
Συμφωνώ σε όλα, ιδίως στο θέμα του casting όπου είναι συνήθως εύστοχη. Μόνο φάουλ που θυμάμαι είναι ο Don Cheadle, νομίζω οτι ο Terrence Howard ήταν σαφώς καλύτερος ως War Machine. Κρίμα που δεν τα βρήκαν στο οικονομικό με την Marvel.
Close enough! Πλέον κατευθύνω τις κατάρες μου στο Fantastic 4 της Fox.
To περιμένω ναι. Σου έχω απαντήσει ήδη κατάλληλα στο φόρουμ. 🙂
Dr Strange/Cumberbatch, αυτό περιμένω. Μετά από το Civil War που θα είναι η καλύτερη υπερηρωική ταινία που θα έχει βγει μέχρι τότε.
Εγώ έχω ψηθεί πολύ για Black Panther και Captain Marvel, πρώτα απ’ όλα όμως για το Civil War (Russo bros FTW!) και αμέσως μετά για το Guardians 2.
Ρε παιδιά, από που κι ως που ήταν ανεπαρκής ο Andrew Garfield……??
Κατά τη γνώμη μου, από όλες τις πλευρές. Το υλικό με το οποίο έπρεπε να δουλέψει ήταν κακό, του αναγνωρίζω αυτό το ελαφρυντικό. Αλλά η ερμηνεία του γενικά ήταν πολύ μακριά από την εικόνα του Peter Parker όπως εγώ προσωπικά την είχα στο μυαλό μου μέσω των comics.
Μια χαρά ήταν ο Andrew Garfield και ιδιαίτερα καλός ως έφηβος Peter Parker (μιας και αυτό πραγματεύεται το Amazing Spiderman). Οι ταινίες ήταν πολύ άσχημα cheesy σε άλλα σημεία.
Ω Παύλο, διαφωνώ εντελώς όσον αφορά τον Garfield ως Peter Parker. Σαν Spider-Man ήταν αξιοπρεπής, σαν Peter Parker ήταν πραγματικά απαίσιος. Δεν το λέω ως σχήμα λόγου, κυριολεκτικά σιχάθηκα τον Peter Parker του. Το ASM 2 ήταν η πρώτη ταινία που ειλικρινά ήμουν έτοιμος να σηκωθώ και να φύγω από την αίθουσα.
Καλά κι εγώ έριχνα το ένα face-palm μετά το άλλο, αλλά δεν ήταν ο κυριότερος λόγος η ερμηνεία του Garfield.
Μου αρέσουν πολύ τέτοια άρθρα – αφιερώματα και σκέψεις πέρα από τα καθιερωμένα reviews. Να τα κάνετε συχνότερα παιδιά (υπό την προϋπόθεση φυσικά της ύπαρξης χρόνου και διάθεσης).
Να πω και εγώ μια γνώμη στο θέμα (από τη σκοπιά κάποιου που δεν ήταν μεγάλος superhero fan στην τρυφερή του ηλικία – καθώς προτιμούσε άλλου είδους comics – αλλά έγινε όψιμα στα πλαίσια αναζήτησης κοινών ενδιαφερόντων και θεμάτων συζήτησης με το 10χρονο γιό του).
Σχετικά με τον Robert Downey Jr: Είναι η καλύτερη ενσάρκωση superhero που έχω δει στην οθόνη, όχι μόνο όσον αφορά την ερμηνεία και την άνεση του Robert μπροστά στην κάμερα, αλλά κυρίως στο ότι έχει συλλάβει τέλεια το στυλ και το χαρακτήρα του Tony Stark από τα comics (θα έλεγα ότι μπορεί ο Tony Stark να δήλωσε ότι είναι ο Iron Man, αλλά ο Robert Downey Jr είναι ο Tony Stark). Η Marvel πέτυχε διάνα, και πραγματικά αναρωτιέμαι τι θα κάνει όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και ο RDJ αποχωρήσει από το ρόλο – καθώς μην ξεχνάμε έχει πατήσει τα 50 (αντίθετα, από την μεγάλη οθόνη έχουν περάσει 4 Batmen (!), +1 που έρχεται, αλλά κανείς τους δεν νομίζω ότι ταυτίστηκε με την εικόνα του Bruce Wayne – ακόμα και ο αντικειμενικά καλός ηθοποιός Christian Bale).
Σχετικά με το Iron Man 3: Θα διαφωνήσω λίγο στο θέμα του Aldrich Killian. Εντάξει, δεν είναι και ο supervillain με την πιο πολυσύνθετη προσωπικότητα, αλλά στέκεται στο ύψος των περιστάσεων ενώ η ερμηνεία του Guy Pearce είναι για μένα μέσα στις 3 καλύτερες ερμηνείες supervillains που έχω δει γενικά σε superhero movies (κατώτερη ίσως μόνο του Kevin Bacon ως Sebastian Shaw στο X-Men: First Class και του Liam Neeson ως Ra’s al Ghul στο Batman Begins – όχι δεν θα πω τον Heath Ledger, καθώς για μένα αυθεντικός Joker είναι μόνο ο Mark Hamill, ούτε τον Ian McKellen καθώς δεν συγκαταλέγω τον Magneto στους supervillains). Θα συμφωνήσω, όμως, απόλυτα για το ξενέρωμα στην αποκάλυψη του Mandarin, όσο και την επιφανειακή αντιμετώπιση του μετατραυματικού συνδρόμου του Tony Stark (σε μια ταινία που υποτίθεται εστιάζει περισσότερο στην προσωπικότητα του Tony).
Σχετικά με τους Avengers: Συμφωνώ σχεδόν σε όλα τα σημεία. Είναι εντυπωσιακή, δεν κάνει “κοιλιές”, έχει εκρήξεις δράσης, χιούμορ και συναισθηματικές στιγμές. Είναι σίγουρα η δεύτερη καλύτερη ταινία του MCU μετά το Winter Soldier (είναι πάντως οξύμωρο η καλύτερη μέχρι τώρα ταινία να περιστρέφεται γύρω από τον πλέον αδιάφορο superhero). Έχω όμως δύο ενστάσεις:
1) Η απόδοση του χαρακτήρα του Hulk. Στο Incredible Hulk ο Bruce Banner ήταν μια διαταραγμένη προσωπικότητα, προσπαθούσε να βρει τρόπο να απαλλαγεί από την παρουσία του “πρασινούλη”, δεν μπορούσε να ελέγξει τη συναισθηματική φόρτιση υπό την οποία μεταμορφωνόταν σε Hulk, ενώ όντας Hulk βρισκόταν σε πλήρη σύγχυση και αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας με το περιβάλλον. Στο τέλος του φιλμ, βέβαια, τον δείχνει για ένα λεπτό να προσπαθεί να ελέγξει τη διαδικασία μεταμόρφωσής του, αλλά από εκείνο το σημείο μέχρι την cool εμφάνισή του στους Avengers, όπου όχι μόνο έχει συμφιλιωθεί με την παρουσία του Hulk αλλά και μπορεί να μεταμορφώνεται κατά βούληση απλά και μόνο “νευριάζοντας” υπάρχει ένα μεγάλο άλμα character development και μια απόπειρα υποβάθμισης του χαρακτήρα σε μια “smashing machine” (Δυστυχώς η επανεστίαση στο χαρακτήρα του Bruce Banner στο sequel των Avengers έγινε με τελείως λάθος τρόπο: με το εντελώς ξύλινο και εκτός τόπου και χρόνου ρομάντζο του Bruce με την Black Widow. Γιατί άραγε δεν συνέχισε η σχέση της Natasha με τον Cap από το Winter Soldier, με τον οποίο είχε σαφώς καλύτερη χημεία; Τι απέγινε η Betty για τον Bruce; Ελπίζω να θιγούν αυτά στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος).
2) Ο Loki με κούρασε ως supervillain, τον είχαμε ξαναδεί στο Thor, και νομίζω ότι στο context των Avengers είναι αφενός μεν ξένο σώμα, αφετέρου δεν πείθει από την αρχή – όπως και ο Killian – για την ικανότητά του να παίξει το ρόλο του main supervillain (έφαγε το ξύλο της «αρκούδας» μόνο από τον Thor, θα τα βάλει και με άλλους 5?). Επίσης η ερμηνεία του Tom Hiddleston είναι σαφώς υποδεέστερη του Guy Pearce. Ασφαλώς και θα προτιμούσα κάποιον άλλο για supervillain στους Avengers (Thanos; – αίνιγμα ακόμα για αυτόν οι σκοποί της Marvel. Μήπως Taskmaster ή Wizard ή Super-Skrull; Ίσως ακόμα και underdeveloped villains του σύμπαντος του Hulk όπως ο Leader ή ο Red Hulk/Ross).
Ανυπομονώ για το δεύτερο μέρος του αφιερώματος.
Υ.Γ. Αλέξανδρε, είσαι σίγουρος ότι το Guardians of the Galaxy αποτελεί τμήμα του MCU; Πέρα από τα teasers στις post credits scenes των Avengers και Thor 2, δεν βλέπω κανένα κοινό σημείο με τις υπόλοιπες ταινίες (εκτός και αν υπάρχει κάποιο πλάνο τα story arcs να συγκλίνουν στο δρόμο προς το Infinity War).
Nest, όλα τα hints (μεγάλα ή μικρά) συγκλίνουν στο ότι το επίκεντρο όλου του MCU περιστρέφεται γύρω από τα Infinity Stones (Avengers, Thor, Guardians of the Galaxy κτλ), οπότε όντως φαινομενικά πάμε για ένα Infinity War.
@ Nest
Οι επόμενες Avengers ταινίες τιτλοφορούνται επισήμως Infinity War Part1 και Part2. O Thanos θα είναι ο main villain, αυτόν προετοιμάζουν τόσες ταινίες. Μέχρι τώρα μαζεύουν infinity stones στις ταινίες. Blue (Captain America, Avengers),Yellow (Avengers 2), Red (Thor 2) και Purple (Guardians of the Galaxy). Λείπουν ακόμα 2. Οι Guardians of the Galaxy ανήκουν κανονικότατα στο MCU, o Ronan για τον Thanos δουλεύει.
Συμφωνώ 137% για όσα λες για τον RDJ. Τώρα για τις ενστάσεις, ο Hulk που ανήκει στο MCU και ενσαρκώνει ο Buffalo πλέον είναι αυτός του Edward Norton (2008) και όχι του Bana (2003). Για τον Loki διαφωνώ, ο Hiddleston ήταν φοβερός και στις 3 ταινίες. Σε σχέση με τον Ultron που δεν είχε καμία ανάπτυξη χαρακτήρα αλλά ήταν σε φάση “Α, Είμαι κακός” υπήρχε τεράστιο χάσμα σε σύγκριση με τον Loki. Είχαμε background, κίνητρο και στυλ. Δε συγκρίνω ποιος ήταν δυνατότερος, αλλά πιο ολοκληρωμένος. Στο Thor 2 σε όλη την ταινία φοβόμουν προδοσία του Loki, παρά τον ίδιο τον Malekith ενώ τέλειωσε εκπληκτικά με cliffhanger και όχι χαρούμενα όπως οι υπόλοιπες ταινίες του MCU
Ruffalo, ποιος Buffalo? 😛
Αφού έφτυσε τη Black Widow, Buffalo είναι :p Πάντως εκείνη πιστεύω έπαθε μεγαλύτερη μετάλλαξη στη συμπεριφορά σε σχέση με προηγούμενες ταινίες. Στο Avengers 2 λύσσαξε ξαφνικά με τον Hulk, ξέχασε πως είναι κατάσκοπος και ο μοναδικός της ρόλος ήταν να λέει νανουρίσματα. Κρίμα.
I got the point για τους Guardians. Φαίνεται λοιπόν ότι θα έχουμε 11άδα με coach τον Nick Fury στα Infinity War.
Για την ανάπτυξη του χαρακτήρα του Loki δεν διαφωνώ καθόλου, απλά στους Avengers μου έβγαλε ένα αίσθημα του στυλ “πάλι θα φάει ξύλο ο κακομοίρης” (οι μηχανορραφίες του ταίριαζαν πολύ περισσότερο στο context του Asgard), αντίθετα με τον Ultron που η παρουσία του ήταν πιο επιβλητική (άσχετα που σε όλα τα υπόλοιπα σημεία η ταινία ήταν χειρότερη).
Για τον Hulk των Avengers εξακολουθώ να πιστεύω ότι υπάρχει ένα τεράστιο άλμα χαρακτήρα σε σχέση με το Incredible Hulk.
40 στο metacritic οι Fantastic Four και πέφτει λογικά. Διορατικός όπως πάντα.