REVIEWS

A STORY ABOUT MY UNCLE

Disclaimer: Η ανάγνωση του άρθρου επιτυχάνεται καλύτερα με ακρόαση του παρακάτω μουσικού αποσπάσματος. Ίσως καταφέρει να πει καλύτερα κάποια πράγματα για την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού από ότι ο υπογράφων.

{youtube}rlZR22bWk-8{/youtube}

Τελικά όταν βγήκε το Dear Esther προς αγορά στο Steam λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν πόσο καθοριστική θα ήταν η «επιτυχία» που είχε. Παρότι δεν ήταν καθαρόαιμο παιχνίδι, απέκτησε πάρα πολλούς υποστηρικτές που επιτέλους είχαν κάτι πιο χειροπιαστό για να επιχειρηματολογήσουν στους ψευτοκουλτουριάδες hipsters γιατί τα videogames μπορούν να είναι και μορφή τέχνης. Παρόλα αυτά το αδύναμο σημείο του ήταν η μηδενική διαδραστικότητα του παίκτη και οι άφαντοι μηχανισμοί gameplay. Εν τούτις, οι εταιρείες διαισθάνθηκαν ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος και το σημείο εκκίνησης για τη μαζική παραγωγή interactive scenarios στα videogames στην τρέχουσα δεκαετία μόλις είχε δημιουργηθεί.

Ακολούθησαν κάμποσες υλοποιήσεις άλλες αποτυχημένες με ευαίσθητα θέματα όπως το Gone Home, ενώ επιπλέον εταιρείες έχουν επαναπροσδιορίσει όλο το design τους γύρω από την παραγωγή τέτοιων interactive παιχνιδιών (λέγε με Telltale Games). Παρότι ακόμη και το αδύναμο, κατά τη γνώμη μας πάντα, Gone Home ήταν ένα interactive movie, ήταν πολύ περισσότερο διαδραστικό από ότι το Dear Esther, έβαλε δηλαδή το λιθαράκι του στο είδος. Το A Story About My Uncle προχωράει ακόμη παραπέρα.

Αρχικά να πούμε ότι το A Story About My Uncle ξεκίνησε ως side-project κάπου το 2012 από την Gone North Games. Σε κάποιο σημείο στο παιχνίδι της ανάπτυξης του τίτλου μπήκε και η Coffee Stain Studios, πόνημα της οποίας είναι το πρόσφατο κάφρικο Goat Simulator. Η παραπάνω πληροφορία δε θα είχε ιδιαίτερη σημασία σε κάθε άλλη περίπτωση, όμως για το ASAMU είναι ιδιαίτερη, διότι δείχνει πως οι τύποι στην Coffee Stain Studios έχουν ανοικτό μυαλό και μεράκι όταν πρόκειται για development, και δεν κάνουν απλώς το καφρίλα τους.

ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΘΕΙΟΥ

Το ASAMU από νωρίς διαφήμισε ότι πρόκειται για ένα first-person platform παιχνίδι με πλήρη απουσία βίας. Κύριος σκοπός του παιχνιδιού είναι η αφήγηση της ιστορίας αναζήτησης ενός ιδιόρρυθμου ταξιδιώτη από τον ανιψιό του, σε έναν φανταστικό κόσμο. Η ιστορία ξεκλειδώνεται όσο προχωράμε μπροστά ενώ υπάρχουν και μικρές δόσεις έξτρα υλικού που μπορούμε να τις ακούσουμε μόνο αν βρούμε κάποια αντικείμενα με τα οποία αλληλεπιδρούμε. Φυσικά σε κάθε platform game που σέβεται τον εαυτό του αρκετά από αυτά τα αντικείμενα είναι κρυμμένα.

asamu 2Μερικά πράγματα είναι εύκολο να τα βρούμε μπροστά μας, άλλα που αποκαλύπτουν βαθύτερα στοιχεία της ιστορίας είναι καλά κρυμμένα.

Η ιστορία του παιχνιδιού φαίνεται απλή και ίσως να ξεφεύγει από τα κλισέ γιατί έχουμε να κάνουμε μία ιδιόμορφη σχέση που δε συναντάει κάποιος συχνά σε μέσα αφήγησης (εκτός ίσως από τον Argyle με το William Wallace στο Braveheart). Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα είναι ότι το παιχνίδι δεν εστιάζει μόνο στην ιστορία του αλλά και στον τρόπο με τον οποίο την παραδίδει. Η αφήγησή του παιχνιδιού είναι εξαιρετική, ενώ τα κρυμμένα αντικείμενα που δίνουν λίγες ακόμη πληροφορίες γύρω από τη σχέση του ανιψιού με το θείο του ενισχύουν αυτό το συναίσθημα. Γενικώς ακόμη και το τέλος έχει έντονη συναισθηματική φόρτιση, η οποία με έκανε να απορήσω πώς ένα παιχνίδι στο οποίο το μόνο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να πηδάς από μία πλατφόρμα στην άλλη κατάφερε να με δέσει με τους (ελάχιστους) χαρακτήρες του χωρίς να το καταλάβω.

asamu 3Όσο ψηλά και αν πηδάμε, η προσγείωση δε μας σκοτώνει λόγω της στολής που φοράμε. Εξαίρεση αποτελεί το νερό, αφού δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε. Επομένως η μόνη λύση είναι άλματα από πλατφόρμα σε πλατφόρμα.

Περνώντας στους μηχανισμούς, τα πράγματα είναι και εδώ απλά. Η δυνατότητα να πηδάμε από πλατφόρμα σε πλατφόρμα μας δίνεται με την ειδική στολή που βρήκαμε στο εργαστήριο του θείου μας. Αρκετά νωρίς στην περιπέτεια φορτίζουμε τη στολή με έναν περίεργο κρύσταλλο που συναντάμε στον κόσμο όπου διαδραματίζεται το παιχνίδι και πλέον έχουμε και τη δυνατότητα να αγκιστρωνόμαστε (grapple) σε επιφάνειες με μία ακτίνα φωτός, η οποία μας τραβάει προς το μέρος που έχουμε σημαδέψει και αγκιστρώσει. Στην αρχή μπορούμε να αγκιστρωθούμε μόνο μία φορά μέχρι να προσγειωθούμε σε ασφαλές έδαφος, ενώ σταδιακά ο αριθμός φτάνει μέχρι και τις τρεις πριν το απαραίτητο reset. Αυτό δίνει συγκεκριμένες δυνατότητες ως  προς το platforming. Όλη η δράση του παιχνιδιού αποτελεί ένα συνδυασμό της δυνατότητας να αγκιστρωνόμαστε σε επιφάνειες καθώς και άλλων μηχανισμών που ανακαλύπτουμε στην πορεία (δυνατότητα reset των προσπαθειών όσο είμαστε στον αέρα, μπότες που δίνουν ένα jump boost). Όλο το UI είναι πρακτικά το γάντι στο δεξί μας χέρι το οποίο μας δείχνει συνεχώς πόσες εναπομείνασες προσπάθειες έχουμε μέχρι να πέσουμε σε στέρεο έδαφος… ή στο κενό.

asamu 4Τίποτα το συνταρακτικό! Τα μπλε σημάδια στις επιφάνειες είναι soft hints και εξηγούνται σεναριακά από το παιχνίδι ως μέρη από όπου έχει περάσει ο θείος του αφηγητή.

Στα τεχνικά του τίτλου δεν υπάρχουν τρομερές καινοτομίες. Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο πάνω στην Unreal Engine και παρότι ο κόσμος είναι όμορφος οπτικά, τα μοντέλα των NPC χαρακτήρων (με τους οποίους δεν υπάρχει ίχνος συνομιλίας, πλην αυτών που μετέχουν στην ιστορία) είναι τόσο απλοϊκά που αφήνουν άσχημη εντύπωση. Σε αυτό το σημείο θεωρώ ότι κύρια προτεραιότητα της Gone North Games, ήταν η ιστορία του παιχνιδιού και όχι να πετύχουν την αρτιότητα στα μοντέλα, γεγονός που μειώνει την αξία του τίτλου για όσους κοιτάνε τέτοιες λεπτομέρειες. Η ambient μουσική του παιχνιδιού είναι απαλή και δένει έντονα με το μυστικιστικό στοιχείο του κόσμου, τόσο που σε πολλά σημεία μου έφερνε έντονα το αίσθημα της ανακάλυψης του πρωτόγνωρου.

asamu 5Η σκηνή αποκάλυψης του τοπίου θυμίζει λίγο Bioshock Infinite.

Τελειώνοντας στις 4 ώρες την ιστορία του παιχνιδιού έμεινα με μία γλυκιά απροσδιόριστη ανάμνηση. Το ASAMU είναι σίγουρα ένα non-violent interactive story παιχνίδι που πηγαίνει το είδος ένα βήμα παραπέρα μέσω των platforming μηχανισμών του. Οι 4 ώρες φαντάζουν λίγες για κάποιον που θέλει να δει την ιστορία και μόνο, αλλά είμαι σίγουρος ότι το παιχνίδι για κάποιον που θα θελήσει να πάρει του 100% από αυτό έχει τουλάχιστον διπλάσιο με τριπλάσιο χρόνο ζωής με τα time trials και τα achievements που πρέπει να ολοκληρωθούν. Σε όσους θεώρησαν το Dear Esther κάτι ευχάριστα εναλλακτικό το ASAMU δεν πρόκειται να απογοητεύσει. Όσοι περιμένουν να μαζεύουν χρυσά δαχτυλίδια, ασημένια μετάλλια και πιτσιλωτά μανιτάρια πιθανώς να το μετανιώσουν.

Pros

  • Ο τρόπος αφήγησης σε δένει με την ιστορία χωρίς να το καταλαβαίνεις
  • Οι απλοί σε σύλληψη μηχανισμοί….
  • …. που ξαφνικά δυσκολεύουν αν κάποιος πηγαίνει για τα achievements.

Cons

  • Τα άσχημα μοντέλα των χαρακτήρων.
  • Η μικρή διάρκεια για κάποιον που θέλει απλώς να δει την ιστορία.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 83%

83%

Παύλος Γεράνιος

Γέννημα-θρέμμα της Υπερβορείας, ο Παύλος έκανε καιρό να γνωρίσει την αλληλεπίδραση με την οθόνη. Τα πρώτα παιχνίδια που θυμάται να παίζει ήταν τα Gran Prix, Test Drive, Digger και Flight για DOS σε εποχές που οι περισσότεροι είχαν πλέον Windows... Αυτό δεν τον πτόησε και αγάπησε τη Μητέρα Πλατφόρμα από την πρώτη στιγμή. Θήτευσε και στην άγονη παραμεθόριο των κονσολών (πάντα σε σπίτια φίλων, ποτέ στο δικό του), αλλά το PC ήταν αυτό που τον κράτησε. Λάτρης των ποιοτικών τίτλων από όλα τα είδη, θεωρεί πώς η ιστορία και αυτό που θέλει να πει το παιχνίδι ως μέσο είναι το κυριότερο και όχι η ταμπέλα. Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις φυσικά...

9 Comments

  1. Και ο παραγωγικός οργασμός του Ragequit για την εβδομάδα της E3 τελειωμό δεν έχει…ο Αδερφός Γεράνιος πρέπει να βρίσκεται κάπου στην Δανία αυτή την στιγμή και μου ζήτησε να σας μεταφέρω πως περιμένει διακαώς το ανελέητο τρολ…τα σχόλιά σας για τα ρηβιού. Ενδεχέται να απαντήσει με μια άλφα-βήτα-γάμμα χρονοκαθυστέρηση, αλλά λέει πως σας αγαπά όλους και θα σας φέρει έξτρα σαλμιάκι κέρασμα από τον καταραμένο Βορρά!

  2. Χαίρομαι τέτοιου είδους παιχνίδια (κυρίως για το non violent κομμάτι) και αναρρωτιέμαι τι θα έλεγαν όσοι προδίκαζαν τον θάνατο των adventure πριν χρόνια βλέποντας αυτό που μόνο ως οργασμό adventure τίτλων μπορώ να πω.
    Επίσης χαίρομαι να διαβάζω επιτέλους στο Ελληνικό ίντερνετ άρθρα με άποψη, βάθος και ψυχή και όχι απλές μηχανικές περιγραφές του τι θα δούμε στο παιχνίδι.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL