CITIES: SKYLINES – INDUSTRIES

Ξεπερνώντας το ότι το νέο dlc του Cities: Skylines προσφέρει τέσσερα (4) νέα καπέλα/εμφανίσεις για τον Chirpy, καθιστώντας κάθε ανάγκη για συγγραφή παρουσίασης περιττή, ας υποκριθούμε και εγώ και εσείς πως από μόνος του, δεν αρκεί αυτός ο λόγος για αγορά του DLC άμεσα και ας το εξετάσουμε κριτικά.

Αρχικά, υπάρχει  η ανάγκη να τονίσω πως για το παιχνίδι της Colossal Order, ισχύει ό,τι ισχύει και για τα παιχνίδια της μαμάς – publisher για το Cities, Paradox. Αν τα αφήσεις πολύ καιρό και επιστρέψεις σε αυτά μετά από μήνες ή χρόνια θα βρεις κάτι πολύ αλλαγμένο, κατά κανόνα βελτιωμένο και ισορροπημένο σε τομείς που έπασχαν. Παρομοίως με την επιστροφή μου στον τίτλο, βρήκα κάτι τελείως διαφορετικό από τα όσα άφησα. Οι πολλαπλές αλλαγές που έφεραν τα μεγάλα DLC, ως updates και για τους κατόχους του σκέτου τίτλου, δίνουν πλέον την πλήρη εμπειρία των παλιών Sim City των ημερών της ορθοδοξίας, αλλά και αυτό το κάτι παραπάνω που φέρνει το σύνολο στη νέα εποχή των City Builder.

Αυτό που προσφέρει το νέο DLC είναι μια εμβάθυνση στον τομέα της βιομηχανίας, κάνοντας μια αντικατάσταση (ή μάλλον συμπλήρωση) του συστήματος “ζωγραφίσματος” της βιομηχανικής ζώνης με έναν νέο σχεδιασμό που έχει ως βάση τον βιομηχανικό τομέα και την ζωντανή αλληλεπίδραση των μονάδων της γραμμής παραγωγής. Έχουμε δηλαδή διαφορετικούς τομείς βιομηχανίας όπως η υλοτομία, η αγροτική παραγωγή, η εξόρυξη ορυκτών και η εξόρυξη πετρελαίου. Η καθεμία από αυτές ορίζεται με μια ζώνη με ένα κεντρικό κτήριο βάσης. Από εκεί και πέρα σχεδιάζουμε μια γραμμή από το πιο απλό προς το πιο σύνθετο, φροντίζοντας για την επαρκή στελέχωση των μονάδων και την ομαλή ροή των πρώτων υλών. Όσο τα Σοβχοζιανά μας αριστουργήματα πιάνουν τους στόχους των πενταετών πλάνων, σιγά σιγά εξελίσσονται, ανεβαίνοντας επίπεδο και παρέχοντας μονάδες παραγωγής πιο σύνθετων και άρα ακριβών προϊόντων. Εν ολίγοις είναι σαν να έχουμε την εισαγωγή μηχανισμών τύπου Anno σε ένα αμιγώς City Builder παιχνίδι.

Παρά το αρχικό χάος πληροφορίας, αυτό το πάντρεμα τελικά λειτουργεί με πολύ ικανοποιητικό τρόπο μιας και το κίνητρο του κέρδους στα αρχικά “βαρετά” στάδια του χτισίματος μιας πόλης, παίρνει τώρα νέα πνοή. Ο παίκτης μπορεί να κερδίσει χρήματα πιο γρήγορα αρκεί να σχεδιάσει ένα αποδοτικό δίκτυο παραγωγής αλλά και μεταφοράς. Αυτός ακριβώς ο πονοκέφαλος, της διαχείρισης της αυξημένης κίνησης, της υπέρμετρης μόλυνσης καθώς και του ορθού σχεδιασμού του οδικού δικτύου, προσφέρει μια ευχάριστη πρόκληση και μια νέα δυναμική στην ανάπτυξη των πόλεών μας, που θα χρειαστεί να περάσουν και ένα “βρώμικο” στάδιο ανάπτυξης.

Πέρα από τις μονάδες παραγωγής έχουν προστεθεί κι άλλα στοιχεία που βοηθούν στην επαρκή εμβύθισή μας στον ρόλο του κρατικού Λεβιάθαν, όπως η προσθήκη σταθμού διοδίων για τη συλλογή του κεφαλικού φόρου που αναλογεί για την φθορά των θαυμάσια σχεδιασμένων οδικών δικτύων μας. Προστίθεται ένας αριθμός σχετικών civics για την πόλη μας, όπως αυτό της δημιουργίας εργατικών συνδικάτων, ως αντιστάθμισμα για τις άθλιες συνθήκες και το μωβ ραδιοισότοπο που ξερνάει η βιομηχανική μας ζώνη. Τέλος προστίθενται μια υπηρεσία κούριερ/ταχυδρομείου που γενικά λειτουργεί κάπως προαιρετικά και νέες συνδέσεις ΜΜΜ με κεντρικούς σταθμούς για εξαγωγή και εισαγωγή προϊόντων. Φυσικά, υπάρχουν νέοι χάρτες  σχεδιασμένοι ειδικά για την σκύλευση των πρώτων υλών τους από το επιχειρηματικό μας δαιμόνιο.

Ως κατακλείδα και αποτίμηση του DLC έχω να πω πως πρόσθεσε με επιτυχία αγαπημένα μου στοιχεία από άλλου τύπου παιχνίδια, ερχόμενο πλέον σε μια κατάσταση που θυμίζει πολύ το παλιό αγαπημένο Transport Tycoon Deluxe, προσφέροντας κάτι για το κάθε στυλ παιχνιδιού και ανάπτυξης που θέλει να επιλέξει ο καθένας μας. Η τιμή του θα έλεγα πως είναι κομμάτι τσουχτερή αν δεν αποτελεί τον μοναδικό ή έστω έναν από τους ελάχιστους τίτλους ενασχόλησης για τον αγοραστή, αλλά σίγουρα πρεσβεύει πολλές ώρες παιχνιδιού και γόνιμου σχεδιασμού. Η μόνη αστοχία που μπορώ να πω πως εντόπισα είναι η παραμονή του παλαιού συστήματος βιομηχανίας παράλληλα, η οποία δημιουργεί μια μικρή σύγχυση. Κατά τα άλλα ένιωσα περήφανος με έναν σπάνιο τρόπο όταν άρχισα να εξάγω τα πρώτα έπιπλά μου, κατασκευασμένα εξ’ ολοκλήρου στην πόλη μου.

Pros

Cons