REVIEWS

THRONEBREAKER: THE WITCHER TALES

"You have chosen one evil in favor of another."

Το Σωτήριο Έτος 2015 μ.Χ, η CD Projekt RED προχώρησε στον πλήρη επαναπροσδιορισμό της έννοιας ‘Επικό Παιχνίδι Ρόλων’ παραδίδοντάς μας το Άγριο Κυνήγι, το κλείσιμο της τριλογίας των ψηφιακών περιπετειών του Geralt της Rivia και ταυτόχρονα, Το Σπουδαιότερο Video Game Όλων Των Εποχών™. Το mini-game του Gwent (παράλληλα με τους ιππικούς αγώνες καθώς και το παραδοσιακό ημι-επαγγελματικό βρωμόξυλο στις ταβέρνες) αποτελούσε μια ‘μικρή’ και προαιρετική δραστηριότητα στον κόσμο του παιχνιδιού. Αγαπήθηκε εμμονικά από τεράστια μερίδα των παικτών, με αποτέλεσμα η CDPR να τζογάρει (χοχό), κυκλοφορώντας μια αυτόνομη, πλήρως ανταγωνιστική multiplayer εκδοχή του Gwent.

To πείραμα αποδείχτηκε επιτυχημένο, με το Gwent να απολαμβάνει ιδιαίτερη επιτυχία ως e-sport, με μια πληθώρα τουρνουά με διόλου ευκαταφρόνητα χρηματικά έπαθλα να βρίσκονται διαρκώς σε εξέλιξη. Ήταν τέτοια μάλιστα η επιτυχία του παιχνιδιού λίγους μήνες μετά το λανσάρισμα της beta του, που η CDPR ανακοίνωσε πως εξέταζε διάφορα ενδεχόμενα αναφορικά με την κυκλοφορία ενός πλήρως single player σκέλους της εμπειρίας.

H Βασίλισσα Meve επιστρέφει στα πολύπαθα χώματα της Lyria

Αν και τα αρχικά σχέδια μιλούσαν για ένα πιο…μετριοπαθές αν θέλετε πλάνο, όπου μια σύντομη single player περιπέτεια θα διατίθετο δωρεάν σε όλους τους παίκτες, οι Πολωνοί έκριναν πως όφειλαν για άλλη μια φορά να ξεπεράσουν εαυτούς και να δείξουν σε ολόκληρη την βιομηχανία, πως ακριβώς οφείλουν να γίνονται αυτά τα ‘μικρά και γρήγορα’. Εγένετο λοιπόν Thronebreaker: The Witcher Tales. Πολύ θεωρητικά, μια αυτόνομη single player περιπέτεια διάρκειας τριάντα με σαράντα ωρών, τοποθετημένη στον μαγευτικό κόσμο του Witcher. Στην πράξη; Ένα κολασμένα εθιστικό χαρμάνι γρίφων, στρατηγικής, εξερεύνησης, ζόρικων και ολόγκριζων ηθικών επιλογών και φυσικά γραφής και καλλιτεχνικής διεύθυνσης για σεμινάριο. Αν τα Darkest Dungeon, 80 Days, Battle Brothers, Banner Saga και Game of Thrones της Telltale συναντιόνταν σε κάποιο απόμερο χάνι και έβγαζαν τα μάτια τους για τρεις μέρες και τρεις νύχτες, ο καρπός του απαγορευμένου έρωτά τους, θα ήταν το Thronebreaker.

‘Βλάκα Κουτσούκο, κόψε με τις υπερβολές, σιγά, κάτι καρτούλες είναι κι ένας cel shaded χάρτης, δυο ώρες θα παίξεις, θα τα δεις όλα.’ θα ανακράξεις, μπαϊλντισμένε, κυνικέ Τακτικέ Αναγνώστη. Βάλε καφέ (πιθανώς με στάλες κονιάκ, αναλόγως της ώρας) και δώσε βάση, καθώς έχουμε δυνατό φαβορί για την λίστα με τα κορυφαία indies της χρονιάς.

Δείγμα του όμορφα σχεδιασμένου overhead χάρτη της εκστρατείας μας

Το Thronebreaker δεν απαιτεί καμία προηγούμενη εμπειρία ή ενασχόληση με την Μια, Αγία, Επική και Ομοούσια Τριλογία™ προκειμένου να μπορέσει να το απολαύσει κανείς. Για την ακρίβεια, δεν απαιτεί καν εξοικείωση με το ίδιο το Gwent. Σίγουρα, οι μυημένοι θα χουχουτίσουν από ημίτρελη χαρά βλέποντας την έξοχα γοτθική εισαγωγή του τίτλου και μόνο, μα το Thronebreaker, είναι ένα παιχνίδι ανοικτό σε οποιονδήποτε παίκτη αγαπά την ποιοτική γραφή και τις έντονες εγκεφαλικές προκλήσεις.

Αναλαμβάνουμε το ρόλο της Meve, της σκληραγωγημένης, γοητευτικής και ιδιαίτερα οξυδερκούς βασίλισσας των Rivia και Lyria. Επιστρέφοντας στην πατρίδα μετά από μια μακρά και ζόρικη εκστρατεία, διαπιστώνουμε πως η περήφανη Lyria βρίσκεται υπό κατάσταση πολιορκίας. Η μαυροντυμένη αυτοκρατορία του Nilfgaard έχει εισβάλλει και βαδίζει απειλητικά προς την πρωτεύουσά μας. Παράλληλα, οι άνεμοι του πολέμου έχουν αποθρασύνει κάθε λογής κατακάθια και λωποδύτες, οι επιδρομές των οποίων σε απομακρυσμένους οικισμούς, οξύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, η μυρωδιά της καμμένης σάρκας που σκεπάζει την εξοχή, ξυπνά ορδές αποκρουστικών τεράτων, τα οποία με τη σειρά τους κατηφορίζουν από τις φωλιές και τα λαγούμια τους προς τις ευάλωτες περιοχές της επικράτειάς μας.

…και επιτέλους μαθαίνουμε πώς και γιατί πουλά τα ‘card kegs’ του ο λατρευτός Shupe

H παρουσίαση του παιχνιδιού, βρίσκεται σε υψηλότατα επίπεδα, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών. Τα δισδιάστατα ταμπλώ που χρησιμοποιούνται για τις cinematics είναι απευθείας καλλιτεχνική συνέχεια εκείνων που απολαύσαμε στο Wild Hunt, ενώ τα πλουσιότατα voice-overs συνδράμουν τα μέγιστα στην δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας και τον πλήρη εμβαπτισμό του παίκτη στον κόσμο του παιχνιδιού. Ο δε αφηγητής, αποτελεί άψογη επιλογή του casting, καθώς ισορροπεί ιδανικά μεταξύ μεσαιωνικού χρονικογράφου, παραμυθά της ταβέρνας και αμερόληπτου παρατηρητή. Ο τρόπος με τον οποίο διαβάζει τα κείμενα, περιγράφει και αναλύει τις καταστάσεις που συναντάμε όπως και τις επιπτώσεις των επιλογών μας, φέρνει στο μυαλό την συγκλονιστική δουλειά του Wayne June στο Σκοτεινότατο και αυτό αποτελεί τεράστιο κοπλιμέντο και για τα δυο παιχνίδια.

To Thronebreaker κατορθώνει να είναι τέσσερα διαβολεμένα εθιστικά παιχνίδια σε ένα. Έχουμε τον πανέμορφο cel shaded xάρτη του περιβάλλοντος κόσμου, επάνω στον οποίο μετακινούμε την Meve, ανακαλύπτουμε πρώτες ύλες (χρυσό, ξυλεία και επίστρατους) και φυσικά, μικρούς γρίφους ή μεγαλύτερες μάχες και quests. H πληθώρα των συμπλοκών στο παιχνίδι λύνεται με μια έξοχα τροποποιημένη εκδοχή του ‘παραδοσιακού’ Gwent και έχει πολύ περισσότερα κοινά με ένα καθαρόαιμο puzzle game, παρά με την “ορθόδοξη” εκδοχή του παιχνιδιού. Κάθε παίκτης περιορίζεται σε δυο σειρές αντί για τρεις (melee και ranged με πολύ χαλαρότερους όμως περιορισμούς ως προς την τοποθέτηση των καρτών μας) και εισάγεται μια πληθώρα ολοκαίνουριων καρτών, trinkets και spells, αρκετά εκ των οποίων μάλιστα μπορούμε να τα ξεκλειδώσουμε και για χρήση στο multiplayer, ανταγωνιστικό σκέλος του Gwent. Παρέχονται φυσικά και καθαρά διακοσμητικά μπλιτζιμπλόγκια (πλαίσια και τίτλοι για τον avatar μας) αλλά οι βετεράνοι του παιχνιδιού σίγουρα θα καλωσορίσουν τις συγκεκριμένες προσθήκες στο οπλοστάσιό τους.

Δείγμα του επανασχεδιασμένου interface με τις δυο σειρές.

Φυσικά δεν θα μιλούσαμε για εκστρατεία εάν δεν μας δινόταν η δυνατότητα να στρατοπεδεύσουμε ανά πάσα στιγμή. Το στρατόπεδό μας το χτίζουμε και το αναβαθμίζουμε σταδιακά μέσω των πρώτων υλών που ανακαλύπτουμε στον κόσμο του παιχνιδιού και αυτό μας παρέχει μια ποικιλία bonuses για τον στρατό μας. Όμορφη πινελιά αποτελεί το μαγειρείο/ταβέρνα, όπου μπορούμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να συνομιλούμε με τους υπασπιστές μας, στα πρότυπα των ιστορικών Wing και Strike Commander. H δε ποιότητα και οικονομία της γραφής στους συγκεκριμένους διαλόγους, πραγματικά μαγεύει και ενισχύει την αίσθηση του εμβαπτισμού μας στον κόσμο του παιχνιδιού, έτι περαιτέρω.

Το γλυκό έρχεται να δέσει με τις ολόγκριζες αποφάσεις που καλούμαστε να λάβουμε ως Meve, στο μέσο ενός βασιλείου ρημαγμένου από διαμάχες, ίντριγκες και προδοσίες και τον τρόπο με τον οποίο αυτές διαμορφώνουν οργανικά την ιστορία του παιχνιδιού. Υπασπιστές, κάρτες και ολόκληρα quests προσθαφαιρούνται από το παιχνίδι βάσει των επιλογών μας, με τρόπο αληθοφανή και οργανικό, στα πρότυπα του Μεγίστου. Η δε διάρκεια του Thronebreaker κρίνεται ως υπερ-χορταστική, αγγίζοντας με ευκολία τις σαράντα ώρες, από την στιγμή που επιθυμούμε να δούμε και να πράξουμε τα πάντα. Αν δε μαστιζόματε και από σκληρό μαθηματικό γιωτιλίκι όπως ο γράφων, αλλά παρ’ ολ’ αυτά είμαστε αποφασισμένοι να λύσουμε κάθε προαιρετικό γρίφο του παιχνιδιού, ενδέχεται να αγγίξουμε και τις πενήντα ώρες για ένα ολοκληρωμένο playthrough. H ικανοποίηση φυσικά που έρχεται όταν καταλήξουμε στην ιδανική λύση για μια κολασμένη σπαζοκεφαλιά που μας παίδεψε τρία τέταρτα σερί, είναι ασύγκριτη.

Message boards, Signposts, Points of Interest. Μας είχαν λείψει. Κολασμένα πολύ.

Εδώ εντοπίζεται και ένα από τα μεγαλύτερα γόητρα του Thronebreaker. ΔΕΝ είναι σε καμία περίπτωση γλυκό και παραδοσιακό Gwent, όπως το μάθατε στο Wild Hunt ή το αυτόνομο multiplayer παιχνίδι. Αποτελεί ουσιαστικά ένα διαβολεμένα εθιστικό puzzle game, με σχεδόν κάθε μάχη να χρησιμοποιεί μοναδικές κάρτες και να έχει πολύ συγκεκριμένα ζητούμενα προκειμένου να ολοκληρωθεί με επιτυχία. Μιλάμε για καθαρά αφηρημένα μαθηματικά σχήματα, πανέξυπνα και πανέμορφα σχεδιασμένα και εμφωλευμένα σε μια γνήσια επική αφήγηση, βγαλμένη μέσα από τις πιο σκοτεινές και ματωμένες σελίδες της εναλλακτικής αυτής Ευρωπαϊκής ιστορίας.

Σουπίτσα κανείς;

Δεν περίμενα ποτέ πως αυτός ο ‘μικρός’ και ‘ενδιάμεσος’ τίτλος θα αιχμαλώτιζε την φαντασία και τον ελεύθερο χρόνο μου σε τέτοιο βαθμό. Ο παράγοντας ‘εθισμός’ όχι απλά τρυπά ταβάνι, αλλά εγγυάται πως δεν υπάρχει περίπτωση να ‘παίξετε δυο μάχες στα γρήγορα’. Το παιχνίδι είναι μια πλούσια, σκοτεινή αφήγηση για δυνατούς λύτες και θα σας θυμίσει με τον καλύτερο τρόπο γιατί τα Βόρεια Βασίλεια είναι η πραγματική πατρίδα της σπασικλοκαρδιάς σας.

Είμαστε ακόμη μονάχα στην αρχή.

Αν ως gamers που σέβεστε τον εαυτό σας ολοκληρώσατε το Μεγαλύτερο Των Ταξιδιών και έχετε μείνει πονεμένα χαρμάνια ως την έλευση του Cyberpunk 2077, υπάρχει γιατρειά. Κάντε κλικ στο φανταιζί background της σελίδας μας και προβείτε σε αγορά του τίτλου από τον αδελφοποιτό ιστότοπο του GoG.com. Ζητήστε και την απαραίτητη αναρρωτική άδεια από την δουλειά, έχετε δυο (τουλάχιστον) βασίλεια να σώσετε.

Να κόψω;

Είμαι πιστοποιημένο χαρτόμουτρο. Να επενδύσω; - 94%

94%

Με κλειστά μάτια

Διαβολεμένα, ανεπίτρεπτα, ψυχαναγκαστικά εθιστικό. Έτσι για το χαμό, μας θυμίζει δήθεν χαλαρά και ανέμελα, γιατί η τριλογία Witcher αποτελεί το Άγιο Δισκοπότηρο του χώρου μας. Ζητήστε άδεια από τη δουλειά, θα χρειαστεί.

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

4 Comments

    1. Χρονικά, πριν το πρώτο Witcher. Ουσιαστικά το παίζεις ΑΝΕΤΑ δίχως να έχεις παίξει κανένα Witcher. Τώρα όσον αφορά το αν προσθέτει στο lore, η απάντηση είναι ‘προφανώς’. Αν είσαι αρρωστάκι δηλαδή, μαθαίνεις ακόμη περισσότερα για την ιστορία του κόσμου και τα κίνητρα συγκεκριμένων χαρακτήρων.

      Καθαρά προαιρετικά όλα αυτά βέβαια, δεν είναι δηλαδή πως αν δεν το παίξεις θα χάσεις κάτι από την Ιερή Τριλογία ή θα μείνει κάποιο κενό.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL