REVIEWS

THE INCREDIBLE ADVENTURES OF VAN HELSING III

Ήταν 22 Μαΐου του 2013 όταν το The Incredible Adventures of Van Helsing κυκλοφορούσε για πρώτη φορά στη Μητέρα Πλατφόρμα. Όπως ο Γιώργος Δεμπεγιώτης ανέλυσε εμπεριστατωμένα στην κριτική επισκόπηση τότε, ο τίτλος παρά τα όποια προβλήματα που είχε, έδινε μία πνοή ανανέωσης στο είδος με το ιδιαίτερο χιούμορ του και τους αρκετά ιδιόμορφους μηχανισμούς στη μάχη. Οι δημιουργοί του παιχνιδιού πίσω από την Neocore Games είχαν υποσχεθεί ότι το παιχνίδι δεν θα τελείωνε με εκείνην την κυκλοφορία και πιστοί στην υπόσχεσή τους κάθε χρόνο, προχωρούσαν λίγο παραπέρα την ιστορία του Abraham Van Helsing και της Katarina. Βλέποντας, εκ των υστέρων, τις ημερομηνίες κυκλοφορίας, καταλαβαίνουμε ότι το τρίτο μέρος της σειράς ξεκινούσε με πολύ μεγάλο handicap καθώς ήταν μοιραίο να κυκλοφορήσει τρεις μέρες έπειτα από το Παίγνιον. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε απλώς να καταδικάσουμε ένα παιχνίδι επειδή βγήκε μετά την 19/5/2015, οπότε ας δούμε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του.

Όπως είναι φυσικό το τρίτο μέρος της σειράς, λειτουργεί ως το τρίτο act μίας ενιαίας ιστορίας. Ακριβώς για αυτόν το λόγο, όσοι ακολούθησαν τη σειρά περιμένουν ένα συνολικό συμμάζεμα όλων των cliffhangers που έχουν μείνει από τα δύο πρώτα μέρη. Πολύ νερό έχει μπει στο αυλάκι και η Borgova προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά την (αναμενόμενη) ήττα του General Harker. Η Αντίσταση της οποίας ηγείται ο Abraham (ο υιός του Van Helsing που περιγράφεται στο Bram Stoker’s Dracula) καλά κρατεί, και ο ίδιος είναι η αιχμή του δόρατος σε αποστολές που θα έχουν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Borgova από το Weird Science. Ταυτόχρονα μία νέμεσης του Abe κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερη και είναι στο χέρι του να τη βρει για να κάνει το απαραίτητο ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τους. Για να γίνει αυτό ο ήρωάς μας θα χρειαστεί να ταξιδέψει στο Deep Ink, από όπου βγαίνουν αρκετά τμήματα της μαγείας που υπάρχει στην Borgova. Το τελευταίο μέρος της σειράς, παρότι εντελώς προβλέψιμο ως προς την τελική του έκβαση (ειδικά για αυτούς που έχουν τερματίσει και το 2ο μέρος), δίνει ένα πολύ καλό πάτημα για να αναπτυχθεί το backstory ορισμένων χαρακτήρων και ειδικότερα αυτό της Lady Katarina και της σχέσης της με τον Van Helsing. Παρόλα αυτά τα 4 κεφάλαια του TIAOVH3 φαίνεται ότι προωθούν την ιστορία αρκετά βεβιασμένα με σκοπό να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, κάτι που μετριάζει κάπως το immersion χωρίς βέβαια να είναι εντελώς νερόβραστη η όλη εμπειρία.

 taovh3 2Dinanzi a me non fuor cose create/ se non etterne, e io etterno duro./ Lasciate ogne speranza, voi ch’intrate.

Το Van Helsing 3 παραμένει ένα ανάλαφρο σε ατμόσφαιρα και διάθεση παιχνίδι κυρίως διότι όλα τα χαρακτηριστικά που έδωσαν μία ιδιαίτερη ταυτότητα στη σειρά, παραμένουν αναλλοίωτα. Το περιβάλλον διακατέχεται από μικρές steampunk πινελιές με ένα πάντρεμα του φανταστικού. Το χαρακτηριστικό σαρδόνιο χιούμορ της σειράς και φονικές ατάκες μεταξύ Van Helsing και Lady Katarina έχουν και πάλι την τιμητική τους καθ’ όλη την εξέλιξη της ιστορίας. Ειδικά οι γραμμές διαλόγου όταν συναντάμε ένα από τα δεκάδες easter eggs που κατάφεραν για άλλη μία φορά να χωρέσουν οι δημιουργοί στο παιχνίδι, με τρόπο εντελώς διακριτικό και ταυτόχρονα μαεστρικό τρόπο, αφήνουν τον παίκτη να χαζογελάει (τουλάχιστον τον υπογράφοντα). Το ίδιο συμβαίνει και με σχεδόν όλους τους μηχανισμούς του Van Helsing. Πρακτικά το παιχνίδι, σε αυτόν τον τομέα, έχει μείνει το ίδιο με το δεύτερο μέρος της σειράς, με μία μοναδική εξαίρεση. Επομένως, όλα τα glory points (πόντοι αντί του xp που έπαιρνε ο χαρακτήρας μόλις έφτανε το cap), τα perks (μόνιμα passives που αγοράζουμε αφού μαζέψουμε reputation) παραμένουν ως έχουν. Το ίδιο συμβαίνει με τις αποστολές διαχείρισης της Αντίστασης όπου στέλνουμε εξειδικευμένους υποτακτικούς και φυσικά η Hydra που είναι πηγή freebie items. Τα περιστασιακά Lair Defence που συναντήσαμε στα προηγούμενα παιχνίδια και τα οποία οδήγησαν στη δημιουργία από την Neocore Games του spin-off τίτλου Deathtrap εξακολουθούν να υφίστανται επίσης. Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι το τίτλος ελάχιστη δουλειά έχει υποστεί από το δεύτερο και εξαιρετικά προοδευτικό Van Helsing 2.

taovh3 1Τα easter eggs έχουν την τιμητική τους σε κάθε σημείο του χάρτη. Εδώ ο επονομαζόμενος Daywalker βρίσκεται φυλακισμένος δίπλα στον Count Vlados λόγω… φοροδιαφυγής.

Τα παραπάνω θα ήταν πέρα για πέρα αληθή αν η Neocore Games δεν αποφάσιζε, σε μία ομολογουμένως ριψοκίνδυνη κίνηση, να αλλάξει εντελώς τα skill trees της κάθε κλάσης. Πλέον το TIAOVH3 διαθέτει 6 νέες και διαφορετικές κλάσεις, με την κάθε μία να διαθέτει εντελώς διαφορετικό gameplay. Έτσι έχουμε τον Protector (melee-tank), τον Elementalist (mage-archetype), τον Bounty Hunter (long-range guns), Umbralist (τυπικό hit-and-run rogue class), Constructor (pet class με μία τεράστια πλατφόρμα τίγκα στα όπλα) και Phlogistoneer (πρακτικά ένα tank με φλογοβόλα). Για τις ανάγκες αυτού του review το παιχνίδι ολοκληρώθηκε με τον Elementalist, ενώ δοκιμάστηκαν για λίγη ώρα τόσο ο Protector όσο και ο Phlogistoneer. Όλες οι διαφορετικές κλάσεις προσφέρουν τεράστιο βαθμό replayability στο παιχνίδι, και όλες έχουν το δικό τους ιδιόμορφο fun factor (για μία επισκόπηση κάθε κλάσης, μπορείτε να δείτε τα βίντεο που συνοδεύουν το παρόν άρθρο).

Το αρνητικό αυτής της προσθήκης είναι ιδιαίτερα αισθητό αρκετά νωρίς. Εάν κάποιος θελήσει να κάνει import τον χαρακτήρα του (level 60 cap) από το ΤΙΑΟVH2 θα συναντήσει μία πολύ δυσάρεστη έκπληξη, καθώς πολύ απλά δεν μπορεί! Οι καινούργιες κλάσεις διαφέρουν τόσο ριζικά από τις προηγούμενες ώστε κάθε πρόοδος που είχε κάνει κάποιος παίκτης με τους χαρακτήρες του παύει να υφίσταται. Εξαίρεση αποτελούν τα glory points τα οποία περνούν στον καινούργιο χαρακτήρα και η απόκτηση ενός μαγικού αντικειμένου λόγω του import. Μεγάλο ρόλο σε αυτήν την απόφαση έχει διαδραματίσει και το γεγονός ότι πλέον το level cap είναι στο 30, και ότι τα skill trees έχουν υποστεί τέτοιες αλλαγές λόγω της πολυμορφίας των κλάσεων, ώστε μόνο ως «δέντρα» δεν μπορούν να θεωρηθούν. Στην πραγματικότητα κάθε skill είναι διαθέσιμο από την αρχή, αρκεί να έχουμε αρκετά skill points για να επενδύσουμε. Κάθε skill είναι περαιτέρω συνδεδεμένο με τα διάφορα κατά συνθήκη passives που μπορούν να ενεργοποιηθούν ανά πάσα στιγμή μέσω του rage (έτσι και τα έχουμε ξεκλειδώσει βεβαίως) καθώς και με μόνιμα passive skills. Γενικώς, αυτός ο σχεδιασμός βοηθάει αρκετά στον πειραματισμό, αλλά ρεαλιστικά αν θέλει κάποιος hardcore fan να φτιάξει ένα βιώσιμο build τότε οφείλει να επενδύσει σε τρία το πολύ τέσσερα skills και να τα φουσκώσει όσο μπορεί.

taovh3 3Το skill tree έχει πλήρως αναδιαμορφωθεί. Πρόσβαση σε 4 passives ανά skill, πέραν των τριών passive που χρησιμεύουν για τα περιστασιακά combos μέσω του rage. Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ενδιαφέρουσα η ιδέα.

Κατά αυτόν τον τρόπο τερμάτισα και το παιχνίδι, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά τα πρώτα 3 skills του Elementalist και ξεκλειδώνοντας άλλο ένα στην πορεία. Η επιλογή αυτή βασιζόταν κυρίως στον τρόπο παιχνιδιού (firewall με hydras παντού στο χάρτη – αναφορά σε αγαπημένα build Diablo 2-εποχής) αλλά τελικώς δούλεψε με ιδιαίτερη άνεση στο Hard επίπεδο δυσκολίας. Γενικώς το συνολικό playthrough οριακά άγγιξε τις 12 ώρες σε αυτό το επίπεδο δυσκολίας (σε αντίθεση με το δεύτερο μέρος, όπου το 12ώρο έκλεισε αβίαστα και μάλιστα στο normal difficulty). Δεν θεωρώ ότι ο Elementalist ήταν απαραίτητα τόσο overpowered ώστε να βγάζει το παιχνίδι αεράκι σε υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας. Εκτίμησή μου, και μάλιστα αρνητική, είναι ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εχθροί είναι μαζεμένοι σε ομαδούλες στο χάρτη. Σε κάθε διαφορετικό χάρτη αυτό που βλέπουμε, και ιδιαίτερα εμφανώς σε σχέση τόσο με τα προηγούμενα μέρη όσο και με άλλα action-RPG, είναι μικρά ή μεγαλύτερα clusters εχθρών να περιμένουν για να κάνουν το ντου έτσι και πλησιάσουμε αρκετά κοντά. Αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη διαχείρισης potions (πλέον έχουμε μόνο δύο, για health και mana, που είναι απλώς σε cooldown) καθώς και το αναπλήρωση δυνάμεων μεταξύ των μαχών, ωθεί το παιχνίδι σε γρηγορότερη δράση αλλά και κατά πολύ μεγαλύτερη ευκολία σε σχέση με τα δύο πρώτα μέρη. Ενδεχομένως η αλλαγή αυτή να οφείλεται και στο γεγονός ότι το παιχνίδι πλέον έχει υποστήριξη για controller, πιθανώς για μελλοντική κυκλοφορία και στις κονσόλες.

taovh3 4Ναι, οι εχθροί πέφτουν ομαδούλες – ομαδούλες πάνω μας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με το Magicka 2 είναι εντελώς συμπτωματική. Αναμείνατε στο ακουστικό σας…

Παρά αυτά τα αρνητικά, το TIAOVH3 παραμένει ένα πανέμορφο και διασκεδαστικό παιχνίδι. Είχα ιδιαίτερη περιέργεια αλλά και δίψα να πάω «λίγο ακόμη παρακάτω», παρότι το ρολόι έδειχνε μεταμεσονύκτιες ώρες (και με ένα Witcher 3 να καραδοκεί ως σειρήνα πάνω στα βράχια). Τα γραφικά του βρίσκονται σε υψηλότατα επίπεδα πλησιάζοντας αυτά του Diablo 3 (με κορυφή για το είδος κατά τη γνώμη του υπογράφοντα αυτά του Path of Exile) ενώ όλα τα animations είναι ομαλότατα. Το δε soundtrack είναι με μία λέξη μαγευτικό. Από νότες που θυμίζουν έντονα τις πρόσφατες παραγωγές Sherlock Holmes (τόσο τις ταινίες του Guy Richie, όσο και τη σειρά του BBC με πρωταγωνιστή τον Cumberbatch), μέχρι και τα πιο dark μουσικά μοτίβα ο ήχος του παιχνιδιού είναι αξεπέραστος στην ατμόσφαιρα που υποβάλει.

Συνοπτικά, η πρώτη εντύπωση που αφήνει το TIAOVH3 είναι ότι αποτελεί μία αρκετά βεβιασμένη προσπάθεια να αφήσουν ό,τι καλό έφτιαξαν στο δεύτερο μέρος της σειράς με τη λογική «if it ain’t broken, …». Δυστυχώς αυτό οδήγησε αρχικώς σε μερικά bugs, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν ήδη διορθωθεί. Κατανοώ ότι ο κυριότερος λόγος που συνέβη αυτό είναι διότι αφιέρωσαν όλους τους πόρους τους στο να δημιουργήσουν 6 εντελώς διαφορετικές και καινούργιες κλάσεις. Από μόνο του αυτό είναι επίτευγμα, δεδομένου ότι άλλες άλλοτε πρωτοπόρες εταιρείες του χώρου κάνουν 2 χρόνια για να παραδώσουν μία κλάση σε ένα μόνο expansion. Παρόλα αυτά αυτή η επιλογή έχει κακοφανεί ιδιαίτερα σε αρκετούς παίκτες της κοινότητας (λόγω απουσίας import), αλλά είναι κάτι που θα χρειαστεί μοιραία να συνηθιστεί. Εν κατακλείδι, αυτό που οφείλει κάποιος να κρατήσει από το TIAOVH3 είναι ότι παραμένει ένας άκρως διασκεδαστικός τίτλος, με εξαιρετικό χιούμορ που δεν παίρνει ποτέ στα σοβαρά τον εαυτό του. Αποτελεί την ιδανική λύση για όσους επιζητούν μία ανάλαφρη κλίκι-κλίκι εμπειρία και ως τέτοια πρέπει να κριθεί.

taovh3 5Έπειτα από χρόνια ταλαιπωρίας, ο Private Pavel αποφάσισε να αποσυρθεί σε μία ήσυχη περιοχή στα πάτρια βορεινά εδάφη και να γίνει εμποράκος.

Κλείνοντας οφείλουμε να κρίνουμε και τη σειρά ευρύτερα με την ελπίδα ότι θα υπάρξει κάποια έκδοση που θα ενοποιεί με κάποιον τρόπο και τα τρία μέρη ενιαία. Το Incredible Adventures of Van Helsing ξεκίνησε με εντελώς χαλαρή φιλοσοφία. Το όραμα των δημιουργών του ήταν να φτιάξουν κάτι το οποίο ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να είναι αστείο αλλά ταυτόχρονα θα αποτελεί ιδανική single-player εμπειρία για ακόμη και για τους πιο hardcore action-RPG fans. Μπόλικο νερό μπήκε στο αυλάκι και προς τιμήν τους, η ομάδα της Neocore Games αποφάσισε να ακούσει τις απαιτήσεις των παικτών της (πολύ προτού γίνει της μόδας το Early Access και το Kickstarter). Προσάρμοσε το υλικό της και βελτίωσε δραματικά το παιχνίδι σε όλους τους τομείς, προσφέροντας χορταστικές co-op και multiplayer επιλογές. Εν κατακλείδι το Incredible Adventures of Van Helsing μπορεί να μην φτάσει την επιτυχία που έχει το Diablo 3 (αδίκως για το πρώτο, αμφισβητήσιμο για το δεύτερο) αλλά σίγουρα θα αποτελέσει στο μέλλον σημείο αναφοράς, όπως κάποτε είχε γίνει με το εξαιρετικό Titan Quest.

System Specs: AMD FX-8370 8-core @4.01 GHz/ 16GB RAM/ Crucial SSD 512 GB/ Radeon R9 290 Tri-X 4GB/ Win7 64-bit

 

{youtube}TAT6ieZd8bs{/youtube}

{youtube}dSVSMjNliYM{/youtube}

{youtube}V0JYobKkBlI{/youtube}

Pros

  • Το χιούμορ του και η καλλιτεχνική του προσέγγιση παραμένουν αναλλοίωτα
  • Ολοκλήρωση αυτής της ιστορίας, με διάφορες όμορφες προσθήκες
  • Έξι εντελώς διαφορετικές και διασκεδαστικές κλάσεις για όλα τα γούστα…

Cons

  • … οι οποίες καταλήγουν σε αδυναμία ουσιαστικού character import από το προηγούμενο μέρος της σειράς
  • Φαίνεται ότι βγήκε λίγο βεβιασμένα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μερικά bugs (τα οποία σιγά-σιγά διορθώνονται)…
  • … και απουσία αλλαγών/προσθηκών/καινοτομιών στο gameplay, πέραν των καινούργιων κλάσεων

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 85%

85%

Παύλος Γεράνιος

Γέννημα-θρέμμα της Υπερβορείας, ο Παύλος έκανε καιρό να γνωρίσει την αλληλεπίδραση με την οθόνη. Τα πρώτα παιχνίδια που θυμάται να παίζει ήταν τα Gran Prix, Test Drive, Digger και Flight για DOS σε εποχές που οι περισσότεροι είχαν πλέον Windows... Αυτό δεν τον πτόησε και αγάπησε τη Μητέρα Πλατφόρμα από την πρώτη στιγμή. Θήτευσε και στην άγονη παραμεθόριο των κονσολών (πάντα σε σπίτια φίλων, ποτέ στο δικό του), αλλά το PC ήταν αυτό που τον κράτησε. Λάτρης των ποιοτικών τίτλων από όλα τα είδη, θεωρεί πώς η ιστορία και αυτό που θέλει να πει το παιχνίδι ως μέσο είναι το κυριότερο και όχι η ταμπέλα. Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις φυσικά...

5 Comments

  1. Secret easter eggs και μερικά secondary quests (υπό προϋποθέσεις) έχει κάμποσα. Το loot όσο είδα είναι κατά κύριο λόγο συνδεδεμένο με την κλάση, δεν υπάρχει περίπτωση να πέφτει σαβούρα πχ. για τον Phloginstoneer όταν παίζεις Bounty Hunter. Καλό σχετικά το progression του loot με σταδιακές αναβαθμίσεις. Σε μεγαλύτερα επίπεδα όπου υπάρχει και το ζουμί πρέπει να γίνεται χαμός, αφού εγώ στο hard συνάντησα κάμποσα Epic quality αντικείμενα μέχρι να το ολοκληρώσω.

  2. Έχουν υπάρξει υπόνοιες από τους δημιουργούς πως ό,τι κατάφεραν να χτίσουν κατά τη διάρκεια της τριετίας θα το μεταφέρουν και στο πρώτο (μάλλον ως ενιαίο campaign/παιχνίδι). Μένει να το δούμε.

    Σίγουρα πάντως αρκετοί παίκτες τσίνισαν πάρα πολύ με την αδυναμία import και φυσικά όλο το redesign. Πάντως όλες οι κλάσεις θερίζουν.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL