REVIEWS

SCOURGE: OUTBREAK

Τα μικρομεσαία games είναι μια αδικημένη από τις συγκυρίες κατηγορία παιχνιδιών. Από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν οι (τότε) next-gen consoles μπήκαν στη ζωή μας και ώθησαν τους εκδότες παιχνιδιών σε ολοένα πιο ακριβές, ολοένα πιο φανταχτερές παραγωγές με έμφαση στα γραφικά και τα celebrity voiceovers, όσες εταιρίες δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν οικονομικά στα νέα δεδομένα οδηγήθηκαν ουσιαστικά στην κατάρρευση. Για κάποιο διάστημα ο χώρος του gaming γνώρισε το δικό του “Σχίσμα” μεταξύ των πανάκριβων AAA games και των μικρών indie games. Οτιδήποτε δεν ανήκε σε μία από τις δύο κατηγορίες πρακτικά δεν είχε θέση στο gaming, αφού τα παιχνίδια του μεσαίου χώρου κόστιζαν πολύ περισσότερο από ένα indie game αλλά δεν είχαν το επίπεδο παραγωγής ενός πρωτοκλασάτου τίτλου, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του καλομαθημένου στη χλιδή κοινού. Ευτυχώς η άνοδος της ψηφιακής διανομής στο χώρο του PC gaming έδωσε ανάσα ζωής στα μικρομεσαία games και επέτρεψε στους δημιουργούς τους να απευθυνθούν σε συγκεκριμένο κοινό χωρίς να επωμιστούν τα μεγάλα κόστη μιας retail κυκλοφορίας.

Το Scourge: Outbreak είναι κλασικό παράδειγμα μικρομεσαίου παιχνιδιού που δεν θα είχε καμία ελπίδα επιβίωσης πριν από μερικά χρόνια. Third person shooter με έντονο το στοιχείο του co-op, αξιοπρεπές επίπεδο παραγωγής χωρίς κάτι το εξεζητημένο, χαμηλή τιμή, μια τίμια πρόταση σε ένα ομολογουμένως κορεσμένο είδος. Φυσικά η τιμιότητα των προθέσεων των developers δεν αμφισβητείται, η χαμηλή τιμή όμως δεν αρκεί από μόνη της για να χαρακτηρίσουμε ένα παιχνίδι ως άξιο αγοράς. Το Scourge: Outbreak θα πρέπει να αποδείξει την αξία του στην πράξη!

CAPITALISM, HO!

Το σενάριο δεν πρωτοτυπεί. Βρισκόμαστε στο μέλλον και, όπως συχνά συμβαίνει στα αγαπημένα μας video games, η ανθρωπότητα τα έχει κάνει θάλασσα. Η πανίσχυρη εταιρία Nogari Corporation εξουσιάζει από το παρασκήνιο ολόκληρο τον πλανήτη εκμεταλλευόμενη την ανακάλυψη μιας επαναστατικής μορφής ενέργειας ονόματι Ambrosia, ενέργεια με εξωγήινη προέλευση που μπορεί να προσδώσει υπερφυσικές δυνάμεις στα άτομα που θα την εκμεταλλευτούν. Οι μόνοι που δείχνουν διάθεση αντίστασης απέναντι στις τυραννικές διαθέσεις της Nogari Corporation είναι τα παλικάρια της Tarn Initiative, μιας οργάνωσης η οποία επιθυμεί την πτώση της Nogari με κάθε τρόπο. Για το σκοπό αυτό προσλαμβάνει μια ομάδα τεσσάρων μισθοφόρων με αποστολή την παρείσφρυση στα άδυτα των εργαστηρίων της Nogari, την ασφαλή εξαγωγή ενός διπλού πράκτορα και την ανακάλυψη του σκοτεινού μυστικού πίσω από την “θαυματουργή” ουσία Ambrosia.

Scourge1Ιδού τα παλικάρια (και η αμαζόνα) που θα βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά!

Το κύριο mode του Scourge: Outbreak, η story-based campaign, μπορεί να παιχθεί είτε ως καθαρά single player, όπου τον έλεγχο των τριών συμπολεμιστών σας αναλαμβάνει η ΑΙ, είτε σε co-op με μέχρι τρεις φίλους σας να συμμετέχουν στον αγώνα εναντίον των δυνάμεων της Nogari. Η ποιότητα της τεχνητής νοημοσύνης αναδεικνύεται πάντοτε σε μείζον ζήτημα σε τέτοιες περιπτώσεις και αλήθεια είναι πως το παιχνίδι στέκεται αξιοπρεπώς σε αυτό τον τομέα, με ορισμένες ατυχείς εξαιρέσεις. Τα μέλη της ομάδας σας κινούνται σχετικά έξυπνα, φροντίζουν να σας κάνουν άμεσα revive όταν το χρειαστείτε και σε γενικές γραμμές δεν δυσκολεύονται ιδιαίτερα να ακολουθήσουν τις κινήσεις σας στο εκάστοτε level, έστω και αν κατά τα άλλα δεν εντυπωσιάζουν με τις μαχητικές τους ικανότητες. Αντίστοιχα, οι εχθροί που θα αντιμετωπίσετε χρησιμοποιούν επαρκώς τα διάφορα σημεία κάλυψης, ενίοτε αλλάζουν θέσεις και προσπαθούν να σας περικυκλώσουν, συνήθως όμως ακολουθούν το συνηθισμένο σε παιχνίδια του είδους μοτίβο του “κάθομαι πίσω από έναν τοίχο και βγάζω που και που το κεφάλι μου για να με φάει ο παίκτης”. Ακόμα και τα καλύτερα παιχνίδια του είδους δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτό το στυλ οπότε θα ήταν υπερβολικό να είχαμε τέτοια απαίτηση από το Scourge Outbreak.

Ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι εξίσου… κλασικός: γραμμικές πίστες με διάσπαρτα βολικά σημεία κάλυψης ώστε να κρυφτείτε και να αρχίσετε το πίου-πίου με τους αντιπάλους σας. Εκεί που το παιχνίδι καταφέρει να αναδυθεί από τον ωκεανό της thridpersonshooterικής μετριότητας είναι στην ενίοτε παροχή ενδιαφέροντων objectives τα οποία αναγκάζουν τον παίκτη να σπάσει τη ρουτίνα του gameplay και να κινηθεί διαφορετικά, να πάρει ορισμένα ρίσκα και να τολμήσει κάποιο βαθμό πειραματισμού ώστε να ολοκληρώσει επιτυχώς την αποστολή του. Αυξημένο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι boss fights, ιδίως αυτές εναντίον του alter ego σας, της ομάδας μισθοφόρων Alpha Squad που υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Nogari Corporation. Ο οπλισμός που θα έχετε στη διάθεσή σας είναι (ξανά) ο πατροπαράδοτος για παιχνίδι του είδους και περιλαμβάνει pistols, rifles, shotguns, miniguns κλπ.

ΝΕΚΤΑΡ ΚΑΙ ΑΜΒΡΟΣΙΑ

Scourge3Sonic Boom!

Μια πινελιά πρωτοτυπίας αποτελούν οι… αμβροσιακές special abilities των πρωταγωνιστών, θυμίζοντας λίγο τις αντίστοιχες δυνάμεις στο Mass Effect. Κάθε χαρακτήρας έχει δύο abilities, μία επιθετική και μία αμυντική, η χρήση των οποίων κοστίζει σε Ambrosia οπότε θα πρέπει να φροντίζετε για την τακτική αναπλήρωσή του στα κατάλληλα Ambrosia canisters. Αναλόγως του επιπέδου δυσκολίας η χρήση των abilities κρίνεται από προαιρετική έως απολύτως απαραίτητη για να έχετε ρεαλιστικές ελπίδες επιβίωσης στα πιο δύσκολα σημεία της campaign.Θα ήθελα λίγο μεγαλύτερη ποικιλία στις διαθέσιμες abilities αλλά δεν θα πρέπει να έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από τον τίτλο με δεδομένη την indie φύση του.

Τεχνικά, βρήκα το Scourge: Outbreak αξιοπρεπέστατο, έχοντας πάντα κατά νου τα στάνταρ της κατηγορίας. Οι δημιουργοί εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητες της Unreal Engine 3 για να παρουσιάσουν ένα όμορφο αποτέλεσμα στα γραφικά, ενώ και ο τομέας του ήχου καταφέρνει να σταθεί σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο τόσο στο θέμα της μουσικής και των εφέ όσο και στις ομιλίες. Η έλλειψη λεπτομέρειας στη γεωμετρία των επιπέδων καθώς και το ενίοτε “σπαστό” animation ορισμένων εχθρών προδίδουν το περιορισμένο budget της προγραμματιστικής ομάδας, πιστεύω όμως οτι το συνολικό αποτέλεσμα ικανοποιεί. Συν τοις άλλοις το παιχνίδι έτρεξε άψογα στο σύστημα της δοκιμής (Intel Core 2 Quad Q6600, Nvidia Geforce GTX 660, 8GB RAM, ανάλυση 1680×1050) χωρίς να παρουσιάσει framedrops, αξιοσημείωτα bugs ή glitches. Η δοκιμή των διαθέσιμων multiplayer modes κύλησε επίσης χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, αν και δυστυχώς ο κόσμος που παίζει είναι λίγος.

Scourge2Αυτόν τον τύπο στη μέση, δεν τον ενημέρωσαν οτι το παιχνίδι είναι cover-based;

Ρίχνοντας μια ματιά στο Metacritic διαπίστωσα οτι το Scourge: Outbreak έχει πάρει αρκετές κακές βαθμολογίες. Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω το γιατί. Σίγουρα δεν πρόκειται για έναν ρηξικέλευθο τίτλο, ασφαλώς δεν μπορεί να κοντράρει τις πανάκριβες παραγωγές των “μεγάλων” του χώρου, όμως κατά τα άλλα μιλάμε για ένα παιχνίδι που μπορεί να προσφέρει άρκετές ώρες gameplay, ιδίως αν βρείτε 2-3 φίλους για να παίξετε co-op την campaign. Διάβασα ορισμένα από τα αρνητικά reviews και χαμογέλασα βλέποντας να γίνεται σκληρή κριτική σε σημεία τα οποία… προσπερνώνται διακριτικά όταν ο δημιουργός δεν είναι κάποιος φουκαράς indie αλλά ένα από τα γκλαμουράτα ονόματα του χώρου. Τέλος πάντων, θα αρκεστώ απλώς στο σχόλιο οτι το να ξεσκίζουμε τις μικρότερες παραγωγές και να χαϊδεύουμε τις μεγάλες για τα ίδια σφάλματα είναι τζάμπα μαγκιά. Το Scourge: Outbreak διατίθεται προς πώληση σε πολύ χαμηλή τιμή, δεν πρωτοτυπεί σε τίποτα, δεν θα αφήσει ανεξίτηλο το όνομά του στην ιστορία του gaming αλλά μπορεί να προσφέρει διασκέδαση σε όσους αναζητούν ένα φθηνό cover-based shooter για να παίξουν co-op με τους φίλους τους.

Ένας τίτλος που ακολουθεί την πεπατημένη των third-person shooters αλλά αποφεύγει τα μεγάλα λάθη. Αν είστε φαν του είδους μπορείτε να εξετάσετε την αγορά του, κυρίως λόγω της πολύ χαμηλής τιμής.

Pros

  • Χαμηλή τιμή
  • Ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία στο gameplay

Cons

  • Παντελής έλλειψη πρωτοτυπίας

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 67%

67%

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

2 Comments

  1. Όταν διάβασα τα reviews στο Metacritic, είναι αλήθεια ότι περίμενα τα χειρότερα. Αντίθετα, παρά τα λάθη που επισημαίνει ο Αλέξανδρος, το παιχνιδάκι αποδείχθηκε αρκετά διασκεδαστικό, ενώ μου πήρε γύρω στις 7 ώρες να το τελειώσω. Μάλιστα, όσοι ενδιαφέρεστε, προλαβαίνετε να το τσιμπήσετε με λιγότερα από 3 ευρώ στο Monday Bundle του Indie Gala (”https://www.indiegala.com/weekly”), μαζί με μερικά παιχνιδάκια ακόμη.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL