REVIEWS

JAZZPUNK

Κατευθείαν από τα έξοχα διεστραμμένα μυαλά των Luis Hernandez και Jess Bruse, γνωστών και ως Necrophone Games, μας έρχεται το Jazzpunk, μια ψυχροπολεμική σάτιρα που χρωστάει εξίσου στους τιτάνες της τρέλας, Monty Pythons όσο και στη λαμπρή slapstick παράδοση των Αμερικανικών φαρσοκωμωδιών της δεκαετίας του’80.

Jazzpunk1Η πρώτη μας αποστολή προκαλεί ακόμη εφιάλτες στον ηρωϊκό Στρατιώτη Πάβελ.

Το παιχνίδι με είχε ιντριγκάρει από τον καιρό που πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό, καθώς έδειχνε ως ιδανικός γάμος της Citizen Abel δυστοπικής μεγαλοφυίας του Brendon Chung με τις πιο παραδοσιακές φόρμες ενός παραλίγο openworld παιχνιδιού περιπέτειας. Το κόνσεπτ είναι απλό : Αναλαμβάνουμε το ρόλο του πράκτορα Polyblank, ενός ανθρώπου (;) που δουλεύει για μια σκιώδη υπηρεσία αντικατασκοπείας. Συναντάμε τον Διευθυντή σε ένα τροποποιημένο βαγόνι του μετρό και μας αναθέτει την πρώτη μας αποστολή : να παρεισφρήσουμε στο Σοβιετικό προξενείο και να κλέψουμε κάποια έγγραφα ύψιστης στρατηγικής σημασίας.

Αντί για ελικόπτερο, υποβρύχιο ή κάποιο άλλο μέσο μεταφοράς προς τον προορισμό μας, ο Διευθυντής μας προτρέπει να πάρουμε μια γερή δόση Missionyl (sic), του μαγικού δηλαδή χαπιού που επιτρέπει στον εγκέφαλό μας να προσαρμοστεί στις παραμέτρους της κάθε μας αποστολής. Γαργάρα το χάπι μας λοιπόν και φύγαμε.

Jazzpunk2Η παρωδία του Blade Runner που συναντάμε στο δεύτερο κεφάλαιο του παιχνιδιού, είναι από τις καλύτερες του είδους!

Το Jazzpunk είναι πάνω απ’όλα μια άσκηση εφαρμοσμένου σουρεαλισμού. Κάθε αποστολή μας τοποθετεί σε έναν μεσαίου μεγέθους χάρτη, στον οποίο, παρέα με τον αντικειμενικό μας στόχο, υπάρχουν δεκάδες παλαβομάρες, οι οποίες δεν εξυπηρετούν κανέναν ουσιαστικό σκοπό, πέρα από το να μας διασκεδάσουν, με το πόσο ακραία άκυρες και ιδιοφυώς αναφορικές μπορούν να γίνονται. Ανοίγοντας φερ’ειπείν ένα πεταμένο κουτί πίτσας, ενεργοποιείται ένα ξεχασμένο lotech (sic) modem και μεταφερόμαστε στον Πιτσόκοσμο Του Τρόμου™ , ένα πρωτόγονο FPS, τοποθετημένο σε ένα κόσμο χτισμένο από εφιαλτικά κομμάτια πίτσας και με σπάτουλα και ροδέλα στο χέρι, δολοφονούμε μοχθηρούς Πιτσανθρώπους, μέχρι να φτάσουμε στην Απόκρυφη Λότζα Της Έξτρα Σπέσιαλ Με Μανιτάρια™ και να αποκαλύψουμε το φρικτό μυστικό της γραφομηχανής του Τζάκ Πόρανς.

Jazzpunk3Around The World In 80 Puns ή αλλιώς, το καλύτερο interface χάρτη που είδατε σε παιχνίδι εδώ και χρόνια!

Αν το παραπάνω σας ακούγεται γιούχου, θέλω να υπογραμμίσω ότι πρόκειται για ένα από τα πιο στρωτά κομμάτια της περιπέτειας. Στις τέσσερις περίπου ώρες που διαρκεί το Jazzpunk, θα δημιουργήσετε ένα ανθρώπινο Bloody Mary, θα κάνετε πεντικιούρ σε ξιπασμένες κοσμικές κυρίες, θα μεταφέρετε ταχυδρομικά περιστέρια στο στομάχι σας και θα λάβετε μέρος σε μια από τις πιο σπαρταριστές παρωδίες του Blade Runner που έγιναν ποτέ.

Στα καθαρά «μηχανικά» του τίτλου, πρόκειται για ένα παραλίγο adventure game πρώτου προσώπου. Αν και το αναρχικό του χιούμορ παραπέμπει ευθέως στο πρόσφατο και αριστουργηματικό The Stanley Parable, το Jazzpunk διαφοροποιείται από το αμφιλεγόμενο είδος του interactive fiction, καθώς έχουμε inventory (έστω και πολύ περιορισμένο) και απαιτούνται συγκεκριμένες ενέργειες από μέρους μας προκειμένου να εξελιχθεί η ιστορία. Η απλότητα αυτών δεν είναι τέτοια ώστε να μπορούν να χαρακτηριστούν ως «γρίφοι» (τουλάχιστον  η πλειοψηφία αυτών) , αλλά η αγνή σχιζοφρένεια της λογικής τους, απολύτως δικαιολογημένη και ενταγμένη φυσικά στα πλαίσια της λογικής του παιχνιδιού, προσφέρει απλόχερα το γέλιο που στην τελική είναι και αυτοσκοπός του Jazzpunk.

Jazzpunk6Τα περίφημα Wetworks, η Jazzpunk-ική εκδοχή του cyberspace.

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα για τις θαυμαστές παλαβομάρες του Jazzpunk. Για το απίστευτο Wedding Qake υπο-επίπεδο, όπου τα ιερά δεσμά του γάμου μετράνε ως oneshot kill. Για τον απόστρατο τεχνο-σαμάνο δισέγγονο του Frogger που χρειάζεται απεγνωσμένα τη βοήθειά σας. Το παράξενο σινεμά όπου μαζί με το ποπ-κόρν προσφέρονται και πούρα με την έκρηξη προαιρετική.

Jazzpunk7Κοιτάξτε, μπορείτε να αγοράσετε το Jazzpunk με το καλό ή μπορούμε να περάσουμε μέσα και να το συζητήσουμε…

Καλύτερα όμως να σας αφήσω κάπου εδώ, να ξετυλίξετε το παλιό 33.6Κ μόντεμ σας, να το συνδέσετε στο μίξερ και με ένα παλιό δίσκο βινυλίου να αρχίσετε να αποκρυπτογραφείτε το μήνυμα του Διευθυντή. Κάτι μου λέει πως έχει μπλεξίματα πάλι…

Pros

  • Υπέροχη, σπαρταριστή σάτιρα και γράψιμο που θα έκανε τους Monty Pythons υπερήφανους
  • Απλό αλλά ικανοποιητικό gameplay, γεμάτο μυστικά και παλαβιάρικα mini-games που σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε
  • Μοναδική, ζαβά Ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα
  • Ωδή στις gaming εμμονές της τελευταίας δεκαπενταετίας

Cons

  • Σχετικά μικρή διάρκεια
  • Περιορισμένο replayability, από τη στιγμή που θα ανακαλύψετε τα πάντα και θα ξεκλειδώσετε ακόμη και τα πιο γκάου ατσίβμεντς.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 89%

89%

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

7 Comments

  1. Για να είμαστε ακριβείς θα έπρεπε να είναι Monty Python’s Flying Circus, του Μόντη του Πύθωνα το Ιπτάμενο Απαυτό δηλαδή, αλλά στο χωριό μου Monty Pythons τους λέγαμε και εγώ θα το τιμάω δια παντός.

    Δάκρυα αντρίκιας συγκίνησης αυλακώνουν τα μάγουλά μου που άδραξες την Παβελοαναφορά 🙂

  2. ελπιζω να μην προσβαλλεσαι συντροφε στεφανε, που πραγματικα εχω καπου ενα αρχειο και σημειωνω τα παλαβα, αναρχοψυχοευφραντικά δαμαντακια που πρεπει να παιξω και τα αποκαλω μπορατσοπαίχνιδα, για να συνεννοουμαι με τον εαυτο μου….
    ακομα ενα στη λιστα.
    θα καμεις κανενα ρηβιου τριπλ Α παιχνιδιου ωστοσο? το πολυ το κυρελέησο (ιντυ, ιντυ, ιντυ, βρε κι ακομα ενα ιντυ…), το βαριεται κι ο θεουλης. το λεω απο τωρα, αν δεν αναλαβεις γκεραλτ τον Τρίτο, ή εστω γκριμ dawn ή εστω ενα deliverance ρε γαμωτο, την αγια μερα της κυκλοφοριας, θα ερθω κει μεσα και θα τα καμω ολα λιμπα. 🙂

  3. Κόιτα να δεις τώρα πως συναντούνται τα μεγάλα πνεύματα…ο Γουίτσορας Ο Τρίτος είναι ψηλά στη λίστα reviews για τα οποία θα παίξουμε λυσσαλέο Μόρνταλ Γκόμπατζ (sic) εδώ, στα υπερπολυτελή Γραφεία του Ρεηκουί (γνωστά και ως Καμπινές Του Κυρ-Φώντα, δίπλα απ’το παλιό Μπούμπλε-Μπούμπλε που δε δουλεύει).

    Ήθελα καιρό τώρα να γράψω ένα άρθρο ότι το ίντυ μ’έχει πλέον σκορδοστουμπώσει και τα βράδια κρυφοπαίζω ACIV με όλες τις ρυθμίσεις μάξ και χαϊδεύω ηδονικά το κουτί της κάρτας γραφικών, αλλά αι καταραμέναι υποχρεώσεις δεν μου το επιτρέπουν. Ραντεβού στο Γουίτσορα και το Ντηλίβερανς λοιπόν 🙂

  4. ε, μα… το πιασα στον αερα εγω γιατι υπαρχει η μεταφυσικη, οπως εχωμε πει, ενδοεπικοινωνια μας….
    δωστε ρε στον άθρωπα πολυτελεις τιτλους να βγαλει το αχτι του. εχει να παιξει παιχνιδι (για ρηβιου), που να διαρκει πανω απο 5 ωρες, κανα χρονο τωρα…. 🙂

  5. Σόρρυ για την επέμβαση, αλλά τώρα που είπες

    Καμπινές Του Κυρ-Φώντα, δίπλα απ’το παλιό Μπούμπλε-Μπούμπλε που δε δουλεύει

    να μοιραστώ κι εγώ σα δεινόσαυρος την εμπειρία της πρώτης “λέσχης” που λιώναμε, οπου το “ηλεκτρονικό” δίπλα στον… καμπινέ που ξεβρώμαγε ΠΑΝΤΑ ήταν αυτό… (”http://pnmedia.gamespy.com/classicgaming.gamespy.com/images/oldsite/clusterimages/amidar2.gif”)
    Carry on you lovebirds! :p
    Τότε ήταν το μοναδικό που έπερνε ακόμα δεκάρικο…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL