SPECIALS

MIDNIGHT MYSTERIES

Λοιπόν πριν αρχίσω να τονίσω πως δε θέλω ειρωνικά σχόλια γιατί θα σας στείλω όλους στον Ντόμινους του Path of Exile. Στα halloween sales που μας πέρασαν λοιπόν, τσίμπησα σε ένα γενναίο -75% sale, το υπέρ-collection των Midnight Mysteries. Με το που περάστηκαν στη Steam library και τα τέσσερα παιχνίδια που περιλαμβάνει το πακέτο, κάθισα λίγο βλέποντας τα και καμαρώνοντας που πλέον κοσμούν τη βιβλιοθήκη μου δίπλα σε άλλους τίτλους αντάξιους τους όπως το FM, το Walking Dead, τα Deponia κλπ.

Άρχισα να τα κατεβάζω με μανία και με τα σάλια μου να τρέχουν σαν να χόρευε μπροστά μου, γυμνή, η Κατερίνα Στικούδη. Δεν άργησε να φθάσει η στιγμή που πλέον ήμουν ένα κλικ μόνο μακριά από το να ξεκινήσω το ταξίδι μου στο κόσμο του πρώτου Midnight Mysteries, The Edgar Allan Poe Conspiracy. Άφησα στην άκρη τίτλους όπως το The Night of the Rabbit ή το Brothers – A Tale of Two Sons που θυσιάστηκαν στο βωμό της ανωτερότητας και η μαγεία ξεκίνησε.
 
tsokmid2

ΜΠΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΓΙΚΟ…    

Το σενάριο μαγικό, ανατριχιαστικά υπέροχο, σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί μεγάλα studios δίνουν ένα κάρο λεφτά σε σεναριογράφους. Ο ήρωας που ελέγχω είναι ένας παγκόσμιας φήμης συγγραφέας μυστηρίου. Εκεί λοιπόν που κάθετε ο κακομοίρης μου και περιμένει να του έρθει η Θεία έμπνευση, σκάει από το πουθενά μια πρόσκληση από το φάντασμα του Edgar Allan Poe για να διερευνήσω τον θάνατο του. ‘Ηταν ένας φυσιολογικός θάνατος; Ήταν μήπως φόνος; Και αν ήταν φόνος, ποιος ο δολοφόνος; Η αγωνία στο κατακόρυφο και αρχίζει η περιπέτεια.

Για να λύσω αυτό το μυστήριο, 160 χρόνων παρακαλώ, αρχίζω το ψάξιμο, ως άλλη Αγγελική Νικολούλη, από το νεκροταφείο που θάφτηκε ο αγαπητός Poe και συνεχίζω σε πολύ παράξενα μέρη όπως ένα μικρό λιμανάκι, μια πλατεία στα πόδια του πύργου του Άιφελ και δε συμμαζεύεται. Το hidden object searching δίνει και παίρνει και κάθε φορά που μου τη δίνει και αρχίζω και κλικάρω τυχαία παντού στην οθόνη εμφανίζεται ένας γάτος και απειλεί να μπήξει τις νυχάρες του στη σάρκα μου. Αντίθετα όταν είμαι καλό και ήρεμο παιδί, έρχεται το καλό κοράκι, από μηχανής Θεός, και με βοηθά δίνοντας μου hints.

Εκεί που την έχω καταβρεί με την αναζήτηση κρυμμένων αντικειμένων έρχεται η μεγάλη ανατροπή. Το παιχνίδι με βάζει να συνδυάσω ορισμένα από αυτά τα αντικείμενα για να λύσω puzzles. Το επίπεδο δυσκολίας των puzzles αυτών να μη βιαστεί κανείς να τα χαρακτηρίσει γελοία λόγω ευκολίας, γιατί σημασία έχει η χαρά της συμμετοχής στο παιχνίδι. Εντάξει ξέρω πως είναι εύκολα. Δοκίμασα να βάλω τον μόλις 20 ημερών γιο μου (την ημέρα που γράφεται αυτό το άρθρο) να λύσει ορισμένα εξ αυτών αλλά έβαλε τα κλάματα. Ή ήθελε να κάνει μαμ ή τρόμαζε βλέποντας τις τρομακτικότατες μορφές των φαντασμάτων του παιχνιδιού που δε θυμίζουν σε τίποτα τον γλυκύτατο Casper. Όπως καταλάβατε, μη το παίξετε βράδυ και με σβηστά φώτα γιατί θα τα κάνετε πάνω σας (δεν).

tsokmid3

Με το ζόρι κρατιέμαι για να μην σας δώσω spoilers και στερήσω στιγμές απόλαυσης σε όσους θελήσουν να τα παίξουν. Με μεγάλη λαχτάρα προχώρησα στο σενάριο ώσπου κάποια στιγμή, όπως όλα τα καλά πράγματα, έφτασα στο τέλος. Το τέλος με συγκίνησε, δυο τρία δάκρυα κύλισαν αργά-αργά στα μάγουλα μου. Σκούπισα τα μάτια μου, πήρα μια βαθιά ανάσα και τσίμπησα με βαριά χέρια το τελευταίο κομμάτι της πίτσας που μοσχομύριζε δίπλα μου. Βλέποντας τα credits να βολτάρουν στην οθόνη μου με πλημμύρισαν σκέψεις. Άξιζε το παιχνίδι; Αξίζει να συνεχίσω στο δεύτερο μέρος του; Η απάντηση εύκολη. Όπως θα έλεγε και ο φίλος μου Soad, ένα τέτοιο GotY δε το αφήνεις με τίποτα ατέλειωτο.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ…

Μέρος δεύτερο και η τρίχα κάγκελο, Midnight Mysteries 2: Salem Witch Trials. Ο ήρωας μας, ο ίδιος συγγραφέας μυστηρίων, που τελικά καταλήγει να πρωταγωνιστεί σε αυτά, αράζει στην έπαυλη του και απολαμβάνει το γουισκάκι του όταν άλλο ένα φάντασμα κάνει την εμφάνιση του. Φαίνεται πως έχει κάνει όνομα στον κόσμο των πνευμάτων μετά την λύση του πρώτου μυστηρίου και για άλλη μια φορά καλείται να λύσει ένα. Το φάντασμα ανήκει στον Nathaniel Hawthorne, ο οποίος ήταν πριν τα τινάξει… συγγραφέας (τι πρωτότυπο). Μάλιστα είναι ένας εκ των αγαπημένων του ήρωα μας και δε μπορούμε να του αρνηθούμε τη βοήθεια.

Ο Ναθαναήλ λοιπόν πέθανε σε μια βαριά χιονόπτωση, μήνα Μάιο. Κι όμως, αυτή ήταν η ετυμηγορία. Θάνατος, βαριά χιονόπτωση, Μάιος, πριν κάμποσα χρόνια. Κάτι βρωμάει και σίγουρα πρέπει να βρω τι. Ήδη από την αρχή, το παιχνίδι δείχνει πόσο έχει εξελιχθεί από το πρώτο και με ενημερώνει πως αν μαζέψω 50 τετράφυλλα τριφύλλια θα ξεκλειδώσω ένα unlimited object finding level. Το βάζω στόχο ζωής και συνεχίζω την αναζήτηση της αλήθειας.

tsokmid4

Σημάδι εξέλιξης και η δυνατότητα που έχω πλέον να επιλέξω τι θα πω στα φαντάσματα, με τους διαλόγους να είναι βέβαια πιο λιτοί και από αυτούς βουβής ταινίας. Την εμφάνιση του κάνει πάλι ο βοηθοκόρακας καθώς και η γάτα που μου απαγορεύει το ακατάπαυστο κλίκι-κλίκι. Η μανία μου για να παίξω με έκανε να μη προσέξω κάποιες προσθήκες που πραγματικά απογειώνουν το παιχνίδι. Δύο easter eggs παρακαλώ, σκίτσα χαρακτήρων και τοποθεσιών, deleted scenes, ένα panic room (που δε μπαίνω γιατί όπως με προειδοποιεί το παιχνίδι περιέχει spoilers) και πάνω απ’ όλα… achievements. Τρίβω τα κουλά μου με ένα τεράστιο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη και συνεχίζω το παιχνίδι.

Το gameplay σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, έχει αλλάξει αισθητά. Πλέον λειτουργεί περισσότερο ως point and click adventure (ειδικά στην εναλλαγή τοποθεσιών) σε αντίθεση με το πρώτο που απλά σε πετούσε σε οθόνες από μόνο του και σε έβαζε να βρεις 10 items ανάμεσα σε άλλα 100. Αφού λύσω έναν γρίφο που σε σχέση με αυτούς του πρώτου παιχνιδιού φαντάζει πολύ πολύ δύσκολος, βρίσκομαι σε ένα χωριό για να συνεχίσω την έρευνα μου.

Αυτό που βλέπω με αφήνει άφωνο. Η αλλαγή σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι είναι τεράστια. Πλέον το παιχνίδι χαρακτηρίζεται σίγουρα ως Adventure και όχι ως hidden object game, χωρίς όμως να λείπουν και τέτοια puzzles. Οι γρίφοι του, οι περισσότεροι λογικοί και με δυσκολία που πλέον είναι αξιόλογη, σίγουρα δε θα αποτελέσουν πρόκληση για adventurάδες αλλά φαντάζομαι πως θα δυσκολέψουν αρκετά το κοινό στο οποίο απευθύνεται το παιχνίδι.

Με τα πολλά ολοκλήρωσα το σενάριο του, το οποίο είχε σαφώς μεγαλύτερη διάρκεια από το πρώτο (ειδικά αν ασχοληθεί κανείς με τα achievements) και καμάρωνα που μάζεψα τα πενήντα τετράφυλλα που ήθελε για να μου ξεκλειδώσει το unlimited hidden object mode. Αφού τέλειωσαν τα credits πήγα φορτσάτος στα εξτρά του παιχνιδιού, μη ξεχνάμε πως με περιμένει και ένα panic room.

tsokmid5

Εκεί που περίμενα να γουστάρω με το δωμάτιο πανικού, ήρθε η μεγάλη ξενέρα. Δε ξέρω γιατί, όμως περίμενα πως θα ήταν κάτι πολύ «super wow να’ουμ». Τελικά είχε απλά μαζεμένες όλες τις τρομακτικές στιγμές του παιχνιδιού. Πιο άχρηστο και ασήμαντο bonus υλικό δεν έχω ξαναδεί σε παιχνίδι, το ομολογώ. Τουλάχιστον το unlimited object finding ήταν αυτό ακριβώς που θέλει ο hardcore gamer… Οκτώ οθόνες και πάνω από 500 (συνολικά) αντικείμενα να βρεις. Αυτό που μου έσπασε να νεύρα σε βαθμό να είμαι οριακά να κάνω ragequit είναι το Coin Hunt στο οποίο έπρεπε να βρω 100 νομίσματα μέσα σε μια έπαυλη. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που έφτασα στα 97/100 και σκάλωσα. Πάνω από 40 λεπτά έφαγα για να βρω τα τρία που μου είχαν μείνει και χωρίς να υπάρχει πουθενά βοήθεια στο ίντερνετ.

Όπως και να έχει, το δεύτερο παιχνίδι του πακετακίου το ευχαριστήθηκα περισσότερο από όσο περίμενα. Το πιο σημαντικό είναι πως σε σχέση με το πρώτο, έχει κάνει πολλά βήματα προς τα μπρος και με αφήνει γεμάτο ελπίδα πως το επόμενο θα είναι ακόμα καλύτερο. Τελικά έχω μεγάλο ταλέντο στο να ανακαλύπτω διαμάντια πολλών καρατίων (σημ. North: όλο το άρθρο όπως έχετε δει ξεχειλίζει από υπέρμετρη μετριοφροσύνη).

ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΡΙΤΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΩΡΕΙ…. ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΟ….

Θέλω να παίξω Football Manager. Με περιμένουν πως και πως να μπω Path of Exile γιατί δε μπορούν χωρίς εμένα και με χρειάζονται. Τους λείπω, με θέλουν. Πως να το πω; Εγώ όμως έχω βρει τη χαρά μου και την Εδέμ μου με τα Midnight Mysteries και δεν έχω σκοπό να αφήσω στην άκρη τις παιχνιδάρες μου και να πάω να boostάρω τους νέοπες του guild μας (σημ. North 2: μόνο αυτός έτρωγε boost).

tsokmid6

Δίχως χάσιμο χρόνου ξεκινάω το τρίτο, με τη γυναίκα να κράζει από την κουζίνα: “άντε παράτα αυτά τα φαντάσματα που παίζεις και έλα να φάμε”. Ως γνήσιος full extra hardcore gamer και άντρας που τιμά τα παντελόνια του, το κράψιμο της μου κάνει ελάχιστο damage και συνεχίζω ακάθεκτος. Δύο λεπτά αργότερα, αναγκάζομαι και πάω στο τραπέζι γιατί η καλή μου γυναικούλα άρχισε τα πιο δυνατά της spells και δεν φτάνει το resistance μου με την καμία.

Επιστρέφοντας in-game, στο Midnight Mysteries 3: Devil on the Mississippi, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, σκάει μύτη και πάλι ένα φάντασμα στην έπαυλη μας και μας ενημερώνει πως κάτι δε πάει καθόλου καλά πέρα στον Mississippi. To φάντασμα αυτό είναι ο Mark Twain, γνωστός και ως Sam Clemens. O τύπος λοιπόν αυτός, ο οποίος μοιάζει εκπληκτικά στον Einstein, ζητά να βοηθήσει ο ήρωας μας φυσικά δε θα αρνηθεί. Άλλωστε έχει χτίσει και ένα όνομα στην Paranormal κοινότητα.

Για το σενάριο δεν έχω να πω και πολλά πράγματα αφού το σκηνικό είναι το ίδιο. Το παιχνίδι φροντίζει να μην μας βγάλει από γνωστά νερά και καθόμαστε και ψάχνουμε τι παίζει με το σενάριο. Απλά πράγματα: Φάντασμα, μυστήριο, ψάξε εδώ, πάτα εκεί, λύσε μυστήριο, μπράβο. Βλέπω πάντως τα ίδια θετικά στοιχεία που είχα δει και στο δεύτερο (achievements και τα λοιπά), όπως επίσης και δύο modes που ανοίγουν αφού ολοκληρώσω το παιχνίδι. Τέλος υπάρχει το γνωστό πλέον ανούσιο panic room. Εντελώς νέο στοιχείο είναι η ύπαρξη ingame walkthrough. Η ύπαρξη του walkthrough αυτού λοιπόν με επιβεβαιώνει σε αυτά που έλεγα περί δυσκολίας για τους χρήστες στους οποίους απευθύνεται το παιχνίδι.

Κατά τη διάρκεια του βρέθηκα στο Λονδίνο του 17ου αιώνα, σε περίεργες σπηλιές και μίλησα ακόμα και με τον Νικολά Τέσλα (!!!) για να λύσω το μυστήριο. Οι γρίφοι αυτού ήταν πιο λογικοί και ολίγον τι πιο εύκολοι από αυτούς του δεύτερου. Τέλος λοιπόν και το τρίτο παιχνίδι του πακέτου και φεύγω έτσι όπως είμαι με σηκωμένη την… τρίχα για το τέταρτο και τελευταίο παιχνίδι.

tsokmid7

Το οποίο από πλευράς σεναρίου είναι και το πιο ενδιαφέρον. Το Midnight Mysteries 4: Haunted Houdini μας φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με το φάντασμα της γυναίκας του μεγάλου μάγου Χουντίνι που μας ζητάει να ερευνήσουμε τον θάνατο του συζύγου της. Για να μη κουράζω (γιατί όποιος συνεχίζει ακόμα την ανάγνωση μέχρι εδώ είναι ήρωας) οι μηχανισμοί του gameplay είναι ίδιοι και τα puzzles ίδιου σκεπτικού, ενώ υπάρχουν πάλι τα achievements και τα λοιπά κοκoψίνια και ψιψιψόνια.

Έτσι φτάνοντας στο τέλος και του τέταρτου παιχνιδιού, βάζω ένα Τσίβας, ανάβω και ένα Μάλμπουρο και την πέφτω στη μπαλκονάρα μου. Πέρασαν δύο μέρες καψίματος σε μια σειρά η οποία αν υπήρχε νόμπελ pc game θα ήταν άνετα ανάμεσα στις υποψηφιότητες. Τα περίπου επτά ευρώ που έδωκα για την αγορά του πακέτου ήμουν σίγουρος πως είχαν βγάλει τα λεφτά τους ήδη από τη στιγμή που πάτησα add to card, κάτι σαν διαφήμιση των jumbo ένα πράμα.

Τα παιχνίδια της MumboJumbo με μάγεψαν, με ταξίδεψαν, με συγκίνησαν και με ταρακούνησαν. Μου δώσαν μια γερή δόση ψυχωτικής αρρωστημένης διασκέδασης (πολύ Μπορατσικό ακούγεται αυτό) που δυστυχώς λίγοι από εσάς έχετε τη τύχη να γευτείτε. Συν ότι μπορώ να βάζω τη γυναίκα να νομίζει πως παίζει pc games ψάχνοντας να βρει που στο καλό (για να μη γίνω χυδαίος) είναι κρυμμένη η έξυπνη σήτα ανάμεσα σε τόσα άσχετα αντικείμενα που βρίσκονται στο υπόγειο της οθόνης.

tsokmid8

Νίκος Τσοκτουρίδης

Ο Νίκος, καπετάνιος στο επάγγελμα, δαμάζει τα κύματα παίζοντας games. Έχει ένα μεγάλο όνειρο: Να μεταδώσει στον Τσοκ Τζούνιορ την αγάπη του για το PC Gaming, τον ΠΑΟΚ και το Ragequit. Email: [email protected] - Steam | Facebook  

10 Comments

  1. Και πάνω που πίστευα ότι το απόλυτο Kάζουαλ Άρθρο ήταν μύθος και δεν θα το δούμε ποτέ.

    Για κάποιο λόγο το μάτι έπεσε πρώτα στις λέξεις “Κατερίνα Στικούδη”. Μετά είδα κι άλλες λέξεις τριγύρω κι άρχισα να επεξεργάζομαι τι στο διάολο συμβαίνει.

    Υποσημείωση: Τα Midnight Mysteries ΔΕΝ έχουν trading cards, αυτό λέει πολλά για το ποιόν τους.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL