EDITORIALSWord of Manos

April Fools’: Never say never

Για όσους ευστρόφως παρέκαμψαν το πρωταπριλιάτικό μου spoiler image (θέλω να δω πόσοι από εσάς πίστευαν πώς θα έκανα κριτική ταινίας Justin Bieber), διαβάστε παρακάτω, πώς τελικά όντως ποτέ δεν πρέπει να λες «ποτέ». Για άλλη μία φορά έμαθα πώς όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.

 Όλοι γνωρίζουν τη γενική μου απέχθεια για οτιδήποτε είναι RPG ή/και strategy. Γενικώς, όπως έχω εκφράσει αρκετές φορές στο παρελθόν, δε θεωρώ πώς έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης (πράγμα για το οποίο έχω σατυριθεί από το φίλο irenicus77 με το αντίστοιχο βίντεο που υπάρχει στο youtube). Κατανοώ γιατί έχουν τόσους οπαδούς, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να με κρατήσει κάποιο από αυτά για πάνω από 5 λεπτά. Η διαδικασία του να βρίσκω αντικείμενα με τα οποία θα εξοπλίζω το χαρακτήρα μου ώστε να γίνεται καλύτερος, ανέκαθεν μου «καθόταν» ως περίεργη. Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι είχα πάντα κατά νου, πώς το μόνο που χρειάζεται κάποιος είναι κοφτερό μυαλό και τα διαθέσιμα υλικά για να περάσει τις δυσκολίες που έχει μπροστά του, κατεξοχήν θέμα-μοτίβο του αγαπημένου είδους των adventures.

Για ποιο λόγο όλη αυτή η εισαγωγή για κάτι που είναι ήδη γνωστό στην κοινότητά μας; Η αιτία είναι απλή: βρέθηκε το παιχνίδι που με έκανε να σπάσω τον κανόνα μου και ουσιαστικά να με οδηγήσει να δω τα strategy, και πόσο μάλλον τα turn based strategy (ο οποίος μάλιστα έχει αποκλειστικά multiplayer επιλογές μέχρι στιγμής) με εντελώς διαφορετική ματιά! Ο λόγος δεν είναι παρά για κανένα άλλο παρά για το The Banner Saga: Factions.

BannerApril“Ωχ, Μάνο δεν ήθελες τα strategy μέχρι πρότινος; /facepalm”. Πραγματικά έτσι νιώθω κάθε φορά που βλέπω την (εκπληκτικά καλλιτεχνική) εικόνα από το Banner Saga!

Σε πρόσφατη συνάντηση που είχαμε οι Αθηναίοι συντάκτες, τόσο ο Στέφανος “Borracho” Κουτσούκος όσο και ο Παύλος “Northlander” Γεράνιος μιλούσαν με διθυραμβικά λόγια τόσο για τα σχεδιασμένα στο χέρι γραφικά του όσο και για τους μηχανισμούς του, ενώ στο ίδιο μοτίβο ήταν και ο Αλέξανδρος “Admiral” Γκέκας, μέσα από  συνομιλίες πριν από την τελευταία roundtable. Ομολογώ πώς για το πρώτο δεν υπήρχε αμφιβολία, μιας και δε χρειάζεται να είσαι φίλος των strategy για να τα εκτιμήσεις. Αντιθέτως μάλιστα τα γραφικά του είναι αυτά, τα οποία θυμίζοντας εποχές Broken Sword και Curse of Monkey Island (Monkey Island III), κάπου εκεί στο κλείσιμο της δεκαετίας του ΄90, είναι που με οδήγησαν να ασχοληθώ με το παιχνίδι.

Η αρχική μου αντίδραση ήταν η ίδια όπως σε κάθε άλλη απόπειρα. Πήγα να το κλείσω στο πρώτο πεντάλεπτο. Παρόλα αυτά αυτή τη φορά αποφάσισα να του δώσω την ευκαιρία, κυρίως λόγω του ενδελεχούς tutorial που έχει. Κόλλησα! Το παιχνίδι είναι τόσο απλό αλλά συνάμα τόσο εθιστικό πού πραγματικά με εντυπωσίασε! Να πω σε αυτό το σημείο πώς η έκδοση του παιχνιδιού δεν είναι ολοκληρωμένη, μιας και οι δημιουργοί το κυκλοφόρησαν δωρεάν στο steam και μόνο το multiplayer κομμάτι του ως αποζημίωση που δε βγήκε στην ώρα του για αυτούς που το χρηματοδότησαν στο kickstarter. Παρουσίαση του παιχνιδιού δε θα γίνει αυτή τη στιγμή μιας και το περιμένουμε (ναι, πλέον εντάσσομαι και εγώ σε αυτήν την κατηγορία) πώς και πώς να έρθει στην τελική του μορφή.

Μετά από τέτοια ενασχόληση δεν είχα παρά να εκφράσω τις εντυπώσεις μου στα παιδιά και να τους ευχαριστήσω για την επιμονή τους να με ωθήσουν ώστε να ασχοληθώ με αυτόν τον τίτλο. Τότε είναι που μου επιφύλαξαν άλλη μία έκπληξη, πιέζοντας με, να δω το Heroes of Might and Magic 3. Τους είχα εξηγήσει πώς δε με ενδιαφέρει μιας και το είχα δει και ποτέ δε με εντυπωσίασε. Το επιχείρημά τους πώς η μάχη είναι αν όχι πανομοιότυπη τουλάχιστον η ίδια με το Banner Saga αλλά σε single player περιβάλλον με έπεισε. Το Heroes of Might and Magic 3 είναι μία αποκάλυψη για εμένα εν έτει 2013. Σίγουρα μου πήρε πάρα πολύ καιρό να εκτιμήσω τη μαγεία του αλλά τώρα καταλαβαίνω γιατί έχει τόσους φανατικούς οπαδούς (ανάμεσά τους και οι δικοί μας Admiral/Northlander). Ομολογώ πώς η «ξεροκεφαλιά» μου πάνω σε αυτό το ζήτημα, μόνο ζημιωμένο θα με έχει βγάλει. Αυτό το εξηγώ διότι ένα παιχνίδι όπως το HoMM3 με έχει κάνει να αναλογίζομαι πόσα διαμάντια στην ιστορία του gaming έχω προσπεράσει λόγω της άποψης που εξέφρασα στην εισαγωγή. Πλέον κάμποσοι τίτλοι έχουν προστεθεί στις gaming ώρες μου, πέραν των αγαπημένων μου adventures. Η αρχή σίγουρα θα γίνει με ένα Late to the Party για το εκπληκτικό HoMM3 και μετά με το review του Banner Saga όταν αυτό με το καλό βγει ολοκληρωμένο στο Steam!

HoMMAprilΤα γραφικά δεν ήταν ποτέ το πρόβλημά μου στα strategy. Δεν μπορούσα να κατανοήσω το gameplay τους. Παρόλα αυτά νιώθω πολύ ευχαριστημένος που έστω και πολύ καθυστερημένα έδωσα μία ευκαιρία στο απίστευτο Heroes of Might and Magic 3!

Τέλος, για άλλη μία φορά θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Borracho, Admiral και Northlander για την επιμονή τους! Σίγουρα με έχουν κάψει μιας και πλέον έχω μπει και εγώ στο τρυπάκι του “one more turn”, αλλά η ενασχόλησή μου είναι τρομερά ευχάριστη κάτι που δεν το περίμενα… ποτέ!

Παύλος Γεράνιος

Γέννημα-θρέμμα της Υπερβορείας, ο Παύλος έκανε καιρό να γνωρίσει την αλληλεπίδραση με την οθόνη. Τα πρώτα παιχνίδια που θυμάται να παίζει ήταν τα Gran Prix, Test Drive, Digger και Flight για DOS σε εποχές που οι περισσότεροι είχαν πλέον Windows... Αυτό δεν τον πτόησε και αγάπησε τη Μητέρα Πλατφόρμα από την πρώτη στιγμή. Θήτευσε και στην άγονη παραμεθόριο των κονσολών (πάντα σε σπίτια φίλων, ποτέ στο δικό του), αλλά το PC ήταν αυτό που τον κράτησε. Λάτρης των ποιοτικών τίτλων από όλα τα είδη, θεωρεί πώς η ιστορία και αυτό που θέλει να πει το παιχνίδι ως μέσο είναι το κυριότερο και όχι η ταμπέλα. Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις φυσικά...

4 Comments

  1. You almost got me there… nice try! 8/10.

    Η διαδικασία του να βρίσκω αντικείμενα με τα οποία θα εξοπλίζω το χαρακτήρα μου ώστε να γίνεται καλύτερος, ανέκαθεν μου «καθόταν» ως περίεργη.

    Χμμ, κάποιος έχει μπλέξει hack ‘n slash με τα παραδοσιακά rpg. Εκεί δεν ψάχνεις για εξοπλισμό, τα αντικέικενα (στην πλειοψηφία τους) έρχονται κατά τη φυσική ροή του παιχνιδιού (και αυτό δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο :p). Δεν ξέρω, εγώ, όπως και οι περισσότεροι λάτρεις της κατηγορίας νομίζω, ασχολούμαι με rpg για να δω όμορφες ιστορίες, καλογραμμένους διαλόγους και καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες (και γενικότερα να χαθούμε στους κόσμους τους) και όχι για το power-leveling και για το gazillion of loot. 🙂

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL