REVIEWS

TORMENTUM – DARK SORROW

Υπάρχουν blockbuster τίτλοι που τους περιμένει μ’ αγωνία η συντριπτική πλειοψηφία της gaming κοινότητας. Υπάρχουν τα βαριά ονόματα κάθε genre, που η αναμονή της άφιξής τους βάζει σ’ αναμμένα κάρβουνα τους θιασώτες της κατηγορίας. Υπάρχουν παιχνίδια που απασχολούν, για διαφόρους λόγους, το κοινό πολλάκις προτού έρθει η στιγμή της επίσημης κυκλοφορίας τους. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες δημιουργίες, μικρότερων συνήθως ομάδων, που είτε κυκλοφορούν “κάτω απ’ το ραντάρ”, είτε αφήνουν το περιεχόμενό τους να μιλήσει, όταν φτάσει η ώρα να διατεθούν στο κοινό.

Στην τελευταία κατηγορία αναμφίβολα εντάσσεται το “Tormentum – Dark Sorrow”, ένα σκοτεινού περιεχομένου point ‘n’ click adventure game, που μας έρχεται από την Πολωνία κι αποτελεί την πρώτη, πολλά υποσχόμενη, δουλειά της εταιρείας OhNoo Studio, αποτελούμενης από τρία άτομα, τους αδερφούς Lukasz και Piotr Ruszkowski και τον Grzegorz Markowski. Τρία άτομα που αποφεύγοντας τα πολλά λόγια και τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις, ζητήσανε μόλις $9.000 από το κοινό, μέσω Indiegogo καμπάνιας. Εισπράττοντας $11.500, ήταν απολύτως έτοιμοι να δώσουν υπόσταση στο φιλόδοξό σχέδιό τους, που δεν ήταν άλλο από τον σχεδιασμό εντός παιχνιδιού που, τουλάχιστον από αισθητικής άποψης, διαφέρει απ’ οτιδήποτε άλλο έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στο πεδίο των adventure games.

Tormentum Snap1Μία από τις πιο “Dark Seed” εικόνες του παιχνιδιού

ΣΑΝ ΤΟ DARK SEED; ΟΧΙ, ΤΟ TORMENTUM

Αν ρίξει κανείς μία ματιά στις δηλώσεις των δημιουργών, στα σχόλια των χρηστών αλλά και στις επισημάνσεις των κριτικών, θα εντοπίσει πάμπολλες αναφορές περί του σχεδιαστικού και πνευματικού διαδόχου του Dark Seed 1 και 2, της Cyberdreams και του μεγάλου H.R. Giger. Έχοντας κουραστεί να διαβάζω επί χρόνια για τα “παιχνίδια στο στυλ των τίτλων της Lucasarts”  κάθε φορά που βλέπαμε ένα 2D hand drawn adventure game, λες και η τελευταία είχε την αποκλειστικότητα δημιουργίας αυτών, κι αφού ασπαστώ τον ισχυρισμό  περί εμφανέστατων ομοιοτήτων του “Tormentum” με τα δύο “Dark Seed”, κρίνω ότι οι όποιοι παραλληλισμοί ορθό είναι να σταματήσουν εδώ.

Η στάση αυτή έχει να κάνει με τ’ ότι θεωρώ πως είναι τουλάχιστον άδικο να τοποθετείς με το καλημέρα έναν άνθρωπο στη σκιά ενός άλλου, όπως ακριβώς συνέβη με την Daedalic Entertainment, όταν η Γερμανική εταιρεία πραγματοποιούσε τα πρώτα βήματά της στο χώρο. Στην τελευταία πήρε πολλά χρόνια ν’ αποτινάξει από πάνω της την ταμπέλα της “νέας Lucasarts”, οπότε καλό είναι να συνδυάσουμε απευθείας κι από τώρα το “Tormentum” με την OhNoo Studio κι όχι να μείνει στη μνήμη μας ως “εκείνο το παιχνίδι που θυμίζει Dark Seed, από την εταιρεία κάποιων θαυμαστών του Giger”.

Ένας κεντρικός χαρακτήρας δίχως πρόσωπο και δίχως μνήμη. Δε θυμάται ούτε ποιος είναι, ούτε πού βρίσκεται. Τα μόνα που γνωρίζει, είναι όσα βλέπει: Ότι βρίσκεται φυλακισμένος σ’ ένα κλουβί και μεταφέρεται στο εσωτερικό ενός σκοτεινού, εφιαλτικού, κάστρου. Τριγύρω του, σ’ ένα σκηνικό που θυμίζει κολαστήριο, φλεγόμενοι μετεωρίτες προσκρούουν με δύναμη στο έδαφος. Γρήγορα καταλήγει στο εσωτερικό ενός κελιού, δίχως ο φύλακας να τον πληροφορεί για το τι συμβαίνει ή τί έχει κάνει και βρίσκεται εκεί.

Tormentum Snap2Αν δοκιμάστε, όπως εγώ, να το λύσετε δίχως τη συμβουλή της ανάλογης σημείωσης, θα παιδευτείτε πολύ

Δε θ’ αργήσει να βρει τον τρόπο ν’ αποδράσει. Το μόνο που θα του προσφέρει η  απόδραση όμως είναι περισσότερα ερωτηματικά και μόνο. Παντού τριγύρω του βλέπει και νιώθει θλίψη και πόνο, απεγνωσμένες υπάρξεις, απόκοσμα πλάσματα και αινιγματικές φιγούρες. Καθένας κάτι θα ζητήσει, προσφέροντας κάποιας μορφής αντάλλαγμα. Όλοι τους όμως συμφωνούν στ’ ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα διαφυγής απ’ τον αφιλόξενο αυτό κόσμο όπου βρίσκεται.

Είναι άσχημο να μη γνωρίζεις ποιος είσαι και πού βρίσκεσαι. Να μη ξέρεις τι έχει προηγηθεί στη ζωή σου, ούτε και τι έπεται. Κι όταν σ’ αυτόν τον προβληματισμό έρχονται να προστεθούν αποφάσεις που θα κρίνουν τη συνέχιση ή μη της ζωής άλλων πλασμάτων, όλα γίνονται ακόμη πιο άγρια κι ανεξήγητα. Γιατί είσαι εσύ εκείνος που αποφασίζει για τις ζωές άλλων; Πού θα σε βγάλει αυτό και ποιες είναι οι πιθανές επιπτώσεις;

Έχω πολλάκις κατά το παρελθόν εκφράσει την επιφυλακτικότητα που διατηρώ απέναντι σε παιχνίδια που ξεκινάνε με πλήθος ερωτηματικών. Ο λόγος είναι ότι οκτώ στις δέκα φορές οι απαντήσεις που παίρνουμε στο τέλος είναι στην καλύτερη περίπτωση ανεπαρκείς, στη χειρότερη αστείες. Στην περίπτωση του “Tormentum” δεν ισχύει κάτι τέτοιο κι όπως πολύ εύστοχα έγραψε ένας χρήστης στο Steam,  το παιχνίδι “φτύνει μαζεμένες τις απαντήσεις στο φινάλε του”. Τίποτα δε μένει αναπάντητο, τα πάντα έχουν τον λόγο που συμβαίνουν, αλλά και το κόστος τους.

Tormentum Snap3Αυτό το κουφάρι αλόγου αποτελεί γεύμα ενός πολύ μεγαλύτερου πλάσματος

ΜΕ ΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ

Δε ντρέπομαι να παραδεχθώ ότι όσο κι αν έψαξα, δε κατάφερα να εντοπίσω ποια μηχανή γραφικών χρησιμοποιείται στο παιχνίδι. Δεν αναφέρεται άλλωστε ούτε στους τίτλους τέλους του. Λίγη σημασία έχει όμως, καθώς, αν μη τι άλλο, η δουλειά που έχουν κάνει οι Πολωνοί στον τομέα των γραφικών είναι πολύ ιδιαίτερη, εξόχως κολακευτική για τις ικανότητές τους, εξασφαλίζοντας άμεσα στη δημιουργία τους ένα στοιχείο που θα συμβάλλει τα μέγιστα στο να εντυπωθεί δυνατά στη μνήμη του κοινού. Μπορεί να μην είμαι ουδόλως fan της gothic αισθητικής και σχεδόν ν’ αποστρέφομαι τη dark metal κουλτούρα, τόσο σε μουσικό όσο και εμφανισιακό επίπεδο, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε με γοητεύει η παρουσία της σ’ ένα video game, το περιεχόμενο του οποίου ξεφεύγει απ’ τα συνηθισμένα. Δε ξέρω αν το μάτι μου έχει συνηθίσει στα πολύχρωμα, χαρούμενα, τοπία και τις φωτεινές τοποθεσίες άλλων adventure games, ο -σχεδιασμένος στο χέρι- κόσμος όμως του “Tormentum”, δοσμένος μέσα από υψηλής ποιότητας κι ευκρίνειας γραφικά, πραγματικά μ’ εντυπωσίασε και μ’ έκανε πολλές φορές να περιμένω ν’ αντικρίσω την επόμενη οθόνη του παιχνιδιού, για να δω τι άλλο είχε περίτεχνα σχεδιάσει ο Piotr Ruszkowski.   

Το επόμενο που φυσιολογικά θα σκεφτεί κάποιος, διαβάζοντας τα παραπάνω, είναι αν ο ηχητικός τομέας καταφέρνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ακολουθώντας τ’ οπτικό ντελίριο του παιχνιδιού. Εδώ οι εντυπώσεις είναι ανάμεικτες κι αυτό συμβαίνει λόγω της ολοκληρωτικής απουσία voice acting. Έχοντας θέσει ένα σχετικό stretch goal της τάξης των $19.000, το οποίο και δεν έπιασαν, οι Πολωνοί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδα που απαιτούνταν για την ηχογράφηση των διαλόγων, καλύπτοντας τις απολαβές του αναγκαίου καστ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να μείνει “μουγγό”, από άποψης speech, το παιχνίδι τους, κάτι που συμβαίνει συχνά άλλωστε σε indie παραγωγές. Είναι απολύτως κατανοητή και σεβαστή η από πλευράς τους αδυναμία, μοιραία όμως κοστίζει αρκετά στη συνολική ατμόσφαιρα της περιπέτειας.

Δεδομένων βέβαια των μεγάλων και πολύ ιδιαίτερων απαιτήσεων που θα είχε, λόγω του χαρακτήρα της περιπέτειας, η πιθανή ηχογράφηση των απανταχού συνομιλιών, μ’ ενδεχόμενο κακό αποτέλεσμα να γκρεμίζει όσα κουράστηκαν να φτιάξουν οι τρεις ταλαντούχοι νέοι, η απουσία τους δίνει το περιθώριο στον καθένα μας να “χρωματίσει” τις φωνές των χαρακτήρων όπως εκείνος τις φαντάζεται. Δε σας κρύβω ότι θα μ’ ενθουσίαζε η πιθανότητα μελλοντικής προσθήκης τους, κρίνω όμως ότι είναι μάλλον μάταιο να προσδοκούμε κάτι τέτοιο.

Tormentum Snap4Πύρινο, εφιαλτικό, σκηνικό

Το κενό που υφίσταται προσπαθούν να γεμίσουν τόσο τα διάφορα ηχητικά εφέ, όσο και τα πολλά θέματα που ντύνουν το “Tormentum” κι ευτυχώς τα καταφέρνουν περίφημα. Οι κραυγές, τα μουγκρητά και οι διάφοροι άλλοι ήχοι που περιοδικά ακούγονται χρωματίζουν ιδανικά το παιχνίδι, όλα τα λεφτά όμως είναι στις διαφορετικές εκφάνσεις της μουσικής, που ως επί το πλείστον διατηρεί ένα μουντό και υποβλητικό ύφος. Έξι κομμάτια ξεχώρισα προσωπικά απ’ το πολύ πλούσιο soundtrack. Τα δύο -τελείως διαφορετικού ύφους, αμφότερα εκπληκτικά-, ακούγονται στους τίτλους τέλους, έκαστο συνοδεύοντας ένα απ’ τα δύο πιθανά φινάλε. Το τρίτο παίζει στην τελευταία σκηνή του παιχνιδιού, το τέταρτο εντός της οικίας του τυφλού ζωγράφου, το πέμπτο εντός του πύργου και το τελευταίο κατά τη δεύτερη συνάντησή μας με το τραυματισμένο ανθρωπόμορφο πτηνό, στην οροφή του σπιτιού του σιδηρουργού. Σημειώστε ότι και τα 39, μικρής κυρίως διάρκειας, κομμάτια που ακούγονται στο παιχνίδι μπορείτε να τα βρείτε στον φάκελο assets / sound / music.

Μια και παραπάνω ανέφερα δύο απ’ τους χαρακτήρες, οφείλω να επισημάνω την ευφάνταστη υπόσταση  που έχουν σχεδόν άπαντες όσοι συναντάμε κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας. Απ’ τον αινιγματικό κλόουν μέχρι την οικογένεια των ποντικανθρώπων κι απ’ την ανθρωπόμορφη σαύρα στο εσωτερικό του πύργου μέχρι τον τυφλό ζωγράφο, καθένας συμβάλλει σημαντικά με την παρουσία του στην οριοθέτηση ενός πολύ ιδιαίτερου κόσμου, που μ’ έκανε να ξεκινήσω μονομιάς το δεύτερο playthrough, προκειμένου να παρακολουθήσω το δεύτερο πιθανό φινάλε.  

ΑΙΣΘΗΤΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ

After playing many adventure games we came to a conclusion that waiting for the character to move from one place to another can be very boring and discouraging. Because of that, in our game the character stands always in the same place. The player, however, is able to explore an area with his cursor (or fingers, in case of tablets), by moving the camera”. Τάδε έφη OhNoo Studio. Διάλεξα να σας μεταφέρω επακριβώς τα λόγια των Πολωνών, για να μη μπαίνω σε άσκοπες και περιττές απόπειρες ερμηνείας της απόφασής τους. Για όποιον δεν κατάλαβε, τον χαρακτήρα μας δε θα τον δούμε ποτέ και σε καμία περίπτωση να περπατάει, καθώς η κίνηση μας πραγματοποιείται μέσω κλικαρίσματος στο εικονίδιο εξόδου που εμφανίζεται στο άνω, κάτω, δεξί ή αριστερό άκρο της οθόνης. Όπως ορθά επισημαίνεται όμως απ’ τους developers, σ’ ορισμένα σημεία μετακινώντας τον κέρσορα αριστερά-δεξιά επιτυγχάνουμε αντίστοιχη κίνηση της κάμερας, αποκαλύπτοντας επιπλέον χώρους ή στοιχεία που είναι απαραίτητα για την επίλυση ενός γρίφου.

Tormentum Snap5Το έτερο σημείο στο οποίο επίσης κόλλησα επί ώρα

Κάτι ακόμη που απουσιάζει, εκτός της κίνησης τόσο του πρωταγωνιστή όσο και των, επίσης στατικών, υπολοίπων χαρακτήρων, είναι ο hotspot indicator. Αυτό όμως κάθε άλλο παρά πρόβλημα είναι, καθώς τα σημεία με τα οποία μπορούμε ν’ αλληλεπιδράσουμε είναι ευδιάκριτα, ενώ πολλά εξ’ αυτών έχουν μία χαρακτηριστική λάμψη, μαρτυρώντας ότι οφείλουμε να κλικάρουμε πάνω τους. Όταν το πράξουμε, αυτομάτως γίνεται zoom, οπότε έχουμε τη δυνατότητα να τα εξετάσουμε πολύ καλύτερα, ανακαλύπτοντας τι κρύβουν στο εσωτερικό τους. Σ’ εκείνο το σημείο μάλιστα έχουμε πραγματική widescreen απεικόνιση, αφού, όπως μπορείτε να δείτε κι από τα screenshots, κατά τ’ άλλα επί της ουσίας παίζουμε σε 4:3 κάδρο, με τα εικονίδια του notebook και του inventory να βρίσκονται αντίστοιχα στο αριστερό και δεξί κάτω μέρος της οθόνης.

Τελείως αχρείαστο αποδεικνύεται και το δεξί κουμπί του mouse, καθότι δεν υφίσταται εντολή που ν’ αντιστοιχεί στο πάτημά του, μια και τα πάντα πραγματοποιούνται με χρήση του αριστερού mouse button. Λέγοντας τα πάντα, επί της ουσίας αναφέρομαι στις pick up, talk και use λειτουργίες, καθώς ούτε συνδυασμό αντικειμένων στο inventory μας έχουμε τη δυνατότητα να πράξουμε. Όπως είναι φανερό, το interface είναι υπερβολικά λιτό, μαρτυρώντας τη διάθεση των Πολωνών να προσφέρουν μία όσο το δυνατόν πιο απλοποιημένη διαδικασία προώθησης της δράσης. Τον κύκλο των απουσιών κλείνει η έλλειψη save slots, που μας αναγκάζει να σώνουμε συνεχώς σε μία θέση, στερώντας μας έτσι τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε για δεύτερη φορά πρότερο σημείο της δράσης. Η δυνατότητα manual saving καθώς και η ύπαρξη πολλών save slots κατ’ εμέ αποτελούν αναγκαία συστατικά ενός adventure game, εξ’ ου και αξιολογώ αρνητικά την απουσία των δεύτερων.     

Η πρόοδός μας στο “Tormentum” επέρχεται κυρίως μέσω της επίλυσης διαφόρων ειδών puzzles. Πέραν των λιγοστών inventory based γρίφων, το παιχνίδι είναι εξοπλισμένο με τα γνωστά, στατικής οθόνης, slider και mechanical puzzles. Ο αριθμός τους δεν είναι μικρός, αλλά η δυσκολία τους κάθε άλλο παρά μεγάλη είναι, τη στιγμή μάλιστα που γι’ αρκετά απ’ αυτά υφίστανται σημειώσεις που κυριολεκτικά μαρτυρούν τη λύση τους. Αν είστε φανατικός πολέμιος τέτοιου είδους γρίφων, σας συστήνω να παίξετε το demo προτού αγοράσετε το παιχνίδι, αν και οφείλω να τονίσω εκ νέου ότι δεν έχουμε σε καμία περίπτωση να κάνουμε με κάτι που θα φτάσει να εκνευρίσει τον οποιοδήποτε. Εκείνο που ενδεχομένως θα κακοφανεί σ’ αρκετούς είναι ότι, όπως συμβαίνει πολλές φορές με την ύπαρξη puzzles, δεν υφίσταται καμία συνοχή μεταξύ του story και όσων καλούμαστε να λύσουμε, προκειμένου να προχωρήσουμε.  

Tormentum Snap6Στο σπίτι-εργαστήριο του σιδηρουργού

Ως είθισται βέβαια μ’ εμένα και την ενασχόλησή μου με τ’ adventure games, κατάφερα και εδώ να κολλήσω επί αρκετή ώρα σε δύο σημεία, στην πρώτη περίπτωση επειδή δεν είχα εντοπίσει την -σχεδόν αναγκαία σ’ αυτή την περίπτωση- σημείωση, στη δεύτερη επειδή δε μπορούσα ν’ αντιληφθώ τη λογική του γρίφου και θεωρούσα ότι κάτι μου είχε διαφύγει. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να φτάσω στο φινάλε μετά από 6 ώρες, τη στιγμή που ο Volrath  χρειάστηκε ακριβώς τις μισές, όσες δηλαδή ήταν εκείνες που ξόδεψαν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους στο Steam forum, πολλοί ακόμη παίκτες. Προσωπικά δίνω ως μέσο διάστημα απασχόλησης τις 4-5 ώρες, πιθανολογώντας ότι όλο και κάπου θα χρειαστείτε λίγο περισσότερο χρόνο, ενδεχομένως στα σημεία που κόλλησα κι εγώ.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στο σύντομο αυτό διάστημα που διαρκεί το παιχνίδι τους, οι developers καταφέρανε να χωρέσουν δέκα σημαντικές, ηθικού χαρακτήρα, αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε, οι οποίες ορίζουν τη μοίρα τρίτων χαρακτήρων. Οι αποφάσεις αυτές συμβάλλουν καθοριστικά στην τελική έκβαση του story και στο ποιο εκ των δύο φινάλε θα παρακολουθήσουμε. Έπρεπε να βρεθεί φαίνεται ένας μικρός developer για να στείλει ένα μήνυμα στην Telltale Games ότι τα choice and consequence μπορούν, με την κατάλληλη υλοποίηση και δουλειά, να εντάσσονται ξεκάθαρα στα adventure games…

ΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Όταν είδα για πρώτη φορά screenshots του “Tormentum”, έσπευσα να σημειώσω τον τίτλο του, προκειμένου να παρακολουθώ την πορεία ανάπτυξης. Όπως αποδεικνύεται, πολύ ορθώς έπραξα, καθότι έχουμε να κάνουμε με μία πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια ενός μικρού, τριμελούς, gaming studio, που αποτελεί σχεδόν ιδανικό ντεμπούτο και μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για το 2015.  

Tormentum Snap7Το… κατοικίδιο του τυφλού ζωγράφου θα μας βάλει σε πειρασμό

Δύο είναι τα στοιχεία που θα θυμάμαι έντονα από την ενασχόλησή μου μαζί του. Το πρώτο ασφαλώς είναι το art direction, αυτός ο εκπληκτικά δοσμένος ζοφερός κόσμος του και το δεύτερο είναι το story, που καταφέρνει στο κρίσιμο σημείο του φινάλε να φτάσει στο αποκορύφωμά του. Αν είχε καταφέρει να πιάσει τα $19.000 κατά τη διάρκεια της καμπάνιας του και διέθετε και voice acting, είμαι βέβαιος ότι θα δημιουργούσε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση σε κοινό και μέσα. Ακόμη και έτσι όμως, παραμένει μία εξαιρετική, αλλά αρκετά σύντομη, εμπειρία.

Υπό άλλες συνθήκες θα δίσταζα ελαφρώς να σας προτείνω να δώσετε τα €12 -που με 20% έκπτωση αυτή τη στιγμή μειώνονται στα €9.60- που απαιτούνται για την αγορά του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως αξίζει να το κάνετε, καθότι μιλάμε για μία πολύ ιδιαίτερη προσπάθεια στον χώρο των video games, που αξίζει αυτό το ποσό και που ελπίζω ν’ αποτελέσει μονάχα το πρώτο βήμα για την OhNoo Studio. Οι δε λάτρεις των retail versions θα χαρούν να μάθουν ότι μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του παιχνιδιού και με κόστος $11.99 συν τα έξοδα αποστολής ($7.00 για τη χώρα μας) , μπορούν να προμηθευτούν μία τέτοια και για το συγκεκριμένο παιχνίδι.

karkasSpecs 3

Pros

  • Πραγματικά τρομερό art direction
  • Πολύ φροντισμένο soundtrack
  • Υποβλητική ατμόσφαιρα
  • Η ύπαρξη ηθικών επιλογών
  • Ικανοποιητικό φινάλε, με δύο πιθανές εκδοχές

Cons

  • Απουσία voice acting
  • Ένα μόνο save slot
  • Σύντομη διάρκεια
  • Έλλειψη ισορροπίας μεταξύ puzzles και inventory-based γρίφων

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 83%

83%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

5 Comments

  1. “Έπρεπε να βρεθεί φαίνεται ένας μικρός developer για να στείλει ένα μήνυμα στην Telltale Games ότι τα choice and consequence μπορούν, με την κατάλληλη υλοποίηση και δουλειά, να εντάσσονται ξεκάθαρα στα adventure games…”
    OUCH BORRACHO

    Πολύ καλό ριβιού, Μάνο, ευχαριστούμε!
    Συμφωνώ στα πάντα νομίζω. Εξαιρετική αισθητική και ατμόσφαιρα, για χάζεμα τελείως. Δυστυχώς εύκολοι γρίφοι και πολύ μικρή διάρκεια, 5 ώρες μου πήρε και ‘μένα. Λίγο στο σενάριο θα ήθελα περισσότερη δουλειά, καθώς δεν είναι και δύσκολο να μαντέψεις τι παίζει γενικά μετά από λίγο. Δεν με χάλασε βέβαια τίποτα από αυτά, το απόλαυσα και περιμένω ήδη επόμενες δουλειές του στούντιο.
    Προτείνεται σε όλους!

    Τέλος, να πω ότι στο επίσημο σάιτ τους έχουν και αυτοί sale που λήγει σε 3 μέρες, όπου μπορείτε να προμηθευτείτε το παιχνίδι για 9.99 δολάρια, δηλαδή 9.21 ευρώ, drm-free καθώς και steam key. 😉

  2. Το χτυπάω μέσα στην εβδομάδα 🙂

    Και Bathory, πέρα από τους offshore λογαριασμούς που διατηρεί στο όνομά μου, η Telltale δεν με έχει χρίσει σταυροφόρο ούτε πιστεύω ντε-και-σώνει πως πρέπει το ύφος της δουλειάς της να αρέσει και να ταιριάζει στα γούστα όλων. Στα interactive movies, παίζουν χωρίς αντίπαλο. Φυσικά με γοητεύει πολύ η προοπτική και ενός κανονικού παιχνιδιού με ηθικές επιλογές. Γιατί να διαλέγουμε, όταν μπορούμε να τα έχουμε όλα, έ; 😉

  3. Έχοντας μόλις ολοκληρώσει το παιχνίδι, Μάνο μπορώ να πω ότι συμφωνούμε 100%. Δεν ήταν όσο επαναστατικό, φοβερό, ρηξικέλευθο και τα σχετικά όσο με έκαναν να περιμένω τα πανέμορφα και σκοτεινά γραφικά, αλλά πέρασα ένα απολαυστικό old school πεντάωρο μαζί του. Για κάποιο λόγο, αν και 8/10 επιλογές μου ήταν οι “καλές”, έλαβα το φανταστικά metal “Damnation” φινάλε. Δεν ξέρω αν πρόκειται για glitch ή υποτίθεται πως πάει έτσι (να βλέπεις δηλαδή το “καλό” φινάλε μόνο αν έχεις 10/10 αγαθές πράξεις ολοκληρωμένες) αλλά σε κάθε περίπτωση, ήταν μια διαφορετική και λίαν ενδιαφέρουσα εμπειρία.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL