REVIEWS

TITANFALL

Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε είχε δημιουργηθεί ξανά τόση φασαρία για το ντεμπούτο ενός Game Studio, ειδικά όταν μιλάμε για FPS. Shooters βγαίνουν διαρκώς, οπότε τι το διαφορετικό έχει τελικά το Titanfall που είναι και ολοκαίνουριο IP και δικαιολογεί τέτοιο ντόρο; Βασικά οι λόγοι είναι δύο (εκτός από την προφανή ύπαρξη της πανίσχυρης ΕΑ ως εκδότριας). Αν και νεόκοπη (έτος ίδρυσης το 2010), η Respawn Entertainment διαθέτει πολλά από τα αυθεντικά ηγετικά στελέχη της Infinity Ward , συμπεριλαμβανομένων και των υπευθύνων για το Medal of Honor:Allied Assault και τη σειρά Call of Duty. Σαφώς και ένα FPS από τα χέρια των διαμορφωτών του είδους θα κινήσει το ενδιαφέρον του κοινού. Αν συνυπολογίσουμε και το ότι το Titanfall «κονσολικά» έρχεται αποκλειστικά στo Xbox Οne (θα ακολουθήσει στο μέλλον έκδοση για το 360 αλλά όχι για το PS3/PS4) τα πάντα ξεκαθαρίζουν. Η Microsoft για διάφορους λόγους (που δεν πολυενδιαφέρουν το PC κοινό) βλέπει την πλάτη της Sony στις next gen πωλήσεις και έχει απόλυτη ανάγκη ένα game κράχτη. Το λανσάρισμα νέων κονσόλων άλλωστε (δηλαδή η αρχική περίοδος κυκλοφορίας τους) αποτελεί μεγάλη ευκαιρία για νέα IP να αποκτήσουν πάτημα στην αγορά και να εξελιχτούν σε franchises πολλών συνεχειών (και εκατομμυρίων σε κέρδη φυσικά). Το Titanfall τα έχει όλα αυτά, διαθέτει όμως και την ποιότητα να σταθεί;

GAMEPLAY

 «COD με Mechs», δεν μπορεί όλο και κάπου θα ακούσατε αυτόν τον αφορισμό να συνοδεύει κάποια συζήτηση σχετικά με το Titanfall. Ισχύει; Θα έλεγα όχι αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εκτός των τίτλων και των εισαγωγών, ποια είναι η πρώτη επαφή που έχουμε με ένα game; Προφανώς τα Μενού. Εκεί ναι, το παιχνίδι φωνάζει COD (Call of Duty φωνάζει, όχι μπακαλιάρο, έτσι;) από μακριά. Δεν υπάρχει υπηρεσία browser για να διαλέξουμε server, δεν διαλέγουμε χάρτη, το μόνο που μπορούμε να επιλέξουμε είναι να παίξουμε με τους φίλους μας ως ομάδα και το game mode. Περνώντας στο κυρίως game τώρα η ίδια εντύπωση διατηρείται και στο λεγόμενο gunplay-τα όπλα έχουν τεχνητή αίσθηση και λίγη ανάκρουση. Κάπου εκεί όμως τελειώνουν οι ομοιότητες. Σε εκείνο το σημείο, των πρώτων στιγμών στη μάχη έρχεται και η πρώτη ψευδαίσθηση: φουτουριστικό setting και όπλα, εξελιγμένη στολή μάχης που επιτρέπει μέχρι και περιορισμένο cloaking, άλματα και εντυπωσιακά melee χτυπήματα, μήπως έχουμε να κάνουμε με ξάδερφο του Crysis τελικά; Και πάλι όχι – η κίνηση είναι εντελώς διαφορετική. Στο Titanfall βλέπετε εκτός από το έδαφος υπάρχει ο αέρας (το παιχνίδι περιλαμβάνει το μηχανισμό του διπλού άλματος) και το παρκουρίστικο σκαρφάλωμα σε ταράτσες και τρέξιμο σε τοίχους (κάτι σαν Mirror’s Edge στο πιο έντονο- εκεί θα βρείτε και τις περιβόητες πινελιές «κάθετου παιξίματος»). Και ο ρυθμός είναι πραγματικά καταιγιστικός με τα αντανακλαστικά να έχουν τον πρώτο λόγο και το ομαδικό παίξιμο να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Αυτό το παιχνίδι, σκέφτεσαι, είναι πιο κοντά στα παλιά arena twitch shooters παρά στα σύγχρονα military/tactical. Αλλά σε εκείνο ακριβώς το σημείο έρχονται τα Mechs και το παιχνίδι αλλάζει εντελώς, αφού αυτά διαθέτουν ανώτερου επιπέδου δύναμη πυρός και επιβάλλουν εντελώς διαφορετικό ρυθμό. Οι ταχύτητες πέφτουν και ξεδιπλώνεται μια κάπως πιο τακτική πτυχή.  

002Titanfall

Σε αυτήν ακριβώς την εναλλαγή εντοπίζεται και η ραχοκοκαλιά του gameplay. Δώδεκα παίκτες χωρισμένοι σε δύο ομάδες βρίσκονται αντιμέτωποι σε σχετικά μικρές «αρένες» (οι οποίες πάντως έχουν διάφορα επίπεδα αν συνυπολογιστούν οι όροφοι, τα υψώματα και οι ταράτσες) με μια σημαντική λεπτομέρεια: δεν είναι μόνοι τους. Η ΑΙ παίρνει μέρος στη μάχη με mobs («Minions”)  δύο ειδών τα οποία πάντως είναι αρκετά στατικά και μάλλον ακίνδυνα και απλά είναι εκεί για να γεμίζουν τους χάρτες και να κατεβάζουν τους χρόνους δημιουργίας του Mech – όσο περισσότερους εχθρούς (παίκτες ή mobs) σκοτώνετε ως πιλότος τόσο γρηγορότερα θα ετοιμαστεί το προσωπικό σας Titan. Μόλις αυτό συμβεί τα «κεντρικά» σας ειδοποιούν να το καλέσετε και αυτό θα πέσει με εντυπωσιακό τρόπο από την στρατόσφαιρα.

003TitanfallΤα Titans είναι επιβλητικά

Τα game modes τώρα είναι μόλις πέντε. To Attrition , μια παραλλαγή του Team Deathmatch όπου η κάθε ομάδα προσπαθεί να εκμηδενίσει την άλλη σκοτώνοντας τους παίκτες και τα mobs της άλλης πλευράς. Tο Hardpoint Domination που δεν είναι τίποτε άλλο από το κλασικό Domination/Conquest Domination των COD/Battlefield δηλαδή κάθε ομάδα προσπαθεί να κατακτήσει και διατηρήσει στην κατοχή της τρία στρατηγικής σημασίας σημεία του χάρτη. Το γνωστό Capture the Flag (για όσους δεν γνωρίζουν, η βάση κάθε ομάδας έχει μια σημαία και η κάθε πλευρά προσπαθεί σκοράρει κλέβοντας τη σημαία του εχθρού και να την φέρει στη δική της βάση ενώ η δική της σημαία είναι στη θέση της). Το Pilot Hunter που δεν είναι παρά μια παραλλαγή του Attrition όπου μόνο τα kills ενάντια στους άλλους πιλότους μετράνε ως προς τη νίκη. Το Last Titan Standing είναι κάτι σαν ομαδικό Iron Man όπου οι πάντες ξεκινούν μέσα σε Titan, δεν υπάρχει respawn (οπότε αν χάσετε το Titan σας συνεχίζετε ως πιλότος) και νικήτρια ανακηρύσσεται η ομάδα που θα έχει τους περισσότερους ζωντανούς στο τέλος. Εδώ οι developers έπρεπε να είχαν ρίξει περισσότερο βάρος, πέντε modes από τα οποία το ένα είναι παραλλαγή ενός άλλου δεν είναι απλά λίγα, είναι ελάχιστα.

006TitanfallΕδώ η ομάδα μου κι εγώ δεν έχουμε πάρει πρέφα ότι πρέπει να σκοτώνουμε και Minions

Το παιχνίδι επίσης δεν μπορούμε να πούμε ότι βρίθει εξοπλιστικών επιλογών. Κάθε πιλότος έχει τρία όπλα. Το βασικό (που μπορεί να είναι αραβίδα, καραμπίνα, υποπολυβόλο, ημιαυτόματο τουφέκι, τουφέκι ακροβολιστή, οπλοπολυβόλο ή έξυπνο πιστόλι), το δευτερεύον στο οποίο καταφεύγουμε αν μας τελειώσουν τα πυρομαχικά και δεν προλαβαίνουμε να ξαναγεμίσουμε το βασικό και το anti-Titan όπλο (μπαζούκα, βομβιδοβόλο κλπ) το οποίο προορίζεται για χρήση κυρίως εναντίων των mech φυσικά. Υπάρχει επιλογή μεταξύ τριών τύπων χειροβομβίδας επίσης ,  μια θέση για «τακτική επιλογή» (μπορείτε πχ. να επιλέξετε έναν μανδύα που να σας κάνει σχεδόν αόρατους για μικρό διάστημα ή ενισχυμένη όραση που να δείχνει  την θέση φίλων και εχθρών  ακόμα και πίσω από τοίχους) και διάφορα άλλα ενισχυτικά απόδοσης (πχ. βελτιωμένο τρέξιμο στους τοίχους ή καλύτερο Minimap). Τα mech τώρα είναι τριών τύπων (από το βαρύτερο στο ελαφρύτερο): Ogre, Atlas, Stryder και διαθέτουν από ένα βασικό και ένα δευτερεύον όπλο, μια τακτική ικανότητα (πχ. ενεργειακή ασπίδα, παραπέτασμα καπνού ή τείχος προστασίας) και δύο κιτ με βελτιώσεις (πχ. αυτόματη εκτίναξη του πιλότου ή αυτοκαταστροφή του Titan όταν αυτό δεχτεί υπερβολική ζημιά).

004Titanfall

 

005Titanfall

Rodeo Attack: Οι πιλότοι μπορούν να “καβαλήσουν” ένα ανυποψίαστο Titan και να επιχειρήσουν να το εξουδετερώσουν αφαιρώντας μια καταπακτή και πυροβολώντας στο εσωτερικό. Αποτελεσματικό αλλά ριψοκίνδυνο αφού εκτίθενται στα εχθρικά πυρά. Ο πιλότος που δέχτηκε την επίθεση μπορεί να αποβιβαστεί προσωρινά για να αναχαιτίσει την επίθεση

 

Δεν έχουμε όλα τα όπλα και τις ικανότητες διαθέσιμες από την αρχή. Το παιχνίδι έρχεται με ένα κλασικό (για shooter) σύστημα leveling/unlocks που όμως εδώ αποκτάει ξεχωριστή σημασία καθώς  όσο προχωράς, τόσο περισσότερες κρίσιμες αναβαθμίσεις ξεκλειδώνεις που σου επιτρέπουν να είσαι ανταγωνιστικός σε όλους τους χάρτες και όλες τις καταστάσεις. Αυτό σημαίνει πως οι παίκτες προχωρημένου επιπέδου έχουν το πλεονέκτημα και δυστυχώς ο matchmaker πολλές φορές δεν φαίνεται στέκεται στο ύψος των περιστάσεων αφού φέρνει αντιμέτωπους πολλαπλούς παίκτες μέγιστου επιπέδου με αρχάριους. Τέλος υπάρχει ένα σύστημα με κάρτες οι οποίες κερδίζονται στο πεδίο της μάχης (συμπληρώνοντας διάφορα challenge objectives) και μπορούν να προεπιλεχθούν πριν αρχίσει το ματς για να χρησιμοποιηθούν μια κι έξω ως ενισχυτικά εξοπλισμού και απόδοσης.

Όταν αναμιγνύεις πολλά συστατικά πολύ εύκολα φτιάχνεις αντί για φαγητό, αχταρμά.  Όμως οι κύριοι της Respawn εδώ έδειξαν την εμπειρία τους καθώς η δοσολογία των επιμέρους τμημάτων πλησιάζει το ιδανικό. Το παιχνίδι κυλάει ομαλότατα μεταξύ των δύο φάσεων, δηλαδή της πεζής μάχης όπου προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα kills για να επισπεύσουμε την δημιουργία του Τιτάνα μας και της mech φάσης όπου πιλοτάρουμε την πανίσχυρη μηχανή μας. Ο φρενήρης ρυθμός της πρώτης έρχεται σε αντιδιαστολή με τον πιο μετρημένο της δεύτερης (δεν θέλετε να είστε απρόσεκτοι και να βρεθείτε ένας εναντίον τριών, είναι εγγυημένη καταστροφή) και το ενδιαφέρον διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, τουλάχιστον τις πρώτες ώρες.  Μετά αναπόφευκτα επέρχεται κορεσμός αποτέλεσμα των λίγων game modes ενώ δεν υπάρχει single player (η “campaign” είναι MP χάρτες με ψήγματα αφήγησης) ή co-op. Προσωπικά περίμενα πολλά περισσότερα. Πάντως το όλο σκηνικό «μυρίζει» e-sports από μακριά και είμαι βέβαιος πως η ανάπτυξη του παιχνιδιού έγινε με αυτή τη δυνατότητα κατά νου, αφού τα competitive FPS παραδοσιακά παίζονται από ολιγομελείς ομάδες, σε κλειστούς χάρτες χωρίς τις πληθωρικές επιλογές σε όπλα που προσφέρουν παιχνίδια στο στυλ των Battlefield.

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

To Τitanfall βασίζεται στην παλιά, καλή Source Engine. Aυτό φυσικά δεν είναι εξορισμού αρνητικό (αφού η μηχανή έχει δεχτεί διάφορες βελτιώσεις με τα χρόνια) και δίνει μια καλή ιδέα του που περίπου κινείται το παιχνίδι στο επίπεδο των γραφικών. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν εντυπωσιάζει, ειδικά για «next gen» τίτλος. Ενώ η γενικότερη εικόνα είναι αρκετά «καθαρή» (ποιο Source παιχνίδι είναι φλύαρο άλλωστε;), τα textures ειδικά (ακόμα και στο very high, υπάρχει και το insane) επίπεδο υποφέρουν από πιξέλιασμα ενώ αρκετές επιφάνεις είναι χαμηλής ανάλυσης, ενώ προς το παρόν το μέγιστο framerate είναι κλειδωμένο στα 60fps (εκτός κι αν ενεργοποιήσετε το v-sync και διαθέτετε οθόνη άνω των 60hz, οπότε τότε το ταβάνι μεταφέρεται ανάλογα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση υπεισέρχεται και ο παράγων του input lag). Δεν μπορείς να πεις ότι δείχνει άσχημο αλλά όπως και να το κάνουμε θα μπορούσε να είναι τίτλος τετραετίας. Τα animations και ragdoll physics πάντως είναι προσεγμένα. Τουλάχιστον ο ξεπερασμένος τεχνικός τομέας συνοδεύεται από χαμηλές απαιτήσεις- δεν θα χρειαστείτε ούτε επεξεργαστή τελευταίας τεχνολογίας ούτε δυνατή κάρτα γραφικών για να τρέξετε το Titanfall ικανοποιητικά στα 1080p. Ο κυριότερος λόγος άλλωστε που η εγκατάσταση του παιχνιδιού απαιτεί 50 ολόκληρα GB από το σκληρό σας είναι έτσι ώστε οι διπύρηνοι επεξεργαστές να μην επιβαρύνονται με την αποσυμπίεση των ηχητικών εφέ.

 Titanbench

Τώρα βέβαια κάθε 5 με 6 γύρους αντιμετώπισα με το σύστημα της δοκιμής κάποια όχι εύκολα εξηγήσιμα συνεχή frame drops στα ~20fps (με την GPU να βρίσκεται κολλημένη στο 99% χρήσης). Πιθανολογώ πως πρόκειται για κάποιο bug ή virtual memory leak αφού το παιχνίδι αρέσκεται στο να χρησιμοποιεί σχεδόν όλη τη VRAM της κάρτας ανεξαρτήτως settings ή πως απλά οι drivers της nvidia θέλουν λίγη δουλειά ακόμα στον συγκεκριμένο τίτλο. Κατά τα άλλα υπάρχουν θεματάκια με τη σύνδεση στους servers του παιχνιδιού («κοψίματα», lag, αποσυνδέσεις, χαμένα origin tokens κλπ.) τα οποία φαίνεται πως έχουν καταντήσει κοινός τόπος για κάθε νέα μεγάλη online κυκλοφορία, ενώ και το «netcode» του παιχνιδιού δεν είναι αψεγάδιαστο. Ναι και εδώ παρατηρείται το φαινόμενο του να πεθαίνει ο χαρακτήρας μας ενώ είναι καλυμμένος ,όχι τόσο συχνά όπως στο BF4 αλλά πάντως συμβαίνει. Βέβαια η εμπειρία των developers φαίνεται και εδώ: αντί για απλή killcam έχουν συμπεριλάβει ένα κανονικότατο replay των τελευταίων στιγμών πριν πεθάνετε από την οπτική γωνία του φονιά (οπότε και αντιλαμβανόμαστε πως στην οθόνη του μας έβλεπε κανονικά άρα μειώνεται και η γκρίνια). Αυτό το replay καθιστά πιο εύκολο και τον εντοπισμών των διαφόρων cheaters και hackers επίσης.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στο ερώτημα που ταλανίζει τα μεγαλύτερα studios τα τελευταία χρόνια, δηλαδή του πώς γίνεται να ανανεωθεί το είδος των Competitive FPS, η Respawn απάντησε παίρνοντας τον πυρήνα του  COD μπολιάζοντάς των με συστατικά από διάφορες πηγές (Μech games,Tribes, Crysis, Mirror’s Edge κλπ) και βουτώντας το μείγμα στο ζουμί της «παλιάς σχολής» (Quake/Unreal Tournament κοκ). Το Titanfall δεν πρωτοτυπεί πουθενά. Εντούτοις  επιτυγχάνει να αφήσει μια φρέσκια γεύση εξισορροπώντας ιδανικά μεταξύ των συνιστωσών του gameplay του. Η αχίλλειος πτέρνα του όμως εντοπίζεται στη διάρκεια. Όσο απολαυστικός κι αν είναι o καταιγιστικός του ρυθμός, η πεζή πραγματικότητα είναι πως τα διαθέσιμα game modes και ο εξοπλισμός είναι απελπιστικά λίγα, ειδικά για ΑΑΑ κυκλοφορία πλήρους τιμής ενώ και οι χάρτες, αν και ικανοποιητικοί σε αριθμό (δεκαπέντε), είναι συνήθως αρκετά μικροί. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως μιλάμε για παιχνίδι 6v6, πόσο μεγάλους χάρτες πια να κάνεις προτού αρχίσουν να δείχνουν άδειοι, ή πόσα game modes μπορείς να επινοήσεις που να έχουν νόημα με τόσους λίγους παίκτες; Τα θεμέλια πάντως μπήκαν και είμαι βέβαιος πως στο μέλλον θα δούμε το παιχνίδι να επεκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις αφού ήδη έχουν ανακοινωθεί expansion packs με νέα modes. Προς το παρόν όμως φαντάζει λειψό.

008TitanfallΤα Challenges εμπλουτίζουν το gameplay

 

To παιχνίδι διατίθεται στην Ελλάδα από τη CD Media.

Pros

  • Φρέσκια οπτική γωνία
  • Εθιστικό gameplay
  • Χαμηλές απαιτήσεις σε hardware

Cons

  • Πάσχει από έλλειψη περιεχομένου
  • Μέτρια γραφικά

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Βασίλης Ξερικός

Γεννημένος στην Αθήνα το 1979. Gamer εξ απαλών ονύχων, η πρώτη μου επαφή με το σπορ έγινε με έναν κλώνο του Pong σε προσχολική ηλικία.  Αν και πιστός χρήστης PC από to 1989 και την εποχή των XT έχουν περάσει από την κατοχή μου και διάφορες κονσόλες (Atari 2600, διάφορες Sega, σειρά των Playstation κλπ) ενώ η εισαγωγή μου στην gaming δημοσιογραφία έγινε μόλις το Γενάρη του 2012 και το PC Master. Παλαίμαχος των adventures, πλέον μοιράζω τον gaming χρόνο μου μεταξύ MMO, RPG (κάθε είδους) και Shooters. Email:  [email protected] Follow me: Facebook | Twitter | SteamID: Kuivamaa

6 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL