REVIEWS

UNUSUAL FINDINGS

Από το Unusual Findings της, εκ Αργεντινής προερχόμενης, Epic Llama είχαμε πάρει μια πρώτη γεύση πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή. Το demo που είχε εμφανιστεί σε εκείνο το Steam Next Fest ήταν “spot-on” που λένε και στο χωριό μου, καθώς επρόκειτο για ένα καθαρόαιμο point ‘n’ click adventure που έδειχνε πλήρως επηρεασμένο από τα ‘80s και τις αντίστοιχες ταινίες της εποχής, όπως το Goonies ή το Stand by Me. Φυσικά, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι η τεράστια επιτυχία του Stranger Things αποτέλεσε, κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα, την αφορμή για τη δημιουργία του εν λόγω adventure. Εντούτοις, θα ήταν εξίσου λανθασμένο να μιλήσουμε για στυγνή αντιγραφή της τηλεοπτικής σειράς, αφού και το Stranger Things, επί της ουσίας βασίζει την ύπαρξή του στην αναβίωση της εποχής εκείνης. Συνεπώς, η παρουσία του Unusual Findings στέκεται απολύτως αυτόνομη, ως ένας ακόμα φόρος τιμής στη «δοξασμένη» δεκαετία. Το αν είναι και εξίσου αξιόλογη, θα το μάθετε ευθύς αμέσως.

Η ιστορία του Unusual Findings μας μεταφέρει σε κάποια Χριστούγεννα των 80’s, όπου πρωταγωνιστές είναι τρεις φίλοι: ο Vinny, ο Nick και ο Tony. Καθώς εκείνη την εποχή, τα παιδιά δεν είχαν internet, ώστε να μένουν αποβλακωμένα απασχολημένα και να κάθονται ήσυχα σπίτι τους, τα τρία αγόρια περνούσαν τις ώρες τους, πειραματιζόμενα με διάφορες χημικές ουσίες. Ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα ήταν μια δυνατή έκρηξη που προκάλεσε μεγάλη ζημιά στον κήπο του γείτονα του Vinny, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε τους κηδεμόνες τους να τους τιμωρήσουν με το κλασικό «εγκλεισμό». Αυτό σημαίνει τέρμα οι βόλτες και τέρμα τα video games (στις απίστευτα δυνατές 8bit κονσόλες). Φυσικά, ποιος πιτσιρίκος ακούει τους γονείς του σε τέτοιου είδους τιμωρίες; Κανείς. Έτσι και εδώ, οι φίλοι μας το σκάνε από τα σπίτια τους, με σκοπό να παρακολουθήσουν δωρεάν… «ενήλικα» φιλμ, με τη βοήθεια ενός δορυφόρου-πατέντα του «έξυπνου» της παρέας Tony.

Κατά την προσπάθειά τους να εντοπίσουν το…«κλειδί του παραδείσου», πιάνουν ένα αλλόκοτο σήμα, το οποίο έδειχνε τόσο δυσνόητο που θα μπορούσε να ήταν είτε Κινέζικο είτε… Σοβιετικό (τι άλλο;). Παρ’ όλα αυτά, δευτερόλεπτα μετά τη λήψη του σήματος, οι τρεις τους γίνονται μάρτυρες ενός μετεωρίτη να πέφτει στο κοντινότερο δάσος. Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν από το να ερευνήσουν το συμβάν, ακόμα και αν τυπικά είναι τιμωρημένοι. Έτσι και έγινε, με τα τρία «κολλητάρια» να τρέχουν στο δάσος και να έρχονται σε επαφή με ένα ον εξωγήινης φύσης, το οποίο μάλιστα σκοτώνει έναν φύλακα που τριγυρνούσε στο δάσος και εξαφανίζεται.

Αν η επόμενη λογική κίνηση θα ήταν να ειδοποιήσουν τις αρχές, πλανᾶσθε πλάνην οἰκτράν. Κανείς δεν πρόκειται να πιστέψει την ιστορία τους, οπότε αποφασίζουν να αναλάβουν δράση οι ίδιοι και να παγιδεύσουν τον εξωγήινο. Περιττό να αναφέρουμε ότι η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή όσο ακούγεται και σύντομα θα αρχίσουν να γίνονται αποκαλύψεις που δε θα περνούσαν ούτε καν από το μυαλό τους – παρ’ όλο που έχουν διαβάσει τόσα κόμιξ.

Πάντα θα υπάρχει ένας άστεγος που γνωρίζει πολλά.

Σε γενικές γραμμές, η ιστορία του Unusual Findings είναι διασκεδαστική, διαθέτει αρκετό μυστήριο (μέχρι να γίνουν οι πρώτες αποκαλύψεις τουλάχιστον), ενώ διακατέχεται από μια παρόμοια αφέλεια, όπως είχαν οι σχετικές ταινίες εκείνης της περιόδου. Σίγουρα, αν είχατε ζήσει την εποχή εκείνη, θα εκτιμήσετε λίγο παραπάνω αυτό που προσπαθεί να κάνει το Unusual Findings, καθώς η όλη 80’s προσέγγιση είναι πολύ εύστοχη. Τόσο από την pixel-art αισθητική που είναι βγαλμένη από κάποιο παλιό adventure της LucasArts, όσο και από τα έντονα χρώματα, την έξοχη μουσική (υπάρχουν αρκετά licensed κομμάτια, με πρώτο και καλύτερο το “You Spin me Round” των Dead or Alive), τους κλισέ χαρακτήρες (όπως ο Bull που θυμίζει έναν Rambo γ’ διαλογής ή οι άστεγοι που μέσα στην τρέλα τους, γνωρίζουν τα πάντα) και την «αθωότητα» της εποχής έναντι στην ιλιγγιώδη άνοδο της τεχνολογίας. Δύσκολο να μη συγκινηθεί κάποιος άνω των δεύτερων -άντα παίκτης παρακολουθώντας όλα αυτά, αν και το σχετικά μέτριο επίπεδο γραφής, τόσο σε θέμα αφήγησης όσο και διαλόγων, μας προσγειώνει στην ζοφερή πραγματικότητα.

Δεν είμαστε σίγουροι αν πρόκειται για «χάσιμο» στη μετάφραση από τα Ισπανικά, εντούτοις, το Unusual Findings δεν εντυπωσιάζει με τα κείμενά του: είτε αυτό αφορά απλώς μερικά typos που εντοπίζονται εδώ και εκεί (που προφανώς θα λυθούν με κάποιο patch) είτε με το χιούμορ που δεν είναι πάντα τόσο εύστοχο ή τόσο έξυπνο όσο νομίζει. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για κακή δουλειά, αλλά αν το συγκρίνει κανείς με παραγωγές που παίξαμε πρόσφατα, το Unusual Findings μάλλον υστερεί απέναντί τους.

Το να “καρφώσεις” κάποιον…
…μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες!

Παρ’ όλα αυτά, το παιχνίδι προσφέρει κάτι που δε συνηθίζεται στα παραδοσιακά point ‘n’ click adventures και αυτές είναι οι choice & consequence καταστάσεις. Κάπου εδώ να αναφέρουμε ότι βασικός ήρωας του παιχνιδιού είναι ο Vinny, τον οποίο ελέγχουμε καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με τους Nick και Tony να τον ακολουθούν κατά πόδας. Σε αρκετές περιπτώσεις λοιπόν, θα κληθούμε να δώσουμε κάποιες αποκρίσεις σε κάποιους ανθρώπους ή ακόμα και στους ίδιους τους φίλους μας. Ανάλογα με το ύφος των απαντήσεων αυτών, κάποιοι γρίφοι του παιχνιδιού αλλάζουν τελείως, αντικείμενα προστίθενται ή εξαφανίζονται, ενώ ακόμα υπάρχει η πιθανότητα να επισκεφθούμε τελείως διαφορετικά μέρη σε σχέση με κάποιο άλλο playthrough. Για παράδειγμα, αν την «πούμε» στον Nick για κάτι που είπε, την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, θα είναι πιο επιθετικός απ’ ότι αν πηγαίναμε με τα νερά του. Η δε ύπαρξη αρκετών προαιρετικών γρίφων, συμβάλλει στην ποικιλία παραστάσεων και το γεγονός ότι υφίστανται τρία διαφορετικά φινάλε, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι που «φωνάζει» για να παιχτεί παραπάνω από μια φορές.

Καλά, μην ορκίζεσαι…

Το αν θα το κάνετε αυτό βέβαια, εξαρτάται από το κατά πόσο σας έκανε «κλικ» η ενασχόληση με το παιχνίδι. Το Unusual Findings αποδεικνύεται σχετικά «σκληρό καρύδι» όσον αφορά το επίπεδο δυσκολίας, για δύο λόγους: αφενός γιατί αφήνει ελεύθερο τον παίκτη να επισκεφτεί αρκετά μέρη του εκάστοτε νοητού κεφαλαίου χωρίς περιορισμούς, αφετέρου από την σαφή έλλειψη καθοδήγησης. Το τελευταίο πιθανότατα συμβάλλει στο “old-school” της φάσης, καθώς ούτε τα adventures των 80’s είχαν κάποιο journal ή hints για να μας καθοδηγούν, παρ’ όλα αυτά δεν είναι λίγες οι φορές που θα βρεθούμε να κάνουμε κλικ τα πάντα με τα πάντα (όχι τα συμπαθέστατα ζωάκια, αλλά με αντικείμενα του περιβάλλοντος και του inventory) προκειμένου να βγάλουμε κάποια άκρη. Τα δε objectives μας αποκαλύπτονται μόνο μέσω διαλόγων, όπως και τα ανάλογα hints για το πως θα ολοκληρωθούν αυτά, οπότε αν δεν είμαστε προσεκτικοί κατά την ανάγνωσή τους, είναι εφικτό να κολλήσουμε για ώρες.

Σε κάθε κεφάλαιο, υπάρχει ένας τέτοιος χάρτης για γρήγορη μετάβαση. Όλες οι τοποθεσίες είναι προσβάσιμες εξ’αρχής.

Το άσχημο είναι ότι υπάρχουν μερικοί γρίφοι που έχουν το λεγόμενο «moon-logic», κυρίως μετά το μισό του παιχνιδιού. Υπάρχουν περιπτώσεις δε που μόνο κατά τύχη μπορεί να βρούμε τη λύση, όπως ο γρίφος με τον Tony και τη μαζορέτα (δεν είναι απαραίτητο όμως ότι θα τον συναντήσετε στο δικό σας playthrough) ή ο χρονοβόρος γρίφος με το arcade Street Puncher. Βέβαια, οι περισσότεροι γρίφοι του βρίσκονται μέσα στο πνεύμα της εποχής, αρκεί να έχετε μια γενική ιδέα πως λειτουργούσαν τότε τα πράγματα. Παραδείγματος χάρη, πώς διορθώνεται ένα cartridge που δε δουλεύει όταν το τοποθετείς στην κονσόλα (απάντηση: το φυσάς); Ή’ ότι κάποιες φορές οι καμπίνες των arcades ήθελαν ένα χέρι… «ξύλο», ώστε να δώσουν κάτι «έξτρα».

Ωστόσο, ο χειρισμός είναι αρκετά απλός, με τρία ρήματα ουσιαστικά να κάνουν όλη τη δουλειά (look, grab και talk), που αλλάζουν αυτόματα αν το hotspot που σημαδεύουμε έχει μοναδική λειτουργία (π.χ. blow, punch, examine). Ευτυχώς που οι άνθρωποι της Epic Llama σκέφτηκαν να προσθέσουν hotspot indicator, αλλιώς θα είχαμε μεγαλύτερα προβλήματα. Αξίζει να αναφερθεί ότι δεν υφίσταται κανονική save λειτουργία, παρά μόνο auto-save (!) σε συγκεκριμένα σημεία του παιχνιδιού ή όταν κάνουμε quit, με προφανή αιτία την αποφυγή του save scamming, όταν καλούμαστε να πάρουμε μια απόφαση. Το γεγονός ότι δε γίνεται να χάσουμε, αμβλύνει κάπως την αρχικά αρνητική εντύπωση που μας έδωσε η έλλειψη αυτή και ύστερα από μερικές ώρες προόδου, το ξεχάσαμε εντελώς.

Galaxy Wars: The Return.

Μιας και αναφερθήκαμε στις ώρες, η διάρκεια ενός τυπικού playthrough του Unusual Findings μπορεί να ξεπεράσει τις έξι. Ένας αριθμός που δε φαίνεται και τόσο μεγάλος στα «χαρτιά», αλλά από τη στιγμή που υπάρχουν εναλλακτικά μονοπάτια για να δοκιμάσει κανείς, τότε αυτομάτως το παιχνίδι αποκτά μεγαλύτερη αξία. Απλά όχι τόσο μεγάλη όσο ίσως περιμέναμε, αλλά από την άλλη, κακομάθαμε ύστερα από τόσα καλά adventures που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και όταν μια νέα παραγωγή δεν φτάνει τα ίδια υψηλά standards, στραβομουτσουνιάζουμε.

Συμπερασματικά, το Unusual Findings είναι ένα ανάλαφρο και διασκεδαστικό adventure, που όμως είχε αρκετά περιθώρια βελτίωσης, κυρίως στον τομέα της γραφής και ορισμένων γρίφων, προκειμένου να παρουσιάσει κάτι ακόμα πιο αξιόλογο. Τα εναλλακτικά φινάλε και η, σε ικανοποιητικό βαθμό, διαφορετική εμπειρία σε κάθε playthrough αναμφίβολα αποτελούν τα μεγάλα ατού του, απλώς δύσκολα θα καταφέρει να σας αφήσει με ισχυρότερη εντύπωση από εκείνη του απλώς «καλού».

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 75%

75%

Spin me right 'round

Δυνατό love letter στα 80's, με εναλλακτικά φινάλε και πληθώρα γρίφων, με μέτρια όμως γραφή και αρκετό "moon logic".

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

3 Comments

  1. Ζώρζ, απόλυτα εύστοχη κριτική, προσυπογράφω 100%.

    Το ξεκίνησα κι εγώ με ενθουσιασμό από το ντέμο και σύντομα έπεσα στην ξέρα της ρηχής γραφής και τα ’80’ς για τα 80’ς’. Δεν είναι ποτέ δυσάρεστο, αλλά ακριβώς όπως έγραψες, με τόσες αντβεντσουράρες που παίξαμε εσχάτως, φαντάζει συνεχώς πολύ λίγο. Η νοσταλγία είναι καλή τα πέντε πρώτα λεπτά, μετά που περνάμε στο παρασύνθημα όμως, ο Βασιλιάς είναι αν όχι γυμνός, με τις κάλτσες και τη σωβρακοφανέλα.

    Νομίζω θα το τελειώσω τσούκου τσούκου, αλλά μετανιώνω που το στήριξα στο ΚΣ.

  2. Κρίμα, αλλά η αλήθεια είναι πως ακριβώς έτσι το περίμενα από το demo του:
    [QUOTE=”maladroid, post: 582789, member: 102613″]
    [B]Unusual Findings[/B]: Άλλη μια προσπάθεια που καπηλεύεται την -ιδιαιτέρως ανθεκτική- τρέλα του κόσμου για το Stranger Things. Περίεργο που έκανε τόση αίσθηση σε Στέφανο και Γιώργο, προσωπικά βρήκα ένα μέτριο κείμενο με ελάχιστα ψήγματα χιούμορ, κλισέ story, και μέτρια voice-overs. Υπάρχουν κι ένας-δύο υποτυπώδεις γρίφοι στο demo αλλά δεν προσφέρονται για να βγουν συμπεράσματα. Στα θετικά η ευχάριστη ρετροπιξελούμπα και το έξυπνο μοντάζ στους τίτλους αρχής με τα παιδιά να διαπερνούν την πόλη καβάλα στα ποδήλατα.
    [/QUOTE]

    Βέβαια, για να μην το παίζω έξυπνος, στο ίδιο post είχα γράψει ότι και το demo του Tunic μου φάνηκε ψόφιο αλλά όταν τελικά έπαιξα το full game μου ‘φυγε η μαγκιά.
    Μάλλον η αραχνοαίσθηση πιάνει μόνο σε ορισμένα είδη παιχνιδιών. 🤷‍♂️

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL