REVIEWS

HUNTERS OF THE DEAD

Ένα από τα κλασσικότερα θέματα συζήτησης στην εγχώρια αγορά των video games τόσο από τον τύπο όσο και από το κοινό είναι η δημιουργία παιχνιδιών στην Ελλάδα. Η δεδομένη έλλειψη μεγάλων παραγωγών είχε δώσει πατήματα στο να ακουστούν αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις να κυριαρχήσουν απόψεις που δεν είχαν και ιδιαίτερη επαφή με την πραγματικότητα. Η κατάσταση έχει αλλάξει προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση αρκετών ομάδων και πλέον οι όποιες ανησυχίες εκφράζονται συνήθως είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Βέβαια δεν πρόκειται να αναλύσουμε εδώ το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική game development κοινότητα, είμαστε όμως στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουμε ένα νέο παιχνίδι που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο Steam από το studio Traptics.

Hunters of the dead 01Το τερέν της μάχης

Ο τίτλος έχει ονομασία “Hunters of The Dead” και δανείζεται στοιχεία από αρκετά είδη, με πιο ξεκάθαρη επιρροή όμως να είναι αυτή από το Plants vs. Zombies. Μπορεί να μην δείχνει τόσο φιλόδοξο όσο το Ten Aces (για το οποίο το studio είχε τρέξει καμπάνια στο kickstarter που όμως δεν κατάφερε να χρηματοδοτηθεί) αλλά η μίξη αρκετών στοιχείων παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον. Μετά από ένα εισαγωγικό κείμενο που μας ενημερώνει ότι θα πρέπει να σκοτώσουμε το δράκουλα είμαστε έτοιμοι γα δράση. Σε αυτό το σημείο όποιοι περίμεναν βαθύ σενάριο θα απογοητευθούν καθώς εδώ τελειώνει και η όποια αναφορά στην ιστορία του παιχνιδιού. Φυσικά αυτό δεν αποτελεί δομική έλλειψη αλλά μερικές ακόμα “πινελιές” σεναρίου θα προσέθεταν μερικούς ακόμα πόντους στον τίτλο.

Στο κομμάτι του gameplay το πρώτο που παρατηρούμε είναι ότι ακολουθείται μία roguelike προσέγγιση αλλά το πως αυτό επηρεάζει την πορεία μας θα το δούμε στη συνέχεια. Ξεκινώντας το παιχνίδι βλέπουμε το χάρτη της πόλης μας πάνω στον οποίο θα κληθούμε να κινηθούμε. Στο κέντρο βρίσκεται το δημαρχείο και από εκεί μπορούμε να μεταβούμε σε γειτονικά κτίρια (κάθε μετάβαση ισοδυναμεί με ένα γύρο στο παιχνίδι) εμφανίζοντας παράλληλα και ένα νέο μέρος της πόλης η οποία είναι χωρισμένη σε ζώνες ανάλογα με την απόσταση από το κεντρικό τετράγωνο. Η επιλογή της επόμενης κίνησης βασίζεται κατά κύριο λόγο σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι οι ανάγκες που έχουμε για την οργάνωση του στρατού μας και ο δεύτερος στην στρατηγική εκμετάλλευση των ζωνών του χάρτη, πράγμα που θα γίνει πιο ξεκάθαρο αργότερα. Μετά από κάθε επιλογή μας υπάρχει περίπτωση να προκύψει μάχη ή να μην γίνει απολύτως τίποτα και απλά να συνεχίσουμε στον επόμενο γύρο.

Hunters of the dead 02Η πόλη καθώς επεκτεινόμαστε σε αυτή

Συνολικά υπάρχουν 7 τύποι κτιρίων. Με εξαίρεση αυτά που προσθέτουν μονάδες ζωής στης βάση-δημαρχείο μας και αυτά που μας δίνουν νέους στρατιώτες, τα υπόλοιπα 5 σχετίζονται με την διαχείριση των μαχητών μας. Οι μαχητές πέρα από τα αναμενόμενα health και experience έχουν μία επιπλέον μπάρα ενέργειας που όταν είναι άδεια δεν μπορούν να εμπλακούν σε μάχη ενώ υπάρχει και η δυνατότητα να εξοπλιστούν με όπλα που βρίσκουμε από τα ανάλογα κτίρια του χάρτη. Σε κάθε γύρο μπορούμε να στείλουμε κάποιες από τις μονάδες μας για αναπλήρωση ενέργειας, ξεκούραση ή προπόνηση για λήψη experience ενώ το πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό εξαρτάται από των αριθμό των αντίστοιχων κτιρίων που κατέχουμε.

Το σύστημα μάχης παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με αυτό του Plants vs. Zombies. Ανάλογα με την ζώνη στην οποία βρισκόμαστε εμφανίζονται οι ανάλογοι εχθροί και εμείς θα πρέπει να τοποθετήσουμε τους μαχητές μας με τέτοιο τρόπο ώστε να τους αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σε περίπτωση που έχουμε διαθέσιμη ενέργεια, μπορούμε να κινούμε τους ήδη τοποθετημένους μαχητές σε γειτονικές θέσεις δίνοντας έτσι ακόμα μεγαλύτερο βάθος στο σχεδιασμό της στρατηγικής. Η εμβέλεια και η ζημιά που μπορεί να προκαλέσει η κάθε μονάδα συνδέεται με το level της και με το όπλο το οποίο είναι εξοπλισμένη (συνολικά υπάρχουν 5 διαφορετικά). Επίσης με χρήματα που κερδίζουμε από τις μάχες μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για την αγορά κάποιων από τα 4 power-ups τα οποία μας προσθέτουν έξτρα δυνάμεις.

Hunters of the dead 03Το menu διαχείρισης των χαρακτήρων

Όπως προαναφέραμε, σκοπός μας είναι να σκοτώσουμε τον Δράκουλα ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή σε κάποια από τις μάχες μας. Το τέλος του παιχνιδιού μπορεί να φαντάζει κοντινό από τις πρώτες κιόλας μάχες αλλά η πραγματικότητα διαφέρει αρκετά. Για να μπορέσουμε να βρεθούμε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τον μεγάλο μας αντίπαλο θα πρέπει πρώτα να αγοράσουμε τις διαθέσιμες αναβαθμίσεις που υπάρχουν. Με λίγα λόγια ο τίτλος στηρίζει τη διάρκεια του σε πολύ μεγάλο βαθμό στο grinding. Ναι μεν αυτό δίνει την αίσθηση της επανάληψης αλλά το γεγονός ότι σε κάθε παρτίδα ο χάρτης δημιουργείται με τυχαίο τρόπο και συνεπώς θα πρέπει να έχουμε διαφορετική προσέγγιση κάθε φορά καθώς επίσης και η αίσθηση της σταδιακής βελτίωσης των ικανοτήτων μας, καταφέρνουν να κρύψουν καλά αυτή την αδυναμία. Για την ακρίβεια αν εξαιρέσουμε το αργό ξεκίνημα καθώς και το τέλος το οποίο μπορεί να γίνει αρκετά κουραστικό αν δεν γίνει σωστή διαχείριση των χρημάτων, ο ρυθμός του παιχνιδιού είναι τέτοιος που θα κρατήσει τον παίκτη.

Ξεκινώντας να ασχοληθώ με τον τίτλο, ο μεγαλύτερος προβληματισμός μου ήταν το κατά πόσο θα μπορέσει να συνδυάσει τόσα διαφορετικά και φαινομενικά ασύνδετα στοιχεία σε ένα σύνολο που όχι απλά θα είναι λειτουργικό αλλά θα έχει και κάτι νέο να προσφέρει. Σε αυτό τον τομέα λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψιν και το συνολικό περιβάλλον, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Traptics τα πήγε περίφημα. Οι μονάδες ενέργειας σε κάθε στρατιώτη εισάγουν μία διαφορετική προσέγγιση η οποία δεν εστιάζει στην εξόντωση όλων των εχθρών αλλά στην προσπάθεια η συνολική ζημιά να είναι η ελάχιστη δυνατή. Αυτό συνδέεται άμεσα και με την κίνηση μας στον χάρτη η οποία θα πρέπει να γίνεται με τρόπο “ασύμμετρο” ώστε αν για παράδειγμα κάποια στιγμή μείνουμε χωρίς στρατό για κάποιους γύρους να μπορούμε να κινηθούμε σε όσο το δυνατόν πιο ασφαλείς ζώνες. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τις διάφορες προσεγγίσεις που μπορούμε να επιλέξουμε (ή να υποχρεωθούμε από τη δομή του χάρτη) για την ανάπτυξη του στρατού μας, π.χ πολλές μονάδες που ξεκουράζονται αργά ή λίγες που ξεκουράζονται γρήγορα, το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό. Με λίγα λόγια πρόκειται για game design με αρχή μέση και τέλος που ακόμη κι αν απέχει αρκετά από το να μπορέσει να εντυπωσιάσει το ευρύ κοινό, σίγουρα αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον του studio.

Τα γραφικά και το animation κινούνται σε μέτρια επίπεδα ενώ και ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι αδιάφορος και αποτυγχάνει να καλύψει την τεχνική αδυναμία του τίτλου. Η μουσική στα σημεία που υπάρχει δένει ωραία με την ατμόσφαιρα του τίτλου ενώ στα ηχητικά εφέ συμμετέχουν Έλληνες youtubers (GRamers, Zok).

Hunters of the dead 04Μετά τον πόλεμο, ώρα για παραδάκι και exp…

Το Hunters of The Dead τελικά δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τη μετριότητα αλλά ταυτόχρονα στο μεγαλύτερο μέρος του δεν πέφτει και κάτω από αυτήν. Σε όσους φαίνεται ενδιαφέρουσα η μίξη ενός tower defence game με τα στοιχεία που περιγράφηκαν παραπάνω, η ενασχόληση με το παιχνίδι πιθανότατα θα είναι ευχάριστη. Για τους υπόλοιπους δεν μπορώ να πω το ίδιο αλλά λαμβάνοντας υπόψιν την χαμηλή του τιμή και μία πιθανή βαρβάτη έκπτωση στο μέλλον, κάνει τον τίτλο αρκετά προσιτό σε όποιον έχει απλά την περιέργεια να το δει επειδή έχει αναπτυχθεί από ελληνικό studio. Όπως και να έχει πάντως ελπίζουμε να υπάρξει συνέχεια και αναμένουμε την επόμενη κυκλοφορία από την Traptics.

Pros

  • Ενδιαφέρουσα ιδέα που συνδυάζει στοιχεία από διαφορετικά είδη.
  • Στιβαρό game design.
  • Χαμηλή τιμή.
  • Ικανοποιητική διάρκεια για τη φύση του τίτλου (περίπου 7 ώρες)…

Cons

  • … που όμως στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο grinding.
  • Μέτρια γραφικά.
  • Μικρή ποικιλία εχθρών.
  • Σαν σύνολο ο τίτλος δεν έχει το κάτι παραπάνω που θα τον κάνει να ξεχωρίσει.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 69%

69%

rikimaru

Gamer από τις αρχές του '90 σε φορητά και κονσόλες, είχε την πρώτη του επαφή με τους υπολογιστές στα μέσα της ίδια δεκαετίας. Σε όλη αυτή την πορεία έχει καταπιαστεί με αρκετές κατηγορίες παιχνιδιών χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει κάποια ενώ όταν δεν βρισκόταν μπροστά από μία οθόνη συνήθως έσκαγε την "σπυριάρα" στο τσιμέντο ή στο παρκέ. Τα τελευταία 2 χρόνια εκτός από το να παίζει απλά με τα games, γράφει και για αυτά ενώ παράλληλα απολαμβάνει και την άνθιση της indie σκηνής.

One Comment

  1. Καλό ως ένα ευχάριστο casual διάλειμμα να πω; Αν και είμαι intrigued από την tactical προσέγγιση που περιγράφεις. Τέτοια παιχνίδια νομίζω πως πιο πολύ αφορούν σε κινητά και άλλες πλατφόρμες παρά σε PC. Δίχως να θέλω να μειώσω την προσπάθεια των παιδιών, εννοείται.
    Εξαιρετικά καλογραμμένο review, αν και αναμενόμενο. 🙂

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL