REVIEWS
Trending

CALL OF DUTY: BLACK OPS – COLD WAR

Που λέτε, μια φορά κι έναν καιρό ήταν σχετικά απλό να γράψεις review για το εκάστοτε νέο Call of Duty. Ανάλυση της εποχής που διαδραματίζεται, στον αντίκτυπο που αυτή έχει στα όπλα και γκατζετάκια στο πεδίο, αναφορά στην campaign και στο κάθε αμφιλεγόμενο σεναριακό εύρημα που είχαν ενσωματώσει στην πλοκή οι ιθύνοντες για να προκαλέσουν σούσουρο στον τύπο και κριτική στον σχεδιασμό και τη ροή του multiplayer κομματιού. Αυτά μέχρι πέρυσι, όταν αρχικά έκανε την εμφάνισή του το Modern Warfare, reboot της συγκεκριμένης εποχής της σειράς, με νέα και αξιόλογη μηχανή γραφικών, λουστραρισμένη campaign και φρεσκαρισμένο multiplayer (υποστήριξη μέχρι και 64 παικτών για πρώτη φορά).

Μερικούς μήνες αργότερα, ο οδοστρωτήρας Warzone, με το μαζικό, sandbox προσβάσιμο gameplay και την τεράστια απήχηση και, εκτός των παραδοσιακών οπαδών της σειράς, άλλαξε εντελώς τους κανόνες του παιχνιδιού. Το Black Ops: Cold War της Treyarch που παίρνει την ηγετική σκυτάλη φέτος, φιλοδοξεί να διατηρήσει την κεκτημένη αυτήν ταχύτητα όπως φαίνεται από την απουσία νέας έκδοσης Battle Royale και δεσίματος του με το υπάρχον Warzone. Για να δούμε πως τα πήγε.

Γίνεται φιλότιμη προσπάθεια να αποτυπωθεί η εποχή πιστά που όμως…

Campaign

Ξεκινάμε από αυτό το σημείο γιατί εδώ είναι τα σημαντικά νέα. Όχι, δεν παλάβωσα, όντως το πιο εξελιγμένο και δυνατότερο σημείο του BO:CW είναι η campaign η οποία διαδραματίζεται (κυρίως) στα 1981. Ο ψυχρός πόλεμος σε μια από τις χειρότερες περιόδους του, μια πυρηνική απειλή με ομιχλώδη προέλευση και κίνητρα απειλεί να σκορπίσει τον όλεθρο. Η πλοκή αν και μοιάζει τετριμμένη δεν είναι, ενώ φαίνεται επηρεασμένη από ταινίες τύπου Spy Game και κυρίως από την σειρά Treadstone – δεν θα επεκταθώ για αποφυγή spoilers.

…κάπου καταλήγει καρικατούρα. Ο φιλάρας με τις ελβιέλες, τη λεοπάρ φόρμα και την κορδέλα περισσότερο σε διασταύρωση Τόνι Σφήνου με Χάρυ Κλυνν φέρνει παρά σε τρομοκράτη

Ήδη από πέρυσι είχαμε απομακρυνθεί από τα χιλοπαιγμένα γραμμικά επίπεδα. Φέτος ξεχνάμε και το μπιστολίδι ξεροσφύρι. Κυρίες και κύριοι, το BO:CW προσφέρει, κατασκοπεία, ίντριγκα, γρίφους (κρυπτογραφικούς και όχι μόνο) οι οποίοι επιλύονται με συλλογή στοιχείων και επηρεάζουν το πως παίζονται οι μελλοντικές αποστολές (υπάρχουν και side missions), αποφάσεις που καθορίζουν ως ένα βαθμό την εξέλιξη της πλοκής, πολλαπλά φινάλε, μπόλικο stealth, ανατροπές και γενικά ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα που δεν βασίζεται απλά στις φαντασμαγορικές σκηνές (ο οποίες είναι άφθονες) για να κερδίσει τον παίκτη. Μάλιστα το βάθος του gameplay φτάνει σε τέτοιο σημείο που μια ολόκληρη αποστολή, χωρίς ίχνος υπερβολής παίζεται περίπου ως Immersive Sim.

Εμπρός να πυρπολήσουμε το ρύζι. Όχι, δεν έπαιξε το Fortunate Son.

Η Τreyarch εδώ έπαιξε τα ρέστα της. Αν η campaign διαρκούσε μερικές ώρες παραπάνω και είχε λίγο περισσότερο χώρο για να αναπτύξει τους διάφορους χαρακτήρες θα μιλούσαμε για single player διαμάντι. Ακόμα κι έτσι όμως, στέκεται ως ένα αξιοπρόσεκτο action adventure δείγμα. Αν ψάχνετε για ένα κατασκοπευτικό σφηνάκι εποχής και βρείτε το BO:CW με καλή έκπτωση, τσιμπήστε το άφοβα.

Multiplayer

Το ψαχνό κάθε Call of Duty και το σημείο που φέτος θα τα χαλάσουμε κομματάκι. Βλέπετε το MW με το ground war mode πέρυσι, τους 64 παίκτες και το αρκετά ελεύθερο gameplay είχε πραγματοποιήσει ένα ποιοτικό άλμα για τη σειρά που ήταν περισσότερο γνωστή για τους μικρούς χάρτες και το Team Deathmatch για λίγους. Αντί λοιπόν το BO:CW να διατηρήσει τη δυναμική αυτή ή και να την επεκτείνει, έχουμε πισωγύρισμα.

H ναυαρχίδα των φετινών game modes, το Fireteam:Dirty Bomb μια απόπειρα δηλαδή συνδυασμού squad based gameplay με στοιχεία BR (πχ χρήση πλακών θωράκισης) είναι πιο στενόχωρη, έχει μέγιστο αριθμό 40 παίκτες (ίσως πρόκεται για περιορισμό της μηχανής, λεπτομέρειες παρακάτω) και γενικά δεν δείχνει ικανή να κουβαλήσει τον τίτλο στις πλάτες της, επισκιαζόμενη πλήρως από το Warzone. Επίσης ούτε τα loadouts όπλων είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα αλλά αυτό εξηγείται από τη χρονική περίοδο του τίτλου και το χαμηλότερο τεχνολογικά επίπεδο που αυτή διέθετε.

Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι η παλαβή ποσότητα grinding που απαιτείται για να μεγιστοποιήσουμε το κάθε όπλο (σε δέκα ώρες δεν έχω ολοκληρώσει ούτε ένα). Τουλάχιστον το διαβόητο time to kill που πέρυσι είχε προκαλέσει τόσα παράπονα είναι καλύτερα ζυγισμένο εδώ και δεν επιβραβεύει το camping. Τουλάχιστον υπάρχουν και τα Zombies με τους πολύχρωμους χάρτες τους για να σπάνε τη μονοτονία φέτος. Και με αυτά και με αυτά ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον ελέφαντα του δωματίου που λένε και οι Αγγλοσάξωνες.

Μετά την αποστολή καρφί στο safe house για μελέτη στοιχείων και λύση γρίφων

Ο Παράγων Warzone

H εκκωφαντική επιτυχία της δεύτερης απόπειρας της Activision να φέρει ενα blockbuster Battle Royale στην αγορά εκτός από τα προφανή οικονομικά οφέλη, είχε και μια μάλλον απρόβλεπτη συνέπεια. Έθεσε έναν γερό γρίφο στο ίδιο το επιχειρηματικό μοντέλο της σειράς Call of Duty, όπως την ξέρουμε τα τελευταία δέκα και βάλε χρόνια, δηλαδή κυκλοφορία νέων τίτλων σε ετήσια βάση, πράγμα που επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας τρία στούντιο εναλλασσόμενα στην ηγεσία ανάπτυξης με πολλά άλλα σε δεύτερο ρόλο. Νέο υλικό με μορφή DLC πέρα του πρώτου χρόνου κυκλοφορίας δεν υλοποιούνταν, πράγμα που έδινε σε κάθε τίτλο χοντρικά δώδεκα μήνες ζωής στην αγορά. Το σχέδιο ήταν επιτυχημένο, αφού η κοινότητα του παιχνιδιού περνούσε περίπου ολόκληρη από κυκλοφορία σε κυκλοφορία.

Lubyanka κυρίες και κύριοι. To συγκεκριμένο επίπεδο είναι εμπνευσμένο από τα Deus Ex. Και υπονοεί ότι o τίτλος είναι prequel του περυσινού Modern Warfare…

Το μεγαλύτερο κίνητρο πίσω από αυτήν τη συμπεριφορά φέρεται να είναι το κλασικό ερώτημα, το οποίο λειτουργεί ως ένα άτυπο Litmus test το οποίο τίθεται στο κοινό της σειράς κάθε χρόνο: “Ενδιαφέρεσαι να συνεχίζεις να παίζεις με την παρέα;” Αν απάντηση είναι καταφατική, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να προμηθευτείς και τη νέα κυκλοφορία.

Zombies, Die Maschine, κύμα νούμερο 10

Το Warzone αρχικά δεν έδειχνε να απειλεί καθεστηκυία τάξη (με εξαίρεση την αφαίρεση των επί πληρωμή DLC), έμοιαζε απλός διάδοχος του μέτριας απήχησης Blackout, συνοδευτικό γεύμα στο κυρίως πιάτο του CoD προορισμένο να αντικατασταθεί τον επόμενο χρόνο από μια νέα Battle Royale έκδοση.

Dirty Bomb, δεν μπορεί να γεμίσει τα παπούτσια του προκατόχου

Αντιθέτως προκάλεσε τεράστια αίσθηση στην αγορά σε σημείο που επισκίασε εντελώς το κυρίως παιχνίδι. Η F2P standalone φύση του (που είναι περίπου απαραίτητη σε ενα περιβάλλον με τίτλους όπως το Fortnite ή το Apex Legends) σημαίνει ότι είναι προσβάσιμο περίπου στους πάντες.

Το Litmus test που αναφέραμε πιο πάνω έχει πια δύο απαντήσεις, τον εκάστοτε νέο τίτλο και το Warzone, αλλά μόνο η μία εξασφαλίζει φρέσκιες ετήσιες πωλήσεις. Σε πρώτο στάδιο οι ανησυχίες ότι αυτή η κατάσταση θα επηρεάσει αρνητικά τις πωλήσεις του Cold War φαίνεται να επιβεβαιώνονται, καθώς σε ψηφιακά αλλά και φυσικά μεγέθη κινείται αθροιστικά χαμηλότερα από το Modern Warfare του 2019. Ευλογία και κατάρα λοιπόν για τη μαμά Activision, η οποία καταστρώνει ήδη πλάνα για την αναστροφή του φαινομένου αυτού, τα οποία μάλλον θα περιστρέφονται σε κίνητρα εντός Warzone για τους παίκτες που έχουν αγοράσει και τον BO:CW τίτλο.

Εντάξει, μόνο ο Γκρομίκο έλειπε από το παιχνίδι για να το τερματίσει από πλευράς ατμόσφαιρας

Τεχνικός Τομέας

Καλός βαθμός κι εδώ. Αν και δεν χρησιμοποιείται η τελευταίας γενιάς έκδοση της μηχανής γραφικών IW, η συγκεκριμένη βερσιόν έχει ενισχυθεί με Ray traced στοιχεία (τα οποία δεν κατόρθωσα να τσεκάρω λόγω απουσίας ικανού hardware, αν και η έλλειψη αυτή πρόκεται να διορθωθεί σύντομα). Eίναι native DX12, αρκετά βαριά στο campaign (ειδικά στα επίπεδα του Βιετνάμ είδα για πρώτη φορά το framerate να πέφτει κάτω από τα 60FPS σε 3440×1440 ανάλυση, τρέχοντας ultra σε μια Radeon VII), αισθητά λιγότερο στο multiplayer αλλά όπως και να έχει, είναι στο πνεύμα της εποχής οπτικά και δεν απογοητεύει.

Σαγιούζ νερουσίμι, ρισπούμπλικ σβαμπόντνιχ, πιου-πιου ρατατατα

Κλείνοντας

Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω για το BO:CW. H μακράν κορυφαία campaign στην ιστορία του franchise που όμως συνοδεύει ένα αρκετά αμήχανο multiplayer τμήμα. Η απήχηση του Warzone φαίνεται έχει τραντάξει το Call of Duty οικοσύστημα από τα θεμέλια και θα χρειαστεί λίγο καιρό για να ξαναβρεί το βηματισμό του.

Ευχαριστούμε θερμά την AVE Group για την παροχή του review code.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 73%

73%

Μπορούσε και καλύτερα

Ποιοτική campaign αλλά αμήχανο multiplayer, συνθέτουν έναν τίτλο που έρχεται με φόρα αλλά σκοντάφτει σε σημεία.

Βασίλης Ξερικός

Γεννημένος στην Αθήνα το 1979. Gamer εξ απαλών ονύχων, η πρώτη μου επαφή με το σπορ έγινε με έναν κλώνο του Pong σε προσχολική ηλικία.  Αν και πιστός χρήστης PC από to 1989 και την εποχή των XT έχουν περάσει από την κατοχή μου και διάφορες κονσόλες (Atari 2600, διάφορες Sega, σειρά των Playstation κλπ) ενώ η εισαγωγή μου στην gaming δημοσιογραφία έγινε μόλις το Γενάρη του 2012 και το PC Master. Παλαίμαχος των adventures, πλέον μοιράζω τον gaming χρόνο μου μεταξύ MMO, RPG (κάθε είδους) και Shooters. Email:  [email protected] Follow me: Facebook | Twitter | SteamID: Kuivamaa

9 Comments

  1. Εγώ πάντως από αυτό που κατάλαβα είναι ότι δεν έχεις παίξει το πρώτο BLOPS για να αποκαλεις αυτο το campaign διαμαντι (βασιζομαι στο οτι δεν αναφερεις καθολου οτι προκειται για sequel, με returning characters και τα σχετικα). Ο πρωτο τιτλος κανει οτι κανει το Cold War και καλυτερα (εχει και το Fortunate Son). Ακομη και το KGB mission (φανταζομαι σε αυτο αναφερεσαι σαν «immersion sim») δεν ειναι κατι το απιστευτο, εχει ξαναγινει σε αλλο Treyarch τιτλο προηγουμενως, στο WW2.
    Κορυφαιο campaign του franchise? Βαρυγδουπη δηλωση οταν υπαρχουν τα Blops 1/2 καθως και τα MW…

    Επισης δεν αναφερεσαι στο map design (το πιο σημαντικο για CoDαδες? Εχει 3-lane maps ή γυρισαμε στο MW?), το οπλοστασιο ειναι μεν φτωχοτερο αλλα δεν οφειλεται στην χρονικη περιοδο (again, black ops 1), στο ανυπαρκτο SBBM, στο νεο συστημα scorestreak? Μεγαλυτερο το focus στο warzone απο οσο θα επρεπε…

    Παντως πετυχες διανα οτι το παιχνιδι κανει ενα βημα μπροστα, δυο πισω. Serviceable, but forgettable.

  2. Είχα δοκιμάσει τη Beta του παιχνιδιού. Οι χάρτες του μου άρεσαν πολύ -αν και είναι μικροί για κάποιον που παίζει Battlefield- ειδικά εκείνος με το καράβι απίστευτο μπλε της θάλασσας. Ιδίως όταν βαράς με ρουκετοβόλο (!) κάτω από το νερό. Φάση είχε πως είμαστε κατάσκοποι και όχι στρατιώτες. To sniping ήταν ευχάριστο αν και το όπλο που είχα (max λόγω beta) ξαναστόχευε σχεδόν το ίδιο γρήγορα με assault, φάνηκε λίγο cheat. Όπως και να χει ακόμα και φέτος που υπάρχει κενό στο Battlefield δε νομίζω πως θα τιμήσω το Cold War, προτιμώ πιο πολύ το squad play και όχι τόσο Rambo play που μου βγάζει το CoD. Οπότε υπομονή.

  3. Έχω γράψει πολλές ώρες στο Mutliplayer του MOHAA και των expansion του, καθώς και στο CoD4:MW. Για εμένα, που μου αρέσει να υπάρχει και καλό single player , και καλό multiplayer, φαίνεται ενδιαφέρον τίτλος. Αλλά εγώ μπορεί και να είμαι εκτός του πνεύματος της εποχής…
    [USER=102593]@kuivamaa[/USER] ξεπέρασες το 10ώρο στο single player;

  4. [QUOTE=”Eidolon, post: 555187, member: 102607″]
    Εγώ πάντως από αυτό που κατάλαβα είναι ότι δεν έχεις παίξει το πρώτο BLOPS για να αποκαλεις αυτο το campaign διαμαντι (βασιζομαι στο οτι δεν αναφερεις καθολου οτι προκειται για sequel, με returning characters και τα σχετικα). Ο πρωτο τιτλος κανει οτι κανει το Cold War και καλυτερα (εχει και το Fortunate Son). Ακομη και το KGB mission (φανταζομαι σε αυτο αναφερεσαι σαν «immersion sim») δεν ειναι κατι το απιστευτο, εχει ξαναγινει σε αλλο Treyarch τιτλο προηγουμενως, στο WW2.
    Κορυφαιο campaign του franchise? Βαρυγδουπη δηλωση οταν υπαρχουν τα Blops 1/2 καθως και τα MW…

    Επισης δεν αναφερεσαι στο map design (το πιο σημαντικο για CoDαδες? Εχει 3-lane maps ή γυρισαμε στο MW?), το οπλοστασιο ειναι μεν φτωχοτερο αλλα δεν οφειλεται στην χρονικη περιοδο (again, black ops 1), στο ανυπαρκτο SBBM, στο νεο συστημα scorestreak? Μεγαλυτερο το focus στο warzone απο οσο θα επρεπε…

    Παντως πετυχες διανα οτι το παιχνιδι κανει ενα βημα μπροστα, δυο πισω. Serviceable, but forgettable.
    [/QUOTE]
    Map design, ειναι η κλασική παλιά CoD συνταγη. Δεν υπάρχει προς το παρόν ούτε ενας multi χάρτης αξιος λόγου από πλευράς σχεδιασμού, ειδικά όταν πέρυσι είχαμε Ground War. Η διάδοχη κατάσταση είναι οπως έγραψα ενα μπαστάρδεμα Warzone-Ground War σε μικρότερη κλίμακα. Ο λόγος που γίνεται κουβέντα κυρίως για Warzone είναι ακριβώς επειδή θα κουβαλήσει τον τίτλο ( αισθητή πτώση σε αρχικές πωλήσεις σε σχεση με πέρυσι από τις πηγές που έχουμε). Για 3-lane ή MW δεν ξέρω τι να σου πω ειλικρινά, δεν θεωρώ τους τρεις διαδρόμους κανενα αριστούργημα σχεδίασης για να αναφερθώ σε αυτό. Εμείς ακόμα γραπτά ανεβάζουμε, υπάρχουν στο δίκτυο πάμπολλα βίντεο για να δει κανείς δράση και να σχηματίσει γνώμη. Οι μεγάλοι χάρτες τύπου Ruka θυμίζουν τα περυσινά σε κλιμακα, οι μικρότεροι τύπου μοσχα/μαϊάμι είναι ακριβώς ότι περιμένει να δει οποιος έχει δει έστω και ένα CoD stream σε TDM. Ουσιαστικά η πιο σχετική πληροφορία για το μούλτι είναι ότι εντός του μηνός θα συγχωνευτεί με το Warzone. Ειλικρινά το μούλτι είναι εντελώς skippable φέτος που υπάρχει warzone για την παρέα. Αυτό είπα στους δικούς μου τουλάχιστον, καθήστε στο MW. Aν το campaign δεν ήταν τόσο καλό η βαθμολογία θα ήταν πολύ πιο κάτω.

    Το παιχνίδι μπορεί να έχει διαφημιστεί ως σίκουελ του blops αλλά τουλάχιστον αν εχω αντιληφθει καλά τι γίνεται έχει επέλθει ψιλοκοτζίμα retcon σε χαρακτήρες (πχ Mason) και οι δύο κύριοι πρωταγωνιστές ούτως ή άλλως δεν έχουν ξαναεμφανιστεί. Oπότε ουσιαστικά δεν πρέπει να περιμένει κανείς να παίξει σίκουελ αλλά ενα prequel του MW (με αναφορές στο παρελθόν για νοσταλγία)- η συγκεκριμένη KGB αποστολή το δείχνει αυτό, χαρακτήρες του περυσινού MW που έκανε ριμπούτ τη σειρά κάνουν την εμφάνισή τους, νομιζω η activision πάει σε ομογενοποίηση. Αυτό το αναφέρω στο κείμενο. Και ναι, το προτιμώ από οποιαδήποτε άλλη CoD campaign ποτέ άλλοτε δεν είχα παιχνίδι της σειράς να κεντράρει απευθείας στα πιο αγαπητά για μένα στοιχεία με τόσο ευθύ τρόπο, καμιά σχέση με το (αξιόλογο) 2010 blops. Eσένα δεν σου άρεσε τόσο, γούστα είναι αυτά, δεκτόν.

  5. [QUOTE=”vtheofilis, post: 555195, member: 102775″]
    Έχω γράψει πολλές ώρες στο Mutliplayer του MOHAA και των expansion του, καθώς και στο CoD4:MW. Για εμένα, που μου αρέσει να υπάρχει και καλό single player , και καλό multiplayer, φαίνεται ενδιαφέρον τίτλος. Αλλά εγώ μπορεί και να είμαι εκτός του πνεύματος της εποχής…
    [USER=102593]@kuivamaa[/USER] ξεπέρασες το 10ώρο στο single player;
    [/QUOTE]
    Κάπου εκεί χοντρικά, συν καμια ώρα οι γρίφοι ενδιάμεσα.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL