REVIEWS

LIKE A DRAGON GAIDEN: THE MAN WHO ERASED HIS NAME

Η ύπαρξη του Like A Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name ήταν λίγο απρόσμενη. Μετά το φινάλε του Yakuza 6: The Song of Life και την εισαγωγή του νέου πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, Ichiban Kasuga, στο τελευταίο «κανονικό» επεισόδιο της σειράς, Yakuza: Like A Dragon, έδειχναν ότι η αυλαία για τον Kazuma Kiryu, ως κεντρικό πρόσωπο, είχε πέσει οριστικά. Ωστόσο, οι άνθρωποι πίσω από το Ryu Ga Gotoku Studio, εκτίμησαν ότι υπήρχε ένα μικρό κενό στην υπόθεση μεταξύ των γεγονότων του Yakuza 6 και Yakuza 7 και θεώρησαν ότι αξίζει να τη διηγηθούν στο κοινό. Τι συνέβη δηλαδή στον Kiryu και φτάσαμε στον (όποιο) ρόλο διαδραμάτισε στο Yakuza: Like A Dragon, μια ιστορία που, αρχικά, είχε σχεδιαστεί να αποτελέσει ένα πακέτο DLC.

Παρ’ όλα αυτά, πιθανότατα για εμπορικούς λόγους, η Ryo Ga Gotoku προτίμησε να το κυκλοφορήσει ως αυτόνομο τίτλο, αφήνοντας στην άκρη το turn-based σύστημα μάχης που υλοποίησε στο τελευταίο Yakuza και επαναφέροντας το real-time brawling που το έκανε διάσημο. Μια απόφαση που αποτελεί δίκοπο μαχαίρι, αφενός διότι η ιστορία δεν περιέχει το ανάλογο «βάθος» ώστε να σηκώσει μια περιπέτεια 30-40 ωρών (όπως συνήθως διαρκούν τα Yakuza), αλλά αυτομάτως γίνεται πιο συμπυκνωμένη, αφετέρου χρησιμοποιεί στο έπακρο ήδη δοκιμασμένους μηχανισμούς, συνθέτοντας μια γνώριμη εμπειρία που χαρακτηρίζεται ως «μία από τα ίδια».

Πράκτορας Joryu εν δράσει.

Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι αυτά τα «ίδια», προκαλούν εξίσου τα ίδια δυνατά συναισθήματα που δημιουργούν τα περισσότερα (αν όχι) όλα τα πρότερα επεισόδια. Ιδιαίτερα, αν ανήκετε σε αυτούς που έχουν ασχοληθεί με όλα τα παιχνίδια της σειράς και είστε σε θέση να αναγνωρίσετε όλα τα πρότερα συμβάντα που περιγράφονται στο TMWEHN, δύσκολα θα αποφευχθεί να μην κυλήσει ένα δάκρυ κατά το φινάλε του παιχνιδιού. Συνεπώς, το παιχνίδι ξεκάθαρα απευθύνεται στους θιασώτες των Yakuza, καθώς κάποιος νεοφερμένος, ενώ μπορεί αρκετά εύκολα να απολαύσει την ιστορία, επ’ ουδενί δεν πρόκειται να αντιληφθεί την συναισθηματική φόρτιση που δημιουργεί το οριστικό φινάλε (;) της εποποιίας του Kiryu Kazuma.

Τι συνέβη λοιπόν στον Kiryu μετά τα γεγονότα του The Song of Life; (SPOILER ALERT) Αφότου λοιπόν «πέθανε» για να προστατέψει τα παιδιά του ορφανοτροφείου, ο Kiryu λειτουργεί ως μυστικός πράκτορας για λογαριασμό της οργάνωσης Daidoji, η οποία είναι τόσο ισχυρή που κρατά στο χέρι τόσο υψηλά πρόσωπα της κυβέρνησης όσο και chairmen της πάλαι ποτέ πανίσχυρης yakuza. Η εν λόγω οργάνωση είναι αυτή που σκηνοθέτησε τον ψεύτικο θάνατο του Kiryu για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, κάτι που σημαίνει ότι είναι αναγκασμένος να υπακούει σε ό,τι του ζητούν, ενώ για λόγους ασφαλείας, χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Joryu, με ελάχιστους ανθρώπους να γνωρίζουν την πραγματική του ταυτότητα.

Το γνωστό και αγαπημένο brawling σύστημα είναι πάλι εδώ.

Κάτι φυσικά που, όπως φαντάζεστε, δεν θα διαρκέσει για πολύ, πόσο μάλλον όταν διάφορα «ύποπτα» γεγονότα θα οδηγήσουν στην διάλυση των Tojo Clan και Omi Alliance, γεγονός που αποτέλεσε και το βασικό συστατικό της ιστορίας του Yakuza: Like A Dragon. Έτσι λοιπόν, ο Kiryu/Joryu μπλέκεται ξανά σε μια υπόθεση που περιλαμβάνει συνωμοσίες, προδοσίες, άπλετο αίμα και φυσικά άπειρο ξύλο. Εξυπακούεται ότι δεν θα προχωρήσουμε σε περαιτέρω αποκαλύψεις για την υπόθεση, ωστόσο οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε είναι ότι η πλοκή έχει «τεντωθεί» σε αρκετό βαθμό, έτσι ώστε να δικαιολογήσει την αυτόνομη ύπαρξή της, αλλά παραμένει αρκετά ενδιαφέρουσα, χάρη στις ανατροπές της και στη γνωστή, ευφάνταστη, γραφή των σεναριογράφων Ryu Ga Gotoku.

Εξάλλου, μπορεί η βασική ιστορία να διαρκεί περίπου 12 με 14 ώρες, χωρισμένη σε πέντε μόλις κεφάλαια, ωστόσο το περιεχόμενο του παιχνιδιού είναι, για μια ακόμη φορά, τεράστιο, έχοντας πάντα ως κοινό παρονομαστή το σύστημα μάχης του. Μπορεί λοιπόν το brawling σύστημα να μην έχει την ποικιλία των παλαιότερων Yakuza, αλλά για μια ακόμη φορά φέρνει μια διασκεδαστική προσθήκη στο τραπέζι. Στην ουσία, υπάρχουν δύο στυλ: το Yakuza (που είναι το κλασικό «Dragon of Dojima» στυλ του Kazuma Kiryu) και το νεοεισελθέν Agent, το οποίο μπορεί να διαθέτει μειωμένη ισχύ χτυπημάτων, αλλά αντικαθίσταται από την χρήση ορισμένων gadgets που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ιδιαίτερα το πρώτο που αποκτάμε, το spider cord, είναι ιδανικό για crowd-control και λίγο-πολύ, μετατρέπει τον Kiryu/Joryu σε έναν μικρό…spiderman. Εκτός του (ίσως overpowered) spider cord, υπάρχουν και άλλα εξίσου ενδιαφέροντα gadgets, όπως το εκρηκτικό τσιγάρο ή τα drones που παρενοχλούν, σαν έντομα, τους αντιπάλους και τους αποσπούν την προσοχή.  

Οι πύλες του παραδείσου μόλις άνοιξαν…

Χωρίς να αποτελούν game-changer, τα gadgets είναι πολύ διασκεδαστικά και το γεγονός ότι πολύ εύκολα μπορούμε να αλλάξουμε μεταξύ των στυλ, ανάλογα με τον αντίπαλο που έχουμε μπροστά μας, ισοδυναμεί με ένα ακόμα προσεγμένο σύστημα μάχης, το οποίο δίνει πολύ χώρο στον παίκτη να πειραματιστεί. Συν τοις άλλοις, το TMWEHN προσφέρει πολλές ευκαιρίες για να εξασκήσει κανείς την πολεμική τέχνη του, αφενός με τις δεκάδες μάχες που θα κληθεί να κερδίσει στην κανονική campaign αφετέρου με την ύπαρξη της αρένας, η οποία έχει εμπλουτιστεί ιδιαίτερα, δημιουργώντας μάχες που κυριολεκτικά πλημμυρίζουν την οθόνη από συμμετέχοντες.

Φυσικά, η αρένα είναι μόνο ένα κομμάτι των παράπλευρων δραστηριοτήτων που διαθέτει το παιχνίδι. Ένα άλλο μεγάλο κομμάτι αποτελούν οι Akame Missions, στην πράξη μακροσκελή substories, τα οποία όμως αποφέρουν μεγάλα χρηματικά ποσά και Akame points, που είναι απαραίτητα για την αναβάθμιση του Kiryu/Joryu. Συνεπώς, προκειμένου να φτάσει ο Kiryu/Joryu στο μέγιστο επίπεδο δυναμικότητας, θα χρειαστεί μπόλικο «grinding» όσον αφορά τις παράπλευρες αποστολές, κάτι που όμως δεν γίνεται τόσο κουραστικό όσο ακούγεται, γιατί αρκετές από αυτές είναι αστείες ή/και ενδιαφέρουσες, ενώ μπορεί να γίνουν και προκλητικές σε επίπεδο δυσκολίας.

Μιλάμε για χαμό στο Team Rumble της αρένας, όχι αστεία.

Εκτός των προαναφερθέντων, είναι αυτονόητο ότι το TMWEHN διαθέτει τα πολυαγαπημένα mini-games, όπως διάφορα coin-ops της Sega, μπιλιάρδο, καραόκε, γκολφ, cabaret club (με πολύ… «ζωντανές» εμφανίσεις), αλλά και το απίστευτα κολλητικό pocket circuit. Με λίγα λόγια, σχεδόν οτιδήποτε προσφέρει ένας «κανονικός» τίτλος Yakuza, μπορεί να βρεθεί και εδώ, με τη Ryu Ga Gotoku απλώς να προσφέρει άλλη μια δόση από αυτό ακριβώς που θέλουν οι fans της, με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Γεγονός ηλίου φαεινότερο από τα γραφικά του παιχνιδιού, τα οποία είναι μια γενιά πίσω σε σχέση με το Yakuza: Like A Dragon, ενώ το ότι κατά 95%, το TMWEHN διαδραματίζεται στην πόλη του Sotenbori, σημαίνει ότι επαναχρησιμοποιούνται τα ίδια ακριβώς assets που έχουμε δει πολλές φορές σε προηγούμενους Yakuza τίτλους. Η απουσία αγγλικού voice-over, η οποία προσωπικά δεν με ενόχλησε γιατί ποτέ δεν την επιλέγω ακόμα και όταν υπάρχει, δείχνει ακόμα περισσότερο το σχετικά χαμηλό προϋπολογισμό που διατέθηκε για το παιχνίδι, ο οποίος σίγουρα κατέληξε στο επερχόμενο Like A Dragon: Infinite Wealth, που αναμένεται στα τέλη Ιανουαρίου του 2024.

Πάντα υπάρχει κάποιος που παρακολουθεί τα πάντα…

Ακόμα και έτσι όμως, με τους περιορισμούς του και τον χαρακτήρα του “μεταβατικού”, το Like A Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name είναι ένα αξιοπρεπέστατο επεισόδιο, κυρίως για τους φίλους της σειράς, που αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο σας, μέχρι το Infinite Wealth.

Ευχαριστούμε θερμά τη Zegetron για την παροχή του review code.

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 76%

76%

Remember My Name

Μια νέα, "μικρή", περιπέτεια για τον Kazuma Kiryu, η οποία όμως παραμένει εξέχουσα διασκεδαστική για τον Man Who Erased His Name...

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

2 comments

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL