REVIEWS

DISTRAINT

Ο Jesse Makkonen μας συστήθηκε το 2014, με το άνισο, αλλά αρκούντως εμπνευσμένο, Silence of the Sleep. Κάποιος κυνικός μπάσταρδος θα έσπευδε να τον χαρακτηρίσει «Michalski του Φτωχού», καθώς η προηγούμενη δουλειά του, αν και έδειχνε επαρκή φιλοδοξία και κατανόηση των νοσηρών πτυχών του τρόμου που ελλοχεύει στις άκρες της «ασφαλούς» πραγματικότητας, δεν ξεπερνούσε τα αρκετά προβλήματα design της, προκειμένου να παραδώσει ατόφια την εμπειρία που επιθυμούσε στον παίκτη.

Το Distraint, ολοκληρώθηκε σε κάτι λιγότερο από τρεις μήνες, αποτελώντας κάτι μεταξύ προσωπικού στοιχήματος και πειράματος του Makkonen. Με αισθητική που παραπέμπει απευθείας στο cult διαμαντάκι Lone Survivor και DNA, παραδοσιακού, ατόφιου, adventure game, αποτελεί μια ιδιαίτερα κοφτερή ματιά σε αυτό που η Δυτική κοινωνία έχει φτάσει να ορίζει ως «επιτυχία».

Distraint1McDade, Bruton, Moore & …. Price?

Αναλαμβάνουμε τον ρόλο του κυρίου Price, ενός φέρελπι νεαρού κατασχέτη, ο οποίος εργάζεται για την σχεδόν Σαιξπηρική φίρμα των McDade, Bruton & Moore και καλείται να αποδείξει την αξία του στους νέους του εργοδότες, πραγματοποιώντας τρεις διαδοχικές απάνθρωπες εξώσεις (παραλίγο) γλυκύτατων ανθρώπων από τις κατοικίες τους. Είναι με άλλα λόγια, ένα από τα αθλιότερα σκουλήκια που σύρθηκαν ποτέ στη Γη. Εκείνος ο άμοιρος, άβουλος, αδύναμος χαρτογιακαδάκος που ενώ γνωρίζει πως το έργο του είναι ανήθικο και φρικτό, συνεχίζει, λέγοντας χίλιες δυο δικαιολογίες στον εαυτό του, καθώς «κάπως πρέπει να τα φέρει βόλτα».

Φυσικά, οι τρεις μοιραίες αυτές κατασχέσεις περιουσίας θα τον οδηγήσουν σε ένα ψυχολογικό ταξίδι δίχως γυρισμό. Ενδεχομένως θα έχει την ευκαιρία να λυτρωθεί και να ανακαλύψει τον πραγματικό του εαυτό μέσα από μια πράξη σημαντικής γενναιότητας. Ή πάλι, μπορεί να καταλήξει απλά μόνος και βρώμικος με μια δωδεκάρα καραμπίνα να τον γλυκοκοιτάζει ακουμπισμένη στην αγαπημένη του πολυθρόνα. Ο κύριος Price θα περάσει το δυσκολότερο τριήμερο της ζωής του.

Distraint6Τηλέφωνο στην μπάντα της αρεσκείας σας, μονάχα 4 δολλάρια.

Θα το πράξει μέσα στην διάρκεια δυο γεμάτων ωρών, σε ένα ultra lo-fi δισδιάστατο παιχνίδι περιπέτειας, το οποίο ελέγχουμε αποκλειστικά με το πληκτρολόγιο. Η κίνησή μας στον χώρο γίνεται με τα πλήκτρα A, D για αριστερά και δεξιά αντίστοιχα, ενώ το πλήκτρο E αλληλεπιδρά με συγκεκριμένα αντικείμενα στον κόσμο του παιχνιδιού. Το spacebar ανοίγει το -περιορισμένο- inventory μας, στο οποίο δεν θα έχουμε ποτέ περισσότερα από δυο αντικείμενα ταυτόχρονα.

Η δομή του παιχνιδιού είναι αυτή παραδοσιακού adventure game, με ιδιαίτερα απλοϊκούς, αλλά ικανοποιητικούς ως προς την επίλυση τους γρίφους. Ο Makkonen δείχνει να έμαθε από τα σφάλματα του Silence of the Sleep, με αποτέλεσμα αυτή τη φορά οι γρίφοι να είναι σαφώς πιο ξεκάθαροι ως προς τα ζητούμενά τους αλλά και καλύτερα ενταγμένοι στην ροή της περιπέτειας. Μονάχα ο ψυχεδελικός λαβύρινθος της τρίτης πράξης ενδέχεται να μπερδέψει αρκετούς παίκτες μέχρι να κατανοήσουν την λογική του, αλλά δεν φτάνει ποτέ σε σημείο να χαρακτηριστεί εκνευριστικός ή αποτρεπτικός για την ενασχόληση με το παιχνίδι.

Distraint8“Γιε μου, σου ετοιμάσαμε πρωϊνό. Το αγαπημένο σου πρωϊνό.”

Το Distraint είναι μια ιδιαίτερα συμπυκνωμένη και δυνατή εμπειρία, η οποία θα ανταμείψει τους παίκτες που δεν θα πτοηθούν από την φτωχική του παρουσίαση, με έναν ιδιαίτερα επίκαιρο και σε στιγμές ανατριχιαστικό, προβληματισμό. Το δίλημμα που θέτει είναι κάτι απλό και συνάμα φρικτό, μια πραγματικότητα που οι περισσότεροι από εμάς, αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Η κλιμάκωση της δράσης του είναι τόσο σωστά δομημένη, που σε ένα συγκεκριμένο σημείο, είχα ανατριχιάσει ολόκληρος, ακόμη και με την θέρμανση στους 28 βαθμούς και τα φώτα του δωματίου αναμμένα.

Distraint7Real music. The blues.

Ο τρόμος του Distraint, έρχεται από μέσα. Δεν έχει να κάνει με τρομακτικές μουτσούνες ή ματωμένες πόρτες (αν και θα συναντήσετε αρκετές από δαύτες…και δεν θα θυμάστε εάν τις «βάψατε» εσείς), ούτε με καλικαντζούρια που πετάγονται όταν δεν τα περιμένετε. Η φωνή της χιλιοτσακισμένης συνείδησης, είναι ίσως το τρομακτικότερο πράγμα που θα βάλει το Distraint απέναντί σας. Γι’ αυτό και μόνο, αξίζει στο ακέραιο την τιμή απόκτησής του.

Pros

  • Πειστική και ουσιώδης ατμόσφαιρα ψυχολογικού πνιγμού και τρόμου
  • Σωστά μετρημένη δυσκολία των γρίφων
  • Μινιμάλ, αλλά άρτιο soundtrack

Cons

  • Τα lo-fi γραφικά σίγουρα θα απωθήσουν μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού
  • Σύντομη διάρκεια
  • Η τρίτη πράξη του παιχνιδιού υποφέρει από το σύνδρομο του “λαβύρινθου για το λαβύρινθο” που μάστιζε και το προηγούμενο πόνημα του Makkonen, Silence of the Sleep.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

3 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL