REVIEWS

YAIBA: NINJA GAIDEN Z

Τον τελευταίο καιρό, ολοένα και περισσότεροι εξ’ ανατολής developers στρέφουν τη προσοχή τους στη Μητέρα Πλατφόρμα. Ακόμα και για παιχνίδια που πριν από μερικά χρόνια ούτε απ’ έξω δεν θα περνούσαν από τα PC μας, όπως για παράδειγμα τα Devil May Cry και το πρόσφατο Metal Gear Rising: Revengeance, πλέον είναι σχεδόν αυτονόητο ότι αργά ή γρήγορα θα εμφανιστούν στις οθόνες μας. Μετά λοιπόν από τις Capcom και Konami, ήρθε η σειρά της Tecmo Koei να εισβάλλει στο PC gaming, φέρνοντας μαζί της ένα επεισόδιο από μια αρκετά γνωστή και με μεγάλη ιστορία σειρά, αυτή των Ninja Gaiden της Team Ninja. Κάθε τι αξιόλογο που εμφανίζεται στα PC μας είναι ευπρόσδεκτο, μόνο που στη προσπάθειά της αυτή έκανε ένα μικρό “λαθάκι”: αντί να μας δώσει κάποιο port της προκοπής των δύο πρώτων (και με διαφορά καλύτερων) Ninja Gaiden, επέλεξε να μεταφέρει το τελευταίο, και μάλιστα spin-off επεισόδιο, το Yaiba: Ninja Gaiden Z. Γιατί το θεωρώ “λαθάκι”;

Αν έχει πέσει τυχαία το μάτι σας σε κάποια κριτική του Yaiba: Ninja Gaiden Z, θα παρατηρήσατε ότι έχει φάει κυριολεκτικά απίστευτο θάψιμο από σύσσωμους τους κριτικούς, σε σημείο που εύκολα ανακηρύσσεται ως η “ντροπή των Ninja Gaiden” και ένα από τα χειρότερα παιχνίδια της χρονιάς, έστω και αν διανύουμε μόλις το τέταρτο μήνα της. Είναι όμως πράγματι τόσο χάλια;

Yaiba Shot1Πιο αδιάφορη ιστορία πεθαίνεις.

Στις παραπάνω γραμμές έγραψα ότι το παιχνίδι πρόκειται για ένα spin-off των Ninja Gaiden και αυτό ισχύει κυρίως λόγω του story που διαδραματίζεται. Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο αθυρόστομος ninja Yaiba Kamikaze, ο οποίος σκοτώνεται σε μια σφοδρή μάχη ενάντια στον “ξακουστό” ήρωα των Ninja Gaiden (από τα ‘80s), Ryu Hayabusa, αλλά τελικά επανέρχεται στη ζωή ως cyborg, όταν ανακάλυψε τα απομεινάρια του μια μυστηριώδη οργάνωση. Εκτοτε μοναδικό του μέλημα είναι η εκδίκηση και προσπαθεί να τη πετύχει με κάθε τρόπο, ακόμα και να συνεργαστεί με το «λαμόγιο» αφεντικό της οργάνωσης που τον ανέστησε, το οποίο τον πληροφορεί ότι ο Ryu ψάχνει τη πηγή του ξαφνικού zombie outbreak που έχει ξεσπάσει στη πόλη. Μη ψάχνετε περισσότερο βάθος, αυτό είναι όλο, ενώ το παιχνίδι γενικότερα διακωμωδεί την όλη κατάσταση με έντονες πινελιές κάφρικου χιούμορ (οι σεκάνς με την ηλιθιότητα των zombies είναι αρκετά αστείες), αλλά ταυτόχρονα οι διάλογοι, οι ατάκες, έως και η ένδυση της nerd βοηθού του Yaiba, μοιάζουν βγαλμένα από τις φαντασιώσεις δεκατριάχρονου σπυριάρη εφήβου. Με λίγα λόγια, μη πάρετε καθόλου στα σοβαρά οτιδήποτε έχει σχέση με την έννοια «σενάριο» στο Yaiba: Ninja Gaiden Z.

Στα του gameplay, το Yaiba: Ninja Gaiden Z πρόκειται για ένα τυπικό action hack ‘n’ slash στα πρότυπα των Devil May Cry/God of War. Εκ πρώτης όψεως, το Yaiba μοιάζει να τα κάνει όλα σωστά: ο ήρωας έχει στη διάθεσή του τρία κουμπιά για τις επιθέσεις του (sword, punch και flail), όπου η καθεμία διαθέτει το δικό της area of effect και μέγεθος ζημιάς, ένα κουμπί για άμυνα, που αν πατηθεί τη κατάλληλη στιγμή κάνει counter, ένα για dash, ενώ όταν γεμίσει η σχετική μπάρα μετά από κάμποσο «ξύλο», τότε υπάρχει η δυνατότητα να εισέλθει σε bloodlust mode που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του για περιορισμένο χρονικό διάστημα (plus είναι άτρωτος).

Yaiba Shot2Μιλάμε για πολύ αίμα. Από ουσία όμως…

Ως είθισται σε παιχνίδια του είδους, υπάρχει ένα σύστημα leveling, όπου τα XP μετατρέπονται σε perk points για να τα τοποθετήσετε στο αντίστοιχο skill tree που βελτιώνουν τις ικανότητες του Yaiba, ενώ σε κάθε πίστα υπάρχουν κάμποσα collectibles που, πέρα από το να δώσουν φως σε περισσότερες πτυχές της ιστορίας (της ποιας;), αναβαθμίζουν τη μπάρα υγείας του ήρωα και την αντοχή του ενάντια σε στοιχεία όπως φωτιά, ηλεκτρισμό και δηλητήριο.

Μέχρι εδώ καλά. Τα σοβαρά προβλήματα προκύπτουν από το κακό σχεδιασμό της δράσης, την απαράδεκτη (από κάθε άποψη) κάμερα και τον “αρπακολλατζίδικο” πάντρεμα των παραπάνω στοιχείων. Η δράση χωρίζεται σε τρία τμήματα: του platforming, των γρίφων και της μάχης. Το platforming είναι απλή υπόθεση, καθώς αρκεί να πατήσετε ένα κουμπί (άλμα, flail ή punch) για να μεταπηδήσετε στην επόμενη πλατφόρμα, ενώ τυχόν αποτυχία δεν έχει καμία επίπτωση – απλά αναγεννιέστε στη προηγούμενη πλατφόρμα (με τον Yaiba να κατεβάζει τα ανάλογα “καντήλια”). Οι γρίφοι δεν απαιτούν καμία σοβαρή ποσότητα φαιάς ουσίας, καθώς ως επί το πλείστον απαιτούν να συνδυάσετε τις elemental ιδιότητες κάποιων ακίνδυνων zombies με το περιβάλλον για να ανοίξετε δρόμο ή να ενεργοποιήσετε κάποιες συσκευές. Τρία λεπτά υπόθεση.

Yaiba Shot3Μη σας τρομάζουν τα QTE, είναι πανεύκολα και λίγα, αλλά το υπόλοιπο παιχνίδι και ιδίως η συγκεκριμένη μάχη.

Ερχόμενοι στο πολυπόθητο τομέα των μαχών, οι οποίες είναι και η καρδιά ενός hack ‘n’ slash παιχνιδιού, απογοητεύουν πλήρως με το πόσο άκομψα έχουν υλοποιηθεί. Αν π.χ. στο Revengeance χρειαζόταν τακτική και τεχνική για να βγείτε νικητής, στο Yaiba απαιτείται ακριβώς το αντίθετο. Πατήστε τα κουμπιά με όποια σειρά θέλετε και κάτι μαγικό θα συμβεί – ο ορισμός του άμυαλου button-masher. Εντάξει, προφανώς αν κάθεστε και τις τρώτε θα χάσετε, οπότε η αποφυγή των εχθρικών χτυπημάτων είναι αναγκαία, αλλά η κατάληξη των μαχών βασίζεται πολύ περισσότερο στη τύχη και στη βλακεία του αντίπαλου ΑΙ παρά στις ικανότητες σας. Ακόμα και τα περισσότερα boss-fights προκαλούν χασμουρητά, ενώ χαρακτηριστικό δείγμα του πόσο ανακριβές είναι το σύστημα μάχης είναι η μονομαχία σας με τον Ryu Hayabusa στο πέμπτο level.

Στη συγκεκριμένη μάχη χρειάζεται να κάνετε συχνά counter τα φονικά χτυπήματα του Ryu και να πατάτε το κουμπί του dash συνεχώς. Ούτε λίγο ούτε πολύ, χρειάστηκα 30 προσπάθειες για να τον κερδίσω, με τα νεύρα μου να χτυπάνε ταβάνι, γιατί το counter λειτουργούσε όποτε του κάπνιζε, ενώ το αντίπαλο ΑΙ κάποιες φορές δεν αντιδρούσε στα χτυπήματα που έκανα, ενώ σε άλλες με τσάκιζε. Κοινώς, επρόκειτο για μια μάχη που απαιτεί ακριβείς κινήσεις από τον παίκτη, χωρίς το σύστημα μάχης να δύναται να προσφέρει ακρίβεια! Αν αυτό δεν είναι δείγμα κακού σχεδιασμού, τότε ποιο είναι;

Yaiba Shot4Τα σχετικά καλά γραφικά δε σώζουν τη κατάσταση.

Τα ίδια πάνω-κάτω ισχύουν και στο υπόλοιπο παιχνίδι: μπορεί να κολλήσετε αρκετή ώρα σε μία μάχη με δεκάδες zombies και μετά από ένα reload να την ολοκληρώσετε σε μερικά λεπτά. Ακόμα και το επίπεδο δυσκολίας δεν εξαρτάται και τόσο από τους τύπους εχθρών που καλείστε να αντιμετωπίσετε, αλλά από τον αριθμό τους. Είναι φορές που νομίζεις ότι το παιχνίδι σε κοροϊδεύει στα μούτρα σου. Σε προκαλεί να αντιμετωπίσεις μιλούνια από zombies, να ενεργοποιείς τελικά το σωτήριο bloodlust (το οποίο δυστυχώς γεμίζει πολύ αργά) για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις και στην αμέσως επόμενη μάχη να σου πετάει στην αρένα άλλα τόσα. “Χαχα, νίκησες 50 zombies και ξόδεψες το bloodlust, για να δούμε, θα νικήσεις τώρα 100 χωρίς αυτό;”. Λυπάμαι, Spark Unlimited, αλλά έτσι δεν κάνεις καριέρα εν έτει 2014. Spark είπα; Χμ, έτσι εξηγούνται κάποια πράγματα…

Δυστυχώς, είναι λίγες οι φορές που το Yaiba: Ninja Gaiden Z κατορθώνει να προκαλέσει θετικά συναισθήματα στο παίκτη. Ισως στα αρχικά στάδια μόνο, όταν δε γνωρίζεις τι πρόκειται να αντιμετωπίσεις, στα σχετικά ικανοποιητικά cel-shaded γραφικά (πολύ αίμα ρε παιδί μου), στο ενίοτε εύστοχο χιούμορ ή στη συλλογή των δεκάδων achievements που περιέχει, για όσους ανήκουν στη κατηγορία των Achievement Whores.

Το χειρότερο όμως δεν το διαβάσατε: η Tecmo ζητά 60 ευρώ από τους καταναλωτές γι’ αυτό το πράγμα. Ακόμα ψάχνω να βρω το λόγο. Εσείς πάντως μη κάτσετε και το ψάξετε, ΜΟΝΟ αν είστε φανατικοί οπαδοί των hack ‘n’ slash και των ninja δοκιμάστε το, όταν φυσικά πέσει η τιμή του αρκετά χαμηλότερα από τα δέκα ευρώ. Διαφορετικά, υπάρχουν ΠΟΛΥ καλύτεροι τίτλοι του είδους για να παίξετε στον υπολογιστή σας.

debe1

Το παιχνίδι μας το διέθεσε η CD Media.

Pros

  • Συμπαθητικά γραφικά
  • Ενίοτε το κάφρικο χιούμορ του είναι πετυχημένο

Cons

  • Κακοστημένο σύστημα μάχης
  • Εκνευριστικό gameplay 
  • Κάκιστη κάμερα
  • Απαράδεκτη τιμή πώλησης

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 50%

50%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

10 Comments

  1. Αυτό με την τιμή με είχε φρικάρει είναι η αλήθεια όταν το είδα στο steam, τόσο δεν κόστιζαν ούτε σε κονσόλες τα “κανονικά” ninja gaiden.
    Βλέποντας τη λίστα παιχνιδιών της Spark που έβαλες Γιώργο , μπορώ να πω ότι έχουμε να κάνουμε με μια νέα Ljn. Βοήθειά μας…

  2. Με άλλα λόγια, ακριβώς ίδιο σενάριο με το Mass Effect 2. Α, συγνώμη, δεν έχει Collectors, έχει ζόμπι. Τεράστια διαφορά.

    Αλλά στο ME2 σύσσωμοι οι κριτικοί λάτρεψαν το σενάριο ως μεστό και επικό, ενώ στο Ninja Gaiden Z το μίσησαν για την παντελή έλλειψη βάθους και σοβαρότητας.

    Fascinating.

  3. Kαι οσο περνάνε τα χρόνια τα παιχνίδια εξ ανατολάς ολο και ποιο πολύ παρακμάζουν, ονόματα-θρύλοι αυτοκαταστρέφονται… ετσι οπως πάμε στο μέλλον θα κυριαρχήσουν παντελώς οι ΕΑ και κοτικβιζιον…

  4. Ikr?

    Πέρα από τη διάθεση για πείραγμα και να πω την εξυπνάδα μου, προφανώς δεν έχω διάθεση να σου την πω ή ακόμα περισσότερο να σε κατηγορήσω για κάτι.

    Δεν έχω παίξει το Ninja Gaiden Z, κι εκτός κι αν κάποια στιγμή μπει σε κάνα bundle, μάλλον αυτό δε θα συμβεί ποτέ, γιατί πολλά μπορώ να ανεχθώ, αλλά σε θέματα απόκρισης χειρισμού είμαι κάθετα και απόλυτα απαιτητικός στα action games. Αλλά από την περιγραφή που έκανες, είναι φανερό πως ο σεναριακός “πυρήνας” όχι απλά μοιάζει με του Mass Effect 2, copy/paste τον κάναν οι κερατάδες.

    Από κει και πέρα, είναι νομίζω ευνόητο πως με τον ίδιο “πυρήνα”, δύο σενάρια μπορεί να απέχουν παρασάγγας σε θέματα ύφους, γραφής, νοήματος και γενικής “ποιότητας”, και άρα είναι απολύτως φυσιολογικό το ένα να λαμβάνει διθυραμβικές κριτικές και το άλλο να θάβετε.

  5. Να σου πω την αλήθεια, ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό ο σεναριακός παραλληλισμός που κάνεις με το Mass Effect 2. Βέβαια, όπως σωστά αναφέρεις, υπάρχει χαώδης διαφορά στο τρόπο γραφής μεταξύ των δύο παιχνιδιών, άσχετα αν το τελικό αποτέλεσμα σε κάποιον αρέσει και σε κάποιον άλλο όχι.
    Πάντως το “θάψιμο” στο Yaiba δεν έπεσε λόγω σεναρίου, αλλά γενικής προχειρότητας στο νευραλγικό τομέα του gameplay. Αν το παιχνίδι είχε ακριβώς το ίδιο σενάριο και gameplay στα επίπεδα ενός π.χ. MGR: Revengeance, τότε θα ήμουν ευχαριστημένος.:)

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL