REVIEWS

COGNITION EPISODE 2 – THE WISE MONKEY

“Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 5ο και τελευταίο επεισόδιο του The Silver Lining πήγε πολύ πίσω χρονολογικά, εξαιτίας του Cognition, δε σας κρύβω ότι έχω έναν έντονο φόβο μήπως γίνει το ίδιο, ακριβώς λόγω του ότι το νέο παιχνίδι της Jane Jensen, ονόματι Moebius, το ανέλαβε επίσης η Phoenix Online. Παιχνίδια με τον χαρακτήρα και την υπόθεση του Cognition δε πρέπει να “παγώνουν”, έχοντας μεγάλα διαστήματα σχεδιασμού μεταξύ των επεισοδίων τους, μια και χάνεται το momentum, που είναι ίσως το Νο 1 θετικό στοιχείο τους. Ας ελπίσουμε να μην πέσει στην παγίδα (και) αυτή η εταιρεία..”     

Η παραπάνω παράγραφος ήταν η κατακλείδα του review του πρώτου επεισοδίου του Cognition, προ ενός ακριβώς μηνός. Ευτυχώς οι φόβοι μου δεν επαληθεύτηκαν και ήδη κατέφθασε στα χέρια μας η συνέχεια της περιπέτειας. Το πρόβλημα που έχω με το συγκεκριμένο review (που αφορά και σε κάθε άλλο παιχνίδι που έρχεται σε episodic μορφή), είναι ότι δε μπορώ σε καμία περίπτωση να αναφέρω πολλές λεπτομέρειες για την υπόθεση τόσο του πρώτου, όσο και του δεύτερου επεισοδίου, προκειμένου να αποφύγω τα spoilers που ξέρω πολύ καλά ότι αντιπαθείτε σφοδρά, όπως κι εγώ άλλωστε. Θα βάλω τα δυνατά μου λοιπόν για να σας δώσω μία όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του “The Wise Monkey”, δίχως να σας στερήσω τίποτα από τη χαρά του να ζήσετε την ατμόσφαιρα του υπέροχου αυτού adventure game. Όσοι δεν γνωρίζετε τίποτα περί του συγκεκριμένου παιχνιδιού, είναι μία καλή ευκαιρία, προτού συνεχίσετε την ανάγνωση του παρόντος κειμένου, να διαβάσετε το review του “The Hangman”, μια και δε θα αναφερθώ και πάλι εκτενώς σε στοιχεία που αφορούν στην αρχική υπόθεση του τίτλου, αλλά και στα γραφικά, στον ήχο και στο χειρισμό του.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΥΠΟΘΕΣΗ  Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;

To πρώτο επεισόδιο έκλεινε με την πρωταγωνίστρια, Erica Reed, να εφορμά σε μία εκκλησία, στην προσπάθειά της να σώσει ένα προσφιλές της πρόσωπο από τα χέρια ενός μανιακού δολοφόνου. Η αποτυχία της να το πράξει όχι μόνο της έχει στοιχίσει σε προσωπικό επίπεδο, αλλά δείχνει να την έχει ρίξει στη δυσμένεια του Samuel McAdams, του ανθρώπου που έχει αναλάβει χρέη νέου και προσωρινού (;) διευθυντή στο συγκεκριμένο παρακλάδι του FBI, όπου υπάγεται και η Erica. O τελευταίος την καλεί στο γραφείο του για να της ανακοινώσει ότι σκοπεύει να την αποσύρει από την υπόθεση που μέχρι πρότινος της είχε ανατεθεί και η οποία πήρε πολύ άσχημη, ή πιο σωστά τραγική, τροπή. Κι ενώ δείχνει ότι σκοπεύει να την αφήσει στο περιθώριο για κάποιο διάστημα, ώστε να επανέλθει στα επίπεδα που εκείνος κρίνει ότι οφείλει, οι τρομακτικές εξελίξεις τον προλαβαίνουν. Ο Jarred Sullivan, επίσης πράκτορας του FBI και στενός συνεργάτης της Erica, απαγάγεται από τον θύτη που αποτελεί αντικείμενο δικής του υπόθεσης και που του έχει αποδοθεί το προσωνύμιο “The Wise Monkey”.

Cog2 pic4Tι θα οδηγήσει την Erica στο συγκεκριμένο σημείο της δικής της, προηγούμενης, υπόθεσης;

Σύμφωνα με την έρευνα που είχε κάνει και τα στοιχεία που είχε συλλέξει μέχρι εκείνη την ώρα ο Jarred, πρόκειται για δολοφόνο γένους θηλυκού, που έχει την άρρωστη συνήθεια να αφαιρεί μέρος των αισθητηρίων οργάνων των θυμάτων του, όπως τα μάτια, τη μύτη και τα αυτιά τους, είτε τα έχει σκοτώσει, είτε είναι εκείνα ακόμη εν ζωή! Το κομμένο αυτί του ίδιου του Sullivan, που κείτεται στο πάτωμα των γραφείων του FBI, μαρτυρά ότι έχει έρθει η δική του σειρά να πέσει στα χέρια της “Wise Monkey”. Η Erica αναλαμβάνει την υπόθεση, οπότε και πρέπει να εξετάσει άμεσα τον φάκελο που έχει συντάξει ο συνεργάτης της, ώστε να καταφέρει να βρει τα ίχνη του ψυχοπαθούς ατόμου και να αποσοβήσει τα χειρότερα.  

Εκ πρώτη όψεως, η υπόθεση του “The Hangman” δείχνει να μένει πίσω, να περνάει σε δεύτερη μοίρα, στο νέο αυτό επεισόδιο. Όπως όμως προφανώς μπορείτε να καταλάβετε, δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Αντιθέτως, η όλη κατάσταση περιπλέκεται πολύ με τα συμβάντα που βλέπουμε να εξελίσσονται στο “The Wise Monkey” και καθίσταται ξεκάθαρο ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ καλοδουλεμένο σενάριο, που εμπλέκει πλήθος χαρακτήρων και γεννά πάμπολλα ερωτηματικά, που καλούνται να μας απαντήσουν τα κατοπινά δύο επεισόδια του Cognition. 

ΓΝΩΡΙΜΗ ΕΙΚΟΝΑ

Στον τεχνικό τομέα τα στελέχη της Phoenix Online Studios κρίνανε -ορθώς κατά τη γνώμη μου- ότι δεν υπήρχε ανάγκη για διαφοροποιήσεις, εξ’ ου και δε παρατηρούμε καμία διαφορά σε σχέση με το εναρκτήριο επεισόδιο της περιπέτειας. Τα γραφικά κινούνται στο ίδιο ακριβώς cell-shaded μοτίβο και αποδίδουν πειστικά τα τεκταινόμενα, η μουσική που τα συνοδεύει σιγοντάρει όπως πρέπει (ειδικά το κομμάτι που παίζει λίγο πριν το φινάλε και συμβάλλει στην κορύφωση της αγωνίας είναι πολύ εύστοχο) και το voice acting –ειδικά της Erica- είναι υποδειγματικό.

Μικρή αλλά πολύ σημαντική αλλαγή εντοπίζεται στον τομέα του χειρισμού, καθώς εκτός των Cognition, Regression και Projection ικανοτήτων της Erica, ερχόμαστε σε επαφή με μία νέα, τέταρτη, που ονομάζεται  Synergy.  Η λειτουργία της έχει ως εξής: Όταν η πρωταγωνίστρια συλλέξει κάποια στοιχεία που προέρχονται από το ίδιο μέρος και σχετίζονται μεταξύ τους, αφού ενεργοποιήσουμε την ικανότητά της από το σχετικό κουμπί στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης, κλικάρουμε διαδοχικά στα εν λόγω αντικείμενα εντός του inventory μας και η ανάμνηση που σχετίζεται μαζί τους γίνεται ολοένα και πιο δυνατή, έως ότου ολοκληρωθεί και η Erica είναι σε θέση να την ανακαλέσει. Ουσιαστικά η πρόοδός μας στο “The Wise Monkey” βασίζεται στην σωστή χρήση της Synergy, μια και θα οδηγήσει την πράκτορα του FBI στο μονοπάτι που καταλήγει στα ίχνη του δολοφόνου.

Προτού πάω παρακάτω, κρίνω απαραίτητο να τονίσω ότι στο δεύτερο αυτό επεισόδιο τα επίπεδα γραφικής βίας είναι εμφανώς ανεβασμένα και ακόμη κι αν προβάλλονται μέσω της cell-shaded αισθητικής, ενδεχομένως θα ενοχλήσουν κάποιους. Δε ξέρω αν η συνέχεια θα είναι ανάλογη –αν και η υπόθεση ομολογουμένως “σηκώνει” κάτι τέτοιο-, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δε θα φτάσουμε στο σημείο να θυμίζει splatter ταινία το εν λόγω παιχνίδι και –κυρίως- δε θα μετατοπιστεί εκεί το επίκεντρο της εξέλιξής του, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ κρίμα και θα κατέστρεφε την ομορφιά του Cognition, που έγκειται στο σενάριο και την ανατριχιαστική και καθηλωτική, όπως εξελίσσεται, πλοκή του.     

Cog2 pic1Μπαίνοντας για πρώτη φορά στο διαμέρισμα της βασικής υπόπτου

ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ

Κάτι που –πολύ κακώς- δεν είχα αναφέρει στο review του “The Hangman”, εξ’ ου και θα το πράξω τώρα, είναι ότι, όπως και στο εναρκτήριο επεισόδιο, έτσι κι εδώ υφίστανται επιλογές διαλόγων που διαφοροποιούν τις επόμενες κινήσεις μας. Φέρνω ένα παράδειγμα: Μόλις στην αρχή, μία απόφαση της Erica καθορίζει το αν θα δει στη συνέχεια τη γυναικεία φιγούρα να σέρνει τον Sullivan εντός των γραφείων του FBI ή απλά θα ακούσει έναν θόρυβο, όντας στο γραφείο του McAdams και βγαίνοντας θα αντικρύσει το κομμένο αυτί του συνεργάτη της. Παρόμοιες περιπτώσεις εντοπίζονται τουλάχιστον σε δύο ακόμη σημεία διαλόγου, αλλά μέχρι την ώρα που έγραφα το παρόν κείμενο δεν είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω κατά πόσο -και μέχρι ποιου σημείου- διαφοροποιούν τις μετέπειτα ενέργειές μας, που προφανέστατα από ένα σημείο κι έπειτα ταυτίζονται και πάλι.

Πολύ θετικό επίσης είναι το ότι τα στελέχη της Phoenix Online Studios επιλέξανε να παρουσιάσουν πλήθος νέων προσώπων, που σχετίζονται με τις νεότερες εξελίξεις, αλλά και να συνεχίσουν το character developing ορισμένων άλλων, που μας είναι ήδη γνωστά. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα γεγονότα, σύμφωνα με το παιχνίδι, εξελίσσονται μία ημέρα μετά από εκείνα του “The Hangman”, είναι πολύ εύστοχη η επιλογή να συναντήσουμε σχεδόν κάθε χαρακτήρα του πρώτου μέρους. Μάλιστα, για μία ακόμη φορά το παρόν δίνει και η Oracle, ο μυστηριώδης αποστολέας γραπτών μηνυμάτων στο smartphone της Erica, που δείχνει να είναι μία σημαντικότατη, αλλά πολύ μυστηριώδης ύπαρξη, που θα αποτελέσει και το κύριο πρόσωπο του επόμενου, τρίτου, μέρους της ιστορίας.   

Επειδή όμως τέλειο παιχνίδι δεν είναι κανένα –και δη επεισοδιακής μορφής-, δεν είναι όλα ρόδινα αναφορικά με το ”The Wise Monkey”. Το σημαντικότερο μειονέκτημά του σε σχέση με τον προκάτοχό του είναι ότι διαθέτει εμφανώς μικρότερη διάρκεια, που σε συνδυασμό με τον χαμηλότερο δείκτη δυσκολίας του, καθιστούν την ολοκλήρωσή του υπόθεση λίγων ωρών. Βέβαια τραβάει τον παίκτη τόσο πολύ μέσα στο κόσμο του, που ακόμη και 2-3 επιπλέον ώρες gameplay να διέθετε, πάλι θα φάνταζε σύντομο. Γεγονός είναι ότι δε ξεπερνά τις 6 ώρες διάρκειας, χρόνος που ακόμη και για episodic game κρίνεται από μέτριος έως μη ικανοποιητικός. Συνεπώς, εμφανίζεται το εξής παράδοξο φαινόμενο: Ενώ το πρώτο επεισόδιο, που είχε πιο απλή υπόθεση –αλλά βεβαίως διέθετε παράλληλα και το ρόλο της εισαγωγής στα γεγονότα- έφτανε τις 8-9 ώρες, η παρούσα συνέχειά του που έρχεται να περιπλέξει σε μεγάλο βαθμό τα πράγματα και εισαγάγει νέα στοιχεία και πρόσωπα, ολοκληρώνεται γρηγορότερα και μάλιστα αφήνοντας εντελώς μετέωρη την κατάσταση, που οπωσδήποτε θα εξελιχθεί στο επόμενο κεφάλαιο.

Cog2 pic2Η εν λόγω δεσποινίδα δε θα έλεγες ότι στέκει και πολύ στα καλά της

ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ

Η έμπνευση των δημιουργών στον τομέα των γρίφων αυτή τη φορά κυμάνθηκε μάλλον σε χαμηλά επίπεδα, καθώς δεν συναντάται κάποιο σημείο που να είναι σε θέση να μας απασχολήσει για αρκετό διάστημα και αποδεικνύεται πολύ εύκολο να καταλάβουμε, ανά πάσα στιγμή, ποιο πρέπει είναι το επόμενο βήμα μας. Η χρήση των ικανοτήτων της πρωταγωνίστριας, η εξέταση και ο συνδυασμός των αντικειμένων που βρίσκουμε και αποθηκεύουμε στο inventory μας είναι όλο το ζητούμενο, δίχως εκείνον το γρίφο που, λύνοντάς τον, θα σκεφτούμε ότι έκανε τη διαφορά και κατάφερε να μας ζορίσει στοιχειωδώς. Μερική εξαίρεση αποτελεί το πολλαπλό quiz που τίθεται ακριβώς πριν το φινάλε, το οποίο όμως επίσης δεν είναι δύσκολο, απλά ζητά από τον παίκτη αυξημένη παρατηρητικότητα στα στοιχεία που έχει στα χέρια της η Erica και κατανόηση του τι πρέπει να πράξει. Εντύπωση επίσης προκαλεί το ότι, σε αντίθεση με το πρώτο μέρος, το smartphone της αποδεικνύεται περιττό και αχρείαστο, ενώ σίγουρα ξενίζει και η απάθεια και παντελής έλλειψη ανάμειξης στα γεγονότα του έτερου συνεργάτη της, του John McCoy. Όπως και να το κάνουμε, δε φαντάζει και πολύ ρεαλιστικό να έχει πέσει θύμα απαγωγής ο Sullivan, να τρέχει πανικόβλητη η Reed ώστε να συλλέξει ίχνη και στοιχεία και ο McCoy να κάθεται αραχτός και ήρεμος στο γραφείο του, λέγοντας απλά το -τυπικό για τον ίδιο- “Go get ‘em Red”.

Τέλος, είχα επισημάνει στο προηγούμενο review μου την κακή στάση του σώματος της πρωταγωνίστριας, το περίεργο περπάτημά της και την αδυναμία να προσπεράσουμε ορισμένους διαλόγους. Το πρώτο διορθώθηκε, όχι όμως και το δεύτερο. Το “αλματάκι” που κάνει κάθε φορά που ξεκινά να κινείται κάνει κι εδώ την εμφάνισή του, μαρτυρώντας ότι το animation του χαρακτήρα της θέλει λίγη ακόμη δουλειά. Όσον αφορά στους διαλόγους, αυτή τη φορά στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να προσπεραστούν, και πάλι όμως όχι στο σύνολό τους.

Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν είναι σε θέση να απαλείψουν από το παιχνίδι το σημαντικότερο προτέρημά του, που είναι η σκοτεινή ατμόσφαιρα και η αγωνία που διαπερνά την υπόθεσή του. Η αισθητική του, ιδιαίτερα σε αυτό το δεύτερο μέρος, (συνεχίζει να) φέρνει έντονα στις ταινίες της γνωστής σειράς “Saw”, με τους γρίφους που θέτει ο δολοφόνος, τις θανατηφόρες κατασκευές θανάτου και την απόγνωση των θυμάτων που πέφτουν στα χέρια του. Η αίσθηση του ανελέητου χρόνου, που κυλώντας επιβαρύνει τη θέση και τη μοίρα του Sullivan, η αποστροφή που δημιουργούν οι ενέργειες του δολοφόνου και το αίσθημα τιμωρίας που γεννιέται μέσα μας για εκείνον, είναι στοιχεία που υφίστανται από άκρη σε άκρη στο “The Wise Monkey”, που στον εν λόγω τομέα ξεπερνά με ευκολία το “The Hangman”.

Cog2 pic3Στο σημείο αυτό εντοπίζεται ένας εκ των καλυτέρων γρίφων του δεύτερου αυτού επεισοδίου

GO GET ‘EM ERICA!

Ανταποκρίνεται τελικά στις προσδοκίες μας το δεύτερο μέρος του Cognition; Τουλάχιστον όσον αφορά στις δικές μου, νομίζω ότι είναι προφανές ότι η απάντηση είναι σαφέστατα καταφατική, με μοναδικό σημείο που ουσιαστικά με άφησε ανικανοποίητο να είναι η αισθητά σύντομη διάρκειά του (σε διαφορετική περίπτωση θα κέρδιζε αρκετές ακόμη μονάδες στην τελική βαθμολογία του). Εξαιρώντας αυτό όμως, συνεχίζει με περίτεχνο τρόπο τα γεγονότα του πρώτου μέρους, μπλέκει ακόμη περισσότερο τα συμβάντα, ανεβάζει περαιτέρω τα επίπεδα έντασης, αδρεναλίνης και αγωνίας και κάνει τον παίκτη να σκέφτεται συνεχώς τι μπορεί να κρύβεται πίσω από όλα όσα βλέπει να συμβαίνουν. Σε ένα αστυνομικού περιεχομένου θρίλερ, το τελευταίο είναι μακράν το σημαντικότερο και το πιο ουσιώδες, οπότε, για μία ακόμη φορά, βρίσκω τον εαυτό μου να αδημονεί να πληροφορηθεί για το πότε θα είναι έτοιμο και θα εκδώσει η Reverb Publishing το “Episode 3 – The Oracle”…

ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ;

Γνωρίζω ότι δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να περιαυτολογείς, αλλά νομίζω ότι ορισμένες φορές δεν είναι κακό, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για ένα γεγονός που έρχεται ως πραγματική δικαίωση για τη δημιουργία τη δική σου και των συνεργατών σου.

Το παρόν review υπήρξε το πρώτο για το οποίο βρεθήκαμε στην ευχάριστη θέση να πρέπει να περιμένουμε την άρση του σχετικού εμπάργκο ώστε να το ανεβάσουμε, καθώς πραγματοποιήθηκε πάνω στην πρώιμη review version που είχαμε στα χέρια μας έντεκα ημέρες πριν το λανσάρισμα του τίτλου! Σε συνδυασμό με το ότι παρουσιάζουμε πρώτοι σε όλο τον κόσμο το παιχνίδι (ή έστω ταυτόχρονα με όποιο άλλο site ανεβάζει αυτή τη στιγμή το δικό του review) και ακριβώς με τη λήξη του εμπάργκο (07:01 τοπική ώρα της Τετάρτης 30/01, 00:01 ανατολική ώρα) μας γεμίζει χαρά και  ικανοποίηση και ενισχύει ακόμη περισσότερο την ακλόνητη πεποίθησή μας ότι τα καλύτερα έρχονται…

Pros

  • Απογειώνει την ένταση και την αγωνία
  • Αρκετά νέα πρόσωπα
  • Η υπόθεσή του αποκτά πλέον τρομακτικό ενδιαφέρον
  • Η νέα, Synergy, λειτουργία

Cons

  • Μικρή διάρκεια
  • Όχι ότι το πρώτο μέρος ήταν δύσκολο, αλλά αυτό μάλλον παραείναι εύκολο
  • Το animation του περπατήματος της ηρωίδας εξακολουθεί να είναι παράξενο

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 86%

86%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

3 Comments

  1. Συμφωνώ και επαυξάνω Μάνο!

    Εξαιρετικό επεισόδιο, ατμοσφαιρικότατο, πολύ κοντά στην αισθητική του Sins of the Fathers. Αν η σειρά συνεχίσει να βελτιώνεται με αυτούς τους ρυθμούς, στην ολοκλήρωσή της θα μιλάμε για ένα από τα δυνατότερα αστυνομικά θρίλερ της γενιάς του.

    Εν αναμονεί του The Oracle…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL