SPECIALS

Αφιέρωμα Broken Sword

Σε ένα ιδανικό κόσμο, αυτό θα ήταν ένα ακόμα τυπικό αφιέρωμα. Αλήθεια όμως, ποιος πιστεύει ότι η βιομηχανία του gaming είναι αγγελικά πλασμένη; Οι φίλοι των Adventures το ξέρουν καλά αυτό. Η αγορά είναι αμείλικτη και ένα είδος που απευθυνόταν σε περιορισμένο κοινό σε σύγκριση με τις προοπτικές που ανοιγόταν ήταν καταδικασμένο να περάσει στην αφάνεια όπως και τελικά έγινε για αρκετά χρόνια. Τι όμως το τόσο ξεχωριστό έχει το Broken Sword; Η απάντηση είναι ιδιαίτερα απλή, αλλά ταυτόχρονα και εξαιρετικά περίπλοκη. Το προφανές κομμάτι της ιστορίας είναι πώς πρόκειται για μία ποιοτική μεν σειρά η οποία όμως έφτασε σχεδόν να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο είδος (και τι είδος κιόλας, με βαθιές ρίζες στις απαρχές του gaming), κάτι το οποίο ήταν πάνω από τις δυνάμεις της να κάνει. Πέρα από αυτό, υπάρχει μία ακόμα σειρά από γεγονότα και καταστάσεις -τυχαία ή μη- που δίνουν μία διαφορετική διάσταση στην ιστορία.

Τα δύο πρώτα μέρη της σειράς που κυκλοφόρησαν το 1996 και 1997 αντίστοιχα, συνέπεσαν με το τέλος της πρώτης χρυσής εποχής των Adventures. Μάλιστα κατάφεραν να κερδίσουν και το κοινό των κονσολών, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο και σίγουρα το μοναδικό με τόσο υψηλή απήχηση . Ενδεχομένως αν είχαν κυκλοφορήσει 5 χρόνια πριν να είχαν περάσει σχεδόν απαρατήρητα, με την πλήρη απαξίωση όμως που πέρασε το είδος στα επόμενα χρόνια και σε συνδυασμό με την αποδοχή που είχαν από το ευρύ κοινό, βρέθηκαν να αποτελούν μέτρο σύγκρισης για το είδος. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την πτωτική πορεία της ίδιας της σειράς, καταλαβαίνουμε ότι το γλυκό ήρθε και έδεσε. Η νέα γενιά gamers είχε μία αρκετά στρεβλή εικόνα ως προς το τι είναι ένα Adventure game. Αν και βέβαια υπεύθυνο για αυτό δεν είναι το ίδιο το Broken Sword σαν σειρά, τα όσα περιγράφηκαν παραπάνω το είχαν μετατρέψει σχεδόν σε “κόκκινο πανί” για τους λάτρεις του είδους. Στην πραγματικότητα, αυτό που κατάφερε η Revolution Software να πετύχει με αυτά τα παιχνίδια ήταν να συνδυάσει στοιχεία του είδους και να τα παρουσιάσει με τρόπο τέτοιο που έκανε το ευρύ κοινό να ασχοληθεί μαζί τους ακόμα και χωρίς ποντίκι στις κονσόλες.

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ… REVOLUTION

Η ιστορία ξεκινάει το 1989 όταν ο Charles Cecil αποφασίζει να ιδρύσει τη δική του εταιρία. Τελικά αυτό πραγματοποιείται το 1990 σε συνεργασία με τους Tony Warriner, David Sykes και την μετέπειτα σύζυγο του Noirin Carmody. Έχοντας να ανταγωνιστούν τα μεγαθήρια της εποχής LucasArts και Sierra On-Line, έφτιαξαν τη δική τους μηχανή γραφικών, την Virtual Theatre η οποία θα τους συνόδευε στα πρώτα του βήματα. Με αυτή τη μηχανή μάλιστα θα αναπτυχθούν και τα 2 πρώτα μέρη της σειράς Broken Sword. Το 1994 η εταιρία είχε ήδη σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό της με τα Lure of the Temptress και Beneath a Steel Sky να πετυχαίνουν υψηλές πωλήσεις, εξαιτίας των οποίων ο Cecil κατάφερε να μεταφέρει την έδρα της εταιρίας από το Hull που βρισκόταν αρχικά στο York. Το δεύτερο όντας μία γραφική πόλη με έντονο το μεσαιωνικό στοιχείο, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς αν και η αρχική ιδέα για το Broken Sword υπήρχε από πιο νωρίς.

bsf01Charles Cecil: ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκίνησαν όλα

Το Broken Sword: The Shadow of the Templars κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1996. Στόχος του Charles Cecil ήταν να δημιουργήσει ένα παιχνίδι που αντίθετα με τα δεδομένα της εποχής θα εστίαζε περισσότερο στην ιστορία, ακολουθώντας όμως την κλασσική point and click λογική. Η θεματολογία με τους Ναϊτες Ιππότες προσέφερε τη δυνατότητα για μίξη ιστορικών στοιχείων με την ανάλογη μυθοπλασία, ένας συνδυασμός ικανός να καθηλώσει το κοινό. Το σενάριο ξεκινάει από το Παρίσι (το οποίο ο Cecil είχε επισκεφτεί ώστε να μελετήσει την ιστορία των ιπποτών) όπου η έκρηξη βόμβας σε ένα καφέ θα φέρει κοντά τους δύο πρωταγωνιστές. Ο George Stobbart, ένας Αμερικανός τουρίστας και η Nico Collard -Γαλλίδα δημοσιογράφος- ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποκαλύψουν το έγκλημα. Ταξιδεύοντας από την Ιρλανδία μέχρι τη Συρία ανακαλύπτουν ότι υπεύθυνη για την επίθεση είναι μία οργάνωση που προσπαθεί να ανακτήσει τις δυνάμεις των Knight Templars. Αρχαίοι πάπυροι, συνωμοσίες και αποκαλύψεις κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του παίκτη μέχρι τους τίτλους τέλους. Ο παίκτης λαμβάνει το έλεγχο του George και με την βοήθεια της Nico (που όμως δεν είναι playable) καλείται να λύσει το μυστήριο μέσα από μία σειρά inventory based γρίφων. Όντας το πρώτο Adventure με το οποίο κατάφερα να ασχοληθώ και μάλιστα σε αρκετά μικρή ηλικία, θα μπορούσα να πω ότι πέτυχε την απόλυτη ισορροπία ώστε να μην απογοητεύει τον έμπειρο του είδους αλλά και να μην αποθαρρύνει ταυτόχρονα και το νέο. Από εκεί και πέρα αν και το βάρος όπως προαναφέρθηκε πέφτει ξεκάθαρα αλλού, οι χαρακτήρες που συναντάμε μέσα στο παιχνίδι συνεισφέρουν σε μία σειρά από χιουμοριστικές καταστάσεις που μόνο αμελητέες δεν είναι. Ο τεχνικός τομέας του τίτλου χαρακτηρίζεται από την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει. Τα γραφικά είναι σχεδιασμένα στο χέρι ενώ οι ηθοποιοί που βρίσκονται πίσω από τα voice-overs ζωντανεύουν με τον καλύτερο τρόπο τους ήρωες, με τον Rolf Saxon ο οποίος δανείζει μέχρι σήμερα τη φωνή του στον George να δίνει πραγματικά ρέστα.

bsf02Χαλαρό καφεδάκι στο Παρίσι; Μάλλον όχι…

Η επιτυχία του πρώτου τίτλου έκανε σχεδόν αυτονόητη την δημιουργία sequel. Ένα χρόνο μετά, το 1997 θα κυκλοφορήσει το Broken Sword II: The Smoking Mirror. Η Nico είναι πλέον playable αλλά ο τίτλος στη βάση του δεν καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τον προκάτοχό του. Ακολουθώντας την ίδια συνταγή με το πρώτο μέρος η ιστορία εξελίσσεται 6 μήνες μετά από τα συμβάντα αυτού. Ο George με τη Nico επισκέπτονται τον καθηγητή Oubie με σκοπό να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με ένα πολύτιμο λίθο των Μάγια που βρήκε η Nico. Το ραντεβού όμως παίρνει μία δυσάρεστη τροπή με την δημοσιογράφο να πέφτει θύμα απαγωγής και τον George να βρίσκεται δεμένος χειροπόδαρα μέσα σε ένα φλεγόμενο σπίτι. Φυσικά και οι δύο τους δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια μέχρι να ξεσκεπάσουν μία ακόμα συνωμοσία και να προστατέψουν την ανθρωπότητα από τον αρχαίο θεό Tezcatlipoca. Το “The Smoking Mirror” έκλεισε την πρώτη περίοδο της σειράς ενώ ήταν και το τελευταίο που χρησιμοποίησε την μηχανή Virtual Theatre. Αν και πέτυχε πωλήσεις εξίσου καλές με το The Shadow of the Templars, το γεγονός ότι δεν παρουσίασε σημαντική εξέλιξη σε σχέση με αυτό αλλά και το ότι κυκλοφόρησε μόλις ένα χρόνο μετά, οδήγησε σε πιο συγκρατημένες κριτικές.

bsf03Και πίνω μπύρες…

Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Οι fans της σειράς θα έπρεπε να περιμένουν 6 χρόνια μέχρι το 2003 για την κυκλοφορία του Broken Sword: The Sleeping Dragon, του πιο αμφιλεγόμενου τίτλου της σειράς. Έχοντας περάσει πλέον στην εποχή που το 3D ήταν αυτοσκοπός στα όρια της εμμονής, το Broken Sword δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση και έτσι έγινε το μεγάλο βήμα. Μαζί όμως με την μετάβαση από τις δύο στις τρεις διαστάσεις ήρθε και μία ακόμα σειρά από αλλαγές. Βασικότερη από αυτές ήταν η απουσία του point and click interface το οποίο είχε αντικατασταθεί από άμεσο χειρισμό, με την υλοποίηση του για πληκτρολόγιο και ποντίκι να είναι το λιγότερο προβληματική. Με ξεκάθαρη στόχευση στις κονσόλες (γεγονός που φαίνεται από τον χειρισμό) η Revolution εισάγει και στοιχεία Action στον τίτλο με την πληθώρα γρίφων μετακίνησης κιβωτίων να καταδεικνύουν μάλλον κρίση ταυτότητας. Όσοι άντεξαν σε αυτά τα 2 σημαντικά ατοπήματα του Cecil, βρήκαν ένα τίτλο με παρεμφερή δομή με τα δύο προηγούμενα. Αν και η απεικόνιση είχε πλέον μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση, παρουσιάζονται και εδώ τα στοιχεία και η ατμόσφαιρα που έκαναν γνωστή τη σειρά. Η θεματολογία των Knight Templars επιστρέφει και οι πρωταγωνιστές ξανασμίγουν αφού πρώτα έχουν εμπλακεί σε δύο φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους υποθέσεις. Μάλιστα η Revolution είχε προσλάβει ειδικό σύμβουλο ώστε να εξασφαλίσει την ύπαρξη κινηματογραφικής αίσθησης στις σκηνές του παιχνιδιού. Προσωπικά πάντως, ακόμα και αν λάβουμε υπόψιν τα άρτια για την εποχή γραφικά, δεν μπόρεσα ποτέ να συμμεριστώ τον ενθουσιασμό που ακολούθησε την κυκλοφορία του τίτλου. Χωρίς να νιώθω απόλυτα ειδικός για τέτοιου είδους κρίσεις, θα έλεγα ότι αυτή η αντιμετώπιση ήταν απλά ένα δείγμα του ότι κάτι δεν πήγαινε καλά για το είδος των Adventures και μάλιστα αυτό το κάτι πήγαζε πρωτίστως από το κοινό παρά από την ίδια τη βιομηχανία.

bsf04Δράση σε τρεις διαστάσεις

Εν μέρει τις όποιες σκέψεις-προβληματισμούς πάνω σε αυτό το θέμα επιβεβαίωσε η ίδια η Revolution με την προσέγγιση που προτίμησε στο τέταρτο παιχνίδι, το Broken Sword: The Angel of Death. Το point and click interface ήταν πάλι παρόν (με δυνατότητα για επιλογή άμεσου χειρισμού ο οποίος όμως ήταν ακόμα χειρότερος από πριν), το action στοιχείο είχε περιοριστεί σημαντικά ενώ ήταν και ο πρώτος τίτλος που κυκλοφόρησε αποκλειστικά για PC. Παράλληλα ήταν και ένα πρώτο δείγμα γραφής για το πως σκοπεύει να κινηθεί η εταιρία καθώς κράτησε το σχεδιαστικό κομμάτι και ανέθεσε την ανάπτυξη στην Sumo Digital. Η Emmersion engine που χρησιμοποίησε η τελευταία δεν φάνηκε ικανή να προσφέρει το κάτι παραπάνω στον τεχνικό τομέα με τα γραφικά να κινούνται σε ρηχά νερά σε σύγκριση με τα όσα βλέπαμε το 2006. Το “The Angel of Death” ήταν ένα παιχνίδι εκτός προγράμματος (η σειρά προοριζόταν για τριλογία) το οποίο ήρθε μετά την απαίτηση των fans. Προσπάθεια για επιστροφή στις ρίζες θα μπορούσε να πει κανείς χωρίς όμως να καταφέρει να εντυπωσιάσει όπως οι προκάτοχοί του. Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του “The Sleeping Dragon” και ο George βρίσκεται στη Νέα Υόρκη όπου δεν περνάει και την καλύτερη φάση της ζωής του, δέχεται επίσκεψη από μία μυστηριώδη γυναίκα, την Anna Maria. Αυτή έχει στην κατοχή της ένα αρχαίο χειρόγραφο και εξαιτίας αυτού είναι κυνηγημένη από τη μαφία. Ο Stobbart έχει καταφέρει για μία ακόμα φορά να μπλεχτεί σε μία ιστορία που θα τον μεταφέρει σε μέρη όπως η Κωνσταντινούπολη και το Βατικανό. Εντύπωση προκαλεί πάντως η κάπως αργοπορημένη αυτή τη φορά εμφάνιση της Nico.

Χωρίς το τέταρτο μέρος να είναι κακό ποιοτικά, ήταν φανερό ότι ένας ακόμα κύκλος είχε κλείσει για την σειρά. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στην πράξη καθώς στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε κάποια σημαντική εξέλιξη για το μέλλον της σειράς με εξαίρεση κάποιες αναφορές για τη δημιουργία ταινίας που όμως μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει πραγματικότητα καθώς ο Cecil δεν πιστεύει πως έχει βρει ακόμα τους κατάλληλους συνεργάτες για αυτή τη δουλειά. Το 2008 θα κυκλοφορήσει ελεύθερα στο internet ένα fan-made παιχνίδι σχετικό με τη σειρά το οποίο έχει γίνει ευρέως γνωστό ως Broken Sword 2.5 (http://www.brokensword25.com/).

ΤΑ REMAKES ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

Κατά την περίοδο 2009-2010 κυκλοφόρησαν για διάφορες πλατφόρμες καθώς φυσικά και για PC επανεκδόσεις των δύο πρώτων παιχνιδιών με τίτλους Broken Sword: The Shadow of the Templars – Director’s Cut και Broken Sword: The Smoking Mirror – Remastered. Και στα δύο υπάρχουν βελτιώσεις σε διάφορους τομείς ενώ αυτό που ξεχωρίζει είναι η συνεργασία με τον Dave Gibbons γνωστό από την δουλειά του στο comic Watchmen. Πλέον μπορούμε να βλέπουμε τα facial expressions των χαρακτήρων κατά τη διάρκεια των διαλόγων σε ειδικά καρέ στο πάνω μέρος της οθόνης. Επίσης στην αρχή του πρώτου τίτλου έχει προστεθεί ένα νέο κεφάλαιο στο οποίο λαμβάνουμε τον έλεγχο της Nico. Η ιστορία του εξελίσσεται μία μέρα πριν τα γεγονότα του πρωτότυπου παιχνιδιού και κατά τη διάρκεια της η Nico γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας του μεγιστάνα των γαλλικών ΜΜΕ. Το αξιοσημείωτο είναι ότι και οι δύο τίτλοι που έλαβαν εξαιρετικές κριτικές ξεκίνησαν από ένα petition του κοινού για μεταφορά των πρωτότυπων στο Wii και στο Nintendo DS. Έπειτα από αυτό ο Cecil αποφάσισε για να τιμήσει την πίστη των οπαδών της σειράς, να μην περιοριστεί απλά σε ένα port αλλά σε καινούργιες και εμπλουτισμένες εκδόσεις.

bsf05Extra κεφάλαιο από το Broken Sword: The Shadow of the Templars – Director’s Cut. Καθόλου άσχημα!

KICKSTARTER ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ

Και κάπως έτσι φτάνουμε στις 23 Αυγούστου 2012 και την ανακοίνωση του Broken Sword 5: The Serpent’s Curse. Ο Cecil έχει επιστρέψει και μάλιστα με τον πιο εμφατικό τρόπο. Έχοντας καταφέρει να αυτοχρηματοδοτήσει το project μέχρι εκείνο το σημείο και έχοντας επιλέξει να εκδόσει μόνος του τον τίτλο ώστε να μπορεί να εργαστεί όπως αυτός κρίνει σκόπιμο, ξεκινάει καμπάνια στο Kickstarter ζητώντας την ενίσχυση από το κοινό με ένα ποσό της τάξης των 400 χιλιάδων δολαρίων. Όπως αναμενόταν ο στόχος επετεύχθη με συνοπτικές διαδικασίες και το πόσο που συγκεντρώθηκε άγγιξε σχεδόν το διπλάσιο από αυτό που απαιτούνταν αρχικά. Ο τίτλος γυρνάει στην λογική του 2D περιβάλλοντος με 3D μοντέλα και μετά από αναβολές θα κυκλοφορήσει σε δύο μέρη, το Δεκέμβριο του 2013 και τον Απρίλιο του 2014. Η σημαντική χρονική απόσταση μεταξύ των δύο μερών έδωσε στον Cecil τη δυνατότητα να λάβει το feedback του κοινού και να προσπαθήσει να διορθώσει τα κακώς κείμενα του πρώτου μισού. Για μία ακόμη φορά George και Nico θα βρεθούν αντιμέτωποι με μυστήρια που μπλέκουν συνωμοσίες, θρησκευτικές αιρέσεις και κοινούς μαφιόζους σε μία ιστορία που εξελίσσεται από την Ισπανία του εμφυλίου πολέμου μέχρι τη Μέση Ανατολή του σήμερα. Πιο συγκεκριμένη η κλοπή του πίνακα “La Malediccio” θα τους οδηγήσει στα χνάρια των Γνωστικιστών. Πιστό σε όσα έκαναν ιδιαιτέρως αγαπητά τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς και παρά τα όποια προβλήματα του και παραλήψεις, το “The Serpent’s Curse” καταφέρνει να τραβήξει τα βλέμματα για μία ακόμα φορά. Καθώς ο τίτλος είναι πολύ πρόσφατος δεν θα εισέλθω σε λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν spoiler και θα σας παραπέμψω στα reviews του Ragequit για το πρώτο και το δεύτερο μέρος του παιχνιδιού.

bsf06Επιστροφή στις ρίζες

Η αλήθεια είναι ότι αρκετές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου σχετικά με τον επίλογο. Οι περισσότερες από αυτές είχαν να κάνουν με το αντίκτυπο που είχε η σειρά στο κοινό και τη βιομηχανία, παρά με την ίδια τη σειρά. Πριν μερικά χρόνια κάτι τέτοιο ίσως να είχε νόημα, όμως σήμερα που το είδος των Adventure περνάει μία δεύτερη χρυσή εποχή (να ‘ναι καλά η Daedalic) θα επρόκειτο για ένα μίζερο πισωγύρισμα, κάτι το οποίο δεν θα το ήθελα σε καμία περίπτωση ειδικά για τα πρώτα μου κείμενα στο Ragequit. Τα Adventures είναι εδώ, το Broken Sword είναι εδώ (έτσι φαίνεται τουλάχιστον) και η εποχής της εσωστρέφειας και του κυνηγιού μαγισσών δείχνει να ανήκει για τα καλά στο παρελθόν όσο και αν κάποιοι αδυνατούν να το συνειδητοποιήσουν.

rikimaru

Gamer από τις αρχές του '90 σε φορητά και κονσόλες, είχε την πρώτη του επαφή με τους υπολογιστές στα μέσα της ίδια δεκαετίας. Σε όλη αυτή την πορεία έχει καταπιαστεί με αρκετές κατηγορίες παιχνιδιών χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει κάποια ενώ όταν δεν βρισκόταν μπροστά από μία οθόνη συνήθως έσκαγε την "σπυριάρα" στο τσιμέντο ή στο παρκέ. Τα τελευταία 2 χρόνια εκτός από το να παίζει απλά με τα games, γράφει και για αυτά ενώ παράλληλα απολαμβάνει και την άνθιση της indie σκηνής.

7 Comments

  1. Μιλαμε για το αγαπημενο μου adventure ever. Επαιξα το BS2 σε Playstation (PSX) οταν ειχε πρωτοβγει, χωρις memory card, και καθε φορα που κολλαγα σε σημειο και περναγε η ωρα, το εκλεινα και το ξαναρχιζα απο την αρχη. Ειχα φτασει στον τελευταιο γριφο πριν τον τερματισμο, αφησα το playstation ανοιχτο, πηγα σχολειο, γυρισα και το τερματισα. Εξυπνο χιουμορ και συναρπαστικες ιστοριες στα 2 πρωτα. Μεγαλη αγαπη, πολυ ωραιο αρθρο. Το 5 ειναι στο wishlist μου.

  2. Απλά να επισημάνω ότι ο συγγραφέας πίσω από τα 2 πρώτα Broken Sword και ο βασικός δημιουργός του Beneath a Steel Sky ήταν ο Dave Cummins, ο οποίος έφυγε από την εταιρεία μετά το smoking mirror. Απλά για όσους αναρωτιούνται για την… *αχέμ* διαφορά ποιότητας στους μεταγενέστερους τίτλους της revolution.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL