REVIEWS

BROFORCE

Προσπαθώ εδώ και ώρα να βρω μία κατάλληλη εισαγωγή για το Broforce. Στις περισσότερες των περιπτώσεων ένας τίτλος έχει συγκεκριμένα πράγματα που δίνει (ή δεν δίνει) στον παίκτη και βάσει αυτών κρίνεται, δεν ισχύει όμως το ίδιο για το δημιούργημα της Free Lives. Τι συμβαίνει όμως όταν το feeling που αποπνέει ένα παιχνίδι ξεπερνάει ακόμα και το ίδιο το παιχνίδι; Προσωπικά πολύ αμφιβάλλω αν θα το θυμάμαι μετά από μερικά χρόνια, η ενασχόληση όμως μαζί του ήταν κάτι παραπάνω από ευχάριστη. Το βασικότερο που επιτυγχάνεται είναι ότι καταφέρνει να έχει ένα νοσταλγικό τόνο χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να αναλώνεται σε παρελθοντολαγνία. Ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι οι δεκαετίες του 80 και του 90 (το Broforce ουσιαστικά αποτελεί tribute στις ταινίες
δράσης εκείνης της περιόδου) είναι άμεσα συνδεδεμένες με την εξάπλωση της κουλτούρας των video games, το να “χτυπήσει” ευαίσθητες χορδές είναι αναπόφευκτο. Για μένα ήταν μία μικρή υπενθύμιση ότι οι καιροί μπορεί να αλλάζουν, όμως ο ενθουσιασμός και η αδρεναλίνη που μπορούν να σε κρατήσουν καρφωμένο μπροστά από μία οθόνη παραμένουν.

Broforce 01Boooom

Σε αυτό το σημείο όποιοι έχουν απορίες σχετικά με το σενάριο, μπορούν να αφήσουν την ανάγνωση, το παιχνίδι δεν είναι για αυτούς. Πέρα από την πλάκα, φυσικά εμείς είμαστε οι καλοί (μαντέψτε ποια είναι η σημαία μας) και φυσικά πρέπει να σώσουμε τα συντρόφια και τον κόσμο ολόκληρο από τους κακούς. Στο ενδιάμεσο κυριαρχούν οι σφαίρες, το αίμα και οι εκρήξεις… Πολλές εκρήξεις… Α, και μερικά ελικόπτερα γιατί κάπως θα πρέπει να φύγουμε αφού αφήσουμε πίσω μας καμμένη γη. Ωραία μας τα λες ρε Ρήγα ως εδώ αλλά ήρωας ποιος είναι; Λοιπόν, σκεφτείτε την αγαπημένη σας ταινία δράσης και τον πρωταγωνιστή της… Σκεφτήκατε; Είναι μέσα. Τώρα σκεφτείτε και την δεύτερη πιο αγαπημένη σας ταινία δράσης. Και αυτής είναι μέσα. Όχι, δεν απέκτησα μαντικές ικανότητες αλλά με περίπου 30 χαρακτήρες ταινιών δράσης σε μία ειδική version τους για το παιχνίδι, οι πιθανότητες είναι με το μέρος μου (όσοι ενδιαφέρονται για την πλήρη λίστα μπορούν να ρίξουν μία ματιά εδώ http://broforce.wikia.com/wiki/Broforce_Wiki).

Broforce 02Εδώ ο Chuck “τακτοποιεί” κάτι aliens

Στον τομέα του gameplay το Broforce μου θύμισε τρεις άλλους τίτλους στα επιμέρους στοιχεία του και έναν ακόμα στη συνολική του εικόνα. Μακελειό σαν το Hotline Miami, χειρισμός και ρυθμός (έστω και με όχι τόσο μεγάλη επιτυχία) σαν το Super Meat Boy, προσέγγιση του χάρτη με μία δυνατότητα καταστροφής του σαν το Terraria και όλα αυτά μαζί σε ένα πακέτο που πιθανότατα θα ήθελε να χαρακτηριστεί ως ένα σύγχρονο Contra. Οι πίστες έχουν κλασσική platform δομή που πρέπει να φτάσουμε από την μία στην άλλη άκρη με σχετική ελευθερία ως προς το πως θα πετύχουμε το στόχο μας. Οι μάχες πολλές φορές δεν είναι μονόδρομος οπότε και μπορούμε απλά να αρχίσουμε να τρέχουμε ή να σκάψουμε μία “υπόγεια” παράκαμψη. Ιδιαίτερος στρατηγικός σχεδιασμός για τις επιδρομές μας δεν χρειάζεται, απαιτείται όμως προσοχή στις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκαλούν και οι (άπειρες) εκρήξεις στο περιβάλλον καθώς είναι πολύ εύκολο να βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έχουμε καμία δυνατότητα επιλογής χαρακτήρα ενώ και η εναλλαγή τους είναι συνεχής καθώς κάθε φορά που ελευθερώνουμε κάποιον (ταυτόχρονα παίρνουμε και μία επιπλέον ζωή) λαμβάνουμε και τον έλεγχο αυτού. Οι ήρωες έχουν τις δικές του ξεχωριστές επιθέσεις, μία βασική που έχει άπειρα πυρομαχικά, μία special με περιορισμένα ενώ όλοι έχουν και τη δυνατότητα για melee προσέγγιση. Επειδή όμως στην πράξη δεν είναι όλοι το ίδιο ισχυροί, όταν μας τύχει κάποιος δυνατός υπάρχει ο πειρασμός να μην ελευθερώσουμε άλλους ώστε να συνεχίσουμε με αυτόν. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι εξαιρετικά παράτολμο λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι το σύστημα εξόντωσης μας ακολουθεί “μονόχιτη” (sic) λογική.

Broforce 03Και πάλι ο Chuck… γιατί μπορεί!

Το παράπονο που μένει είναι ότι ο τίτλος είχε περισσότερες προοπτικές σε σχέση με αυτά που τελικά παρουσίασε. Ο ρυθμός έχει σκαμπανεβάσματα και ο χειρισμός δεν δίνει την ακρίβεια που χρειάζεται για εντυπωσιακά playthroughs που να συνδυάζουν μαζικές σφαγές και ταχύτητα. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα με την έλλειψη κάποιου συστήματος βαθμολογίας που θα έδινε το κίνητρο στον παίκτη να ασχοληθεί ξανά με τα επίπεδα. Επίσης δυστυχώς δεν συναντάμε ανάλογη ποικιλία με αυτή των ηρώων και στους εχθρούς. Το ευτύχημα είναι η δυσκολία που εισάγουν είναι ικανοποιητική και δεν βασίζεται στην εκμάθηση πολύπλοκων patterns των αντιδράσεων τους (πράγμα που συνέβαινε κατά κόρον τα παλαιότερα χρόνια σε παιχνίδια του είδους).

Οπτικά ο τίτλος δεν παρουσιάζει κάτι το ιδιαίτερο. Αν είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια τα πράγματα ίσως να ήταν διαφορετικά αλλά πλέον αυτή η επιμονή στα όρια της εμμονής που υπάρχει στη βιομηχανία με την pixel αισθητική έχει αρχίσει μάλλον να κουράζει. Από τη στιγμή πάντως που αυτή η επιλογή των παραγωγών δεν επηρεάζει την ουσία του gameplay, δεν θα σταθούμε παραπάνω σε αυτό. Από την άλλη η ηχητική επένδυση είναι επική στα σημεία που υπάρχει αλλά ελλιπής στο σύνολο. Θα περίμενα ακόμα καλύτερη δουλειά από το studio σε αυτό το κομμάτι γιατί πρόκειται για ένα τομέα που μπορεί να φαντάζει δευτερεύον αλλά ειδικά σε τέτοιου είδους παραγωγής μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά στην τελική εμπειρία.

Broforce 04This is… America

Στα διάφορα modes τώρα, το online Co-op είναι εξ’αρχής καταδικασμένο όπως και κάθε άλλο παιχνίδι που απαιτεί έστω υποτυπώδη συνεννόηση μεταξύ των παικτών. Για την ψυχική σας υγεία απλά προσπερνάτε και παίζετε τις αποστολές solo όπου δεν θα έχετε θανάτους από προκλητικά χαζούς χειρισμούς των συμπαικτών σας. Το αντίστοιχο versus από την άλλη προσφέρεται δυστυχώς μόνο για local sessions και παρά το ότι ακούγεται ενδιαφέρον δεν είχα τη δυνατότητα να το δοκιμάσω. Τέλος, το πιο σημαντικό από όλα είναι η παρουσία του level editor με την κοινότητα να έχει δώσει ήδη πολύ αξιόλογα δείγματα δημιουργικότητας. Επίσης σε αυτές τις πίστες υπάρχει και ένα είδος leaderboard για την καθεμία, με τους παίκτες παίκτες να κονταροχτυπιούνται για τον καλύτερο χρόνο ολοκλήρωσης.

{youtube}_loRDrWCv10{/youtube}

Συνοψίζοντας, το Broforce είναι ξεκάθαρο σε ποιους απευθύνεται. Όλοι αυτοί θα ευχαριστηθούν την αδρεναλίνη και την “αντρίλα” που αποπνέει ο τίτλος. Το δυσάρεστο είναι ότι παρά τις μεγάλες προσδοκίες που δημιουργούνται τελικά το παιχνίδι αποτυγχάνει να κάνει το τελικό βήμα που θα το ανάγει σε έπος, χωρίς βέβαια αυτό να μην μειώνει στο ελάχιστο την δεδομένη ποιότητα του. Ίσως το studio να μας το κρατάει για την επόμενη φορά…

Pros

  • Άπειρη δράση
  • Αποδίδει σωστά το feeling των ταινιών δράσης
  • Level editor

Cons

  • Ο χειρισμός θα μπορούσε να είναι καλύτερος
  • Δεν προσφέρει κίνητρο στο παίκτη για περαιτέρω ενασχόληση

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 79%

79%

rikimaru

Gamer από τις αρχές του '90 σε φορητά και κονσόλες, είχε την πρώτη του επαφή με τους υπολογιστές στα μέσα της ίδια δεκαετίας. Σε όλη αυτή την πορεία έχει καταπιαστεί με αρκετές κατηγορίες παιχνιδιών χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει κάποια ενώ όταν δεν βρισκόταν μπροστά από μία οθόνη συνήθως έσκαγε την "σπυριάρα" στο τσιμέντο ή στο παρκέ. Τα τελευταία 2 χρόνια εκτός από το να παίζει απλά με τα games, γράφει και για αυτά ενώ παράλληλα απολαμβάνει και την άνθιση της indie σκηνής.

2 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL