REVIEWS

SUPREME LEAGUE OF PATRIOTS

Είναι μάλλον γνωστό ότι την Phoenix Online Studios, την οποία πρωτογνωρίσαμε μέσα απ’ το “Cognition”, την έχω σ’ ιδιαίτερη εκτίμηση. Τόσο ως developer του προαναφερθέντος παιχνιδιού, όσο και μέσα απ’ τη σύμπραξή της στα “Moebius: Empire Rising” και “Gabriel Knight: Sins of the Fathers 20th Anniversary Edition” (έστω κι αν το πρώτο δε μου άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις, με μερίδιο ευθύνης να βαραίνει και την POS), έχει δώσει σημάδια της σοβαρής δουλειάς που κάνει κι έχει αφήσει υποσχέσεις για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον. Ειδικά στην περίπτωση του “Gabriel Knight”, αντιμετώπισε με ιδιαίτερο σεβασμό και με τη δέουσα προσοχή το πρώτο μέρος ενός τεράστιου franchise, αποδεικνύοντας ότι άρπαξε τη μεγάλη ευκαιρία που της δόθηκε να συμβάλλει στην αναβίωση ενός θρύλου, που οπωσδήποτε έχει πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος σε σχέση με την περιπέτεια του Malachi Rector.

Εσχάτως η δραστήρια εταιρεία, ακολουθώντας το παράδειγμα της Wadjet Eye Games, έχει αναλάβει και χρέη publisher για adventure games τρίτων δημιουργών, έχοντας ήδη κυκλοφορήσει υπό την αιγίδα της τα “Quest for Infamy” και “The Last Door”, ενώ έχει προλάβει να επεκταθεί και στο πεδίο των hidden object games, με το “Lost Civilization”. Δεν έχω άποψη για κανέναν εκ των τριών αυτών τίτλων, τα reviews και οι βαθμολογίες όμως του Borracho για τους δύο πρώτους μαρτυρούν ότι οι επιλογές της υπήρξαν εύστοχες.

Η τελευταία συνεργασία που επέλεξε να κάνει είναι με την πρωτοεμφανιζόμενη βρετανική εταιρεία που ακούει στο όνομα No Bull Intentions και τ’ αποτέλεσμα της σύμπραξης είναι η άφιξη του “Supreme League of Patriots”. Πρόκειται για ένα point ‘n’ click adventure game που φιλοδοξεί να ξεχωρίσει απ’ την πλειοψηφία των υπολοίπων εκπροσώπων της κατηγορίας, χαρίζοντάς μας γέλιο, την ίδια στιγμή που φροντίζει να στείλει πλήθος μηνυμάτων, μέσα απ’ τη ανελέητη σάτιρα και το πολύ στοχευμένο χιούμορ του.             

SLOP Snap1Στη σκηνή της δοκιμασίας

ΥΠΕΡΗΡΩΑΣ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΜΩΒ

Πώς καταφέρνεις λοιπόν να διαφοροποιηθείς απ’ τους ανταγωνιστές σου, να δημιουργήσεις μία διασκεδαστική και ει δυνατόν πρωτότυπη ιστορία και την ίδια στιγμή να δώσεις στο κοινό χαρακτήρες που θα μείνουν στη μνήμη του; Στην περίπτωση των στελεχών της No Bull Intentions, η συνταγή της επιτυχίας ξεκινά με το να σατιρίσεις το τεράστιο κύμα των πάσης φύσεως talents shows που έχουν πλημμυρίσει τις τηλεοπτικές συχνότητες ενός μεγάλου αριθμού κρατών, με το κάθε ταλαντούχο αλλά και ατάλαντο, νεαρό αλλά και μέσης ηλικίας, σοβαρό αλλά και κωμικοτραγικό, άτομο να προσπαθεί να εντυπωσιάσει την εκάστοτε κριτική επιτροπή και ν’ αναδειχθεί σε μεγάλο νικητή της, συνήθως επίπονης και ιδιαίτερα απαιτητικής, διαδικασίας. Όσον αφορά τις επιτροπές, την τιμητική της στο παιχνίδι έχει εκείνη του πρώτου “America’s Got Talent”, με τους Piers Morgan, David Hasselhoff και Βrandy Norwood να μπαίνουν στο στόχαστρο των Βρετανών developers, που πραγματικά, δίχως το παραμικρό ίχνος ελέους, τους αλλάζουν τα φώτα για τα έργα και τις ημέρες τους κατά τη διάρκεια της πρώτης σεζόν του συγκεκριμένου σόου.   

Κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας είναι το αχώριστο δίδυμο των Kyle και Melvin, δύο διαφορετικής εθνικότητας φίλων που αμφότεροι εργάζονται σ’ ένα αστυνομικό τμήμα του Μανχάτταν, ενώ είναι και συγκάτοικοι. Ο πρώτος εκτελεί χρέη επιστάτη, ο δεύτερος είναι εξπέρ στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και στην ανάλυση δεδομένων μέσω αυτών. Εμφανισιακά δεν έχουν την παραμικρή σχέση μεταξύ τους, καθώς ο Kyle είναι ψηλός, ευτραφής και πλαδαρός, ενώ ο Mel δείχνει να πάσχει από ελαφρά κύφωση, όντας αρκετά αδύνατος, μ’ “ατσούμπαλο” όμως κορμί. Από άποψη χαρακτήρα, ο Αμερικάνος Kyle δείχνει να είναι καταπιεσμένος, ανικανοποίητος από τη φύση της δουλειάς του και ονειροπόλος, με τον Βρετανό φίλο του να είναι συμβιβασμένος με το επάγγελμά του, πραγματιστής και να χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα κυνικό λόγο. Ωστόσο δε λείπουν κι οι τομείς όπου η νοοτροπία και οι αντιλήψεις τους συγκλίνουν, όπως ο σεβασμός της διαφορετικότητας των ατόμων και των ιδιαιτεροτήτων που καθένα έχει.

Όνειρο του συμπαθούς κι ολίγον αφελούς Kyle, που ασχολείται με την ηθοποιία, είναι να κερδίσει μία ημέρα σ’ έναν διαγωνισμό ταλέντων, ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστός και ν’ ανοίξουν επιτέλους και γι’ αυτόν οι πόρτες της βιομηχανίας του θεάματος. Στην προσπάθειά του να τα καταφέρει, δε θα διστάσει να πάρει μέρος στην οντισιόν του σόου που φέρει τον τίτλο “America’s Got Superpowers”, ευελπιστώντας να είναι ο διαγωνιζόμενος εκείνος που θ’ αποδείξει στην κριτική επιτροπή ότι τάχα διαθέτει τις ιδιαίτερες δυνάμεις που οφείλει να έχει ο νικητής. Ο Melvin, που δεν ασπάζεται την ύπαρξη υπερδυνάμεων σε ανθρώπους, στις οποίες παραδόξως δείχνει να πιστεύει ο συγκάτοικός του, στηρίζει την προσπάθεια του Kyle και τον ακολουθεί παντού, κατανοώντας κι αντιμετωπίζοντας με συμπάθεια το κυνήγι του τελευταίου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

SLOP Snap2Τι κρύβει η κουρτίνα;

Η ζωή και η καθημερινότητα των πρωταγωνιστών θ’ αλλάξει ριζικά κι απρόσμενα όταν μέσα από μία σειρά αλυσιδωτών γεγονότων, που θα λάβουν χώρα κατά τη διάρκεια της οντισιόν, θ’ αποδειχθεί ότι ο ευτραφής επιστάτης αποτελεί διχασμένη προσωπικότητα και στην επιφάνεια θα έρθει ο δεύτερος, καλά κρυμμένος έως τότε, εαυτός του, που καμία σχέση δεν έχει μ’ εκείνον που άπαντες γνωρίζανε μέχρι εκείνη την ώρα. Ο Purple Patriot, το όνομα του οποίου αποτελεί απόρροια της ιδεολογίας του, σε συνδυασμό με την εμφάνιση που φέρει, εκτός από την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση και τις δυνάμεις που όντως διαθέτει, συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που προσδίδουν σε κάποιον τους διόλου τιμητικούς χαρακτηρισμούς του ξενοφοβικού, ομοφοβικού, ρατσιστή, μισογύνη, σεξιστή αλλά και βαθιά υποκριτή. Επίθετα που κάθε άλλο παρά σε υπερήρωα ταιριάζουν.

Τόσο η ηθική, όσο και η συμπεριφορά, αλλά και οι μέθοδοι που θα χρησιμοποιήσει για να φτάσει στον υπέρτατο στόχο της προστασίας του έθνους θα τεθούν υπό σοβαρή αμφισβήτηση, όχι μόνο από τον Mel, αλλά κι από κάθε ύπαρξη με την οποία θα έρθει σ’ επαφή ο Purple Patriot, όπως η Bleeding Heart, ένα άτομο του επαγγελματικού περιβάλλοντος του Kyle, που επίσης διαθέτει υπερδυνάμεις.      

ΟΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ ΤΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ

Μέσα απ’ όσα έχω γράψει μέχρι στιγμής είναι μάλλον εύκολο να καταλάβετε ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα σπαρταριστό σενάριο παιχνιδιού, ανάλογο του οποίου είχαμε καιρό να δούμε και που παντρεύει γενναίες δόσεις επιτηδευμένης υπερβολής με μία υπέρμετρη διάθεση καυτηριασμού της νοοτροπίας που διακατέχει μερίδα της αμερικάνικης –κι όχι μόνο- κοινωνίας και της σάτιρας φαινομένων που χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Παρ’ όλα αυτά θα ήταν τουλάχιστον άστοχο να μη προχωρήσω σε μία περαιτέρω αναφορά σ’ όσα μηνύματα στέλνουν οι δημιουργοί.

SLOP Snap3Εδώ μπορούμε να δοκιμάσουμε συνδυασμό αντικειμένων

Όπως ήδη ανέφερα, αρχικά καταπιάνονται με το διάσημο τρίο της επιτροπής του “America’s Got Talent”. Καθένα εκ των τριών δημοφιλών προσώπων γίνεται -μέσα από το μέλος της “America’s Got Superpowers”  που αντιστοιχεί σ’ εκείνο- αντικείμενο σχολιασμού κι έντονης ειρωνείας από τους Βρετανούς, που τοποθετούν φαρμακερές ατάκες στα στόματα των πρωταγωνιστών, αλλά κι ορισμένων τρίτων χαρακτήρων. Είναι απολύτως βέβαιο ότι τα στελέχη της No Bull Intentions συγκαταλέγονται μεταξύ όσων απόρησαν για το ποιος, πότε και γιατί έδωσε το δικαίωμα σε τρεις αναγνωρίσιμες παρουσίες να χλευάσουν, να προσβάλλουν και να γελοιοποιήσουν ποικιλοτρόπως, μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές και για να επιτύχουν τα πολυπόθητα νούμερα μετρήσεων, αρκετά από τα πρόσωπα εκείνα που είχαν την ατυχή έμπνευση να σταθούν ενώπιον τους. Κι αν νομίζετε ότι ο Piers Morgan τυγχάνει ελαφρώς ευνοϊκότερης μεταχείρισης λόγω του ότι είναι συμπατριώτης τους, σας πληροφορώ ότι συμβαίνει τ’ ακριβώς αντίθετο, αφού ειδικά στην περίπτωσή του η καυστική διάθεσή τους απέναντί του πραγματικά φτάνει στα άκρα.

Σειρά έχει ένα άλλο λεπτό ζήτημα, που δεν είναι άλλο από τη νοοτροπία που διακατέχει πολλούς απέναντι στα άτομα με διαφορετικές των straight σεξουαλικές προτιμήσεις. Ένας από τους υποψηφίους στο “America’s Got Superpowers”, του οποίου το όνομα δε μαθαίνουμε ποτέ, ανήκει στη λεγόμενη LGBT (=lesbian, gay, bisexual, transgender) κοινότητα, με την εμφάνισή του να είναι ομολογουμένως τραβηγμένη (φούστα, γόβες, έντονο βάψιμο κτλ). Μπορεί ο Kyle και ο Mel να μην έχουν το παραμικρό πρόβλημα απέναντί του, δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τον συντηρητικό Purple Patriot. Ο τελευταίος τον απεχθάνεται, επιδίδεται συνεχώς σε λεκτική βία απέναντί του, ενώ φτάνει να τον χρησιμοποιήσει δύο φορές προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Τ’ αποτέλεσμα είναι αρχικά να τον μπλέξει άνευ λόγου σε νομικές περιπέτειες και στη συνέχεια σε ανύπαρκτο σεξουαλικό σκάνδαλο, εκθέτοντάς τον στο τηλεοπτικό κοινό. Όταν όμως θα έρθει η στιγμή που θα χρειαστεί εκείνος τη βοήθεια του προσώπου που αντιπαθεί και που έβλαψε, δε θα διστάσει καθόλου να τη ζητήσει. Οι Άγγλοι, γνωστοί για την ελευθερία απόψεων που έχουν στο συγκεκριμένο ζήτημα, προχωρούν σε ευθεία καταγγελία της υποκρισίας που υφίσταται απέναντι σε άτομα που έχουν τέτοιους σεξουαλικούς προσανατολισμούς.

Ο θερμόαιμος Purple Patriot τους δίνει τη δυνατότητα να εκφράσουν την άποψή τους για πολλά ακόμη ζητήματα, ένα εκ των οποίων είναι η στάση που έχουν αρκετοί πολίτες απέναντι στους μετανάστες. Ενώ λοιπόν ο ασυνήθιστος υπερήρωας ανήκει σ’ εκείνους που θεωρούν ότι οι πάσης φύσεως ξένοι καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό της Αμερικής και κλέβουν τις δουλειές των πολιτών της χώρας του, δείχνει να ξεχνάει συνεχώς ότι συγκατοικεί μ’ έναν Βρετανό, ο οποίος είχε παράνομα εισέλθει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Mel δε χάνει ευκαιρία να του το υπενθυμίσει, προκειμένου να καταδείξει πόσο επιλεκτική είναι η ευαισθησία της εναλλακτικής προσωπικότητας του φίλου του, δίχως αυτό πάντως να προβληματίζει ιδιαίτερα τον Purple Patriot, που φροντίζει κάθε φορά να το ξεπερνά. Εννοείται ότι όταν έρθει η στιγμή να χρειαστεί να συνεργαστεί και μ’ έναν μετανάστη, επίσης για ιδίους σκοπούς, θα το πράξει άνευ δεύτερης σκέψης.

SLOP Snap4Κάθε υπερήρωας χρειάζεται κι ένα αυτοκίνητο

Τα ζητήματα που θίγουν οι developers δε σταματούν εδώ, καθώς στο μικροσκόπιό τους μπαίνουν και οι πολιτικοί, με την υποκριτική ζωή που κάνουν και τη δήθεν τέλεια εικόνα που πλασάρουν στο κοινό για τους ίδιους, η ακραία ρητορική των ατόμων που πολιτικά τοποθετούνται στον ακροδεξιό χώρο, το στερεότυπο του καλού Αμερικάνου και του κακού Ρώσου, ενώ κάπου ανάμεσα σατιρίζονται διάφοροι διάσημοι, όπως η Katy Perry, η Gerri Halliwell, ο Barack Obama κι αρκετά ακόμη πρόσωπα της αμερικάνικης καθημερινότητας τα οποία προσωπικά δε γνωρίζω. Σε κάποιο σημείο λαμβάνει χώρα και μία σύντομη αναφορά στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που κατ’ εμέ θα μπορούσε κάλλιστα ν’ απουσιάζει, όχι γιατί έχει κάτι το ακραία τραβηγμένο, αλλά διότι βρίσκω ατυχείς αυτού του τύπου τις αναφορές στο σύνολό τους.

Νομίζω είναι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα adventure game το οποίο ουσιαστικά αποτελεί το μέσο για να εκφράσει μία ομάδα ατόμων τις πολιτικοκοινωνικές πεποιθήσεις της και να διαμαρτυρηθεί για τις διάφορες μορφές βίας που υφίστανται στη σημερινή εποχή. Δε μπορώ επ’ ουδενί να θυμηθώ ανάλογη περίπτωση παιχνιδιού της κατηγορίας και όχι μόνο. Είναι περιττό ν’ αναφέρω ότι αν ανήκετε σε κάποια από τις κατηγορίες ανθρώπων που ασπάζονται τις νοοτροπίες ή ιδεολογίες που θίγει και καυτηριάζει η No Bull Intentions, πιθανότατα το περιεχόμενο του παιχνιδιού της θα σας ενοχλήσει. Δεδομένου επίσης ότι υπάρχουν αρκετοί ανάμεσά μας που όταν κάθονται ν’ ασχοληθούν μ’ ένα video game το κάνουν για να ξεφύγουν λίγο από την πραγματικότητα και δεν επιθυμούν να ασχολούνται με τα ζητήματα που αφορούν αυτή, ο τίτλος που εξετάζουμε εδώ αδυνατεί να τους προσφέρει κάτι τέτοιο.          

ΑΡΤΙΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ

Όντας η παρθενική δουλειά της συγκεκριμένης εταιρείας, το “Supreme League of Patriots” καταφέρνει ν’ αποτελέσει ευχάριστη έκπληξη με την αρτιότητά του στους τεχνικούς τομείς. Τα hand made γραφικά του μπορεί να μην πλησιάζουν σε καμία περίπτωση τα επίπεδα άλλων τίτλων της κατηγορίας, όντας αρκετά λιτά, καταφέρνουν όμως να αποδώσουν μ’ επαρκή λεπτομέρεια τους αρκετούς χώρους που θα επισκεφθούμε κατά τη διάρκεια των τριών επεισοδίων του. Μικρή παραφωνία αποτελούν τα σκίτσα στα close-ups των χαρακτήρων κάθε φορά που παίρνουν μέρος σ’ έναν διάλογο, καθότι εκεί η εικόνα τους, ειδικά της Sam και του Mel, φαντάζει αρκετά φτωχή. Εκτός αυτού, το animation του κεντρικού πρωταγωνιστή σ’ ορισμένες στιγμές υστερεί, καθώς ο βηματισμός του καθίσταται αργός. Σε γενικές γραμμές όμως, από γραφικής άποψης το παιχνίδι τα καταφέρνει μια χαρά, δίχως να παρουσιάζει κάποια τρανταχτή κι ενοχλητική υστέρηση.    

SLOP Snap5Ο χάρτης μέσω του οποίου κινούμαστε

Εκεί που φανερώνει πραγματικά υψηλά επίπεδα ποιότητας είναι στη μουσική κάλυψη και κυρίως στα voice overs. Δεν υπάρχει στιγμή που να παρατηρείται απουσία μουσικού κομματιού, με ευχάριστους τόνους να συνοδεύουν ανά πάσα στιγμή την πορεία της περιπέτειας του αταίριαστου διδύμου. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στ’ ότι κάθε φορά που συνομιλούμε μ’ έναν χαρακτήρα, αλλάζει το άκουσμα που τον συνοδεύει πριν εκκινήσει ο διάλογος του πρωταγωνιστή μαζί του. Έτσι λοιπόν είναι ευδιάκριτη η διαφορά στη μουσική που παίζει όταν μιλάμε στην Consuela, την Περουβιανή υπάλληλο του talent show -που μέχρι να λήξει η περιπέτεια έχει προλάβει να δουλέψει ως γραμματέας στα γραφεία της διοργανώτριας εταιρείας και στη συνέχεια ως ρεπόρτερ τηλεοπτικού σταθμού-, σε σχέση μ’ εκείνη του Stan, του έγχρωμου (για να είμαι και στο πνεύμα του παιχνιδιού) ιδιοκτήτη του μπαρ “True believers”, αλλά και της αλλοπρόσαλλης νοσοκόμας Julie, που φέρει έντονα το gothic στοιχείο.

Εκείνοι όμως που δίνουν πραγματικά εντυπωσιακή παράσταση είναι οι ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους στους χαρακτήρες που συναντάμε. Εκτός των τριών που μόλις ανέφερα και του πρωταγωνιστικού διδύμου, εξίσου επιτυχημένα είναι τα voice overs της επιθεωρήτριας Sam, του Ρώσου Ice Cold Warrior –που είναι ίδιος ο Ivan Drago από το Rocky 4- αλλά και του “επιδειξία” με τις ιδιαίτερες σεξουαλικές προτιμήσεις (ο όρος δεν είναι δικός μου, αλλά εκείνος με τον οποίο αποδίδεται εντός του παιχνιδιού). Ειδικά όσον αφορά στον Purple Patriot, η φωνή του καταφέρνει άψογα ν’ αποδώσει το πομπώδες και υπερφίαλο ύφος που διαθέτει το αμφιλεγόμενο alter ego του Kyle Keever. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στη No Bull Intentions για τη μεγάλη προσοχή που επέδειξε στον ηχητικό τομέα, με το αποτέλεσμα να τη δικαιώνει στο έπακρο.  

Φτάνοντας στον χειρισμό και το interface του “Supreme League of Patriots”, εκείνο που πρέπει αρχικά να τονιστεί είναι το ασυνήθιστο, διπλό, inventory. Ενώ λοιπόν τα αντικείμενα που μαζεύουμε και κουβαλάμε εμφανίζονται σε μία μπάρα στο κάτω μέρος της οθόνης, αν θέλουμε να επιχειρήσουμε συνδυασμό μεταξύ τους θα πρέπει να εισέλθουμε, με χρήση του κατάλληλου εικονιδίου στο άνω δεξί τμήμα της οθόνης, σε μία εναλλακτική μορφή απεικόνισης του inventory και να επιχειρήσουμε την ενέργεια που έχουμε κατά νου. Εκεί μάλιστα είναι και η μοναδική περίπτωση που μας δίνεται η δυνατότητα να σύρουμε αντικείμενο κάποιο εκτός της θέσης του, αφού για να το δώσουμε σε κάποιον χαρακτήρα ή να δοκιμάσουμε χρήση του επί κάποιου άλλου, ακολουθείται διαφορετική διαδικασία. Πρέπει πρώτα να το τοποθετήσουμε στο κέντρο της μπάρας και μετά να κλικάρουμε στο επιθυμητό hotspot. Αν αυτό που έχουμε σκεφτεί είναι σωστό, το αντικείμενο θα εμφανιστεί στο κέντρο του μενού σχετικού εντολών που κάνει την εμφάνισή του και περιλαμβάνει, ανά περίπτωση, τις use, examine, take και talk εντολές.

SLOP Snap6Όχι και η πιο συνηθισμένη φιγούρα για ήρωα

Οπωσδήποτε πρόκειται για ασυνήθιστη και ελαφρώς πολύπλοκη διαδικασία, που συνηθίζεται πάντως ύστερα από λίγη ώρα ενασχόλησης με το παιχνίδι. Κατά τ’ άλλα, δίπλα στο εικονίδιο που μας οδηγεί στο inventory εντοπίζονται δύο ακόμη, με το ένα να μας παρουσιάζει τα tasks που έχουμε να φέρουμε εις πέρας και τ’ άλλο ν’ ανοίγει τον χάρτη που διευκολύνει την ταχύτερη μετάβασή μας στις διάφορες τοποθεσίες.  

Κάτι που οφείλει ο παίκτης να προσέξει έχει να κάνει με το χρονικό σημείο της δυνατότητας χρήσης των διαφόρων αντικειμένων. Δεν είναι λίγα τ’ αντικείμενα που συναντάμε και τα οποία αρχικά ο πρωταγωνιστής δε βρίσκει λόγο να πάρει ή να χρησιμοποιήσει, κάτι που συμβαίνει όμως στη συνέχεια. Συνεπώς είναι σημαντικό να θυμάστε πού έχετε αφήσει κάτι αναξιοποίητο, ούτως ώστε να επιστρέψετε σε κατοπινό σημείο και να δοκιμάσετε εκ νέου χρήση του.

ΛΕΓΕ, ΛΕΓΕ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Ευθύς εξ’ αρχής, οι developers, μέσω του Mel, καυτηριάζουν την τακτική που ακολουθούν συνάδελφοί τους και συνίσταται στην προσπάθεια να προσδώσουν πλασματική διάρκεια στα παιχνίδια τους, μέσω της παρουσίας παράλογων γρίφων ή τελείως άσχετων με την πλοκή puzzles. Φροντίζουν να καταστήσουν σαφές, επίσης δηλώνοντάς το διά στόματος του sidekick του Purple Patriot, ότι η δική τους περιπέτεια βασίζεται στους διαλόγους και στο interaction με τους απανταχού χαρακτήρες.      

SLOP Snap7Η στιγμή που θα δοκιμαστούν οι ικανότητες του Purple Patriot

Η αλήθεια είναι ότι μένουν πιστοί σ’ αυτό που σπεύδουν να μας πουν με το καλημέρα του πρώτου επεισοδίου, καθώς ούτε ιδιαίτερα παράλογους γρίφους συναντά κάποιος, ούτε ταλαιπωρείται ιδιαίτερα στο να καταφέρει να προχωρά συνεχώς τη δράση. Το review που διαβάζετε αφορά και στα τρία επεισόδια του “Supreme League of Patriots”, για τα οποία χρειάστηκα πέντε, τέσσερις και ξανά πέντε ώρες αντίστοιχα μέχρι να τα φέρω εις πέρας. Επειδή δεν διακρίνομαι ιδιαίτερα για την ταχύτητα ολοκλήρωσης των adventure games (ο Δεμπεγιώτης μ’ έχει καραφλιάσει κατά καιρούς με τους πολύ μικρούς χρόνους που χρειάζεται για να φτάσει στο φινάλε πολλών παιχνιδιών της κατηγορίας), μπορώ να πω ότι είναι απολύτως εφικτό να χρειαστεί κάποιος 11-12 ώρες συνολικά, μέχρι να ολοκληρώσει αυτό που, σύμφωνα με τους δημιουργούς, αποτελεί την πρώτη σεζόν του παιχνιδιού τους.

Ακριβώς λόγω αυτής της πρόθεσής τους, η οποία μένει φυσικά να επιβεβαιωθεί, το “Supreme League of Patriots” επί της ουσίας δεν καταλήγει κάπου, δεν έχει κάποια cut scene που να συνοδεύει το τέλος του τρίτου επεισοδίου, ενώ αφήνει ανοιχτά πάμπολλα ζητήματα, με πρώτο και κύριο την τύχη του Kyle. Φροντίζει πάντως να μας προϊδεάσει για το τι μας περιμένει στη δεύτερη σεζόν, που είναι αποτέλεσμα των άμυαλων ενεργειών του Purple Patriot.

Από άποψη επίλυσης γρίφων, το παιχνίδι μάλλον αποφεύγει να μας βάλει δύσκολα, χωρίς πάντως να λείπουν και τα σημεία που θα χρειαστεί να σκεφτούμε το κάτι παραπάνω, που εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα του παιχνιδιού, ακροβατώντας μεταξύ λογικής και καλπάζουσας φαντασίας. Σ’ έναν τίτλο όμως που περιλαμβάνει έναν σωβινιστή υπερήρωα, που μ’ ευκολία εκμεταλλεύεται εκείνους που ο ίδιος δε συμπαθεί, μάλλον αυτό δε φαντάζει και πολύ περίεργο. Δεν είναι όμως οι γρίφοι εκείνοι που θα κουράσουν όποιον ασχοληθεί μαζί του, ειδικά από τη στιγμή που διατίθεται ενσωματωμένο hint system, που ενεργοποιείται κατόπιν δικής μας βούλησης και υλοποιείται μέσω βοήθειας που μπορούμε να πάρουμε από τον Melvin, αν κολλήσουμε κάπου. Εξυπακούεται ότι και ο hotspot indicator είναι παρών, ενεργοποιούμενος με το πάτημα του space button.

SLOP Snap8Φτάνοντας στο κρησφύγετο του μεγάλου μας αντιπάλου

Έχω κατά καιρούς διαβάσει σχόλια τόσο από χρήστες όσο κι από reviewers για adventure games που, σύμφωνα με τη γνώμη τους, περιλαμβάνουν ατελείωτες γραμμές διαλόγων, σε σημείο να καταντάνε κουραστικά. Εννέα στις δέκα φορές διαφωνούσα κάθετα μαζί τους, αφού δεν εντόπιζα κάτι τέτοιο, ενώ την ίδια στιγμή ανήκω σ’ εκείνους που θεωρώ τους διαλόγους βασικό δομικό στοιχείο ενός άρτιου adventure game. Στην παρούσα περίπτωση όμως, θα γίνω εκείνος που θα κάνει λόγο για εξαντλητικά μεγάλης διάρκειας στοιχείο, που φτάνει να μας δημιουργήσει από βαρεμάρα μέχρι εκνευρισμό. Για να καταλάβετε τι εννοώ, δεν υπάρχει ούτε ένα αντικείμενο που κλικάρουμε, ούτε ένα σχόλιο που κάνει ο Kyle / Purple Patriot, για τα οποία δεν έχει να προσθέσει αρκετές ακόμη γραμμές κειμένου ο Mel, διατυπώνοντας τη δική του άποψη.

Κι αν στην αρχή αυτό φαντάζει λογικό, γρήγορα αρχίζει να δοκιμάζει την υπομονή μας, αφού η δράση συνεχώς διακόπτεται, φτάνοντας να θυμίζει διάλειμμα μέχρι τη διεξαγωγή του επόμενου διαλόγου. Ακριβώς όμως επειδή είναι αναπόφευκτο ν’ ανοίγουμε συνεχώς συζήτηση με τους διαφόρους χαρακτήρες, αφού η παρατήρηση και εξέταση αντικειμένων και η απόκτηση πληροφοριών επιβάλλουν κάτι τέτοιο, μοιραία φτάνει ν’ αποτελεί το κυριότερο αρνητικό του παιχνιδιού, μόνο και μόνο λόγω της υπερβολικά μεγάλης παρουσίας του. Εκτός αυτού, εκείνο που ενδεχομένως  θα μειώσει την ευχαρίστηση που επιχειρεί να μας προσφέρει το “Supreme League of Patriots” είναι η αδυναμία ν’ αντιληφθούμε το χιούμορ του, αν δε γνωρίζουμε ορισμένα πρόσωπα των Ηνωμένων πολιτειών, αλλά και τ’ ότι το βρετανικό χιούμορ και ο τρόπος που εκδηλώνεται δε συμφωνεί εύκολα με την ελληνική νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης πολλών από εμάς.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΑΦΙΞΗ

Μπορεί να μη γέλασα πολύ, σίγουρα όμως διασκέδασα με την πρώτη δημιουργία της No Bull Intentions, θαυμάζοντας ταυτόχρονα το πλήθος των ζητημάτων που κατάφεραν να Βρετανοί να θίξουν όσο διαρκεί το παιχνίδι τους. Όπως ήδη έγραψα, δε θυμάμαι άλλο adventure game που να χαρακτηρίζεται από τόσο διάχυτη και καυστική σάτιρα επί θεμάτων που αφορούν την εποχή κατά την οποία κυκλοφορεί. Κυριολεκτικά καταπιάνεται μ’ ένα σωρό –ευαίσθητα- θέματα, προσπαθώντας να περάσει ανθρώπινα μηνύματα και ν’ αποτελέσει ευθεία και δυνατή φωνή ενάντια στην εκδήλωση κάθε μορφής βίας και ρατσισμού.

 SLOP Snap9Η μουσική υπόκρουση που συνοδεύει τον Stan παραπέμπει σε κάτι πονηρό…

Μια και τα τρία επεισόδια είναι διαθέσιμα ως πακέτο τόσο στο Steam όσο και στο GoG στην τιμή των €15, δε βρίσκω κανέναν λόγο να τ’ αποκτήσει κάποιος ξεχωριστά, έναντι €6 για το καθένα στο Steam. Μπορώ μάλιστα να σας πω ότι το δεύτερο και το τρίτο επεισόδιο είναι ανώτερα του πρώτου, οπότε δεν έχει ιδιαίτερο νόημα η αγορά μόνο του “Α Patriot is Born” υπό μορφή δοκιμής. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι η Phoenix Online Studios έκανε μία ακόμη επιτυχημένη επιλογή τίτλου για publishing. Από μεριάς μου περιμένω να δω τι άλλο έχουν να μας πουν οι developers στη δεύτερη σεζόν των περιπετειών του αλλόκοτου υπερπατριώτη, που μάλλον οφείλει ν’ αναθεωρήσει τη στάση του σε πολλά ζητήματα…

karkasSpecs 3

Pros

  • Πολύ προσεγμένη μουσική επένδυση και καταπληκτικά voice overs
  • Περνάει μηνύματα ενάντια στη βία, τις διακρίσεις και τον κάθε μορφής ρατσισμό
  • Ανελέητη σάτιρα και καυστικό χιούμορ που δε σταματούν πουθενά

Cons

  • Υπερβολική έκταση διαλόγων
  • Λίγο περίεργο, διπλού τύπου, inventory
  • Προϋποθέτει αρκετή γνώση της αμερικάνικης πραγματικότητας προκειμένου ν’ αντιληφθεί κάποιος πλήρως το χιούμορ του

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

2 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL