REVIEWS

THE COMA 2: Vicious Sisters

Το The Coma 2: Vicious Sisters είναι ένα ανεξάρτητο παιχνίδι Survival-Horror που βασίζεται σε Κορεάτικους μύθους και την πραγματική εκπαιδευτική κουλτούρα που υπάρχει εκεί, με μια ζωγραφιστή 2d απεικόνιση που παραπέμπει σε manhwa (τα αντίστοιχα manga της Νότιας Κορέας). Πρόκειται για την 3η προσπάθεια της Devespresso Games από τη Ν. Κορέα, μετά τα The Coma: Final Cut (remastered έκδοση του αρχικού Cutting Class) και Vambrace: Cold Soul. Μετά από περίπου 10 ώρες και αφού έπαιξαν και οι τελευταίες σκηνές του φινάλε, μπορώ να πω ότι οι δημιουργοί βελτιώνονται σταθερά από το ένα παιχνίδι στο επόμενο, λαμβάνοντας υπόψη το feedback των παικτών. Είχα παίξει το πρώτο Coma λίγο πριν την κυκλοφορία του δεύτερου παιχνιδιού και σε σημεία που κρίνεται απαραίτητο, θα γίνεται σύγκριση και αναφορά στις διαφορές τους. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το The Coma 2: Vicious Sisters αρχίζει 3 εβδομάδες μετά το τέλος του προηγούμενου. Ο ήρωας του πρώτου, Youngho, έχει βρίσκεται σε κώμα καθώς η συνείδηση του έχει παγιδευτεί στο Coma, μία παράλληλη σκοτεινή διάσταση που είναι ένα συνονθύλευμα πραγματικών τοποθεσιών, συναισθημάτων, ονειροπολήσεων και φημών. Σε αυτό προβάλλονται αρκετές φορές έντονα συναισθήματα και αναμνήσεις χαρακτήρων ως σκιώδεις υπάρξεις αυτών, ενώ υπάρχουν και επικίνδυνες οντότητες (μόνιμοι κάτοικοι της διάστασης αυτής) που προσπαθούν να περάσουν στον πραγματικό κόσμο καταλαμβάνοντας το μυαλό κάποιου που μπήκε στο Coma. Στο Coma 2 αναλαμβάνουμε το ρόλο της Mina, συμμαθήτριας του Youngho. Μετά τη τελευταία επίσκεψη της στο νοσοκομείο, θα βρει το μενταγιόν-artifact που είχε επιτρέψει στο φίλο της την είσοδο στη διάσταση των σκιών και θα βρεθεί άθελα της μπλεγμένη σε ένα νέο εφιάλτη. Έτσι, θα προσπαθήσει να βρει τι συνέβη στο φίλο της, ενώ ταυτόχρονα να καταλάβει πως βρέθηκε στην κατάσταση αυτή και να ξεφύγει.

Shadowplay

Η ιστορία δεν εξερευνά μόνο (σε κάποιο βαθμό) το άγχος των μαθητών να αριστεύσουν για να περάσουν στα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας και τις τοπικές παραδόσεις αλλά μπαίνει αρκετά συχνά και σε eldritch horror μονοπάτια. Το σεναριακό υπόβαθρο εξηγείται μέσω σημειώσεων και διαλόγων με τους χαρακτήρες (βέβαια για πλήρη εικόνα του lore ίσως θα ήταν καλύτερα να δείτε και τα προηγούμενο, άλλωστε είναι αρκετά φτηνό στις εκπτώσεις, αν και γίνεται μια μικρή ανακεφαλαίωση στην αρχή). Μέσα στο Coma θα συναντήσετε και άλλους ανθρώπους, τους Ghost Vigilantes, μια ομάδα επίλεκτων σαμάνων και εξορκιστών που έχει σταλεί εκεί για να αποτρέψει το πέρασμα μιας επικίνδυνης σκιάς που ονομάζεται Vicious Sister στον κόσμο μας. Η ιστορία διατηρεί ένα σασπένς στο μεγαλύτερο μέρος της αλλά λείπουν η πρωτοτυπία και μερικές δυνατές ανατροπές που θα την καθιστούσαν αξιομνημόνευτη.

Εκεί που το πρώτο παιχνίδι διαδραματιζόταν μόνο στο λύκειο της Sehwa, το Coma 2 έχει μια πληθώρα κτιρίων και περιοχών, όπως το σχολείο, το αστυνομικό τμήμα, τα δρομάκια της τοπικής αγοράς κ.α. Αυτό διορθώνει τη μονοτονία στα περιβάλλοντα που είχε το αρχικό με τους παρόμοιους διαδρόμους και αίθουσες που μπορούσαν να αποπροσανατολίσουν. Αυτή τη φορά στο χάρτη σημειώνονται τα περισσότερα σημεία ενδιαφέροντος, μεταξύ των οποίων διάφορες πύλες που λειτουργούν ως shortcuts, τα μπλοκαρισμένα περάσματα (πολύ σημαντικό για να μην κάνουμε άσκοπες διαδρομές προσπαθώντας να βρούμε το δρόμο μας) και τα σημεία όπου μπορούμε να σώσουμε το παιχνίδι. Δυστυχώς, ακόμα δεν φαίνονται στο χάρτη τα σημεία που μπορούμε να κρυφτούμε, ακόμα κι αν τα έχουμε συναντήσει.

Στο Coma οι ρουτίνες των σκιών δεν διαφέρουν πολύ από των ανθρώπων…

Η κύρια απειλή ακούει στο όνομα Dark Song και είναι μια σαδιστική, διεστραμμένη εκδοχή της κυρίας Song, καθηγήτριας Αγγλικών της Mina. Όπως ήταν αναμενόμενο, στο TC2:VS επιστρέφει το παιχνίδι γάτας – ποντικιού που υπήρχε και στο αρχικό παιχνίδι. Η δαιμονική ύπαρξη μας ακολουθεί στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού και όταν κάνει την εμφάνιση της πρέπει να τρέξουμε μακριά και να βρούμε ένα ασφαλές μέρος να κρυφτούμε. Ένα μειονέκτημα του αρχικού παιχνιδιού ήταν πως από κάποιο σημείο και μετά έπαυε να είναι απειλητική. Αυτό οφειλόταν στην κατάχρηση της καθυστέρησης που υπήρχε από το ουρλιαχτό που έβγαζε όταν μας εντόπιζε μέχρι την επίθεση της. Έτσι, αν είχαμε ξεμείνει από stamina, μπορούσαμε να μπαίνουμε σε μία αίθουσα, να περιμένουμε κι αυτή να μπει και κατόπιν βγαίναμε. Έβγαινε κι εκείνη και ξανά πάλι εμείς μέσα – όλα αυτά μάλιστα από την ίδια πόρτα. Rinse, repeat μέχρι να γεμίσει η stamina. Μετά μπορούσαμε είτε να τρέξουμε σε διπλανή αίθουσα να βρούμε καμιά ντουλάπα να μπούμε ή ακόμα πιο απλά σβήναμε φακό και κρατάγαμε την αναπνοή μας (πριν μας δει) για όσο μας το επέτρεπε η stamina.

Εδώ τα ξεχνάμε αυτά. Δεν είναι δυνατό να μπορούμε να λουφάξουμε οπουδήποτε, πρέπει οπωσδήποτε να ψάξουμε για κρυψώνα (πολύ σημαντικό ότι ο χρόνος παγώνει όσο κοιτάμε το χάρτη, κάτι που δεν γινόταν στο πρώτο Coma). Οι πόρτες πλέον δεν ανοίγουν ακαριαία αλλά θέλουν 1-1.5 δευτερόλεπτο. Σε αυτό προσθέστε ότι δεν υπάρχει αργοπορία στις κινήσεις της Α.Ι. κι αν βρεθεί δίπλα μας, μας αρπάζει άμεσα και συνεπώς δε μπορούμε να εκμεταλλευτούμε κενά στις αντιδράσεις της. Υπάρχει η δυνατότητα του dodge αλλά κοστίζει stamina και καλό είναι χρησιμοποιείται όταν δεν υπάρχει δίοδος διαφυγής. Αν είμαστε προσεκτικοί μπορούμε να περιορίσουμε το πόσο συχνά μας αντιλαμβάνεται. Το φως του αναπτήρα προδίδει τη θέση μας από μεγαλύτερη απόσταση, ενώ ο ήχος από τα τακούνια της μαρτυρά την κατεύθυνση από την οποία έρχεται. Τα μέρη που μπορούμε να κρυφτούμε παρέχουν διαφορετικά επίπεδα κάλυψης. Αυτό που αλλάζει είναι το Quick-Time Event minigame που αναπαριστά την προσπάθεια να παραμείνουμε ήσυχοι και συγκεκριμένα το πόσα πλήκτρα θα πατήσουμε. Το πόσο δύσκολο ή εύκολο θα είναι ένα QTE εξαρτάται και από το πόση stamina έχουμε τη στιγμή που κρυβόμαστε.

Το τραπέζι προσφέρει μικρότερη κάλυψη, κατά συνέπεια δυσκολότερο QTE.

Σε περίπτωση που μας ανακαλύψει η Dark Song είμαστε συνήθως ξεγραμμένοι. Εκτός κι αν έχουμε πάνω μας κάποιο απωθητικό spray, το οποίο την τυφλώνει προσωρινά και μας δίνει λίγο χρόνο για να ξεφύγουμε. Πέρα από αυτό, υπάρχουν κι άλλα αντικείμενα που μας βοηθούν σε διάφορες καταστάσεις όπως π.χ. επίδεσμοι που σταματάνε την αιμορραγία, αντίδοτα, snacks που αναπληρώνουν την ενέργεια μας κ.α. Φροντίστε να έχετε πάνω σας ένα παγωμένο τσάι και ένα στιγμιαίο καφέ, ειδικά το δεύτερο αντικείμενο είναι από τα καλύτερα του παιχνιδιού αφού δίνει απεριόριστη stamina για κάποιο χρονικό διάστημα και κάνει τη διαφυγή σε ανοιχτούς χώρους εύκολη διαδικασία. Ακόμα μία σημαντική ποιοτική προσθήκη είναι ότι πλέον έχουμε 4 (αρχικά) quickslots για αντικείμενα, έτσι ώστε να μη χρειάζεται κάθε φορά που θέλουμε κάποιο να ανοίγουμε το σακίδιο. Τα αντικείμενα γενικά παρέχονται απλόχερα από το παιχνίδι, αλλά σε περίπτωση που χρειαζόμαστε κάποιο άμεσα μπορούμε να το προμηθευτούμε από κάποιο ψυγείο – αυτόματο πωλητή. Πέρα από τη φονική «καθηγήτρια», μέσα στο Coma ελλοχεύουν κι άλλοι κίνδυνοι (περιβαλλοντικοί κυρίως, υπό την έννοια ότι δε μπορούν να μας ακολουθήσουν), όπως φυτά που απελευθερώνουν δηλητήριο όταν τα πλησιάζουμε, σκιές που κρύβονται σε εσοχές ή σκοτεινά σημεία και μπορούν να μας βλάψουν κ.α. Από το gameplay δεν λείπουν και μερικά puzzles που δίνουν ποικιλία, αν και θα ήθελα να είναι περισσότερα.

Όταν σε μια περιοχή σας δίνεται η ευκαιρία να κατασκευάσετε κάποια παγίδα, κάντε το. Εκτός κι αν θέλετε να ζοριστείτε αργότερα.

Το εικαστικό του Coma 2 αποτελεί φρεσκάδα μέσα στο σύνηθες pixel art των sidescrolling παιχνιδιών τρόμου. Τόσο το σχέδιο όσο και τα animations είναι αρκετά καλά και εμφανώς βελτιωμένα από το προηγούμενο μέρος. Το παιχνίδι μπορεί να γίνει αρκετά γκροτέσκο και ανατριχιαστικό σε στιγμές. Σκουριά και ερείπια κάνουν εμφανή τη φθορά, ενώ πλοκάμια (δεν είναι αυτό που νομίζετε…) και περίεργη βλάστηση έχουν καταλάβει αρκετές περιοχές και ομοιώματα ανθρώπων φτιαγμένα από λάσπη στοιχειοθετούν μια ανώμαλη παντομίμα. Οι λιτές ambient νότες δένουν με τη διάθεση που κινείται ο τίτλος και οι περιβαλλοντικοί ήχοι ενισχύουν την ατμόσφαιρα του αλλόκοτου. Τέλος, τα υψηλότερα στάνταρ παραγωγής σε σχέση με το πρώτο τίτλο γίνονται ξανά εμφανή, με κάθε σημαντική cutscene να έχει πλήρως ηχογραφημένο διάλογο, ενώ σπάνια θα βρούμε κείμενο που δεν είναι σκέψη και δε θα έχει ομιλία έστω στην πρώτη γραμμή.

Τα ατμοσφαιρικά cutscenes με τη μορφή comic strip, δένουν όμορφα με το μακάβριο vibe του τίτλου.

Το TC2:VS είναι ένα βελτιωμένο σε όλους τους τομείς sequel. Αν και δεν αποφεύγονται κάποια λάθη όπως το backtracking (κάποιες φορές αναγκαίο και άλλοτε προαιρετικό για μυστικά που σχετίζονται με το lore του παιχνιδιού ή δευτερεύοντα objectives) και η ιστορία θα μπορούσε να κρύβει περισσότερες εκπλήξεις, το Coma 2 είναι ένα αξιόλογο Ασιατικό horror παιχνίδι που θεωρώ δε θα αφήσει αδιάφορο κανένα φίλο του είδους.

Waipeu Κλίμακα - 80%

80%

Ένα indie horror διαμαντάκι που παρά τη σχετικά χαμηλή του πρόκληση θα προσφέρει μερικές στιγμές σασπένς και έντασης στους υποψήφιους αγοραστές.

Παναγιώτης Μητράκης

Τέκνο των 80's, ξεκίνησε τη gaming πορεία του με coin-ops και το κλασικό Game Boy. Ξαπόστασε στο αγαπημένο του SNES και ήρθε σε επαφή με το PC gaming το 1998, με παιχνίδια-σταθμούς όπως Half-Life και Baldur's Gate. Δε λέει όχι σε (σχεδόν) κανένα είδος αλλά έχει μια προτίμηση σε RPG και survival horror και προσπαθεί να μυήσει κι άλλους στα Silent Hill, τα S.T.A.L.K.E.R. και τις δημιουργίες της Looking Glass και της Obsidian.

4 Comments

  1. Μου θυμίζει άλλο ένα survival horror παιχνίδι παρόμοιου στυλ που βασίζονταν και αυτό σε κορεάτικη μυθολογία και εξελίσσονταν σε ένα σχολείο, δεν θυμάμαι αν ήταν από την ίδια εταιρεία… ενδιαφέρον δείχνει πάντως, wishlisted.

  2. [QUOTE=”steel_havoc, post: 527665, member: 102729″]
    Μου θυμίζει άλλο ένα survival horror παιχνίδι παρόμοιου στυλ που βασίζονταν και αυτό σε κορεάτικη μυθολογία και εξελίσσονταν σε ένα σχολείο, δεν θυμάμαι αν ήταν από την ίδια εταιρεία… ενδιαφέρον δείχνει πάντως, wishlisted.
    [/QUOTE]

    Detention; Απο Taiwan βέβαια και από άλλη εταιρία, αλλά πολλοί τα μπερδεύουν στο μυαλό τους.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL