SPECIALS

Now Playing: METRO 2033

Το Metro 2033 το είχα απορρίψει αρχικά ως πιθανή αγορά εξαιτίας μιας επιπόλαιας, βιαστικής εκτίμησης. Έχω ξοδέψει δεκάδες ώρες παίζοντας τίτλους της σειράς STALKER οπότε εκτίμησα οτι ένα ακόμα παιχνίδι με σοβιετικό post-apocalyptic setting δε θα είχε κάτι να μου προσφέρει. Γνώριζα βεβαίως οτι το gameplay των δύο παιχνιδιών παρουσίαζε σημαντικές διαφορές (open-world το STALKER, linear το Metro) αλλά σκέφτηκα “εντάξει, ατμοσφαιρικό shooter το ένα, ατμοσφαιρικό shooter το άλλο, λογικά θα μοιάζουν”. Αγόρασα το THQ Bundle κυρίως για να έχω στη συλλογή μου τις ψηφιακές εκδόσεις του Company of Heroes και του Saints Row 3, η μοίρα του Metro 2033 έμοιαζε προδιαγεγραμμένη ως ένα ακόμα εικονίδιο στη Steam Library και τίποτε παραπάνω. Ήρθε όμως μια περίοδος ξηρασίας από νέες ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες που με ώθησε στην εκκίνηση του μεγαλειώδους quest “Σταδιακό Καθάρισμα του Steam Backlog”. Στο κατω-κάτω, γιατί τα αγοράζουμε τα ρημάδια τα games αν είναι να μην τα παίζουμε; Άρχισα λοιπόν να καταπιάνομαι με τα παιχνίδια ακολουθώντας αλφαβητική σειρά και κάποια στιγμή φθάνω στο γράμμα “Μ”. Machinarium, το έχω εγκατεστημένο στο netbook. Magic The Gathering και Magicka, τα έχω τελειώσει. Manhunt, έχει κάποιο bug και δεν τρέχει σωστά στα Windows 7. March of The Eagles είναι πρόσφατο, Mass Effect και Max Payne series, έχω ήδη ολοκληρώσει πολλαπλά playthroughs. Metro 2033. Χμμ… Install.

metro01Πού να ήξερα τι με περιμένει…

Ακόμα και μέσα στο παιχνίδι τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης με έκαναν να χαμογελώ ειρωνικά. Το Metro 2033 διέπραττε κατ’ εξακολούθηση ένα από τα Επτά Θανάσιμα Αμάρτήματα του Gaming, παίρνοντας από τα χέρια μου τον έλεγχο σε κάθε ευκαιρία. Έπαιζα 1-2 λεπτά, cutscene. Λίγο ακόμα gameplay, πάλι cutscene. Διαβόλε, άσε με να παίξω επιτέλους! Έφερα στο μυαλό μου τον αόρατο “σκηνοθέτη” του παιχνιδιού, ον με ανεξέλεγκτο παθολογικό φόβο μήπως και οι πράξεις του παίκτη χαλάσουν την ιστορία που έχει υφάνει με τόση επιμέλεια. Συν τοις άλλοις άρχισε να με κυριεύει έντονο αίσθημα ναυτίας, όχι από την ομοβροντία των cutscenes αλλά από το εξωφρενικά χαμηλό FOV (Field of View) που καθιστούσε το Metro 2033 σχεδόν unplayable! Δε θα μπορούσα να φανταστώ χειρότερη εκκίνηση σε παιχνίδι, αποφάσισα όμως να επιμείνω και να μην τα παρατήσω τόσο εύκολα. Το πλήρωσα το καταραμένο αυτό παιχνίδι, θα το παίξω ακόμα και αν χρειαστεί να έχω δίπλα μου ηρεμιστικά και δραμαμίνες.

Με μια γρήγορη googlιά βρέθηκε λύση στο ζήτημα του FOV, κατά τα φαινόμενα αρκεί η τροποποίηση δύο config files στα αρχεία του παιχνιδιού ώστε να ρυθμιστεί το Field of View σε ανθρώπινα επίπεδα. Γιατί δε μπορούσε η ρύθμιση αυτή να ενταχθεί στα in-game options; Γιατί προφανώς οι ουκρανοί developers είχαν κοπανήσει 2-3 βότκες πριν ξεκινήσουν το PC optimization του τίτλου, ή ενδεχομένως η THQ (RIP) να ήταν τόσο τσιγκούνα που να μην ήθελε να ξοδέψει τα απαραίτητα 20 ευρώ. Έχοντας υπερνικήσει το σκόπελο της συνεχούς ναυτίας, συνέχισα από το τελευταίο μου save ελπίζοντας οτι στην πορεία της campaign η ποσότητα των cutscenes θα περιοριστεί (όπως και έγινε).

metro02Τα περιβάλλοντα στο Metro 2033 ξεχειλίζουν ατμόσφαιρα.

Παρά το αρχικό κύμα προβλημάτων, η εντύπωσή μου άρχισε να αλλάζει. Η ατμόσφαιρα του Metro 2033 λειτουργεί σαν τανάλια, ξεκινά σχετικά υποτονική και σταδιακά σφίγγει γύρω σου προκαλώντας αισθήματα θλίψης και κλειστοφοβίας. Η πίεση κλιμακώνεται βαθμιαία στο πίσω μέρος του μυαλού σου χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, μέχρι να διαπιστώσεις ξαφνικά οτι κοντεύεις να ακουμπήσεις την οθόνη με τη μύτη σου, λες και το παιχνίδι επιχειρεί να σε ρουφήξει κυριολεκτικά στον παγωμένο κόσμο του. Τα ασφυκτικά τούνελ, το σκοτάδι που αγκαλιάζει τα πάντα, η αίσθηση οτι η ανθρώπινη φυλή ζει τις τελευταίες της στιγμές, όλα υποχρεώνουν τον παίκτη να κινείται υπό το βάρος μιας συνεχούς ματαιότητας. Στον κόσμο του Metro 2033 ο άνθρωπος μοιάζει έτοιμος να ακολουθήσει τα χνάρια των δεινοσαύρων, ζωντανό απολίθωμα μιας εποχής δόξας που έχει προ πολλού φθάσει στο τέλος της. Οι όποιες “νίκες” μοιάζουν τραγικά εφήμερες, ωστόσο ακόμα και αυτές πρέπει να γίνονται αντικείμενο εορτασμών ώστε να δίνουν κουράγιο σε μια γονατισμένη κοινωνία.

Ταυτόχρονα, το status quo σε αυτή την κοινωνία λειτουργεί ως γλαφυρη υπενθύμιση για τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Ο μικροπρεπής, ευέξαπτος, εγωκεντρικός άνθρωπος συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν να είναι ακόμη ο απόλυτος κυρίαρχος αυτού του πλανήτη, μην έχοντας συνειδητοποιήσει οτι έχει απωλέσει την πρωτοκαθεδρία. Χωρίζεται σε φατρίες, σκοτώνει το συνάνθρωπό του, αναλώνεται σε ανούσιες διαμάχες την ώρα που η ζωή τον προσπερνά. Σε κάποιο σημείο φθάνεις να χάνεις το κουράγιο σου, να σκέφτεσαι οτι ίσως αυτή η φυλή δεν αξίζει σωτηρίας. Οτι η μοίρα που τη χτύπησε δεν ήταν άδικη, αλλα εμπεριείχε μιας μορφής θεία τιμωρία. Και ενώ ετοιμάζεσαι να σκύψεις το κεφάλι αποδεχόμενος το δίκαιο της επερχόμενης καταστροφής, βλέπεις μικρά παιδιά να τρέχουν στα σκοτεινά τούνελ και να παίζουν ανέμελα. Παρατηρείς ανθρώπους να γλεντούν στην τοπική ταβέρνα καλαμπουρίζοντας μεταξύ τους. Αισθάνεσαι τη ζωή να παλεύει να αναγεννηθεί υπό αντίξοες συνθήκες και η φλόγα της ελπίδας αναζωπυρώνεται. Το παρελθόν δεν αλλάζει, αλλά το μέλλον είναι ακόμα μπροστά μας. Οι παραλληλισμοί με την τρέχουσα κατάσταση στη χώρα μας έρχονται αβίαστα.

metro03Υπάρχει φως στο τούνελ;

Πέρα από την πολύ δυνατή ατμόσφαιρα του Metro 2033, βρήκα και άλλα αξιοσημείωτα στοιχεία. Λάτρεψα τις μικρές πινελιές ρεαλισμού στο χειρισμό των όπλων και του εξοπλισμού. Η ανάγκη για περιοδική αλλαγή του φίλτρου αέρα στην αντιασφυξιογόνο μάσκα μοιάζει ασήμαντη, προσθέτει όμως λίγο ακόμα βάθος στο gameplay καθώς υποχρεώνει τον παίκτη να παρακολουθεί τα αποθέματά του σε φίλτρα. Στο ίδιο μοτίβο, η χειροκίνητη φόρτιση του φακού είναι εύκολο να διαφύγει της προσοχής μέχρι να είναι πολύ αργά. Το επιτυχημένο post-apocalyptic setting κρίνεται κατά τη γνώμη μου στο κατά πόσο μπορεί να μεταδώσει στον παίκτη την επικινδυνότητα του περιβάλλοντος. Αν συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να συλλέγει προμήθειες και να προετοιμάζεται μεθοδικά πριν από κάποια εξόρμηση στην ερημιά, τότε το παιχνίδι έχει καταφέρει να σου μεταδώσει τα σωστά συναισθήματα. Ο “έξω κόσμος” δε με φόβιζε στα Fallout 3 και Fallout: Νew Vegas, με τρομοκρατούσε όμως στα STALKER και με ανησύχησε έντονα στο Metro 2033.

metro04Κάπως έτσι ήταν τα ραδιόφωνα όταν ήμουνα μικρός.

Διαβάζοντας διάφορα reviews του παιχνιδιού στο internet διαπίστωσα οτι γίνονται παράπονα για την ποιότητα του FPS gameplay αλλά πρέπει να πω οτι διαφωνώ. Δοκίμασα σχεδόν όλα τα διαθέσιμα όπλα του Metro 2033 και έμεινα ικανοποιημένος από το βαθμό διαφοροποίησης μεταξύ τους, από την αίσθησή τους στο πεδίο της μάχης, από τις ποικίλες τακτικές που επιτρέπουν. Ανησυχώ οτι στο sequel (Metro: Last Light) θα υπάρξουν απλοποιήσεις στο συγκεκριμένο τομέα – δεν έχω αυτή τη στιγμή κάποια σχετική πληροφορία, απλώς ένα άσχημο προαίσθημα βασισμένο σε ανάλογα παραδείγματα του παρελθόντος. Μακάρι να διαψευστώ, γιατί ένα Metro: Last Light χωρίς όλα αυτά τα ιδιαίτερα όπλα θα έχανε αρκετή από τη γοητεία του.

Μετά την πρώτη μισή ώρα ενασχόλησης με το Metro 2033, ετοιμαζόμουν να κατακεραυνώσω τον Νίκο Καράμπελα για το περίεργο γούστο του στα games, συνεχίζοντας με με κάποια έκφραση εκνευριστικής αλαζονείας τύπου “κοίτα εδώ πόσα ελαττώματα ανακάλυψα στο game που λατρεύεις”. 12 ώρες μετά και αφού ολοκλήρωσα την campaign του παιχνιδιού, δε μπορώ παρά να υποκλιθώ στο αισθητήριό του. Το Metro 2033 είναι ένα υπέροχο παιχνίδι, γεμάτο ατμόσφαιρα και ενδιαφέροντα στοιχεία στο gameplay. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν είχε τύχει να το παίξετε μέχρι σήμερα, στήστε καραούλι στις εκπτώσεις και χτυπήστε το αμέσως μόλις εμφανιστεί. Πιστεύω ειλικρινά πως δεν πρόκειται να το μετανιώσετε.

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

21 Comments

  1. Το Metro 2033 το είχα απορρίψει αρχικά ως πιθανή αγορά εξαιτίας μιας επιπόλαιας, βιαστικής εκτίμησης. Έχω ξοδέψει δεκάδες ώρες παίζοντας τίτλους της σειράς STALKER οπότε εκτίμησα οτι ένα ακόμα παιχνίδι με σοβιετικό post-apocalyptic setting δε θα είχε κάτι να μου προσφέρει.

    Μέγα λάθος, σε περίπτωση που ήξερες ότι κάποια από τα άτομα που είχαν εργαστεί πάνω στο SoC, είχαν αποχωρήσει από την GSC και δημιούργησαν την 4Α… :p
    Το Metro 2033 ανήκει στην κατηγορία παιχνιδιών που ξεκινάνε αργά και ξεγελάνε τον παίκτη σχετικά με το ρυθμό και το gameplay. Έχοντας δει αρκετά παιχνίδια σε αυτό το μοτίβο, μπορώ να πω ότι ο κανόνας λέει συνήθως πως έχω να κάνω με αριστούργημα.
    Πολύ καλή ιστορία, φοβερή κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, ωραία αίσθηση μαχης και επιβίωσης. Ειδική αναφορά αξίζει στην οικονομία του παιχνιδιού. Απλά ασύλληπτο concept. To μόνο ψεγάδι που βρήκα ήταν η Α.Ι. των εχθρών (των ανθώπων κυρίως). Σε καμία περίπτωση κακή, ήθελε όμως λίγο παραπάνω δουλειά ο συγκεκριμένος τομέας. Για το δε Last Light, είμαι αρκετά αισιόδοξος και περιμένω μεγαλύτερη διάρκεια, πλουσιότερο gameplay και πιο ανοιχτή εξερεύνηση

  2. Ένα ακόμα θετικό είναι οτι τα ατσίβμεντς του παιχνιδιού δεν είναι από αυτά που τα παίρνεις απλά παίζοντας το παιχνίδι, αλλά σε κάνουν να δοκιμάζεις καινούρια πράγματα, και να ξαναπαίζεις κάποια κεφάλαια χρησιμοποιώντας διαφορετικές τακτικές.. Επίσης αυτό το παιχνίδι με έκανε να αλλάξω άποψη για τον όρο librarian. Μέχρι πριν το παιχνίδι μου έφερνε στο νου κάτι το τελείως άκακο… Περιττό να πω οτι αυτό άλλαξε εντελώς μετά.. 🙂

  3. Τώρα που και ο Admiral ανακάλυψε την μετα-αποκαλυπτική τελειότητα του Metro 2033, μπορεί κάποιος από το RQ να ρώτήσει τώρα που άλλαξε χέρια το δικαίωμα publishing του Last Light, τι σκοπεύουν να κάνουν με το Ranger Mode? Αλλά να ρωτήσει επίσημα ως συντάκτης. Να έχετε και την ευκαιρία να γίνεται παγκοσμίως γνωστοί όταν όλοι θα μαθαίνουν την είδηση από εδώ.

  4. Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω!? Το ranger mode και το genesis trailer ήταν οι λόγοι που το προ-παρήγγειλα…
    Σοβαρά πάντως, δεν νομίζω οτι το συγκεκριμένο mode είναι θέμα publisher. Η 4Α θα το έχει ενσωματωμένο στο παιχνίδι ανεξάρτητα από το ποιος θα εκδόσει το παιχνίδι. Νομίζω…

  5. αααααααααχ το STALKER, ακόμα δεν έχω καταφέρει να το τρέξω. Ακόμα και με το Complete STALKER 2009 δεν δουλεύει το V-sync και ενώ το έχω επίτηδες τουμπανιάσει, ακόμα πιάνω 90-100 fps και η κάρτα ψήνεται.
    Ήταν στο ίδιο “καταραμένο V-Sync Σ/Κ” με το Dead Space 1.

  6. Είσαι σίγουρος ότι ευθύνεται το vsync? Εγώ πάντως κέρδισα 7-8 frames παραπάνω κατεβάζοντας το SSAO από high σε medium. Δοκίμασες επίσης να παίξεις με τις ρυθμίσεις του mod? Έχει και ένα σχετικό pdf (το μοντ) για τις ρυθμίσεις.

  7. Το παιχνίδι είναι πολύ ωραίο!Στην αρχή εγώ ξενέρωσα γιατί το story δε πήγαινε όπως το βιβλίο,μέσα σε 5 λεπτά gaming έκανα ότι διάβασα σχεδόν στο μισό βιβλίο+κάτι ξεκάρφωτα πράγματα.Μετά είπα οκ,το παιχνίδι είναι πιστό στο βιβλίο μόνο σε μερικά θέματα και συνέχισα να παίζω μόνο που..επειδή την βλέπω “pro” πάντα βάζω το επίπεδο δυσκολίας ένα κλικ πιο κάτω απο το υπέρτατο επίπεδο και έτσι στο Metro2033 τα βρήκα πολύ σκούρα,έχυσα αίμα για να περάσω κάποια επίπεδα και τώρα το έχω αφήσει για λίγο στην άκρη μέχρι να με πιάσει ο μαζοχισμός πάλι. 🙂

  8. Φοβερό game αν και σε αρκετά σημεία εκνευριστικά δύσκολο. Πάντως πρέπει να δείτε οπωσδήποτε και το βιβλίο. Φοβερό για ένα σχεδόν open source book που οι αναγνώστες μπορούσαν να κάνουν παρατηρησεις και να προσθέτει πράγματα ο συγγραφέας.
    Κατά την γνώμη μου όμως το stalker ήταν πολύ ποιο καλός τίτλος και με περισσότερη ατμόσφαιρα αλλά γούστα είναι αυτά.

  9. To “scope” του Stalker είναι μεγαλύτερο προφανώς καθώς προσπαθεί να κάνει πολλά πράγματα μαζί (fps, open world, trading, rpg elements, horror, dynamic events κτλ.) και τα καταφέρνει καλά. Πάντως έχω την εντύπωση (δεν ξέρω αν είναι μόνο δική μου) ότι τα Stalker αν και έχουν κάνει περισσότερες πωλήσεις (σε σχέση με το Metro), κι αν κρίνω από το πόσο γίνεται κουβέντα γύρω από αυτά, πως μάλλον θεωρούνται niche σε σχέση με το Metro 2033 (χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι mainstream)…

  10. Σαφώς. Το Metro 2033 μπορεί να είναι δύσκολο σε αρκετά σημεία, αλλά το Stalker αναβλύζει hardcorίλα από παντού. Αντίθετα το Metro πατάει πάνω στις νόρμες των σύγχρονων FPS και φαίνεται πιο φιλικό στο μέσο χρήστη.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL