REVIEWS

EADOR: MASTERS OF THE BROKEN WORLD

Tα games ανατολικοευρωπαϊκής προέλευσης έχουν πάντοτε κάτι το διαφορετικό, μία αίσθηση την οποία δύσκολα μπορείς να περιγράψεις με λόγια χωρίς να πλατειάσεις. Η κουλτούρα της περιοχής παρεισφρύει στο σχεδιασμό του σεναρίου και του gameplay, με αποτέλεσμα το τελικό αποτέλεσμα να έχει πάντοτε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία κάποιος είτε αντιπαθεί είτε λατρεύει, χωρίς μέση οδό. Λόγω των δύσκολων οικονομικών (και άλλων) συνθηκών κάτω από τις οποίες είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν οι developers, τα games κυκλοφορούν συχνά με ατέλειες και bugs, με κενά και προβλήματα στο balancing, συνήθως βιαστικά και χωρίς να έχει ολοκληρωθεί πρώτα η πολύτιμη περίοδος του playtesting. Ακόμα κι έτσι όμως ο καθένας μπορεί να διακρίνει οτι κατά την ανάπτυξη των παιχνιδιών οι developers έχουν ρίξει μπόλικη σκέψη, δουλειά και πάνω απ’ όλα αγάπη στα δημιουργήματά τους. Για μένα τα games της ανατολικής Ευρώπης με την ξεχωριστή κουλτούρα τους, λειτουργούν ως το ιδανικό αντίβαρο στην καλογυαλισμένη ελαφρότητα των δυτικών studios. Ενώ οι αμερικανοαγγλοδυτικοευρωπαίοι developers πανικοβάλλονται στη σκέψη οτι μπορεί μερίδα του κοινού να βρει το παιχνίδι τους υπερβολικά πολύπλοκο, οι ανατολικοί ρίχνουν μέσα οτιδήποτε θεωρούν ωραίο και η στάση τους προς τους casual gamers μπορεί να συνοψιστεί στο εξής:

Eador1

Το Eador: Masters of a Broken World ενσωματώνει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά στο ακέραιο. Προϊόν της ρωσοουκρανικής Snowbird Games, το παιχνίδι παρουσιάζεται ως κράμα grand strategy, tactical strategy και 4X. Διαθέτει εμφανείς επιρροές από turn-based παιχνίδια-θρύλους όπως τα Heroes of Might and Magic, Masters of Magic και Civilization, αντλώντας από το καθένα διάφορα στοιχεία του gameplay και ενσωματώνοντάς τα οργανικά σε ένα ενιαίο σύνολο με τη δική του ταυτότητα. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που οφείλω να αναγνωρίσω στους δημιουργούς του Eador: ενώ το παιχνίδι τους θα μπορούσε πολύ εύκολα να καταλήξει ένα ασυνάρτητο κατέκτυπο των τίτλων από τους οποίους εμπνέεται, τελικά κατάφεραν να αποφύγουν τον κίνδυνο ενός game-Φρανκενστάιν και να παρουσιάσουν ένα παιχνίδι που μπορεί να σταθεί στα δικά του πόδια. Ομολογώ πως δεν το περίμενα, ειδικά μετά τις πρώτες 2-3 ώρες επίπονης ενασχόλησης κατά τις οποίες υπέφερα πασχίζοντας να καταλάβω όλες τις ιδιαιτερότητες του gameplay και να αρχίσω να διαμορφώνω μια επιτυχημένη στρατηγική. Αν και το tutorial δεν είναι άσχημο, εντούτοις η πραγματική γνώση στο Eador έρχεται μόνο μετά από κάποιο διάστημα δοκιμής και λάθους.

ΚΟΜΜΑΤΙΑ, ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ

Ο κόσμος του Eador επλήγη από μεγάλες καταστροφές και έχει πλέον κατακερματιστεί σε πολλαπλά Shards, μίνι κόσμους-“νησιά” οι οποίοι πλέουν ανέμελα στο άπειρο του διαστήματος. Εσείς σναλαμβάνετε το ρόλο ενός από τους δεκαέξι Masters, ημίθεα πλάσματα που ερίζουν για την κυριαρχία πάνω στον κομματιασμένο κόσμο των θνητών, με τελικό στόχο να ενώσετε όσο το δυνατόν περισσότερα shards στο δικό σας homeworld και να επικρατήσετε έναντι των υπόλοιπων Masters. H single player campaign, με διαφορά το πιο εκτενές game mode από τα προσφερόμενα, ακολουθεί ημι-ανοικτή λογική καθώς προσφέρει ανά πάσα στιγμή διάφορα shards προς κατάκτηση και ο παίκτης είναι ελεύθερος να επιλέξει τον επόμενό του στόχο. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση των shards είναι οτι η προσάρτησή τους στον homeworld επιφέρει αυτόματα μια σειρά από bonuses τα οποία ξεκλειδώνονται για τις μελλοντικές εξορμήσεις σε εχθρικά shards, οπότε η επιλογή του επόμενου στόχου δεν είναι αυθαίρετη αλλά βασίζεται εν πολλοίς στα προσεφερόμενα bonuses και στον τρόπο παιχνιδιού που ο κάθε παίκτης θέλει να ακολουθήσει. Μετά την επιλογή ενός shard ο Master μεταφέρεται στην επιφάνειά του και καταλαμβάνει το σώμα ενός από τους διαθέσιμους heroes (Warrior, Scout, Commander και Wizard) με σκοπό να κατακτήσει το αντίπαλο κάστρο και να αποκτήσει με αυτό τον τρόπο τον απόλυτο έλεγχο του shard, ενσωματώνοντάς το στην αυτοκρατορία του.

Eador2H Shard Screen. Στο κέντρο βλέπουμε τον homeworld του πρωταγωνιστή και στο βάθος μερικά αδέσποτα shards.

Μόλις τηλεμεταφερθείτε στην επιφάνεια θα αντικρίσετε τον turn-based strategic map ο οποίος θυμίζει ταυτόχρονα Heroes of Might and Magic, Civilization και… Total War! Έχετε στη διάθεσή σας ένα κάστρο όπου μπορείτε να αναγείρετε διαφόρων ειδών κτήρια με σκοπό την παραγωγή units, την εκμάθηση spells, την αύξηση των εισοδημάτων του βασιλείου σας, την αγορά εξοπλισμού για τον ήρωά σας και ούτω καθεξής – γνωστά πράγματα για όλους τους παίκτες που έχουν ασχοληθεί έστω και με ένα παιχνίδι τύπου Heroes, Age of Wonders ή Disciples. Ολόκληρος ο χάρτης χωρίζεται σε επαρχίες, η  κατάκτηση των οποίων συνεισφέρει κάποιο ποσό χρημάτων ή gems στα ταμεία και σας επιτρέπει να επιτεθείτε στις γειτονικές της επαρχίες. Ωστόσο η κατάκτηση μιας επαρχίας είναι μόνο η αρχή, καθώς πλέον οι κάτοικοί της είναι υπήκοοί σας και απαιτούν να φροντίσετε για τις ανάγκες τους.

Η διαχείριση των επαρχιών είναι δύσκολη υπόθεση. Οι κάτοικοι έχουν… ευαίσθητο ψυχισμό και αντιδρούν δυναμικά σε διάφορα συμβάντα, ρίχνοντας πάντα τις ευθύνες σε εσάς! Συχνά-πυκνά έρχεστε αντιμέτωποι με διάφορα random events και ο τρόπος αντιμετώπισης που θα επιλέξετε θα κρίνει κατά πολύ την αγάπη ή το μίσος του πληθυσμού μιας επαρχίας προς το πρόσωπό σας. Μάλιστα τα random events συνδέονται ευθέως με το σύστημα Karma: κάθε σας επιλογή στους διαλόγους, κάθε καλή ή κακή πράξη, ακόμα και η κατασκευή συγκεκριμένων κτηρίων στρέφουν τον ηθικό σας άξονα είτε προς τις δυνάμεις του Φωτός είτε προς τις δυνάμεις του Χάους, επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τις σχέσεις σας με τους υπόλοιπους Masters αλλά και την εξέλιξη της campaign με τρόπο που δε μπορώ να αποκαλύψω χωρίς να μαρτυρήσω ουσιώδη spoilers. Όπως ακριβώς συνέβαινε και στο strategy game King Arthur, έτσι και εδώ η παρουσία αυτών των events αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από τα στρατηγικά καθήκοντα του παίκτη, αν και στην περίπτωση του Eador από κάποιο σημείο και μετά αρχίζουν να επαναλαμβάνονται. Φιλική συμβουλή: κρατήστε πάντοτε ένα απόθεμα χρημάτων στο θησαυροφυλάκιό σας, ποτέ δεν ξέρετε πού μπορεί να χρειαστεί.

Eador3Τώρα εγώ θα φταίω αν διαλέξω την τρίτη επιλογή;

Η ανέγερση ορισμένων κτηρίων στο κάστρο επιτρέπει την κατασκευή χρήσιμων εγκαταστάσεων σε… προβληματικές επαρχίες. Για παράδειγμα η δημιουργία μιας tavern έχει πάντοτε ευεργετικό αποτέλεσμα στη διάθεση των υπηκόων σας, ενώ άλλα κτήρια οικονομικής φύσεως βελτιώνουν την παραγωγή της επαρχίας σε Gold και Gems. Ένας ακόμα παράγοντας που επηρεάζει την ανάπτυξη μιας περιοχής είναι ο βαθμός εξερεύνησης. Αν έχετε έναν ήρωα σε μια επαρχία μπορείτε να ξοδέψετε μία turn για την εξερεύνηση της γύρω περιοχής, ενδεχομένως δε να βρείτε ενδιαφέρουσες τοποθεσίες που θα σας ανταμείψουν με loot ή με… κάποια σκληρή μάχη! Όσο περισσότερο εξερευνάτε μία επαρχία τόσο ανεβαίνει ο πληθυσμός, με άμεσο αντίκτυπο στα προσδoκώμενα έσοδα.  Ωστόσο η αφιέρωση πολλών turns στην εξερεύνηση μπορεί να έχει και την αρνητική της πλευρά, καθώς ο αντίπαλός σας ενδέχεται να επεκταθεί πολύ στο χάρτη και να σας κάνει τη ζωή δύσκολη. Εσείς θα πρέπει να αποφασίσετε για το πώς θα μοιράσετε το χρόνο μεταξύ εξερεύνησης και επέκτασης.

Όταν συναντήσετε αντίσταση, είτε από τη φρουρά μιας υπό κατάκτηση επαρχίας είτε από τον αντίπαλό σας στο shard, θα περάσετε στο turn-based tactical mode όπου οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές θα λύσουν τις διαφορές τους. Εδώ τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα, το Eador χρησιμοποιεί ένα κλασικό turn-based σύστημα μάχης με ελάχιστες διαφορές από παρόμοιους τίτλους. Οι ήρωες έχουν φυσική παρουσία στο πεδίο της μάχης και συμμετέχουν ενεργά ανάλογα με την ειδίκευσή τους, οι μονάδες διαθέτουν επιθετικά και αμυντικά στατιστικά μαζί με ορισμένες special abilities, το πεδίο της μάχης χωρίζεται σε εξάγωνα και το terrain δίνει bonuses ή penalties ανάλογα με το είδος του. Λίγη προσοχή χρειάζεται στον παράγοντα της stamina, καθώς αν μια μονάδα εξαντλήσει τη διαθέσιμη ενέργειά της θα ακινητοποιηθεί για κάποιο χρονικό διάστημα. Κατά τα άλλα το combat system του Eador είναι πλήρως ικανοποιητικό, δεν παρουσιάζει ιδιαιτερότητες και θα προσαρμοστείτε άμεσα μόλις αποκτήσετε γνώση των δυνατών και αδύνατων σημείων για όλες τις διαφορετικές μονάδες.

Eador4Πού πας ρε φουκαρά χωρίς healer;

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΜΗΤΗΡ ΜΑΘΗΣΕΩΣ

Ανέφερα στην αρχή του κειμένου οτι το Eador: Masters of the Broken World είναι ανατολικοευρωπαϊκό παιχνίδι με τα όλα του, θετικά και αρνητικά. Καταρχάς χρειάστηκα ένα σεβαστό χρονικό διάστημα, περίπου τρεις ώρες χονδρικά, για να καταφέρω να χωνέψω όλες τις ιδιαιτερότητες του παιχνιδιού και να αρχίσω να μπαίνω στο νόημα. Το interface η αλήθεια είναι πως δε βοηθά ιδιαίτερα σε ορισμένα σημεία, συγκεκριμένα στην οθόνη του building construction η ταξινόμηση στερείται λογικής συνέχειας και εντάσσει χωρίς λόγο εντελώς διαφορετικά κτήρια στις ίδιες υποκατηγορίες, με αποτέλεσμα να χρειάζεται συνεχές ψάξιμο για να βρει κανείς το σωστό κτήριο προς κατασκευή. Γενικά το Eador αφήνει την αίσθηση οτι βρίσκεται ακόμα υπό ανάπτυξη και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, για παράδειγμα η ενσωμάτωση των Steam achievements είναι ημιτελής και πολλά in-game events δεν ξεκλειδώνουν το αντίστοιχο achievement. Υπάρχουν επίσης ορισμένα θέματα στο balancing, π.χ. για όλες τις hero classes η απόκτηση Gold αποτελεί μόνιμο πρόβλημα ενώ τα gems βρίσκονται εν αφθονία και κάποιες από τις units είναι καταφανώς καλύτερες από άλλες με το ίδιο κόστος. Τα animations κατά τη διάρκεια των μαχών ενίοτε “σπάνε” και χάνουν σε ομαλότητα, η επεξεργασία των turns του AI παίρνει αρκετό χρόνο ακόμα και σε μικρούς χάρτες, ορισμένα bugs ενδέχεται να αναγκάσουν τους παίκτες να φορτώσουν μια προηγούμενη turn. Ο τεχνικός τομέας βρίσκεται ομολογουμένως σε αρκετά καλά επίπεδα, αν και προσωπικά θα προτιμούσα κάπως πιο “καθαρό” σχεδιασμό αφού οι χάρτες μοιάζουν παραφορτωμένοι και κουράζουν λίγο στο μάτι.

Άρα, όπως καταλαβαίνετε, το Eador ανήκει στην κατηγορία των παιχνιδιών που απαιτούν κάποια επιείκεια από τον παίκτη, ίσως και την καταβολή μιας μικρής προσπάθειας για την εκμάθηση των βασικών game mechanics, ανταμείβει όμως πλούσια τους επιμένοντες με βαθύ, πλούσιο gameplay και πολλές δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες!) ώρες περιεχομένου. Τα πανταχού παρόντα στοιχεία RPG (τόσο οι ήρωες όσο και οι μονάδες ανεβαίνουν levels), η ενδιαφέρουσα μείξη Civilization και Total War με Heroes of Might and Magic, η μεγάλη ποικιλία σε μονάδες, κτήρια, αντικείμενα και spells, η ενδιαφέρουσα ιστορία με τα πολλαπλά εναλλακτικά φινάλε, όλα αυτά είναι δείγματα ενός παιχνιδιού το οποίο θα μπορούσε υπό τις κατάλληλες συνθήκες να γράψει ιστορία στο είδος του και να ανταγωνιστεί ευθέως τα “μεγάλα ονόματα”. Τελικά δεν το καταφέρνει για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω, οπότε θα πρέπει να αρκεστεί στο χαρακτηρισμό του “ακατέργαστου διαμαντιού” που συνοδεύει τόσα και τόσα games ανατολικής προέλευσης.

Eador5Μακάρι το σκάκι να είχε τέτοια πιόνια, θα έπαιζε πολύ περισσότερος κόσμος.

Η ροή των καινούριων παιχνιδιών είναι τέτοια που συνήθως αναγκάζει εμάς τους reviewers να τελειώνουμε ένα παιχνίδι και να περνάμε αμέσως στο επόμενο για τις ανάγκες των παρουσιάσεων. Το Eador: Masters of the Broken World κατάφερε παρ’όλα αυτά να βρει μόνιμη θέση στο σκληρό μου δίσκο και σκοπεύω να επανέρχομαι συχνά-πυκνά σε αυτό για να εξερευνήσω όλες τις πτυχές του. Έχω προσωπική αδυναμία στα… δύστροπα games και κατά συνέπεια μπόρεσα με σχετική άνεση να αντιπαρέλθω την εμφανή έλλειψη του λεγόμενου “polish“, καταλαβαίνω όμως οτι οι περισσότεροι gamers δεν έχουν καμία διάθεση να υποστούν πρώτα ταλαιπωρία για να καταφέρουν να απολαύσουν ένα παιχνίδι. Σε αυτή την κατηγορία παικτών θα πρότεινα να περιμένουν μερικούς μήνες για τα απαραίτητα patches και να επανεξετάσουν την περίπτωση του Eador με την ευκαιρία κάποιας προσφοράς, αφού πρόκειται για έναν ενδιαφέροντα και αρκετά πρωτότυπο τίτλο. Από την άλλη, οι φανατικοί του είδους ας βάλουν το Eador στη Wishlist τους αφού τελειώσουν το Heroes VI: Shades of Darkness γιατί το παιχνίδι πραγματικά το αξίζει.

Bugs, glitches, ατέλειες, προβλήματα αλλά και βαθύ gameplay, πολλές ώρες παιχνιδιού, ποικιλία, τακτική, RPG, grand strategy σε ένα πακέτο. Αγαπημένοι μου ανατολικοευρωπαίοι developers, μην αλλάξετε ποτέ!

Pros

  • Βαθύ gameplay
  • Πετυχημένος συνδυασμός strategy, RPG, Civ
  • Καλός τεχνικός τομέας
  • Πολλές ώρες παιχνιδιού
  • Πολλαπλά game modes (campaign, Custom Battle, Multiplayer)

Cons

  • Bugs και glitches
  • Προβλήματα στο balancing
  • Μέτριο optimization
  • Αρχικά δυσνόητο
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 77%

77%

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

2 Comments

  1. Σίγουρα θα το τσεκάρω στο μέλλον! Αυτό με τα bugs ποτέ δεν το κατάλαβα, δεν μπορούν να κάνουν 2-3 μήνες υπομονή για καλύτερο testing? Τεσπα, από όσα διάβασα με έχει πείσει, ελπίζω να τα πάει καλά και να διορθόσουν σύντομα τα ζουζούνια του.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL