REVIEWS

LIKE A DRAGON: INFINITE WEALTH

Η μετάβαση της μακρόβιας σειράς Yakuza της Sega, από action/brawler σε turn-based JRPG, ήταν ίσως η πιο τολμηρή απόφαση που πήρε ποτέ η Ryu Ga Gotoku για το πολυαγαπημένο της «παιδί». Σε συνδυασμό μάλιστα με την απόφαση να αλλάξει ο κεντρικός πρωταγωνιστής, από τον σκληροτράχηλο με την χρυσή καρδιά, Kiryu Kazuma στον αφελή και χαρούμενο, αλλά εξίσου σκληρό τύπο, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, Ichiban Kasuga ήταν ένα ακόμα μεγάλο στοίχημα που έπρεπε πάση θυσία να κερδηθεί. Και οι θαυματοποιοί από την Ιαπωνία τα κατάφεραν και εκεί. Το Like A Dragon: Yakuza του 2020, όπως γνωστοποιήθηκε στη δύση προκειμένου να γίνει ομαλά η μετάβαση από την ονομασία Yakuza στο Like A Dragon (όπως τιτλοφορείται στην Ιαπωνία), ήταν ένα εξαιρετικό παιχνίδι και δίκαια αγαπήθηκε από τους φανατικούς της σειράς.

Για το Like A Dragon: Infinite Wealth, το διακύβευμα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, καθώς η Ryu Ga Gotoku ισχυρίστηκε ότι το εν λόγω sequel θα είναι το magnum opus της, κυρίως σε επίπεδο περιεχομένου, για το οποίο μάλιστα έδωσε σαφείς εντολές στο κοινό της να μην παίξει το παιχνίδι «μονοκοπανιά», αφότου κυκλοφορήσει, αλλά να απολαύσει το χρόνο μαζί του, προς αποφυγή προβλημάτων υγείας! Μεγάλα λόγια, τα οποία ωστόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, καθώς το Infinite Wealth είναι όντως το μεγαλύτερο σε μέγεθος παιχνίδι της Ryu Ga Gotoku, σε μια σειρά που η συντριπτική πλειονότητα των «επεισοδίων» της έχουν διάρκεια πάνω από 35-40 ώρες. Τι συμβαίνει όμως, όσον αφορά τα επιμέρους στοιχεία της;

Μια νέα ζωή για τον Ichiban Kasuga ξεκίνησε, αλλά δεν ήταν γραφτό να κρατήσει πολύ.

Ξεκινώντας από την κεντρική υπόθεση, το Infinite Wealth μας μεταφέρει τέσσερα χρόνια μετά τα γεγονότα του Like A Dragon: Yakuza. Παρακολουθούμε έτσι τις συνέπειες τη Μεγάλης Διάλυσης της Tojo Clan και της Omi Alliance, γεγονός που οδήγησε έτσι και στην οριστική (;) διάλυση της Γιαπωνέζικης Μαφίας, καθώς οι πρακτικές και τα «ιδανικά» της δεν είχαν πια θέση στη σύγχρονη εποχή. Ο Ichiban Kasuga, μακριά από οργανωμένο έγκλημα, εργάζεται πλέον ως υπάλληλος στη Hello Work, μια εταιρεία που αναλαμβάνει να βρίσκει δουλειές στους ανέργους ανάλογα με το βιογραφικό τους (κάτι σαν τον ΟΑΕΔ δηλαδή). Ωστόσο την ίδια στιγμή, με τα λιγοστά μέσα που του παρέχει η θέση του, προσπαθεί κρυφά να βοηθήσει τους πρώην yakuza «συναδέλφους» του να επανενταχτούν στην κοινωνία, καθώς είναι πάρα πολύ δύσκολο για κάποιον πολίτη να ανεχτεί να προσλάβει στην επιχείρησή του έναν πρώην μαφιόζο.

Παρ’ όλα αυτά, ένα παράξενα ύποπτο γεγονός αλλάζει ξανά τη ζωή του, αφού για αδιευκρίνιστους αρχικά λόγους, απολύεται από τη δουλειά του και μαζί με αυτόν, και όλη η «παλιοπαρέα» των Nanba και Adachi, στην αντίστοιχα δική τους απασχόληση. Χωρίς να προχωρήσουμε σε πολλά spoilers, μαθαίνουμε ότι η βιολογική μητέρα του Ichiban, Akane, που ως γνωστόν δεν έχει γνωρίσει ποτέ, παίζει σοβαρό ρόλο στα γεγονότα που μεσολάβησαν, η οποία μάλιστα έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης. Κατόπιν προτροπής κάποιου παλιού γνώριμου, ο Ichiban θα μεταβεί στη Χαβάη για να την εντοπίσει, ενώ εκεί θα συναντήσει και τον Kazuma Kiryu, ο οποίος με τη σειρά του ψάχνει να βρει την Akane για τους δικούς του λόγους. Ένας αρκετά γερασμένος και άρρωστος Kiryu, αλλά με τεράστια ψυχικά αποθέματα και με τη γνωστή καρδιά του δράκου, που ίσως είναι η τελευταία φορά που θα τη ακούσουμε να χτυπάει…

Σημαντικός ο ρόλος του Kazuma Kiryu στην ιστορία, δεν θα μπορούσε να συνέβαινε και αλλιώς…

Η ιστορία του Infinite Wealth είναι «slow-burner», που λένε και στο χωριό μου, καθώς αργεί χαρακτηριστικά να πάρει μπροστά, αφιερώνοντας αρκετές από τις πρώτες ώρες σε πιο «ανάλαφρα» θέματα, όπως ο… έρωτας του Ichiban για την Saeko. Ωστόσο, ακόμα και όταν αποκαλυφθούν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι, η υπόθεση δεν εντυπωσιάζει στο ίδιο βαθμό που έχουν κατορθώσει τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, ακόμα και ο προκάτοχός του. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι πρόκειται για μια αδύναμη ιστορία, εξάλλου οι σεναριογράφοι της Ryu Ga Gotoku αποτελούν εγγύηση στο να εκπλήσσουν τον παίκτη με τις ανατροπές και με τις προεκτάσεις (πολιτικές ή/και κοινωνικές) που έχουν οι ιστορίες τους (το ίδιο συμβαίνει και εδώ), ενώ και το καστ των χαρακτήρων (νέων και παλαιών) και η ανάπτυξη των προσωπικοτήτων τους είναι, για μια ακόμη φορά, εξαιρετικά. Απλά κατά την προσωπική μου άποψη, θα ήθελα κάτι πιο δυνατό.

Παρ’ όλα αυτά, το κομμάτι της ιστορίας είναι το μοναδικό στοιχείο που χρήζει σύγκρισης με το Like A Dragon: Yakuza, καθώς σε όλα τα υπόλοιπα, το Infinite Wealth παρουσιάζεται βελτιωμένο. Πρώτο και κυριότερο, το στοιχείο των turn-based μαχών, οι οποίες διαθέτουν καλύτερη ροή, μεγαλύτερο εύρος επιλογών, αλλά και τακτικής. Παραδείγματος χάρη, η σωστή τοποθέτηση των μελών της ομάδας στο πεδίο της μάχης έχει μεγάλη σημασία, καθώς είναι δυνατή η επίτευξη χτυπημάτων με τη βοήθεια αντικειμένων που βρίσκονται κοντά στο μέλος που επιτίθεται ή πισώπλατα χτυπήματα που είναι κατάλληλα για να σπάνε τις άμυνες των αντιπάλων που έχουν κλειστεί στο καβούκι τους. Εναλλακτικά, αν σημαδέψουμε κατάλληλα, μπορεί να δημιουργηθεί μια «καραμπόλα» χτυπημάτων, προς όφελός μας, ή κάποια area skills να προκαλέσουν παράπλευρη ζημιά σε εχθρούς που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Όλα αυτά βέβαια, πραγματοποιούνται με το χιουμοριστικό ύφος που χαρακτηρίζει τη σειρά, με την υλοποίηση πολλών special κινήσεων, αλλά και εχθρών (μην ξεχνάμε ότι ο Ichiban μικρός έπαιζε Dragon Quest και έχει μεγάλη…φαντασία) να είναι ξεκαρδιστική.

Το σύστημα μάχης είναι απολαυστικό και σαφώς βελτιωμένο από τον προκάτοχό του.

Τα ισχυρά bonds μεταξύ των μελών παραμένουν πάρα πολύ σημαντικά, γιατί ξεκλειδώνουν τις tag-team επιθέσεις, που μπορούν να γίνουν συντριπτικές, ενώ συχνά προσθέτουν μια πολύτιμη follow-up επίθεση στο παλμαρέ τους. Συνεπώς, αξίζει με το παραπάνω να παρακολουθήσουμε τις ιστορίες τους στο Survive/Revolve Bar και να ακούσουμε τι έχουν να μας πουν, όταν περάσουμε από την κατάλληλη τοποθεσία. Φυσικά, υφίστανται τα διάφορα jobs που αντιστοιχούν σε classes, μερικά μάλιστα είναι ιδιαίτερα ευφάνταστα, που συνοψίζουν νέες κινήσεις και χαρακτηριστικά για τους ήρωες που θα τα επιλέξουν.

Τα jobs και η παραμετροποίησή τους εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα έξι personality traits (style, charisma, kindness, intellect και confidence) του Ichiban, ενώ ανοίγονται δυνατότητες περισσότερων πειραματισμών, καθώς κάποια skills μπορούν να μεταφερθούν από job σε job. Γενικά, η γεύση που αφήνει το σύστημα μάχης είναι ότι έχει διορθώσει όλα τα τυχόν κακώς κείμενα του προκατόχου του, δημιουργώντας πολύ συναρπαστικές, στιβαρές και γρήγορες μάχες, κάτι διόλου εύκολο να υλοποιηθεί σε ένα turn-based μηχανισμό.

Αν έχετε όρεξη για κατασκευές, το Dondoko Island σας δίνει τη λύση!

Εκτός αυτού, το παιχνίδι επιφυλάσσει αρκετές ακόμα εκπλήξεις, ιδίως μετά τα μέσα του, όπου η ιστορία κυμαίνεται πλέον μεταξύ των Yokohama/Kamurocho και της Honolulu. Η δε Honolulu, που είναι και η εντελώς καινούρια πόλη που της σειράς, είναι άκρως απολαυστική για να την εξερευνήσει κανείς. Είναι αρκετά μεγάλη σε μέγεθος για να χρειαζόμαστε συχνά ταξί ή το ειδικό skate για να επιταχύνουμε τη διαδικασία άφιξης μεταξύ των προορισμών, και γεμάτη δευτερεύουσες δραστηριότητες, όπου πολλές από αυτές είναι mini-games που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαν να αποτελούν αυτόνομους τίτλους.

Ενδεικτικά, να αναφέρουμε το Sujimon, μια παραλλαγή του… Pokemon (τι άλλο;), όπου μπορούμε να «πιάσουμε» μερικούς αντιπάλους μετά το τέλος κάποιας μάχης, να τους εκπαιδεύσουμε και να τους βάλουμε να πολεμήσουν ενάντια σε άλλα Sujimon, στις ανάλογες αρένες. Μια παράλληλη ενασχόληση που άνετα μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον για διψήφιο αριθμό ωρών, κάτι που ισχύει και για το έτερο mini-game, τον Dondoko Island, που αποτελεί μια διακωμώδηση του Animal Crossing.

Το χορευτικό αυτό αποτελεί μέρος μιας θανατηφόρας special κίνησης. Εκπλήσσεστε; Δεν θα έπρεπε.

Στο Dondoko Island, αναλαμβάνουμε να καθαρίσουμε ένα μολυσμένο νησί από τα απόβλητα που δέχεται (γεγονός άμεσα συνυφασμένο με την ιστορία του παιχνιδιού) και να το αναζωογονήσουμε σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποτελέσει ένας πρώτης τάξεως τουριστικό θέρετρο. Συνεπώς, χτίζουμε δρόμους, σπιτάκια, στήνουμε εγκαταστάσεις κλπ, σε ένα πολύ εθιστικό υπό-παιχνίδι, ιδανικό για να μας κάνει να ξεχάσουμε τι έπρεπε να κάνουμε στο κεντρικό story.

Ένα κεντρικό story που διαρκεί γύρω στις 45-50 ώρες, με ελάχιστη ανάγκη για grinding (αν χρειαστεί, υπάρχουν endless dungeons γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό) και σε γενικές γραμμές, με βατό επίπεδο δυσκολίας, που πλην δυο-τριών μαχών, δεν θα έλεγα ότι αντιμετωπίσαμε ιδιαίτερα προβλήματα για να προχωρήσουμε παρακάτω. Θα μπορούσα να πω ότι μου φάνηκε κάπως πιο εύκολο από τον προκάτοχό του, ιδίως με την άνεση που μπορεί κάποιος να μαζέψει πάρα πολλά χρήματα προς το τέλος του παιχνιδιού και να ισχυροποιήσει σημαντικά τους χαρακτήρες του, αγοράζοντας ή/και κάνοντας crafting πανίσχυρα όπλα. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί μομφή προς την ποιότητα του Infinite Wealth, καθώς το παιχνίδι προσπαθεί πρωτίστως να είναι διασκεδαστικό και το καταφέρνει απόλυτα.

Οι tag-team επιθέσεις είναι must, ιδίως προς τα τελευταία στάδια του παιχνιδιού.

Με κυριολεκτικά δεκάδες παράπλευρες δραστηριότητες (ως και παραλλαγή του Crazy Taxi υπάρχει, πέρα από τα γνώριμα arcades, karaoke, baseball, pachinko, blackjack κλπ), αλλά και με μια ιστορία που, παρ’ όλη την σχετικά μειωμένη δυναμική της, εν τέλει σίγουρα θα καταφέρει να συγκινήσει τους θιασώτες της σειράς, το Like A Dragon: Infinite Wealth είναι ένα υπέροχο παιχνίδι που μπορεί να σας απασχολήσει για δεκάδες ώρες και να νοιώσετε ότι τα χρήματά σας έπιασαν τόπο. Αν έλειπε και το απαράδεκτο, από κάθε άποψη, paywall στο New Game+ (μόνο αν έχετε αγοράσει την Deluxe ή Premium έκδοση ξεκλειδώνεται), τότε η αξία του θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη.

 

Ευχαριστούμε θερμά τη Zegetron για την παροχή του review code.

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 92%

92%

Bon Voyage

Ίσως το peak της σειράς Yakuza, όσον αφορά το τεράστιο περιεχόμενο του, το Like A Dragon: Infinite Wealth θα κλέψει όλο τον εναπομείναντα ελεύθερο χρόνο σας.

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

Related Articles

Back to top button
elEL