HOW TO SURVIVE

Όταν από του πουθενά, χωρίς να έχει γίνει ιδιαίτερη διαφήμιση, ντόρος, μουχαμπέτι και νταβατούρι, το αντίθετο δηλαδή του pretty bra, παρουσιάστηκε στο Steam το How to Survive άρχισα να τρίβω τα χέρια μου. Το περίμενα λοιπόν να κυκλοφορήσει γεμάτος ελπίδα πως θα είναι καλό… πολύ καλό. Ίσως η συμπάθεια μου στα survival games, ίσως το ότι για κάποιο λόγο μου θύμιζε στοιχεία από το λατρεμένο Sacred, ίσως o χάρτης του παιχνιδιού που αποτελείται από τέσσερα νησιά, μου δώσαν την εντύπωση πως το HtS πρόκειται για ένα από τα αναπάντεχα διαμαντάκια του 2013. Το αν είχα τελικά δίκιο ή απογοητεύτηκα θα το δούμε παρακάτω…

Dead Island meets Sacred

Το How to Survive είναι λοιπόν ένα survival action, με στοιχεία RPG, παιχνίδι που έρχεται να προστεθεί στον πολύ μακρύ πλέον κατάλογο ζομποπαίχνιδων. Τα παλικάρια της EKO Software μας δίνουν έναν κόσμο ικανοποιητικό σε μέγεθος, ο οποίος ενώ θα του πήγαινε τρελά ένα sandbox στυλάκι, τελικά είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό linear. Το σενάριο του παιχνιδιού κινείται στα στάνταρ πλαίσια παιχνιδιών με ζόμπι. Βρισκόμαστε σε ένα νησί και μαθαίνουμε πως λόγω ενός περίεργου ιού όλοι έχουν μολυνθεί και μετατραπεί σε απαίσια πλάσματα που λυσσάνε να γευτούν την σάρκα μας και σκοπός μας είναι να την κάνουμε όπως όπως για να σώσουμε το τομάρι μας. Στο νησί υπάρχουν και άλλοι επιζώντες εκτός από εμάς με κορυφαίο όλων τον Kovac.

O Kovac, αρρωστημένα χαλαρός τύπος, είναι ο συγγραφέας του How to Survive Guide, του εγχειριδίου παύλα tutorial που θα μας μάθει πως να επιζήσουμε σε αυτές τις συνθήκες. Καθώς θα περιπλανόμαστε στα νησιά, θα βρίσκουμε τόμους από αυτό το guide (a.k.a. Kovac’s Rulles) που θα μας εξηγούν τα διάφορα που μας συμβαίνουν. Το χιούμορ του καταπληκτικού Kovac έχει περαστεί και στα γραπτά-σκίτσα του στο guide και το αποτέλεσμα είναι ένα χρηστικότατο και παράλληλα ξεκαρδιστικό εγχειρίδιο επιβίωσης.

Ο αγαπητός Kovac διδάσκει.

Στην αρχή του παιχνιδιού μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τρεις χαρακτήρες: τον Kenji, την Abby και τον Jack. Κάθε χαρακτήρας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, λίγα character-based items καθώς και το δικό του skill tree. Σφαγιάζοντας ζόμπι μαζεύουμε exp και έτσι ανεβάζουμε το level του χαρακτήρα μας. Σε κάθε level-up παίρνουμε και ένα skill point για να ξεκλειδώσουμε skills από tree μας.

Εκεί που φαίνεται πως είναι ένα από τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού είναι η πληθώρα των weapons, είτε μιλάμε για close combat είναι για range. Τα όπλα (όπως και τα armor parts) τα φτιάχνουμε μόνοι μας χρησιμοποιώντας items που βρίσκουμε στα νησιά. Έτσι μπορούμε να φτιάξουμε από μπούμερανγκς μέχρι shotguns και από τσεκούρια μέχρι molotov coctails. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρείτε κάποιο που να ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού σας. Την απόδοση των weapons μπορούμε να την αυξήσουμε μέσω των skills.

Γενικά στο παιχνίδι θα έχετε να κάνετε συνέχεια με πολλά items, υλικά για να κάνετε όπλα ή armors, βότανα, καρπούς, υλικά επιβίωσης, quest items. Το inventory του χαρακτήρα μας δεν αρκεί σε καμία περίπτωση για να έχουμε πάνω μας όλα τα αντικείμενα που θέλουμε και αναγκαστικά θα πρέπει να τα αποθηκεύουμε κάπου. Αφού δεν υπάρχουν personal vaults ή κάτι τέτοιο, σας προτείνω να κάνετε drop τα items που θέλετε να αφήσετε, σε κάποιο safehouse ώστε να γυρίσετε σε αυτό να τα πάρετε μόλις τα χρειαστείτε. Τα safehouses αυτά θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα αλλά και αυτά που υπάρχουν κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους. Σε αυτά, αφού κλειδωθούμε μέσα μπορούμε να κοιμηθούμε ώστε να γεμίσουμε την μπάρα της κούρασης, η οποία είναι μία από τις τέσσερις μπάρες επιβίωσης μας.

Δείγμα του inventory και των survival bars.

Οι άλλες τρεις είναι αυτές της πείνας, της δίψας και της υγείας. Την μπάρα της πείνας μπορούμε να την αναπληρώσουμε τρώγοντας καρπούς ή μαγειρεύοντας κρέας ή ακόμα και ψάρια που έχουμε ψαρέψει εμείς. Την δίψα μας θα την ικανοποιήσουμε πίνοντας γάργαρο νεράκι από fresh water λιμνούλες ή από μπουκάλια που έχουμε από πριν γεμίσει νερό. Αν αυτές οι μπάρες αδειάσουν δε σημαίνει πως πεθαίνουμε κιόλας, απλά θα πηγαίνουμε πιο αργά, θα κάνουμε λιγότερο damage με μικρότερο attack speed κλπ. Τέλος η μπάρα της υγείας που είναι και η πιο σημαντική την γεμίζουμε κάνοντας χρήση βοτάνων ή health packs.

Κάπου εδώ θα πρέπει να τονίσω πως στο saving σύστημα του παιχνιδιού είναι αυτό των autosaves κάτι που μόνο αρνητικό μπορεί να θεωρηθεί καθώς δε κάνει autosave ανά αρκετά τακτικά διαστήματα με αποτέλεσμα να πρέπει να περιμένουμε να μας κάνει save για να κλείσουμε το παιχνίδι. Η καλύτερη λύση είναι μια βόλτα με βάρκα από ένα νησί σε ένα άλλο αφού πριν γίνει το ταξίδι το παιχνίδι κάνει save.

Νησί με… μαϊμούδες? Πού ξανακούστηκε!!!

Το story mode του παιχνιδιού με διάρκεια περίπου 7-8 ώρες αποτελείται από το main quest αλλά και 12 side quests στα οποία πρέπει να ικανοποιήσουμε τις ορέξεις και τα καπρίτσια μαϊμούδων, ναι μαϊμούδων. Προφανώς οι developers θέλησαν να εμπλουτίσουν λίγο το παιχνίδι με έξτρα αποστολές (και πολύ καλά κάνανε) αλλά θα μπορούσαν να το είχαν κάνει με πιο κομψό τρόπο. Χάθηκε να βάζανε κι άλλους επιζώντες για παράδειγμα αντί για μαϊμούδες; Μα μαϊμούδες;

Ψαρεύοντας μπορούμε να εξασφαλίσουμε τροφή.

Τέλος πάντων ας αφήσω στην άκρη τις μαϊμούδες γιατί το σενάριο του παιχνιδιού όσο και αν είναι απλό και συνηθισμένο προσφέρει ευχάριστη ενασχόληση και δε κουράζει σε κανένα σημείο του.  Στο τέλος του το παιχνίδι επιφυλάσει και μία απρόσμενη ανατροπή που μου άρεσε πολύ αλλά δε θα δώσω καθόλου στοιχεία για αυτή. Πέραν όμως του story mode υπάρχει και το challenge mode που θα προσθέσει αρκετό πρόσθετο gaming time. Σε αυτό καλούμαστε να ολοκληρώσουμε προκλήσεις για τις οποίες και θα βαθμολογηθούμε για να συγκρίνουμε έπειτα τις επιδόσεις μας με αυτές των φίλων μας ή όλων των παικτών που έχουν ολοκληρώσει τα challenges.

Το multiplayer κομμάτι του H2S περιλαμβάνει co-op και στο campaign αλλά και στα challenges με τη διαφορά πως στο πρώτο προσφέρεται μόνο local co-op και όχι internet. Και στις δύο περιπτώσεις το όριο του co-op είναι ο αριθμός των δύο παικτών πράγμα που σε κάνει να απορείς γιατί δεν το κάνανε στους τρεις παίκτες τουλάχιστον, όσοι είναι και οι χαρακτήρες δηλαδή. Όπως και να έχει το ίντερνετ co-op λειτουργεί καλά χωρίς lags, τουλάχιστον τώρα που οι servers τους ίσως να μην έχουν προλάβει ακόμα να γεμίσουν.

Ο χειρισμός του παιχνιδιού, παρόλο που σχεδιάστηκε για gamepad, δε θα σας δυσκολέψει καθόλου. Κινούμαστε με τα WASD και κάνουμε attack με το ποντίκι. Η στόχευση είναι ακόμα πιο εύκολη  αφού γίνετε αυτόματα aiming πάνω στον εχθρό, αρκεί να κοιτάμε προς την κατεύθυνση του. Τα γραφικά του χωρίς να φτάνουν σε κανένα φοβερό επίπεδο κρίνονται ικανοποιητικά ενώ τον ακουστικό τομέα του τον βρήκα σχετικά φθηνό γιατί ενώ τα ηχητικά εφέ είναι αξιόλογα, λάμπει δια της απουσίας της μία ροκ μουσική που θα του ταιριάζει κουτί. Το παιχνίδι έτρεξε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, με μόνη εξαίρεση στο online co-op σε challenge όπου το παιχνίδι σταμάτησε να λειτουργεί.

Το guide του Kovac και οι κριτικές του.

Για να επιστρέψουμε στην πρώτη παράγραφο και στο ερώτημα αν το παιχνίδι στάθηκε αντάξιο απέναντι στις προσδοκίες μου ή όχι το αποτέλεσμα είναι κάπου ανάμεσα και στα δύο. Ναι μεν με απογοήτευσε γιατί δεν ήταν του επιπέδου που το είχα φανταστεί αλλά παίζεται άνετα, ευχάριστα και ξεκούραστα και σίγουρα με αγορά σε ένα καλό και γενναίο sale δε κλαις τα λεφτάκια σου. Το κρίμα είναι πως θα μπορούσε με μικρές προσθήκες και αλλαγές να ήταν πολύ καλύτερο.

Pros

Cons