REVIEWS

SNIPER ELITE: NAZI ZOMBIE ARMY

Αυτή κι αν είναι περίεργη αλλαγή πορείας για μια σειρά. Από τους (ημι)ρεαλιστικούς εξομοιωτές sniping και την έμφαση στο stealth, η Rebellion πραγματοποιεί στροφή 90 μοιρών παρουσιάζοντας το Sniper Elite: Nazi Zombie Army. Το πρώτο Sniper Elite γνώρισε αρκετή επιτυχία σε επίπεδο πωλήσεων αλλά και στις κριτικές από τον ειδικό τύπο, ωστόσο το sequel φάνηκε να χάνει momentum με ορισμένες επιπόλαιες σχεδιαστικές επιλογές εκ μέρους των developers. Το τρίτο μέρος της σειράς εναγκαλίζεται τη (δημοφιλή αυτό τον καιρό) μυθολογία των zombies, συνδυάζοντας δύο φαινομενικά αταίριαστα στοιχεία: τη σχετικά ρεαλιστική εξομοίωση του sniping με την arcade δράση ενός co-op shooter τύπου Left4Dead. Καταφέρνει όμως να παρουσιάσει μια φρέσκια συνταγή με αυτά τα υλικά; Επειδή οι περισσότεροι θα έχετε ήδη δει τη βαθμολογία στο τέλος του κειμένου, η απάντηση είναι… εν μέρει.

Βρισκόμαστε στις τελευταίες στιγμές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πoλέμου, όταν οι ναζί αρχίζουν να αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά οτι η… αρία φυλή τα έκανε μούσκεμα και τώρα δεν ξέρει πού να κρυφτεί. Ο Χίτλερ όμως αρνείται να δεχθεί την πραγματικότητα, ξεσπά στους στρατηγούς του και δίνει την εντολή για μια κίνηση απελπισίας, την άμεση ενεργοποίηση του Project Z. Το τι είναι το Project Z το μαθαίνουμε στην αμέσως επόμενη σκηνή: μυριάδες νεκρών στρατιωτών των ναζί επανέρχονται στη ζωή κατακλύζοντας το Βερολίνο και τις γύρω περιοχές, καταστρέφοντας τα πάντα στο περασμά τους και μασουλώντας ανέμελα την αγαπημένη τους λιχουδιά (brains, ή μάλλον braaaaaaiiiins). O πρωταγωνιστής του Sniper Elite v2, Karl Fairburne, δεν είναι ιδιαίτερα χαρούμενος με αυτή την εξέλιξη καθώς έχει ξεμείνει στο Βερολίνο! Θα πρέπει λοιπόν να βρει κάποιον τόπο να ξεφύγει χωρίς να γίνει μεζεδάκι για τους ζωντανούς-νεκρούς, συμμαχώντας με όποιον άλλο έχει την ίδια επιδίωξη και ίσως, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, σταματώντας μια και καλή τα διαβολικά σχέδια του Χίτλερ.

nza1Πάντως οι φάτσες τους δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη.

ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ, ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ, ΜΟΝΟΙ ΜΕ ZOMBIE NAZI

Μπαίνοντας στο βασικό μενού του παιχνιδιού, το πρώτο που παρατηρεί κανείς είναι οτι η επιλογή του Single Player βρίσκεται πιο χαμηλά από αυτήν του Co-op. Μήνυμα ελήφθη Rebellion, θεωρείς το Nazi Zombie Army πρωτίστως Co-op shooter. Στο co-op λοιπόν, δύο έως τέσσερις παίκτες επιλέγουν έναν εκ των τεσσάρων διαθέσιμων χαρακτήρων, ρυθμίζουν τον αρχικό τους εξοπλισμό και ρίχνονται στην campaign η οποία χωρίζεται σε πέντε διακριτά chapters. Το κάθε chapter με τη σειρά του διαθέτει μια σειρά από in-level checkpoints, συνήθως safe rooms όπου οι παίκτες έχουν την ευκαιρία να αναπληρώσουν τα αποθέματά τους σε πυρομαχικά ή να αλλάξουν τον τρέχοντα οπλισμό. Όπως είναι απολύτως προφανές το Nazi Zombie Army έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τη σειρά Left4Dead και ακολουθεί σχεδόν κατά γράμμα τη βασική συνταγή του δημοφιλούς shooter της Valve. Η ανάγκη για συνεργασία στο co-op δεν επιβάλλεται απευθείας από τα game mechanics (όπως για παράδειγμα στο Left4Dead με τους Hunters) αλλά από το πλήθος των εχθρών και το σχεδιασμό των επιπέδων. Ειδικά στο ανώτερο επίπεδο δυσκολίας, Sniper Elite, η επικοινωνία μεταξύ των μελών της ομάδας θα πρέπει αν μη τι άλλο να είναι συχνή και ακριβής, έτσι ώστε το σύνολο των παικτών να μπορεί να λειτουργεί στο μέγιστο βαθμό αποδοτικότητας. Από την άλλη, στη μεσαία δυσκολία ακόμα και ένα ασυντόνιστο μπουλούκι έχει ρεαλιστικές πιθανότητες επιτυχίας, τουλάχιστον μέχρι να έρθει η ώρα για κάποια boss battle.

Η single-player campaign είναι μάλλον σπαρτιάτικη. Παρουσιάζει τα πέντε διαθέσιμα chapters με χρονολογική σειρά και εξιστορεί την προσπάθεια του Karl Fairburne να αποδράσει από το ζομποποιημένο Βερολίνο χωρίς να αναπτύξει ο ίδιος όρεξη για τη φαιά ουσία των συνανθρώπων του. Αν περιμένετε κάποια story-driven campaign με εκτενείς διαλόγους και σεναριακες ανατροπές, ψάξτε αλλού. Πέρα από τα απολύτως τυπικά (σύντομα briefings και πολύ μικρές cutscenes) το single player του Nazi Zombie Army δεν έχει να παρουσιάσει κάτι ιδιαίτερο από άποψη πλοκής, εξάλλου η campaign είναι ακριβώς η ίδια σε single και co-op. Παίζοντας την campaign διαπίστωσα οτι το επίπεδο δυσκολίας θέλει λίγο tweaking, αφού μου φάνηκε μάλλον εύκολο στο medium και αρκετά έως πολύ δύσκολο στο Hard. Η διάρκεια του single player δεν είναι κακή λαμβάνοντας υπόψη και την τιμή του παιχνιδιού, μιλάμε για 5-6 ώρες σε medium difficulty και περίπου διπλάσιο χρόνο στο Hard. Αξίζει τελικά να επενδύσει κανείς αν ενδιαφέρεται κυρίως για το single player; Σαφώς όχι. Εξαρτάται βέβαια από το τι ψάχνει ο καθένας, αν όμως υποθέσουμε οτι ο μέσος gamer αναζητά δυνατό σενάριο, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και εντυπωσιακά set-pieces, δε θα βρει τίποτα από τα προαναφερθέντα στο Nazi Zombie Army. Ο υπογράφων, ως χαρακτηριστικά αντικοινωνικό ον με σχεδόν πλήρη αδιαφορία για το multiplayer, περίμενε οτι το single player mode θα του ήταν αδιάφορο. Τελικά, δεν ήταν εντελώς ανούσιο!

nza3Το co-op παραμένει ο κύριος λόγος αγοράς του παιχνιδιού.

Ο λόγος, απλούστατος. Έχει πολλή πλάκα να καθαρίζεις nazi zombies με το sniper rifle, και ακόμη περισσότερη πλάκα να βλέπεις το εντυπωσιακά βίαιο αποτέλεσμα της σφαίρας καθώς συγκρούεται με το καύκαλο του νεκροζώντανου γερμαναρά. Σε τακτά χρονικά διαστήματα ενεργοποιείται το σύστημα X-Ray Kill Cam της Rebellion, μέσω του οποίου απεικονίζεται η πορεία της σφαίρας σε ακτινογραφία μέσα από τον… εσωτερικό κόσμο του στόχου. Για να είμαι ειλικρινής είχα θεωρήσει το ίδιο εφέ κακόγουστο στο Sniper Elite v2. Η τόση αποθέωση για μια πράξη βίας εναντίον ενός άλλου ανθρώπου, δεν ξέρω, προσωπικά δε θεωρώ οτι αρμόζει στο gaming. Δέχομαι πάντως οτι υπάρχει και αντίλογος, οτι η ρεαλιστική απεικόνιση ίσως είναι απαραίτητη για να μας κάνει να αναλογιστούμε με πόση ευκολία πατάμε τη σκανδάλη στα shooters – ένα ωραίο θέμα προς συζήτηση σε μελλοντική στήλη. Η undead φύση των εχθρών στο Nazi Zombie Army αφαιρεί ευτυχώς τις οποιεσδήποτε τύψεις και μας επιτρέπει να χαρούμε ανέμελοι τις τρύπες εξαερισμού που ανοίγουμε στα zombies. Δυστυχώς η X-Ray Kill Cam είναι διαθέσιμη μόνο στο single player, αφού θα καθυστερούσε υπερβολικά τους παίκτες στο co-op.

ΤΑ ZOMBIE MOY ΑΡΓΑ

Η σύγκριση του Sniper Elite: Nazi Zombie Army με το Left4Dead 2 θεωρώ πως βγάζει άνετο νικητή τον τίτλο της Valve σε θέματα περιεχομένου και game modes, αλλά υπάρχουν σημεία όπου το παιχνίδι της Rebellion έχει να προσφέρει κάτι καλό. Ο τεχνικός τομέας για παράδειγμα βρίσκεται σε καλό επίπεδο, με λεπτομερή γραφικά και ατμοσφαιρικό ήχο, αν και η μηχανή γραφικών παρουσιάζεται μάλλον βαριά. Η ποικιλία και ο χειρισμός των όπλων ανήκουν επίσης στα πλεονεκτήματα του Nazi Zombie Army, απόλαυσα πραγματικά τη χρήση των διάφορων sniper rifles και το χορταστικό “μπουμ” των διαθέσιμων shotguns. Η αργή κίνηση των περισσότερων εχθρών θα έπρεπε να μην τους καθιστά ιδιαιτέρως απειλητικούς, παρ’ όλα αυτά η εφαρμογή των νόμων της φυσικής στα βλήματα των όπλων σημαίνει οτι θα πρέπει να λαμβάνετε υπόψη την απόσταση και την κατεύθυνση του στόχου πριν σημαδέψετε. με την ευκαιρία, μια μικρή αποκάλυψη: ποτέ μου δε συμπάθησα τα zombies στο Left 4 Dead γιατί δεν τα θεωρώ ρεαλιστικά. Πριν αρχίσετε να μουτζώνετε την οθόνη σας για την προφανή γελοιότητα τη φράσης “ρεαλιστικό zombie“, επιτρέψτε μου να εξηγήσω! Tα zombies που γνωρίσαμε στις ταινίες κινούνται αργά. Πολύ αργά. Η δύναμή τους είναι στους αριθμούς, όχι στην ταχύτητα. Κατά συνέπεια τα (σχετικά) γρήγορα zombies του Left4Dead 2 μου μοιάζουν… λάθος. Δεν είναι τα zombies που γνωρίζω και αυτή η λεπτομέρεια δε με αφήνει να ευχαριστηθώ το παιχνίδι. Αντίθετα, στο Nazi Zombie Army οι αγαπημένοι μας νεκροζώντανοι κινούνται με τη χαρακτηριστική νωχελικότητα που έχουμε συνηθίσει.

nza2Αν βέβαια φέρουν οπλοπολυβόλα, η έλλειψη ταχύτητας δεν τα ενοχλεί καθόλου.

Πέρα πάντως από υποκειμενικές προτιμήσεις και “παραξενιές”, η πραγματικότητα της αγοράς φέρνει το Sniper Elite: Nazi Zοmbie Army αντιμέτωπο με κορυφαίους co-op τίτλους (Left4Dead 2), εξαιρετικά indie games (Killing Floor) και zombie modes σε triple-A παραγωγές (Call of Duty), άρα η αποστολή του δεν είναι καθόλου εύκολη. Ίσως το μεγαλύτερο ερωτηματικό που θα απασχολήσει τους επίδοξους αγοραστές αφορά τη μακροβιότητα του παιχνιδιού και το μέγεθος της community. Θα έχει το Nazi Zombie Army αρκετό κόσμο online σε βάθος χρόνου; Η επικέντρωση στο multiplayer αποτελεί πάντοτε δίκοπο μαχαίρι, αφού χωρίς επαρκές κοινό το παιχνίδι μαραζώνει και τελικά πεθαίνει, χωρίς να διαθέτει το προστατευτικό δίχτυ μιας ποιοτικής single player campaign. Το Nazi Zombie Army φαίνεται να έχει κάνει καλή εκκίνηση σε πωλήσεις, τώρα η Rebellion Θα πρέπει να το υποστηρίξει με επιπλέον περιεχόμενο για να κρατήσει δυνατή την community. Επίσης, καλό θα ήταν να προστεθεί επιλογή για το filtering των παικτών ανάλογα με την ήπειρο στο co-op, καθώς το lag έκανε την εμφάνισή του σε αρκετές παρτίδες.

nza4Το κυριολεκτικό νόημα της φράσης “του ράγισε την καρδιά”.

Τελικά, τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα. Το Sniper Elite: Nazi Zombie Army δε μπορεί να ανταγωνιστεί τα κορυφαία co-op shooters αλλά έχει στο ενεργητικό του χαρακτηριστικά που μπορούν να προσελκύσουν μερίδα του κοινού. Πέρα από τη nazi occult θεματολογία που έχει φανατικούς οπαδούς, ο χειρισμός των όπλων, η αργή κίνηση των zombies και η έμφαση στη μάχη από μακρινή απόσταση δίνουν στο παιχνίδι μια δική του ταυτότητα, έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Αν ενδιαφέρεστε γενικά και αόριστα για κάποιο co-op game, υπάρχουν καλύτερες επιλογές στην αγορά. Αν όμως έχετε κουραστεί από τους ήδη υπάρχοντες τίτλους και ψάχνετε κάτι λίγο διαφορετικό, τότε το Sniper Elite: Nazi Zombie Army μπορεί να σας διασκεδάσει, με βασική προϋπόθεση να έχετε 2-3 φίλους για να παίζετε online.

Co-op shooter με nazi occult θεματολογία και ημιρεαλιστικά bullet physics, σαφείς ομοιότητες με το Left4Dead 2 αλλά με πιο αργό ρυθμό και έμφαση στη μάχη από απόσταση. Το Sniper Elite: Nazi Zombie Army δεν είναι επαναστατικό ή ρηξικέλευθο, αλλά προσφέρει διασκέδαση και διατίθεται σε δελεαστική τιμή.


Το Sniper Elite: Nazi Zombie Army διατίθεται από την Enarxis Dynamic Media

Pros

  • Καλός χειρισμός των όπλων, ιδιαιτέρως του Sniper Rifle
  • Ωραία ατμόσφαιρα, αξιοπρεπής τεχνικός τομέας
  • Τα zombies κινούνται αργά, όπως πρέπει
  • Η X-Ray Kill Cam στο single player

Cons

  • Το single player είνα καθαρά συμπληρωματικό
  • Αρκετό lag στο multiplayer
  • Υστερεί έναντι των κορυφαίων co-op τίτλων σε περιεχόμενο
  • Αρκετά βαριά μηχανή γραφικών

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 73%

73%

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

6 Comments

  1. Έπρεπε να βαρέσεις το χέρι στο τραπέζι και να απαιτήσεις όταν ήθελες coop, να έρθω με το ζόρι. Θα επιστρατεύαμε κι άλλους δύο και θα έβλεπες το coop όπως έπρεπε να είναι. Xωρίς lag και αγνώστους που δεν ξέρεις τι θα σου κάτσει.

    Το game, ένα spinoff το θεωρώ στην ουσία. Απομακρύνεται κάπως από το ύφος της σειράς, δοκιμάζει κάτι που έχουν κάνει αρκετοί πιο πριν, αλλά το κάνει καλά. Το σενάριο είναι το ίδιο γραφικό όσο και το όνομα του παιχνιδιού. Το single απλά περιττό, αξίζει μόνο για να δεις τα maps αν θες για κάποιο λόγο μόνος σου. Στο coop λάμπει το game, το παίζω με κάτι φίλους καναδυό μέρες τώρα και βγάζουμε καλά γούστα.

    Εν συντομία, αξίζει αρκετά την ήδη χαμηλή αρχική του τιμή, αρκεί να υπάρχει team από πίσω. Δεν θα έλεγα όχι σε περισσότερο περιεχόμενο, αλλά πιο πολύ με καίει να δω ένα Sniper Elite 3. Το 2 είχε αρκετά μείον σε σχέση με το ένα, αλλά και πολλά γαμάτα στοιχεία. Και στα dlc maps εξαλείφθηκαν αρκετά από αυτά τα αρνητικά, οπότε θέλω να πιστεύω ότι πήραν το μήνυμα από το σχετικό κράξιμο.

  2. Όπως μπορείς να δεις από το review, συμφωνώ σχεδόν σε όλα από όσα είπες. Θα ήθελα και εγώ να δω ένα Sniper Elite 3, μακάρι η κυκλοφορία του NZA να δώσει στη Rebellion την οικονομική αυτονομία ώστε να το κυνηγήσει.

  3. Πολύ σωστό. Εγώ τα γνώρισα για πρώτη φορά από τις ταινίες του Romero και έχω σχηματίσει συγκεκριμένη εικόνα γι’ αυτά. Όπως γνώρισα τον Dracula από τις ταινίες του Christopher Lee και δε μπορώ να χωνέψω με τίποτα τα σύγχρονα emo vampires 😀

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL