THE MANY PIECES OF Mr. COO

Το Many Pieces of Mr. Coo είναι μια πολύ ιδιαίτερη παραγωγή. Όντας προϊόν της φαντασίας ενός μόνο ατόμου, του δημιουργού Nacho Rodriguez, πρόκειται για ένα αμιγώς καλλιτεχνικό δημιούργημα, το οποίο πιθανότατα θα κατορθώσει να μείνει στην ιστορία, χάρη στο εξαιρετικό του animation και τον μοναδικά σουρεαλιστικό κόσμο που υιοθετεί. Ωστόσο, όταν τέτοιες δημιουργίες προσπαθούν να εισαχθούν στο χώρο του gaming, που (καλώς ή κακώς) έχει κάποιους βασικούς κανόνες, που σπάνια καταρρίπτονται, αυτό από μόνο του αποτελεί ένα ριψοκίνδυνο βήμα που δύσκολα μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα.

Επί της ουσίας, το Many Pieces of Mr. Coo είναι ένα point ‘n’ click adventure, αλλά όχι ακριβώς με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Δεν υπάρχει inventory, δεν υπάρχει ίχνος διαλόγου ή κειμένου, μονάχα οπτικά ερεθίσματα τα οποία αλληλεπιδρούν στα clicks του ποντικιού και μέσω αυτών, οφείλουμε να βοηθήσουμε τον εκφραστικότατο, κιτρινονωπό, Mr. Coo να φτάσει στον απώτερο στόχο του. Ποιος είναι αυτός; Μα, να φάει ένα μήλο. Μη σας κάνει εντύπωση, καθώς μια τόσο μικρή και απλή επιθυμία μπορεί να δημιουργήσει τρομακτικούς μπελάδες, τόσο μεγάλους, ώστε ο ίδιος να γίνει θύμα τεμαχισμού σε τρία κομμάτια (εξ’ ου και ο τίτλος του παιχνιδιού). Όμως, πώς συνδέονται όλα αυτά; Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση είναι ακατόρθωτο να περιγραφεί με λέξεις, χωρίς να γελοιοποιηθεί και κυρίως χωρίς να υποτιμηθεί η ουσία του παιχνιδιού. Το Many Pieces of Mr. Coo οφείλει να γίνει βίωμα του παίκτη, «ερεθίζοντας» την όραση και την ακοή του με τα τεκταινόμενα επί της οθόνης, τα οποία ξεφεύγουν εντελώς από την πεζή πραγματικότητα.

Δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση, εάν αντί για παιχνίδι, το Mr. Coo ήταν απλώς ένα αξιόλογο, μικρού μήκους, animation στο youtube. Εξάλλου, η διάρκειά του (γύρω στα σαράντα με πενήντα λεπτά – δεν αστειεύομαι καθόλου) ενδείκνυται για κάτι τέτοιο, ωστόσο από τη στιγμή που ο Nacho Rodriguez επέλεξε να το κυκλοφορήσει ως παιχνίδι, θα κριθεί ανάλογα.

Ως ένα παιχνίδι, το οποίο ζητά από τον παίκτη να κλικάρει στην οθόνη, όπου με κάθε κλικ ξεδιπλώνονται νέα δεδομένα και μέσω αυτών, καλείται να βγάλει άκρη για τον τρόπο που θα προχωρήσει παρακάτω. Αρχικά, τα hotspots είναι κάθε φορά ένα με δύο, οπότε είναι σχετικά εύκολο να βρεθεί η λύση του εκάστοτε γρίφου. Αργότερα και, κυρίως, μετά τη μέση του παιχνιδιού όπου ο Mr. Coo αποτελείται από τρία κομμάτια (κεφάλι, σώμα και πόδια) και τα χειριζόμαστε εναλλάξ (στην πράξη είναι δύο, αλλά μην σας spoilaρω περισσότερο), η κατάσταση θυμίζει περισσότερο «κανονικό» adventure και απαιτείται μεγαλύτερη πνευματική συγκέντρωση, σκέψη και, αναμφίβολα, πολύ μεγαλύτερη φαντασία.

Μην ξεχνάμε ότι παίζουμε ένα παιχνίδι που διαδραματίζεται σε έναν άκρως σουρεαλιστικό κόσμο, οι φυσικοί νόμοι είναι ανύπαρκτοι και ο μόνος περιορισμός είναι η φαντασία του δημιουργού του, η οποία πραγματικά… καλπάζει. Κοινώς, δεν λείπουν οι ακραία moon logic στιγμές, οι οποίες επιλύονται μονάχα μετά από επίμονα, τυχαία, clicks και με την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε κάπως να μπούμε στο μυαλό του δημιουργού του. Παρ’ όλα αυτά, ευτυχώς υφίσταται ένα hint system, το οποίο μπορεί να βοηθήσει ως ένα βαθμό ως προς το πλαίσιο που οφείλουμε να κινηθούμε, αλλά ενίοτε παραμένει και το ίδιο ένας γρίφος που ο παίκτης καλείται να αποκρυπτογραφήσει το τι πρέπει να κάνει.

Ωστόσο, με τις λιγοστές οθόνες δράσης ανά «κεφάλαιο», σε συνδυασμό με τα εξίσου λιγοστά hotspots, ίσως τελικά να μην αναλώσετε πολύ χρόνο για να ξεδιαλύνετε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σας. Αρκεί βέβαια, το παιχνίδι να συμφωνήσει μαζί σας, γιατί δυστυχώς υφίστανται μερικά bugs, κυρίως στη χρήση hotspots και στην αλληλεπίδραση μεταξύ τους, με τη game engine να αρνείται μερικές φορές να ακολουθήσει τις οδηγίες σας. Υπάρχουν δε αναφορές για περιπτώσεις που το παιχνίδι καταλήγει σε αδιέξοδο, αν αποπειραθεί κανείς να κάνει κάποιες ενέργειες με λανθασμένη σειρά, με μόνη λύση το restart (δεν υπάρχει manual save). Σίγουρα, αυτά είναι προβλήματα που διορθώνονται με κάποιο patch, ωστόσο όταν το Mr. Coo βρίσκεται υπό ανάπτυξη εδώ και έξι χρόνια, είναι απογοητευτικό να υφίστανται ακόμα τέτοια σοβαρά bugs.

Προφανώς, όλο το βάρος της ανάπτυξης έπεσε στον οπτικοακουστικό τομέα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το gameplay, που όπως προαναφέραμε, διαρκεί όσο ένας καφές, και το αν είναι ικανό να το στηρίξει ως ένα πλήρες παιχνίδι και όχι απλώς ως ένα όμορφο demo. Το γεγονός ότι το Mr. Coo τελειώνει με ένα «to be continued», σημαίνει ότι υπάρχουν ήδη πλάνα ώστε το εγχείρημα να έχει συνέχεια, το θέμα είναι πότε θα συμβεί αυτό (άλλα έξι χρόνια ανάπτυξης;), ενώ το sequel του επιβάλλεται να διαθέτει πολύ μεγαλύτερο πλούτο σε γρίφους και διάρκεια για να σταθεί.

Στην παρούσα φάση λοιπόν, θα πρότεινα να δοκιμάσετε το Many Pieces of Mr. Coo μονάχα όταν συμπεριληφθεί (αναπόφευκτα) σε κάποιο bundle, προκειμένου να περάσετε μερικά λεπτά τις ημέρας σε έναν άκρως πρωτότυπο, σουρεαλιστικό και ψυχεδελικό κόσμο και στη συνέχεια, να προχωρήσετε παρακάτω.

Go to discussion...