THE DARKSIDE DETECTIVE: A Fumble in the Dark

Το The Darkside Detective (DD S01) της Spooky Doorway ήταν από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του 2017. Τέσσερα χρόνια και μια επιτυχημένη kickstarter campaign αργότερα, οι developers μας παραδίδουν το δεύτερο παιχνίδι της σειράς, The Darkside Detective: A Fumble in the Dark (DD S02 στο εξής).

Δεν υπάρχει λόγος ιδιαίτερης αναφοράς ούτε στον τεχνικό τομέα, ούτε στο χειρισμό. Κλασική νεορετρίλα από αυτές που αφθονούν στο είδος των third person point’n’click adventure games εδώ και πάνω από δέκα χρόνια. Ευτυχώς εκεί στην Spooky Doorway, έχουν αφομοιώσει πολλά περισσότερα από την ανάλυση των γραφικών, από την χρυσή εποχή των adventure games.

Όπως και στο DD S01, αναλαμβάνουμε το ρόλο του Detective McQueen, του καλύτερου – εύκολο, μιας και δεν υπάρχει άλλος – αξιωματικού που διαθέτει η αστυνομία της πόλης του Twin Lakes στο Τμήμα Παραφυσικού Εγκλήματος. Και είναι απορίας άξιο γιατί όλοι θεωρούν το εν λόγω τμήμα αχρείαστο – για την ακρίβεια, στο DD S02 ενεργούμε κυρίως ως private detective, μιας και το τμήμα μας καταργήθηκε -, μιας και το παραφυσικό έγκλημα κάνει πραγματικά πάρτυ στα πέριξ. Δεν υπάρχει φάντασμα, δαίμονας, βαμπίρ και απερινόητος λοβκραφτικός τρόμος που να μην θεωρεί την περιοχή δεύτερο σπίτι του. Βέβαια, πλέον μαθαίνουμε ότι και ο υπόλοιπος κόσμος δεν υπολείπεται σε μεταφυσικά παρατράγουδα, μιας και η χάρη μας θα φτάσει μέχρι την Ιρλανδία, όπου η κατάσταση είναι ίδια και χειρότερη, με ιδιαίτερα φιλόδοξα δαιμόνια.

Το μοναδικό ίσως αρνητικό του DD S01, ήταν η ελάχιστη προσφερόμενη πρόκληση. Το DD S02 ευτυχώς διορθώνει αυτή την ατέλεια με σωστό τρόπο. Οι γρίφοι δεν θα δυσκολέψουν τον παλαίμαχο adventurer, αλλά υπάρχουν, και απαιτούν παρατηρητικότητα (ή διαρκή χρήση του Tab που κάνει highlight τα hotspots, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν το χρειάστηκα) και έστω πέντε λεπτών σκέψη. Θεωρώ την απουσία πραγματικά στριφνών σπαζοκεφαλιών θετική, συγκεκριμένα για το DD S02, μιας και η φυσιογνωμία της σειράς όπως ορίστηκε και αγαπήθηκε από το πρώτο The Darkside Detective, είναι επικεντρωμένη στο σπιρτόζικο, ατακαδόρικο χιούμορ, το οποίο ευνοείται από το γρήγορο ρυθμό των εξελίξεων, και δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει αυτό. Το εξαιρετικό χιούμορ διατηρείται ίδιο και απαράλλαχτο με το DD S01, και είναι αυτό που κρατάει το DD S02 πολύ ψηλά στον τομέα της προσφερόμενης διασκέδασης, παρά το ότι κάνει και ορισμένα στραβοπατήματα σε σχέση με το DD S01, που του στερούν τον τίτλο του «κρυφού διαμαντιού» που κέρδισε το πρώτο παιχνίδι της σειράς.

Όπως και το DD S01, το DD S02 ακολουθεί την λογική των επεισοδίων, αλλά με μικρότερη επιτυχία. Παρόλο που υπάρχει σαφής βελτίωση στη διάρκεια και την πολυπλοκότητα των υποθέσεων, κάτι λείπει που δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί, αλλά θα προσπαθήσω. Στο DD S01 η πόλη του Twin Lakes είχε καλύτερο sense of place, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ήταν πιο αξιομνημόνευτοι, παρόλο που συχνά είχαν ελάχιστες ατάκες, και η Darkside πιο απειλητική αλλά και καλύτερα αξιοποιημένη στο σενάριο. Το DD S02 δίνει περισσότερο την αίσθηση ενός theme park παρά μιας πόλης, με τα επεισόδια να είναι βινιέτες που θα μπορούσαν να συμβαίνουν οπουδήποτε.

Επίσης, δεν γίνεται καμία προσπάθεια εγκλιματισμού των νέων παικτών της σειράς. Παρόλο που δεν μπορώ πρακτικά να έρθω στη θέση τους, έχοντας παίξει το DD S01, θεωρώ αρκετά πιθανό πως θα έχουν ένα συχνό αίσθημα απορίας απέναντι σε κάποιους χαρακτήρες και καταστάσεις, που ο Detective McQueen γνωρίζει αλλά ο νεοεισερχόμενος παίκτης όχι. Για την ακρίβεια, υπάρχει πιθανότητα ακόμα και ο βετεράνος να νιώσει ελαφρώς πελαγωμένος, λόγω μιας ιδιαιτερότητας στον τρόπο κυκλοφορίας του Darkside Detective S01. Στην αρχική κυκλοφορία, το DD S01 είχε έξι επεισόδια. Σε αυτά προστέθηκαν αρκετό καιρό αργότερα άλλα τρία, χωρίς επιπλέον κόστος αλλά και χωρίς ιδιαίτερες τυμπανοκρουσίες. Τo DD S02 ξεκινάει θεωρώντας πως μια σοβαρή σεναριακή εξέλιξη στο ένατο και τελευταίο επεισόδιο του προηγούμενου παιχνιδιού είναι γνωστή, κάτι που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση σε όσους παίκτες του DD S01 έμειναν στο έκτο επεισόδιο. Εδώ ας σημειωθεί πως και το DD S02 έχει έξι επεισόδια επί του παρόντος, με σαφείς ενδείξεις πως θα προστεθεί τουλάχιστον ένα ακόμα.

Τέλος, κάποια στιγμή τα αστεία που σπάνε τον τέταρτο τοίχο, αρκετά εκ των οποίων αυτοσαρκαστικά σχετικά με την απαρχαιωμένη τεχνοτροπία των γραφικών, άρχισαν να με κουράζουν αντί να με διασκεδάζουν. Δεν βοηθάει το γεγονός ότι η συχνότητά τους αυξάνεται με την πρόοδο μας στο παιχνίδι. Αυτό βέβαια είναι και θέμα γούστου, οπότε your mileage might vary, που λένε και οι Αγγλοσάξονες.

Υπάρχουν ορισμένα παιχνίδια που είναι ανώτερα του συνόλου των μερών τους. Τα γραφικά δεν πείθουν ούτε τον πιο ταγμένο ρετρολάγνο, δεν υπάρχει ιδιαίτερη συνοχή ανάμεσα στα επεισόδια, και απουσιάζει κάποια προσπάθεια εγκλιματισμού όσων δεν έχουν ασχοληθεί με το πρώτο παιχνίδι της σειράς. Στις δέκα περίπου ώρες που διαρκεί το The Darkside Detective: A Fumble in the Dark όμως, θα είστε πολύ συχνά με το χαμόγελο στα χείλη, και όταν τελειώσει η περιπέτεια, θα νιώθετε πως ο Detective McQueen, και ο ανεκδιήγητος αλλά αξιαγάπητος Officer Dooley, είναι φίλοι σας. Και αυτό είναι πιο σημαντικό από οποιοδήποτε 8K HDR interactive benchmark.

Το πνεύμα της mid 90s Lucas Arts υπάρχει εντός του DD S02, και είναι σπινθηροβόλο – αλλά με δεδομένο ότι ο ενθουσιασμός της πρώτης επίσκεψης στο Twin Lakes δεν υπάρχει πια, στη δεύτερη γίνεται εμφανές ότι πλέον χρειάζεται μια πιο συνεκτική περιπέτεια για να λάμψει πραγματικά. Ίσως στο τρίτο μέρος…