REVIEWS

AFTERFALL: INSANITY EXTENDED EDITION

Η ιστορία της δημιουργίας του Afterfall μόνο ως ταραχώδης μπορεί να χαρακτηριστεί. Αντλώντας έμπνευση από τo Fallout, το όλο project ξεκίνησε υπό το όνομα “Bourgeoisie” το μακρινό 2005 και φιλοδοξούσε να παρουσιαστεί ως ένα isometric, post-apocalyptic RPG που θα λάμβανε χώρα στην Ευρώπη παράλληλα με τα γεγονότα των Fallout. Αν και πολλά υποσχόμενο αρχικά (τα πρώτα screenshots φώναζαν “Fallout” από μακριά), το project στην πορεία φάνηκε να βαδίζει προς τέλμα. Τα χρόνια περνούσαν, η development team υπέστη διάφορες μεταβολές (μεταξύ των οποίων και η αποχώρηση του ίδιου του ιδρυτή του αρχικού project), αλλά το game τελικά βρήκε νέο χρηματοδότη και κυκλοφόρησε ως ένα third person survival horror shooter (ριζική αλλαγή σε σχέση με το αρχικό όραμα δηλαδή) ονόματι Afterfall: InSanity, πέρυσι τον Νοέμβρη.

insanitysnap1Η επιρροή του Fallout παρέμεινε ισχυρή, βέβαια. Θα πίστευε κανείς πως το συγκεκριμένο screenshot τραβήχτηκε σε κάποιο Vault του New Vegas.

Όμως οι Πολωνοί δημιουργοί δεν σταμάτησαν εκεί. Ανταποκρινόμενοι σε κάποια από τα κακώς κείμενα που επισημάνθηκαν από τους reviewers και τους fans, αποφάσισαν να προχωρήσουν στην κυκλοφορία μιας Extended Edition του Afterfall (το έχουν τελικά ένα θέμα με τις Extended Editions όλοι οι Πολωνοί developers…), η οποία διορθώνει πολλές από τις αρχικές ελλείψεις και προσθέτει αρκετά νέα features στον τίτλο. Αυτή η version του game ανέβηκε, λοιπόν, πρόσφατα στο Steam, και παρουσιάζεται εδώ για τα μάτια σας και μόνο.

“ALBERT TOKAJ, 34 YEARS OLD…”

Η ιστορία του Afterfall ξεκινάει στην Πολωνική στρατιωτική εγκατάσταση ονόματι “Glory”, ένα από τα μυστικά πυρηνικά καταφύγια που έχει κατασκευάσει η Δημοκρατία της Πολωνίας προκειμένου να προφυλάξει τους κατοίκους της μπροστά στον φόβο της αναπόφευκτης παγκόσμιας θερμοπυρηνικής σύρραξης (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το υπόβαθρο αυτής της σύρραξης, διαβάστε τα Frequently Asked Questions στο site του παιχνιδιού. Είναι αρκετά σύντομο, περιεκτικό και ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Πυρηνικές βόμβες των Ναζί, Ψυχρός Πόλεμος, Vaults, αυτά που μας αρέσουν). Πρωταγωνιστής είναι ο Albert Tokaj, ένας ψυχίατρος που ταυτόχρονα ειδικεύεται στο “Confinement Syndrome”, μια μυστηριώδη ασθένεια που φαίνεται να πλήττει τους έγκλειστους κατοίκους του καταφυγίου. Μια μέρα, ανάμεσα στις τυπικές αϋπνίες και το άγχος που αντιμετωπίζει, ο Albert ενημερώνεται από τον διοικητή του Glory πως στα κατώτερα επίπεδα του καταφυγίου αρκετός κόσμος παρουσιάζει εντονότατα συμπτώματα του Confinement Syndrome, ενώ υπάρχουν αναφορές μέχρι και για φριχτούς μεταλλαγμένους που επιτίθενται στους φρουρούς. Ως ειδικός στο Confinement Syndrome, στέλνεται εκεί κάτω μαζί με ένα απόσπασμα φρουρών για να δει περί τίνος πρόκειται…και υποθέτω όλοι φανταζόμαστε πώς καταλήγει αυτό το εγχείρημα, έτσι;

Εκ πρώτης όψεως το σενάριο δεν διεκδικεί και δάφνες πρωτοτυπίας. Στην πορεία όμως, κυρίως στο 2ο μισό του παιχνιδιού, με μια σειρά από plot twists παίρνει ριζικά άλλη μορφή και το ενδιαφέρον αυξάνεται κατακόρυφα (σε βαθμό δηλαδή που τα 2 μισά του παιχνιδιού μοιάζουν λες και παίζεις τελείως διαφορετικά games). Κάποιοι ενδεχομένως να ψυλλιαστούν τα περισσότερα twists από νωρίς, αλλά ακόμα και έτσι υπάρχουν μία-δύο στιγμές που είναι ΒΕΒΑΙΟ πως δεν τις περιμένετε.

YOU HAVE MY AXE

Ως Survival Horror Shooter, το μεγαλύτερο ποσοστό της δράσης στο InSanity αποτελείται από ξύλο και πιστολίδι κατά την περιφορά μας στα αρκετά προκαθορισμένα, σκοτεινά και εν δυνάμει τρομακτικά σκηνικά της εκάστοτε περιοχής. Το οπλοστάσιό μας αποτελείται από μια ευρεία γκάμα πυροβόλων και melee όπλων , βασιλιάς των οποίων είναι αναμφίβολα το “Firefighter’s Axe”. Πραγματικά, θα βρίσκετε και από ένα εύκαιρο τσεκούρι κάθε 100 μέτρα που διανύετε.

insanitysnap3Θα σπάσω την προθήκη του τσεκουριού με το τσεκούρι μου, για να αποκτήσω ένα τσεκούρι. Τσεκουριception.

 

Η third person οπτική γωνία και ο χειρισμός των πυροβόλων όπλων (δεξί κλικ πατημένο για ζουμ, αριστερό κλικ για πυρ) κάνει την μάχη να μοιάζει κάπως με τα Mass Effect ή τα Dead Space, αν και είναι κάπως πιο “χοντροκομμένη” (και πολύ πιο άβολη, κατά κάποιους) και όχι τόσο streamlined και action-oriented. Σε αυτό συμβάλει και η πολύ ενδιαφέρουσα λειτουργία “FearLock”. Σύμφωνα με αυτήν, κάθε φορά που ο Albert βρίσκεται είτε αντιμέτωπος με θανάσιμο κίνδυνο είτε σε θέα κάποιας φρικιαστικής σκηνής, ο φόβος που νιώθει τον κάνει να μην έχει τόσο σταθερό σημάδι με τα γκάνια του (όταν στοχεύετε με πατημένο δεξί κλικ, ο στόχος θα τρεμοπαίζει) αλλά ταυτόχρονα μπορεί να προξενεί αυξημένη ζημιά με τα melee όπλα (το τσεκούρι δηλαδή, μιας και κατά 99% αυτό θα κρατάτε ανά πάσα στιγμή).

Παρεμβαλλόμενα ανάμεσα στις πολεμικές σκηνές είναι και ορισμένα puzzles, τα οποία στην πλειοψηφία τους απαιτούν το πάτημα μερικών κουμπιών στην σωστή σειρά (στα ίδια πλαίσια κινείται και το hacking minigame που πετάγεται αραιά και που), όμως υπάρχουν και ορισμένα timed puzzles που απαιτούν ειδικότερες ενέργειες και που ενδέχεται να σας σπάσουν προσωρινά τα νεύρα μέχρι να πιάσετε το τι ακριβώς πρέπει να κάνετε. Ως εν δυνάμει “puzzles” ίσως μπορούν να χαρακτηριστούν και ορισμένα από τα bosses που θα συναντήσετε, καθώς όλα έχουν μια συγκεκριμένη αδυναμία την οποία πρέπει να εντοπίσετε και να εκμεταλλευτείτε.

insanitysnap4Και να προσθέσω ότι ορισμένα από αυτά τα bosses είναι ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟΤΑΤΑ.

 

POST-APOCALYPTIC…DEAD SPACE

Πριν μίλησα για ριζική αλλαγή σκηνικού στα 2 μισά του παιχνιδιού, και με αυτήν την διχοτόμηση συμβαδίζει και η ατμόσφαιρα που αποπνέει ο τίτλος. Στο πρώτο μισό περιφερόμαστε σε σκοτεινούς διαδρόμους και σκοτώνουμε περίεργους μεταλλαγμένους που πετάγονται μες στα μούτρα μας από το πουθενά λες και παίζουμε Doom ή Dead Space, ενώ στο δεύτερο το σκηνικό παίρνει τελείως Post-Apocalyptic τροπή, με ότι συνεπάγεται αυτό (ερειπωμένες πόλεις, εχθροί βγαλμένοι κατευθείαν από τα Mad Max, μέχρι και η στολή του ήρωά μας αλλάζει και γίνεται τελείως Falloutική). Ομολογουμένως η αρχική κλειστοφοβική ατμόσφαιρα γίνεται κουραστική μετά από λίγο (ΠΟΣΟΥΣ μεταλλαγμένους να διαμελίσω με τσεκούρι πια;) σε βαθμό που ένιωθα λες και παίζω το game σαν αγγαρεία απλά για να βγει το review. Όμως η Μad Max-ίλα που άρχισε να αποπνέει ξαφνικά, σε συνδυασμό με μερικά πολύ ενδιαφέροντα plot twists, με έκαναν να δω το παιχνίδι με τελείως άλλο μάτι.

Σε αυτήν την διττή φύση της ατμόσφαιρας πρέπει να οφείλεται και η απόκλιση των απόψεων που διαβάζει κανείς για το game ανά τα interwebs, καθώς άλλοι ισχυρίζονται πως είναι ένα αρκετά αξιόλογο survival shooter, ενώ άλλοι το κατηγορούν πως είναι ασυγχώρητα μονότονο. Η αλήθεια βρίσκεται μάλλον κάπου στη μέση. Το Afterfall σίγουρα δεν είναι το πλέον τρομακτικό “Horror” game στην ιστορία, και οι μάχες του (ειδικά στα πρώτα 10-15 από τα 25 συνολικά chapters του παιχνιδιού) είναι πολύ πιθανόν να κουράσουν και να αποθαρρύνουν αρκετούς παίκτες. Όμως η εξαιρετική κατεύθυνση που παίρνει στα μισά της εξέλιξής του, με post-apocalyptic σκηνικά σε συνδυασμό με μερικά ενδιαφέροντα plot twists, “λυτρώνουν” εν μέρει το Afterfall και το τοποθετούν σε αρκετά καλύτερη θέση απ’ ότι θα το κατέτασσαν οι “haters” του, ειδικά αν έχουμε πάντα στο νου πως επί της ουσίας πρόκειται για έναν low-budget, indie τίτλο.

Pros

  • Ενδιαφέρον post-apocalyptic σκηνικό στα μισά του game.
  • Πολύ καλά γραφικά, ειδικά για Indie τίτλο.

Cons

  • Όσο ενδιαφέρον γίνεται στην πορεία, άλλο τόσο μονότονο είναι στην αρχή.
  • Όχι και ιδιαίτερα “τρομακτικό”.
  • Το ευρύτερο lore του κόσμου δεν αναπτύσσεται καθόλου in-game.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 73%

73%

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

14 Comments

  1. Κώστα, 2 πράγματα :
    1)To link που έβαλες για τις πρώϊμες φωτιγραφίες δεν λειτουργεί (μηνυμα “not authorized”).
    2) Θα το πρότεινες σε κάποιον που του άρεσαν τα Dead Space?
    To παιχνίδι το παρακολουθώ πάντως τόσο από την αρχική του έκδοση, όσο κι όταν μπήκε η ενισχημένη βερσιόν στο greenlight. Αν εμφανιστεί με άνω του 50% στα christmas sales το πήρα. 🙂
    Α και πολλά μπράβο για την πρωτοβουλία να ανεβάσετε το review. Μιλάμε για τίτλο που άλλα site, ελληνικά και μη, ίσως να έκαναν από μήνες εώς χρόνο να πάρουν είδηση…

  2. Κώστα, 2 πράγματα :
    1)To link που έβαλες για τις πρώϊμες φωτιγραφίες δεν λειτουργεί (μηνυμα “not authorized”).
    2) Θα το πρότεινες σε κάποιον που του άρεσαν τα Dead Space?
    To παιχνίδι το παρακολουθώ πάντως τόσο από την αρχική του έκδοση, όσο κι όταν μπήκε η ενισχημένη βερσιόν στο greenlight. Αν εμφανιστεί με άνω του 50% στα christmas sales το πήρα. 🙂
    Α και πολλά μπράβο για την πρωτοβουλία να ανεβάσετε το review. Μιλάμε για τίτλο που άλλα site, ελληνικά και μη, ίσως να έκαναν από μήνες εώς χρόνο να πάρουν είδηση…

  3. D’oh, έφτιαξα το λινκ προς τo album με τα early screens. Ο αριθμός μέσα στο URL έπρεπε να είναι “875” κι εγώ είχα γράψει “876” για κάποιο λόγο. Ευχαριστώ που το επεσήμανες

    Ως προς την διάρκεια, ψιλομέτριο το λες. Ένα δεκάωρο πρέπει να μου πήρε συνολικά, στο μέτριο επίπεδο δυσκολίας (στο easy παίζει και να γίνεται lolfest από πλευράς δυσκολίας και να βγαίνει σε λιγότερη ώρα).

  4. D’oh, έφτιαξα το λινκ προς τo album με τα early screens. Ο αριθμός μέσα στο URL έπρεπε να είναι “875” κι εγώ είχα γράψει “876” για κάποιο λόγο. Ευχαριστώ που το επεσήμανες

    Ως προς την διάρκεια, ψιλομέτριο το λες. Ένα δεκάωρο πρέπει να μου πήρε συνολικά, στο μέτριο επίπεδο δυσκολίας (στο easy παίζει και να γίνεται lolfest από πλευράς δυσκολίας και να βγαίνει σε λιγότερη ώρα).

  5. Όσον αφορά τα Dead Space (ξέχασα να το γράψω στο παρακάτω σχόλιό μου :Ρ), ναι θεωρώ πως ένας φανς τους θα εκτιμήσει το συγκεκριμένο game, και ενδεχομένως να δει διαφορετικά το πρώτο σκέλος που εγώ θεώρησα ψιλοβαρετό. Αρκεί, όπως γράφω και στο review, να έχει πάντα υπ’όψιν πως επί της ουσίας είναι ένας low-budget τίτλος που δεν έχει και πολλή σχέση με την “υπερπαραγωγή” που είναι το Dead Space. Και να είναι προετοιμασμένος για κάπως πιο “δυσκίνητη” μάχη σε σχέση με τα Dead Space.

  6. Όσον αφορά τα Dead Space (ξέχασα να το γράψω στο παρακάτω σχόλιό μου :Ρ), ναι θεωρώ πως ένας φανς τους θα εκτιμήσει το συγκεκριμένο game, και ενδεχομένως να δει διαφορετικά το πρώτο σκέλος που εγώ θεώρησα ψιλοβαρετό. Αρκεί, όπως γράφω και στο review, να έχει πάντα υπ’όψιν πως επί της ουσίας είναι ένας low-budget τίτλος που δεν έχει και πολλή σχέση με την “υπερπαραγωγή” που είναι το Dead Space. Και να είναι προετοιμασμένος για κάπως πιο “δυσκίνητη” μάχη σε σχέση με τα Dead Space.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL