REVIEWS

SUBJECT 13

Αν ρωτήσεις έναν νεαρής ηλικίας gamer αν η ονομασία Delphine Software του λέει τίποτα, πολύ πιθανό είναι να λάβεις αρνητική απάντηση. Αν τύχει δε να γνωρίζει τη Γαλλική εταιρεία, ενδέχεται να συμβαίνει για… λάθος λόγο, δηλαδή εξαιτίας της “Moto Racer” σειράς, που μας έδωσε πέντε τίτλους κατά το διάστημα 1997-2002. Οι πιο παλιοί gamers ασφαλώς γνωρίζουν ότι τα χρόνια μεγάλης ακμής της Delphine υπήρξαν εκείνα της τετραετίας 1989-1992, οπότε και δημιούργησε παιχνίδια που γράψανε τη δική τους σελίδα στη χρυσή βίβλο του gaming. Ο λόγος για τα “Another World”, “Cruise for a Corpse”, “Future Wars” και “Flashback”.    

Ακόμη και οι βαθύτεροι γνώστες της gaming ιστορίας όμως, πιθανώς αγνοούν ότι οι δύο τελευταίοι τίτλοι, όπως άλλωστε και το “Fade to Black” του 1995, είχαν ως επικεφαλή δημιουργίας τους τον Paul Cuisset, έναν εξαιρετικά ταλαντούχο σχεδιαστή, που προτού κλείσει τα 30 χρόνια του είχε προλάβει να μας προσφέρει παιχνίδια που έμελλε να συζητιούνται για χρόνια. Ο Cuisset είχε συμμετοχή και στο “Cruise for a Corpse”, όπως άλλωστε και στα ακόμη παλαιότερα “Operation Wolf” και “Operation Stealth”, καθώς και στο…. μνημειώδες “Shaq-Fu”. Όσοι δε γνωρίζετε τι εστί “Shaq-Fu”, σπεύστε να δείτε videos αυτού του απερίγραπτου αυτού fighting game, το sequel του οποίου, για κάποιον τελείως ακατανόητο λόγο, προσφάτως κατόρθωσε να συγκεντρώσει περισσότερα από $450.000 μέσω της Indiegogo καμπάνιας του

Μετά την ανάμειξή του και στα “Darkstone” (1999) και “Moto Racer 3” (2001), που δεν υπήρξαν ιδιαίτερες επιτυχίες, ο Cuisset έμεινε μακριά απ’ τον χώρο του gaming για επτά συναπτά χρόνια. H επανάκαμψή του πραγματοποιήθηκε μέσω δύο τίτλων που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε PC και που, δεδομένης της πολύ χαμηλής ποιότητάς τους, ήρθαν απλά να επιβεβαιώσουν ότι ο Γάλλος designer ήταν πλέον ντεφορμέ και τελείως έξω απ’ τα νερά του. Την ευκαιρία για ένα ακόμη comeback αποφάσισε να του δώσει μία άλλη εταιρεία της χώρας του, η πασίγνωστη Microids. Όπως πολλοί έχετε πιθανώς παρατηρήσει, απ’ τη στιγμή που η τελευταία εξαγοράστηκε απ’ την Anuman Interactive κι ενσωματώθηκε στο γκρουπ εκείνης, έχει κάνει ανοίγματα, μέσω προτάσεων συνεργασίας, σ’ αρκετούς δημιουργούς adventure games (Benoit Sokal, Pendulo Studios). Το κακό είναι ότι την ίδια στιγμή έχει προλάβει να μας απογοητεύσει επανειλημμένως, διατηρώντας είτε developer είτε publisher ρόλο σε παραγωγές τύπου “Dracula 4”, “Dracula 5” και “Dream Chamber”.  

Subject 13 Snap1Η πρώτη εικόνα που συναντάμε βγαίνοντας απ’ την κάψουλα

Στην περίπτωση του Cuisset και της τριμελούς ομάδας του, πέραν της συνεργασίας με τη Microids, υπήρξαν και 647 άτομα που σπεύσανε να εκφράσουν εμπράκτως την πεποίθησή τους ότι ο άνθρωπος που προ δύο δεκαετιών συνέλαβε και σχεδίασε το “Flashback” δε θα μπορούσε παρά να έχει κάτι ακόμη να προσφέρει στο χώρο. Η επιτυχής καμπάνια απέδωσε περισσότερα από $40.000, ποσό που αποτελούσε σοβαρό εχέγγυο για απερίσπαστη δουλειά πάνω στο νέο κι υποσχόμενο point and click adventure game που ακούει στο όνομα “Subject 13”. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για να διαπιστώσουμε αν η δεύτερη αυτή επιστροφή του 50χρονου πλέον Γάλλου αφήνει θετικούς ή αρνητικούς οιωνούς για τη συνέχεια.  

ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Στην πολύ σύντομη εισαγωγή βλέπουμε ένα αυτοκίνητο να πέφτει στο νερό, με τον οδηγό του να περιέρχεται σε κατάσταση πνιγμού, την ίδια στιγμή που απ’ τα χέρια του απελευθερώνεται ένα μενταγιόν με τη φωτογραφία μίας γυναίκας στο εσωτερικό του. Όλα δείχνουν ότι ο νεαρός άνδρας έχει αποφασίσει να θέσει τέρμα  στη ζωή του.

Η συνέχεια είναι τουλάχιστον απρόσμενη, αφού ο Franklin Fargo, ο άνθρωπος που προέβη σ’ απόπειρα αυτοκτονίας, συνέρχεται και διαπιστώνει ότι βρίσκεται στο εσωτερικό μίας κάψουλας. Μία φωνή που του μιλά, αποκαλώντας τον subject 13, δίχως να τον πληροφορεί για το πώς βρέθηκε εκεί, είναι το μόνο στοιχείο που μαρτυρά ότι δεν είναι τελείως μόνος. Σύντομα θ’ ανακαλύψει ότι βρίσκεται σ’ ένα έρημο, τροπικό, νησί, αλλά θα χρειαστεί να ψάξει καλά τον περιβάλλοντα χώρο και ν’ ανταπεξέλθει στις προκλήσεις που θέτει η αινιγματική φωνή που του μιλά, προκειμένου να λύσει το μυστήριο της παρουσίας του σε μία τοποθεσία που δεν έχει ξαναδεί ποτέ και δεν του θυμίζει τίποτα.

Στην πορεία θα πληροφορηθεί ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να έρθει σ’ επαφή μ’ οποιαδήποτε ανθρώπινη ύπαρξη, κάτι που εν μέρει θα διαψευστεί, αφού ένα πολύ προσφιλές σ’ εκείνον πρόσωπο θα κάνει την εμφάνισή του, προσπαθώντας να τον βοηθήσει, προτού να είναι αργά, όπως χαρακτηριστικά θα πει. Αργά για τί όμως; Tί είναι αυτό που έχει συμβεί, ή πρόκειται να συμβεί, που ο πρωταγωνιστής αγνοεί; Σε ποιον ανήκει η φωνή που του μιλά και δείχνει να τεστάρει συνεχώς τις γνώσεις του; Και τι σχέση έχει μ’ όλα αυτά η μακροχρόνια μελέτη της κβαντικής θεωρίας, στην οποία είχε ο Franklin αφιερώσει τη ζωή του, προτού εγκαταλείψει τα πάντα λόγω ενός τραγικού γεγονότος;       

Subject 13 Snap2Το σημείο συνάντησης με τη Sophie

Δίχως να πρωτοτυπεί ή να παρουσιάζει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, το “Subject 13” καταφέρνει να τραβήξει το ενδιαφέρον μας, παρόλο που είναι αρκετά εύκολο να καταλάβει κανείς πού κατευθύνεται το σενάριο και ποια θα είναι η κατάληξη της ιστορίας.  Άλλωστε κατά την πορεία εξέλιξης των γεγονότων δίνονται εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν, αλλά και έχουν προηγηθεί, που συνέβαλαν στο να βρεθεί ο ήρωας στο έρημο νησί. Το “πρόβλημα” είναι ότι εν τέλει ο Cuisset καταλήγει σ’ ένα αναπάντεχο μείγμα αναπόδεικτων επιστημονικών θεωριών και θρησκευτικών δοξασιών, που σε συνδυασμό με την αινιγματική τελευταία cut scene του παιχνιδιού δε καθιστούν ξεκάθαρο και απολύτως κατανοητό το νόημα ολόκληρης της περιπέτειας. Όσοι αρέσκονται στην ύπαρξη ενός φινάλε που εξηγεί με σαφήνεια όλα όσα έχουν προηγηθεί, πιθανότατα θ’ απογοητευτούν. Απ’ την άλλη, οι θιασώτες των διφορούμενων ή συγκεχυμένων τελικών σκηνών, που αφήνουν περιθώρια πολλαπλών ερμηνειών, θα συναντήσουν ένα ακόμη adventure game που αφήνει μερικώς στη δική τους κρίση την αποκρυπτογράφηση των νοημάτων του “Subject 13”.    

ΜΕ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΑ

Νέο adventure game, προερχόμενο από ομάδα με περιορισμένους πόρους, που επιζητά τη συνδρομή του κοινού προκειμένου να γίνει πραγματικότητα, ένα και μόνο πράγμα μπορεί να σημαίνει αναφορικά με τη μηχανή γραφικών που χρησιμοποιεί. Σωστά καταλάβατε, ο μακρύς κατάλογος των Unity-based τίτλων εμπλουτίζεται ακόμη περισσότερο, καθώς η εν λόγω engine είναι σε θέση να καλύψει τις απαιτήσεις των φίλων της κατηγορίας. Το ενδιαφέρον στοιχείο με το “Subject 13” είναι ότι παρουσιάζει μία δυνατότητα της Unity που, αν δε κάνω λάθος, δεν έχουμε ξαναδεί κατά το παρελθόν σε adventure game. Πιο συγκεκριμένα, όταν εξετάζουμε προσεκτικά ένα αντικείμενο ή μία τοποθεσία, οπότε και η οπτική αλλάζει από τρίτου σε πρώτου προσώπου, απαραίτητη είναι η κίνηση της κάμερας, που επιτυγχάνεται με πάτημα του δεξιού mouse button και ταυτόχρονη μετακίνηση του ποντικιού προς τις τέσσερις δυνατές κατευθύνσεις.  Κατ’ αυτόν τον τρόπο φανερώνουμε αντικείμενα και σημεία που δεν είναι εξ’ αρχής ορατά, συνεπώς πρόκειται για μία λειτουργία που είναι απολύτως απαραίτητη για την πρόοδό μας.

Εκτός αυτού, το “Subject 13” ανήκει στα παιχνίδια που ρίχνουν μεγάλο βάρος στη σωστή παρατήρηση και αξιοποίηση των απανταχού αντικειμένων που συλλέγουμε. Ως εκ τούτου, οτιδήποτε έρχεται στην κατοχή μας απαιτεί προσεκτική και ενδελεχή εξέταση, προκειμένου να κατανοήσουμε τα περιθώρια χρήσης, αλλά και συνδυασμού του μ’ άλλα αντικείμενα. Ακριβώς λόγω του ότι το συγκεκριμένο adventure game περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό διαφόρων ειδών puzzles -slider, mechanical, logical, ακόμη και μαθηματικής λογικής- το παραπάνω χαρακτηριστικό καταφέρνει να εξισορροπήσει την κατάσταση και να προσφέρει τη σωστή αναλογία μεταξύ στατικών puzzles και inventory-based γρίφων.

Subject 13 Snap3Κλασσικός “πάτα-τους-διακόπτες-με-τη-σωστή-σειρά” γρίφος

Η απόδοση των διαφόρων χώρων πραγματοποιείται μ’ επιτυχία, ειδικά οποτεδήποτε πραγματοποιείται close up για προσεκτική εξερεύνησή τους. Το νησί στο οποίο βρίσκεται ο Franklin, αν και μικρό, είναι όμορφα σχεδιασμένο, με τοποθεσίες που διαφέρουν αισθητά μεταξύ τους και εκτείνονται από περίεργα εργαστήρια και εγκαταλειμμένες καλύβες, μέχρι πυκνής βλάστησες περιοχές, βουνά με καταρράκτες και παραθαλάσσιες ακτές.

Στον τομέα του ήχου εντοπίζονται κάποια παράπονα. Αυτά έχουν αφ’ ενός να κάνουν με την απουσία voice acting όταν ο Franklin περιγράφει ή σκέφτεται κάτι, αφ’ ετέρου με το ελαφρώς μονότονο soundtrack, που συνίσταται στην παρουσία ορισμένων ατμοσφαιρικών μεν, περιορισμένων δε, κομματιών. Εκεί που τα voice overs δίνουν το παρών, αντιστοιχώντας σε πέντε χαρακτήρες, εκ των οποίων τελικά βλέπουμε μόλις δύο, δηλαδή τον Franklin και τη Sophie, οι ερμηνείες κρίνονται ικανοποιητικές, ενώ και η μουσική είναι καλογραμμένη, ενισχύοντας επιτυχώς την ατμόσφαιρα μυστηρίου που επικρατεί.      

Επιστρέφοντας στα του χειρισμού, κατά την εξέταση των αντικειμένων που συλλέγουμε και την απόπειρα συνδυασμού τους οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Αυτό διότι δε λείπουν οι περιπτώσεις που χρειάζεται να περιστρέψουμε κάτι κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι δυνατό να κλικάρουμε στη συνέχεια στο σημείο που απαιτείται. Παγίδες κρύβει και η παρατήρηση των διαφόρων χώρων, αφού ελλείψει hotspot indicator, δεν αποκλείεται να μας ξεφύγει κάτι, ειδικά αν ξεχάσουμε να “παίξουμε” με την κάμερα. Εντόπισα σχόλια στο internet, αλλά και στη Steam σελίδα του παιχνιδιού, που, εξαιτίας των παραπάνω, φτάνουν να κάνουν λόγο για hidden object-like game. Διαφωνώ κάθετα μ’ αυτή την άποψη. Για να το πω κι αλλιώς, δε γίνεται απ’ τη μία να φωνάζεις συνεχώς για την απλοποίηση των εκπροσώπων της κατηγορίας και απ’ την άλλη να γκρινιάζεις μόλις κάνει την εμφάνισή του ένας που ζητά το κάτι παραπάνω στο συγκεκριμένο τομέα σε σχέση με την πλειονότητα των υπολοίπων. Μπορεί να κόλλησα σε κάποια σημεία, να ταλαιπωρήθηκα λίγο παραπάνω, σε καμία στιγμή όμως δεν έφτασα να νιώσω ενόχληση ή εκνευρισμό απ’ αυτά που το παιχνίδι απαιτούσε να πράξω.

OLD SCHOOL ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Εύλογα τώρα θ’ αναρωτηθεί κάποιος πού ακριβώς εντάσσεται το “Subject 13”. Είναι 3rd person point ‘n’ click adventure game, όπως υποσχόταν; Φέρνει περισσότερο σε puzzle game; Κλείνει το μάτι στους θιασώτες της hidden object κατηγορίας; H απάντηση, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ απλή. Είναι ένα μείγμα όλων των παραπάνω, καταφέρνοντας να συνδυάσει τις κατάλληλες δόσεις, ώστε να μην φτάνει ν’ αλλοιώσει τον χαρακτήρα του. Προφανώς αποτελεί 3rd person point ‘n’ click τίτλο, που χρησιμοποιεί όμως πολύ έξυπνα την οπτική πρώτου προσώπου, διαθέτοντας την ίδια στιγμή αρκετά puzzles διασκορπισμένα στο σύνολο της δράσης του. Για να είμαι ακόμη πιο σαφής και ξεκάθαρος, αν κάποιος –δικαίως- θεώρησε τελείως unbalanced, ως προς το είδος των γρίφων τους, τα “Tormentum-Dark Sorrow” και “The Testament of Sherlock Holmes”, εδώ δε θα συναντήσει ανάλογη κατάσταση. Αν όμως απεχθάνεται οτιδήποτε έχει να κάνει με στατικής εικόνας puzzle, οφείλει να προσπεράσει τoν νέο τίτλο του Cuisset.

Subject 13 Snap4Ξόδεψα ουκ ολίγο χρόνο στο συγκεκριμένο slider

Η δική μου άποψη είναι ότι ο Γάλλος καταφέρνει να κάνει κάτι στο οποίο αρκετοί άλλοι developers αποτυγχάνουν. Να προσφέρει ένα adventure game που έχει τον κατάλληλο βαθμό δυσκολίας, δίχως αυτός να οφείλεται στην ταυτόχρονη συνύπαρξη πολύ εύκολων και τελείως παράλογων γρίφων. Σχεδίασε μ’ επιτυχία ένα παιχνίδι που εξ’ αρχής καθιστά ξεκάθαρο ότι ζητά να δείξουμε την κατάλληλη προσοχή και να διαθέσουμε την υπομονή που απαιτείται, προκειμένου να προχωρήσουμε μ’ επιτυχία -και δίχως να καταφύγουμε σε walkthrough- την αναζήτηση από μεριάς Franklin Fargo. Ειδικά ο πρώτος απ’ τους μόλις δύο γρίφους που περιλαμβάνει το τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο και διαθέτει μαθηματικό χαρακτήρα θα εξιτάρει μεγάλο μέρος του κοινού, ακόμη κι εκείνους που δεν αρέσκονται συνήθως σε επίλυση τέτοιων γρίφων. Μεταξύ αυτών είναι κι εγώ, αλλά ακριβώς επειδή εδώ υπάρχει η κατάλληλη δόση δυσκολίας, χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουμε σε παλαβούς συλλογισμούς και ερμηνείες που μόνο στο κεφάλι του δημιουργού θα μπορούσαν να υπάρχουν, η διαδικασία επίλυσής του μου προσέφερε μεγάλη ευχαρίστηση.

Δεν είναι όμως αυτός ο μοναδικός έξυπνος γρίφος που περιλαμβάνει το “Subject 13”. Αν εξαιρέσουμε δύο-τρία τετριμμένα sliders που άνετα θα μπορούσαν ν’ απουσιάζουν, οποιοδήποτε απ’ τα υπόλοιπα puzzles με τα οποία μας φέρνει σ’ επαφή διαθέτει τη δική του ομορφιά, καθιστώντας σχεδόν αμέσως κατανοητό το τί πρέπει να κάνουμε. Ξεχωρίζω το αίνιγμα του ξύλινου δίσκου, αλλά και την ορθή χρήση του Book of 100. Κανένα εκ των δύο δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αμφότερα όμως αποδεικνύονται έξυπνα. Οι inventory-based γρίφοι είναι επίσης πιο απαιτητικοί σε σχέση μ’ εκείνους που ενσωματώνει η συντριπτική πλειοψηφία σημερινών adventure games. Εκτός του να καταλάβουμε πού θα χρησιμοποιήσουμε έκαστο αντικείμενο, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι έχουμε φροντίσει να μπορεί να πραγματοποιηθεί ο συνδυασμός. Ο τρόπος με τον οποίο θ’ αποκτήσουμε πρόσβαση στην κατεστραμμένη γέφυρα που οδηγεί στο ναό που δεσπόζει στην κορυφή του βουνού αποτελεί έναν έξοχο συνδυαστικό γρίφο.  

Μοναδική παραφωνία στα παραπάνω αποτελεί ένα μικρό, ευτυχώς ανεπαίσθητο, bug, που εντοπίζεται στο σημείο του περιστρεφόμενου τοτέμ. Καταφέρνοντας να τ’ ανοίξω και ν’ αποσπάσω το αντικείμενο που κρύβει στο εσωτερικό του, δεν μπορούσα να φύγω απ’ τη συγκεκριμένη οθόνη, καθώς δεν δούλευε η exit λειτουργία που πραγματοποιείται μέσω του εικονιδίου με την ένδειξη Χ που βρίσκεται στο άνω αριστερό μέρος της οθόνης. Έπρεπε να κλείσω και να εκκινήσω εκ νέου το παιχνίδι, οπότε και το αντικείμενο βρισκόταν εντός του inventory μου, ενώ μπορούσα κανονικά πλέον να συνεχίσω την ξενάγησή μου στο αινιγματικό νησί.

Subject 13 Snap5Ανθρώπους δε συναντάμε, αρκούδα όμως ναι!

Το σίγουρο είναι ότι το gameplay και ο χειρισμός του “Subject 13” διαφέρουν έναντι άλλων adventure games. Η δημιουργία του Cuisset έχει δική της ταυτότητα και μηχανισμούς που αρχικά απαιτούν εξοικείωση μαζί τους. Ούτε περί κακού design πρόκειται όμως, ούτε και για «παράξενο interface» για το οποίο κάνει λόγο μερίδα όσων έχουν ήδη ασχοληθεί μαζί της. Σε τελική ανάλυση δε χρειάζεται ν’ απορρίπτουμε οτιδήποτε νέο παρουσιάζεται στην κατηγορία, ειδικά απ’ τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε μ’ έναν τίτλο που μαρτυρά πως επιθυμεί να θέσει προκλήσεις στον παίκτη, ερχόμενο σ’ αντίθεση με πολλά παιχνίδια της εποχής μας, που διαλέγουν το δρόμο της εύπεπτης και τελείως απλουστευμένης δράσης.  

ΛΙΓΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΚΗ

Τα τέσσερα κεφάλαια που περιλαμβάνει το παιχνίδι είναι τέσσερα μόνο στον αριθμό, αφού το πρώτο και το τέταρτο είναι ιδιαιτέρως σύντομα, περιλαμβάνοντας δύο γρίφους έκαστο. Κι αν στην περίπτωση του τέταρτου οι δύο γρίφοι του μόνο εύκολοι δεν είναι, δεν ισχύει το ίδιο και για το ξεκίνημα της περιπέτειας, οπότε κι εντός 4-5 λεπτών βλέπουμε να κάνει την εμφάνισή του το σχετικό achievement περί ολοκλήρωσης του chapter 1.  

Σαφώς μεγαλύτερα είναι τα δύο ενδιάμεσα μέρη, που συγκεντρώνουν αισθητά μεγαλύτερο αριθμό ζητουμένων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας συναντούμε διάσπαρτες ηχογραφημένες μαρτυρίες, που μας πληροφορούν για γεγονότα που έχουν προηγηθεί στο νησί και όχι μόνο, προετοιμάζοντας το έδαφος για την τελική αποκάλυψη. Η συγκέντρωση όλων τους, εκτός του ότι βοηθά να καταλάβουμε περισσότερα σημεία της ιστορίας, οδηγεί στο ξεκλείδωμα ενός ακόμη achievement. Αρκετές είναι τεχνηέντως κρυμμένες στο πλάι αντικειμένων που συναντάμε, οπότε η εύρεσή τους δεν είναι αυτονόητη. Αν και είναι αρκετά δύσκολο να δώσεις ένα ρεαλιστικό διάστημα ολοκλήρωσης παιχνιδιού που περιέχει puzzles, νομίζω ότι οι 5-6 ώρες είναι ο χρόνος που θα χρειαστεί στους περισσότερους, τουλάχιστον εκείνους που διαθέτουν πρότερη εμπειρία στο είδος. Ωστόσο δεν αποκλείεται να ξεπεράσετε κατά πολύ τις ώρες που ανέφερα, καθώς είναι ουκ ολίγα τα σημεία που είναι ικανά να σας προβληματίσουν. Αν δε συνέβαινε άλλωστε κάτι τέτοιο το “Subject 13” θα ολοκληρωνόταν τάχιστα, καθώς, όπως τόνισα, η έκταση του νησιού δεν είναι καθόλου μεγάλη.

Subject 13 Snap6Το σημείο που πιθανότατα θα χρειαστεί, μετά την επίλυσή του, να κλείσετε και να επανεκκινήσετε το παιχνίδι

Απ’ τη στιγμή που ολόκληρη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα πρόσωπο που ξαφνικά κι εντελώς ανεξήγητα βρίσκεται σ’ ένα ερημωμένο νησί, η πλήρης απουσία τρίτων χαρακτήρων δικαιολογείται πλήρως. Σίγουρα δεν πρόκειται για το πρώτο adventure game που παίζει με τη μοναξιά του πρωταγωνιστή, οπότε δε νομίζω να προξενήσει έκπληξη ή αρνητική εντύπωση η έλλειψη άλλων προσώπων, πόσω μάλλον απ’ τη στιγμή που λειτουργεί υπέρ της υπόθεσης και της ατμόσφαιρας που σταδιακά χτίζεται. Δε μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο και για την τελική έκβαση και το φινάλε που παρακολουθούμε, καθώς εκεί εγείρονται αρκετά ερωτηματικά και οι εξηγήσεις που δίνονται δεν είναι και τόσο σαφείς. Αρνητικά αξιολογώ και την απουσία manual saving, εξακολουθώντας να μην καταλαβαίνω με τίποτα  γιατί ένας developer επιλέγει να μας στερήσει τη σχετική δυνατότητα αποθήκευσης της προόδου μας.

Όπως και να έχει, το νέο πνευματικό παιδί του Paul Cuisset αποδεικνύει ότι ο Γάλλος εξακολουθεί να είναι σε θέση να δημιουργήσει ποιοτικά games, τολμώντας παράλληλα να διαφοροποιηθεί έναντι του ανταγωνισμού, βάζοντας την προσωπική του, old school, σφραγίδα στην περιπέτεια του Franklin Fargo. Εκείνο που με προβληματίζει αναφορικά με την εμπορική επιτυχία του “Subject 13” είναι η τιμή του, αφού τα €20 που κοστίζει είναι ένα αρκετά υψηλό ποσό.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΙΔΙΟΣ

Οι εποχές αλλάζουν, τα video games ακολουθούν, το ίδιο εν πολλοίς πράττουν και οι ίδιοι οι developers. Στην περίπτωση του Cuisset νομίζω η αλλαγή δεν είναι και τόσο ορατή, όσο θετικά ή αρνητικά μπορεί να αξιολογηθεί κάτι τέτοιο. Το παιχνίδι που δημιούργησε μαζί με τους συνεργάτες του και με τη στήριξη της Microids θα μπορούσε άνετα, από πλευράς περιεχομένου, να μας έχει έρθει 10-15 χρόνια πριν, τότε που τα adventure games δε κοιτάγανε να είναι απαραιτήτως αρεστά σ’ όλους, προβαίνοντας στις απαραίτητες θυσίες προκειμένου να το καταφέρουν. Αν διαρκούσε περισσότερο, πλαισιώνοντας ακόμη καλύτερα όσα μας εξιστορεί στις έξι περίπου ώρες που διαρκεί, θα ταίριαζε ακόμη περισσότερο στο προφίλ ενός «παιχνιδιού απ’ τα παλιά».

Subject 13 Snap7Φτάνοντας στον περίφημο ναό

Η τελική γεύση που αφήνει το “Subject 13” νομίζω ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τόσο των ανθρώπων που στηρίξανε το εν λόγω εγχείρημα, όσο και σ’ οποιονδήποτε άλλο έχει έρθει σ’ επαφή με παρελθοντικές δουλειές του Cuisset. Αν και κυκλοφόρησε σε μία περίοδο που δεν μου περισσεύει χρόνος για gaming, εντούτοις κατάφερε όχι μόνο να τραβήξει εξ’ αρχής την προσοχή μου, αλλά και να μου προσφέρει εκείνο το -αρκετά σπάνιο στις μέρες μας- χαμόγελο που προσφέρει η επίλυση κάποιων γρίφων. Σίγουρα δεν είναι το παιχνίδι που θα μαγέψει την πλειοψηφία του casual κοινού, ούτε και o τίτλος που θ’ αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές απ’ τους mainstream reviewers, όντας επί της ουσίας κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των παραδοσιακών θιασωτών της κατηγορίας των adventure games. Εκείνους όμως δεν θα τους απογοητεύσει κι εκεί έγκειται η επιτυχία του.

karkasSpecs 3

Pros

  • Η ατμόσφαιρά του
  • Έξυπνη χρήση της κάμερας
  • Επιτέλους ένα adventure game με σωστό βαθμό δυσκολίας και άρτια συνδυασμένο περιεχόμενο!
  • Το story παρουσιάζει ενδιαφέρον…

Cons

  • … αλλά ο τρόπος που ολοκληρώνεται και η ανάμειξη στοιχείων επιστήμης και θρησκείας δεν οδηγούν σε ξεκάθαρο νόημα
  • Έλλειψη voice acting όταν ο πρωταγωνιστής σκέφτεται ή περιγράφει κάτι
  • Απουσία manual saving
  • Υψηλό αντίτιμο απόκτησης
  • Θα θέλαμε –και θα μπορούσε- να διαρκεί περισσότερο

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 78%

78%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL