REVIEWS

9 MONKEYS OF SHAOLIN

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Sobaka Studios παρουσιάζει ένα beat’ em up τίτλο. Ουσιαστικά, η σχετικά νεοσυσταθείσα ρωσική ομάδα έχει προσφέρει μόνο beat’ em ups, καθώς το παρθενικό παιχνίδι της ήταν το Redeemer, το οποίο πιθανότατα έχετε ακούσει ή αποκτήσει μέσω κάποιου bundle. Το εν λόγω beat’ em up ήταν ένα αρκετά βίαιο παιχνίδι, που διάθετε μια σχετικά σπάνια για το είδος ισομετρική προοπτική απεικόνισης, κάτι που αφενός το βοήθησε να ξεχωρίσει από το σωρό αφετέρου επικρίθηκε από πολλούς γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Το 9 Monkeys of Shaolin επιστρέφει σε πιο παραδοσιακές φόρμες, υιοθετώντας τη δοκιμασμένη συνταγή του side-scrolling, επιχειρώντας παράλληλα να αποτίνει και φόρο τιμής στα δοξασμένα Wuxia” φιλμ της δεκαετίας του ’60 και του ‘70. Σίγουρα, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για τους φίλους του είδους, μένει να δούμε αν αυτή τη φορά η Sobaka τα κατάφερε καλύτερα.

Όπως συνέβαινε και στο Redeemer, το 9 Monkeys διαθέτει «κανονική» υπόθεση και έναν πρωταγωνιστή με όνομα και επώνυμο που τον συνδέει μια τραγική ιστορία. Πρόκειται για έναν ψαρά ονόματι Wei Cheng, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει το χωριό του από μια σφοδρή επιδρομή πειρατών Wokou. Η προσπάθειά του όμως είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, καθώς δεν πρόκειται για απλούς εγκληματίες, αλλά για μια συντονισμένη επίθεση την οποία ηγείται μια μασκοφορεμένη διαβολική φιγούρα. Η φιγούρα αυτή είναι που σκοτώνει τον παππού και δάσκαλο του ήρωα, ενώ αφήνει τον ίδιο ημιθανή και σε άθλια κατάσταση, για να σωθεί την τελευταία στιγμή από ένα τάγμα Shaolin μοναχών. Αφού κατόπιν της φροντίδας των μοναχών κατορθώνει να επουλώσει τις πληγές του, εισχωρεί στο τάγμα και ορκίζεται εκδίκηση, αλλά και προστασία προς τους αδύναμους του κόσμου αυτού.

Αναμφίβολα, το παιχνίδι διαθέτει αρκετά cutscenes για να διηγηθεί την ιστορία του.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η υπόθεση δεν αποτελεί κάτι το αξιοσημείωτο, παρ’ όλα αυτά δείχνει να παίρνει αρκετά «σοβαρά» την εξιστόρησή της. Αυτό διότι περιλαμβάνει αρκετά cutscenes και δεκάδες γραμμές διαλόγων μεταξύ του πρωταγωνιστή και των υπόλοιπων μοναχών, σε μια απόπειρα να δημιουργηθεί ένα δέσιμο μεταξύ του παίκτη και των ηρώων της ιστορίας. Στην πράξη βέβαια, αυτό δεν επιτυγχάνεται πλήρως, αφενός διότι η γραφή είναι (επιτηδευμένα;) αστεία, αφετέρου το αγγλικό voice-over βρίσκεται οριακά σε μέτρια επίπεδα και δεν πείθει. Μικρό το κακό, εξάλλου πρόκειται για beat’ em up, οπότε η προσοχή μας στρέφεται στο gameplay, όπου εκεί τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα.

Στο 9 Monkeys of Shaolin καλούμαστε να ολοκληρώσουμε μια σειρά από πίστες, στις οποίες ο ήρωάς μας διαθέτει ένα αξιόλογο ρεπερτόριο κινήσεων, ώστε να ανταπεξέλθει ενάντια στις δεκάδες εχθρών που θα τον αντιμετωπίσουν. Βασικό του όπλο είναι το staff, με το οποίο μπορούμε να εκτελέσουμε δύο ειδών επιθέσεις (light και heavy), ενώ παράλληλα διαθέτει και ένα combo «ιπτάμενης» κλωτσιάς, ιδανικό για να πλησιάσουμε σε απομακρυσμένους εχθρούς ή να αποφύγουμε κάποιους άλλους. Πέρα από την εν λόγω κλωτσιά όμως, υπάρχει κανονικά κουμπί αποφυγής που μάλιστα προκαλεί και μια ελάχιστη ζημιά σε όποιον βρεθεί στο διάβα της, ενώ το parry είναι απαραίτητο τόσο για να επιστρέφουμε τα βλήματα που μας στέλνουν οι διάφοροι, εκτός του πεδίου της μάχης, τύποι στον κάτοχό τους όσο και να αποκρούουμε τυχόν επερχόμενα χτυπήματα. Εκτός των βασικών κινήσεων και συγκεκριμένα λίγο μετά το δεύτερο κεφάλαιο του παιχνιδιού, ο Wei αποκτά πρόσβαση σε νέες κινήσεις, που είτε αφορούν ισχυρότερες εκδοχές των «κανονικών κινήσεων» είτε μαγεία. Αμφότερες απαιτούν μια ποσότητα από Qi για να ενεργοποιηθούν, η οποία γεμίζει ρίχνοντας «ξύλο» ή σταδιακά φορώντας το σχετικό αντικείμενο.

Σύνηθες το φαινόμενο να σας την “πέφτουν” τέσσερις και πέντε νοματαίοι ταυτόχρονα.

Ομολογουμένως, το παιχνίδι περιλαμβάνει αρκετές «νότες» τακτικής, όχι τίποτε συνταρακτικές, αλλά σίγουρα καλοδεχούμενες. Κατ’ αρχάς υπάρχει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία στους τύπους εχθρών, οι οποίοι συνιστούν και τον ανάλογο τρόπο αντιμετώπισης. Οι απλοί «χωριάτες» με τις τσουγκράνες και τα κουπιά δεν αποτελούν μεγάλο κίνδυνο, καθώς αρκούν μερικές γρήγορες ή heavy επιθέσεις για να δαγκώσουν το χώμα. Από την άλλη, όσο προχωράμε στο παιχνίδι, αρχίζουν να εμφανίζονται ολοένα και πιο επικίνδυνοι εχθροί, όπως πολεμιστές με σπαθιά και πανοπλίες με unblockable επιθέσεις, ακόμα και φαντάσματα που δέχονται ζημιά μόνο με επιθέσεις που ξοδεύουν Qi. Φυσικά, δεν λείπουν και τα bosses, τα οποία ως είθισται, απαιτούν ιδιαίτερη μεταχείριση. Αυτή η ποικιλία, σε συνδυασμό με την εξίσου αξιοσημείωτη ποικιλία διαθέσεων στα περιβάλλοντα και τη δυνατότητα ενίσχυσης του ήρωα με καινούρια όπλα και αντικείμενα, ανεβάζουν κατακόρυφα το ενδιαφέρον του παίκτη που θα περίμενε απλώς ένα button-masher για να περάσει την ώρα του.

Ειδικά, το στήσιμο του παιχνιδιού με το κεντρικό hub/μοναστήρι και τη δυνατότητα επιλογής της επόμενης αποστολής, δίνει μια όμορφη ψευδαίσθηση ελευθερίας, παρ’ όλο που στην πράξη το παιχνίδι δεν έχει και τόσο μεγάλο περιεχόμενο αφήνει να εννοηθεί. Άλλωστε, υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να παίξουμε την αποστολή που δεν επιλέξαμε αρχικά μέσω ενός ειδικού χάρτη του hub, κάτι που προτείνεται ανεπιφύλακτα, καθώς η ανταμοιβή σε πόντους εμπειρίας και εξοπλισμό (ισχυρότερα staffs, μπότες που αλλάζουν το dodge σε dash κοκ), δίχως άλλο, αξίζει τον κόπο. Οι πόντοι εμπειρίας τοποθετούνται σε ένα από τρία skill trees (Basic, Acrobatic, Sage), τα οποία ξεκινούν από απλή αύξηση της ζημιάς που προκαλούν τα χτυπήματα του Wei μέχρι προσθήκη game-changing χαρακτηριστικών, όπως το combat healing.

Υπάρχει αξιοσημείωτη ποικιλία στα περιβάλλοντα, μερικά δε είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικά.

Στο τελευταίο θα ήθελα λιγάκι να σταθώ, καθώς πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που πιθανόν, ίσως και να οφείλει, να γίνει nerfed στο μέλλον. Συγκεκριμένα, μέχρι να αποκτήσουμε πρόσβαση στο Sage Tree, η αναπλήρωση της υγείας του ήρωα γίνεται μέσω του πράσινου τσαγιού. Υπάρχουν τρία ακόμα είδη τσαγιού (όπως το κίτρινο για αναπλήρωση του Qi) που βρίσκουμε σπάζοντας ανυπεράσπιστα βαρέλια και κασόνια, τα οποία είναι πολύ χρήσιμα, αρκεί να καταναλωθούν με φειδώ. Μέχρι εκείνη τη στιγμή λοιπόν, το παιχνίδι διαθέτει ένα ικανοποιητικό επίπεδο δυσκολίας και πρόκλησης, όπου οφείλουμε να μάθουμε να κάνουμε σωστά dodge και parry και να διαχειριζόμαστε τους πόρους μας με προσοχή.

Τα πράγματα αλλάζουν άρδην από τη στιγμή που αποκτήσουμε το combat healing, όπου η απόδοσή του μας διευκολύνει ιδιαίτερα,  καθώς ο ήρωας λαμβάνει 5% ή 10% ενέργεια από όσους «πατάνε» πάνω στη σφραγίδα που σχηματίζει– και πιστέψτε με είναι πολλοί αυτοί. Αν συνδυαστεί με ένα αντικείμενο που έχει τη δυνατότητα να γεμίζει σταδιακά το Qi με το χρόνο ή με τα χτυπήματα που δίνουμε, πρακτικά γινόμαστε άτρωτοι. Γενικά, τα αντικείμενα που θα βρούμε αποδεικνύονται ιδιαίτερα ισχυρά (όπως το staff που καταργεί την ανάγκη χρήσης Qi ενάντια στα φαντάσματα), με συνέπεια το παιχνίδι να μην αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση από ένα σημείο και έπειτα. Φυσικά, υπάρχουν μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας, όπως το Legend, όπου οι εχθροί γίνονται ακόμα πιο επιθετικοί και καταργεί τα checkpoints μέσα στην πίστα, αλλά και πάλι, με λίγη προσοχή, είναι εφικτό να ολοκληρώσουμε τον τίτλο, χωρίς να ιδρώσουμε ιδιαίτερα, σε λιγότερο από τέσσερις ώρες.

Σε πιο προχωρημένες πίστες του παιχνιδιού, ακόμα και ένα απλό χτύπημα μπορεί να προκαλέσει πολύ σημαντική ζημιά.

Σίγουρα, δεν περιμέναμε από ένα beat’ em up να έχει τη διάρκεια ενός… JRPG, από την άλλη είναι μάλλον άσχημο να τελειώνει τόσο γρήγορα όχι λόγω του μικρού περιεχομένου, αλλά γιατί αυτοπυροβολείται στο πόδι με τους ίδιους τους μηχανισμούς του. Κατά τ’ άλλα, το 9 Monkeys of Shaolin κατορθώνει και γίνεται αρκετά διασκεδαστικό, χάρη στο άρτιο σύστημα μάχης του που δίνει χώρο για πειραματισμούς και εντυπωσιακά combos, ενώ η δυνατότητα για διπλό ακόμα και διαδικτυακά, αναμφισβήτητα αυξάνουν την αξία του.

Κλείνοντας με τον τεχνικό τομέα, δεν μπορούμε να πούμε ότι μείναμε με ανοικτό το στόμα από την υλοποίηση των χαρακτήρων. Θυμίζουν σαν μια περισσότερο σύγχρονη εκδοχή των «sprites» που θα βλέπαμε στην… Amiga, όσο και αν ακούγεται υπερβολικός ως χαρακτηρισμός. Ίσως να αποτελεί μια είδους «άποψη» και, όντως, είναι συμπαθέστατα και με όμορφο animation, αλλά δύσκολα θα κερδίσει κάποιο βραβείο εξαιτίας τους. Από την άλλη, τα περιβάλλοντα έχουν δεχτεί σαφώς μεγαλύτερη «αγάπη», τόσο σε ποιότητα σχεδιασμού όσο και σε χρωματισμούς. Στο ηχητικό κομμάτι, για τα voice over μιλήσαμε ήδη, ενώ το soundtrack περιλαμβάνει μερικά ενδιαφέροντα μουσικά θέματα που συνοδεύουν ικανοποιητικά τη δράση.

Το μοναστήρι λειτουργεί ως hub, κατάλληλο για να χαράξετε την πορεία της επόμενης αποστολής όσο και να ισχυροποιήσετε τον Wei Cheng.

Εν κατακλείδι, το 9 Monkeys of Shaolin είναι ένα συμπαθητικό beat’ em up, το οποίο θα σας κάνει να περάσετε ευχάριστα κάποιες ώρες μαζί του, μόνοι σας ή με παρέα, και εφόσον είστε φίλοι του είδους, αξίζει να το δοκιμάσετε σε κάποια πτώση τιμής ή όταν εκ των πραγμάτων αποτελέσει μέρος ενός bundle. Αν στο μέλλον επιλυθούν τα θέματα ισορροπίας που διαθέτει, όπως συνέβη με το Redeemer, τότε σίγουρα η ενασχόληση μαζί του θα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 69%

69%

Wuxia

Όμορφο και με ωραίες ιδέες beat' em up, το οποίο θα μπορούσε να γίνει καλύτερο.

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL