THE RAVEN, LEGACY OF A MASTER THIEF EPISODE 2 – ANCESTRY OF LIES

Πιστή στο ραντεβού της με το κοινό, η King Art Games παρέδωσε, προ ολίγων ημερών, το δεύτερο μέρος του νεότερου adventure game της. Τα γεγονότα που είχαμε παρακολουθήσει στο πρώτο επεισόδιο μας είχαν προϊδεάσει για μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια. Με την ολοκλήρωσή αυτής, τα συναισθήματα που μένουν στον παίκτη είναι μάλλον ανάμεικτα…

Ο ZELLNER ΚΑΙ… ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Το “Ancestry of Lies” ασφαλώς συνεχίζει ακριβώς από το σημείο όπου είχε σταματήσει το “Eye of the Sphinx”. Έτσι λοιπόν, στο ξεκίνημα αυτού συνεχίζουμε να ελέγχουμε τον πολύ συμπαθή αστυφύλακα Anton Jakob Zellner, ο οποίος βρίσκεται, εντός του πλοίου Ms Lydia, σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς απειλείται η ζωή του. Άμεση προτεραιότητά μας είναι να καταφέρουμε να αποτρέψουμε τη δολοφονία του από έναν εκ των –πολλών- χαρακτήρων που γνωρίσαμε στο πρώτο μέρος της περιπέτειας  και να συνεχίσουμε την έρευνα που διεξάγει, προκειμένου να φτάσει στην αποκάλυψη και σύλληψη του διαβόητου κλέφτη.

Η συνέχεια θα μας βρει στο Κάιρο και στο μουσείο όπου αναμένεται να εκτεθεί στο κοινό το ένα από τα δύο μάτια της Σφίγγας, αφού το άλλο βρίσκεται ήδη στα χέρια του “Κορακιού”. Εκεί ο Zellner θα γνωρίσει τον διευθυντή του μουσείου, έναν τυπικό Αιγύπτιο που αγωνιά να πάνε όλα καλά στην έκθεση που πρόκειται να λάβει χώρα. Δυστυχώς για εκείνον κάτι τέτοιο δε θα συμβεί, αφού ο μυστηριώδης και τόσο επιδέξιος κλέφτης έχει τελείως διαφορετικά σχέδια. Για μία ακόμη φορά ο Zellner θα χρειαστεί να ενώσει τις δυνάμεις του με τον αστυφύλακα Robert Oliver, τη στιγμή που κανείς εκ των δύο δε δείχνει να εμπιστεύεται τον άλλο.

Κάθε μουσείο κρύβει τα μυστικά του

Αφού φτάσουμε στο σημείο όπου ο ήρωάς μας θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον άνθρωπο που καταδιώκει, ελπίζοντας να είναι εκείνος που θα καταφέρει να του περάσει τις χειροπέδες, το σκηνικό αλλάζει τελείως και μεταφερόμαστε πίσω στο χρόνο, πιο συγκεκριμένα στην αρχή της ιστορίας μας. Θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα από τη σκοπιά του “Κορακιού”, εκκινώντας από τη Ζυρίχη, όπου φορτώνεται στην αμαξοστοιχία το χρηματοκιβώτιο που φέρεται να περιέχει το πολύτιμο πετράδι με προορισμό τη Βενετία κι από ‘κει στο Ms Lydia, που θα κατευθυνθεί προς το λιμάνι του Καΐρου.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ

Πιθανώς διαισθανόμενοι ότι, λόγω της επιλογής που κάνανε αναφορικά με τον ρυθμό εξέλιξης της ιστορίας, θα ήταν πολύ δύσκολο να την τραβήξουν σε ένα πιθανό σύνολο 13-14 ωρών χωρίς να μας κουράσουν και αντιλαμβανόμενοι την ίδια στιγμή ότι όφειλαν να μας δώσουν εξηγήσεις για τα συμβάντα του πρώτου μέρους, τα στελέχη της King Art Games ορθώς διαλέξανε να μας δώσουν τη δυνατότητα και την ευκαιρία να τα βιώσουμε κι από τη μεριά του ανθρώπου που καταδιώκουμε όσο ελέγχουμε τον Zellner. Αυτό το στοιχείο είναι και η ατραξιόν της πρώτης αυτής συνέχειας της ιστορίας και ο τρόπος με τον οποίο αποδίδεται είναι εύστοχος κι επιτυχημένος.   

Δε μπορώ να ξέρω πόσοι είναι εκείνοι που, μέσω των γεγονότων του “Eye of the Sphinx” είχαν καταλήξει να μαντέψουν επιτυχώς την ταυτότητα του διάσημου κλέφτη και είχαν αντιληφθεί ότι οι φόβοι του Nicolas Legrand ήταν απολύτως βάσιμοι, καθώς ο άνθρωπος που είχε πυροβολήσει στην αρχή της καριέρας του και ο οποίος θεωρήθηκε ότι ήταν το “Κοράκι”, με αποτέλεσμα ο επιθεωρητής να καταστεί διάσημος μέσα σε μία νύχτα, εν τέλει δεν ήταν εκείνο το πρόσωπο. Αυτό που πιθανότατα πολλοί δεν είχαμε υπολογίσει είναι ότι το story είναι αρκετά πιο σύνθετο από αυτό που αρχικά φαινόταν και οι απειλές προς τους Legrand και Zellner δεν είναι λίγες. Δε λείπουν μάλιστα και οι χαρακτήρες των οποίων η παρουσία και οι σκοποί κάθε άλλο παρά αποσαφηνίζονται με το τέλος και του δεύτερου αυτού επεισοδίου και ενδιαφέρον θα έχει να δούμε αν στο τρίτο και τελευταίο μέρος θα γίνει κάτι τέτοιο.   

Προ αυτών όμως, θα παρακολουθήσουμε τα βήματα του Ελβετού αστυφύλακα, που θα τον οδηγήσουν στη συνάντησή του με το “Κοράκι”. Η τοποθεσία όπου εκτυλίσσεται η συνέχεια της ιστορίας είναι μία και μοναδική και δεν είναι άλλη από το μουσείο της πρωτεύουσας της Αιγύπτου. Αυτό είναι και το πρώτο αρνητικό στοιχείο του δεύτερου επεισοδίου, αφού εκτός της έλλειψης ποικιλίας, συντελεί στο να ολοκληρώνονται πολύ σύντομα οι απαραίτητες ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούμε, πριν ο χρόνος γυρίσει πίσω και “αλλάξουμε πλευρά”. Οι γρίφοι που συναντάμε είναι ιδιαιτέρως βατοί και με την εξαίρεση ενός, που θα μας ζητήσει το κάτι παραπάνω, χωρίς όμως και πάλι να μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαιτέρως δύσκολος, λύνονται άμεσα. Όσον αφορά στο δεύτερο μισό, όπου ελέγχουμε τον αντι-ήρωα της ιστορίας, τα γεγονότα επίσης αδυνατούν να ανεβάσουν το ενδιαφέρον, αφού αφ’ ενός γνωρίζουμε ήδη την κατάληξή τους, αφ’ ετέρου δε μας φέρνουν αντιμέτωπους με κάποιον απαιτητικό γρίφο. 

Το μοναδικό σημείο στο οποίο ίσως κολλήσετε λιγάκι

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι ο δείκτης δυσκολίας να φαντάζει αισθητά πεσμένος σε σχέση με την αρχή της περιπέτειας και οι 3 ½ περίπου ώρες που θα ξοδέψουμε με το “Ancestry of Lies” να είναι ομολογουμένως πολύ λίγες. Προσωπικά μου πήρε λίγο περισσότερο να φτάσω στο τέλος, καθώς κόλλησα για αρκετή ώρα στο μοναδικό σημείο που αναφέρω παραπάνω ότι δύναται να καταφέρει κάτι τέτοιο, αλλά αυτό οφειλόταν στο ότι δεν είχα εξ’ αρχής αντιληφθεί ποιο ακριβώς ήταν το ζητούμενο.  

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

Προφανέστατα δε χρειάζεται να αναφερθώ καθόλου στο γνωστό τρίπτυχο γραφικών-ήχου-χειρισμού, αφού μιλάμε για επεισόδιο ενός παιχνιδιού, τα στοιχεία του οποίου έχουν αναλυτικά αναφερθεί στο review του πρώτου μέρους. Εκείνο που οφείλω να τονίσω είναι ότι το πρόβλημα του path finding έχει πλέον εξαλειφθεί, μέσω του patch που ενδιαμέσως κυκλοφόρησε για το παιχνίδι. Στον αντίποδα όμως, υφίσταται ένα πρόβλημα στο σημείο όπου παρατηρούμε τα τέσσερα canopic jars, εντός του μουσείου. Αρχικά hotspots αποτελούν μόνο τα τρία, ενώ αν κάνουμε save και φορτώσουμε τη θέση μας στη συνέχεια, παίρνουμε περιγραφή και για το τέταρτο, τη στιγμή που πλέον δεν αποτελεί hotspot ένα από τα άλλα τρία! Δε πρόκειται για πρόβλημα που είναι ικανό να εμποδίσει τη συνέχεια της ιστορίας, αλλά καλό θα ήταν να έχει προσεχθεί από μέρους της εταιρείας.

Γεγονός πάντως είναι ότι ακόμη και ο πιο καλόπιστος ανάμεσά μας θα δυσκολευτεί να πιστέψει, μετά και την ολοκλήρωση του δεύτερου αυτού επεισοδίου, ότι το παιχνίδι δεν ήταν απολύτως έτοιμο και στη συνέχεια αποφασίστηκε να σπάσει σε τρία μέρη. Το “Ancestry of Lies” αδικείται από τη φύση των επεισοδίων, αφού αδυνατεί να σταθεί ως τέτοιο, όντας σύντομο, εύκολο και τελειώνοντας ιδιαιτέρως απότομα, πιο απότομα κι από το “Eye of the Sphinx”. Ευτυχώς η ημερομηνία κυκλοφορίας του τρίτου μέρους δεν απέχει παρά μόλις 27 ημέρες σε σχέση με εκείνη του δεύτερου. Σε αντίθετη περίπτωση (βλέπε games που κάνουν μήνες να μας δώσουν τη συνέχειά τους) θα μιλούσαμε για μεγάλο φάουλ από μέρους των Γερμανών developers.

Παίρνοντας την ιστορία από την αρχή…

Για να μην το αδικώ τελείως όμως, το ενδιάμεσο αυτό επεισόδιο του “The Raven” ουσιαστικά επιτελεί τον σκοπό (και ταυτόχρονα ολίγον άχαρο ρόλο) του, που δεν είναι άλλος από το να πλαισιώσει την ιστορία, να μας δώσει πειστικές εξηγήσεις και να προετοιμάσει το έδαφος για το φινάλε, που είναι και εκείνο που θα κρίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη συνολική αξία της νεότερης δημιουργίας της King Art Games.  

ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ…

Οπωσδήποτε η αγορά ή μη του “The Raven” δε κρίνεται από το δεύτερο αυτό μέρος του. Ως συνέχεια είναι αρκετά ικανοποιητική, μαρτυρώντας όμως ότι η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού πιθανώς θα είναι μικρότερη εκείνης που περιμέναμε, την ίδια ώρα που είναι σαφή τα σημάδια πτώσης του δείκτη δυσκολίας. Βέβαια, όπως έχουμε ξαναπεί, η King Art Games δε φημίζεται για το υψηλό επίπεδο πρόκλησης των γρίφων που περιλαμβάνει στα παιχνίδια της. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η έλευση του “Α Murder of Ravens”, σε τρεις εβδομάδες από σήμερα, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δε θα μας απογοητεύσει… 

Pros

Cons