OK, ομολογώ ότι ο τίτλος είναι ολίγον –έως πολύ- παραπλανητικός κι ως εκ τούτου μπορείτε να θεωρήσετε ότι σας την έσκασα λιγάκι. Αν περιμένατε τις συνήθεις λίστες, με τα Top-5, Top-10, Top-20 ή κι εγώ δε ξέρω τι άλλο, δε θα τις βρείτε, διότι δεν είναι αυτό το αντικείμενο του παρόντος άρθρου.
Αντιθέτως, θα ρίξουμε μία ματιά στη συνολική βαθμολόγηση που έχουν λάβει πολλά adventure games που έχουν κυκλοφορήσει κατά το διάστημα 2010-2013, στην προσπάθειά μας να καταφέρουμε να εξάγουμε ένα σχετικό συμπέρασμα. Ως εργαλείο και οδηγό μας θα χρησιμοποιήσουμε το πασίγνωστο Metacritic, του οποίου τη σημασία στην εμπορική πορεία έκαστου τίτλου έχουμε κατ’ επανάληψη τονίσει μέσα από τα κατά καιρούς γραφόμενά μας.
ΟΙ… ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ
Ως δείγμα θα χρησιμοποιήσουμε 18 adventure games που έχουμε δει από τον Ιανουάριο του 2010 μέχρι σήμερα, με προϋπόθεση:
- α) να έχουν λάβει το λιγότερο 15 βαθμολογήσεις στο Metacritic
- β) να μην έρχονται σε μορφή επεισοδίων , ή αν έρχονται σε τέτοια, να έχουν ολοκληρωθεί
- γ) να μην αποτελούν remakes
Αναμφισβήτητα σπουδαίο παιχνίδι το The Book of Unwriten Tales. Είναι όμως το καλύτερο adventure game των τελευταίων ετών;
Πάμε να δούμε λοιπόν τίτλους –σε χρονολογική σειρά εμφάνισης- και τα scores που απέσπασαν.
-The Whispered World 70%, 40 reviews, με υψηλότερο σκορ το 91% (Just Adventure) και χαμηλότερο το 50% (Metro GameCentral)
-Lost Horizon 77%, 24 reviews, με υψηλότερο σκορ το 89% (Φινλανδικό περιοδικό Pelit) και χαμηλότερο το 50% (Gamereactor Denmark)
-Gray matter 72%, 27 reviews, με μεγαλύτερο σκορ το 91% (The A.V. Club) και χαμηλότερο το 40% (Telegraph)
-Gemini Rue 82%, 24 reviews, με υψηλότερο σκορ το 100% (Thunderbolt) και χαμηλότερο το 70% (Τσέχικο περιοδικό Level)
-Black Mirror 3 75%, 15 reviews, με υψηλότερο σκορ το 88% (Φινλανδικό περιοδικό Pelit) και χαμηλότερο το 50% (Gamekult)
-The Next BIG Thing 75%, 30 reviews, με υψηλότερο σκορ το 100% (AtomicGamer) και χαμηλότερο το 60% (Game Spot)
-A New Beginning 72%, 20 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (CD-Action) και χαμηλότερο το 40% (Gamer.no)
-The Book of Unwritten Tales 82%, 32 reviews, με υψηλότερο σκορ το 100% (The Escapist) και χαμηλότερο το 50% (GameCritics)
-Yesterday 65%, 33 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (Gameblog.fr) και χαμηλότερο το 30% (Game Spy)
-Resonance 76%, 35 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (Impulsegamer) και χαμηλότερο το 50% (Thunderbolt)
-The Dark Eye-Chains of Satinav 75%, 24 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (RPG Fan) και χαμηλότερο το 50% (Game Spy)
-Deponia 74%, 33 reviews, με υψηλότερο σκορ το 92% (Ελληνικό περιοδικό PC Master) και χαμηλότερο το 50% (Strategy Informer)
-Edna and Harvey-Harvey’s New Eyes 75%, 19 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (The Escapist) και χαμηλότερο το 55% (Destructoid)
-Chaos on Deponia 78%, 31 reviews, με υψλότερο σκορ το 91% (GamingXP) και χαμηλότερο το 60% (The Escapist)
-Lucius 59%, 23 reviews, με υψηλότερο σκορ το 85% (Φινλανδικό περιοδικό Pelit) και χαμηλότερο το 30% (Destructoid)
-Primordia 71%, 28 reviews, με υψηλότερο σκορ το 85% (Strategy Informer) και χαμηλότερο το 50% (Game Spy)
-The Testament of Sherlock Holmes 73%, 18 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (CD-Action) και χαμηλότερο το 50% (Gaming Age)
-The Night of the Rabbit 74%, 39 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (Strategy Informer) και χαμηλότερο το 60% (Digital Spy)
Τα αποτελέσματα, αν μη τι άλλο, παρουσιάζουν πολύ ενδιαφέρον. Όπως μπορείτε να δείτε, αν θεωρήσουμε το Metacritic και τους κριτικούς που περιλαμβάνονται σε αυτό ως αξιόπιστα εργαλεία αποτίμησης της αξίας των video games, καλύτερα adventure games της τελευταίας τετραετίας αναδεικνύονται το “The Book of Unwriiten Tales”, μέσα από 32 reviews, και το “Gemini Rue”, με 24 κριτικές, αμφότερα με 82% βαθμολογία. Προσέξτε το εξής παράδοξο: Κανένας τίτλος της κατηγορίας δεν έχει κριθεί άξιος βαθμολογίας μεγαλύτερης του 82%! Μοιάζει σαν να αποτελεί επίτευγμα για ένα adventure game να πιάσει, πόσω μάλλον να ξεπεράσει, το 80%.
Οι δύο αυτοί συγκάτοικοι της πρώτης θέσης ήταν και οι μόνοι τίτλοι, μαζί με το “The Next BIG Thing”, που κατάφεραν, σε ένα review έκαστος, να αποσπάσουν το απόλυτο 100άρι, κάτι που φυσικά έπαιξε το ρόλο του στο να σπάσουν το φράγμα του 80%. Παρ’ όλα αυτά, ούτε το “Book of Unwritten Tales” απέφυγε να εισπράξει ένα ξεγυρισμένο 50άρι, από το οποίο το “Gemini Rue” κατάφερε να μείνει μακριά, αφού κατώτερη βαθμολόγησή του υπήρξε το 70%. Από ‘κει και πέρα, πολύ εντυπωσιακό είναι τ’ ότι το “Lost Horizon”, της Animation Arts, βρίσκεται στην 4η θέση, με 77% μέση βαθμολόγηση, τη στιγμή που δεν έπιασε το 90% σε κανένα από τα 24 reviews αφιερωμένα σε αυτό. Έτσι λοιπόν, με βάση το σκορ, η κατάταξη των τίτλων μας έχει ως εξής:
- The Book of Unwritten Tales 82%
- Gemini Rue 82%
- Chaos on Deponia 78%
- Lost Horizon 77%
- Resonance 76%
- The Next BIG Thing 75%
- The Dark Eye-Chains of Satinav 75%
- Edna and Harvey-Harvey’s New Eyes 75%
- Black Mirror 3 75%
- The Night of the Rabbit 74%
- Deponia 74%
- The Testament of Sherlock Holmes 73%
- Gray matter 72%
- A New Beginning 72%
- Primordia 71%
- The Whispered World 70%
- Yesterday 65%
- Lucius 59%
Κι αν κάπου εδώ απορείτε, σκεπτόμενοι «μα καλά, ΚΑΝΕΝΑ παιχνίδι δε έφτασε το 90%, ως μέσο όρο;», θα σας απαντήσω ότι αυτό κόντεψε να το κάνει ένα remake, το “Secret of Monkey Island 2 Special Edition”, με 87%, τη στιγμή που το αντίστοιχο remake της πρώτης περιπέτειας του “Larry” στέκεται στην ακριβώς αντίπερα όχθη, σκοράροντας, μέχρι στιγμής, το πολύ φτωχό 58%. Και για να κάνω ακόμη πιο ενδιαφέρουσα τη σύγκριση, το 91% του The Longest Journey και το 94% του Grim Fandango φαντάζουν όνειρα θερινής νυκτός για τα σύγχρονα παιχνίδια περιπέτειας. Αν αυτό είναι λογικό ή όχι, το αφήνω στη δική σας κρίση.
Κι όμως, χτύπησε 100αράκι το The Next BIG Thing
Aπό τα 18 παιχνίδια που εξετάζουμε, τα 14 κινούνται στο εύρος 70%-78%. Αυτό κάτι δείχνει, κάνοντάς τα μάλιστα να φαντάζουν σχεδόν ισάξια μεταξύ τους. Την ίδια στιγμή, το “The Next BIG Thing” κρίνεται ελαφρώς ανώτερο του “The Whispered World”, ενώ το “Gemini Rue” αφήνει πίσω τα “Chaos on Deponia”, “Resonance” και “Night of the Rabbit”. Ενδιαφέρον και αυτό…
ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΕΝΟΙ
Ασφαλώς υπάρχουν αρκετοί ακόμη γνωστοί τίτλοι, που δε πληρούσαν, για τον έναν ή για τον άλλο λόγο, τα κριτήρια που θέσαμε παραπάνω. Για να έχετε μία ιδέα σχετικά με το τι επιτύχει ο καθένας τους, ρίξετε μία ματιά στα παρακάτω σκορ:
–Black Mirror 2 71%, 14 reviews, με υψηλότερο σκορ το 87% (GamingXP) και χαμηλότερο το 20% (Gameblog.fr)
-Captain Morgane And The Golden Turtle 54%, 6 reviews, με υψηλότερο σκορ το 80% (Ελληνικό περιοδικό PC Master) και χαμηλότερο το 36% (Games Master UK)
-The Journey Down Episode 1 72%, 19 reviews, με υψηλότερο σκορ το 84% (Ελληνικό περιοδικό PC Master) και χαμηλότερο το 57% (PC Gamer UK)
-Secret files 3 67%, 14 reviews, με υψηλότερο σκορ το 85% (PC Games Germany) και χαμηλότερο το 40% (Absolute Games)
-Cognition Episode 1 72%, 19 reviews, με υψηλότερο σκορ το 89% (Φινλανδικό περιοδικό Pelit) και χαμηλότερο το 45% (GameCritics)
-Cognition Episode 2 72%, 16 reviews, με υψηλότερο σκορ το 87% (Ελληνικό περιοδικό PC Master) και χαμηλότερο το 60% (Impulsegamer)
-Cognition Episode 3 77%, 11 reviews, με υψηλότερο σκορ το 85% (RPG Fan) και χαμηλότερο το 60% (GameCritics)
-The Book of Unwritten Tales-The Critter Chronicles 73%, 14 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (GRYOnline.pl) και χαμηλότερο το 57% (Riot Pixels)
-The Cat Lady 83%, 7 reviews, με υψηλότερο σκορ το 92% (Ελληνικό περιοδικό PC Master) και χαμηλότερο το 70% (CD-Action)
-The Lost Chronicles of Zerzura 76%, 7 reviews, με υψηλότερο σκορ το 92% (Ελληνικό περιοδικό PC Master) και χαμηλότερο το 43% (Riot Pixels)
-Haunted 76%, 5 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (Atomic Gamer) και χαμηλότερο το 69% (PC Gamer UK)
-Jack Keane and the Fire Within 56%, 7 reviews, με υψηλότερο σκορ το 74% (Gaming Nexus) και χαμηλότερο το 30% (God is a Geek)
-Face Noir 59%, 10 reviews, με υψηλότερο σκορ το 85% (RPG Fan) και χαμηλότερο το 40% (Strategy Informer)
-The Raven-Legacy of a Master Thief 73%, 24 reviews, με υψηλότερο σκορ το 90% (IGN) και χαμηλότερο το 50% (Gamespot)
Κατανοείτε το επίτευγμα του 83% που έχει καταφέρει το “The Cat Lady”, βασιζόμενο όμως σε 7 μόλις reviews. Ακόμη κι έτσι βέβαια, δε παύει να είναι μία διάκριση, ειδικά από τη στιγμή που τα adventures games δε μπορούν με τίποτα να ξεπεράσουν το 87% του remake ενός τίτλου 22 ετών. Αυτό το τελευταίο βέβαια είναι ένα μεγάλο ζήτημα και σηκώνει πολλή συζήτηση. Όπως φυσικά ζήτημα αποτελεί το πότε και πώς μπορούν να εισέλθουν στο Metacritic επιπλέον sites/περιοδικά. Και τα δύο αυτά θέματα όμως δε μπορούν να αναλυθούν στο παρόν άρθρο.
Προτού κλείσω, να πω ότι όχι, δε ξέχασα τα “The Walking Dead” και “L.A Noire”, απλά ακόμη δεν έχω πειστεί ακόμη για τ’ ότι μπορούμε να τα βάζουμε δίπλα στους προαναφερθέντες τίτλους.
Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΓΝΩΜΗ…
Το παρόν κείμενο δε γράφτηκε για να καταλήξω εγώ προσωπικά σε κάποιο συμπέρασμα, ούτε για να διατυπώσω την άποψή μου. Το έκανα υπό μορφή μικρής έρευνας, για να παρουσιάσω τις παραπάνω βαθμολογίες, για να δω ποια είναι η δική σας άποψη, αν συμφωνείτε με τα αποτελέσματα που βλέπετε, αν θεωρείτε ότι κάποιοι τίτλοι έχουν αδικηθεί κι αν εν τέλει κρίνετε ότι το Metacritic μπορεί να αποτελέσει σύμβουλο για έναν gamer που αναζητά να παίξει ένα παιχνίδι μίας κατηγορίας που είναι άγνωστη έως εκείνη τη στιγμή σε εκείνον. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την τοποθέτηση των adventurάδων του site μας…..
EL 
EN
Για μένα το Metacritic δεν αποτελεί σοβαρή πηγή για να πληροφορηθείς για το τι θα παίξεις.Και δεν πιστεύω ότι επηρεάζει και τόσο πολύ κιόλας έναν adventurά.Γιατί αυτός δε θα κοιτάξει εκεί για να βρει games,ξέρει τι κατάσταση επικρατεί.Πιστεύω ότι δεν υπάρχει πιο δοκιμασμένη τακτική από το word of mouth (άλλωστε έτσι μάθαμε και για το εκπληκτικό The Cat Lady).Οι βαθμολογίες των adventures θα αλλάξουν μόνο όταν αυξηθούν οι πωλήσεις κι αυτό θα γίνει μόνο αν αλλάξουν στάση οι εταιρείες.
To τελευταίο πράγμα που θα κοιτάξω είναι η οποιαδήποτε βαθμολογία στο metacritic. Προτιμώ 5-10 γνώμες ατόμων που ξέρω κι εμπιστεύομαι, ή γνωρίζω τα κριτήρια με τα οποία ψηφίζουν. Μια δοκιμή από τα ίδια μου τα χέρια μου είναι προτιμότερη, αλλά οκ. Ένας μέσος όρος από βαθμολογίες κτλ σε κάθε γωνιά του πλανήτη δεν μου λέει απολύτως τίποτα.
Δηλαδή ρε παιδιά θεωρείτε τελείως περιττή και ουδόλως χρήσιμη την ύπαρξη του Metacritic;
Σίγουρα υπάρχει χρησιμότητα.Για παράδειγμα το χρησιμοποιώ για να δω κριτικές ταινιών.Αλλά παίρνω και μια γνώμη από φίλους ή γνωστούς που τις έχουν παρακολουθήσει και τους εμπιστεύομαι και ρίχνω και καμιά ματιά στο imdb.Τα site τύπου metacritic είναι μόνο για να σου δίνουν μια ιδέα πιστεύω.
Όσον αφορά τα games,θα κοιτάξω και στο metacritic,αλλά θα διαβάσω και το review εδώ,θα ψάξω στο adventuregamers,στο justadventure και άλλα σχετικά site (π.χ RPS) και θα πάρω και τις γνώμες του forum κτλ.
Προσωπικά ναι, περισσότερο κακό παρά κάποιο καλό πιστεύω ότι κάνει. Τι συμφέροντα υπάρχουν πίσω από τα επίσημα reviews ή όχι, περιπτώσεις αγνού hating ή φανμποϊσμού, γενικά τι τρέχει στο κεφάλι του κάθε “κριτή” την κάθε στιγμή. Είναι τόσες πολλές οι παράμετροι, οπότε δεν πιστεύω ότι βγαίνει κάποιο ασφαλές συμπέρασμα βάζοντας όλα τα ratings σε ένα καζάνι.
ΛΟΛ, τη μεγαλύτερη βαθμολογία το Chains of Satinav την απέσπασε από rpgάδικο site, (το οποίο παρακαλουθώ) που περιστασιακά κάνει παρουσιάσεις και σε adventures, μάλλον οι rpgάδες έχουν καλό γούστο 🙂 Απ΄οτι βλέπω και σε άλλους τίτλους της κατηγορίας έχει βάλει μεγάλες βαθμολογίες.
Επίσης, dafaq! Έβαλε το IGN 90 σε adventure? Σκουντάτε με ρε παιδιά….
Μετακρίτικ για καμιά ματιά μόνο, ειδικά στα adventures εντοπίζω από εκεί συγκεκριμένα site που εμπιστεύομαι για να τσεκάρω γνώμες.
Και γω ελάχιστα εμπιστεύομαι ένα μέσο όρο του Metacritic γιατί συνήθως υπολογίζονται κριτικές ανθρώπων παντελώς άσχετων με το άθλημα. Τρανό παράδειγμα πολλά αριστουργηματικά φίλμ με άθλιες βαθμολογίες στο Metacritic, επειδή μαζεύουν ρηβιούζ από τρέχα-γύρευε ποιούς.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο ανατρέχω σ’αυτό, είναι για να βρω μαζεμένα τα ρηβιούζ 2-3 ανθρώπων που εμπιστεύομαι και να τους διαβάσω. Είναι κατά κάποιο τρόπο σα να πηγαίνεις στο μαγαζί που τραγουδάει η Πάολα (αχ αγάπη μου) και να ρωτάς τους θαμώνες άποψη για το “Blunderbuss” του Jack White. Θα φύγεις με ανατιναγμένο κεφάλι 🙂
Θεωρώ τελείως περιττή και ουδόλως χρήσιμη την ύπαρξη σκορ (αριθμητικού, αλφαβητικού, αστεράκια, καρδούλες) μετά από ένα ενδελεχές review, οπότε δε βλέπω πως θα μπορούσα να θεωρώ μη περιττή και χρήσιμη την ύπαρξη του Metacritic.
Με το Metacritic δεν πολυασχολούμαι κυρίως γιατί πέφτει τσεκούρι από τον καθένα που θέλει να βγάλει τα εσώψυχά του. Ειδικά για το πολυαγαπημένο και απίστευτα ταλαιπωρημένο είδος των adventures, δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο το metacritic αλλά στο σύνολο τα gaming sites και κατ’ επέκταση την gaming κοινότητα που επηρεάζουν έκαστο. Ο όρος adventure, με την έννοια που έχουν γνωρίσει αρκετοί “παλιούρες” με τους κλασσικούς τίτλους των Sierra/LucasArts, έχει πλήρως εκφυλιστεί. Αποτέλεσμα παιχνίδια όπως το Remember Me και Tomb Raider να κατατάσσονται σε αυτήν την κατηγορία στο Steam….
Οφείλω να ομολογήσω πώς το παρόν άρθρο είναι bookmarked για όλα τα adventures που έχω χάσει τα τελευταία χρόνια (και είναι πάρα πολλά). 🙂
Για μένα το metacritic ήταν παντα οδηγός αλλά οι γνώμες του κοινού και όχι αυτές των reviewer.
Το rage των Ρώσσων για ένα μεστό σε gamepla, αλλά τυποποιημένο σε σενάριο παιχνίδι. (”http://www.metacritic.com/game/pc/company-of-heroes-2″)
To οποίο RPG Fan φίλε Adhan έδωσε και 85% σε “Cognition Episode 3” και “Face Noir”, βαθμολογίες οι οποίες, όπως διαφάνηκε κι από τα reviews που έκανα κι εγώ με τη σειρά μου, με βρίσκουν σχεδόν απόλυτα σύμφωνο.
Το 90% του IGN σε adventure game είναι όντως είδηση κι είχα περιέργεια να δω ποιος θα ήταν εκείνος που θα το παρατηρούσε πρώτος και θα το σχολίαζε. 😉
Και τώρα μία ερώτηση προς όλους: Παίρνουμε δύο τελείως τυχαία παραδείγματα, π.χ τα “The Lost Chronicles of Zerzura”, με 7 reviews και “The Dark Eye-Chains of Satinav”, με 24 κριτικές.
Για το πρώτο, το άθροισμα των βαθμολογιών του είναι 92+86+83+81+80+80+43= 545:7=77.8 Ο βαθμός όμως που βλέπουμε είναι 76%.
Ομοίως για το δεύτερο, συγκεντρώνει συνολικά 1173 βαθμούς, που διαιρούμενοι με τις 24 βαθμολογίες δίνουν έναν μέσο όρο 73.8, που όμως μετατρέπεται σε 75%.
Ποιος ο λόγος που συμβαίνει αυτό;
Γιατί στο metacritic οι βαθμοί που προέρχονται από μεγάλα sites (νομίζω κριτήριο είναι η επισκεψιμότητα), πολλαπλασιάζονται με κάποιο συντελεστή (δεκαδικός μεταξύ 1 και 1,5) μεγαλύτερο από αυτόν ( δεκαδικός κάτω από 1) που πολλαπλασιάζονται οι βαθμοί από τα μικρότερα/λιγότερο γνωστά sites με αποτέλεσμα ο βαθμός των μεγάλων sites να έχει μεγαλύτερη επίδραση στον τελικό “μεσο όρο”. Αντίθετα το Gamerankings βγάζει με ακρίβεια το μέσο όρο κάθε παιχνιδιού. My guess στο παραδειγμά σου, το πρώτο παιχνίδι να είχε περισσότερα reviews από μικρά sites, το δεύτερο περισσότερα από μεγάλα sites.
EDIT: o συντελεστής μπορεί να είναι και 1…
Σοβαρά μιλάς ;;;
Δεν το ήξερα αυτό και, αν και το ψιλοφαντάστηκα, θεώρησα απίθανο να συμβαίνει !!
Έχω παίξει 16 από τα adventures της λίστας και σε σχεδόν όλα θα έβαζα 5-10% παραπάνω στη βαθμολογία. Γι’ αυτό και δεν δίνω παρά ελάχιστη σημασία στο metacritic, ιδίως όταν πρόκειται για adventures. Δυστυχώς, τα περισσότερα μεγάλα gaming media θεωρούν το είδος των adventures παρηκμασμένο, με λίγες αξιόλογες κυκλοφορίες να το κρατούν ζωντανό. Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Προτιμώ να λαμβάνω υπ’ όψιν λίγα reviews από ανθρώπους που ξέρω ότι αγαπούν τα adventures.
Θα συμφωνήσω ότι το metacritic είναι απλά για ένα μπούσουλα χωρίς να το λαμβάνω σοβαρά υπόψη. Γενικά κι εγώ για adventures δεν εμπιστεύομαι ξένα sites. Από το 96 που άρχισα να ασχολούμαι και κρατούσαν ακόμα γερά σαν είδος, τα ξένα sites και περιοδικά θάβανε στο φουλ. Πάντως αν και δεν έχω παίξει όλους τους τίτλους που αναφέρονται στην λίστα, νομίζω ότι θα συμφωνήσω για την πρωτιά του Book Of Unwritten Tales. Κι αν θεωρούσαμε adventure το Walking Dead, τότε αυτό. Κορυφαίο storytelling, απίστευτα συναισθήματα.
50% στο Primordia…… ετοιμαζω τις μολοτοφ….
Για εμένα φίλε Corvo μακράν το πιο αδικημένο της 18άδας είναι το “The Whispered World”, ενώ από τη 14άδα που ακολουθεί, το μεγαλύτερο θάψιμο το έφαγε, πάντα κατά τη γνώμη μου, το “Captain Morgane and the Golden Turtle”.
Αντιθέτως, είναι ευχάριστο το ότι έχει τουλάχιστον υπάρξει, έστω και με αυτή την τόσο σφιχτή βαθμολόγηση, αναγνώριση για το “Lost Horizon”….
Άλλα τρελά, το 20% του “Black Mirror 2”, αλλά και του “Larry Reloaded”, το 45% του πρώτου επεισοδίου του “Cognition” και τα 50άρικα των “The Book of Unwritten Tales”, “Deponia” και “The Dark Eye-Chains of Satinav”.
Γενικά κάθε παιχνίδι έχει λάβει και υπερβολικά αυστηρές βαθμολογήσεις, με μόνες εξαιρέσεις τα “Gemini Rue”, “The Cat Lady” και “Haunted”, που τη γλυτώσανε….
Ως επί το πλείστον, οι υπερβολικά χαμηλές βαθμολογίες συνήθως προέρχονται από άτομα που ουδεμία επαφή έχουν/είχαν με τα adventures. Κατά τη γνώμη μου κανείς δεν πρέπει να τους δίνει σημασία, από την άλλη όμως, δυστυχώς κάποιοι λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τους μέσους όρους στο Metacritic, με αλλοπρόσαλλα αποτελέσματα όπως αυτά που αναφέρει ο Μάνος στο κείμενό του…
Συμφωνώ για τα The Whispered World και Lost Horizon. Το Captain Morgane δεν το έχω παίξει ακόμη.
Είναι να απορείς, πραγματικά. Εάν βάζεις 50% σ’ αυτά τα παιχνίδια, τότε σε ποια adventures βάζεις 80-90%? Κάπου εκεί χάνεται κάθε αντικειμενικότητα.
Επρεπε να μπει και ενα ακομη που κυκλοφορησε 2 μηνες πριν τον Ιαν 2010 (ειναι μεσα στην υποτιθεμενη 4ετια παντως!) ,και ισως να επισκιαζε τα περισσοτερα : Machinarium
Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να μπει, απλά, όπως κι εσύ σωστά ανέφερες, κυκλοφόρησε προ του 2010, που αποτέλεσε και το εναρκτήριο έτος της παρούσης “μελέτης” μας.
Πάντως η βαθμολογία του στο Metacritic είναι όντως εντυπωσιακή. 85% μ.ό, με 47 reviews, ένα στρογγυλό 100άρι και χαμηλότερη βαθμολογία το 70%.
Αν η γνώμη μου μετράει, προσωπικά το θεωρώ ξεκάθαρα υπερεκτιμημένο παιχνίδι, που με τίποτα δεν είναι συνολικά ανώτερο πολλών τίτλων που αναφέρονται στο άρθρο και έχω την αίσθηση ότι -όπως ακριβώς και τα “Gemini Rue” και “The Cat Lady”- συγκέντρωσε πολύ θετικές βαθμολογίες και απέφυγε το χοντρό θάψιμο λόγω της indie φύσης του.
Προσοχή, με αυτό που λέω φυσικά και δεν εννοώ ότι έπρεπε να θαφτεί, αλίμονο, αλλά το ίδιο κρίνω ότι θα έπρεπε να ισχύσει και με τους άλλους τίτλους που προανέφερα στα υπόλοιπα σχόλιά μου.
Χρήσιμη η παρατήρησή σου πάντως, για ένα παιχνίδι που, απ’ ότι κατάλαβα, πρέπει να σου άρεσε πάρα πολύ.
Ναι Μανο μου αρεσε παρα πολυ .Θεωρω εξαιρετικα: την πλοκη του αν και μικρη,τον χαριτωμενο και κακομοιρο κεντρικο χαρακτηρα,τους πρωτοτυπους…διαλογους,τους γριφους, το εξαισιο hint system,το χιουμορ του,το setting και τα γραφικα του για indie επιπεδο,και την γενικη του προτωτυπια και το μονο που με ενοχλησε ηταν η αρκετα μικρη διαρκεια του.
Παντως αν και γενικα σεβομαι πολυ τις αποψεις σου για τα adventures(και σε θεωρω αξιο συνεχιστη τoυ τρισμεγιστου ΑΠΤ…) ,σε αυτο με εκπλησεις ιδιατερα που δε σου αρεσε.Δεν συμφωνω οτι ευνοηθηκε βαθμολογικα λογω indie φυσης,καθοτι εχουμε δει και αρκετα indie να μην εντωπωσιαζουν κριτικους.
Και μιας και ανεφερα και τον ΑΠΤ,δεν θα αντεξω,θα παραθεσω ενα μερος απτον επιλογο στο review που ειχε κανει ,ενα απο τα τελευταια του 🙁 ,καθοτι αν και σχεδον παντα του λειπε η αυστηροτητα,σε αυτο πραγματικα τα λογια του ειναι συγκλονιστικα
“Το machinarium ειναι το πιο πρωτοτυπο παιχνιδι που εχω παιξει απτο 1990 και μετα (!!!) . Σε δυναμη συναισθηματων και εγκεφαλικων δονησεων που μου δημιουργησε,το κατατασσω σχεδον στο ιδιο επιπεδο με το Riven (!!!!!!!!!??) . Για μενα ειναι το απολυτο adventure game της δεκαετιας που τελιωνει σε λιγο (!!!!!) .Αισθανομαι πραγματικη ευγνωμοσυνη προς τους δημιουργους του που μου χαρισαν μια τετοια,σχεδον ανεπαναληπτη,εμπειρια.”
Μία μικρή διευκρίνιση: Δεν είπα ότι δεν μου άρεσε, είπα ότι το θεωρώ αρκετά υπερεκτιμημένο.
Από ‘κει και πέρα, γνώμες είναι όλες και ασφαλώς σεβαστή η καθεμία τους. Σε εσένα άρεσε πολύ, στον ΑΠΤ το ίδιο, έτσι είναι αυτά, δεν αρέσει κάθε παιχνίδι το ίδιο σε όλους μας.
Διαβάζοντας πάντως πάλι το προηγούμενο σχόλιό μου, θεωρώ ότι πιο σωστή διατύπωση θα ήταν “….και έχω την αίσθηση ότι -όπως ακριβώς και τα “Gemini Rue” και “The Cat Lady”- συγκέντρωσε πολύ θετικές βαθμολογίες και απέφυγε το χοντρό θάψιμο λόγω και της indie φύσης του”, για να μη δημιουργώ και εσφαλμένες εντυπώσεις….
bizooki, μέσα στα θετικά που παραθέτεις ξέχασες την εκπληκτική μουσική. 😉
Ναι συμφωνω απολυτα με τις διαφορετικες αποψεις κλπ,( δε θα σε δειρουμε κιολας επειδη δεν σου αρεσε 🙂 ) ,απλα μου κανε καπως εντυπωση που δεν σε “αγγιξε” το συγκεκριμενο,καθως θεωρω οτι το παιχνιδι κουβαλαει στο συνολο του αρκετη απτη “χαριτωμενια” παλιων classic τιτλων που ξερω ποσο σου αρεσουν.
ΟΚ και για το ποσο σου αρεσε,απλα η αρχικη σου τοποθετηση (το θεωρώ ξεκάθαρα υπερεκτιμημένο παιχνίδι, που με τίποτα δεν είναι συνολικά ανώτερο πολλών τίτλων που αναφέρονται στο άρθρο) μου βγαζε περισσοτερο οτι δεν σου αρεσε γενικα.
Adhan εκπληκτικη πραγματικα η μουσικη του,και γενικα η ολη ατμοσφαιρα του ,ημουν σιγουρος οτι το χα βαλει αλλα μου ξεφυγε