REVIEWS

LEGO 2K DRIVE

Το LEGO 2K Drive της Visual Concepts/2K είναι ένα arcade racing game, σε ένα κόσμο φτιαγμένο από… LEGO. Καμία έκπληξη ως προς αυτό, άλλωστε το franchise με την χαρακτηριστική αισθητική του δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις πουθενά στον κόσμο, μιας και αποτελεί αγαπημένο παιδικό (και όχι μόνο) παιχνίδι για πάνω από μισό αιώνα.

Η ατμόσφαιρα είναι αναμφισβήτητα LEGO, πώς άλλωστε θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι άλλο; Σχεδιαστικά και σε επίπεδο gameplay όμως, αρκούν ελάχιστα λεπτά ενασχόλησης με το παιχνίδι για να γίνει εμφανές ότι το L2KDrive αντλεί έμπνευση από, και θέλει να συνδυάσει, δύο άλλες σειρές driving games.

Ότι είναι LEGO, το είπαμε;

Η μία είναι τα Forza Horizon, από την οποία το L2KDrive επιστρατεύει τον ανοιχτό, γεμάτο activities κόσμο. Η άλλη είναι τα Super Mario Kart, ή, αν είστε τόσο ταγμένοι PC gamers που δεν γνωρίζετε τι είναι αυτά, θα σας θυμίσω το Whacky Wheels από εποχές DOS – πρακτικά το gameplay αυτών των παιχνιδιών αποτελεί τον πυρήνα του actual racing στο L2KDrive.

Δυστυχώς, ο σχεδιασμός αυτών των δύο πυλώνων του παιχνιδιού δεν είναι της ίδιας ποιότητας, και αυτό κάνει και τον συνδυασμό τους να χωλαίνει σημαντικά. Ας τα δούμε ένα-ένα.

Όταν δεν τρέχουμε, μπορούμε να απολαύσουμε τα ειδυλιακά τοπία.

Το πιο καλά υλοποιημένο και διασκεδαστικό κομμάτι του L2KDrive είναι το αγνό racing. Μετά από κάποιες διαδρομές-tutorial όπου μαθαίνουμε τα βασικά του drifting, του boosting, και του jumping, μπορούμε να συμμετάσχουμε σε races εναντίων άλλων γκαζοφονιάδων, φυσικά με στόχο την πρωτιά.

Υπάρχουν δύο βασικές διαφορές σε σχέση με πιο ρεαλιστικά παιχνίδια του είδους. Η μία είναι πως για κάθε ένα από τα διαθέσιμα terrain (ομαλός δρόμος, ανώμαλος δρόμος, υδάτινες μάζες) έχουμε διαφορερικά οχήματα, η εναλλαγή μεταξύ των οποίων γίνεται αυτόματα και on-the-fly. Ποτέ δεν παύει να είναι διασκεδαστικό το να οδηγούμε το κάτι-σαν-τρακτέρ-με-λίγο-από-μηχανή-του-γκαζόν καρφί στο γκρεμό, και να το βλέπουμε να μεταμορφώνεται σε κάτι-σαν-ψαρόβαρκα-με-τουρμπίνες-σούπερ-γιοτ για να συνεχίσει τη διαδρομή στο ποτάμι.

Αυτός είναι πάντα ο στόχος.

Η άλλη διαφορά είναι η ύπαρξη power-ups και abilities που υπάρχουν διάσπαρτα στην διαδρομή, τα οποία μπορούμε να μαζέψουμε και χρησιμοποιήσουμε είτε αμυντικά, είτε (το πιο διασκεδαστικό) επιθετικά εναντίων των αντιπάλων μας. Δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τον εκνευριστικό νουμπά που προπορεύεται; Ένα missile strike μπορεί να αποκαταστήσει αυτή την κατάφορη αδικία.

Η όλη φάση είναι διασκεδαστικά χαοτική ακόμα και σε στεγνό offline με CPU controlled αντιπάλους. Το λίγο που δοκίμασα online, έφαγα τα μούτρα μου, μιας και οι άνθρωποι είναι σαφώς πιο αξιόμαχοι αντίπαλοι, ενώ υποψιάζομαι ότι το παιχνίδι προσφέρει δυνατές συγκινήσεις ως party game με φίλους, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε η δυνατότητα να δοκιμάσω κάτι τέτοιο.

Προπορεύεται, αλλά λογαριάζει χωρίς τα jetpacks μου.

Η συμμετοχή σε αυτά τα races αποτελεί και το main campaign του παιχνιδιού, το οποίο έχει το απλούστερο δυνατό σενάριο. Υπάρχει ο σούπερ κοντράκιας που για κάποιο λόγο δεν μας χωνεύει, και εμείς θέλουμε να του πάρουμε το τίτλο και να γίνουμε σούπερ κοντράκιας στη θέση του σούπερ κοντράκια. Αυτά. Για να φτάσουμε βέβαια σε επίπεδο να κάνουμε καν challenge, πρέπει να αποδείξουμε την αξία μας κερδίζοντας αντιπάλους χαμηλότερα στην ιεραρχία των κοντράκιδων, που με τη σειρά τους απαιτούν να είμαστε ενός κάποιου level για να ασχοληθούν μαζί μας. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα.

In-game currency αλλά και xp για levelling κερδίζουμε καθώς ασχολούμαστε με τις διάφορες δραστηριότητες που υπάρχουν διάσπαρτες στον ανοιχτό κόσμο του παιχνιδιού. Πολλές από αυτές έχουν φυσικά να κάνουν με διάφορα driving challenges, υπάρχουν όμως κι άλλες που διαφοροποιούνται αρκετά ως προς του στόχους και το gameplay τους, καθώς και ορισμένα side-quests που προσφέρουν διάφοροι παλαβοί χαρακτήρες.

Ο καθένας με τον καημό του.

Τα προβλήματα είναι βασικά δύο. Ένα είναι πως τα rewards από τα περισσότερα challenges είναι τσιγγούνικα σε σημείο εκνευριστικό, που οδηγεί στην ανάγκη για grinding απλά για να μπορέσει ο παίκτης να συμμετάσχει σε καλύτερα/main campaign races. Και αυτό θα ήταν πρόβλημα ακόμα και αν τα διάφορα activities ήταν τα διασκεδαστικότερα activities σε open world game όλων των εποχών – αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Πρακτικά κανένα από όσα activities δεν αφορούν αμιγώς driving δεν είναι διασκεδαστικά, και ορισμένα, όπως αυτά που ζητάνε είτε να βρεις ψύλλους στα άχυρα, είτε να μαζέψεις ανθρωπάκια που τα κυνηγάνε ρομπότ/σκελετοί/εξωγήινοι, είναι εκνευριστικά. Την κατάσταση και από άποψη rewards και από άποψη διασκέδασης σώζουν κάπως τα side-quests, τα οποία όμως είναι αρκετά περιορισμένα σε αριθμό – θα έπρεπε να είναι πρακτικά διπλάσια για να προσφέρουν πραγματική εναλλακτική στο ανούσιο grind.

Όλα αυτά καλύπτουν το gameplay του παιχνιδιού, όχι όμως και το κομμάτι των collectibles, των cosmetics και των κατασκευών του γκαράζ. Και σε αυτό το κομμάτι υπάρχουν προβλήματα, και μάλιστα είναι αρκετά εύκολο να υποστηρίξει κανείς ότι αυτά είναι by design, για να ωθήσουν τους παίκτες σε μικροσυναλλαγές.

Karts χωρίς μαστορέματα γίνεται; Δεν γίνεται!

Είναι γεγονός ότι υπάρχει ένας καλοσχεδιασμένος editor μέσω του garage, τον οποίο ο παίκτης μπορεί να αξιοποιήσει για να παραμετροποιήσει πάρα πολλές παραμέτρους των οχημάτων του – τουλάχιστον σε ότι αφορά την εμφάνιση, γιατί αν και υπάρχει και δυνατότητα για εγκατάσταση mods και power-ups, η διαφορά στην απόδοση του οχήματος είναι αμελητέα.

Παράλληλα όμως με αυτή τη δυνατότητα, υπάρχει το επίσημο emporium όπου προσφέρονται προς αγορά οχήματα, decals, drivers και διάφορα άλλα κοκοψίνια και τζιτζιμπλόνια. Το θέμα είναι πως οι τιμές είναι απαγορευτικές σε in-game currency, οπότε υπάρχει ξεκάθαρη ώθηση προς αγορά premium currency. Δεδομένου πως το παιχνίδι απευθύνεται μεν προς όλες τις ηλικίες, αλλά σίγουρα αναμένεται να έχει μεγαλύτερη απήχηση σε παιδιά, είναι κατά τη γνώμη μου μια κατάσταση που στοχεύει ξεκάθαρα στο πορτοφόλι των γονιών, και αυτό αφού έχουν ήδη πληρώσει κατ’ ελάχιστο 60 ευρώ για τη βασική έκδοση του παιχνιδιού.

Και open world game χωρίς χάρτη γίνεται; Δεν γίνεται!

Τελικά το LEGO 2K Drive είναι ένα arcade kart racing game με στιβαρό πυρήνα, που όμως βάζει τρικλοποδιές στον εαυτό του με σχεδιαστικές επιλογές που προσπαθούν να αυξήσουν το λεγόμενο engagement time, με την ελπίδα ότι ο παίκτης όλο και θα τσιμπήσει κάτι από το emporium. Δεν είναι κακό, αλλά σίγουρα δεν είναι το ίδιο διασκεδαστικό όσο τα παιχνίδια από τα οποία αντλεί έμπνευση.

 

Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για την παροχή του review code.

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 70%

70%

Vroom, vroom, cha-ching!

Ένα καλό arcade racing game, που δυστυχώς μάλλον χάνεται μέσα στον ανοικτό κόσμο που δεν προσφέρει πολλά από gameplay άποψη. Τα microtransactions αποτελούν επιπλέον αγκάθι που δεν μπορώ να μην στηλιτεύσω περισσότερο από ότι σε άλλα παιχνίδια, μιας και εδώ στοχεύουν σε νεαρές ηλικίες.

Νικόλαος Δανιηλίδης

Μεγάλος Παλαιός, hardware enthusiast, game collector, man of culture.

5 comments

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL