SPECIALS

Τα ευτράπελα του Kickstarter

Για την Kickstarter πλατφόρμα έχουν γραφτεί άρθρα επί άρθρων εδώ και αρκετό καιρό. Από την επιτυχία της καμπάνιας του Broken Age της Double Fine Productions κι έπειτα, έχουμε δει πάμπολλα ανάλογα projects να ζητούν τη χρηματοδότηση από πλευράς των gamers, ούτως ώστε οι (επίδοξοι) δημιουργοί να είναι σε θέση να φτιάξουν τα παιχνίδια που επιθυμούν, όπως εκείνοι προτιμούν και πιστεύουν ότι είναι καλύτερο, δίχως την ανάγκη διαμεσολάβησης publishers, που σε πολλές περιπτώσεις κατά το παρελθόν μπλέκονταν στα πόδια των developers, με αποτέλεσμα να αλλοιώνουν την τελική μορφή ενός παιχνιδιού, ζητώντας αλλαγή κάποιων χαρακτηριστικών του, επιβάλλοντας τις δικές τους απόψεις, μέχρι και οδηγώντας τα τελικά σε ακύρωση.

Μπροστά σε τέτοιες ενέργειες και συμπεριφορές από μέρους τους, δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι gamers που αποφάσισαν να συνταχθούν πλήρως με τους δημιουργούς που αποφάσισαν να σηκώσουν «πειρατική σημαία», να τραβήξουν το δικό τους δρόμο, ιδρύοντας μικρές, ανεξάρτητες, εταιρείας, με στόχο να φτιάξουν τα παιχνίδια όπως εκείνοι τα οραματίζονται, βάζοντας τους ίδιους τους gamers στη θέση του χρηματοδότη.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Είναι όλα όμως τόσο αθώα, ειδυλλιακά και όμορφα στο βασίλειο του Kickstarter, ή έχουν προκύψει και φαινόμενα που κάθε άλλο παρά τιμούν διαφόρους developers, αμαυρώνοντας την εικόνα αυτού του ρεύματος και προκαλώντας, στην καλύτερη περίπτωση, γέλιο και θυμηδία;

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΔΙΚΑ ΜΟΥ;

Προτού πάμε παρακάτω, για να εξετάσουμε έναν δεκάλογο καραμπινάτων στραβών που είδαμε να συμβαίνουν, πρέπει να σταθούμε σε ένα ακόμη σημείο, που οφείλει να μας δημιουργήσει έναν εύλογο προβληματισμό: Σε ποιους απευθυνόταν αρχικά το KS και πού έχει φτάσει να απευθύνεται σήμερα;

Cognition KSΠαιχνίδια σαν το Cognition αποτελούν δικαίωση ύπαρξης του Kickstarter

Ας μη κοροϊδευόμαστε και μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Όπως μαρτυρά και η ίδια η ονομασία μας, σκοπός της εν λόγω πλατφόρμας / υπηρεσίας, είναι (ή μάλλον καλύτερα, ήταν) να αποτελέσει το εφαλτήριο, το πρώτο βήμα, το μέσο εκείνο που θα δώσει ώθηση σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο δημιουργό για να εκθέσει την ιδέα του στο κοινό, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του και να λάβει την απαραίτητη υποστήριξη για να προβεί στην υλοποίησή της, κάνοντας έτσι την πρώτη απόπειρά του στο χώρο με πολύ μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια, μειώνοντας αισθητά το όποιο ρίσκο.  

Η πορεία, όπως όλοι γνωρίζουμε, μόνο τέτοια δεν έχει υπάρξει, καθώς λίγο μετά την επιτυχία της Phoenix Online Studios και του Cognition ήρθαν μεγάλα και πασίγνωστα, άρα και φτασμένα, ονόματα του χώρου, σαν τους Schaffer, Jensen, Fargo, Lowe, Avellone, Tornquist, Jones, Conners (και ο κατάλογος δεν έχει τέλος…) να βάλουν ως μπροστάρηδες τη φήμη που συνοδεύει το όνομά τους και την επιτυχία που είχαν σημειώσει παλαιότερες δημιουργίες τους, ώστε να καταφέρουν να συγκεντρώσουν -και με το παραπάνω- από σχετικά μικρά έως απίστευτα μεγάλα ποσά, για να τα επενδύσουν στα παιχνίδια που πρόκειται να μας δώσουν εντός της προσεχούς διετίας. Ως εκ τούτου, οι μικρότεροι δημιουργοί πρέπει πλέον να προσπαθήσουν πολύ περισσότερο για να πείσουν έναν gamer, που ενδεχομένως έχει ήδη γίνει backer σε 6-7 projects, να τους προσφέρει τα χρήματά του, στηρίζοντας την προσπάθειά τους. Κανείς δε λέει ότι και οι γνωστοί developers δεν έχουν δικαίωμα να βάλουν χέρι σε αυτή την μεγάλη πίτα, που δεν είναι άλλη από τα χρήματα που είναι διατεθειμένο το κοινό να προσφέρει. Το ζήτημα είναι ότι η μαζικότητα με την οποία πέσανε πάνω της μοιραία μόνο καλή εντύπωση δε δημιούργησε και, στα μάτια ορισμένων,  τους έκανε να φαντάζουν ως αδηφάγα αρπακτικά . Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι θα είναι τόσο καλά τα αποτελέσματα των επιτυχημένων –χρηματοδοτικά- projects τους, που θα μετριάσουν τις άσχημες εντυπώσεις και, το σημαντικότερο, δε θα πλήξουν την εικόνα, την όλη ιδέα αλλά και τη μελλοντική προοπτική του KS και κάθε ανάλογης υπηρεσίας.

ΖΗΤΑ ΜΟΥ Ο,ΤΙ ΘΕΣ, ΠΑΡΕ Ο,ΤΙ ΘΕΣ…

Το τελευταίο είναι εξόχως σημαντικό και η αλήθεια είναι ότι οι καμπάνιες των διάσημων αυτών ονομάτων και τα πολύ υψηλά pledges που περιείχαν, με τις ανταμοιβές που προσέφεραν, κάθε άλλο παρά βοήθησαν προς αυτή την κατεύθυνση. Κάποιοι άλλοι πάλι ζητήσανε… τον ουρανό με τα άστρα, τη στιγμή που το παιχνίδι που είχαν υπόψη να φτιάξουν μάλλον δε δικαιολογούσε το μέγεθος του ποσού. Τέλος, δεν έλειψαν κι εκείνοι που μάλλον νομίζανε ότι παίρνοντας τα χρήματα θα είχαν το άπειρο περιθώριο να φτιάξουν το παιχνίδι όποτε εκείνοι κρίνανε σκόπιμο. Αξίζει να θυμηθούμε ορισμένα παραδείγματα όπου οι δημιουργοί, στην προσπάθειά τους να συγκεντρώσουν το επιθυμητό ποσό, μάλλον ξεφύγανε τελείως, υποπίπτοντας σε χοντρά παραπτώματα, αλλά και περιπτώσεις που η εν γένει συμπεριφορά τους μας κακοφάνηκε ελαφρώς…

1. Leisure Suit Larry in the Land of the Lounge Lizards

Ξεκινάμε από τον Lowe και την Replay Games, μια και είναι το δικό τους παιχνίδι εκείνο που θα μας έρθει πρώτο από όσα θα αναφερθούν. Mr. Al (με τις μεγάλες και βαριές κατά καιρούς δηλώσεις), είσαι λάθος όπως και να το κάνουμε και μάλιστα εις τριπλούν! Καταρχήν μας έχεις ανακοινώσει ότι θα φτιάξεις το παιχνίδι πολύ πριν έρθει η μόδα του KS, αλλά στη συνέχεια μάλλον (κάνεις ότι) το ξεχνάς και προτιμάς να ζητήσεις τα χρήματά μας για να το φτιάξεις. Δεύτερον, $500.000 για ένα remake, έστω κι αν αυτό περιλαμβάνει και ορισμένο νέο υλικό, πού ακούστηκε; Μα $500.000;;; Τουλάχιστον εξωφρενικό ποσό! Τρίτον, βάζεις pledge των $5.000, όπου ο backer θα δώσει το όνομα και την εμφάνισή του στον απένταρο τζογαδόρο που έχει μείνει κυριολεκτικά ξεβράκωτος και φοράει ένα βαρέλι για ρούχο. (Ναι, για όποιον αναρωτιέται, βρέθηκε άτομο που έδωσε το εν λόγω ποσό για να κερδίσει αυτό το… προνόμιο). Προφανώς το περιβόητο χιούμορ του Lowe θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι δικαιολογεί το συγκεκριμένο pledge. Το καταφέρνει όμως;

Al Lowe KSΣτην υγειά σου Al. Αλλά κοίτα να μας δώσεις ένα πραγματικά αξιόλογο remake..

2. Carmageddon Reincarnation

“If we reach our Kickstarter target of $400.000, we’ll be able to deliver the first release of Carmageddon: Reincarnation by February 2013”, μας έλεγαν οι κύριοι της Stainless Games. Πήρανε 1 ½ φορά το ζητούμενο ποσό, φτάσαμε Απρίλιο και φυσικά Carmageddon 4 δεν είδαμε, καθώς τελικά το περιμένουμε (μάλλον) προς τα τέλη του τρέχοντος έτους. Ωραία είναι όμως να προεισπράττεις τα χρήματα, έτσι; Φάουλ κι εδώ, άνευ της παραμικρής δικαιολογίας. Οι δε φραγκάτοι που θα προσφέρανε (όπως κι έγινε) $10.000, τρεις στον αριθμό, θα συναντούσαν τους σχεδιαστές και θα δημιουργούσαν και όχημα της αρεσκείας τους! Αυτή κι αν είναι ανταμοιβή, ε; Αν καθένας εκ των τριών backers επέλεγε να συνοδευτεί από ένα άτομο στο ταξίδι του, θα έπρεπε να καλύψει φυσικά από την τσέπη του τα επιπλέον έξοδα για την πτήση και το ξενοδοχείο για τον/την συνοδό. Αμ τι….

3. Dreamfall Chapters: The Longest Journey

Αρχικός στόχος τα $850.000. Αν πέρναγε τα $1.000.000 θα αποκτούσε επιπλέον τοποθεσίες, χαρακτήρες και ιστορία. Στα $1.500.000 θα μας ερχόταν κι άλλο πρόσθετο περιεχόμενο. Αναρωτιέμαι εγώ λοιπόν τώρα, σαν κακοπροαίρετος που είμαι, μπορεί κάποιος τώρα, κατόπιν των $1.538.425  που συγκέντρωσε το παιχνίδι να είναι απολύτως βέβαιος ότι αυτό που θα δει δεν θα το έβλεπε αν είχε μείνει στα $850.000;
Όσο για τις διάφορες εκδόσεις του, εκεί να δείτε πράγμα! Digital Special, Digital Journeyman, Boxed Journeyman, Digital Dreamers, Wonkers the Watilla USB, Boxed Dreamer, Limited Boxed Dreamer, Limited Boxed Shifter και Limited Boxed Draic Kin editions!!! Μήπως το παράκανε και η Red Thread Games; Το ότι με το ultimate pledge των $10.000 θα αποκτήσουν οι τρεις τυχεροί (φυσικά κι εδώ είχαμε τέτοιους) το Guardian Forum Badge, πού το πάτε;

4. Torment: Tides of Numenera

Θέλετε να παραβλέψουμε ότι η inXile Entertainment είχε ήδη πάρει κοντά στα $3.000.000 για το Wasteland 2 και έσπευσε να κάνει νέα καμπάνια, προτού καν δει τι απολαβές θα είχε από εκείνο; Ας κάνουμε τα στραβά μάτια κι ας το παραβλέψουμε. Βάζεις ως στόχο τα $900.000 και καταλήγεις μέχρι και τα $4.250.000.000 (!), προσθέτοντας συνεχώς περιεχόμενο και ”ανταμοιβές”, ενώ κάπου ανάμεσα αναφέρεις ότι στην ομάδα σχεδιασμού θα προστεθεί και ο Chris Avellone! Τα εννέα άτομα που (φυσικά βρέθηκαν και) προσέφεραν  $10.000 έκαστος, απέκτησαν, εκτός των άλλων, κάθε παιχνίδι που θα εκδώσει η εταιρεία τα επόμενα.. δέκα χρόνια, σε digital ή retail hard copy edition! Φυσικά αν δεν εκδώσει τίποτα (ίσως απίθανο, αλλά λέμε τώρα..), θα λάβουν ακριβώς αυτό: Τίποτα! Αυτό το ή δε, στην προηγούμενη πρόταση, είναι απλά απίστευτο…

5. Broken Age (πρότερα γνωστό ως “Double Fine Adventure”)

O Schaffer και η παρέα του ξεπέρασαν κατά πολύ ακόμη και το pledge των $10.000 και προσέφεραν, μεταξύ σοβαρού και αστείου, έναντι $150.000 ένα από τα τέσσερα σφραγισμένα και σπανιότατα, τριγωνικά, κουτιά του Day of the Tentacle. Ήταν και εκείνοι που πήραν την –ατυχή- ιδέα των στελεχών της Phoenix Online Studios περί δείπνου με όποιον προσέφερε $10.000 (εκεί δεν είχε βρεθεί εθελοντής) και, εξαργυρώνοντας τη φήμη τους, την καθιέρωσαν, καθώς όλο και κάποιος ματαιόδοξος προσωπολάτρης θα βρισκόταν να τα δώσει. Και ήταν τέσσερις εκείνοι που δώσανε τα χρήματα για να ζήσουν αυτό το όνειρο…
Όσο για την ημερομηνία άφιξης του Broken Age και την πρόοδο που έχει συντελεστεί στη δημιουργία του, προσφάτως μάθαμε ότι, παρά τα $3.336.371 που συγκεντρώθηκαν, αντί των $400.000 που είχαν αρχικά ζητηθεί, το πλάνο έπεσε έξω ( !!! ), οπότε και θα έπρεπε ο Schaffer να διαθέσει ιδίους πόρους, μέσα κι από τις πωλήσεις του Brutal Legend σε PC, αλλά και του The Cave.

Την αποχώρηση του Ron Gilbert από την Double Fine Productions –κι ενώ όσο έτρεχε η καμπάνια του Broken Age και μέχρι να ολοκληρωθεί το The Cave αποτελούσε στέλεχός της «χωρίς όμως να έχει αναφερθεί πουθενά η ανάμειξή του», όπως ανέφεραν από την εταιρεία-, καθένας την κρίνει και την αξιολογεί όπως νομίζει. Στα δικά μου μάτια κάθε άλλο παρά τίμια και σωστή αντιμετώπιση των backers φαντάζει…

Broken Age KSΤο Broken Age σίγουρα θα κριθεί αυστηρά. Καλώς ή κακώς, δε γίνεται αλλιώς

6. Broken Sword 5: The Serpent’s Curse

“Δώστε μας $400.000 και θα φτιάξουμε το πέμπτο Broken Sword. Αν όμως μας δώσετε $1.000.000 θα δημιουργήσουμε και το Beneath a Steel Sky 2”. Αυτό μας είπαν ο Charles Cecil και η Revolution Software. Τελικά $1.000.000 δε πήρανε, αλλά αποφασίσανε ότι Beneath a Steel Sky 2 θα φτιάξουν! Να λέμε άραγε και πάλι καλά που δε μας ζητήσανε $1.500.000 για να δούμε και το Lure of the Temptress 2;
Πάντως τα $5.000 συνεισφοράς μας εξασφαλίζανε, εκτός των προηγουμένων αμοιβών, και ηχογραφημένα προσωπικά φωνητικά mails από τον Stobbart ή την Collard (αναλόγως του δικό μας φύλλου, να υποθέσω;). Ενώ τα χρήματα που ζητήσανε, εν συγκρίσει με εκείνα άλλων projects, φαντάζανε λογικά, αποφασίσανε και εκείνοι να μοιραστούν τις εμπνεύσεις συναδέλφων τους.   

7. Asylum

Δεύτερη περίπτωση δημιουργού που ενώ είχε ανακοινώσει, χρόνια πριν, τον σχεδιασμό του νέου παιχνιδιού του, εν τέλει διάλεξε να καταφύγει στο KS και να ζητήσει $100.666 από τους παίκτες. Η κίνηση του Agustin Cordes δε πρέπει να άρεσε πολύ στο κοινό, εξ’ ου και το κοντέρ σταμάτησε στα $119.426 μόλις. Η απορία φυσικά είναι τι θα γινόταν αν δεν κατάφερνε να επιτύχει τον χρηματικό στόχο του. Δε θα κυκλοφορούσε άραγε το Asylum; Ήταν (σχεδόν) έτοιμο όταν μπήκε στη διαδικασία χρηματοδότησης, ή όχι;

Οφείλουμε ωστόσο να αναγνωρίσουμε ότι τουλάχιστον ο Cordes έκανε τα έξοδα του ατόμου που προσέφερε $10.000, για να ταξιδέψει στην Αργεντινή (ουσιαστικά τα αφαίρεσε από το παραπάνω ποσό). Το εν λόγω άτομο, εκτός όσων άλλων λάβει, θα αποκτήσει υπόσταση μέσα στο Asylum και θα είναι ένας από τους χαρακτήρες που θα τρομάξουν όσους ασχοληθούν με αυτό…

8. Project Eternity

Είχατε δει στον ύπνο σας ότι παίζετε ένα board ή pen and paper RPG με τους Chris Avellone, Tim Cain, Josh Sawyer και Feargus Urquhart, αλλά ξέρατε ότι κάτι τέτοιο δε θα γίνει ποτέ πραγματικότητα. Λάθος! Αν σας περισσεύανε κι εσάς αυτά τα ψωρο-δέκα χιλιάδες δολαριάκια, το όνειρό σας θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, μέσω της συμμετοχής στο KS του Project Eternity. Φυσικά θα έπρεπε να μπορείτε να πληρώσετε κάμποσα ακόμη χρήματα για να πάτε μέχρι τα γραφεία της Obsidian, αλλά θα μπορούσατε να πάρετε κι ένα ακόμη άτομο μαζί! (επίσης με δικά του έξοδα βεβαίως βεβαίως). Προνομιακό πακέτο, δε νομίζετε;
Δε διευκρινίστηκε αν το περιβόητο παιχνίδι θα αποτελείται από εννέα άτομα, δηλαδή τους τέσσερις παραπάνω κυρίους και τους πέντε νοματαίους που ενισχύσανε με αυτό το ποσό την Obsidian, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε ότι καθένας εκ των χρηματοδοτών θα μπορεί να διαλέξει αν θέλει να μοιραστεί το παιχνίδι με τους υπολοίπους ή όχι. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, αν πάρεις $50.000 και πρέπει, ως αντίτιμο, να παίξεις πέντε παρτίδες κι όχι μία, δεν είναι και τόσο κόπος, είναι;

9. Moebius

H Jane Jensen ξεσήκωσε μία μικρή θύελλα αντιδράσεων, με τις εμπνεύσεις που είχε όταν ανακοίνωνε στους παίκτες την ίδρυση του δικού της gaming studio και τα πλάνα περί του Moebius. Το ανέβασμα κάποιων videos στο Youtube, που γυρίστηκαν στη φάρμα της και στα οποία συμμετείχε και η κόρη της, έγιναν αντικείμενο χλεύης από μερίδα παικτών. Αφότου κατάφερε να πιάσει τον στόχο των $300.000, ανακοίνωσε ότι θα μας προσέφερε ένα ακόμη παιχνίδι, το οποίο ονόμασε “Mystery Game X”. Για να είμαστε βέβαια και ακριβοδίκαιοι, δε χρησιμοποίησε το δεύτερο ως μοχλό χρηματοδότησης του πρώτου, γεγονός όμως παραμένει ότι δεν έχουμε δει απολύτως τίποτα από αυτό, ενώ και το Moebius άργησε ελαφρώς να πάρει μπρος.   

Ούτε και η συμπαθής Jane απέφυγε να μας προφέρει τραπέζωμα σε περίπτωση που την ενισχύαμε με $10.000, κάλεσμα στο οποίο ανταποκρίθηκαν και πάλι τρία άτομα, με προφανέστατα φουσκωμένη τσέπη. Ακριβό δείπνο μεν, ίσως να ήταν το όνειρό τους δε…

Jane Jensen KSΜπορεί την καμπάνια της να την ειρωνεύτηκαν πολλοί, οι ικανότητές της όμως είναι δεδομένες

10. Delaware St. John 4: Asylum of The Lost

Για το τέλος κράτησα μια ιδιαίτερη περίπτωση. Καλά ρε παλικάρια εκεί στην Big Time Games, πραγματικά τώρα, τι έμπνευση ήταν αυτή που είχατε; ΟΚ, δημιουργήσατε τρία παιχνίδια στη συγκεκριμένη adventure σειρά (τα οποία και ΔΕΝ έχω δει, άρα δε μπορώ να εκφέρω κρίση περί της ποιότητάς τους ή μη) και ξαφνικά μας λέτε ότι θέλετε $280.200 (προσέξτε, όχι $280.000, αλλά $280.200), για να γίνει πραγματικότητα το τέταρτο μέρος. Εγώ γιατί να μην αναρωτηθώ πώς είχατε φτιάξει τα άλλα τρία και ξαφνικά δε μπορείτε, διά της ίδιας οδού, να μας δώσετε και το επόμενο; Μάλλον το ίδιο σκέφτηκαν πολλοί ακόμη σαν εμένα, οπότε και τα μόλις $4.026 που συγκεντρώσανε, από 100 backers, δεν αποτελέσανε έκπληξη. Λάθος, γκάφα, γκέλα, πείτε το όπως θέλετε, αλλά το αποτέλεσμα ήταν Delaware St. John 4 να μην έχουμε δει μέχρι σήμερα…

ΣΟΒΑΡΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ;

Πιθανότατα η γεύση που αποκομίσατε από την ανάγνωση του παραπάνω άρθρου είναι εκείνη της ειρωνείας και, τρόπον τινά, της επιθετικότητας από μεριάς μου έναντι των ατόμων που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά και όποιων άλλων καταφεύγουν σε παρόμοιες μεθόδους συγκέντρωσης χρημάτων ή επιδεικνύουν ανάλογες συμπεριφορές αφού πετύχουν το στόχο τους. Η αλήθεια δεν είναι αυτή, δε μπορώ όμως να αρνηθώ ότι μου έχει προκληθεί πλήθος αρνητικών εντυπώσεων από τις αναφερθείσες περιπτώσεις.

Πολύ φοβάμαι ότι οι developers, στην προσπάθειά τους να απεξαρτηθούν από τους publishers, έχουν πέσει στην παγίδα να τα βάζουν “όλα στο τραπέζι”, ακόμη κι αυτή την αξιοπρέπεια και τη σοβαρότητά τους. Συγνώμη κιόλας, αλλά το να σου λέει ο άλλος ότι θα προσθέσει περιεχόμενο μόνο αν συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα από τον αρχικό στόχο του -χωρίς να μπορεί ποτέ να αποδείξει τον ισχυρισμό του-, θα φάει μαζί σου ή θα παίξει ένα επιτραπέζιο παιχνίδι και την ίδια στιγμή να έχει το θράσος να δηλώνει ότι ακόμη κι αν έχεις προσφέρει μερικά χιλιάρικα θα πληρώσεις για την αποστολή της retail έκδοσης του παιχνιδιού ή θα κάνεις εσύ τα έξοδα για να πας στα γραφεία της εταιρείας του, εμένα με χαλάει πολύ. Για όσους επιλέγουν να δώσουν αυτά τα χρήματα, δε θα σχολιάσω τίποτα, δε μου πέφτει και λόγος άλλωστε, δική τους είναι η τσέπη και την κάνουν ό,τι θέλουν.

Το πλέον σίγουρο είναι ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα από όλα αυτά τα KS projects, οπότε η διετία 2013-2014 αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον και τα παιχνίδια που θα μας έρθουν θα δράσουν καταλυτικά στη διαμόρφωση του σχετικού τοπίου. Οι απαιτήσεις είναι υψηλές, δε μπορούν να μην είναι τέτοιες, ο οργασμός δυνατών τίτλων ασφαλώς είναι περισσότερο από ευχάριστος και ευπρόσδεκτος και η αγωνία μεγάλη. Προσωπικά πολύ θα ήθελα να εκλείψουν φαινόμενα ζήτησης υπέρογκων ποσών, ειδικά σε συνάρτηση με τα αστεία και ασόβαρα ανταλλάγματα που έχουμε δει, να το ξανασκεφτούν οι developers, να έρθουν άλλοι που δε θα διαιωνίσουν το φαινόμενο και το KS να συνεχίσει να αποτελεί “αιμοδότη” όχι μόνο για τα εγνωσμένης αξίας πρόσωπα, που ίσως δε το έχουν ανάγκη κιόλας (μα ακόμη και ο Garriot στο Kickstarter ρε παιδιά;), αλλά και για τους νέους, ικανούς και φιλόδοξους δημιουργούς. Είδωμεν…

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

28 Comments

  1. Ωραίο κείμενο Μάνο και πολύ σωστά όλα τα θέματα που εγείρεις. Για τα δήθεν “άτομα” που τα έσκασαν σε tiers 10K και πάνω, πραγματικά πιστεύω ότι πρόκειται για τους ίδιους τους ντηβέλοπερς, οι οποίοι σπρώχνουν χρήμα στο project μέσω της προσφιλούς μεθόδου “Επειδή δεν μπορώ να τα σκάσω εγώ, πάρε εδώ ρε πατέρα και κάνε ένα pledge. Με το άλλο το όνομα, έ! Όχι το καλλιτεχνικό της φαμέλιας!”

    Και στο θέμα των ανταμοιβών, ποτέ δεν έχω δώσει πάνω από 15 ντάλαρς σε ΚΣ, ακριβώς για τους λόγους που αναφέρεις. Ποτέ δεν πείστηκα για το “έξτρα περιεχόμενο” των stretch goals και πραγματικά, αν δε ζούσαμε στο Βασίλειο του Μάρκετινγκ, τρία τίερς θα υπήρχαν. 15 για το παιχνίδι, 50 για μια συλλεκτική όμορφη έκδοση και για τα ψυχάκια 1Κ, με τίτλο συμπαραγωγού πχ.

    Τέσπα, κοντός ψαλμός αλληλούια. Προσωπικά περιμένω συγκεκριμένα πράγματα για τα 15 ντάλαρς που έριξα σε κάθε τίτλο. Αν πάρω αυτά, θα είμαι ικανοποιημένος. Αν πάρω περισσότερα, σούπερ, θα ζεσταθεί η δεινοσαυροκαρδιά μου. Αν πάρω όμως τα τρία, φυσικά η εμπιστοσύνη μου στο όλο θέμα κλονίζεται αγρίως…

  2. Τα μόνα kickstarters που μπορεί να πλήρωνα, είναι από δημιουργούς πραγματικά νέους και όχι από πραγματικά επιτυχημένους και χεσμένους στα τάληρα.
    Αν όλοι αυτοί οι μεγάλοι δημιουργοί μας αγαπάνε όπως λένε και έχουν εμπιστοσύνη ότι θα φτιάξουν κάτι γαμάτο μόνοι τους, ας χρηματοδοτήσουν με τα λεφτά που έχουν το project και να προσπεράσουν τους publishers με την ψηφιακή διανομή.

    Δηλαδή sorry κιόλας, αλλά όταν έχεις μια σεβαστή περιουσία και φοβάσαι να επενδύσεις ένα μέρος της για το εγχείρημα σου, πως ακριβώς περιμένει να εμπιστευτούν το εγχείρημα σου οι άλλοι που έχουν πολύ χαμηλότερη περιουσία από εσένα;

  3. Πραγματικά, πολύ καλό το κείμενο. Η κατάχρηση που γίνεται στον θεσμό του Kickstarter, που ξεκίνησε τόσο αγνά, κινδυνεύει να το κάνει να σκάσει σαν φούσκα αργά ή γρήγορα. Η μόνη μικρή μου ένσταση σε όσα λες είναι ότι δεν βρίσκω και τόσο κακό ένας independent developer να ξεκινά KS Project αφού έχει ανακοινώσει την έναρξη του development του παιχνιδιού του. Συμφωνώ ότι η περίπτωση του Leisure Suit Larry remake είναι η πιο προκλητική από όλες – μιλάμε για ένα παιχνίδι 2 ωρών, remake δηλαδή με έτοιμο σενάριο, διαλόγους, γρίφους κτλ. και τεχνολογία 1998 απλά με μεγαλύτερη ανάλυση αν κρίνουμε από το alpha demo που μας έδειξαν. Αν αυτό το project κοστίζει μισό εκατομμύριο δολάρια για να γίνει, τότε το Lost Chronicles of Zerzura πόσα απαιτεί; 20; Επίσης υποψιάζομαι ότι η συμβολή του συνταξιούχου Al Lowe στο παιχνίδι είναι όση του Gilbert στο Broken Age.

    Άλλη απαράδεκτη περίπτωση για μένα είναι αυτή του J.U.L.I.A. Κυκλοφορείς ένα παιχνίδι στην αγορά, το πουλάς κανονικά κι ένα χρόνο μετά ξεκινάς Kickstarter για να βγάλεις… την extended έκδοση του ίδιου παιχνιδιού; Μα ποιοι πληρώνουν για κάτι τέτοιο ήθελα να ήξερα;

    Μάνο κάτι που γνωρίζουν ελάχιστοι είναι ότι 11 χρόνια πριν με την ANCO κάναμε κάτι παρόμοιο πολύ πριν την σύλληψη του Kickstarter. Μετά την κυκλοφορία του Kick Off 2002, ξεκινήσαμε σε συνεργασία με την Kick Off Association το Ultimate Player Manager, δηλαδή player-manager παιχνίδι με την -βελτιωμένη- έκδοση του KO02. Αυτό που κάναμε λοιπόν τότε είναι να πουλάμε “μετοχές”. Ο καθένας μπορούσε να αγοράσει από μόνο μία -προπληρώνοντας ουσιαστικό το παιχνίδι- μέχρι όσες ήθελε, συμμετέχοντας έτσι ως μέτοχος στα κέρδη! Δεν είναι πολύ πιο ουσιαστικό και έντιμο αυτό από το να προσφέρεις δείπνα με τον προγραμματιστή;

    Μπορεί τελικά το project να μην προχώρησε γιατί μεσολάβησε το ατυχές γεγονός του θανάτου του προέδρου της ANCO, και κατά συνέπεια ο Steve Screech απορροφήθηκε από άλλη εταιρεία, όμως αναρωτιέμαι αν ποτέ κανείς ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα, Τότε πάντως είχε μαζευτεί το απαιτούμενο ποσό κι επίσης αποζημιώθηκαν οι shareholders, κάτι βέβαια που σήμερα δεν γίνεται αν το παιχνίδι εγκαταλειφθεί στα μισά.

  4. Το kickstarter δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ, “θεσμός”. Είναι επιχείρηση με στόχο την κερδοφορία. Και το ίδιο ισχύει για το 99% των projects που ζητάνε χρηματοδότηση μέσω crowdfunding, όποιες και αν είναι οι καταβολές τους. Και δε βλέπω τίποτα κακό σε αυτό.

    This is business, for everyone involved. Από τη μεριά του πελάτη του KS, βλέπεις τι υπόσχεται να σου προσφέρει ένα project, και αποφασίζεις αν το θες και πόσα λεφτά είσαι διατεθειμένος να δώσεις για να υλοποιηθεί και να το αποκτήσεις. Τα υπόλοιπα περί αγνότητας είναι παραμύθια για μικρά παιδία…

  5. Ωραία, εγώ το μικρό παιδί να το θέσω αλλιώς λοιπόν αφού σε θίξαμε Great0ldOne. Αυτό που ξεκίνησε ως όπλο του μικρού, ανεξάρτητου developer που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είχε τα μέσα για να χρηματοδοτήσει παιχνίδι, έχει ήδη ξεφύγει τόσο σαν concept που σε λίγο Kickstarter θα κάνει κι η Electronic Arts. Για μένα το να λες “δεν έχω τα χρήματα να βγάλω παιχνίδι, αν πιστεύετε ότι αξίζει δώστε μου εσείς” και αγνό είναι και τίμιο. Δεν θεωρώ ότι η αγνότητα και η κερδοφορία είναι ασύμβατες έννοιες. Το να μαζεύεις όμως ένα εκατομμύριο και να διαθέτεις τα πενήντα χιλιάρικα για να φτιάξεις το παιχνίδι σου, το οποίο φυσικά θα σου φέρει μετά και τα καθαρά κέρδη των πωλήσεων, είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Ειδικά αν σαν εταιρεία έχεις τα μέσα για να το χρηματοδοτήσεις εξ’ αρχής αλλά δεν θες να πάρεις το παραμικρό ρίσκο. Ελπίζω τώρα να έγινα σαφής.

  6. Αν μπορείς να αποδείξεις πως κάποιοι που μάζεψαν 1.000.000$ ξόδεψαν τα 50.000$ σε development και τα υπόλοιπα πήγαν σε booze and whores, και γω μαζί σου, να πάμε να τους βρούμε και να τους δείρουμε. Η αλήθεια είναι πως θεωρώ την δημοσίευση των αναλυτικών εξόδων παραγωγής μετά την ολοκλήρωση του όποιου project σαν πολύ καλή κίνηση για να διαλυθούν τέτοιες υποψίες, αλλά δε βλέπω να γίνεται αν δεν το απαιτήσει το ίδιο το Kickstarter, και το Kickstarter δεν θα το απαιτήσει αν δε πιέσουν οι χρήστες του.

    Το να κάνει η ΕΑ kickstarter, δεν είναι πρόβλημα. Να το στηρίξουν οι gamers από την άλλη, ειδικά όταν αξιόλογα indie projects δε καταφέρνουν να χρηματοδοτηθούν, προσωπικά το βρίσκω παντελώς γελοίο, και νομίζω θα συμφωνήσεις μαζί μου. Ποιος θα φταίει όμως; H EA που μπήκε στη διαδικασία, το Kickstarter που το επέτρεψε, ή όσοι δώσουν λεφτά για να στηρίξουν την καημένη την ΕΑ που δεν έχει στον ήλιο μοίρα;

    Στο δικό μου μυαλό, καθαρά οι τελευταίοι, και πάλι όμως, δεν είναι δική μου δουλειά να τους πω τι να κάνουν με τα φράγκα τους. Κουμάντο κάνω μόνο στο δικό μου το πορτοφόλι.

  7. Great0ldOne, κανείς δεν είπε ότι θα κάνει κουμάντο στο πορτοφόλι κανενός, εννοείται αυτό.

    Διαφωνώ όμως με την ψυχρή λογική που το αντιμετωπίζεις το θέμα και ξέρεις γιατί; Διότι ακριβώς οι ίδιοι οι developers πατάνε πάνω στο φιλότιμο και στον συναισθηματισμό των backers, αλλά και στην εμπιστοσύνη που θα δείξουν προς εκείνους, για να δημιουργήσουν ένα παιχνίδι, που συχνότατα -και σχεδόν αποκλειστικά πλέον- βασίζεται στις δάφνες παλαιότερων επιτυχιών.

    Ύστερα, συγνώμη, αλλά δε νομίζω ότι οι publishers είναι τόσο, μα τόσο, κακοί και απορρίπτουν κάθε ιδέα. Όλα τα υπόλοιπα, non-Kickstarted games δηλαδή πώς κυκλοφορούν; Ναι, καταλαβαίνω ότι οι δημιουργοί θέλουν να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη από αυτό που εκείνοι φτιάχνουν, απόλυτα λογικό και σεβαστό, αλλά αυτό κανείς και πουθενά δε το έχει ξεκάθαρα δηλώσει ως λόγο, αλλά χρησιμοποιούν άλλα επιχειρήματα.

    Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό, αλλά τα tiers των 10.000, το πλήρες ξεπούλημα των developers, οι υποσχέσεις περί περισσότερου game περιεχομένου ΑΝ πιάσουν υψηλότερα stretch goals (που ούτε κι αυτό μπορεί να αποδειχθεί, όπως εκείνο που αναφέρθηκε περί 1.000.000 και 50.000) και τα ποσά που ζητάνε. Η κατάσταση έχει ξεφύγει κατά τη γνώμη μου και το χειρότερο όλων, όπως ανέφερα και στο κείμενο, είναι ότι μάλλον δεν αφήνεται χώρος για τους μικρότερους να αδράξουν την ευκαιρία που προσφέρει το Kickstarter.

    Τέλος, αν σε αυτό δούμε μια μέρα να καταφεύγει και η ΕΑ και η κάθε ΕΑ, εκτός όσων τη χρηματοδοτήσουν, όπου εκεί συμφωνούμε απόλυτα, περισσότερο θα φταίνε ο Avellone, o Garriot, o Schaffer και όλοι οι άλλοι, αν όχι τόσο για τη συμμετοχή τους, για τον τρόπο που τη διαχειρίστηκαν, παρά τα παιδιά της Phoenix Online Studios. Νομίζω ότι σε αυτό συμφωνούμε….:)

  8. Και παιδιά μη νομίζετε ότι τύποι σαν τους Fargo/Avellone/Jones είναι χεσμένοι στο τάληρο. Με συμβόλαιο και μισθό δούλευαν, πάνω σε παιχνίδια που ναι μεν γνώρισαν τεράστιας καταξίωσης, αλλά οι πωλήσεις τους ίσως τους άφησαν ένα οριακό κέρδος. Δεν είναι σαν τον Garriott που του τρέχαν ούτως ή άλλως από τα παντζάκια.

    Από ‘κει και πέρα, συμφωνώ με το Μεγάλο Αρχαίο σε ένα βασικό πράγμα : μου τάζουν κάτι, μου λένε τόσο, λόγω πρότερου έντιμου βίου τα δίνω και περιμένω με την καλύτερη διάθεση. Η πείρα λέει ότι τα ονόματα που στήριξα δεν θα με απογοητεύσουν. Αν φυσικά πέσω έξω θα είμαι ο πρώτος που θα το αναγνωρίσει.

    Και λέγοντας αυτό…Τόρμεντ, χέρμπλ μπλέρμπλ 🙂

  9. Εγώ, που κυρήττω την ψυχρή λογική σε όλες τις συναλλαγές, έχω στηρίξει Project: Eternity, Torment και είμαι έτοιμος να δώσω τον οβολό μου και στο Divinity: Original Sin. Και θα είχα σίγουρα δώσει κατ’ ελάχιστο και στο νέο Tex Murphy και στο Hero-U, αν δε είχα extreme αφραγκιές εκείνο τον καιρό. Και όλα αυτά, λόγο συναισθηματικού δεσίματος με τις προηγούμενες δημιουργίες των developers.

    Δε βλέπω κάτι ενγενώς κακό στο να απευθύνονται όλοι αυτοί στο συναίσθημα του κάθε γκίκουλα σα και του λόγου μου, άλλωστε αυτό το συναισθηματικό δεσμό δεν τον εκβίασαν, τον κέρδισαν φτιάχνοντας παιχνιδάρες. Το πρόβλημα θα είναι αν τελικά τα νέα games τους βγουν αηδίες, αλλά ούτε αυτό το ρίσκο το αναλαμβάνει ένας backer με το πιστόλι στον κρόταφο, αν δε θέλει, περιμένει να κυκλοφορήσει το παιχνίδι και τα σχετικά reviews και αν του αρέσει, το αγοράζει 40-50$ αντί 15-20$ που έκανε το pledge.

    Πραγματικά δε καταλαβαίνω το ζόρι σου με το tier των 10.000 ή 100.000 ή 1.000.000$ και το σχετικό nerd’s dream date που συχνά το συνοδεύει. Το έχω γράψει και στο προηγούμενο forum, αν ήμουν developer, χίλιες φορές να μπεκρόπινα ένα βράδυ με ένα φραγκάτο fan που με βλέπει σα να είμαι rock star, παρά να παρακαλάω τράπεζες και χαρτογιακάδες μαρκετίστες που δεν έχουν παίξει ούτε pacman για χρηματοδότηση. Πιο σοβαρό θεωρώ πως οι κουτάτες εκδόσεις συχνά κοστίζουν 75$ και βάλε, σίγουρα αφορά πολύ περισσότερο κόσμο…

  10. Θα προσθέσω και κάτι άλλο (που είναι ένα edit, οέο). Για να είσαι συναισθηματικά δεμένος με τα πιο διάσημα games των Al Lowe, Lori and Corey Cole, Chris Jones, Chris Avellone, Jane Jensen, Richard Garriott, David Braben, Chris Roberts, σημαίνει πως έχεις πατήσει τουλάχιστον τα πρώτα -άντα. Όποιος σε αυτή την ηλικία νιώθει πως δεν μπορεί να αντισταθεί σε κάποιον που πάει να του πουλήσει οτιδήποτε κάνοντας έκκληση στο συναίσθημα, και του δίνει λεφτά ενώ δε πιστεύει πως έχει να πάρει με τη σειρά του κάτι που θέλει, έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από το Kickstarter.

  11. Εγώ πάλι ομολογώ -και δεν έχω κανένα πρόβλημα να το παραδεχτώ, αλίμονο- ότι δεν έχω στηρίξει κανένα project.

    Για το θέμα των υψηλών tiers καταννοώ ότι προφανέστατα δε πρόκειται να συμφωνήσουμε. Το ότι υπάρχει μόνο η επιλογή -το εκβιαστικό δίλημμα βασικά- “εξευτελισμός ή παρακάλια σε τραπεζίτες, χαρτογιακάδες κτλ” δε μπορώ να το δεχτώ έτσι εύκολα και απλά, γιατί είναι σαν να λέμε ότι όλοι οι υπόλοιποι το δέχονται και να τους υποτιμούμε κιόλας ή να τους κατατάσσουμε σε μια κατώτερη θέση.

    Στην τελική χίλιες φορές αυτό το ένα tier των 10.000 να το έπαιρνες από 100 άτομα (επί 100 δολλάρια έκαστος), παρά να μου λες ότι θα φας με κάποιον επειδή θα σου τα δώσει. Στη δική μου λογική είναι εξευτελιστικό, απαράδεκτο και δείγμα ξεπουλήματος. Καταννοώ ότι σε άλλους δε φαντάζει έτσι και το δέχομαι. Δε σημαίνει ότι απαραίτητα είμαι εγώ ο σωστός, την άποψη και θέση μου εκφράζω.

    Για τις κουτάτες εκδόσεις συμφωνώ φυσικά, ενώ η ενδεχόμενη ποιότητα των παιχνιδιών που περιμένουμε δε θα μετριάσει την εντύπωση που θα μου προκαλέσει ένα αυριανό tier των 20.000, που θα δώσει το προνόμιο σε όποιον τα προσφέρει να διανυκτερεύσει στο σπίτι του developer…

  12. Παιδιά (προς όλους απευθύνομαι) τι γνώμη έχετε για τα Grim Dawn, Legends of Dawn και Divinity Original Sin ως προς τη θέση τους στο kickstarter?
    Θυμίζω το πρώτο ήταν σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης, με πολύ υλικό και ακολούθησε το crowdfunding για να συμπληρώσει το budget, το δεύτερο ήταν έτοιμο αλλά για κάποιο περιεργο λόγο μπήκε σε kickstarter campaign και το τρίτο είναι επίσης σε προχωρημένο στάδιο, θα κυκλοφορήσει ουτως ή άλλως αλλά χρησιμοποίησε το kickstarter για να προσθέσει περισσότερο in-game υλικό.
    Όσον αφορά τα projects που έχω στηρίξει, με βάση αυτά που έχουν δείξει είμαι βέβαιος ότι θα μου δώσουν ποιοτικούς τίτλους.
    Διαφωνώ με την τοποθέτηση ότι εάν ένα μεγάλο project αποδειχτεί πυροτέχνημα θα σπιλωθεί το crowdfunding και η αξιοπιστία του, το μόνο που θα ζημιωθεί είναι το κύρος και το όνομα των δημιουργών…

  13. Το Grim Dawn δεν ηταν καθολου προχωρημενο στην αναπτυξη του. Με ψιχουλα δουλευαν και χωρις το KS παιζει να μην υπηρχε πλεον το project. Το προσφατο update τους δειχνει οτι η ομαδα τους πεταει και θα βγει μουρλια το παιχνιδι.
    Το Legend of Dawn φαινεται πολυ ομορφο, ελπιζω να ειναι καλο. Φαινεται πως εμπλουτιστηκε χαρη στο KS μετα απο τις προτασεις των backers.
    Για το Original Sin τι να πεις. Ναι μεν δεν ταιριαζει απολυτα στη φιλοσοφια του KS, μιας και θα κυκλοφορουσε ετσι και αλλιως, αλλα Larian ειναι αυτη. Το περιμενω πως και πως καθως φαινεται υπερφανταστικο και δεν αντεχω την αναμονη μεχρι την κυκλοφορια του Dragon Commander.

  14. Νομίζω η δική μου άποψη ως προς την παρουσία οποιουδήποτε project στο Kickstarter έχει ήδη γίνει ξεκάθαρη – αυτοί καλά κάνουν και τα βάζουν, το κοινό αποφασίζει τι αξίζει να στηριχθεί και τι όχι, καλώς ή κακώς.

    Επίσης, ήδη είπα πως θα στηρίξω το Divinity: Original Sin, οπότε δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τίτλους σχεδόν ολοκληρωμένους. Άλλωστε, έτσι κι αλλιώς θα το αγόραζα, οπότε είναι σαν ευκαιρία να αποκτήσω σε χαμηλή τιμή ένα τίτλο, που σε αντίθεση με πολλά άλλα projects, θα κυκλοφορήσει σίγουρα.

    Το “θα αποδειχτεί πυροτέχνημα” θέλει λίγη συζήτηση. Κατ’ αρχάς, το χειρότερο φυσικά είναι να γίνει κακοδιαχείρηση, να ξοδευτούν τα λεφτά και game να μη βγει. Αν συμβεί σε project με μεγάλο κύρος (πχ Torment, φτου φτου φτου και πιάνω κόκκινο) θα θιγεί πιστεύω και το Kickstarter σαν υπηρεσία, ίσως και η ίδια η ιδέα του crowdfunding.

    Από εκεί και πέρα, το να κυκλοφορήσουν τα παιχνίδια και να ικονοποιήσουν απόλυτα το 100% των backers, επίσης αποκλείεται. Πάντα κάποιοι θα θέλουν και θα περιμένουν κάτι διαφορετικό, θα νιώσουν εξαπατημένοι και δε θα ησυχάσουν αν δε το μάθει όλο το Internet. Πιστεύω πως αν τα παιχνίδια είναι όντως ποιοτικά, τέτοια αναμενόμενα φαινόμενα δε θα επηρεάσουν ουσιαστικά το crowdfunding.

  15. Μα εσύ θεωρείς το tier των 10.000$ σαν εξευτελισμό, αυτός που το προσφέρει μπορεί να το βλέπει σαν εμένα, ευκαιρία για χαβαλέ και μάλιστα μετά του ωφελίμου. Οπότε δεν τίθεται καν το δίλημμα. Αλλά ακόμα και αν ο ίδιος ο developer νιώθει όπως εσύ και “αναγκάζεται” λόγω της κουλτούρας που κυριαρχεί στο kickstarter να προσφέρει αυτά τα tiers, είναι ανάμεσα σε αυτόν και το θεό του – εγώ προσωπικά μόνο θαυμασμό νιώθω για οποιονδήποτε καταφέρνει να κυκλοφορήσει ένα ολοκληρωμένο, εμπορικό παιχνίδι (όπως φυσικά και για όσους φτιάχνουν freeware, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση) και δεν τους κατατάσσω σε κλίμακες ανάλογα με το πως εξασφάλισαν χρηματοδότηση (εκτός αν τα κλέψαν τα λεφτά, άλλο αυτό).

  16. Tην καταννόησα απόλυτα τη θέση σου, άρα και τον λόγο που δε συμφωνείς με το άρθρο.

    Αυτός ο χαβαλές των 10.000, όπως τον ονόμασες, αλλά και η πρόθεση να συγκεντρώσει ο developer χρήματα με κάθε κόστος και τίμημα, είναι σημεία που δε μπορώ να αποδεχθώ, άρα μου κακοφαίνονται.
    Απλά μη φτάσουμε και στο σημείο να πούμε ότι αναγκάστηκαν να το κάνουν, μια και τον ίδιο δρόμο είχαν ακολουθήσει και άλλοι, εντάξει, δε το κάνανε και με το ζόρι…:)

  17. Borracho μισθους ναι αλλα τι μισθους.

    Σκέψου μόνο ότι ο μισθός ενός νεοεισερχόμενου προγραμματιστή στη βιομηχανια του gaming στις ΗΠΑ είναι 40k-60k $ σε εποχή κρίσης. Φαντάσου τώρα να είσαι designer, να έχεις κάμποσα χρόνια εμπειρίας, να έχεις συμμετάσχει σε ΑΑΑ τίτλους και να έχεις κι ένα όνομα διεθνούς φήμης όπως Avellone. Καμιά 100k το χρόνο και λίγα λέω.

    Κατά άλλα συμφωνώ με το άρθρο του Μάνου και προσωπικά πιστεύω ότι το Kickstarter είναι φούσκα. Γιατί αρκεί μια απατεωνιά μεγέθους Torment για να καταρεύσει το όλο σύστημα. Να βγει δηλαδή πχ κάποιος διάσημος developer να μαζέψει τιποτα 3 εκατομμύρια και μετά μην τον είδατε τον Παναή!

    Ήδη γίνεται ο κακός χαμός με το Shadowrun Returns στο οποίο διαβάζω ότι έχουν αρχίσει και αθετούν τη μια υπόσχεση μετά την άλλη.

  18. Great0ldOne νομίζω ότι καταλαβαίνω τι θες να πεις. Λες εν ολίγοις ότι η κάθε εταιρεία έχει δικαίωμα να ξεκινήσει ό,τι Kickstarter θέλει και με οτιδήποτε stretch goals, αφού η αγορά είναι ελεύθερη, κι από κει και πέρα είναι δικαίωμα του καθενός να δώσει χρήματα ή όχι. Δεν έχω καμία αντίρρηση, μαζί σου. Αυτό όμως τι σημαίνει, ότι δεν μπορεί να της γίνει κριτική; Με αυτή τη λογική ούτε reviews θα έπρεπε να γράφονται, αφού όποιος θέλει αγοράζει ένα παιχνίδι, όποιος δεν θέλει δεν το αγοράζει άρα τι νόημα έχει να βάλει κάποιος χαμηλή βαθμολογία; Το να κριτικάρει ο Μάνος κάποια μεμονωμένα περιστατικά που του χτύπησαν άσχημα δεν είναι απλά δικαίωμά του, είναι μέσα στους λόγους ύπαρξης του Ragequit και γενικά της δημοσιογραφίας.

  19. Μα πουθενά δεν είπα πως ο Μάνος δεν έπρεπε να γράψει αυτό το άρθρο, άλλωστε ο προβληματισμός περί Kickstarter είναι πιο επίκαιρος από ποτέ πάνω που τρία project (Shadowrun Returns, Legends of Eisenwald και Expeditions: Conquistador) άρχισαν να κάνουν λαδιές, και μάλιστα πρακτικά ταυτόχρονα. Όμως όπως αυτός μπορεί και πρέπει να ασκεί κριτική σε πρακτικές εταιριών με τις οποίες δε συμφωνεί, εγώ μπορώ να κριτικάρω το άρθρο του, εσύ μπορείς να κριτικάρεις το comment μου, και πάει λέγοντας. Όσο είμαστε στοιχειδώς κόσμιοι είναι όχι απλά θεμιτό, αλλά μέσα στους λόγους ύπαρξης των comment και του forum γενικότερα ;).

  20. Πολύ καλό το άρθρο Μάνο! Προσωπικά περιμένω να προχωρήσεις εις βάθος την έρευνα για το Kickstarter, γιατί έχει πολύ ψωμί το θέμα. Συμφωνώ πάντως με τον Παλαιό. Ο καθένας έχει δικαίωμα να ζητάει ό,τι θέλει και στην τελική οι χρηματοδότες “φταίνε” που στηρίζουν κατά καιρούς διάφορους απατεωνίσκους.

  21. Μάνο πολύ ωραίο το άρθρο. Ρίξε και μια ματιά στο Star Command. Μεγάλη φούσκα! Ζητήσανε δύο φορές ποσά (σε δύο διαφορετικά kickstarters) ένα για Mobile έκδοση και ένα για Pc. To παιχνίδι ακόμη να βγει.. Παραθέτω και ένα μικρό μέρος του τελευταίου τους update.
    To begin with, I want to emphasize the work portion of the above statement. We have really been working our asses off on this game. Seven days a week for two years. Nights, weekends and holidays – someone has been touching, thinking or playing this game for two years straight. Speaking personally (Jordan that is) I have had another son be born during the making of this game, worked my normal job and put in Star Command just to make things interesting. That process has been challenging, at best. And ever since January of this year we have been nose the grindstone every single day.

    This has produced a few things. First, and foremost, we are VERY proud of Star Command. Is it everything we had hoped it would be? Of course not. Probably 30% of the original vision. Originally we wanted different eras of ships starting with mankind first heading into space, to a lumbering Ridley Scottesque commercial fleet to a more peaceful and exploratory Star Trek like experience. Those were the thoughts of drunk men. We wanted research, a robust diplomatic engine on par with civilization, the ability to capture and torture enemies, and eventually the ability to invade other ships and beam down to planets. So understand that the final product is not near our final vision – and that is ok.

    The process of creation requires that you get to the core of an idea and remove all else. Star Command could never be all those things. But we do feel like we got to the core of the idea – managing your ship, hiring your crew, making life or death decisions, meeting strange aliens and exploring the galaxy. There are many things we would like to still do, and we will get to those in future updates.

    But with the understanding of those circumstance, we want to apologize for few things.

    First, we’re sorry that the game isn’t all those things that you and us wanted it to be. We genuinely did our best, and the thing about a kickstarter process is your giving a design doc to the masses. Your saying “this is our intention” – and when you remove things people naturally get upset. “This isn’t what I supported”. It always makes us feel better when someones says “you supported the idea more than the final product” which we feel is very true. Take OUYA or Occulus – those are ideas. There is a good chance they may not be the console killer or usher in the new era of virtual reality gaming, but as Kickstarter supporters you’re getting behind the idea. These are things that, in principle, you want to see. Star Command is the same. We have done our best to keep the integrity of our original pitch while being as responsible as possible with what we have capability of actually creating. We are very, very happy with final results and genuinely surprised that we got it done at the level that we did, but there will always be a feeling of “but we could add more!”

  22. “οι χρηματοδότες “φταίνει” που στηρίζουν κατά καιρούς διάφορους απατεωνίσκους”

    Κάτσε να ξεκαθαρίσουμε κάτι, μη δημιουργηθεί η εντύπωση πως σε περίπτωση πραγματικής απάτης θα κατηγορήσω τους χρήστες, δηλαδή το θύμα.

    Ο Garriott ας πούμε θεωρώ πως δεν θα έπρεπε να κάνει KS, γιατί έχει τα μέσα να στηρίξει μόνος του το Shroud of the Avatar. Είδε όμως πως το legacy δεινόσαυρων σα και του λόγου του πουλάει, και σκέφτηκε “γιατί να βάλω το χέρι στην τσέπη”; Μπορώ να τον πω οπορτουνιστή καιροσκόπο, αλλά απατεώνα δεν θα τον πω. Αν το Shroud of the Avatar κυκλοφορήσει σε εύλογο χρονικό διάστημα, και εκπληρώσει τις υποσχέσεις που έκανε στο Kickstarter, τότε στο δικό μου μυαλό απατεώνας δεν είναι, ζήτησε λεφτά (που δεν είχε ανάγκη, είπαμε άλλο αυτό) για να κάνει συγκεκριμένα πράγματα, αν τα πραγματοποιήσει μπορείς μάλιστα να τον πεις και τίμιο επιχειρηματία :p .

    Όσα έγραψα περί “ο καθένας μπορεί να ζητάει ό,τι θέλει στο kickstarter”, το εννοώ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ οτι αυτός που το ξεκινάει έχει την πρόθεση να υλοποιήσει το project σύμφωνα με όσα λέει στο pitch. Αλλιώς, είναι απατεώνας που εξαπατά τον κόσμο, and should die in a fire.

  23. Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με το άρθρο. Το λέω από την στιγμή που έκανε ο Cecil KS για το Broken Sword 5. Eίμαι πραγματικά τρελός φαν της σειράς και θα αγόραζα τραμπολίνο για να πηδάω απ’ την χαρά μου που θα βγει επιτέλους 5ο (και μάλιστα 2D) αλλά πιστεύω ότι το KS είναι κοροϊδία όσον αφορά αυτές τις περιπτώσεις. Αν δεν κάνω λάθος λίγο καιρό πριν κάνει KS είχε βγει ο Cecil και έλεγε πως με τα remakes των Broken Sword 1 & 2 σε android και iOS έβγαλαν περισσότερα λεφτά από ποτέ για τον απλό λόγο ότι με τα πληρωμένα downloads έκοψαν τον μεσάζοντα. Οπότε κύριε Cecil μη μας λες ότι τόσα χρόνια είχες λεφτά να βγάζεις (πραγματικά αξιόλογα για μένα τουλάχιστον) παιχνίδια και καλά remakes των παλιών με έξτρα περιεχόμενο και μετά έβγαλες ακόμα περισσότερα, αλλά ξαφνικά χρειάζεσαι ένα μύριο για να βγάλεις sequel μίας από τις πιο γνωστές σειρές adventure και μίας άλλης που δεν είναι τόσο γνωστή, αλλά σίγουρα έχει γίνει cult favorite με τα χρόνια. Αγαπάμε Revolution και όλους τους άλλους (Gilbert, Jensen, Tornquist, Schaffer, κτλ.) αλλά το σωστό να λέγεται!

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL