REVIEWS

BALDUR’S GATE 3

Για λόγους που λίγο-πολύ έχουν ήδη αναλυθεί και στο Early Access preview που κάναμε πριν 2μιση χρόνια, το Baldur’s Gate σαν τίτλος, σαν franchise, ακόμα και σαν ιδέα θα έλεγε κανείς, είναι μια “ιερή αγελάδα” στον χώρο του gaming. Το παραπάνω fact εν πολλοίς δικαιολογεί το ότι η πρόσφατη πλήρης κυκλοφορία του Baldur’s Gate 3 από τη Larian Studios του αγαπητού Sven Winke, 3 χρόνια μετά την μερική κυκλοφορία του game σε καθεστώς early access και 22 (!) ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του expansion για το Baldur’s Gate 2, έχει δημιουργήσει ένα ας το πούμε σούσουρο που τείνει να αγγίζει κάθε πτυχή της gaming βιομηχανίας, από τους developers μέχρι το αγοραστικό κοινό. Πετυχαίνει, λοιπόν, το Baldur’s Gate 3 τους σκοπούς του, ή είναι κάτι που σπουδαίοι επιστήμονες θα χαρακτήριζαν ως “περιττό αγγούρι”;

Baldur's Gate 3 critical failure
“Όποιος χάνει στα ζάρια κερδίζει στην αγάπη”, και άλλα ανυπόστατα κλισέ.

Είναι γεγονός πως, στα χαρτιά τουλάχιστον, το BG3 είναι ένα από λίγο έως δραματικά διαφορετικό παιχνίδι σε σχέση με τα προηγούμενα. Βρισκόμαστε άλλωστε 22 χρόνια, όπως προαναφέρθηκε, μετά την τελευταία κυκλοφορία στο franchise (τα Enhanced Edition και ετεροχρονισμένα expansion της Beamdog επιλέγω συνειδητά να τα αγνοώ σε αυτό το timeline), και το game δημιουργείται από διαφορετική εταιρεία ανάπτυξης (ευτυχώς, θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος με βάση τα πρόσφατα εγχειρήματα της BioWare), με διαφορετικό σύστημα μάχης (turn-based αντί του “κλασικού” Real-Time-with-Pause), σε διαφορετική engine (δημιουργήθηκε στην αναβαθμισμένη Divinity Engine της Larian αντί της Infinity Engine), και υλοποιώντας διαφορετικό σύστημα κανόνων D&D (από το 2nd Edition AD&D ruleset των BG1 και 2 πάμε στην 5η D&D έκδοση). Είναι επίσης γεγονός πως, αν ρωτήσεις 100 άτομα “ποιο είναι το σημαντικότερο και απολύτως αναντικατάστατο χαρακτηριστικό των πρώτων Baldur’s Gate”, θα λάβεις γύρω στις 101 διαφορετικές απαντήσεις. Άλλοι θα πουν το πεδίο δράσης στη δυτική Faerun και την Sword Coast. Άλλοι θα πουν το σεναριακό νήμα των Bhaalspawn. Άλλοι το RtwP σύστημα μάχης και/ή την 2η έκδοση των κανόνων D&D, άλλοι τα καλογραμμένα quests και τους εξίσου καλογραμμένους companion NPCs, άλλοι την χαρακτηριστική ελευθερία που σου έδιναν τα games ως μεταφορά μιας Pen-and-Paper RPG εμπειρίας στις οθόνες των υπολογιστών. Και άλλοι το γεγονός ότι έπαιζαν αυτά τα games όταν ήταν ακόμα αμούστακοι νεανίες χωρίς έγνοιες, δουλειές, φόρους, λογαριασμούς, παιδιά, διαζύγια και ενδοοικογενειακές έριδες για ελιές και αμπέλια. Με δεδομένα τα παραπάνω, είναι αλήθεια πως το BG3 της Larian έχει να γεμίσει πολύ μεγάλα παπούτσια.

Baldur's Gate 3 Mountain pass
Γραφικάρες.

Ισχύει όμως παράλληλα πως πολλά από τα χαρακτηριστικά στοιχεία των BG συναντώνται ουσιαστικά σε παραπλήσια ή ταυτόσημη μορφή και στο BG3. Τα γεγονότα του game διαδραματίζονται περί τα 120 χρόνια μετά το BG2, στη δυτική Faerun, στην κοιλάδα του ποταμού Chiontar, από τις ερημιές δυτικά της πόλης Elturel (πεδίο δράσης του βιβλίου Descent into Avernus που ουσιαστικά λειτουργεί εν μέρει και ως prequel του BG3) μέχρι την Sword Coast και την ίδια τη θρυλική πόλη Baldur’s Gate. Η πλοκή των Bhaalspawn μπορεί να μη βρίσκεται πια στο προσκήνιο, όμως καταλήγει να επηρεάζει εμμέσως τα πράγματα με τρόπο στον οποίο δεν θα εμβαθύνω προς αποφυγήν spoilers. Το ίδιο ισχύει και με χαρακτήρες από τα πρώτα BG που κάνουν την εμφάνισή τους και στο BG3 – πέρα από τον γνωστό Minsc που προβλήθηκε υπέρμετρα και από τους δημιουργούς στους μήνες που προηγήθηκαν της κυκλοφορίας του game, υπάρχουν και πολλοί άλλοι γνωστοί χαρακτήρες που επανεμφανίζονται, και στους οποίους, ξανά, δεν θα εμβαθύνω προς αποφυγήν spoilers.

Baldur's Gate 3 Naaber
Θέλετε και tribute στους Noober/Neeber; Το έχουμε κι αυτό!

Μια ανησυχία που διατυπώθηκε πολλάκις, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο κομψά, είναι πως το BG3 θα κατέληγε να θυμίζει περισσότερο “Original Sin 3” παρά sequel των Baldur’s Gate. Αυτός ο χαρακτηρισμός αναφέρεται κυρίως στο TB σύστημα μάχης (σε συνδυασμό με την πλήρως 3D περιστρεφόμενη κάμερα) αλλά και στο χαρακτηριστικά “ανάλαφρο” writing της Larian. Και η αλήθεια είναι πως υπάρχουν, κυρίως στο πρώτο Act του game αλλά σποραδικά και στα επόμενα, στιγμές (λίγες ευτυχώς) αρκετά κριντζερού writing στους διαλόγους, χωρίς αυτό βέβαια να επηρεάζει στο ελάχιστο τον ευρύτερα “σκοτεινό” χαρακτήρα της πλοκής, ο οποίος ειδικά μετά το Act 1 πραγματικά απογειώνεται. Όσον αφορά το σύστημα μάχης όμως οι ανησυχίες είναι 100% αβάσιμες – σταυρώστε με ως ιερόσυλο αν θέλετε, αλλά θεωρώ πως οι μάχες του BG3 εν γένει, τόσο από πλευράς μηχανισμών όσο και τακτικής στο εκάστοτε πεδίο της μάχης, νικούν κατά κράτος οτιδήποτε είδαμε στα πρώτα BG, είτε μιλάμε για απλά trash mobs είτε για boss fights. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια δεν υπάρχουν και ΤΟΣΑ trash mobs στο BG3: οι μάχες κατά 96%  είναι έτσι τοποθετημένες ώστε να εξυπηρετούν κάποιον ουσιαστικό σκοπό, και έτσι πολύ σπάνια θα “χάσουμε χρόνο” σε TB μάχες έναντι άσημων εχθρών που απλά γεμίζουν το χάρτη.

Ο καθένας έχει το δικαίωμα στην άποψη προφανώς, αλλά προσωπικό μου συμπέρασμα παίζοντας το game από την αρχή ως το φινάλε (λίγο πάνω από 80 ώρες σύμφωνα με το τελικό save file μου, περί τις 100+ ώρες σύμφωνα με το Steam) είναι πως, πέρα από τον παράγοντα νοσταλγία, και με δεδομένη την σχεδόν πλήρη απουσία trash mobs, δεν υπάρχει ούτε ένας ουσιαστικός gameplay ή τακτικός λόγος για να προτιμάει κάποιος τις RTwP μάχες των BG1-2 σε σχέση με την TB υλοποίηση που βλέπουμε στο BG3. Και σίγουρα αν κάποιος με ρωτούσε “τι θυμάσαι εντονότερα από τα πρώτα BG”, το “να κάνω queue επιθέσεις και μετά να unpausάρω το game και να παρατηρώ τους NPCs μου να παίζουν τις μάχες μόνοι τους” ΔΕΝ θα ήταν μία από τις απαντήσεις μου.

Baldur's Gate 3 combat
Το να σκάει Critical Miss σε επιθέσεις με 98% ποσοστό επιτυχίας συν Advantage, φέρνει στην επιφάνεια το PTSD από τα XCOM της Firaxis.

Επομένως έχουμε τη “σωστή” τοποθεσία δράσης στον κόσμο, αρκετές εμφανίσεις (και ακόμα περισσότερες αναφορές, σε in-game βιβλία ή στους διαλόγους) από χαρακτήρες και περιστατικά από τα πρώτα games, διαφορετικό μεν αλλά 100% άρτιο σύστημα μάχης, εξαιρετικά σκοτεινή και σοβαρή ατμόσφαιρα (με περιστασιακές ανάλαφρες πινελιές φυσικά, οι οποίες δεν αμαυρώνουν το τελικό αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση)… Και μένει να προσθέσουμε στο όλο πακέτο και την εξαιρετική υλοποίηση των κανόνων DnD (ελαφρώς τροποποιημένων προς όφελος της ευκολίας του παίκτη, η αλήθεια είναι, αλλά πρόκειται για διαφορετικό μέσο και δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο θα βοηθούσε την όλη εμπειρία μια πιο “σκληροπυρηνική” εφαρμογή των pnp κανόνων στο PC game).

Αυτό το τελευταίο, σε συνδυασμό και με τους άλλους παράγοντες που αναφέρθηκαν αμέσως παραπάνω, έχουν ένα προφανές αποτέλεσμα: όσο βαρύγδουπο και μεγαλεπήβολο και να ακούγεται, το BG3 είναι ίσως η σπουδαιότερη και πληρέστερη μεταφορά μιας pen-and-paper DnD εμπειρίας στην οθόνη του υπολογιστή που έχουμε δει από καταβολής του μέσου. Οτιδήποτε σκέφτεστε ως μονοπάτι δράσης για τους χαρακτήρες σας, κατά 99% οι δημιουργοί το έχουν σκεφτεί ήδη για εσάς και το προσφέρουν ως επιλογή στο game. Από τα δυνατά μονοπάτια επίλυσης των κύριων ή secondary quests μέχρι τις επιλογές στους διαλόγους, και από το “δημιουργικό cheesάρισμα” εχθρών ή και ολόκληρων τοποθεσιών μέχρι την πρόσβαση από και προς συγκεκριμένες τοποθεσίες του κόσμου, ο κόσμος του BG3 είναι κυριολεκτικά στη διάθεσή σας για να τον εξερευνήσετε όπως ακριβώς θα το κάνατε στο πλαίσιο ενός pnp session. Και, ναι, το παράπονο που είχε διατυπωθεί από τον Γιάννη Κωστάκη στο review του τεράστιου Ανδρέα-Παρασκευά Τσουρινάκη για το BG1 στο PC Master ότι “δεν μπορούσε ως Βάρδος να κάνει perform σε κάποιο Inn”, επιτέλους διορθώνεται στο BG3 και οι Bard παίκτες μπορούν να βγάλουν λεφτά μέσω των performances τους!

Speak With Animals spell
Το Speak with Animals spell, όπως και τα Detect Thoughts και Speak with Dead, είναι ΥΠΕΡ-ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ σε ένα playthrough. Και συνήθως παράγει αρκετά όμορφα σκηνικά.

Υπάρχουν, όμως, ψεγάδια σε αυτό που με βάση τα έως τώρα γραπτά διαμορφώνεται ως ένας ανεπανάληπτος θρίαμβος; Η απάντηση είναι πως ναι. Προφανώς επαφίεται στις προτεραιότητες του καθενός το αν αυτό θα επηρεάσει την τελική του κρίση για το game, και μελλοντικά ίσως διορθωθεί μέσω της συνεχιζόμενης υποστήριξης προς το game, αλλά είναι γεγονός πως το Act 3 και εν μέρει το όλο endgame sequence είναι αρκετά unpolished από τεχνικής πλευράς (αλλά και εν μέρει από πλευράς περιεχομένου) σε σχέση με τα κυριολεκτικά αψεγάδιαστα Acts 1 και 2. Με το που μπαίνουμε στην περιοχή του Act 3 υπάρχει ένα εμφανές framedrop που δεν παρουσιάζεται σε κανένα άλλο σημείο του game, το οποίο εν πολλοίς συνεχίζεται μέχρι το τέλος, ενώ δεν λείπουν και τα περιστασιακά bugs και glitches στα quests, τους διαλόγους, στο πώς γίνονται triggered συγκεκριμένες σκηνές δράσης ή στο πώς αντιδρά ο κόσμος στις επιλογές του παίκτη. Για παράδειγμα, αν προχωρήσουμε στο 5ο και τελευταίο σκέλος ενός quest, όταν μιλήσουμε με κάποιον από τους companion NPCs μας ίσως λάβει χώρα η συνομιλία σα να βρισκόμαστε ακόμα στο σκέλος 2-3 του ίδιου quest χωρίς να αναγνωρίζονται τα γεγονότα που έχουν μεσολαβήσει. Προφανώς είναι κάτι το αρκετά minor αυτό, αλλά όταν κρίνουμε την “τελειότητα” οφείλουμε να επισημάνουμε και το παραμικρό ψεγάδι.

Baldur's Gate 3 underground
Ποιά είναι η φάση με το υπέδαφος στην Baldur’s Gate; Κυριολεκτικά κάθε κωλόσπιτο της πόλης έχει από κάτω και ένα χαώδες σπήλαιο, πραγματικά απορώ πώς στέκεται ακόμα αυτή η πόλη.

Στο ίδιο πνεύμα, κάποιος ίσως βρει ελαφρώς underwhelming το όλο endgame sequence κυρίως ως προς τις επιλογές που προσφέρονται σε αυτό, δεδομένου πως, χωρίς να σποϊλάρω, παρά τις άπειρες επιλογές που υπάρχουν στη διάρκεια του game, άπαξ και εισέλθουμε στο endgame οι επιλογές που μας παρουσιάζονται προς την κορύφωση της πλοκής και την κατάληξη του game είναι ουσιαστικά 3 (με τις 2 εξ αυτών να είναι ουσιαστικά παρακλάδια του ίδιου μονοπατιού, που λαμβάνουν χώρα στις ίδιες τοποθεσίες), συν ένα σχεδόν “meme ending” που παρουσιάζεται ήδη από το 2ο Act. Είχε γραφτεί κάτι για “17.000 διαφορετικά ending conditions” πριν την κυκλοφορία του game, αλλά αυτό καταλήγει να επηρεάζει περισσότερο την τελική μοίρα των companion NPCs ανάλογα με το πώς ολοκληρώσαμε ή όχι τα προσωπικά τους questlines, και το αν ένας NPC στο τέλος θα πει την Α ατάκα των 2 δευτερολέπτων ή την Β ανάλογα με τις πράξεις μας στο game. Όσον αφορά το φινάλε της περιπέτειας αυτό καθ’αυτό, αν κόψουμε όλο το “λίπος” και κρατήσουμε την ουσία του στυγνού τερματισμού, τα διαθέσιμα endings είναι τρία, τα οποία μάλιστα αποτελούνται κυρίως από αρκετά σύντομα (και σε πολλές περιπτώσεις πανομοιότυπα) cutscenes.

Είναι και ψιλολογικό βέβαια να γίνεται πιο focused η δράση όσο κορυφώνεται η πλοκή, και σίγουρα είναι κάτι το αναμενόμενο σε μια περιπέτεια, είτε μιλάμε για PC game είτε για DnD session. Και δεν είναι να πει κανένας πως και τα πρώτα BG είχαν τις άπειρες επιλογές στο φινάλε. Αλλά το Throne of Bhaal πχ είχε έστω κάποια ending slides για τους χαρακτήρες μας και το πώς κατέληξαν μετά τα γεγονότα του game, ενώ στο BG3 δε λαμβάνουμε κάτι τέτοιο, ούτε για τους χαρακτήρες αλλά ούτε και για τις τοποθεσίες που επισκευθήκαμε ή τις παρατάξεις με τις οποίες αλληλεπιδράσαμε. Στα 2 “καλά” ending παρακλάδια ακολουθούν μερικοί υπερσύντομοι διάλογοι με κάποιους από τους companion NPCs (ούτε καν όλους) συν με το love interest του πρωταγωνιστή, και τέλος.

Baldur's Gate 3 Withers
Ενδιαφέρων και μυστηριώδης χαρακτήρας ο Withers, αν και μέχρι το φινάλε καθίσταται ψιλοσαφές το τι ακριβώς παίζει με αυτόν.

Ξαναλέω πως τα παραπάνω είναι ίσως μηδαμινά μπροστά στο ευρύτερο μεγαλείο του BG3, αλλά οφείλουν αν μη τι άλλο να επισημανθούν. Και είναι γεγονός πως εν προκειμένω έχει περισσότερη σημασία το ταξίδι παρά ο προορισμός – και το συγκεκριμένο ταξίδι είναι απλά ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ. Μπορεί, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, να πρόκειται ουσιαστικά για διαφορετικό game σε σχέση με τα πρώτα BG, αλλά ως συνολικό και αρτιότατο πακέτο το BG3 τα καταφέρνει ίσως στο σημαντικότερο σκοπό όλων: 22 χρόνια μετά, να μας κάνει να νιώσουμε ξανά σα να είμαστε εκείνοι οι “αμούστακοι νεανίες χωρίς έγνοιες, δουλειές, φόρους, λογαριασμούς, παιδιά, διαζύγια και ενδοοικογενειακές έριδες για ελιές και αμπέλια” και να ρίξουμε απανωτά 20ωρα στο game χωρίς να λογαριάζουμε τις σκοτούρες της πραγματικής ζωής γύρω μας. Και αυτό ως κατόρθωμα από μόνο του αξίζει όλους τους επαίνους του κόσμου.


Follow us on Google News

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 96%

96%

CRITICAL SUCCESS

Το Baldur's Gate 3 είναι το καλύτερο DnD RPG που είδαμε ποτέ στις οθόνες μας, και ένας θρίαμβος του RPG design που σίγουρα θα θέσει νέα στάνταρντς για το μέσο.

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

33 comments

Related Articles

Back to top button
elEL