Αυτό που ξεκινήσαμε με το “Shadows on the Vatican” και συνεχίσαμε με το “AR-K”, δηλαδή τη μίνι αναδρομή μας στα πρώτα επεισόδια adventure games που μας ήρθαν προ ίδρυσης Ragequit και των οποίων τις συνέχειες βλέπουμε αρκετό καιρό μετά, ολοκληρώνουμε με τον παρόντα τίτλο. Ένα παιχνίδι που δημιουργήθηκε από την εταιρεία Skygoblin, έκανε την πρώτη του εμφάνιση, βασισμένη στην AGS μηχανή γραφικών, το 2010 και δυόμιση χρόνια αργότερα μας επισκέφθηκε εκ νέου, με το HD remake εκείνης, το οποίο και θα δούμε παρακάτω.
Όπως καταλαβαίνετε, έχουν αισίως περάσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων όποιος έχει παίξει την πρώτη έκδοση του Chapter 1, περιμένει τη συνέχειά του. Αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο μεγάλο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της παρούσας επανέκδοσης του πρώτου κεφαλαίου και της έλευσης του δεύτερου, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε έξι ημέρες από σήμερα, την 25η Αυγούστου. Μάλιστα, στο επίσημο site του παιχνιδιού μπορεί κάποιος να προ-παραγγείλει το Chapter 2, λαμβάνοντας μαζί και το πρώτο αυτό κεφάλαιο, έναντι του συνολικού ποσού των $ 5.99.
Η τιμή είναι εξαιρετική χαμηλή, οπότε σας προτείνω ανεπιφύλακτα να σπεύσετε να επωφεληθείτε της προσφοράς. Αξίζει μάλιστα ν’ αναφέρω ότι το 50% των εσόδων από τις προπαραγγελίες θα πάει στο ίδρυμα Mavuno Secondary School της Τανζανίας. Αν διαθέτετε ήδη το πρώτο επεισόδιο, μπορείτε φυσικά να δωρίσετε τον Steam κωδικό που θα λάβετε σε κάποιον φίλο σας. Πάλι κερδισμένοι θα είστε, αφού η κανονική τιμή πώλησης του πακέτου, από 25 Αυγούστου κι έπειτα, αναμένεται να είναι στα $15.98. Ειλικρινά ελπίζω να πάνε καλά οι πωλήσεις του παιχνιδιού, αρχικά επειδή το αξίζει κα δευτερευόντως για να μη χρειαστεί να περιμένουμε δύο ακόμη χρόνια για να δούμε το τρίτο κεφάλαιο.
ΕΝΑ ΣΥΜΠΑΘΕΣΤΑΤΟ ΔΙΔΥΜΟ
Κεντρικοί ήρωες της ιστορίας είναι ο Bwana και ο Kito, που μάλλον αποτελούν τον ορισμό των αδελφικών φίλων, αφού ως αχώριστοι φίλοι έζησαν τα πρώτα παιδικά τους χρόνια και μετέπειτα αμφότεροι υιοθετήθηκαν από τον, απόντα πλέον, πατέρα τους, Kaonandodo. Ο τελευταίος διατηρούσε έναν σταθμό ανεφοδιασμού καυσίμων στον κόλπο Kingsport της κωμόπολης St. Armando, ο οποίος πέρασε στα χέρια των δύο πρωταγωνιστών, μετά την τελείως ξαφνική και ανεξήγητη εξαφάνιση του πατέρα τους.
Μία ημέρα δέχονται την επίσκεψη της Lina, βοηθού του καθηγητή του Πανεπιστημίου Agibo, Moorhead. Όπως τους πληροφορεί, είναι σ’ επείγουσα αναζήτηση ενός βιβλίου που αναφέρεται στην Underland, την περιοχή που βρίσκεται υπογείως του St. Armando και για την οποία οι τοπικοί θρύλοι κάνουν λόγο για ένα σκοτεινό, τρομακτικό, μέρος, με πλάσματα που κανείς δε θα ήθελε να συναντήσει. Το συγκεκριμένο βιβλίο βρισκόταν στα χέρια του Kaonandodo μέχρι την εξαφάνισή του και ο καθηγητής έμαθε για την ύπαρξή του κατόπιν ενός ανώνυμου τηλεφωνήματος. Πρόκειται για μία απ’ τις τελευταίες παλαιές αναφορές στην Underland, αφού τα υπόλοιπα συγγράμματα και τ’ απανταχού αποκόμματα εφημερίδων που παρείχαν πληροφορίες για την περιοχή μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν, ενώ ακόμη κι η όποια λεκτική αναφορά σ’ αυτή, πλέον απαγορεύεται!
Όλως τυχαίως όμως, εκεί ακριβώς είναι ο χώρος δραστηριοποίησης της πετρελαϊκής εταιρείας Armando, που σταδιακά αποκτά όλο και μεγαλύτερο έλεγχο της κωμόπολης. Ο καθηγητής Moorhead, που πολλοί πλέον έχουν αναγάγει σε γραφικό έως ημίτρελο, θεωρεί ότι κάτι μεγάλο και βρώμικο κρύβεται πίσω απ’ όλη αυτή την ιστορία και τη σταδιακή απαλοιφή αποδείξεων περί της αληθινής φύσης της Underland και δείχνει αποφασισμένος να το αποδείξει. Το ίδιο αποφασισμένοι όμως να εμποδίσουν την υλοποίηση της έρευνάς του είναι και οι οπλισμένοι μπράβοι του ιδιοκτήτη της εταιρείας Armando, που κατευθύνονται προς την κατοικία των Bwana και Kito, με σκοπό να μην αφήσουν κανέναν και τίποτα να ανατρέψει τα σχέδια του εργοδότη τους και να δημιουργήσει προβλήματα.
Η υπόθεση του παιχνιδιού αφήνει πολλά να εννοηθούν και μας προϊδεάζει από το πρώτο κιόλας αυτό επεισόδιο για το τι περίπου συμβαίνει, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι δημιουργοί έχουν κρατήσει τις απαραίτητες εκπλήξεις για τη συνέχεια. Μπορεί εκ πρώτης όψεως και λόγω και του παρουσιαστικού του παιχνιδιού να φαντάζει λιγάκι παραμυθένιο, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς, πρόκειται για ένα λίαν ενήλικο story, που εκφράζει προβληματισμούς για φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στον κόσμο που ζούμε, πέρα από το βλέμμα και μακριά από την αντίληψη του καθενός μας. Ένας λόγος που περιμένω εναγωνίως το Chapter 2 είναι για να δω αν έχω εκτιμήσει ορθά το πού την πάνε την ιστορία του “The Journey Down” ο ταλαντούχους Theodor Waern και η χαρισματική παρέα του.
ΤΑΛΕΝΤΟ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ
Δεν είναι καθόλου τυχαίοι οι τιμητικοί χαρακτηρισμοί που μόλις απέδωσα στα στελέχη της Skygoblin και η επαφή οποιουδήποτε με το παιχνίδι θα πιστοποιήσει την ορθότητα των γραφομένων μου. Έχουμε συνηθίσει να συγχωρούμε ατέλειες και αδυναμίες στις δουλειές ολιγομελών, ανεξάρτητων, studios, που είτε λόγω απειρίας των συντελεστών, είτε οικονομικής στενότητας, φανερώνουν υστέρηση στον τεχνικό τομέα και δη στα γραφικά και στον ήχο. Στην περίπτωση του παιχνιδιού που εξετάζουμε, τίποτα απ’ αυτά δεν υφίσταται. Τουναντίον, θα μείνετε έκπληκτοι με όσα θ’ αντικρίσουν τα μάτια σας και θ’ ακούσουν τ’ αυτιά σας.
Ξεκινώντας απ’ τον ηχητικό τομέα, καθώς είναι αυτός που μ’ έχει εντυπωσιάσει περισσότερο, στο παιχνίδι εντοπίζεται μία πολύ αρμονική συνύπαρξη κυρίως jazz και reggae κομματιών, που την ίδια στιγμή δένουν απόλυτα με την εικόνα των ίδιων των πρωταγωνιστών, περισσότερο εκείνη του Bwana. Το ακόμη καλύτερο είναι ότι σχεδόν κάθε χώρος που επισκεπτόμαστε διαθέτει τη δική του μουσική συνοδεία, που ταιριάζει εξαιρετικά με τα δρώμενα. Ως εκ τούτου, εκτός της jazz και reggae υπόκρουσης, δε λείπουν και τα σημεία που η μουσική έχει τελείως διαφορετική χροιά. Έτσι λοιπόν στη σοφίτα που συνήθιζε να διαβάζει παραμύθια ο Kaonandodo στους Bwana και Kito παίζει ένα αργό, μελαγχολικό, κομμάτι, ενώ στην κουζίνα της υπερπολυτελούς θαλαμηγού, όπου ο άρχων έχει ιαπωνική καταγωγή, γίνεται η ανάλογη αλλαγή κι αυτό που ακούμε ταιριάζει τόσο με το παρουσιαστικό του μάγειρα, όσο και με τον στολισμό του χώρου.
Ακόμη καλύτερα είναι τα πράγματα στο πεδίο των voice overs. Εκεί, οι Antony Sardinha και David Dixon, που δανείζουν τις φωνές τους σε Bwana και Kito αντίστοιχα (ο πρώτος και σε δύο ακόμη χαρακτήρες!), παραδίδουν πραγματικό ρεσιτάλ, ενώ και οι υπόλοιποι ηθοποιοί που τους πλαισιώνουν, ειδικά εκείνοι που υποδύονται φωνητικά τον Matoke, τη Mama Makena αλλά και τον μάγειρα της θαλαμηγού, ακολουθούν κατά πόδας. Είχα να παίξω δύο χρόνια το παιχνίδι, από τον Ιούνιο του 2012, οπότε και το πρωτοπαρουσίασα και, δίχως υπερβολή, θυμήθηκα μονομιάς τη φωνή των παραπάνω χαρακτήρων, με το που τους αντίκρισα εκ νέου. Όλοι μαζί δε, δημιουργούν μία ατμόσφαιρα που αποπνέει έντονο κέφι και καταφέρνει να μείνει στο μυαλό του παίκτη, όπως ακριβώς συνέβη στην περίπτωσή μου. Θα με θυμηθείτε όταν παίξετε το παιχνίδι…
Μπορεί, μετά απ΄όλ’ αυτά, τα γραφικά μοιραία να περιορίζονται στη δεύτερη θέση, αλλά κάθε άλλο παρά άσχημα είναι. Ίσα ίσα που τα στελέχη της Skygoblin δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό, με τις διάφορες τοποθεσίες του κόλπου του Kingsport να αποδίδονται μέσα από εξαιρετικής ποιότητας, hand drawn γραφικά, με πολύ όμορφους χρωματισμούς.
Την παράσταση εδώ όμως κλέβουν με ευκολία τα ευμεγέθη και μοναδικής σχεδιαστικής αισθητικής sprites, με τα έντονα χαρακτηριστικά στα πρόσωπά τους και την ταυτόχρονη ολοκληρωτική έλλειψη οφθαλμών. Ο παραπάνω συνδυασμός, που αποτελεί ένα μείγμα έμπνευσης προερχόμενο από ινδιάνικες μάσκες αλλά και την εμφάνιση των χαρακτήρων του αξέχαστου “Grim Fandango”, της πάλαι ποτέ μεγάλης Lucasarts, προσδίδει μία ιδιαίτερη εκφραστικότητα στα πρόσωπα των διαφόρων χαρακτήρων, άμεσα αντιληπτή από τον παίκτη. Αυτός ακριβώς ήταν κι ο στόχος του Waern και των συνεργατών του, όπως παραδέχθηκαν σε συνεντεύξεις που παραχώρησαν κατόπιν της κυκλοφορίας του πρώτου αυτού επεισοδίου, μία εκ των οποίων είχα τη χαρά ν’ αποσπάσω ο ίδιος, τον Ιούλιο του 2012. Έτσι λοιπόν και στο οπτικό κομμάτι η δημιουργία της Skygoblin καταφέρνει ν’ αφήσει το δικό της, ξεκάθαρο, στίγμα και να ξεχωρίσει έναντι του ανταγωνισμού.
Για τον χειρισμό και το interface δε θα αναφέρω πολλά, καθότι τα πράγματα είναι ιδιαίτερα απλά. Οι διάφορες ενέργειες επιτελούνται με το αριστερό κουμπί του mouse, πλην εκείνης της παρατήρησης, που την αναλαμβάνει το δεξί, το inventory εντοπίζεται στο κάτω μέρος της οθόνης, τα αντικείμενα που συλλέγουμε τα χρησιμοποιούμε “τραβώντας” τα εντός της οθόνης κι επί του σημείου που επιθυμούμε, τα save slots που έχουμε στη διάθεσή μας είναι τρία, ενώ hotspot indicator δεν υφίσταται. Το τελευταίο δε μπορώ να πω ότι αποτελεί πρόβλημα, μια και οτιδήποτε πρέπει να περιέλθει στην κατοχή μας είναι ευδιάκριτο και καθίσταται άμεσα αντιληπτό. Ωστόσο, κρίνω ότι η ύπαρξη του indicator είναι πλέον κάτι καθιερωμένο στα μοντέρνα παιχνίδια του είδους και καλό θα ήταν να υφίσταται στα επόμενα επεισόδια, κυρίως χάριν των λιγότερο έμπειρων παικτών.
ΕΥΚΟΛΟ ΕΚ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΣ
Όταν γνωρίζεις ότι έχεις να κάνεις με το πρώτο επεισόδιο ενός τίτλου που αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τέσσερα μέρη, μοιραία δε περιμένεις να έχει ιδιαίτερα μεγάλη διάρκεια. Το “The Journey Down” δε διαφοροποιείται του παραπάνω κανόνα, κυμαίνεται όμως άνω του μέσου όρου. Ομολογώ ότι μου έχουν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ορισμένες αναφορές περί ολοκλήρωσης του Chapter 1 εντός δύο ωρών. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι πολλοί είναι σαΐνια και τελειώνουν τα adventure games στο άψε σβήσε. Είμαι επίσης πρόθυμος να δεχθώ ότι οι περισσότερες από πέντε ώρες που χρειάστηκα εγώ, φυσικά στο πρώτο playthrough και άνευ της παραμικρής χρήσης walkthrough, ίσως υπήρξαν πολλές. Πιθανώς δε να μην είμαι και το πιο κοφτερό μυαλό, καθότι όταν κολλάω κάπου, κολλάω για τα καλά. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δε συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα πω, κάνοντας μία σχετική υποχώρηση, ότι ο μέσος όρος τερματισμού του πρώτου αυτού κεφαλαίου σίγουρα αγγίζει τις τέσσερις ώρες.
Μάλιστα, το διάστημα που αναφέρω θα μπορούσε άνετα να είναι μεγαλύτερο, καθότι οι γρίφοι που διαθέτει το παιχνίδι και αρκετοί είναι και πολύ εύστοχοι στην πλειοψηφία τους. Ο λόγος που δε συμβαίνει αυτό είναι γιατί οι δημιουργοί σε μία-δύο περιπτώσεις καταφεύγουν, δια μέσου στόματος του Bwana, σε παροχή hints προς τον παίκτη, αναφορικά με το τι πρέπει να πράξει. Έχω την αίσθηση ότι αυτό συνέβη προκειμένου να μη προκληθεί ενδεχόμενος εκνευρισμός στο πιο άπειρο κοινό, αλλά ακριβώς επειδή σε προσωπικό επίπεδο κρίνω τελείως αχρείαστα και περιττά τα εν λόγω hints, θα προτιμούσα να ενεργοποιούνταν κατόπιν σχετικής επιλογής. Όπως θα έχετε ήδη αντιληφθεί, το παιχνίδι είναι εύκολο διότι επιλέγει να είναι έτσι. Ο αριθμός και η ευρηματικότητα των γρίφων του θα του επέτρεπαν να έχει σαφώς υψηλότερο δείκτη δυσκολίας. Ελπίζω να το τολμήσει στη συνέχεια.
Ένα καλό adventure game όμως δε στοιχειοθετείται μόνο απ’ την ποιότητα των γρίφων του, αλλά κι από το σύνολο των χαρακτήρων που περιλαμβάνει, όπως και την ιστορία που επιχειρεί να μας αφηγηθεί. Σ’ αυτούς τους τομείς το “The Journey Down” τα καταφέρνει περίφημα. Ήρωες, αντι-ήρωες, καθώς και τρίτοι χαρακτήρες διαθέτουν αυτό το κάτι που τους κάνει να ξεχωρίζουν από το σύνολο και να μένουν στη μνήμη μας. Είναι αυτό ακριβώς που άλλοι τίτλοι αδυνατούν να επιτύχουν κι αφού τους ολοκληρώσουμε δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε ονόματα, ακόμη και γνωρίσματα, χαρακτήρων που παρουσιάζουν. Οι Bwana και Kito διαθέτουν τα εχέγγυα να εξελιχθούν σ’ ένα αξέχαστο ντουέτο και το ξεκίνημά τους βαθμολογείται με άριστα. Για το story τα είπαμε, αφήνει υποσχέσεις εξέλιξη σε κάτι επίσης διαφορετικό των συνηθισμένων. Αυτό βέβαια μένει ν’ αποδειχθεί.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΞΕΚΙΝΗΜΑΤΑ
Πλην ίσως του “Cognition”, δε μπορώ να θυμηθώ άλλο, επεισοδιακής μορφής, adventure game που να αδημονούσα τόσο για την εξέλιξή του, όσο συμβαίνει με το “The Journey Down”
Με εξαιρετικό μουσικό-ηχητικό περιτύλιγμα, αξιολάτρευτους πρωταγωνιστές, ιδιαίτερο τρόπο απόδοσης της εμφάνισης των απανταχού χαρακτήρων, πλήθος γρίφων που συνθέτουν μία συμπαγή, τουλάχιστον 4ωρης διάρκειας, εμπειρία και υπόθεση που φαντάζει ενδιαφέρουσα και διαφορετική των συνηθισμένων, διαθέτει τα όπλα για να εξελιχθεί σ’ ένα κλασσικό παιχνίδι του είδους, με τη ολοκλήρωσή του. Η οποία όμως πολύ θα ήθελα να έρθει πριν το 2018 (μια και απομένουν δύο ακόμη κεφάλαια και ομολογουμένως οι ρυθμοί μεταξύ πρώτου και δεύτερου κεφαλαίου υπήρξαν αποκαρδιωτικοί), γιατί αν μέχρι τότε έχω αποκτήσει δύο-τρία παιδιά, άντε να μπορώ να παρακολουθήσω την πορεία προς το φινάλε.
Στο αρχικό review που είχα πραγματοποιήσει, ανέφερα ως αρνητικό το ζήτημα της τιμής, καθότι το Chapter 1 τιμολογούταν τότε στα €13, ποσό ομολογουμένως υψηλό. Πλέον όχι μόνο δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, αλλά έχει αντιστραφεί πλήρως η κατάσταση, ειδικά στην περίπτωση του pre-order. Για $ 5.99 πραγματικά θα είναι έγκλημα να μη προμηθευτείτε πακέτο τα δύο πρώτα επεισόδια, έστω κι αν δεν έχω δει ακόμη το δεύτερο και τρόπον τινά προτρέχω μ’ αυτό που λέω. Κάτι μου λέει ότι εντός ολίγων ημερών θα δικαιωθώ…
Pros
- Η ξεχωριστή, πολύ ιδιαίτερη, αισθητική που διαθέτει
- Έξοχη μουσική υπόκρουση και υποδειγματικά voice overs
- Οι μοναδικοί χαρακτήρες του
- Ενδιαφέρον story
- Ειδικά η pre-order τιμή το καθιστά must-buy
- Περιεκτικό σε γρίφους…
Cons
- … παρ’ όλα αυτά επιλέγει να είναι πολύ εύκολο
EL 
EN
νομιζω οτι θα ηταν μια πολυ καλη ιδεα, εαν δυσκολευαν το θεμα στο δευτερο μερος. βεβαια δεν το εχω παιξει. το ευκολο για τους αλλους, ισως να ειναι βουνο για εμενα.
τους τιμα το γεγονος οτι μερος των εσοδων θα διατεθουν για φιλανθρωπικο σκοπο. αν δεν κανω λαθος, δεν ειναι και πολυ συνηθισμενο.
τοσο πρασινο ειχα να δω απο τοτε που παιζοταν στην τηλεοραση το μικρο σπιτι στο λειβαδι.
πολυ καλη παρουσιαση που δινει μια πολυ καλη εικονα για το παιχνιδι
Απίστευτο adventure και αξέχαστοι χαρακτήρες. Άντε να βγουν και τα υπόλοιπα chapters σιγά σιγά.
Θα το ξαναπαίξω μάλλον το Σ/Κ πριν τη κυκλοφορία του δεύτερου επεισοδίου, μόνο και μόνο για να έχω φρέσκια τη ροή της ιστορίας. Πολύ καλό adventure.
Ατόφιο, απολαυστικό adventure με παλιοκαιρίτικη στόφα, σε εξόχως μοντέρνο περιτύλιγμα. Όταν το ξεκίνησα δεν σήκωσα κεφάλι μέχρι να το ολοκληρώσω. Επιβεβλημένη αγορά που ανταμοίβει τον παίκτη πλουσιοπάροχα. Δεν βλέπω την ώρα για το δεύτερο!
Ενας από τους καλύτερους τίτλους για μένα και από τα ομορφότερα adventure. Περιμένω πως και πως το δεύτερο μέρος που βγαίνει σε λίγες μέρες. Οποιος θέλει έχω κλειδάκι για το πρώτο επεισόδιο. Ας μου κάνει pm φυσικά το δίνω free 🙂