REVIEWS

LEVIATHAN: WARSHIPS

Το Leviathan: Warships είχε ανακοινωθεί εδώ και αρκετό καιρό από την Paradox Interactive αλλά δεν είχε καταφέρει να στρέψει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, τουλάχιστον μέχρι… εκείνο το περίφημο trailer. Αγνοώντας πλήρως τους άγραφους κανόνες του marketing σχετικά με το στήσιμο ενός επιτυχημένου και εμπορικού trailer, η (άγνωστη) ιδιοφυϊα που επιμελήθηκε της προώθησης του Leviathan κατάφερε να συνδυάσει το turn-based strategy gameplay με την… απαλή jazz. Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν είχε τύχει να δείτε μέχρι σήμερα το προαναφερθέν έργο τέχνης, καθίστε και θαυμάστε:

{youtube}Vxxnq5YAVHw{/youtube}

Επικό, έτσι; Έχει και part 2! Μετά από μια τέτοια οπτικοακουστική πανδαισία ανυπέρβλητης, σχεδόν Κουτσουκικής μεγαλοπρέπειας, το ήδη υπαρκτό ενδιαφέρον μου για το παιχνίδι (τι τα έχουμε άλλωστε τα γαλόνια του “Admiral”; ) εκτοξεύτηκε σε δυσθεώρητα επίπεδα. Μόλις η Paradox έστειλε review code έκανα ακριβώς αυτά που πρότεινε η μπάσα, αισθησιακή φωνή του trailer: κάθισα αναπαυτικά, έβαλα ένα ποτό και έριξα στη σιντιέρα κάτι ταιριαστό για την περίσταση. Μετά τα τυπικά (installation, δημιουργία λογαριασμού για το multiplayer κλπ) ξεκίνησα το tutorial γιατί, εδώ που τα λέμε, όσο έμπειρος παίκτης και να είσαι, πάντα χρειάζεται ένα διάστημα εγκλιματισμού σε ένα καινούριο παιχνίδι. Μετά από πέντε λεπτά ενασχόλησης πάτησα Escape και μπήκα στα μενού επιλογών, απορώντας αν είχα ξεχάσει να αλλάξω το συνδυασμό ελέγχου σε mouse & keyboard – βλέπετε, το Leviathan Warships κυκλοφορεί ταυτόχρονα για PC, Mac, iPad και Android tablets υποστηρίζοντας cross-platform multiplayer μεταξύ όλων των platforms, οπότε θεώρησα λογικό να υπάρχει και ειδικός τρόπος χειρισμού για οθόνες αφής. Δυστυχώς, γρήγορα διαπίστωσα τη φρικτή αλήθεια: ο τρόπος χειρισμού είναι ένας και έχει ως επίκεντρο τα tablets. Ο ενθουσιασμός μετριάστηκε αυτόματα.

Leviathan1Εδώ warships καίγονται, βαρκούλες αρμενίζουν.

Η προγραμματιστική ομάδα του Leviathan: Warships πρέπει να αποτελείται από φανατικούς οπαδούς των Windows 8, του ελαττωματικού λειτουργικού της Microsoft που αρέσκεται να βασανίζει τους χρήστες desktops και laptops με περιττές gestures, drags και swipes χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Ο ρόλος του mouse στο παιχνίδι περιορίζεται στην εξομοίωση του… δακτύλου σας, λειτουργώντας αποκλειστικά ως συσκευή κατάδειξης. Παράδειγμα: Έστω οτι παίζετε ένα strategy game και θέλετε να σκρολάρετε πιο κάτω ώστε να δείτε μια άλλη περιοχή του χάρτη. Σε όλα σχεδόν τα φυσιολογικά PC strategy games αρκεί να μετακινήσετε τον κέρσορα στην κάτω άκρη της οθόνης ώστε να αρχίσει αυτόματα το scrolling. Στο Leviathan: Warships θα πρέπει να πατήσετε και να κρατήσετε πατημένο το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού έτσι ώστε να “τραβήξετε” την οθόνη προς την κατεύθυνση που θέλετε, ξεκάθαρο δείγμα οτι ο χειρισμός έχει σχεδιαστεί κατά βάση για tablet. Το δεξί πλήκτρο του mouse μένει παντελώς αναξιοποίητο ενώ ακόμα και η στόχευση ενός αντιπάλου αποδεικνύεται μια κουραστική και μάλλον… ατσούμπαλη διαδικασία καθώς περιλαμβάνει την επιλογή κάποιου οπλικού συστήματος και το “τράβηγμα” του στόχου πάνω από το σκάφος στο οποίο θέλετε να επιτεθείτε. Με λίγη εξάσκηση το ζήτημα του ελέγχου συνηθίζεται, όμως το γεγονός αυτό δε δικαιολογεί την εμφανώς ελλιπή φροντίδα για τους παίκτες που δε διαθέτουν οθόνη αφής.

Κατά τα άλλα, στο Leviathan: Warships περιλαμβάνεται single player campaign εννιά αποστολών με δυνατότητα για co-op, Challenges που βασίζονται στα σενάρια της campaign καθώς και διάφορα multiplayer modes. Η campaign είναι ξεκάθαρο πως δε βρίσκεται στο επίκεντρο αφού όλες οι αποστολές έχουν πολύ μικρή διάρκεια, απλοϊκά objectives και ελάχιστα πράγματα στον τομέα της πλοκής, η αντίπαλη ΑΙ αρέσκεται στα απολύτως τυπικά και δεν αποτελεί άξιο αντίπαλο, ενώ και τα Challenges αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον μόνο όταν παίζετε σε co-op. Όλο το ζουμί βρίσκεται στο multiplayer, στις ναυμαχίες μεταξύ ικανών παικτών με πρόσβαση σε κορυφαία οπλικά συστήματα. Εκεί πράγματι το Leviathan: Warships δείχνει τις αρετές του. Πριν όμως ριχθείτε στη μάχη θα πρέπει να έχετε φροντίσει για το customization του στόλου σας μέσω του Fleet Design, στο οποίο σας δίνεται ένα σύνολο πόντων για να ξοδέψετε σε υποσυστήματα και όπλα της αρεσκείας σας. Οι επιλογές είναι πολλές, με ποικιλία στον τρόπο λειτουργίας τους ώστε να καλύψουν πολλά διαφορετικά στυλ παιχνιδιού. Θέλετε να ξοδέψετε τους πόντους σας στη δημιουργία ενός στόλου με 2-3 supercruisers/πλωτά φρούρια; Κανένα πρόβλημα. Προτιμάτε τακτική run-and-gun με πολλά γρήγορα Scout Ships; Γίνεται και αυτό. Σας αρκεί να πιάσετε μια γωνιά του χάρτη και να λούζετε την υπόλοιπη πίστα με Missiles και Artillery μήπως και πετύχετε κάτι; Θα το μετανιώσετε, αλλά κανείς δε σας εμποδίζει να δοκιμάσετε! Στο multiplayer μπορούν να τεθούν όρια πόντων οπότε το καλύτερο θα ήταν να δημιουργήσετε περισσότερους στόλους και να επιλέγετε τον κατάλληλο ανά περίσταση.

Leviathan3Protip: Μην υποτιμήσετε το sight range!

Στο gameplay βλέπετε τα πάντα από κάτοψη έτσι ώστε να έχετε πλήρη εικόνα για τη θέση των αντιπάλων σκαφών, τις γωνίες πυρός των όπλων σας και τη γενική διαμόρφωση της πίστας. Το turn-based gameplay εξελίσσεται σε δύο φάσεις, αυτή του σχεδιασμού (Planning) και της εκτέλεσης (Outcome), κατατάσσοντας το Leviathan: Warships στην κατηγορία παιχνιδιών με το λεγόμενο phase-based ή “We-Go” turn-based system. Με απλά λόγια, στο στάδιο του Planning όλοι οι παίκτες δίνουν εντολές κίνησης και πυρός στα σκάφη τους και στο στάδιο του Outcome οι εντολές αυτές εκτελούνται ταυτόχρονα σε πραγματικό χρόνο. Αν και οι πιστες είναι μικρές σε μέγεθος, η τακτική παίζει μεγάλο ρόλο στην έκβαση της κάθε ναυμαχίας λόγω των πολλών παραγόντων που μπορούν να καθορίσουν το θρίαμβο ή την πανωλεθρία. Στοιχεία όπως το line-of-sight, η sight range, οι γωνίες πυρός των όπλων και το momentum της κίνησης αποδεικνύονται συχνά καθοριστικά, ιδίως στις ναυμαχίες μεταξύ ισάξιων αντιπάλων όπου το κάθε λάθος πονάει. Τα πολεμικά πλοία είναι δυσκίνητα οπότε η κάθε κίνηση πρέπει να γίνεται μετά από πολλή σκέψη, ενώ η τύχη δεν παίζει μεγάλο ρόλο αφού κατά κανόνα οι καλύτεροι παίκτες κερδίζουν. Όσες φορές κατάφερα να βρω μια multiplayer παρτίδα και να παίξω, ειλικρινά ευχαριστήθηκα τις αναμετρήσεις μου με άλλους παίκτες αλλά και τη διαδικασία της μάθησης από τα λάθη μου στη μάχη ή στο σχεδιασμό του στόλου. Δυστυχώς όμως η κατάρα των περισσότερων multiplayer-focused τίτλων πλήττει και το Leviathan Warships: παρά τη δυνατότητα για cross-platform multiplayer η community του παιχνιδιού είναι πολύ μικρή και αναίτια κατακερματισμένη σε πολλαπλούς servers, με αποτέλεσμα η εύρεση ενεργών παικτών να καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη.

Leviathan2You’re the Boat Boss!

Εντέλει πιστεύω οτι η ομάδα ανάπτυξης του παιχνιδιού έκανε λάθος στην επιλογή της να επικεντρωθεί στο multiplayer. Το Leviathan: Warships είναι ένα καλό tactical game αλλά βρίσκεται στο έλεος της community, αν αυτή σβήσει τότε πρακτικά εκλίπει ο οποιοσδήποτε λόγος αγοράς του παιχνιδιού. Απογοητεύτηκα από την πρόχειρη υποστήριξη για mouse & keyboard, βρήκα μάλλον αδιάφορο το single player, αλλά η ουσία του gameplay, οι tactical turn-based ναυμαχίες, είναι διασκεδαστικές και ενίοτε συναρπαστικές στο multiplayer. Τέλος, οφείλω να σχολιάσω το ζήτημα της διπλής τιμολόγησης. Το Leviathan Warships κοστίζει 3,99 € σε Google Play και App Store αλλά 9,99 € στο Steam. Γιατί; Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς παιχνίδι! Με βάση όλα τα παραπάνω δεδομένα, θα πρότεινα την αγορά του παιχνιδιού σε δύο κατηγορίες παικτών: 1) Στους κατόχους κάποιου Android ή iOS tablet οι οποίοι ψάχνουν για ένα διασκεδαστικό tactical game. 2) Σε μια παρέα παικτών που σκοπεύουν να αγοράσουν ομαδικά το Leviathan ώστε να παίζουν multiplayer μεταξύ τους. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να περιμένουν για κάποια γενναία πτώση τιμής που ενδεχομένως να αυξήσει τον αριθμό παικτών στο multiplayer ή να αποφύγουν εντελώς την αγορά. Αν η single player campaign ήταν πιο προσεγμένη, αν η community ήταν πολυπληθής, αν είχε γίνει καλύτερη δουλειά στην έκδοση για PC, τότε το συμπέρασμα και η βαθμολογία θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Με τα “αν” όμως δεν κάνουμε τίποτα. Κρίμα.

Ένα πραγματικά καλό tactical game υπονομεύεται από την αναιμική single player campaign και την  ισχνή multiplayer community. Οι developers έπαιξαν τα ρέστα τους στο mulitplayer και δυστυχώς έχασαν.

Pros

  • Διασκεδαστικό και αρκετά βαθύ tactical gameplay
  • Εύχρηστος, ενδιαφέρων Fleet Editor
  • Εθιστικό στο multiplayer

Cons

  • Ο χειρισμός είναι σχεδιασμένος για tablets
  • Αδιάφορη single player campaign
  • Πολύ μικρή multiplayer community

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 63%

63%

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

4 Comments

  1. Η κακή πλευρά της άνθισης του mobile gaming…έχουμε τίτλους που ενώ στο PC θα μπορούσαν να λάμψουν, πάνε άπατοι ελέω φρικτού control scheme προσαρμοσμένου σε τύπους που όταν ακούνε “παιχνίδι” το πρώτο που σκέφτονται είναι το Κάντι Χάρτς στο Φέηζμπουκ. Ζγκαντά Ναύαρχε, πρέπει να πάμε σε άλλο αρχιπέλαγος.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL