REVIEWS
Trending

AGE OF EMPIRES II: DEFINITIVE EDITION

Some age, others... Αge of Εmpires.

Είκοσι χρόνια πριν, η Microsoft κυκλοφορεί τον διάδοχο του Age of Empires, Age of Kings. H Ensemble Studios, έχοντας δημιουργήσει έναν ήδη πολύ δυνατό τίτλο, έπρεπε να ξεπεράσει τον εαυτό της, και το κατάφερε με μαγικό τρόπο μάλιστα. Μας παρέδωσε ένα παιχνίδι που όμοιο του δεν έχουμε ξαναδεί. Σίγουρα πολλά πλησίασαν το πάντρεμα της διασκέδασης με την ιστορία και τη διοίκηση ενός πολιτισμού με σκοπό την ολοκληρωτική κατάκτηση ενός χάρτη, αλλά τη μαγεία του δεύτερου μέρους της σειράς αυτής, δεν την έφτασε ποτέ κανείς! Ούτε καν το AoE III, το οποίο χτίστηκε σε μία πολλή καλή βάση. Από την άλλη, πρόκειται για υποκειμενικά όμορφες αναμνήσεις ενός οκτάχρονου, πρώτη επαφή του οποίου με τα strategy ήταν η εισαγωγική campaign του William Wallace. Και όλα αυτά ταυτόχρονα με τις συνεχόμενες προβολές από βιντεοκασέτα του Braveheart.

Oh…the memories

Παρ’ όλους τους συναισθηματισμούς όμως, όταν ο συγκεκριμένος τίτλος παραμένει ενεργός με κάποιες χιλιάδες άτομα ενεργά σε καθημερινή βάση, δέχεται αναβαθμίσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και έχει μία ολοζώντανη κοινότητα γύρω του, η λέξη επιτυχημένος είναι πολύ μικρή για να τον περιγράψει. Κι αφού πέρασαν τα χρόνια, με την HD έκδοση να έχει ήδη αρχίσει να κουράζει τον κόσμο, σκάει η πολυπόθητη είδηση ότι η Microsoft θα κυκλοφορήσει την Definitive Edition του πρώτου Age of Empires. Το νερό έχει μπει στο αυλάκι, όλοι το ξέρουν και μόλις έρχεται η είδηση ότι θα ρετουσαριστεί και το δεύτερο μέρος της λατρεμένης μας σειράς οι πανηγυρισμοί δίνουν και παίρνουν. Πρωταρχικός στόχος, να εισαχθεί το παιχνίδι στις νέες κονσόλες μέσω του Xbox live καθώς και να υποστηριχθούν κι επισήμως πλέον οι μεγαλύτερες αναλύσεις της νέας εποχής, εν μέσω αναβάθμισης και των γραφικών. Το στοίχημα πλέον είναι οι αλλαγές, τόσο οπτικά όσο και λειτουργικά, να μην αφαιρέσουν ούτε ίχνος από το πνεύμα του πρωτότυπου, αφού καλώς ή κακώς αν το μάτι συνηθίσει σε μία εικόνα, δύσκολα προσαρμόζεται σε μία νέα.

Κι αφού η Microsoft έριξε τις περισσότερες δυνάμεις της εκεί, έτσι κι εμείς θα ξεκινήσουμε με τα γραφικά και την γενικότερη αισθητική αναβάθμιση του τίτλου. Αυτό που προσέχει ο νεοσεισερχόμενος παίκτης είναι ΦΥΣΙΚΑ η απουσία του αγαπημένου μας cinematic αλλά και ο τρόπος με τον οποίο άλλαξε ριζικά όλα τα μενού. Σίγουρα τώρα είναι πιο μαζεμένα από πριν, αλλά από την άλλη ένα μέρος του χαρακτήρα του παιχνιδιού ήταν και το κεντρικό του μενού, με την ανεπανάληπτη μουσική του, όπου σε τοποθετούσε στο κέντρο μίας μεσαιωνικής πόλης.

Το δυστυχώς ανέπνευστο μενού

Στα της πραγματικής δράσης τώρα. Εκτός από τα μενού, ολικό επανασχεδιασμό έχουν δεχθεί τα πάντα μέσα στο παιχνίδι. Τα μοντέλα των μονάδων μας είναι όλα σχεδιασμένα από την αρχή, με σεβασμό στην αρχική τους έκδοση, αλλά με έναν πιο αληθοφανή τρόπο. Το περιβάλλον του κάθε χάρτη είναι κι αυτό σχεδιασμένο με έναν τρόπο που το κάνει φαίνεται πολύ πιο ζωντανό από ότι προηγουμένως, ενώ κάθε περιοχή στον χάρτη ενδέχεται να παρουσιάζει και μία ψευδοατμόσφαιρα: ομίχλη στις παγωμένες στέπες, αμμοθύελλα στην έρημο, υγρασία στην ζούγκλα κτλ. Φυσικά και δεν επηρεάζεται το παιχνίδι από αυτό, αλλά προσθέτει μία θετική νότα immersion στις εκστρατείες μας. Εκεί όμως όπου νιώθεις ακόμη πιο ζωντανό τον κόσμο είναι στον τρόπο με τον οποίο κάθε τι μετακινείται. Τα νέα animations εκτός του ότι είναι πολύ πιο ομαλά, κάνουν τις μάχες μας να φαίνονται πιο ζωντανές από ποτέ, ενώ και οι ναυμαχίες έχουν αποκτήσει άλλη χροιά, χάρη στα πολύ όμορφα μοντέλα των πλοίων και των κυματισμών του νερού. Τέλος, δε, αυτό που ζητούσα από νεανίας ήρθε και αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο κατεδαφίζονται τα κτήρια. Μικρό πράγμα δεν λέω, αλλά εκτός του αισθητικού αποτελέσματος, σου δίνει και μεγαλύτερη ικανοποίηση να βλέπεις το κάστρο του εχθρού σου να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, χάρη στα αιχμηρά όπλα του πεζικού σου…!

Αυθαίρετα υπό κατεδάφιση, προσέξτε όμως την όμορφη αρχιτεκτονική

Κι ενώ τα λεγόμενα eye candies πάνε κι έρχονται, με τους χάρτες να θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής, δεν θα μπορούσαν να υπήρχαν και αλλαγές οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα καλοδεχούμενες. Για αρχή η “εργοστασιακή” εστίαση στο έδαφος δεν βοηθάει καθόλου στο να μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια μονάδα είναι ποια, αφού τα πάντα είναι μικρότερα από ότι είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια. Ειδικά δε στην αρχή με τους militia να φοράνε την καφέ δερμάτινη πανοπλία τους, δεν ήξερα αν πρόκειται για χωρικό ή για πολεμιστή. Φυσικά με τον χρόνο τα πάντα αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν, αλλά μετά από πολλές ώρες ενασχόλησης με τον τίτλο, ακόμη πολλά πράγματα μοιάζουν μπερδεμένα. Δεύτερο μολυβένιο καρφί στο πέλμα του remake, είναι το πολύ άσχημο User Interface. Όπως προείπα τα πάντα έχουν μικρύνει και παρότι τα εικονίδια μπορούν αν μεγαλώσουν, εντούτοις σε πολλές περιπτώσεις μοιάζουν ως καρικατούρες των παλαιών. Πολύ άσχημος όμως είναι και ο νέος χάρτης, ήτοι mini-map, ο οποίος λόγω μεγέθους δεν είναι και πολύ ξεκάθαρος, ενώ τα φίλτρα, economy και military, είναι τελείως δύσχρηστα με τις πληροφορίες που εμφανίζονταν κατά το παρελθόν για την κατανομή του πληθυσμού μας να έχουν πάει περίπατο. Από την άλλη βέβαια, κάτω από τα εικονίδια των πρώτων υλών, έχει προστεθεί ο αριθμός των απασχολούμενων εργατών σε έκαστη εξ αυτών, ενώ όμορφο είναι και το συμμάζεμα του να φαίνεται εκεί δίπλα ο αριθμός των άεργων χωρικών. Και για να κλείσουμε το κεφάλαιο της εικόνας, σε συνέχεια της γεροπαραξενιάς μου, όσο με ικανοποίησε η βελτίωση των μονάδων, άλλο τόσο με πείραξε που δεν προστέθηκαν περισσότερες αρχιτεκτονικές κατηγορίες, έτσι ώστε να υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη ποικιλία.

Δυστυχώς τα όμορφα αυτά τοπία αδικούνται από απλές φωτογραφίες

Περαιτέρω αλλαγές δέθηκαν και οι μηχανισμοί που αφορούν τον χειρισμό από τον παίκτη, είτε αυτό αφορά το κομμάτι της οικονομίας είτε της μάχης. Κι ενώ ο περισσότερος κόσμος εκθειάζει την αυτόματη επανασπορά των αγρών, πράγμα που οι γαλονάδες είχαν λύσει, αυτό που κερδίζει πολλούς πόντους στον τίτλο είναι το νέο queue system. Σε ελεύθερη μετάφραση, αφορά την σειρά εργασίας των κτηρίων μας. Πλέον ένα κτήριο μπορεί να παράγει πεζικό λ.χ. με τις επιλογές για αναβάθμιση να μην αποκρύπτονται. Το αποτέλεσμα είναι να κερδίζουμε υπερπολύτιμο χρόνο, κυρίως στο multiplayer σκέλος, αφού δεν χρειάζεται να επιστρέφεις σε ένα κτήριο για να συνεχίσεις τις αναβαθμίσεις μία προς μία. Και ολόκληρη η σειρά παραγωγής του πολιτισμού μας βεβαίως έχει μεταφερθεί κάτω από τον πίνακα των πρώτων υλών, έτσι μπορούμε ενώ εκστρατεύουμε να έχουμε πλήρη εικόνα για το τι γίνεται πίσω στην βάση μας και να επιστρέφουμε μόνο όταν χρειάζεται.

Το νέο building queue το οποίο μας λύνει τα χέρια

Στο στρατιωτικό σκέλος τώρα, αυτό που είδαμε με χαρά είναι η δημιουργία διαφόρων ομάδων. Ειδικά σε μεγάλους στρατούς, η ομαδοποίηση αυτή μπορεί να μας κάνει να επιλέξουμε ακριβώς τις μονάδες που θέλουμε χωρίς να πρέπει να ψάχνουμε μέσα στο πλήθος. Σε περαιτέρω διευκόλυνση των ψηφιακών στρατηγών ήρθε και η δυνατότητα να μπορούμε να επιλέγουμε τους στρατιώτες μας μέσω του drag box, εξαιρώντας αυτόματα τους χωρικούς μας. Πιθανόν σε κάποιους να μοιάζει ως μικρή προσθήκη, παρόλα αυτά σε επιθέσεις που λαμβάνουν χώρα από νωρίς στην βάση μας, αυτή η προσθήκη μπορεί να κάνει την ζωή μας πολύ πιο εύκολη. Και για να σταματήσω τον εκθειασμό και την περιγραφή της εμπειρίας μου στο πολεμικό σκέλος, θα αναφέρω και το κατά πολύ βελτιωμένο pathfindng. Μέχρι προσφάτως όπου έπαιζα την HD έκδοση απηυδούσα κάθε φορά που ενώ οι μονάδες μου έπρεπε να συντρίψουν τον εχθρό κατέληγαν να χορεύουν ζεμπεκιές και να σφάζονται με περισσή ευκολία.

Κι ενώ πλέον το νέο κοινό των παιχνιδιών στρατηγικής έχει σαν κύρια ασχολία του τα διαδικτυακά παιχνίδια, υπάρχουμε κι εμείς οι πιο παλιοί που αρεσκόμαστε κυρίως στο να ασχολούμαστε με την κλασσική φόρμα του Random Map VS AI. Θέλετε από συνήθεια, θέλετε επειδή έχουμε μάθει να απολαμβάνουμε τους εν λόγω τίτλους με μία κούπα, συμπληρώστε αγαπημένο ρόφημα, η συμπεριφορά της τεχνητής νοημοσύνης μας απασχολεί περισσότερο από το elo μας στην παγκόσμια κατάταξη. Για αρχή αυτό που αλλάζει συθέμελα ότι ξέραμε, είναι η κανονική ροή που ακολουθεί ο υπολογιστής, χωρίς να χρειάζεται να κλέβει για να είναι ανταγωνιστικός. Αυτό σημαίνει ότι ανταποκρίνεται δυναμικά στις αλλαγές γύρω του, αλλά και στις κινήσεις μας. Από την άλλη ενώ υποτίθεται πως σε αντιστοιχία ένα προς ένα η νέα AI κερδίζει την παλιά σε μεταξύ τους παιχνίδια, εντούτοις προσωπικά αντιμετώπισα, ανεπιτυχώς βέβαια, την καινούργια ΑΙ και μάλιστα στο Extreme επίπεδο πιο εύκολα από ότι θα συνέβαινε με την προηγούμενη. Κι αυτό διότι εφόσον δεν μας κλέβει μπροστά στα μάτια μας και αξιοποιώντας πλήρως τις τακτικές που μου δίδαξε η σφυρηλάτηση στις online αρένες, ανταγωνιζόμασταν επί ίσοις όροις. Αυτό μόνο ως θετικό μπορούμε να το εκλάβουμε σε ότι αφορά το skirmish mode, μιας και πλέον ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά η ΑΙ θυμίζει πραγματικό αντίπαλο και δεν ακολουθεί ρηχές πεπατημένες με χρονικά στίγματα ανάπτυξης και επιθέσεων.

Early rush από την AI και κρύος ιδρώτας με έλουσε

Όλο αυτό βέβαια προχωρά ακόμη βαθύτερα στα campaigns όπου τα πράγματα έχουν δυσκολέψει αρκετά. Πλέον όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλούς εχθρούς ταυτόχρονα, αυτοί συνεργάζονται έτσι ώστε να μας “πνίξουν”, ακολουθούν τακτικές κλοπής πρώτων υλών και αξιοποιούν το έδαφος προς το δικό τους όφελος. Κατά συνέπεια ακόμη και κάποιος πολύ παλιός παίκτης που έχει φάει με το κουτάλι της εν λόγω μάχες, θα βρει ενδιαφέρον έτσι ώστε να ασχοληθεί εκ νέου μαζί τους. Ειδικά δε σε ορισμένα σενάρια όπου σημασία έχει η διαχείριση των στρατιωτών μας στο έπακρο, χωρίς την δυνατότητα να παράξουμε επιπλέον, η εμπειρία ίσως είναι αυτή που να οραματιζόταν η Ensemble είκοσι χρόνια πριν.

Εκτός όμως από τα ανανεωμένα υπάρχοντα σενάρια, έρχονται να προστεθούν τέσσερις νέοι πολιτισμοί με τρία νέα campaigns, ένα πλήρως ανασχεδιασμένο από το expansion The Forgotten και ένα μέσο εκμάθησης “προηγμένων” τεχνικών αποκαλούμενο The Art of War. Επιπλέον, επανασχεδιάσθηκαν οι χάρτες όπου λαμβάνει χώρα κάθε ιστορία, έτσι ώστε το σημείο πάνω στο οποίο στέκεται η “πινέζα” να βρίσκεται στο σωστό μέρος. Βέβαια αυτό που ικανοποιεί περισσότερο απ’ όλα είναι η επανηχογράφηση των αφηγήσεων, με έναν περισσότερο επαγγελματικό τρόπο και με την προσθήκη ηθοποιών στα σενάρια του Forgotten τα οποία μέχρι πρότινος ήταν “μουγκά”. Να λοιπόν ένας ακόμη λόγος για να δει όλες τις ιστορίες από την αρχή και ένας παλαιός παίκτης!

Γιατί ο σωστός Άτλας συνοδεύεται και από μερικά βέλη

Στα νέα σενάρια τώρα όπως προείπαμε έχουμε τέσσερις νέους πολιτισμούς Ο λόγος για το πρώην El Dorado, νυν Pachacuti, το οποίο αναδιαμορφώθηκε με σκοπό να διορθωθεί σε ορισμένα σημεία. Υπάρχει επίσης το The Art of War όπου πρέπει να υπερνικήσουμε συγκεκριμένους στόχους εντός συγκεκριμένου χρόνου για να κερδίσουμε κάποιο μετάλλιο. Παράλληλα όμως θα διδαχθούμε τεχνικές όπως το booming, fast castle age και Feudal rush. Μπορεί να είναι μικρό σε διάρκεια, όμως είναι μία ευχάριστη προσθήκη, ειδικά για τους νεότερους, όπου σίγουρα θα θέλουν να εισέλθουν στην αρένα των διαδικτυακών μαχών.

Η σχολή πολέμου του Sun Tzu

Οι πολιτισμοί που συναντάμε είναι οι Λιθουανοί, οι Βούλγαροι, οι Κουμάνοι και οι Τάταροι, με τους τρεις τελευταίους να έχουν από μια δικιά τους ξεχωριστή campaign. Πρόκειται για αμιγώς έφιππους πολιτισμούς, με την πραγματικά πανέξυπνη προσθήκη του μηχανισμού στους Βούλγαρους, όπου όταν ο ιππέας της ξεχωριστής μονάδας τους πέσει από το άλογο, συνεχίζει να μάχεται πεζός. Βέβαια εκτός του πεσμένου ιππέα δεν έχουν προστεθεί άλλα μοναδικά στοιχεία στους υπόλοιπους έτσι ώστε να προσδώσει επιπλέον ενδιαφέρον κατά την ενασχόληση μαζί τους. Βέβαια όταν δοκίμασα να παίξω με τους Βούλγαρους, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στο κομμάτι του pathfinding διότι πως να στείλεις έναν τυφλό να συλλέξει τρόφιμα ή να πολεμήσει; Οπότε καταλήγουμε στο ότι οι Βυζαντινοί είναι ακόμη ο καλύτερος διαθέσιμος πολιτισμός!

Έφιπποι δαίμονες από την στέπα ήρθαν να μας πάρουν τα κεφάλια

Τέλος για τους αναγνώστες που αρέσκονται στο να δημιουργούν δικά τους σενάρια ή να εγκαθιστούν δημιουργήματα της αν μη τι άλλο ταλαντούχας κοινότητας τα νέα παραμένουν ευχάριστα. Η Definitive Edition έρχεται με έναν βελτιωμένο editor ο οποίος εκτός των άλλων προσθέτει πολλά νέα triggers και επιλογές έτσι ώστε οι χάρτες να είναι ακόμη πιο περίπλοκοι και ευμετάβλητοι κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα αργήσει η ώρα όπου θα δούμε fan made campaigns στο στυλ του Forgotten ή και αποστολές όπως υπάρχουν ήδη με θέμα τον κόσμο του Tolkien και του Martin.

Παίζοντας το Age of Kings από το μακρινό 2002 μέχρι και σήμερα και έχοντας ξεκοκαλίσει τα πάντα σε αυτό και στις όποιες εκδόσεις του, ασχολούμενος με την νέα αυτή έκδοση μπορώ να πω ότι τα αισθήματα μου είναι ανάμικτα. Από την μία γιατί πραγματικά οι αλλαγές, άλλες καλές κι άλλες κακές, αναγέννησαν τον φοίνικα μέσα από τις πολύ καυτές του στάχτες. Από την άλλη όμως γιατί νιώθοντας τόση ικανοποίηση με τον νέο τίτλο, σκέφτομαι πως ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω έναν σύντροφο, κυριολεκτικά. Με το AoE μεγαλώσαμε μαζί. Με μύησε στην Ιστορία, στα παιχνίδια στρατηγικής και σε έναν τρόπο σκέψης που με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο. Σίγουρα και με τον νέο μου φίλο θα περάσουμε μαζί εκατοντάδες ώρες, αλλά όπως λένε, πρώτη αγάπη και παντοτινή. Πάντα θα ανατρέχω στις πανέμορφες μουσικές του και θα θυμάμαι πως διάβαζα την εγκυκλοπαίδειά του.

Πανοραμική άποψη του Παρισιού. Μία εικόνα που με ακολουθεί από παιδί

Για να μην μακρηγορώ όμως με συναισθηματισμούς, θα κλείσουμε το κείμενο φίλε αναγνώστη με τρία συμπεράσματα. Πρώτον, αν είσαι παλαίμαχος της σειράς και φοβάσαι ότι ίσως βαρεθείς πολύ γρήγορα, τότε να είσαι βέβαιος ότι οι νέες προσθήκες θα σε κάνουν να χαθείς ξανά στον μαγικό κόσμο του Age of Empires. Αν πάλι είσαι νέος, είναι η καλύτερη ευκαιρία που θα έχεις ποτέ για να δεις για ποιον λόγο το συγκεκριμένο παίγνιο παραμένει ζωντανό μετά από τόσα χρόνια. Θα σου προσφέρει περισσότερες ώρες ενασχόλησης από ότι κάμποσα σύγχρονα RTS μαζί.

Τρίτο και τελευταίο, αν με τα σημερινά εργαλεία το παιχνίδι έφτασε σε τέτοιο απόγειο, δεν μπορώ ούτε να διανοηθώ τι θα είχε καταφέρει η Ensemble σήμερα. Κυριολεκτικά μαζί με μερικούς ακόμη ταλαντούχους ανθρώπους, όρισαν μία ολάκερη κατηγορία ψυχαγωγίας.

Πιθανότατα το καλύτερο RTS όλων των εποχών. - 93%

93%

Ο Βασιλιάς επέστρεψε από την Σταυροφορία και επιζητεί τον θρόνο του!

Ίσως το πιο μερακλίδικο remake τίτλου που έχουμε δει ποτέ! Μακάρι να του δώσει άλλα 20 χρόνια ζωής, τουλάχιστον.

Ηλίας Ιακωβόπουλος

Μεγαλωμένος στην ελληνική επαρχία, μαγεύτηκε γρήγορα από τα φώτα της πρώτης CRT οθόνης του. Σαν περίεργος και παράξενος μπήκε στα βαθιά από νωρίς, όχι πάντοτε με επιτυχία. Επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη αποφάσισε να ασχοληθεί με την συγγραφή, οπότε και μπλέχτηκε με τις κριτικές σατανικών βιντεοπαιχνιδιών. Δηλωμένος μεσαιωλάγνος, κρίνει τα πάντα με κριτήριο το πόσα σπαθιά θα βρει στο διάβα του, ενώ στο προσκεφάλι του έχει μια Voodoo 2 να τον φυλάγει.

One Comment

  1. (Λόγω κάποιου bug της πλατφόρμας με έχει ορίσει εμένα ως συγγραφέα του review στο forum, ο συγγραφέας παραμένει ο Chronomancy φυσικά)

    Χτες μετά από χρόνια έπαιξα το πρώτο RTS multiplayer game και έτυχε να είναι στο πολυαγαπημένο AoE2: DE. Παίξαμε μαζί με τον [USER=103156]@Chronomancy[/USER] και άλλους δύο φίλους/γνωστούς. Ήμασταν λίγο σίγουροι στην αρχή και φυσικά πληρώσαμε για την ύβρι μας με ήττα πολύ νωρίς (παίξαμε εναντίον τους + moderate AI). Να σημειώσω ότι το παιχνίδι είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών. Πήρα τους Τατάρους και η αρχιτεκτονική τους είναι να χαζεύεις για ώρες.

    Εν πάσει περιπτώσει, αφού μαζέψαμε τον εγωισμό μας από το πάτωμα ανασυγκροτηθήκαμε και πήγαμε άλλο ένα παιχνίδι (2v2 αυτήν την φορά). Αναπροσαρμόσαμε την τακτική μας και μόλις είδαμε ότι ο αντίπαλος πήγε για fast Castle Age, ξεκινήσαμε το διαρκές pressing. Αποφασίσαμε με τον Chrono να τους δείξουμε πώς γίνεται THE RQ WAY.

    [ATTACH type=”full”]320[/ATTACH]

    Έπειτα από δύο ώρες και τρελό μπρος-πίσω, επιθέσεων-αντεπιθέσεων ο χάρτης έκλεισε με ένα τεράστιο χαμόγελο από όλους τους συμμετέχοντες.

    Καραντινιασμένοι ψηθείτε!

    Υ.Γ.: Εδώ να σημειώσω πόσο για τις κλωτσιές είναι το Xbox Live. Για αδιευκρίνιστο λόγο δεν άφηνε τον έναν από τους 4 να συνδεθεί στο lobby. Φυσικά όταν (αγόρασε, εγκατέστηκε και) έτρεξε το παιχνίδι από το Steam όλα λειτούργησαν ρολόι.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL