Captain's LogEDITORIALS

Intel Vs ARM: Διπλό ημίχρονο, άσος τελικό

Η βιομηχανία της τεχνολογίας θυμίζει λίγο τον κόσμο του Vampire: The Masquerade. Στην “επιφάνεια” του τεχνολογικού σύμπαντος οι καταναλωτές ψωνίζουν ανέμελοι τα τελευταία PCs, smartphones και tablets, χωρίς να ενδιαφέρονται για τυχόν μηχανορραφίες ή κινήσεις στο παρασκήνιο. Πίσω όμως από τις λαμπερές βιτρίνες των καταστημάτων και τη χλιδή του σύγχρονου τεχνολογικού lifestyle, μαίνεται ένας πραγματικός πόλεμος χαρακωμάτων μεταξύ ισχυρών αντιμαχόμενων δυνάμεων με έπαθλο την απόλυτη επικράτηση. Η εκρηκτική άνοδος των φορητών συσκευών που ξεκίνησε με την εμφάνιση του Apple iPhone δε φαίνεται να κοπάζει σύντομα, προκαλώντας βίαιες αναταράξεις σε μια βιομηχανία η οποία είχε μάθει να πλέει στα ήρεμα νερά του πασίγνωστου διδύμου Wintel (Windows και Intel). Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία οτι αυτό που ονομάζουμε συνολικά “Computing” τείνει να ξεφύγει πλέον από το μονοπώλιο συγκεκριμένων εταιριών και τεχνολογιών, με αποτέλεσμα να επίκειται μετωπική σύγκρουση μεταξύ του καθιερωμένου Γολιάθ (Intel) και του ανερχόμενου Δαυίδ (ARM). Κι αν κατά την εξιστόρηση της Βίβλου ο μικρός Δαυίδ κατάφερε να εξοντώσει τον πανίσχυρο Γολιάθ, στο χώρο της τεχνολογίας πιστεύω πως ο γίγαντας θα επιβεβαιώσει την ισχύ του.

Πριν περάσουμε στα πώς και γιατί, αξίζει να συνοψίσουμε την πορεία και το σημερινό status των δύο μονομάχων. Για τη γνωστή σχεδόν σε όλο τον πλανήτη Intel, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. O αμερικανικός κολοσσός εδρεύει στην Καλιφόρνια, είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ημιαγωγών παγκοσμίως, διαθέτει ένα απίστευτα προηγμένο κέντρο κατασκευής επεξεργαστών και πρωτοπορεί στον τομέα της έρευνας, δαπανώντας τεράστια ποσά για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Η ARM, από την άλλη, έχει τη βάση της στο Cambridge της Αγγλίας και, αντίθετα με την Intel, συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της πουλώντας σχέδια επεξεργαστών σε τρίτους κατασκευαστές. Η διαφορά στα μεγέθη είναι, θεωρώ, προφανής. Η έκρηξη της βιομηχανίας του mobile είχε όμως ως μεγάλο κερδισμένο την Σταχτοπούτα ARM, η οποία βρέθηκε γρήγορα στην επίζηλη θέση να είναι ο βασικός προμηθευτής (σχεδίων) επεξεργαστών για μεγάλες εταιρίες όπως η Apple, η Samsung και η Nvidia. Η Intel, εθισμένη στο κυνήγι ολοένα περισσότερης υπολογιστικής ισχύος, πιάστηκε στον ύπνο και δε μπόρεσε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας βιομηχανίας που επιζητούσε πάνω απ’ όλα χαμηλή κατανάλωση ενέργειας. Τα… λιτοδίαιτα chips της ARM βρέθηκαν στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Ιntel – ARM, 0-1.

IntelVSARM1Δε νοείται φορητή συσκευή χωρίς μεγάλη αυτονομία μπαταρίας.

Η περιπαικτικά αναφερόμενη και ως “Chipzilla“, η Intel δηλαδή, δε μπορούσε να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Ξεκίνησε άμεσα την προσπάθεια κάλυψης του χαμένου εδάφους, όμως ένα αεροπλανοφόρο είναι σαφώς πιο βραδυκίνητο από μια φρεγάτα. Η δραστική αλλαγή κατεύθυνσης, ο στόχος για ραγδαία μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, η εγκαθίδρυση νέων γραμμών παραγωγής για mobile SoCs (System-On-a-Chip) και η προσπάθεια για βελτίωση των integrated graphics, όλα αυτά δε γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη. Η Intel χρειάστηκε μερικά χρόνια για να περιστρέψει το ογκώδες κύτος της και να φέρει τα κανόνια της σε θέση βολής εναντίον της ARM. Η πρώτη ομοβροντία έπεσε στις αρχές του 2012 με το chip “Medfield” το οποίο προορίζονταν για χρήση σε smartphones. Με την πρώτη της προσπάθεια η Intel κατάφερε να δημιουργήσει ένα chip βασισμένο στην αρχιτεκτονική x86 που κατάφερνε να σταθεί απολύτως ανταγωνιστικά στα προϊόντα της ARM, τόσο στο θέμα των επιδόσεων όσο (κυρίως) και στο ζήτημα της κατανάλωσης ενέργειας. Intel – ARM, 1-1.

H αντεπίθεση όμως δε σταμάτησε εκεί. Οι επεξεργαστές Atom, οι οποίοι ταλαιπώρησαν για χρόνια τους κατόχους netbooks με τις άθλιες επιδόσεις τους, απέκτησαν νέα πνοή ζωής με τον πυρήνα Clover Trail. Τα tablets με Clover Trail δεν είχαν καλές επιδόσεις στα 3D games, όμως σε όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά μπορούσαν να κοντράρουν άνετα τους επεξεργαστές της ARM ενώ είχαν και το συγκριτικό πλεονέκτημα της πλήρους backwards compatibility με όλα τα υπάρχοντα προγράμματα και παιχνίδια των Windows. Μάλιστα θεωρώ σχεδόν βέβαιο οτι ο πρόωρος θάνατος των Windows RT οφείλεται ακριβώς σε αυτό τον πυρήνα της Intel, αφού σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές υπολογιστών προτίμησαν να εφοδιάσουν τα φορητά συστήματά τους με την πλήρη έκδοση των Windows 8 χωρίς να θυσιάσουν την αυτονομία της μπαταρίας. Στο τέλος του έτους περιμένουμε τα εξελιγμένα SoCs Atom με την κωδική ονομασία Silvermont, τα οποία θα βασίζονται σε εντελώς νέα αρχιτεκτονική και θα διαθέτουν πυρήνα γραφικών Intel HD – πολύ ανώτερο από την υπάρχουσα λύση των Clover Trail. Με κάθε εξάμηνο που περνά, η Intel κλείνει την απόσταση από την ARM στον τομέα της εξοικονόμησης ενέργειας, ενώ η υπεροχή της στον τομέα των επιδόσεων είναι δεδομένη. Το 2-1 υπέρ της Intel είναι απλά θέμα χρόνου, οπότε η ARM θα πρέπει να πολεμήσει με το μόνο “όπλο” που θα της έχει μείνει: τη χαμηλή τιμή των προϊόντων της, η οποία είναι βέβαιο οτι θα πέσει ακόμα περισσότερο. Μήπως σας θυμίζει κάτι το όλο σκηνικό; Θα σας δώσω ένα hint: Athlon 64.

IntelVSARM2Κινητά τηλέφωνα με “Intel Inside”; Είναι ήδη εδώ!

Στις αρχές των ’00s η “μικρούλα” (συγκριτικά) AMD έριξε την Intel στο καναβάτσο με την περίφημη σειρά επεξεργαστών Athlon 64. Οι επεξεργαστές της AMD είχαν καλύτερες επιδόσεις, μικρότερη κατανάλωση ενέργειας, μικρότερη έκλυση θερμότητας και ήταν σαφώς πιο ικανοί στο αγαπημένο σπορ των hardcorάδων, το overclocking. Η Intel ταπεινώθηκε, καθώς η δική της σειρά επεξεργαστών Pentium με την αρχιτεκτονική Netburst είχε καταντήσει ανέκδοτο στα χείλη ολόκληρης της βιομηχανίας. Δυστυχώς για την AMD η υπεροχή της αποδείχθηκε βραχύβια. Η Intel ανασκουμπώθηκε, σχεδίασε εξαρχής μια νέα αρχιτεκτονική και εντέλει παρουσίασε τη σειρά επεξεργαστών Core με την οποία κατάφερε να ανακτήσει το προβάδισμα στις επιδόσεις και να το διατηρήσει μέχρι σήμερα, ενώ η AMD αναγκάστηκε να μειώσει δραστικά τις τιμές των προϊόντων της ώστε να παραμείνει (σχετικά) ανταγωνιστική. Η AMD δείχνει πλέον να έχει βγει οριστικά εκτός κούρσας στην αγορά των επεξεργαστών, χωρίς σοβαρές ελπίδες ανάκαμψης… ή μήπως βιαζόμαστε υπερβολικά να “θάψουμε” την εταιρία; Βλέπετε, υπάρχει ένα χαρτί στο οποίο η AMD φαίνεται να ποντάρει τα ρέστα της.

IntelVSARM3Η ΑΤΙ πρωταγωνιστεί ακόμα, έστω και μέσω της AMD.

HSA. Τα τρία γράμματα που κρατούν ακόμα την AMD μέσα στο παιχνίδι με σοβαρές πιθανότητες ανάκαμψης. Το HSA, ή Heterogeneous System Architecture αν προτιμάτε την πλήρη ονομασία, στοχεύει στην κατάργηση του αυστηρού “διαχωρισμού” μεταξύ CPU και GPU αξιοποιώντας τους πόρους και των δύο για μια σειρά από εργασίες. Στα πλαίσια του gaming το HSA μπορεί για παράδειγμα να επιτρέψει στις κάρτες γραφικών να αναλάβουν μεγάλο μέρος των υπολογισμών που συνήθως ανατίθενται στον επεξεργαστή, εκτελώντας τους μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα. Αν το όραμα της AMD για την αρμονική συνεργασία CPU και GPU πάρει σάρκα και οστά, τότε η εταιρία θα καταφέρει να εκμεταλλευτεί την υπεροχή της έναντι της Intel στον τομέα των γραφικών (απόρροια της εξαγοράς της ATI) για να κλείσει την ψαλίδα στις επιδόσεις και, γιατί όχι, να πάρει πίσω την πρωτοπορία! Είτε λοιπόν στηρίζετε το φαβορί (Intel) είτε το βασικό ανταγωνιστή (ARM) είτε το μεγάλο outsider (AMD), το σίγουρο είναι οτι πρόκειται να παρακολουθήσουμε ένα μεγάλο ματς!

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

14 Comments

  1. Η Intel ταπεινώθηκε, καθώς η δική της σειρά επεξεργαστών Pentium με την αρχιτεκτονική Netburst είχε καταντήσει ανέκδοτο στα χείλη ολόκληρης της βιομηχανίας.

    Οι επεξεργαστές prescot αν θυμάμαι καλα. Και με τους Core ξαναγύρισε σε σχεδιασμό που είχε χρησιμοποιήσει για τους PIII.

  2. Υποτίθεται πως με την αρχιτεκτονική Netburst θα φτάναμε ταχύτητες 10GHz… Το μόνο που κατάφερε ήταν να καίγονται οι CPU με την ταχύτητα του φωτός… Αν τολμούσες να υπερχρονίσεις (το τόλμησα και ξέρω…)

  3. Ωραίο άρθρο Ναύαρχε. Αν και προσωπικά θεωρώ την ARM ως ένα ακόμα αγκάθι για την Intel. Η οποία έχει στρέψει την προσοχή της στην mobile/smartphone αγορά (ίδιον των ισχυρών να θέλουν όλη την πίτα δική τους) και προς το παρόν δείχνει να κερδίζει έδαφος. Αν δεν κάνω λάθος, η ARM έχει στο πλευρό της εταιρίες όπως η Qualcomm, nVidia και Texas Instruments. Ειδικά σε θέματα power consumption, νομίζω πως ακόμα είναι ένα βήμα μπροστά,δεν θα την ξέγραφα ακόμα.

  4. Πιάσαμε την ανατροπή, ΝΑΙ !!! τι απόδοση έχει?

    σοβαρά τώρα, πολύ καλό το άρθρο σου Αλέξανδρε…με το μονοπώλιο οι μόνοι που κερδίζουν είναι οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, οι fanboys τσακώνοντε για το ποια εταιρία ειναι καλύτερη, αλλα δεν καταλαβαίνουν οτι η επικράτηση μιας και μόνο δεν συμφαίρει ούτε τους ίδιους ! Ο ανταγωνισμός πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει και όταν υπάρχει κερδισμένος βγαίνει ο τελικός αγοραστής 😉

  5. Καλησπέρες.
    Φίλε, αν είχες περίπτερο θα ήθελες να υπάρχουν άλλα περίπτερα στην γειτονιά; Δεν νομίζω, όλοι θα ήταν αναγκασμένοι να έρθουν σε σένα, σωστά; Το κέρδος θα κοίταζες. (Δεν διαφωνώ μαζί σου, απλά παριστάνω τον δικηγόρο του Diablo). O ανταγωνισμός θα έβλαπτε την επιχείρησή σου. Ισούται με λιγότερες τσέπες->λιγότερα κέρδη… Εμείς ως καταναλωτές θέλουμε τον ανταγωνισμό,εννοείται πως μας βολεύει.

  6. Σιγουρα δεν θα ήθελα και άλλο περίπτερο στην γειτονιά μου (γιατί είμαι πλεονέκτης :p ) αλλά δεν νομίζω να κατεβάσει ρολά π.χ η Intel γιατι δεν έχει όλους τους πελάτες του κόσμου, σε αντίθεση με τον περιπτερά που όντως μπορεί να μην βγαίνει 🙂

    άλλωστε δεν είχα στόχο να κρίνω την συμπεριφορά των εταιριών, αλλα οτι (τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου) είναι απλά παράλογο να είσαι αγοραστής και να συγκρίνεις τις εταιρίες και οχι τα προϊόντα…

    ΥΓ. βάλτε κανένα έντιτ γιατι στραβωσα κόσμο με την παραπάνω ορθογραφία

  7. Όντως η ARM έχει ακόμα ένα μικρό προβάδισμα, πιστεύω όμως οτι αυτό θα εξαφανιστεί με τους Silvermont Atoms. Η ιστορία έχει δείξει οτι η Intel είναι ευάλωτη όταν είναι υπερβολικά σίγουρη για τον εαυτό της. Τώρα που έχει στρέψει σχεδόν εξ ολοκλήρου το ενδιαφέρον της στο θέμα της κατανάλωσης ενέργειας, βλέπω λίγο χλωμή την ARM.

  8. Ο δυνατός ανταγωνισμός εξυπηρετεί όντως πάνω απ’ όλα τον καταναλωτή. Απλό παράδειγμα: Αν η Intel δε φοβόταν την ARM, υπήρχε περίπτωση να βλέπαμε επεξεργαστές Core με τόσο μικρή κατανάλωση ενέργειας όπως γίνεται τώρα στους Haswell; Ας ελπίσουμε όμως η μονομαχία να τραβήξει σε μάκρος, γιατί αν η Intel επικρατήσει τότε θα μας ξεζουμίσει με την τιμολόγηση των επεξεργαστών της 😀

  9. Θα διαφωνήσω με το συμπέρασμα. Η intel, δυστυχώς για την ίδια ,έχασε τόσο πολύ έδαφος σε smartphones και ταμπλέτες που δεν μπορει να ανπληρωθεί πλήρως. Όσο προηγμένοι και να είναι οι silvermont, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σαρώσουν την αγορά- στην καλύτερη των περιπτώσεων θα περιοριστούν στις ακριβές hi-end ταμπλέτες/τηλέφωνα. Επιπλέον, το ARM οικοσύστημα έχει αναπτύξει την δική του δυναμική και τις δικές του εφαρμογές, σε πλήρη αντίθεση με τα λαπτοπ που το δίπολο wintel κυριαρχεί. Η Apple,η Samsung και οι λοιπές δυνάμεις δεν έχουν απολύτως κανέναν λόγο να ισχυροποιήσουν έναν παίκτη όπως η intel η οποία είναι διαβόητη για τις μονοπωλιακές πρακτικές της. Θα ήταν σαν να έβαζαν φυτίλι στα θεμέλια του οικοδομήματός τους χωρίς ιδιαίτερο λόγο τώρα πια που το ARM στρατόπεδο φτάνει ολοταχώς στο επίπεδο απόδοσης “Good enough”.

  10. Εγώ πάντως συμφωνώ με τον Αλέξανδρο. Η ιστορία έχει δείξει ότι η τεχνολογία επικρατεί τελικά της αρχιτεκτονικής, και αυτό θα εξακολουθήσει να ισχύει όσο ακόμη επαληθεύεται ο νόμος του Moore και τα transistor υπόκεινται σε σμίκρυνση διαστάσεων. Γιατί τα μικρότερα transistor, εκτός το προφανές όφελος της μικρότερης επιφάνειας, έχουν επίσης τα – σημαντικότερα και όχι άμεσα αντιληπτά – οφέλη της μεγαλύτερης ταχύτητας και της μικρότερης κατανάλωσης ισχύος. Οποιαδήποτε αρχιτεκτονική αναπτύχθηκε στο παρελθόν, όσο βελτιστοποιημένη και αν ήταν, υπερκεράστηκε τελικά σε επιδόσεις από μετριότερες αρχιτεκτονικές τύπου x86 υλοποιημένες σε πιο προηγμένες τεχνολογίες κατασκευής (η ιστορία είναι γεμάτη τέτοια παραδείγματα, ας θυμηθούμε ξεχασμένα ονόματα όπως Cray σε επίπεδο συστημάτων ή transputers σε επίπεδο επεξεργαστών).
    Η Intel φυσικά είχε πάντα τον κυρίαρχο ρόλο στην τεχνολογία κατασκευής και ήταν τουλάχιστον μία γενιά μπροστά από τους υπόλοιπους. Σήμερα, μάλιστα, είναι πολύ λίγες οι εταιρείες οι οποίες έχουν επεξεργαστές στην γκάμα των προϊόντων τους και τους κατασκευάζουν οι ίδιες (μόνο η Intel, η IBM, και η Samsung από τους μεγάλους). Tο κόστος διατήρησης ενός σύγχρονου εργοστασίου κατασκευής chips είναι πλέον απαγορευτικό (μόνο η αναβάθμισή του στην τελευταία process technology απαιτεί επένδυση δεκάδων δις δολαρίων), και οι περισσότερες εταιρείες παραγωγής επεξεργαστών (nVidia, Apple, Qualcomm, Broadcom) κατασκευάζουν στην TSMC στην Ταϊβάν η οποία παρέχει μόνο υπηρεσίες κατασκευής προς τρίτους, χωρίς να παράγει δικά της chips (η AMD είχε εργοστάσιο κατασκευής μέχρι το 2009, το οποίο όμως πλέον ανήκει σε ανεξάρτητη εταιρεία ονόματι Global Foundries, στην οποία ο μεγαλύτερος επενδυτής είναι ο εμίρης του Abu Dhabi!).
    Η Intel είχε πάντα περιορισμένο ενδιαφέρον για τη mobile αγορά, και οι αντίστοιχοι επεξεργαστές της πάντα κατασκευάζονταν προς το τέλος του κύκλου μιας process technology (περί τα τρία έτη), καθώς όλα τα προηγμένα εργοστάσια κατασκευής της (τρία στην Αμερική και ένα στο Ισραήλ) ήταν για το μεγαλύτερο διάστημα σε full capacity στην παραγωγή επεξεργαστών για PCs και servers. Αυτό όμως άλλαξε, και οι Silvermont έχουν ήδη τοποθετηθεί σε εσπευσμένο χρονοδιάγραμμα για το τέλος του έτους (δηλ. μόλις ένα έτος μετά την κατασκευή των πρόσφατων Ivy Bridge) στα προηγμένα εργοστάσια των 22nm, τη στιγμή που η TSMC (στην οποία κατασκευάζουν σχεδόν όλοι οι ανταγωνιστές της Intel) αλλά και η Global Foundries (όπου κατασκευάζει η AMD) είναι μια γενιά πίσω στα 28nm.
    Δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι, αλλά γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι αρκετοί πρώην εργαζόμενοι της Intel και νυν της Apple έχουν κρατήσει τα stock options τους στην Intel, καθώς αναμένουν επικράτησή της στο χώρο των mobile επεξεργαστών (αποκλειστικά και μόνο λόγω ανώτερης τεχνολογίας και όχι αρχιτεκτονικής).
    Πάντως να σημειώσουμε ότι και η ARM δεν είναι τελείως “σταχτοπούτα”. Για όσους θυμούνται, ήταν τμήμα της Acorn (μάλιστα αρχικά ονομαζόταν Acorn Risc Machines) και ανέπτυξε τον εξαιρετικά προηγμένο για την εποχή του επεξεργαστή που φορούσε o ισχυρός home Archimedes. Κατόπιν αποσχίσθηκε από τη μητρική εταιρεία (και μετονομάστηκε σε Advanced Risc Machines) όταν εκείνη έπνεε τα λοίσθια, και εστίασε στο licensing της αρχιτεκτονικής σε τρίτους. Είχε ήδη μακρά ιστορία στη σχεδίαση αρχιτεκτονικών για embedded επεξεργαστές σε οικιακές συσκευές, όταν τελικά (όπως είπε και ο Αλέξανδρος) βρέθηκε στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή και εκμεταλλεύτηκε το boom των smartphones και tablets.

  11. Το πρόβλημα είναι το εξής: η intel πάντα πουλάει με υψηλά περιθώρια κέρδους. Οι σχεδιαστές/κατασκευαστές mobile ARM λύσεων όμως εξαιτίας του φοβερού ανταγωνισμού πουλάνε λίγα δολάρια το κομμάτι. Ο μόνος λόγος που η intel μπαίνει σε μια τέτοια αγορά χαμηλού περιθωρίου ανα μονάδα είναι γιατί η άνοδος του mobile και ειδικά των smartphones/tablets “τρώει” το μερίδιο της παραδοσιακής x86 desktop αλλά και λαπτοπ αγοράς, απειλώντας το business model της intel με κατάρρευση. Τα πολλά λεφτά τα βγάζει από την αγορά των server αλλά για να είναι επικερδής εκεί,διατηρώντας όγκο πωλήσεων και να συντηρεί τα fabs της χρειάζεται την consumer αγορά (desktop/laptop). Πολύ απλά η Intel ειναι στην τρεχάλα-για να καθιερωθεί ως κατασκευστής smarthphone/tablet SoC λύσεων χρειάζεται να κερδίζει ΜΕΓΑΛΑ συμβόλαια τύπου Apple/Samsung. Για να το κάνει αυτό θα πρέπει να χτυπήσει τις τιμές των ARM παρόχων (btw η Αpple έχει και δικά της ARM σχέδια τύπου Α6). Για να τις χτυπήσει θα πρέπει να προσφέρει χαμηλές τιμές. Αν τις προσφέρει, το πλεονέκτημά της (ιδιόκτητα fabs) υπάρχει κίνδυνος να γίνει μειονέκτημα (πως να συντηρηθούν) και θα γκρινιάξουν οι μέτοχοι. Αλλά ούτε η Apple ούτε η Samsung είναι αφελείς ώστε να ανοίξουν την πόρτα στην intel έτσι απλά γιατί σε περίπτωση που πεθάνει το ARM στρατόπεδο και η intel δεν έχει ανταγωνισμό, νομοτελειακά θα επιστρέψει στις μονοπωλιακές πρακτικές των υπερηψηλών τιμών. Αυτή η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί, το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι να περιορστούν οι απώλειες.

  12. Ασφαλώς, πέρα από την τεχνολογία, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, κυρίως οικονομικοί, που θα καθορίσουν την τελική έκβαση της αναμέτρησης. Οι επεξεργαστές των smartphones κοστίζουν περί το 1/4 ενός επεξεργαστή PC, και οι γίγαντες του mobile χώρου έχουν ήδη εμπειρία πολλών ετών στη μείωση του λειτουργικού κόστους τους, καθώς και ευμεγέθη ποσοστά αγοράς ώστε να μπορούν να πουλούν σε χαμηλές τιμές χωρίς να ενοχλούνται από τα μικρά περιθώρια κέρδους. Πολλοί αναλυτές το τονίζουν αυτό, και εδώ ο Βασίλης έχει απόλυτο δίκιο. Υπάρχουν όμως άλλοι τόσοι αναλυτές που τονίζουν ως στρατηγικό πλεονέκτημα για είσοδο στο χώρο την ύπαρξη ιδιόκτητων fabs (ένα χαρακτηριστικό που οργανωτικά αναφέρεται ως vertical integration), τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι πλην Samsung στηρίζονται (και καταβάλλουν διόλου ευκαταφρόνητα ποσά) στη διαμεσολάβηση ενός υπεργολάβου όπως η TSMC. Δεν συμφωνώ ότι προσφέροντας χαμηλές τιμές η Intel δεν θα μπορεί να συντηρήσει τα fabs της, γιατί πολύ απλά θα εξακολουθήσει να κατασκευάζει εκεί τους επεξεργαστές υψηλού περιθωρίου που τα συντηρούσαν τόσες δεκαετίες. Από την άλλη, συμφωνώ ότι πολύ δύσκολα θα διαβεί η Intel το κατώφλι των Apple/Samsung, τόσο για το λόγο που ανέφερε ο Βασίλης, όσο και για το ότι η μεν πρώτη σχεδιάζει επεξεργαστές βελτιστοποιημένους για το δικό της λειτουργικό, ενώ η δεύτερη έχει επίσης ιδιόκτητα fabs (αν και μια γενιά πίσω σε σχέση με την Intel), οπότε και κάθε συμφέρον να σχεδιάζει και να κατασκευάζει τους δικούς της επεξεργαστές. Η αγορά, όμως, των smartphones και tablets δεν είναι μόνο Apple/Samsung, και η Intel έχει ήδη συνάψει συμφωνίες συνεργασίας με Microsoft και Google για βελτιστοποίηση των Silvermont για Windows και Android, οπότε πιστεύω ότι αν μπορέσει να προσφέρει χαμηλές τιμές, αργά ή γρήγορα θα επικρατήσει λόγω τεχνολογίας στις υπόλοιπες προτάσεις. Εν πάσει περιπτώσει, εδώ θα είμαστε (καλά να είμαστε) να δούμε που θα «κάτσει» τελικά η μπίλια.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL