REVIEWS

THE WITCHER III: BLOOD AND WINE

Πώς γράφεις για το Τέλος του Δρόμου; Πώς είναι ανθρώπινα δυνατόν, με το κεφάλι σου χαμένο στους ατελείωτους ελαιώνες και τα μοσχοβολιστά αμπέλια της μαγεμένης Toussaint, να γυρίσεις πίσω, εδώ, σε ένα διαφορετικό χωρόχρονο και να αποτυπώσεις έστω ελάχιστες σκέψεις και εντυπώσεις με την παραμικρή συνοχή; Ποια μαγεία μπορεί να μαζέψει τα πεφταστέρια πάνω από τη Λίμνη και τις φωνές που αντηχούν ακόμη στ’ αυτιά σου; Τι ξόρκι, ποια χυδαία πένα μπορεί να γράψει καρτ-ποστάλ από τα μεγάλα και τα ανείπωτα;

BW19“I fell into all I was…”

Και όμως Τακτικέ Αναγνώστη, είμαστε εδώ. Τα αυτονόητα δεν υπάρχει λόγος να τα γράψω. Άνθρωπος που ασχολήθηκε έστω και στοιχειωδώς με το gaming μέσα στα τελευταία δυο χρόνια, γνωρίζει πως η CD Projekt RED επιδόθηκε σε μια ασύλληπτη επίδειξη δημιουργικής ισχύος, όχι μόνο κυκλοφορώντας το Σπουδαιότερο Video Game Όλων Των Εποχών™, αλλά φροντίζοντας και να μας δώσει ένα από τα καλύτερα expansion packs που είχαν κυκλοφορήσει ποτέ για παιχνίδι, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Είναι οριακά γελοία η φαινομενική ευκολία με την οποία οι Πολωνοί κάνουν όλους τους υπόλοιπους τίτλους της αγοράς να φαντάζουν συμπαθητικά ερασιτεχνικές απόπειρες πλάι σε κάθε περιπέτεια του Λευκού Λύκου.

BW3“Καλωσήλθατε στην Toussaint. Σας έχουμε εξαιρετική ανάγκη”

Το ότι το Blood & Wine θα αποτελούσε υπόδειγμα expansion pack, λίγο πολύ το γνωρίζαμε όλοι. Το ότι θα έκανε το -εκπληκτικό- Hearts of Stone να φαίνεται ένα νόστιμο, «μικρό» μεζεδάκι, το υποπτευόμασταν. Αλλά Χριστέ, Διόσκουροι, Κορύβαντες και αγαπημένα πνεύματα των Κάτω Κόσμων, το ότι θα ήταν τόσο διαβολεμένα καλό, τόσο ουσιώδες, τόσο μεστό περιεχομένου, συναισθηματικής φόρτισης και εμπειριών, αυτό δεν μπορούσαμε να το συλλάβουμε ούτε στα πιο λυσσασμένα φανμπόηκα όνειρά μας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το Blood & Wine ξεκινά με τον παραδοσιακό και αγαπημένο τρόπο του Hearts of Stone : ο Geralt αποφασίζει να αναλάβει ένα συμβόλαιο αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Η Αυτού Εξοχώτης, Δούκισσα Άννα-Ενριέττα της εξωτικής επαρχίας της Toussaint, ζητά την βοήθειά μας, προκειμένου να βάλει τέλος στην δολοφονική επέλαση ενός αλλόκοτου και μυστήριου Κτήνους, το οποίο σπέρνει τον τρόμο και τον όλεθρο εδώ και εβδομάδες, ασύλληπτο και αήττητο. H δε διατύπωση του συμβολαίου είναι τέτοια, που θα θυμίσει στους παλαιότερους αρκετά το κλίμα του cult Γαλλικού διαμαντιού, “Pacte De Loups”. Ο Geralt προφανώς δέχεται την πρόσκληση και ακολουθεί τους απεσταλμένους Ιππότες της Δούκισσας στην Toussaint. Και αυτά. Και πείτε αντίο στις επόμενες τριάντα με σαράντα ώρες του ελεύθερου χρόνου σας.

BW15Κάτι πρέπει να είχε μέσα αυτό το κρασί…

Η νέα περιοχή που εισάγει το expansion είναι αντίστοιχης έκτασης με τα νησιά του Skellige και ο σχεδιασμός της στηρίζεται σε μια παραδεισένια ανάμιξη της Προβηγκίας και της Τοσκάνης, με ολίγη από Καλαμάτα την άνοιξη. Εάν κάθε Μεσογειακός παράδεισος που ονειρευτήκατε ποτέ άρχιζε να ξενοκοιμάται με τον Cezanne, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ κοντά στα πανέμορφα τοπία που δημιούργησε η CD Projekt RED για το Blood & Wine. Δίχως την παραμικρή υπερβολή, πριν με χαστουκίσω και μου βάλω ουίσκι προκειμένου να συνέλθω και να έρθω να γράψω την παρουσίαση, καθόμουν στην άκρη ενός γκρεμού και χάζευα τα αστέρια πάνω από το Beauclair. Άφηνα τις απαλές νότες του λαγούτου και την μελαγχολία του νερού να με συνεπαίρνουν όλο και πιο μακριά από το γκρίζο και το καθημερινό. Καμία εικόνα του παιχνιδιού που θα δείτε στο Διαδίκτυο δεν μπορεί να αποδώσει την οπτική πανδαισία που σας περιμένει. Και σας ζηλεύω, ω πόσο σας ζηλεύω που θα την βιώσετε για πρώτη φορά.

BW7Θέλεις απλά να καλπάζεις, να νιώθεις τον αέρα στο πρόσωπό σου και να μυρίζεις τα αμπέλια, φεύγεις, δεν είσαι πια εδώ.

Για τις ανάγκες της παρουσίασης, υπέπεσα στην μέγιστη των ιεροσυλιών : έπαιξα μονοκοπανιά την campaign, ολοκληρώνοντας ελάχιστα μονάχα από τα πάμπολλα και απίστευτα καλογραμμένα side quests. Παίζοντας λοιπόν απνευστί -σχεδόν- και προχωρώντας σαν τον τρελό (ένα μικρό έγκλημα, καθώς σε εμπειρίες όπως το Witcher, επιβάλλεται να μην αφήνουμε ούτε σπιθαμή άψαχτη) χρειάστηκα έντεκα υπέροχες ώρες για να ολοκληρώσω ένα σενάριο, το οποίο θα έστεκε κάλλιστα ως παιχνίδι από μόνο του. Δίχως υπερβολή, εάν το Blood & Wine είχε κυκλοφορήσει αυτούσιο, σαν ολοκληρωμένο παιχνίδι, θα άξιζε και πάλι δαγκωτό κατοστάρι. Το επίπεδο της γραφής, η εξαιρετική επιλογή που μας παρέχεται στο τέλος του (διαφοροποιείται ουσιαστικά ολόκληρη η τελευταία πράξη με τρόπο αντίστοιχο του δεύτερου κεφαλαίου του Witcher 2 ή τουλάχιστον, υπάρχουν όλες οι ενδείξεις για κάτι τέτοιο) και ο πλούτος των side quests που περιλαμβάνει, αποτελούν κάτι πολύ περισσότερη από την εκπλήρωση ενός τρελού οπαδικού ονείρου.

Το μαύρο χιούμορ των Πολωνών πραγματικά λάμπει δια της παρουσίας του και αποτελεί ένα από τα δυνατότερα χαρτιά του κόσμου του Witcher. Είναι εκπληκτική η μαεστρία με την οποία το παιχνίδι σε βάζει την μια στιγμή να πίνεις ρακές με έναν παλιόφιλο αρχι-βρικόλακα στο νεκροταφείο του Mere LaChaiseLongue (…) και να συζητάτε τα ζόρια της ζωής και λίγο μετά, να εξερευνάς ένα ανατριχιαστικό μέγαρο, αλλαγμένο για πάντα από το άγγιγμα του Γυάλινου Άντρα. Καλά διαβάσατε. Σχεδόν καμία πτυχή της πλουσιότατης μυθοπλασίας της CD Projekt RED δεν μένει αναξιοποίητη σε αυτό τον τελευταίο θριαμβευτικό άθλο του Geralt. Η Κυρά της Λίμνης (θυμάστε;), γενναίοι ιππότες με τα γελοία, καρακίτς άρματα και φλάμπουρά τους, μαγεμένα βασίλεια κάτω από τη Γη, αίμα, ίντριγκα, προδοσίες, κρασί, άθλιοι κοσμικοί μεσαιωνό-hipsters και επιλογές τόσο κομψά γκρίζες που θα σας αφήσουν να νιώθετε χάλια, ενώ ρωτάτε φίλους και γνωστούς αν «στη θέση σας θα διάλεγαν το ίδιο.»

Bw18“Up in the clouds, over the sea, my love sung to me…”

Όλα αυτά χωρίς να μιλήσουμε καν για τα «μηχανικά» στολίδια του Blood & Wine. Αν και θεωρώ ανούσια μια απαρίθμησή τους, θα πω μονάχα πως πλέον έχουν εισαχθεί Grandmaster Witcher Diagrams, τα οποία αναβαθμίζουν τα αγαπημένα sets του βασικού παιχνιδιού στην ύστατη (και πανίσχυρη) Grandmaster εκδοχή τους, ενώ εμφανίζεται και η Σχολή του Μάντικορ, για τους αληθινά θεριακλήδες. Παράλληλα, έχουμε πλέον την δυνατότητα να βάφουμε κατά το δοκούν τον εξοπλισμό μας και το σημαντικότερο όλων, αποκτάμε επιτέλους περιουσία, γη, υποστατικό. Ω ναι, επιτέλους το «φλου» φινάλε του Wild Hunt, με τον Geralt να απολαμβάνει την «συνταξιοδότησή» του κάπου όμορφα με την αγάπη του, αποκτά πολύ συγκεκριμένο υπόβαθρο και σκηνικό. Ο αμπελώνας Corvo Bianco έρχεται γρήγορα στην κατοχή μας και προφανώς επιβάλλεται να αγνοήσουμε πανηγυρικά το σενάριο, προκειμένου να αφοσιωθούμε στην αναβάθμισή του και στην παραγωγή σωστού κρασιού. Μεταξύ του νέου τουρνουά Gwent (προστέθηκε και ένα νέο deck, βασισμένο στο Skellige, το οποίο εγγυάται δεκάδες ώρες ψυχασθενούς ευτυχίας για τους μυημένους) και του αγροκτήματος, εάν δεν έπρεπε να ολοκληρώσω την παρουσίαση εγκαίρως, θα έκοβα ακόμη βόλτες στους πανέμορφους ελαιώνες, να χαζεύω τα δέντρα μου να αβγαταίνουν και να ευφραίνεται η ψυχή μου.

BW17Πόσες λέξεις έχετε εσείς για το “πανέμορφο”;

Έχοντας προβλέψει τώρα πως αρκετοί παίκτες θα έχουν ήδη αναπτύξει έναν ημίθεο χαρακτήρα, οι Πολωνοί πρόσθεσαν, κατόπιν ολοκλήρωσης του σχετικού quest, την πολύ ενδιαφέρουσα μηχανική των Mutations. Με ιδιαίτερα οργανικό τρόπο, εισήγαγαν ορισμένες πανίσχυρες επιπλέον ικανότητες για τον Geralt, οι οποίες απαιτούν αρκετούς πόντους ικανοτήτων προκειμένου να ξεκλειδωθούν, αλλά προσφέρουν τεράστια οφέλη στην μάχη σαν αντάλλαγμα. Προφανώς και είναι κάτι αχρείαστο (όπως και οι σχεδόν εκατό νέες πανοπλίες και όπλα που έχουν προστεθεί) αλλά το έβαλαν, κυρίως γιατί μπορούσαν. Κυρίως γιατί αναρωτήθηκαν πόσο σπουδαίο μπορούσε να γίνει ένα expansion pack, απάντησαν και κατόπιν σχεδίασαν αυτό ακριβώς το expansion pack.

BW21Από τις συγκινητικότερες στιγμές που θα βιώσετε ποτέ σε παιχνίδι.

To Blood & Wine αποτελεί το κορυφαίο expansion pack που έχει κυκλοφορήσει ποτέ για video game, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Το εύρος της φιλοδοξίας του απλώς δεν χωρά σε ταπεινές λέξεις και η φινέτσα στην εκτέλεση αυτής της φιλοδοξίας, αποτελεί ένα μικρό θαύμα από μόνη της. O ολοζώντανος Cezanne του δεν διστάζει να βαφτεί στο αίμα, να κλείσει παιχνιδιάρικα το μάτι και να σκαρφαλώσει την Μαγεμένη Φασολιά, λίγο πριν χαθεί σε ανίερες ομίχλες. Γενναίοι ιππότες πολεμάνε γίγαντες για ένα βλέμμα της αγαπημένης τους και τα κελάρια είναι γεμάτα μυστικά και δυνατό κρασί. Όπως πέρυσι, έτσι και τώρα. Το Blood & Wine είναι η μια gaming εμπειρία που απλώς χρωστάτε στον εαυτό σας να βιώσετε.

Ευχαριστούμε θερμά την Namco Bandai Hellas και την CD Projekt RED για την παροχή του review κώδικα του παιχνιδιού.

Pros

  • Πλουσιότατη διάρκεια η οποία αγγίζει και ξεπερνά άνετα τις 30 ώρες, ντροπιάζοντας πολλά “πλήρη παιχνίδια” εκεί έξω
  • Για άλλη μια φορά, η εκπληκτική γραφή της CD Projekt RED εκθέτει ανεπανόρθωτα τους περισσότερους game designers εκεί έξω, κάνοντάς τους να φαντάζουν καλοπροαίρετοι ερασιτέχνες
  • Τα side quests κλέβουν για άλλη μια φορά την παράσταση και είναι ενδεχομένως από τα καλύτερα που έχουν εμφανιστεί ποτέ σε RPG
  • Το σύστημα των mutations και η πληθώρα νέου εξοπλισμού εγγυώνται άφθονες ώρες ενασχόλησης για τους μερακλήδες ψυχαναγκαστικούς ανάμεσά μας
  • Ουσιώδης διαφοροποιήση ως προς την τελευταία πράξη της περιπέτειας ανάλογα με την επιλογή μας και ως εκ τούτου, ακόμη μεγαλύτερο replayability.

Cons

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

20 Comments

  1. Guys, δεν τερμάτισα το main game επίτηδες, για να το αφήσω στο τέλος μετά τα expansion. Έχω την εντύπωση ότι τα DLC σεναριακά δεν έχουν τόσο “σημαντικά” γεγονότα σε σύγκριση με τη φάση με το Wild Hunt, και θέλω η Τελική Μάχη με το Wild Hunt να είναι το φινάλε του game.
    Για αυτό πιστεύω ότι καλά έκανα και τερμάτισα το HoS πριν το main game. Να κάνω το ίδιο και εδώ στο R̶e̶d̶ ̶K̶e̶e̶p̶ Blood and Wine, ή είναι -για τον κόσμο του παιχνιδιού- το σενάριο του πιο σημαντικό από του Wild Hunt?

  2. Ξέφυγε τελείως η δουλειά…:) α ρε Geralt έχεις καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη.
    Αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω ζήσει τέτοιες μοναδικές εμπειρίες με την CD PROJECT
    Αναμονή λοιπόν μέχρι αύριο.
    Ξέρει κανείς ποιος θα φέρει και retail εκδόσεις εδώ στο ελλάδα
    να τσιμπίσουμε και καμια τράπουλα…?

  3. Τόσο το Hearts of Stone όσο και το Blood & Wine είναι αυτόνομες περιπέτειες, άσχετες με την κεντρική ιστορία και το Wild Hunt. Το φινάλε του κυρίως παιχνιδιού, προφανώς και είναι το τέλος του main quest. Υπάρχει όμως χώρος μετά για περισσότερες περιπέτειες και σεναριακά. Οπότε είναι καθαρά θέμα προσωπικής προτίμησης η σειρά με την οποία θα τα ολοκληρώσεις. Από πλευράς level/challenge πάντως, είναι σχεδιασμένα για να παιχθούν *μετά* την κεντρική campaign.

  4. Κοίταξε, έπρεπε με το Wild Hunt να αποκατασταθεί η ιστορική αδικία με το 101% του ανύπαρκτου Half Life 2. Από ‘κει και πέρα, οι “καουμπόηκες” βαθμολογίες δημιουργούν θέματα με το Metacritic, οπότε συμμορφώνομαι στο “ταπεινό” 100%. Κανονικά το παιχνίδι είναι για 106%.

    (Το Hearts of Stone κανονικά ήταν για 104%, προφανώς, έτσι;)

  5. Το φινάλε του κυρίως παιχνιδιού, προφανώς και είναι το τέλος του main quest.

    Είσαι βέβαιος για αυτό;
    Γιατί κάπου πήρε το μάτι μου ότι το Blood and Wine, σε αντίθεση με το Hearts of Stone, εκτυλίσσεται μετά το πέρας του βασικού παιχνιδιού.

    Also…
    https://www.facebook.com/maulcosplay/videos/1038436169566498/

  6. Άνταν, με 100% της campaign ολοκληρωμένο, μπορώ με το χέρι στην καρδιά να σου πω ότι ουδέποτε γίνεται κάποια ευθεία αναφορά στην επίλυση της Wild Hunt storyline. Ρωτάνε διάφοροι χαρακτήρες “αν βρήκες τελικά τη Ciri” αλλά οι απαντήσεις του Γκέραλτ είναι τόσο φλου που θα μπορούσε να τοποθετείται οποτεδήποτε χρονικά μετά τα μισά περίπου της campaign, η δράση του (υπάρχει συγκεκριμένος χαρακτήρας που αναφέρεται σε γεγονότα της main campaign) και σκόπιμα είναι έτσι.

    Πρακτικά, τα level requirements των quests και side quests είναι τέτοια που συνεχίζουν από το τέλος του Hearts of Stone (Level 39 και πάνω)

  7. Δεν επικεντρώνεται σε παραδοσιακούς “κακούς” το Blood & Wine, έχει ιδιαίτερα καλογραμμένους χαρακτήρες, αλλά η έμφαση βρίσκεται στο δέσιμο του συνόλου. Αν έβαζα τραγουδάκι κάθε φορά θα γινόμουν προβλέψιμος 😀

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL